Psyche
alle pijlers
wat moet ik doen met mijn leven
woensdag 9 januari 2019 om 16:19
Dag, Ik ben een jongen van 20 jaar en ik studeer momenteel industrieel ingenieur biowetenschappen.
Hiervoor studeerde ik toegepaste psychologie maar daar ben ik na 1.5 jaar mee gestopt omdat het echt niks meer voor mij was.
Ik ben slim genoeg om mijn richting aan te kunnen maar ik wil gewoon echt niet meer studeren. Telkens als de gedachte van studeren in me opkomt voel ik me echt heel slecht. Niet om dat de leerstof me niet interesseert, ik vind het heel interessant. Ik heb het gevoel dat ik al 20 jaar bezig ben met school en een diploma te halen zonder dat ik echt aan het doen ben wat ik wil doen. Studeren maakt dit gevoel alleen maar erger want dan voel ik me als of ik niet aan het leven ben. Als ik niet moet studeren voel ik me wel levend maar ben ik nog steeds niet bezig met wat ik wil doen.
Ik wil echt graag de wereld zien, levenservaringen opdoen, genieten van men leven en men interesse volgen. Ook zou ik graag willen reizen door rond te trekken en content te zijn met een minimum.
Verder wil ik niet echt deelnemen aan deze maatschappij omdat ik me er echt niet goed invoel. Ik zet me af tegen het kapitalisme en het presteren. Daarom dat ik school ook echt al niet leuk vind. Te veel gericht op presteren en goede punten halen, en te weinig gericht op interesse en persoonlijke ontwikkelen.
Uit alles wat ik hier boven schreef lijkt het een logische keuze om te stoppen met school en naar het interimkantoor te stappen, tijdelijk een job te doen en dan de wereld gaan rondreizen.
Maar daar zit juist het dilemma, ik zou dat heel graag willen doen maar wat als ik dan terug kom van mijn reizen en ik wil werk gaan doen dat ik graag doe? Zonder diploma zal dat heel wat moeilijker zijn of misschien zelfs onmogelijk. Daarom dat ik een diploma wil zodat ik zekerheid heb op lange termijn. Maar voor dat diploma moet ik wel studeren en dat is juist het ding dat me zo ongelukkig maakt.
Ik heb al een hele vakantie (kerstvakantie) met dit gevoel gezeten en ik ben zelfs een week gestopt met studeren omdat het me echt niet lukte en ik voelde me er zo slecht door. Heb er al met men ouders over gepraat en zij willen me alle opties geven. Zoals jaaropleidingen, hoge school, gape jaar, ... Ik mag echt alles doen als het me maar gelukkig maakt. Verder ben ik er ook al met een psychologe van het school over gaan praten. En nog steeds blijf ik met dat gevoel zitten. Maar ooit moet ik een beslissing maken. Maar het voelt echt niet goed aan om te kiezen omdat het aanvoelt alsof ik alle mogelijkheden vergooi als ik nu stop met studeren, maar langs de andere kant nu blijven studeren gaat me echt de dieperik in trekken.
Ik weet echt niet meer wat ik moet doen en voel me er elke dag slechter door. Kan iemand zijn of haar persoonlijke ervaringen vertellen.
Hiervoor studeerde ik toegepaste psychologie maar daar ben ik na 1.5 jaar mee gestopt omdat het echt niks meer voor mij was.
Ik ben slim genoeg om mijn richting aan te kunnen maar ik wil gewoon echt niet meer studeren. Telkens als de gedachte van studeren in me opkomt voel ik me echt heel slecht. Niet om dat de leerstof me niet interesseert, ik vind het heel interessant. Ik heb het gevoel dat ik al 20 jaar bezig ben met school en een diploma te halen zonder dat ik echt aan het doen ben wat ik wil doen. Studeren maakt dit gevoel alleen maar erger want dan voel ik me als of ik niet aan het leven ben. Als ik niet moet studeren voel ik me wel levend maar ben ik nog steeds niet bezig met wat ik wil doen.
Ik wil echt graag de wereld zien, levenservaringen opdoen, genieten van men leven en men interesse volgen. Ook zou ik graag willen reizen door rond te trekken en content te zijn met een minimum.
