Welk kruis heeft jouw huis

28-06-2022 20:45 243 berichten
Iedereen heeft wel wat, ieder huisje heeft zijn kruisje kennen we allemaal wel.

Wat is jouw kruis? Hoe lijkt jouw gras groener, maar is het zeker niet? Er zijn natuurlijk dingen die je vertelt aan anderen, maar ook dingen die je niet vertelt. Wat zien anderen, en hoe zit het echt?

Ik trap af:

Wat anderen zien:
Hoog opgeleid, goede baan op jonge leeftijd, mooi salaris, twee prachtige kinderen en een geweldig huis.

Wat anderen niet zien:
Een eetstoornis en een zwaar inkakt seksleven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Best veel verdriet lees ik hier :hug:

Bij ons zien onbekenden denk ik een leuk gezin, beetje doorsnee. Niet overdreven rijk vergeleken met de buurt maar dat is wel een rijke buurt als je afgaat op formaat huizen, auto's, vakanties etc.
Waar ik nooit over praat, maar wat wel het kruis van heel ons gezin is, zijn de psychische problemen van partner. Elke dag is het de vraag hoe somber hij uit bed komt en hoe boos hij gaat zijn op kleine dingen uit frustratie en onmacht. Natuurlijk, daarnaast is hij de beste, maar wat is het zwaar om altijd de kartrekker te zijn en een dubbele ouderrol te vervullen (doordat hij achter de voordeur altijd in zak en as zit, ben ik zowel vader als moeder voor mijn gevoel)
Maar verder niks dan liefde, ook van de kinderen voor mijn man (en soms even niet, net als bij normale mensen).
Alle reacties Link kopieren Quote
Als ik dit allemaal lees prijs ik mezelf gelukkig. Niet dat het hier perfect is hoor, ik heb een zoon met een aandoening die een hele grote impact op ons leven heeft, maar we weten niet beter. Ik wens iedereen die het zwaar heeft veel sterkte en een knuf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een mooi topic. Heel verhelderend ook. Wat een heftige verhalen sterkte! Ik reageer later met input.
Wat een mooi topic. Zoals iemand al zei is het ergens fijn om te weten dat je niet alleen bent.

Ik merk dat ik mijn kruizen niet durf te delen i.v.m. herkenbaarheid. Tegelijkertijd zou ik het ook wel wel de daken willen schreeuwen, omdat het er echt best wel veel zijn, er taboes op rusten en geen oplossing in zicht is, waardoor ik het eigenlijk ook nooit met iemand bespreek. Alleen met mn partner. Dat maakt ook vrij eenzaam. Dus dan is het fijn om te weten dat hetgeen je aan de buitenkant bij andere mensen
ziet niet altijd klopt.

:hug: voor iedereen hier.
Cliopatra schreef:
29-06-2022 06:35
Beide een goede baan, groot huis, net verbouwd dus helemaal spik en span, genoeg geld om vaak uit eten / weekendjes weg te gaan, doen veel leuke dingen, hebben altijd lol samen, sterke persoonlijkheden.

Achter de voordeur ongewenste kinderloosheid, verdriet en eenzaam.
Ik was dit weekend aan het lunchen met een groep dames, allen ook moeders. 3 van de 5 hadden een fertiliteitstraject achter de rug en nog iemand met veel miskramen. Ook dat is dan onzichtbaar. Vond dat ook heel verhelderend. En je hoort zoiets en denkt, tsja, ieder huisje heeft zijn kruisje.

