Welk kruis heeft jouw huis

28-06-2022 20:45 243 berichten
Iedereen heeft wel wat, ieder huisje heeft zijn kruisje kennen we allemaal wel.

Wat is jouw kruis? Hoe lijkt jouw gras groener, maar is het zeker niet? Er zijn natuurlijk dingen die je vertelt aan anderen, maar ook dingen die je niet vertelt. Wat zien anderen, en hoe zit het echt?

Ik trap af:

Wat anderen zien:
Hoog opgeleid, goede baan op jonge leeftijd, mooi salaris, twee prachtige kinderen en een geweldig huis.

Wat anderen niet zien:
Een eetstoornis en een zwaar inkakt seksleven.
Wat een moeilijke verhalen hier, sterkte voor iedereen die er ze meegemaakt heeft. Heftig allemaal. :hug:

Mijn huis heeft geen kruis, er is namelijk niemand jaloers op mijn sneue leventje.
Ik heb geen koophuis, geen relatie, geen kinderen ( wil ik ook niet ), geen flitsende carriere ( momenteel zit ik zonder werk dankzij long covid ), meerdere labels ( ASS, chronische depressie, endometriose, angst klachten, zwaar verleden ), geen vrienden, weinig geld, geen auto of rijbewijs en ik ben bijna altijd thuis.
Ik hoor juist alleen maar van mensen: nou als ik jouw leven had gehad, poeh wat is het leeg voor je. Ik ben blij dat ik jouw leven niet heb hoor. Zelfs van mijn familie. Men heeft medelijden met me. Iets waar ik een enorme hekel aan heb.

En toch heb ik over het algemeen een prima leven vind ik zelf. Ja het is rustig, ik ben veel thuis maar ben ook een huismus. Ja ik heb geen vrienden maar heb er ook weinig behoefte aan dus prima zo. Ik ben graag alleen. Ik heb een kleine maar fijne familie, ben een lieve tante voor mijn neefje, ik ben enorm loyaal naar de mensen waar ik om geef en ik ben gul. Ik geef helemaal niks om materialistische dingen en spullen dus ik leef vrij goedkoop en minimalistisch.
Ik ben ook echt totaal niet op zoek naar een geweldige carriere, een dure auto en een huisje boompje beestje leven.
Dat past niet bij me. Ik vind het prima zo. Geef mij mijn lieve kat en een wandeling met mijn leen hond en ik ben helemaal tevreden. Heb ook al lang geen relatie meer gehad maar mis er niks aan, vind het helemaal goed zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Miss Edwards niks mis mee om met kleine dingen tevreden te zijn :sun:
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
Nee vind ik ook hoor. Ik ben heel blij dat ik met weinig tevreden ben, zeker met mijn kleine budget. Als ik veel zou geven om een designer bank van 3000 euro of iets dergelijks en dat niet zou kunnen betalen zou ik daar vast erg ongelukkig van worden. Ik haal bijna alles bij de kringloop, ook kleding en schoenen en ben helemaal blij met mijn imperfecte huis, past goed bij de imperfecte bewoonster.
Meeste mensen zouden mijn huis echt niks vinden, de draden van de TV liggen niet onder de plinten, de plinten liggen nog niet eens overal erop, ik heb een tv kast maar een gewoon wit tafeltje voor de tv staan, de muren zijn niet helemaal prachtig geschilderd. De meubels passen niet bij elkaar. Echt het zal me een worst wezen, ik voel me hier helemaal blij mee, dus boeiend wat een ander vind. :P
Alle reacties Link kopieren Quote
Perfecte imperfectie noemen ze dat😊
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
Alle reacties Link kopieren Quote
Miss Edwards, je hebt geen sneu leventje. Dat als eerste gezegd. Met weinig tevreden. Dat herken ik. Wat ik me wel afvraag, hoe breng je je dagen door? Heb je wel hobby's of bezigheden waar je je ei in kwijt kan?
Oh nee, dat vind ik ook niet hoor dat ik een sneu leventje heb. Ik bedoelde dat andere mensen het zo omschrijven. Ik ben zelf dus grotendeels best tevreden met wat ik heb. En we zijn allemaal anders toch? De een is meer gebaat bij veel rust en tijd voor zichzelf om te ontprikkelen. Maar ja, het is wel eens pijnlijk, dit weekend ook weer. Dan zijn we met de hele familie in Artis en mij word nooit wat gevraagd door mijn oom en tante, want ja ik beleef toch nooit wat. Mijn broer doet wel zijn best om te vragen maar schoonzus niet echt.