Verder wil ik niet echt deelnemen aan deze maatschappij omdat ik me er echt niet goed invoel. Ik zet me af tegen het kapitalisme en het presteren. Daarom dat ik school ook echt al niet leuk vind. Te veel gericht op presteren en goede punten halen, en te weinig gericht op interesse en persoonlijke ontwikkelen.
Uit alles wat ik hier boven schreef lijkt het een logische keuze om te stoppen met school en naar het interimkantoor te stappen, tijdelijk een job te doen en dan de wereld gaan rondreizen.
Maar daar zit juist het dilemma, ik zou dat heel graag willen doen maar wat als ik dan terug kom van mijn reizen en ik wil werk gaan doen dat ik graag doe? Zonder diploma zal dat heel wat moeilijker zijn of misschien zelfs onmogelijk. Daarom dat ik een diploma wil zodat ik zekerheid heb op lange termijn. Maar voor dat diploma moet ik wel studeren en dat is juist het ding dat me zo ongelukkig maakt.
Ik heb al een hele vakantie (kerstvakantie) met dit gevoel gezeten en ik ben zelfs een week gestopt met studeren omdat het me echt niet lukte en ik voelde me er zo slecht door. Heb er al met men ouders over gepraat en zij willen me alle opties geven. Zoals jaaropleidingen, hoge school, gape jaar, ... Ik mag echt alles doen als het me maar gelukkig maakt. Verder ben ik er ook al met een psychologe van het school over gaan praten. En nog steeds blijf ik met dat gevoel zitten. Maar ooit moet ik een beslissing maken. Maar het voelt echt niet goed aan om te kiezen omdat het aanvoelt alsof ik alle mogelijkheden vergooi als ik nu stop met studeren, maar langs de andere kant nu blijven studeren gaat me echt de dieperik in trekken.
Ik weet echt niet meer wat ik moet doen en voel me er elke dag slechter door. Kan iemand zijn of haar persoonlijke ervaringen vertellen.
woensdag 9 januari 2019 om 18:53
Waarom zegt iedereen dat ik verwend ben? Is het niet normaal dat je in je leven doet wat je graag doet en is het niet normaal dat je ouders je steunen in wat je graag doet? Ik zou me als kind echt slecht voelen als ik ouders had die me niet steunden in mijn keuzes. En als je niet doet wat je graag doet, waarom leef je dan? Er is geen grotere betekenis aan dit leven hoor. En bijdragen aan een maatschappij die kapitalistische is en waar er weinig solidariteit is, is helemaal niets voor mij en er zijn nog mensen die zo denken. Vele meningen die ik hier lees acht ik niet echt behulpzaam omdat ze precies meer kritiek bevatten dan dat ze behulpzaam zijn of begrijpend zijn. Ik heb al moeten werken voor mijn eigen inkomen en eten. Dus ik weet ook wel wat het voor effect heeft als ik geen diploma haal, maar ik denk dat er nog veel opties zijn tussen een diploma van de unif en bandwerk. Ik hoopte eerder meningen te krijgen van mensen die met hetzelfde gevoel zitten of hebben gezetten en hoe zij hier dan mee omgaan.
woensdag 9 januari 2019 om 19:09
Goed dan ben je niet verwend, maar heb je alleen een compleet onrealistische kijk op de wereld. Je kunt het niet eens zijn met hoe de maatschappij werkt en daarom weigeren er aan mee te doen, echter zal dat de maatschappij niet veranderen. Daardoor zul je niet erg ver komen.
Het is heel leuk dat je alleen maar dingen wilt doen waar je nu gelukkig van word, maar als je ouders over 10 jaar je nog steeds moeten steunen, omdat je niet wilt studeren en geen leuke baan kunt vinden, is er toch echt iets mis met je prioriteiten.
Mijn ouders hadden gezegd "je gaat studeren of werken, maar we betalen niet zodat je niks kunt doen. Als jij alleen maar leuke dingen wilt doen, kom dan met een goed en realistisch plan om dat voor elkaar te krijgen."
Dat is ook het probleem met jouw post, dat plan is er niet. Het enige dat jij weet is dat je alleen maar dingen wilt doen die je leuk vind en met dat idee, zul je op de lange termijn juist nog maar heel weinig kunnen doen dat je leuk vind.