Het leek me mooi om dat hier in de anonimiteit eens open te gooien..
meisje22 schreef:
28-06-2022 23:07
Het heeft niks te maken met jezelf anders of beter voordoen. Het gaat erom wat mensen over je denken van wat ze aan de buitenkant van je leven zien en waar ze hun oordeel op baseren.
Best denigrerend ook wat je zegt, want eigenlijk zeg je dus dat de mensen die hier posten zich beter voor doen dan dat ze daadwerkelijk zijn.
Dat zeg je goed. Ik ben opgegroeid in een heel heftig gezin en heb daardoor een tijd hulp gehad. Een van de dingen die ik daar heb geleerd is dat het zo'n heftig verhaal is dat ik voorzichtig moet zijn met wie ik wat deel. Heel waardevolle les.
Het is ook niet bij ieder contact heel relevant om van alles uit de doeken te doen.
'buurvrouw mag ik een kopje suiker lenen?'
'pfoe nou die vraag viel nu goed maar ik ben met gebrek opgegroeid en mijn man kan nogal snel van de leg raken als er ineens iemand aanbelt maar ja hoor, ik zal even mijn kind met diagnose aan de kant zetten en mijn andere kind met concentratieboog goudvis weer aan het huiswerk zetten en het even pakken hoor.'
Alle reacties Link kopieren Quote
Surebaby schreef:
29-06-2022 08:02
Dat zeg je goed. Ik ben opgegroeid in een heel heftig gezin en heb daardoor een tijd hulp gehad. Een van de dingen die ik daar heb geleerd is dat het zo'n heftig verhaal is dat ik voorzichtig moet zijn met wie ik wat deel. Heel waardevolle les.
Het is ook niet bij ieder contact heel relevant om van alles uit de doeken te doen.
'buurvrouw mag ik een kopje suiker lenen?'
'pfoe nou die vraag viel nu goed maar ik ben met gebrek opgegroeid en mijn man kan nogal snel van de leg raken als er ineens iemand aanbelt maar ja hoor, ik zal even mijn kind met diagnose aan de kant zetten en mijn andere kind met concentratieboog goudvis weer aan het huiswerk zetten en het even pakken hoor.'
Voor jouzelf idd en anderen kunnen er helaas soms ook erg van schrikken. Toen ik begin 20 was en mijn moeder suïcidaal was, hield ik mezelf groot door te denken dat ze het waarschijnlijk niet echt zou doen. Toen vertelde mijn collega aan de lunchtafel, dat, en de manier waarop, haar moeder vroeger suïcide had gepleegd. Dat kwam zo heftig binnen bij mij. Niemand wist daar hoe het er thuis aan toe ging (ook nog alcoholistische vader). Dat is dan ook meteen mijn kruis, veel psychische ellende van ouders en schoonouders in mindere mate. Mensen snappen vaak niet hoeveel invloed het op mijn leven heeft en hoe het mij gevormd heeft.
Aan de buitenkant zien ze denk ik een lief gelukkig gezinnetje in een schattig huisje.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mooi topic!!

Wat mensen zien: leuk huis, twee leuke kids, goed uiterlijk, 2 auto’s voor de deur, beide een baan waar we het naar ons zin hebben.

Wat mensen niet zien: regelmatig ruzie met partner, ik heel veel pieker en altijd wel een nieuw probleem bedenk, vaak geen heb in “leuke” dingen. Ben liever thuis, ik mezelf constant met andere vergelijk (wat ik haat van mezelf) waardoor ik mij nooit echt gelukkig voel.
Brooklyn28 schreef:
28-06-2022 23:45
Wat een trieste verhalen, wat gaat er veel schuil achter de deur waar inderdaad niemand, of heel weinig mensen weet van hebben.
Ik heb zelf een ander verhaal dan de meesten hier. Ik weet dat het gros van mij omgeving denkt dat ik het een stuk minder heb dan pakweg 5 jaar geleden. Het tegendeel is waar. Ik had tot 5 jaar geleden een hele drukke, verantwoordelijke baan. Internationaal bedrijf. Persoonlijk nergens tijd voor. Tot het bedrijf op de fles ging. Ik kwam thuis te zitten en na een paar zware jaren ben ik begonnen als postbezorger. En het is een verademing! Ik maak m'n uren, ik maak een praatje, ik ben buiten, nooit geen lichamelijke klachten meer. 15 kilo afgevallen enz. Financieel red ik het ook. Misschien financiëel idd minder, maar zoveel er voor terug gekregen!