Ik heb niet echt hobby's buitenhuis nee. Wel sport ik nu weer 2x per week onder begeleiding voor mijn long covid herstel en loop ik dus 3 a 4 x per week met mijn leenhond een uur of anderhalf dus mijn weken zitten aardig vol voor mijn gevoel.
Ook rommel ik wat aan in huis en kan ik dagen Netflixen.
Ik heb me nog nooit echt verveeld gelukkig. Ik zit ook pas sinds eind mei weer thuis, daarvoor werkte ik 3 middagen per week. Ik wil ook graag weer gaan werken, hopelijk over een maandje als ik echt helemaal herstelt ben maar zal nooit fulltime kunnen werken helaas.
Ik wil graag iets doen met honden, hopelijk kan ik betaald honden oppas gaan worden of iets in die richting. Daar ligt wel echt mijn passie heb ik nu ontdekt, bij dieren.
Ik heb een autisme coach die me gaat begeleiden naar passend werk, zodra ik er weer klaar voor ben dus dat is fijn.
De weken vliegen om omdat ik bijna elke dag wel wat te doen heb.
Alle reacties Link kopieren Quote
Fijn te lezen dat je de dagen meer dan goed doorkomt, Miss Edwards!
Hopelijk gaat dat lukken met de honden uitlaat..
Alle reacties Link kopieren Quote
Weggehaald.
Ik lees voorlopig alleen even mee
Alle reacties Link kopieren Quote
Nogmaals, ik hoop dat je de kracht vindt om uit deze situatie te komen :hug:
Hatsjikideee...
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een mooi topic - compleet aan mij voorbij gegaan in Juli. Haal ‘em dus maar even omhoog.

Buitenkant: fijne contacten met familie en vrienden, geliefd bij mensen die ons dierbaar zijn (en ook liefde kunnen geven), na een lang medisch traject een prachtige, lieve, gezonde en slimme dochter mogen krijgen, allebei WO opgeleid, een groot, mooi huis in een buitenwijk in London en geen echte financiële zorgen (ook nooit gekend - mijn man in zijn jeugd overigens wel). Dochter zit op een privé school (hier niet ongebruikelijk). Ik geef er niets om, maar man rijdt een gloednieuwe Tesla Y (en een Smart). Dat is toch wat men aan de buitenkant ziet. Ik tel vooral de eerste zegeningen op de lijst.

De keerzijde: man is een heel stuk ouder en dat merk ik de laatste jaren wel. Hij is actief, werkt nog steeds, maar met de werkschema’s hebben wij soms heel weinig tijd en aandacht voor elkaar. Ik heb het er weinig over, maar er is soms is er wel de angst hem te verliezen (inherent aan zijn leeftijd) en bepaalde dingen zijn moeilijker. Dat vind ik soms best lastig. Ik doe ook meer met onze dochter en er is dientengevolge soms weinig tijd voor mijzelf.
Ik mis ‘thuis’: ik mis Nederland ook en speel geregeld met het idee terug te gaan.
Mijn vader is ernstig ziek en als gevolg daarvan depressief. Ik meen dat ik als gevolg daarvan ook niet altijd de leukste jeugd heb gehad (vader’s ziekte begon in 1988). Ik werk veel en soms te veel en hoewel ik dat enerzijds graag doe is het anderzijds soms ook een kwestie van alle ballen hoog houden.