Het is heel leuk dat je alleen maar dingen wilt doen waar je nu gelukkig van word, maar als je ouders over 10 jaar je nog steeds moeten steunen, omdat je niet wilt studeren en geen leuke baan kunt vinden, is er toch echt iets mis met je prioriteiten.
Mijn ouders hadden gezegd "je gaat studeren of werken, maar we betalen niet zodat je niks kunt doen. Als jij alleen maar leuke dingen wilt doen, kom dan met een goed en realistisch plan om dat voor elkaar te krijgen."
Dat is ook het probleem met jouw post, dat plan is er niet. Het enige dat jij weet is dat je alleen maar dingen wilt doen die je leuk vind en met dat idee, zul je op de lange termijn juist nog maar heel weinig kunnen doen dat je leuk vind.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
woensdag 9 januari 2019 om 19:18
Verwend vind ik wel meevallen. Maar normaal? Dat zou het in een ideaalwereld misschien moeten zijn, maar ik zie het als een voorrecht als je deze keuze kunt maken en helemaal als je ouders je erin steunen. Ik heb zelf ouders die me niet erg steunden in mijn keuzes en financieel heb ik dat geflierefluit helemaal zelf moeten bekostigen. Studeren was overigens ook geheel voor mijn eigen rekening. Geen probleem, want ik was 'volwassen', dus onafhankelijk. Maar bij het volgen van een onconventionele route ging ik regelmatig op mijn bek en ontdekte ik elke keer weer dat alles een prijs heeft, letterlijk en figuurlijk.
woensdag 9 januari 2019 om 20:36
Dus dit!!zephora schreef: ↑09-01-2019 19:18Verwend vind ik wel meevallen. Maar normaal? Dat zou het in een ideaalwereld misschien moeten zijn, maar ik zie het als een voorrecht als je deze keuze kunt maken en helemaal als je ouders je erin steunen. Ik heb zelf ouders die me niet erg steunden in mijn keuzes en financieel heb ik dat geflierefluit helemaal zelf moeten bekostigen. Studeren was overigens ook geheel voor mijn eigen rekening. Geen probleem, want ik was 'volwassen', dus onafhankelijk. Maar bij het volgen van een onconventionele route ging ik regelmatig op mijn bek en ontdekte ik elke keer weer dat alles een prijs heeft, letterlijk en figuurlijk.
woensdag 9 januari 2019 om 20:47
Je wilt begrepen worden, tja..wie niet. Dan is dit niet het juiste Forum denk ik, dan is een ander Forum ook niet het juiste. Op een Forum krijg je kritiek en dat is juist wat zo waardevol kan zijn. Om je eigen visie te scherpen.
Jouw visie baseert op 20 jaar levenservaring. Dat is omdat je jong bent, daar kan je niets aan doen. Ik denk dat iedereen het goed bedoelt, die een antwoord schreef. Niet zo netjes om er zo op te reageren.
Jouw visie baseert op 20 jaar levenservaring. Dat is omdat je jong bent, daar kan je niets aan doen. Ik denk dat iedereen het goed bedoelt, die een antwoord schreef. Niet zo netjes om er zo op te reageren.
woensdag 9 januari 2019 om 21:59
Als het studeren vlot gaat kun je dan niet af en toe in eigen omgeving dingen ontdekken ter afwisseling, met de trein zit je ook snel op veel plaatsen in de eu. En dan later als je een diploma hebt kan je verder gaan. uiteindelijk overal zijn bomen en mensen en rotsen enkel het weer is wat kouder of warmer. Maar leuke dingen kun je ook evengoed dicht bij huis vinden.
woensdag 9 januari 2019 om 22:04
Het klinkt een beetje of je moeite hebt met volwassen worden. Dat is heel normaal rond jouw leeftijd. Het gevoel van tot je pensioen te moeten werken en je volwassen te moeten gedragen met alle verantwoordelijkheden die erbij horen, kan heel beklemmend en benauwd aanvoelen en het gevoel geven dat je niet in de maatschappij thuis hoort. Ik heb dat in ieder geval toen ik jouw leeftijd had zo ervaren. (Ik had alleen niet de behoefte om te gaan reizen.)
Uiteindelijk ben ik daar in gegroeid en is dat benauwde gevoel verdwenen. Ook ben ik op latere leeftijd mij om gaan scholen en doe nu iets heel anders, dan waar ik in eerste instantie voor opgeleid ben. Bij mij is het dus in de loop der jaren goed gekomen en doe ik nu echt iets dat ik heel leuk vind.
Mocht je jezelf hier in herkennen, gun jezelf dan de tijd om volwassen te worden, dat gaat nu eenmaal niet zonder slag of stoot.
Nu even praktisch:
- Zorg dat je in je vrije tijd dingen gaat doen die je echt leuk vindt, zodat je meer balans krijgt tussen het "moeten" en de dingen doen waar jij blij van wordt. Ga dus niet in je vrije tijd alleen maar zitten piekeren en nadenken over wat je niet wilt, daar word je nl. ook niet blij van.
- Verleg je focus voor jezelf in je studie zoveel mogelijk naar jouw interesses en waar jij je persoonlijk in wil ontwikkelen. Natuurlijk zul je je punten moeten halen om je diploma te behalen, maar je hoeft echt geen tienen te halen. Kijk wat minimaal nodig is om aan de eisen te voldoen, dan hou je ruimte over om je te verdiepen in studieonderdelen die jij echt interessant vindt.
- Je hebt het over persoonlijke ontwikkeling. Heb je al helder voor jezelf wat je precies daarmee bedoelt? Als je dat nl. helder hebt, kom je er misschien wel achter dat je daarvoor helemaal de wereld niet over hoeft te reizen, maar dat gewoon thuis naast je studie op kunt pakken.
Succes!
Uiteindelijk ben ik daar in gegroeid en is dat benauwde gevoel verdwenen. Ook ben ik op latere leeftijd mij om gaan scholen en doe nu iets heel anders, dan waar ik in eerste instantie voor opgeleid ben. Bij mij is het dus in de loop der jaren goed gekomen en doe ik nu echt iets dat ik heel leuk vind.
Mocht je jezelf hier in herkennen, gun jezelf dan de tijd om volwassen te worden, dat gaat nu eenmaal niet zonder slag of stoot.
Nu even praktisch:
- Zorg dat je in je vrije tijd dingen gaat doen die je echt leuk vindt, zodat je meer balans krijgt tussen het "moeten" en de dingen doen waar jij blij van wordt. Ga dus niet in je vrije tijd alleen maar zitten piekeren en nadenken over wat je niet wilt, daar word je nl. ook niet blij van.
- Verleg je focus voor jezelf in je studie zoveel mogelijk naar jouw interesses en waar jij je persoonlijk in wil ontwikkelen. Natuurlijk zul je je punten moeten halen om je diploma te behalen, maar je hoeft echt geen tienen te halen. Kijk wat minimaal nodig is om aan de eisen te voldoen, dan hou je ruimte over om je te verdiepen in studieonderdelen die jij echt interessant vindt.
- Je hebt het over persoonlijke ontwikkeling. Heb je al helder voor jezelf wat je precies daarmee bedoelt? Als je dat nl. helder hebt, kom je er misschien wel achter dat je daarvoor helemaal de wereld niet over hoeft te reizen, maar dat gewoon thuis naast je studie op kunt pakken.
Succes!
woensdag 9 januari 2019 om 22:42
Kan je niet wat proberen te doen tegen het kapitalistische systeem wat je verafschuwd.
Je spreekt van weinig solidariteit. Wat doe jij aan die solidariteit. Ben jij daar anders in? Ben je solidair naar iets of iemand als je gaat reizen.
Misschien kan je wat doen met je visie op de maatschappij in plaats van gewoon wegvluchten en in kritiek blijven hangen.
Want reizen is ook gewoon bakken met geld uitgeven (vaak in landen met helemaal niet zulke goeie systemen)
Of is je maatschappij kritiek slechts een excuus om lekker niets te hoeven doen?
Verder is wat jij normaal noemt voor anderen een voorrecht. Ik snap dat je deze problemen hebt en dat het daadwerkelijk moeilijk is, maar begrijpen dat niet iedereen in deze positie zich bevind zou je wel staan (en is wel solidair naar hen die het minder hebben).
Verder klinkt het alsof een beetje verdiepen in zingeving geen kwaad kan vb filosofie. Je hebt leuk en je hebt zinvol. Ga je altijd voor leuk ga je het moeilijk krijgen. Want krijg je dan ook een zinvol leven met diepgang?
En je wil leven. Maar kan je niet leven en studeren tegelijk? Zit leven alleen in het grootse? Kan je niet genieten van de kleine dingen?
Je spreekt van weinig solidariteit. Wat doe jij aan die solidariteit. Ben jij daar anders in? Ben je solidair naar iets of iemand als je gaat reizen.
Misschien kan je wat doen met je visie op de maatschappij in plaats van gewoon wegvluchten en in kritiek blijven hangen.
Want reizen is ook gewoon bakken met geld uitgeven (vaak in landen met helemaal niet zulke goeie systemen)
Of is je maatschappij kritiek slechts een excuus om lekker niets te hoeven doen?
Verder is wat jij normaal noemt voor anderen een voorrecht. Ik snap dat je deze problemen hebt en dat het daadwerkelijk moeilijk is, maar begrijpen dat niet iedereen in deze positie zich bevind zou je wel staan (en is wel solidair naar hen die het minder hebben).
Verder klinkt het alsof een beetje verdiepen in zingeving geen kwaad kan vb filosofie. Je hebt leuk en je hebt zinvol. Ga je altijd voor leuk ga je het moeilijk krijgen. Want krijg je dan ook een zinvol leven met diepgang?
En je wil leven. Maar kan je niet leven en studeren tegelijk? Zit leven alleen in het grootse? Kan je niet genieten van de kleine dingen?
donderdag 10 januari 2019 om 01:48
Je geeft aan dat leren en studie nu echt niet goed gaan en ik kan dat uit je verhaal goed opmaken. Ik geloof ook dat het je echt flink tegenstaat.
Dan is dat echt de aangever. En moet je eens een tijdje wat anders doen en gehoor geven aan het gevoel ‘de wereld te willen verkennen’
Maar je moet wel leren loslaten. Dat hoort bij elke keuze die je maakt. Elke keuze heeft een konsekwentie. En het gevolg is dat je dus een tijdje niet studeert.
Prima, niks mis mee. Maar je moet ook die harmonie in jezelf zien te vinden.
Want als je strijdend 1 van de keuzes maakt hebt je niet echt een keuze gemaakt.
Dan blijf je gevangen in je eigen denkbeelden en ben je er een slaaf van.
Dan is dat echt de aangever. En moet je eens een tijdje wat anders doen en gehoor geven aan het gevoel ‘de wereld te willen verkennen’
Maar je moet wel leren loslaten. Dat hoort bij elke keuze die je maakt. Elke keuze heeft een konsekwentie. En het gevolg is dat je dus een tijdje niet studeert.
Prima, niks mis mee. Maar je moet ook die harmonie in jezelf zien te vinden.
Want als je strijdend 1 van de keuzes maakt hebt je niet echt een keuze gemaakt.
Dan blijf je gevangen in je eigen denkbeelden en ben je er een slaaf van.
donderdag 10 januari 2019 om 01:58
Spreek bijvoorbeeld met jezelf af dat je 2 jaar mag doen wat jij graag zou willen: ontdekken, reizen, de wereld zien, levenservaringen opdoen.
Houdt die tijd ook aan! Ga erin op, doorleef het volledig.
Voel het in je diepste cellen. Denk niet aan studies en wat je eigenlijk misschien zou moeten doen......nee laat dat los.
Deze tijd is nu voor jou en ervaren.
Daarna is het tijd voor evaluatie en weer een keuze maken ( terug studeren/ werken, wat het ook moge zijn)
Houdt die tijd ook aan! Ga erin op, doorleef het volledig.
Voel het in je diepste cellen. Denk niet aan studies en wat je eigenlijk misschien zou moeten doen......nee laat dat los.
Deze tijd is nu voor jou en ervaren.
Daarna is het tijd voor evaluatie en weer een keuze maken ( terug studeren/ werken, wat het ook moge zijn)