Leuk om zoveel positiviteit te lezen. Ik ervaar zoveel negativiteit in mijn eigen leven (niet eens bij mij zelf, ik heb het goed, niets te klagen) wel bij anderen om mij heen, mn mijn zoon dat ik kan genieten van een bericht als deze.

En ik bedoel dit niet denigrerend naar andere posters natuurlijk
Alle reacties Link kopieren Quote
prada schreef:
28-06-2022 22:16
Ik zeg altijd maar, als het gras ergens anders groener lijkt dan is het meestal kunstgras.
:whip: die is van mij! :proud:
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
Alle reacties Link kopieren Quote
Leuk huis dat we samen helemaal verbouwd hebben, allebei een prima auto, 2 leuke katten, fijne vrienden, fijne (schoon)ouders, beide prima baan.

Maar: infertiliteit, met de daarbij behorende invloed op stemming en seksleven. Hopelijk mogen wij na onderzoeken en een traject alsnog een kindje krijgen. En twijfels over werk, maar het moeilijk vinden om iets anders te gaan doen vanwege dat traject.
Alle reacties Link kopieren Quote
hamerhaai schreef:
28-06-2022 21:16
2x hoogopgeleid, hard werkend, veel uren maken, beide zelfstandig, goed inkomen, mooi huis, zeilboot. Geld, tijd en mogelijkheden om goed en leuk te leven, omdat we geen kinderen hebben.

Zoontje overleden bij de geboorte
Ik wist dat van jou inderdaad. Kan af en toe heel naar zijn, zo'n enorme zwarte rand om je leven die 'niemand' ziet.

Hier een soortgelijk kruis... Dochter overleden bij de geboorte na een jarenlang (medisch) traject om uberhaupt zwanger te worden.
Maar de meeste mensen rondom ons kennen ons verhaal wel, dat heb je als je in een dorpje woont... Dus dat is geen 'verborgen kruis'.

Wat zeker niet iedereen ziet is hoe zwaar de zorg voor ons pleegkind soms weegt en op ons drukt en hoeveel wij daardoor inleveren.
De extreme woedebuien, zijn bij tijden continue strijd met en tegen ons, de discussies over alles en niets, de soms dagelijkse telefoontjes van school en/of instanties, het vermoeiende contact met de biologische familie, etc. De sociale gezelligheden die we overslaan of moeten afzeggen omdat kind even niet zo sociaal en gezellig is... Dat blijft binnenshuis. En buitenshuis is het het leukste jochie van de wereld.
Meestal ;-)
Relativerend: wij wisten heel goed waar we aan begonnen en genieten enorm van hem en zorgen met liefde voor hem. We willen en kunnen hem niet missen, maar het is vaak een strijd en het kost ons het nodige.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier nog 1...
Mooi groot huis boven gemiddeld.
Keihard gewerkt om het voor elkaar te krijgen samen.
beide goede functies verdienen boven modaal.
Meerdere kinderen waarvan 1 een dure sport heeft.
afgelopen jaar veel extra gewerkt om de hele verbouwing uit eigen middelen te betalen. Dat is gelukt hoera zou je zeggen.

Ik heb ook nog even een studie ernaast gedaan en zit in de afronding fase hiervan.

De laatste jaren veel te zwaar geworden echt geen dag meer gelukkig geweest als ik in de spiegel keek. Maar ja je kunt niet werken, studeren, klussen, moeder zijn en getrouwd zijn.

Kortom wij zijn elkaar kwijt geraakt en stonden op het punt te gaan scheiden.
En dat kwam meer van mijn kant af.

Dat fantastische huis heeft mij nog geen 1 dag voldoening of vrijheid gegeven. Het is een kaal kut huis waar ik mij heel eenzaam heb gevoeld.

Kortom jaren nagestreefd het moet groter en groter en groter en het heeft alleen maar eenzaamheid gebracht.
Oh en een waardeloos seksleven de afgelopen jaren. Die 1 tot 2 keer per week werd alleen gehaald met een fles wijn op.

Zo en nu trek ik iedere dag mijn grenzen op en sport ik weer en bestel ik mijn wezenloos aan nieuwe kleding:-) en nee het is echt niet leuk om jezelf te kleden als gezellige huiselijke moederlijke dikkerd.

En dan zeggen mensen jij hebt het wel getroffen in het leven.... ik denk dat de meeste na 3 dagen al omvallen in deze sneltrein.
werkendemoeder2022 wijzigde dit bericht op 29-06-2022 10:42
Reden: te herkenbaar
5.34% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
pinchos schreef:
29-06-2022 10:23
Leuk huis dat we samen helemaal verbouwd hebben, allebei een prima auto, 2 leuke katten, fijne vrienden, fijne (schoon)ouders, beide prima baan.

Maar: infertiliteit, met de daarbij behorende invloed op stemming en seksleven. Hopelijk mogen wij na onderzoeken en een traject alsnog een kindje krijgen. En twijfels over werk, maar het moeilijk vinden om iets anders te gaan doen vanwege dat traject.
Ik hoop met je mee :hug:
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan hier zo geen kruis bedenken. Uiteraard maak je erge dingen mee in het leven zoals overlijdens die er - helaas - bij horen. Maar geen dingen achter de voordeur die niemand weet.

Wel heftige verhalen hier allemaal.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tjee, ik zit te denken hoe andere mensen mijn leven van buiten zien. Ik denk geluk met een groot en mooi huurhuis, lieve kinderen en vriend, misschien ook wel lekker makkelijk thuis.

Wat mensen niet zien zijn mijn 4 chronische ziekten, mijn dagelijkse gevecht met overprikkeling, weinig energie en emotioneel overspoeld worden.
En ze kennen niet de jaren vol met shit die ik achter de rug heb, veel zorgen om onze toen pasgeboren kinderen, overlijdens, man doodziek, burnout, depressie, scheiding, 3 verhuizingen en de vele emotionele crisissen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor iedereen hier een dikke :hug:

Op het eerste gezicht hebben wij het goed voor elkaar. Twee vrijstaande huizen, twee kinderen die op het vwo zitten, man en ik zijn hoogopgeleid en hebben beiden een goed betaalde baan.

Wat niemand weet:
Ik ben somber en met vlagen op het depressieve af. Daarnaast ben ik snel overprikkeld, schreeuw ik tegen mijn kinderen en ben ik elke ochtend bang voor de dag die voor me ligt.

Ik heb ADHD en wordt onderzocht op ASS. Ik wou dat ik iemand anders was. Iemand die het oprecht leuk vindt om in groepen te zijn. Iemand die wel zin heeft in de dag. Iemand die haar werk leuk vindt en daar energie van krijgt.

Voor iedereen ben ik die vrouw die zo slim en wat chaotisch is. Voor mij ben ik die vrouw die de wereld niet begrijpt en op haar tenen loopt.
Een poffertje is geen oliebol.
Alle reacties Link kopieren Quote
De buitenkant: leuk gezin, veel vrije tijd door werk in diensten, 2 leuke kinderen, altijd mensen over de vloer.

Wat de meeste mensen niet weten: een heel moeizame mantelzorg-relatie met mijn emotioneel onvolwassen moeder (waar ik voor in therapie ben omdat ik vastloop), baanonzekerheid man, gegeneraliseerde angststoornis, leerproblemen vd oudste, altijd ruzie in schoonfamilie.
Brooklyn28 schreef:
28-06-2022 23:45
Wat een trieste verhalen, wat gaat er veel schuil achter de deur waar inderdaad niemand, of heel weinig mensen weet van hebben.
Ik heb zelf een ander verhaal dan de meesten hier. Ik weet dat het gros van mij omgeving denkt dat ik het een stuk minder heb dan pakweg 5 jaar geleden. Het tegendeel is waar. Ik had tot 5 jaar geleden een hele drukke, verantwoordelijke baan. Internationaal bedrijf. Persoonlijk nergens tijd voor. Tot het bedrijf op de fles ging. Ik kwam thuis te zitten en na een paar zware jaren ben ik begonnen als postbezorger. En het is een verademing! Ik maak m'n uren, ik maak een praatje, ik ben buiten, nooit geen lichamelijke klachten meer. 15 kilo afgevallen enz. Financieel red ik het ook. Misschien financiëel idd minder, maar zoveel er voor terug gekregen!
Mooie post, goed om eens te lezen hoe het iemand is vergaan die de stap (noodgedwongen in dit geval dan) zette.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb nu best groen gras. Maar ik heb me in mijn jeugd toch een partij onkruid om me heen gehad. Dus wat nu goed gaat, heb ik mijn inziens dubbel en dik verdiend door alle ellende van toen te overleven.

En ik draag er nog steeds sporen van mee. Ik heb het goed voor mekaar met baan, wonen, leuk kind, leuke vrienden. Maar ik heb ontzettende bindingsangst. Ik ben op zich een redelijk happy single, maar toch zou ik wel weer eens helemaal willen kunnen vertrouwen op iemand. Me echt kwetsbaar op durven stellen. Dat zit allemaal achter een dikke vette muur. Zorgen voor mezelf blijft ook een dingetje.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren Quote
belgali schreef:
29-06-2022 13:50
Ik heb nu best groen gras. Maar ik heb me in mijn jeugd toch een partij onkruid om me heen gehad. Dus wat nu goed gaat, heb ik mijn inziens dubbel en dik verdiend door alle ellende van toen te overleven.

En ik draag er nog steeds sporen van mee. Ik heb het goed voor mekaar met baan, wonen, leuk kind, leuke vrienden. Maar ik heb ontzettende bindingsangst. Ik ben op zich een redelijk happy single, maar toch zou ik wel weer eens helemaal willen kunnen vertrouwen op iemand. Me echt kwetsbaar op durven stellen. Dat zit allemaal achter een dikke vette muur. Zorgen voor mezelf blijft ook een dingetje.
Zo te zien heb je al hele goede stappen gezet. Dan zal dat laatste stapje vast ook wel een keer gaan lukken.
:hug: Voor alle mensen die het ‘achter de voordeur zo zwaar hebben. Het zet me aan het denken. Je hebt zo snel een beeld bij iemand of een gezin (niet dat ik daar persé een lelijk oordeel bij plaats, en zelf komen we hier ook zeer zeker niet ongeschonden uit de strijd) maar het kan allemaal zo anders zijn dan het lijkt. Ook als het er echt heel mooi en perfect uitziet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier zoals zovelen. Beiden leuke baan, fijne relatie, mooi huis, geen geldzorgen. 4 volwassenen kinderen.


Kruis: ik heb kanker met heftige chemo. Volop in traject. Alles onzeker.

Een alleenstaande zoon in het buitenland had het door de lochdowns ontzettend moeilijk. Dat doet je als moeder veel pijn
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor iedereen ontzettend veel sterkte :hug: :rose:
Alle reacties Link kopieren Quote
VivaRosa22 schreef:
29-06-2022 14:12
:hug: Voor alle mensen die het ‘achter de voordeur zo zwaar hebben. Het zet me aan het denken. Je hebt zo snel een beeld bij iemand of een gezin (niet dat ik daar persé een lelijk oordeel bij plaats, en zelf komen we hier ook zeer zeker niet ongeschonden uit de strijd) maar het kan allemaal zo anders zijn dan het lijkt. Ook als het er echt heel mooi en perfect uitziet.
Omdat mensen liever de mooie dingen laten zien dan de dingen die minder zijn.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven