Psyche
alle pijlers
Wel of niet vertellen aan nieuwe werkgever
woensdag 4 september 2019 om 16:34
Onlangs ben ik begonnen bij een nieuwe werkgever, echter merk ik nu dat ik toch weer heel erg last heb van angstklachten. Tijdens het sollicitatieproces ging er ik eigenlijk vanuit dat mijn klachten over waren, maar nu bij een nieuwe werkgever begonnen ben, merk ik dat mijn klachten toch opspelen. Het werk zelf bevalt me eigenlijk wel heel goed. Het liefst zou ik het toch alsnog met mijn werkgever erover willen hebben, maar is dat verstandig? Hebben mensen hier ervaring mee?
anoniem_368458 wijzigde dit bericht op 14-10-2019 20:18
39.77% gewijzigd
woensdag 4 september 2019 om 16:37
Heb je hulp bij je PTSS? Dat lijkt me het allerbelangrijkste.
En ja, geef het aan. Niemand heeft er iets aan als je in paniek raakt op de snelweg aan de andere kant van het land en er gebeurd iets met jezelf of anderen.
En ja, geef het aan. Niemand heeft er iets aan als je in paniek raakt op de snelweg aan de andere kant van het land en er gebeurd iets met jezelf of anderen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 4 september 2019 om 18:25
Als je dit vertelt aan je nieuwe werkgever kom je zeker niet door je proeftijd. Maar dat hoeft geen ramp te zijn. Is deze baan wel geschikt voor jou?
Als je het met iemand gaat bespreken dan met je behandelaar. Ik hoop tenminste dat je daar vertrouwen in hebt.
Deze baan kan ook een zegen zijn. Om van angst af te komen is vaak de beste manier: er doorheen. Elke keer dat je de angst voelt is een moment om er mee te oefenen.
Blijf ademen. Vraag je psycholoog om oefeningen. Desnoods even medicijnen erbij.
Litanie van de angst:
Ik moet niet bang zijn
Angst is de moordenaar van het verstand
Angst is een halfdood
Die volledige vernietiging meebrengt
Ik zal mijn angst onder ogen zien
Ik zal mijn angst over en door mij heen laten vloeien
En als hij voorbij is zal ik mijn
innerlijk oog op zijn pad richten
Waar de angst is gegaan
Is niets achtergebleven
Alleen ik zelf blijf
Als je het met iemand gaat bespreken dan met je behandelaar. Ik hoop tenminste dat je daar vertrouwen in hebt.
Deze baan kan ook een zegen zijn. Om van angst af te komen is vaak de beste manier: er doorheen. Elke keer dat je de angst voelt is een moment om er mee te oefenen.
Blijf ademen. Vraag je psycholoog om oefeningen. Desnoods even medicijnen erbij.
Litanie van de angst:
Ik moet niet bang zijn
Angst is de moordenaar van het verstand
Angst is een halfdood
Die volledige vernietiging meebrengt
Ik zal mijn angst onder ogen zien
Ik zal mijn angst over en door mij heen laten vloeien
En als hij voorbij is zal ik mijn
innerlijk oog op zijn pad richten
Waar de angst is gegaan
Is niets achtergebleven
Alleen ik zelf blijf
kimberlyclarke wijzigde dit bericht op 04-09-2019 19:34
0.06% gewijzigd
Screw it, let's do it!
woensdag 4 september 2019 om 18:28
Wat een lastige afweging want je hebt het wel naar je zin in dit werk, toch?
De eerste paar maanden in een nieuwe baan zijn sowieso voor bijna iedereen erg wennen en spannend en moeilijk, en na een poosje merk je dat alles je makkelijker af gaat, dat je de weg weet, de mensen leert kennen en je angstniveau ook daalt.
Zou het je al lucht geven als iemand er van af weet? Dat kan de druk al minder maken. Het zou mooi zijn als de bedrijfsarts je hiermee kan helpen.
Kun je inschatten of dit tijdelijk is en beter zal gaan als je gewend bent?
De andere kant is dat je nu zo over je grenzen dendert dat de angst alleen maar groter en sterker wordt, waardoor je verder van huis bent.
Moeilijke afweging joh! Kun je tijdelijk wat intensiever contact met je psycholoog hebben, zou dat helpen? Iedere week/ 2x in de week of zo?
Het is zo frustrerend als je hoofd niet doet wat jij wil. Sterkte!
De eerste paar maanden in een nieuwe baan zijn sowieso voor bijna iedereen erg wennen en spannend en moeilijk, en na een poosje merk je dat alles je makkelijker af gaat, dat je de weg weet, de mensen leert kennen en je angstniveau ook daalt.
Zou het je al lucht geven als iemand er van af weet? Dat kan de druk al minder maken. Het zou mooi zijn als de bedrijfsarts je hiermee kan helpen.
Kun je inschatten of dit tijdelijk is en beter zal gaan als je gewend bent?
De andere kant is dat je nu zo over je grenzen dendert dat de angst alleen maar groter en sterker wordt, waardoor je verder van huis bent.
Moeilijke afweging joh! Kun je tijdelijk wat intensiever contact met je psycholoog hebben, zou dat helpen? Iedere week/ 2x in de week of zo?
Het is zo frustrerend als je hoofd niet doet wat jij wil. Sterkte!
woensdag 4 september 2019 om 18:35
Toen ik 5 jaar geleden bij mijn nieuwe werkgever startte, (als docent) kreeg ik precies in die eerste week ook weer klachten zoals ik had tijdens mijn periode van overspannen/burn-out. Voornamelijk angstklachten. Ik was er van overtuigd dat dit alles zou verpesten en dat ik het niet aan kon.
Uiteindelijk is het goed gegaan. En heb ik er daarna (tot nu, maar dat heeft andere oorzaken) nooit of nauwelijks meer last van gehad door mijn baan. Maar wel vaak altijd tijdens (grote) veranderingen in mijn leven. Zoals verhuizing, een nieuwe relatie en nu tijdens een periode dat ik 1 van mijn ouders ga verliezen. De zogenaamde big-life events.
Dit is misschien niet precies hetzelfde als jij. Maar ik weet dus wel dat ik altijd last krijg tijdens veranderingen. Ook weet ik nu uit ervaringen dat als ik ‘gewend’ ben aan nieuwe situaties, dat het altijd weer goed komt.
Dit zou jou misschien een beetje kunnen helpen met dingen in perspectief te zien. Al weet ik dat dat lastig is als je er midden in zit.
Verder zou ik het inderdaad bespreken met je nieuwe werkgever. De kans dat je je baan kwijt raakt weet ik niet. Hangt er toch ook wel vanaf hoe het je werkt tot nu toe beïnvloed. (En vereist misschien wat inlevingsvermogen vanuit je werkgever). Mocht je werkgever dat wel besluiten dan is dit dus ook niet een plek waar jij je veilig kan voelen.
Nieuwe dingen brengen nou eenmaal spanningen met zich mee. Hoeft niet meteen te betekenen dat het allemaal niet gaat ‘werken’.
Uiteindelijk is het goed gegaan. En heb ik er daarna (tot nu, maar dat heeft andere oorzaken) nooit of nauwelijks meer last van gehad door mijn baan. Maar wel vaak altijd tijdens (grote) veranderingen in mijn leven. Zoals verhuizing, een nieuwe relatie en nu tijdens een periode dat ik 1 van mijn ouders ga verliezen. De zogenaamde big-life events.
Dit is misschien niet precies hetzelfde als jij. Maar ik weet dus wel dat ik altijd last krijg tijdens veranderingen. Ook weet ik nu uit ervaringen dat als ik ‘gewend’ ben aan nieuwe situaties, dat het altijd weer goed komt.
Dit zou jou misschien een beetje kunnen helpen met dingen in perspectief te zien. Al weet ik dat dat lastig is als je er midden in zit.
Verder zou ik het inderdaad bespreken met je nieuwe werkgever. De kans dat je je baan kwijt raakt weet ik niet. Hangt er toch ook wel vanaf hoe het je werkt tot nu toe beïnvloed. (En vereist misschien wat inlevingsvermogen vanuit je werkgever). Mocht je werkgever dat wel besluiten dan is dit dus ook niet een plek waar jij je veilig kan voelen.
Nieuwe dingen brengen nou eenmaal spanningen met zich mee. Hoeft niet meteen te betekenen dat het allemaal niet gaat ‘werken’.
woensdag 4 september 2019 om 19:00
Het kan toch ook gewoon betekenen dat dit werk niet bij je past?
Het is je eerste echte baan met verantwoordelijkheid en druk, als ik het goed heb.
Dus het is niet vreemd als je nu pas merkt dat dit soort werk niet bij je past.
Ik vind wat je omschrijft behoorlijk heftig en ik zou als werkgever het niet met je aandurven na die proeftijd.
Het is je eerste echte baan met verantwoordelijkheid en druk, als ik het goed heb.
Dus het is niet vreemd als je nu pas merkt dat dit soort werk niet bij je past.
Ik vind wat je omschrijft behoorlijk heftig en ik zou als werkgever het niet met je aandurven na die proeftijd.
woensdag 4 september 2019 om 20:17
Als dit je 1e 'echte' baan is, je er nu anderhalve week werkt en al alleen op pad wordt gestuurd naar klanten, dan lijkt het me dat ze je gelijk wel erg in het diepe gooien. Zonder zwembandjes…
Ben je goed ingewerkt? Zou het helpen als je meer ondersteuning krijgt?
Het is prettiger als je zelf ook wat opties kunt noemen waarmee het wellicht wél moet gaan lukken.
Een werkgever zit er waarschijnlijk ook niet op te wachten om weer een nieuwe sollicitatieprocedure op te tuigen. Wie weet kom je er samen wel uit als je naar mogelijkheden zoekt. Inderdaad eerst meer tijd op kantoor en dan stapsgewijs de klantbezoeken opbouwen ofzo. Dan is niet alles in 1x nieuw.
Ben je goed ingewerkt? Zou het helpen als je meer ondersteuning krijgt?
Het is prettiger als je zelf ook wat opties kunt noemen waarmee het wellicht wél moet gaan lukken.
Een werkgever zit er waarschijnlijk ook niet op te wachten om weer een nieuwe sollicitatieprocedure op te tuigen. Wie weet kom je er samen wel uit als je naar mogelijkheden zoekt. Inderdaad eerst meer tijd op kantoor en dan stapsgewijs de klantbezoeken opbouwen ofzo. Dan is niet alles in 1x nieuw.
donderdag 5 september 2019 om 09:01
Ik zou toch echt in samenwerking met je psycholoog gaan onderzoeken of de huidige baan echt bij je past. En waarom je vind dat op 1 plek werken (zoals heel erg veel mensen doen) voor jou gelijk staat aan de angst laten winnen.Summerrrrr schreef: ↑04-09-2019 16:49Ja, ik loop wel bij een psycholoog. Die eigenlijk van te voren al aangaf, dat het misschien beter zou zijn om op één vaste plek te werken (aangezien dat wel gewoon goed gaat). Maar ja, ik wilde de angst niet laten winnen, waardoor ik nu merk dat ik soort van over mijn eigen grenzen heen ga en inderdaad ik moet er niet aan denken dat er iets zou gebeuren met mezelf en helemaal niet met een ander als ik in paniek raak op de snelweg ofzo. Maar dan ga ik het inderdaad toch maar gewoon aangeven. En ja ik zit nog in mijn proeftijd (die is 1 maand).
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 5 september 2019 om 09:22
Eerlijk gezegd denk ik niet dat werk geschikt is om angsten te overwinnen. Het is ontzettend vervelend dat je PTSS hebt, maar als werkgever zou ik balen en niet zo zuinig ook. Een baan is doorgaans geen therapie.
Ik zou aan je werkgever vertellen waar je mee kampt en een plan de campagne overleggen. Hoe ga je je werk aanpakken? Hoe zorg je ervoor dat je je angsten overwint?
De kans is groot dat je je proeftijd niet door komt. Heel begrijpelijk en je kan je afvragen of jij geschikt bent voor deze baan. En andersom: of deze baan geschikt is voor jou.
Ik zou aan je werkgever vertellen waar je mee kampt en een plan de campagne overleggen. Hoe ga je je werk aanpakken? Hoe zorg je ervoor dat je je angsten overwint?
De kans is groot dat je je proeftijd niet door komt. Heel begrijpelijk en je kan je afvragen of jij geschikt bent voor deze baan. En andersom: of deze baan geschikt is voor jou.
woensdag 9 oktober 2019 om 19:36
Hoe het afgelopen is, ik ben uiteindelijk eerlijk geweest over de paniekaanvallen, maar eigenlijk pas op het moment dat ik al besloten had ontslag te nemen. Achteraf had ik best wel spijt van mijn keuze, maar ja toen had ik mijn keuze al gemaakt en was het hele ontslag al geregeld.
anoniem_368458 wijzigde dit bericht op 14-10-2019 20:17
30.84% gewijzigd
donderdag 10 oktober 2019 om 21:34
Ja volgende keer zou ik toch gewoon eerlijk/open het gesprek aan gaan, en dan kijken of we er uit kunnen komen of niet. En niet uit een soort van paniekreactie ontslag nemen, nu ging ik er eigenlijk al meteen vanuit dat ze mij toch wel zouden ontslaan (en juist door die angst daarvoor namen mijn klachten toe), dus deed ik het maar voor ze om hen voor te zijn (en om van die onzekerheid daarover af te zijn), terwijl ze me eigenlijk helemaal niet wilde ontslaan.
vrijdag 18 oktober 2019 om 21:05
Jeetje wat zonde. Je hebt de angst de regie laten nemen.
Ik vind het wel mooi dat je zo helder hebt wat je gedaan hebt, wat je beter had kunnen doen. Nu er aan werken dat je gevoel je niet weer zo aan de hand neemt.
En nu? Thuiszitten? Dat is wel lekker rustig: geen angstgevoelens. Maar je leven gaat zo ongebruikt voorbij.
Ik hoop voor je dat je een manier vindt om er beter mee om te gaan.
Ik vind het wel mooi dat je zo helder hebt wat je gedaan hebt, wat je beter had kunnen doen. Nu er aan werken dat je gevoel je niet weer zo aan de hand neemt.
En nu? Thuiszitten? Dat is wel lekker rustig: geen angstgevoelens. Maar je leven gaat zo ongebruikt voorbij.
Ik hoop voor je dat je een manier vindt om er beter mee om te gaan.
Screw it, let's do it!
zaterdag 19 oktober 2019 om 13:01
@Summer en toch is het belangrijk dat je dit alles niet als een falen ziet. Je het het gedaan , de baan gekregen enz. Dat het uiteindelijk niet geworden is hoe je het had willen hebben maakt het geheel nog geen falen. En je hebt dus ook ervaren dat wat jou angst is (ze zullen mij wel ontslaan) helemaal geen realiteit was. Dus voor de volgende keer eerst toetsen voordat je conclusies trekt:)
Ga je weer opnieuw solliciteren ergens??
Ga je weer opnieuw solliciteren ergens??