Onder de streep ben ik zeker niet ongelukkig, maar soms zou ik willen dat bepaalde dingen makkelijker waren.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het opvallend dat zovelen van jullie het blijkbaar moeilijk vinden om open te zijn voor hele menselijke problemen/situaties. Zit het zo in onze cultuur ingebakken dat we de schone schijn op willen houden / anderen vooral niet willen belasten? Ik snap dat je een affaire van je echtgenoot niet aan de grote klok gaat hangen (alhoewel?..). Maar over verschillende andere onderwerpen denk ik dat het tijd wordt om taboes te doorbreken. Weg met de schaamte! (Ik weet het, makkelijker gezegd dan gedaan..)

Ik zelf ben blij met mijn leven en tel mijn zegeningen. Dat zijn er veel, en ik voel me echt bevoorrecht. Maar ik vind het niet altijd even makkelijk, en daar ben ik tegen iedereen altijd heel open over. Bij ons huisje dus geen kruisje dan? Ik ben bijvoorbeeld opgegroeid met ouders met psychiatrische problematiek en heb daar best een knauw van gekregen. En heb een fantastische, bijzondere zoon waarbij eea intenser verloopt dan bij “gemiddelde gezinnen” (vermoeden van ASS, loopt risico om thuiszitter te worden). Ik ben moe, continu bezig om alle ballen in de lucht te houden. En heb vaak het gevoel dat ik op meerdere vlakken tekort schiet. Nu net weer een baan opgezegd omdat alles niet te combineren is..

Maar hierover open zijn, maakt zo’n verschil. Ik ben echt klaar mee met de schone schijn op te houden. Mezelf open / kwetsbaar opstellen, heeft me echt de mooiste gesprekken en momenten opgeleverd. Zelfs met vreemden. Ik gun dit jullie ook..
Huisje, boompje, beestje, al jarenlang getrouwd.

Maar ik zeg weleens: wij zijn tweezaam.
Alle reacties Link kopieren Quote
Brooklyn28 schreef:
28-06-2022 23:45
Wat een trieste verhalen, wat gaat er veel schuil achter de deur waar inderdaad niemand, of heel weinig mensen weet van hebben.
Ik heb zelf een ander verhaal dan de meesten hier. Ik weet dat het gros van mij omgeving denkt dat ik het een stuk minder heb dan pakweg 5 jaar geleden. Het tegendeel is waar. Ik had tot 5 jaar geleden een hele drukke, verantwoordelijke baan. Internationaal bedrijf. Persoonlijk nergens tijd voor. Tot het bedrijf op de fles ging. Ik kwam thuis te zitten en na een paar zware jaren ben ik begonnen als postbezorger. En het is een verademing! Ik maak m'n uren, ik maak een praatje, ik ben buiten, nooit geen lichamelijke klachten meer. 15 kilo afgevallen enz. Financieel red ik het ook. Misschien financiëel idd minder, maar zoveel er voor terug gekregen!
Wat leuk om te horen. Ik werkte in finance (buitenland) en werd gek gedurende COVID en thuiswerken. Nu werk ik 2 dagen pw als accountant en 3 dagen pw als postbezorger, heerlijk frisse lucht, flink aan de pas wandelen, gespierde benen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Alleenstaande ouder inmiddels 3 volwassen kinderen.
Goede baan leuk huis, geweldige kinderen (4) fijne lat-relatie.

Maar, misbruik in jeugd, vader met een alcoholverslaving, vele malen een zelfmoordpoging gedaan, moeder die er niet tegenop was gewassen.
Op heel jonge leeftijd mijn ex leren kennen, 18 jaar in een ongelijkwaardige relatie gezeten, mentaal en fysiek geweld ( de mensen zouden het niet geloven, want ohhhh die Lola die is zo sterk, die gaat altijd door uhuh deed ik ook)
Dochter op haar 4e misbruikt, jarenlange rechtszaken.

Toen ik alleen kwam te staan met mijn toen 4 heel jonge kinderen, van baantje naar baantje gegaan (bankencrisis) met heel weinig rondgekomen.Moe zo moe, maar doorgaan, opgeven was geen optie, iemand moest voor de kinderen zorgen.

En de buitenwereld maar zeggen " wauw wat knap, jij doet dit zomaar he, wat ben jij sterk "

Maar al het bovenstaande maakte dat ik amper sliep, veel piekerde.

Met werk ging het beter, betere banen, maar een van mijn kinderen (zij die op haar 4e is misbruikt) ging het verkeerde pad op.
Drugs, nachten weg, agressie, verkeerde vrienden enz enz. Dit heeft bijna 5 jaar geduurd.

Jee Lool, wat heb je toch een fijn huis, baan, gezin, ach ja pubers he.

Inmiddels zijn de oudsten volwassen en gaat het met desbetreffende dochter heel erg goed.
En nu? ik dreig nu zelf in te storten.......maar ik ga door.

De mensen zien mij als een power vrouw alleenstaande werkende ouder, alles op de rit en onder controle.
Ze zien nu dat ik een fijne relatie heb, vakanties vier en ook alleen op reis ga, een drukke toffe baan heb (ja na heel veel jaar zwoegen) Mijn kinderen komen graag en regelmatig thuis. Kortom Lola heeft het voor elkaar, en dat klopt, maar vraag niet hoe.


Ik hield alle ballen hoog, maar echt, vraag me niet hoe, en of ik het nog een keer zo kan doen.

Ieder huisje heeft zijn kruisje, dat klopt als een bus.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
Alle reacties Link kopieren Quote
Buitenkant: getrouwd stel, mooi huis, drie gezonde dochters, goed inkomen en leuk werk. knappe vent :-)

Wat mensen niet zien: ik heb een moeilijke jeugd gehad in een vreemd gezin en mede daardoor veel financiele stress. Ik heb mezelf er een weg uitgebaand en dat voelt enerzijds goed, anderzijds blijven er onderhuids gevoelens waar ik maar weinig vat op krijg.

Ik heb een fulltime goeie baan en man is parttime zzp'er. Financieel hebben we het goed, maar hij gaat meer en meer mopperen over de verdeling omdat de zorg voor 3 kinderen meer op hem neerkomt.

Ik houd van hem maar vind hem niet erg aantrekkelijk (mede door gemopper). Heb gevoel dat dat wederzijds is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit huis een een kruis, is voel mij hier vreselijk het is hier in een racetempo een achterbuurt aan het worden, ik ben hier bang.
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb het andersom:

Mensen denken juist vaak dat ik eenzaam ben (beide ouders jong verloren, geen relatie, geen kinderen, geen broers/zussen) en een zware baan heb (veel van huis, alle avonden/weekenden/feestdagen werken)

Maar ik vind zelf juist dat ik het mega getroffen heb. Ik vind het heerlijk dat ik mijn leven precies kan leiden zoals ik dat wil, zonder met iemand rekening te hoeven houden. Ik heb het aller leukste werk wat er bestaat, zodat al die uren nooit als een last voelen en me juist energie geven. En ik ben achtergelaten met een mooie erfenis, waardoor ik mij nooit financiële zorgen zal hoeven maken.
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een heftige verhalen allemaal. :hug: Voor iedereen die het nodig heeft.

Als mensen naar ons kijken dan zien ze twee mensen die heel gelukkig met elkaar zijn en die wonen op een heel fijn plekje. Die beide een leuke baan hebben en die alles kunnen doen en laten wat ze willen.

En eigenlijk klopt dat beeld ook wel. Het hele kleine kruisje wat er toch op mijn huis zit:
- Ik mis mijn, veel te jong, overleden vader soms echt enorm
- Ik voel me regelmatig eenzaam omdat ik niet echt vrienden heb. Wel genoeg kennissen, maar geen mensen (buiten je familie of je relatie) waar je alles mee kunt delen. Hierdoor voel ik me niet altijd even veel de moeite waard (maar dat is gelukkig de afgelopen jaren een stuk beter geworden, work in progress zullen we het maar noemen...)
- Ik vind het soms vreselijk dat ik geen kinderen heb. En dan kan ik me ook heel eenzaam voelen.

En de laatste, maar die is misschien wel heel raar:
- Ik vind het vreselijk wanneer mensen mij hier op het forum lezen en dan denken dat ik een of ander verschrikkelijk irritant k. wijf ben. Terwijl dat dan waarschijnlijk voortkomt uit hoe ik iets heb opgeschreven en hoe dat dan overkomt op anderen. Inmiddels reageer ik niet meer zo vaak als vroeger, maar in het verleden vond ik dat echt heel erg.
Alle reacties Link kopieren Quote
S7rin schreef:
21-10-2022 11:12
Ik heb het andersom:

Mensen denken juist vaak dat ik eenzaam ben (beide ouders jong verloren, geen relatie, geen kinderen, geen broers/zussen) en een zware baan heb (veel van huis, alle avonden/weekenden/feestdagen werken)

Maar ik vind zelf juist dat ik het mega getroffen heb. Ik vind het heerlijk dat ik mijn leven precies kan leiden zoals ik dat wil, zonder met iemand rekening te hoeven houden. Ik heb het aller leukste werk wat er bestaat, zodat al die uren nooit als een last voelen en me juist energie geven. En ik ben achtergelaten met een mooie erfenis, waardoor ik mij nooit financiële zorgen zal hoeven maken.
Je klinkt gelukkig S7rin.
Gek is dat dat mensen denken dat je alleen maar gelukkig kunt zijn met een partner, kinderen, goede baan en een mooi huis.

Ik heb ook een periode gehad dat mensen mij misschien als 'sneu' zouden bestempelen, maar eigenlijk was ik gewoon heel tevreden en gelukkig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Muselet, wat erg dat je je niet veilig voelt in je eigen huis!

Wat mensen hier zien: liefdevolle relatie, leuke (stief)dochter, prima co-ouderschap, absoluut geen geldzorgen, weekendjes weg, kunnen dingen kopen wanneer we willen.

Wat mensen niet zien: hele hoop shit gehad met ex-partner (dat is nu allemaal achter de rug gelukkig), niet heel veel vrienden, ptss door werk en daardoor volledig arbeidsongeschikt op jonge leeftijd (onder de 40). Door die ptss snel overprikkeld, weinig energie, elke dag een nieuw gevecht om door te komen en doodmoe na een dagje weg/weekendje weg/feestje/bezoek. Voor anderen ben ik een vrolijke spontane vrouw waar je niets aan ziet, maar achter de voordeur ben ik vervolgens helemaal gesloopt en hang als een zombie op de bank.
Alle reacties Link kopieren Quote
Beschuitmetjam schreef:
23-10-2022 07:41
Je klinkt gelukkig S7rin.
Gek is dat dat mensen denken dat je alleen maar gelukkig kunt zijn met een partner, kinderen, goede baan en een mooi huis.

Ik heb ook een periode gehad dat mensen mij misschien als 'sneu' zouden bestempelen, maar eigenlijk was ik gewoon heel tevreden en gelukkig.


Nee, natuurlijk is het niet zo dat een partner, een goede baan, een kind (of kinderen) en een huis een absolute voorwaarde is voor een gelukkig en volwaardig leven.

Dat gezegd hebbende: ik ben wel dankbaar voor hetgeen ik op dat gebied heb. Naast mijn relatie (en nee dat is niet altijd makkelijk - zie eerdere post), onze dochter en fijne mensen om mij heen hebben wij het best goed. Ik werk er hard voor (en mijn man ook), maar ik vind het een voorrecht dat ik mij (op dit moment) minder druk hoef te maken om de energie crisis, de belachelijk dure boodschappen, etc.

Werkloos zijn, geen kinderen kunnen krijgen, ongewild single zijn en financiële problemen hebben zijn wel redenen tot zorg en kunnen een onprettig gevoel met zich meebrengen. Ik weet nog dat ik jaren ongewild kinderloos was en ik was niet 24/7 ongelukkig, maar het drukte wel heel zwaar op mij en soms vond ik het gewoon ronduit oneerlijk en ontzettend k#t allemaal. Dat zou ik ook hebben als ik niet zou kunnen werken of de hypotheek van ons huis niet meer zou kunnen betalen oid. Geloof dat ik dat als kruis zou zien.

Dus nee, een partner, kinderen, baan en huis zijn op zichzelf geen voorwaarden voor geluk, maar kunnen wel enorm bijdragen aan geluk denk ik.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat andere mensen zien: leuk gezin in een rijtjeshuis, blitse auto voor de deur, 2 hardwerkende mensen die voor iedereen klaarstaan en goed met geld om kunnen gaan.

Wat mensen niet zien: mijn beste vriendinnen zijn overleden, kort na elkaar en erg onverwacht. Ik heb al best veel moeite met aansluiting vinden, maar ik vind het echt moeilijk om vriendinnen te vinden. Dat voelt af en toe heel eenzaam. We zijn als stel ook een hoop vrienden verloren, omdat we heel arme tijden hebben gekend en niet meer mee konden doen. Mijn partner is nog nooit gelukkig geweest op het werk, en ik weet echt niet wat ik voor mijn partner kan doen om mijn partner gelukkiger te maken op dat gebied.
Alle reacties Link kopieren Quote
Op de lagere school van mijn zoon hoorde ik wel eens opmerkelijke dingen over mijzelf. Ik zou werkeloos zijn en roken. Dit omdat twee moeders waar ik mee omging rookten en werkeloos waren. Ik zou bij de brandweer werken (huh? ) ik zou lesbisch zijn ( want alleenstaande moeder) ik zou laagopgeleid zijn. Ik rook niet en drink bijna nooit, ik ben WO opgeleid en ben niet lesbisch. Hoe ze aan dat brandweer verhaal kwamen weet ik niet. Mensen stoppen je snel in hokjes, als je dus vaak kletst met mensen die roken, laagopgeleid zijn en werkeloos zijn, denken mensen dat jij dat ook bent. Ik had toen wel heel weinig geld want weinig werken ivm met zoon die veel steun nodig had, en zag er waarschijnlijk haveloos uit ofzo.
Wickedwitch schreef:
28-10-2022 14:12
Op de lagere school van mijn zoon hoorde ik wel eens opmerkelijke dingen over mijzelf. Ik zou werkeloos zijn en roken. Dit omdat twee moeders waar ik mee omging rookten en werkeloos waren. Ik zou bij de brandweer werken (huh? ) ik zou lesbisch zijn ( want alleenstaande moeder) ik zou laagopgeleid zijn. Ik rook niet en drink bijna nooit, ik ben WO opgeleid en ben niet lesbisch. Hoe ze aan dat brandweer verhaal kwamen weet ik niet. Mensen stoppen je snel in hokjes, als je dus vaak kletst met mensen die roken, laagopgeleid zijn en werkeloos zijn, denken mensen dat jij dat ook bent. Ik had toen wel heel weinig geld want weinig werken ivm met zoon die veel steun nodig had, en zag er waarschijnlijk haveloos uit ofzo.
Herken ik wel een tikkeltje.
Ik woon een beetje in een “kak” omgeving (niets ten nadele van wie dan ook;)), maar veel Tesla’s, grote huizen en dikke banen etc . Als alleenstaande moeder in een huurwoning (1 van de weinige huurwoningen in de omgeving) hebben mensen een bepaald “beeld” van mij (mijn oude auto kan daaraan meewerken :rofl: ). Maar ik ben “gewoon” wo opgeleid en heb een “goede” baan.
Zoals ik hier al eerder schreef dachten een aantal mensen op het schoolplein, dat ik niet werkte. Echt GEEN idee waar dat op gebaseerd was…. Best apart hoe mensen vooroordelen kunnen hebben. Al heb ik ze zelf ook. Mens eigen, vermoed ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hahaha, wat herkenbaar die laatste twee posts. En ik ben naast alleenstaand ook nog eens niet wit. Toen ik mijn ex-schoonouders ontmoette zat ik toevallig net tussen twee banen in. Het eerste wat ze zeiden was of ik een bijstandsuitkering had en mijn ex-schoonmoeder met huishoudschool bood me aan dat ze me wel wilde helpen met een sollicitatie voor bij Kruidvat. Niks mis met werken bij Kruidvat verder maar ik had en heb gewoon een WO-baan en onderhield hun zoon.
Am Yisrael Chai!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven