Psyche
alle pijlers
Welke bagage neem jij mee uit je jeugd? En welke dump je?
zaterdag 17 oktober 2009 om 21:06
donderdag 22 oktober 2009 om 23:07
Dat graag begrepen willen worden vind ik niet raar. Moeilijk is dat he... je wilt graag dat je ouders jouw eigen dingen ook snappen.
Bepaalde keuzes, bepaalde meningen, etc.
Maar soms zit dat er niet echt in.
Ik ken wel gezinnen waar de communicatie veel duidelijker is, en de ouders veel meer openstaan voor veranderingen. DAt zijn vaak ook gezinnen waar makkelijk vrienden / vriendinnen over de vloer komen, het vaak gezellig is, etc.
Kinderen kunnen zich beter ontplooien daar, lijkt wel.
Mijn instelling is dat ik gewoon niet alles vertel. Soms levert dat lastige situaties op. (toen ik bijvoorbeeld met liefdesverdriet terug kwam uit buitenland, terwijl ik nooit gemeld had daar een vriend te hebben)
Moeder deelt ook zoveel met de hele familie en de kapper en de groenteboer... etc. Dan houd ik dingen liever voor mezelf. Of ik verzin nog liever iets dan dat ik met alles wat ik doe besproken word bij iedereen.
(Mam zeg maar dat ik in China zit Nee hoor, zou ze nooit in mee gaan)
Mensen hier vragen altijd heel veel. Hoe gaat het nu met die? En met die? En met Moonlight? ik houd daar niet van. Vraag het mezelf of vraag het gewoon niet.
Iig niet via mijn ouders.
Bepaalde keuzes, bepaalde meningen, etc.
Maar soms zit dat er niet echt in.
Ik ken wel gezinnen waar de communicatie veel duidelijker is, en de ouders veel meer openstaan voor veranderingen. DAt zijn vaak ook gezinnen waar makkelijk vrienden / vriendinnen over de vloer komen, het vaak gezellig is, etc.
Kinderen kunnen zich beter ontplooien daar, lijkt wel.
Mijn instelling is dat ik gewoon niet alles vertel. Soms levert dat lastige situaties op. (toen ik bijvoorbeeld met liefdesverdriet terug kwam uit buitenland, terwijl ik nooit gemeld had daar een vriend te hebben)
Moeder deelt ook zoveel met de hele familie en de kapper en de groenteboer... etc. Dan houd ik dingen liever voor mezelf. Of ik verzin nog liever iets dan dat ik met alles wat ik doe besproken word bij iedereen.
(Mam zeg maar dat ik in China zit Nee hoor, zou ze nooit in mee gaan)
Mensen hier vragen altijd heel veel. Hoe gaat het nu met die? En met die? En met Moonlight? ik houd daar niet van. Vraag het mezelf of vraag het gewoon niet.
Iig niet via mijn ouders.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 22 oktober 2009 om 23:16
quote:setter schreef op 21 oktober 2009 @ 17:13:
Beide Moonlight. Zowel aan zijn behandelingen als aan de gesprekken die ik met hem had. Hij was inderdaad ook meer dan een homeopaat alleen (als je begrijpt wat ik bedoel).
Als ik vragen mag: wat doet je vader precies? Of wil je dat liever niet op dit forum vertellen? Misschien moeten we dan op een andere manier communiceren....als je dat wilt uiteraard.
Dank je wel voor je compliment trouwens, lief van je!
TO, sorry voor het offtopic gaan, ik hou nu op hoor!
Nee, integendeel, juist interessant! Al snap ik ook goed wat Moonlight aanhaalt. Sommige discussies/ reacties mbt het alternatieve circuit kunnen hier nogal, tja... hoe zal ik het zeggen, ongenuanceerd het forum op geslingerd worden, waardoor de toon meteen gezet is, zodat voor inhoud of oprechte interesse/ nieusgierigheid geen ruimte meer is. Mond dan vooral uit op wellis-nietis tussen 'gelovers' en anti's.
*tot zover off topic, hoopt dat dit 'binnens-topic' blijf't*
Beide Moonlight. Zowel aan zijn behandelingen als aan de gesprekken die ik met hem had. Hij was inderdaad ook meer dan een homeopaat alleen (als je begrijpt wat ik bedoel).
Als ik vragen mag: wat doet je vader precies? Of wil je dat liever niet op dit forum vertellen? Misschien moeten we dan op een andere manier communiceren....als je dat wilt uiteraard.
Dank je wel voor je compliment trouwens, lief van je!
TO, sorry voor het offtopic gaan, ik hou nu op hoor!
Nee, integendeel, juist interessant! Al snap ik ook goed wat Moonlight aanhaalt. Sommige discussies/ reacties mbt het alternatieve circuit kunnen hier nogal, tja... hoe zal ik het zeggen, ongenuanceerd het forum op geslingerd worden, waardoor de toon meteen gezet is, zodat voor inhoud of oprechte interesse/ nieusgierigheid geen ruimte meer is. Mond dan vooral uit op wellis-nietis tussen 'gelovers' en anti's.
*tot zover off topic, hoopt dat dit 'binnens-topic' blijf't*
vrijdag 23 oktober 2009 om 09:54
Wil er nog even iets aan toevoegen:
"alternatief" is zo ontzettend breed. Van Chinese Geneeskunde tot gebedsgenezers, van kruidentherapie tot massage... Echt, wat mij betreft onzin om alles over één kam te scheren.
In andere landen zijn sommige dingen regulier die bij ons nog altijd alternatief genoemd worden. Wordt bijv veel meer met orthomoleculaire geneeskunde gedaan (waar ik sommige principes wel van ondersteun)
Verder hoort dit niet in deze discussie thuis, maar dit wilde ik er graag nog even bij zeggen. Zou dit in een ander topic ook wel durven zeggen, daar niet van. Ben ook heel kritisch, dat wel, maar zal nooit beweren dat alles 'wetenschappelijk aangetoond' moet zijn.
"alternatief" is zo ontzettend breed. Van Chinese Geneeskunde tot gebedsgenezers, van kruidentherapie tot massage... Echt, wat mij betreft onzin om alles over één kam te scheren.
In andere landen zijn sommige dingen regulier die bij ons nog altijd alternatief genoemd worden. Wordt bijv veel meer met orthomoleculaire geneeskunde gedaan (waar ik sommige principes wel van ondersteun)
Verder hoort dit niet in deze discussie thuis, maar dit wilde ik er graag nog even bij zeggen. Zou dit in een ander topic ook wel durven zeggen, daar niet van. Ben ook heel kritisch, dat wel, maar zal nooit beweren dat alles 'wetenschappelijk aangetoond' moet zijn.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 23 oktober 2009 om 17:24
quote:Moonlight82 schreef op 21 oktober 2009 @ 18:02:
Fijn dat je veel aan hem had, maar wat jammer dat hij overleden is. Heb je wel afscheid kunnen nemen, of niet, omdat je 'slechts patient' was?
Nee, ik kon geen afscheid van hem nemen. Hij lag 's morgens dood in zijn bed, heb ik me laten vertellen. Alle patiënten kregen een brief waarin kort gemeld werd dat hij zéér onverwacht overleden was en dat de praktijk dus met onmiddellijke ingang gesloten was. Tja, logisch.
Ik droom soms over hem, en ik heb het gevoel dat hij over me waakt. Niet alleen over mij hoor, ik ben geen bijzonder geval ofzo, maar ....nou ja, je begrijpt me hopelijk wel.
Ik mis hem.
Fijn dat je veel aan hem had, maar wat jammer dat hij overleden is. Heb je wel afscheid kunnen nemen, of niet, omdat je 'slechts patient' was?
Nee, ik kon geen afscheid van hem nemen. Hij lag 's morgens dood in zijn bed, heb ik me laten vertellen. Alle patiënten kregen een brief waarin kort gemeld werd dat hij zéér onverwacht overleden was en dat de praktijk dus met onmiddellijke ingang gesloten was. Tja, logisch.
Ik droom soms over hem, en ik heb het gevoel dat hij over me waakt. Niet alleen over mij hoor, ik ben geen bijzonder geval ofzo, maar ....nou ja, je begrijpt me hopelijk wel.
Ik mis hem.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
vrijdag 23 oktober 2009 om 17:32
quote:Kokette_Suzette schreef op 22 oktober 2009 @ 23:00:
[quote]setter schreef op 21 oktober 2009 @ 09:37:
[...]
(.....)
Vervolgens zit ik dan nog met zoiets als: graag begrepen willen worden. Dat er een soort spanningsveld zit, als mijn opvattingen anders blijken te zijn geworden, dat dit dan ook wat meer afstand geeft, en soms wat minder begrip van en raakvlakken met 'thuis'. Minder verbondenheid? En dat vind ik lastig. Of is dat nou juist de clou van opgroeien en volwassen worden...?
Dat snap ik hoor, dat je begrepen wilt worden. En dan het liefst door je ouders, want die kennen je het langst van allemaal. Maar ja, ook je ouders zijn maar mensen. Autonome mensen. Twee mensen die een kind kregen: jou. Maar naast het feit dat ze jouw ouders zijn, zijn het ook gewoon nog steeds 'Piet' en 'Truus'. Het heeft lang geduurd voordat ik dat zelf ook zo kon zien hoor, veel te lang zelfs.
En als jouw ouders die mensen jouw mening niet kunnen of willen respecteren, dan mag je ze daar op wijzen. Net als je bij willekeurig welke andere mensen ook zou doen, ongeacht of dat familie is of niet. Voor jou voelt dat als 'minder verbonden', voor mij voelt dat als 'ik ben ik en ik heb een eigen mening, en dat heb je maar te respecteren'. En dat geldt voor ieder ander op deze aardkloot, DUS ook voor je ouders.
Als zij jouw mening niet respecteren creëeren zij die afstand, niet jij. Want weet je, jij bent niet alleen maar hun kind, maar ook 'gewoon' een autonoom mens.
[quote]setter schreef op 21 oktober 2009 @ 09:37:
[...]
(.....)
Vervolgens zit ik dan nog met zoiets als: graag begrepen willen worden. Dat er een soort spanningsveld zit, als mijn opvattingen anders blijken te zijn geworden, dat dit dan ook wat meer afstand geeft, en soms wat minder begrip van en raakvlakken met 'thuis'. Minder verbondenheid? En dat vind ik lastig. Of is dat nou juist de clou van opgroeien en volwassen worden...?
Dat snap ik hoor, dat je begrepen wilt worden. En dan het liefst door je ouders, want die kennen je het langst van allemaal. Maar ja, ook je ouders zijn maar mensen. Autonome mensen. Twee mensen die een kind kregen: jou. Maar naast het feit dat ze jouw ouders zijn, zijn het ook gewoon nog steeds 'Piet' en 'Truus'. Het heeft lang geduurd voordat ik dat zelf ook zo kon zien hoor, veel te lang zelfs.
En als jouw ouders die mensen jouw mening niet kunnen of willen respecteren, dan mag je ze daar op wijzen. Net als je bij willekeurig welke andere mensen ook zou doen, ongeacht of dat familie is of niet. Voor jou voelt dat als 'minder verbonden', voor mij voelt dat als 'ik ben ik en ik heb een eigen mening, en dat heb je maar te respecteren'. En dat geldt voor ieder ander op deze aardkloot, DUS ook voor je ouders.
Als zij jouw mening niet respecteren creëeren zij die afstand, niet jij. Want weet je, jij bent niet alleen maar hun kind, maar ook 'gewoon' een autonoom mens.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
vrijdag 23 oktober 2009 om 17:37
Moonlight, ik ben ook heel kritisch naar alles wat alternatief of homeopatisch is hoor. Ik geloof echt niet zomaar alles. Ik ben afgelopen voorjaar op zo'n beurs geweest, nou daar staat me een potje charlatans voor mijn gevoel! Tjongejonge, ik kon er wel om lachen hoor, om sommige. Wat een gezweef....
En toch heb ik 13 jaar bij 'mijn' homeopaat gelopen. Maar die man was zelf ook enorm down to earth, dat hielp wel. Maar zo'n man als hij vind ik nooit weer. Die bestaat niet.
En toch heb ik 13 jaar bij 'mijn' homeopaat gelopen. Maar die man was zelf ook enorm down to earth, dat hielp wel. Maar zo'n man als hij vind ik nooit weer. Die bestaat niet.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
vrijdag 23 oktober 2009 om 17:39
Nog even terug ontopic:
wat ik mooi vind om te zien is als mensen dingen meegeven aan hun eigen kinderen. Dingen die ze juist van huis uit meegekregen hebben en dat als een stukje erfgoed doorgeven aan de volgende generatie. Ik zie het om me heen wel gebeuren bij vriendinnen die wel uit een warm nest komen, en ik kan daar van genieten.
Die 'oude' normen en waarden die je niet zo vaak meer tegenkomt, dat soort dingen bedoel ik.
wat ik mooi vind om te zien is als mensen dingen meegeven aan hun eigen kinderen. Dingen die ze juist van huis uit meegekregen hebben en dat als een stukje erfgoed doorgeven aan de volgende generatie. Ik zie het om me heen wel gebeuren bij vriendinnen die wel uit een warm nest komen, en ik kan daar van genieten.
Die 'oude' normen en waarden die je niet zo vaak meer tegenkomt, dat soort dingen bedoel ik.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zaterdag 24 oktober 2009 om 10:39
quote:Moonlight82 schreef op 23 oktober 2009 @ 09:54:
Wil er nog even iets aan toevoegen:
"alternatief" is zo ontzettend breed. Van Chinese Geneeskunde tot gebedsgenezers, van kruidentherapie tot massage... Echt, wat mij betreft onzin om alles over één kam te scheren.
In andere landen zijn sommige dingen regulier die bij ons nog altijd alternatief genoemd worden. Wordt bijv veel meer met orthomoleculaire geneeskunde gedaan (waar ik sommige principes wel van ondersteun)
Verder hoort dit niet in deze discussie thuis, maar dit wilde ik er graag nog even bij zeggen. Zou dit in een ander topic ook wel durven zeggen, daar niet van. Ben ook heel kritisch, dat wel, maar zal nooit beweren dat alles 'wetenschappelijk aangetoond' moet zijn.Amen
Wil er nog even iets aan toevoegen:
"alternatief" is zo ontzettend breed. Van Chinese Geneeskunde tot gebedsgenezers, van kruidentherapie tot massage... Echt, wat mij betreft onzin om alles over één kam te scheren.
In andere landen zijn sommige dingen regulier die bij ons nog altijd alternatief genoemd worden. Wordt bijv veel meer met orthomoleculaire geneeskunde gedaan (waar ik sommige principes wel van ondersteun)
Verder hoort dit niet in deze discussie thuis, maar dit wilde ik er graag nog even bij zeggen. Zou dit in een ander topic ook wel durven zeggen, daar niet van. Ben ook heel kritisch, dat wel, maar zal nooit beweren dat alles 'wetenschappelijk aangetoond' moet zijn.Amen
zaterdag 24 oktober 2009 om 11:12
quote:setter schreef op 23 oktober 2009 @ 17:32:
[...]
Dat snap ik hoor, dat je begrepen wilt worden. En dan het liefst door je ouders, want die kennen je het langst van allemaal. Maar ja, ook je ouders zijn maar mensen. Autonome mensen. Twee mensen die een kind kregen: jou. Maar naast het feit dat ze jouw ouders zijn, zijn het ook gewoon nog steeds 'Piet' en 'Truus'. Het heeft lang geduurd voordat ik dat zelf ook zo kon zien hoor, veel te lang zelfs.
En als jouw ouders die mensen jouw mening niet kunnen of willen respecteren, dan mag je ze daar op wijzen. Net als je bij willekeurig welke andere mensen ook zou doen, ongeacht of dat familie is of niet. Voor jou voelt dat als 'minder verbonden', voor mij voelt dat als 'ik ben ik en ik heb een eigen mening, en dat heb je maar te respecteren'. En dat geldt voor ieder ander op deze aardkloot, DUS ook voor je ouders.
Als zij jouw mening niet respecteren creëeren zij die afstand, niet jij. Want weet je, jij bent niet alleen maar hun kind, maar ook 'gewoon' een autonoom mens.
Setter, wat een mooie post, zoals jij het verwoord lijkt het - wederom- zo helder en eenvoudig. Je hebt een fijne schrijfstijl.
Ik ben het ook eens met wat je schrijft. Nou is het zo dat ik een fijn ouderlijk huis heb, en in principe qua algemene normen en waarden nog steeds met hen op een lijn lig. Het verschil zit 'm in kleine dingen. Begrip voor keuzes die ik nét even anders maak. Dingen die ik minder belangrijk vind dan zij, of waar ik net anders in sta.
Voorbeeld: ik hecht niet aan nieuwe meubels; struin graag vintage winkels af. In hun ogen is dat toch een beetje armoedig. Als een ander familielid nieuwe meubels heeft gekocht, heeft die 'de zaken goed op orde'. Nu ik mijn stadse appartement verruil voor een wat meer 'settle proof' huis, merk ik dat ze er van uit gaan dat ik toch ook wel nieuwe meubels zal kopen. Ga ik dus niet doen, heb meer ruimte dus meer plek voor een mooie oude kast, of een vintage design stoel
Het is dan de toon waarop ze dan spreken over: goh, reserveer je ook nog wat geld voor nieuw meubels want tja, dit kan toch echt niet meer, in zo'n mooi huis ga je niet die oude lorren zetten, nu is het tijd voor echte, serieuze meubels.
Snap je een beetje wat ik bedoel? Ik haal mijn schouders op, zeg dat ik daar niet zo om geef, maar baal er toch van dat ze hoofdschuddend toekijken.
[...]
Dat snap ik hoor, dat je begrepen wilt worden. En dan het liefst door je ouders, want die kennen je het langst van allemaal. Maar ja, ook je ouders zijn maar mensen. Autonome mensen. Twee mensen die een kind kregen: jou. Maar naast het feit dat ze jouw ouders zijn, zijn het ook gewoon nog steeds 'Piet' en 'Truus'. Het heeft lang geduurd voordat ik dat zelf ook zo kon zien hoor, veel te lang zelfs.
En als jouw ouders die mensen jouw mening niet kunnen of willen respecteren, dan mag je ze daar op wijzen. Net als je bij willekeurig welke andere mensen ook zou doen, ongeacht of dat familie is of niet. Voor jou voelt dat als 'minder verbonden', voor mij voelt dat als 'ik ben ik en ik heb een eigen mening, en dat heb je maar te respecteren'. En dat geldt voor ieder ander op deze aardkloot, DUS ook voor je ouders.
Als zij jouw mening niet respecteren creëeren zij die afstand, niet jij. Want weet je, jij bent niet alleen maar hun kind, maar ook 'gewoon' een autonoom mens.
Setter, wat een mooie post, zoals jij het verwoord lijkt het - wederom- zo helder en eenvoudig. Je hebt een fijne schrijfstijl.
Ik ben het ook eens met wat je schrijft. Nou is het zo dat ik een fijn ouderlijk huis heb, en in principe qua algemene normen en waarden nog steeds met hen op een lijn lig. Het verschil zit 'm in kleine dingen. Begrip voor keuzes die ik nét even anders maak. Dingen die ik minder belangrijk vind dan zij, of waar ik net anders in sta.
Voorbeeld: ik hecht niet aan nieuwe meubels; struin graag vintage winkels af. In hun ogen is dat toch een beetje armoedig. Als een ander familielid nieuwe meubels heeft gekocht, heeft die 'de zaken goed op orde'. Nu ik mijn stadse appartement verruil voor een wat meer 'settle proof' huis, merk ik dat ze er van uit gaan dat ik toch ook wel nieuwe meubels zal kopen. Ga ik dus niet doen, heb meer ruimte dus meer plek voor een mooie oude kast, of een vintage design stoel
Het is dan de toon waarop ze dan spreken over: goh, reserveer je ook nog wat geld voor nieuw meubels want tja, dit kan toch echt niet meer, in zo'n mooi huis ga je niet die oude lorren zetten, nu is het tijd voor echte, serieuze meubels.
Snap je een beetje wat ik bedoel? Ik haal mijn schouders op, zeg dat ik daar niet zo om geef, maar baal er toch van dat ze hoofdschuddend toekijken.
zaterdag 24 oktober 2009 om 11:14
zaterdag 24 oktober 2009 om 11:19
quote:Moonlight82 schreef op 24 oktober 2009 @ 11:14:
Heel kort, ik heb even geen concentratie. Setter ik heb wel iets van je ontvangen, maar nog geen email. Klopt dat?
(niet om je op te jagen, haha, maar even checken of we niet langs elkaar heen praten )Klopt hoor, ik heb het druk gehad. Vandaag ga ik je mailen, dat beloof ik (dat stond sowieso al op mijn agenda ;o) ).
Heel kort, ik heb even geen concentratie. Setter ik heb wel iets van je ontvangen, maar nog geen email. Klopt dat?
(niet om je op te jagen, haha, maar even checken of we niet langs elkaar heen praten )Klopt hoor, ik heb het druk gehad. Vandaag ga ik je mailen, dat beloof ik (dat stond sowieso al op mijn agenda ;o) ).
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zaterdag 24 oktober 2009 om 11:27
Heeft geen haast!
Ik heb zelf wel eens een mail laten verdwijnen door te reply-en op een bericht van viva@noreply ofzoiets.
Vind dat nogal een instinker dus dacht dat dat misschien gebeurd was. Joh, t heeft echt geen haast, al doe je er een maand over...
Ik heb zelf wel eens een mail laten verdwijnen door te reply-en op een bericht van viva@noreply ofzoiets.
Vind dat nogal een instinker dus dacht dat dat misschien gebeurd was. Joh, t heeft echt geen haast, al doe je er een maand over...
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 24 oktober 2009 om 11:28
quote:Kokette_Suzette schreef op 24 oktober 2009 @ 11:17:
Daarnaast zijn ze wel heel blij en dol op me, en trots op me. Op boven beschreven momenten verzuchten ze 'je bent ook zo verschríkkelijk eigenwijs...'
Dit is nou wat ik bedoel met het creëren van die afstand. In plaats van dat ze het leuk vinden dat je een eigen smaak hebt keuren ze die af. En dat is zo jammer, want jij bent gewoon je eigen mens met je eigen smaak en dat mag. Je doet er niemand kwaad mee, dus waarom wordt er zo gereageerd?
Vaak heeft dat denk ik met een bepaalde hokjesgeest te maken. Die hokjesgeest zegt m.i. niets over hoe lief iemand is, maar wel over hoe die iemand in het leven staat. Vaak ontlenen ze een soort van houvast aan die hokjes. Piest iemand dan buiten dat hokje dan is diegene 'raar' of 'anders' of 'eigenwijs' want dat maakt hun onzeker. En dat wordt dan gebracht alsof dat verkeerd is, terwijl het m.i. gewoon 'anders' is op een positieve manier. Het is toch juist leuk dat je zo'n uitgesproken smaak hebt?
Mijn ouders zijn ook zo vreselijk vastgeroest in hun denken. Zoals zij het zien, zo is het. Punt. Een andere visie is dus raar op een negatieve manier. Ik noem dat oordelen. Maar misschien is dat nou wat ze bedoelen met 'de generatiekloof'....
Wat ik fijn vind om te lezen is dat je het verder heel goed met je ouders kunt vinden. En dat ze trots op je zijn en dat ook laten merken. Heerlijk lijkt me dat! Iets om te koesteren denk ik...
Daarnaast zijn ze wel heel blij en dol op me, en trots op me. Op boven beschreven momenten verzuchten ze 'je bent ook zo verschríkkelijk eigenwijs...'
Dit is nou wat ik bedoel met het creëren van die afstand. In plaats van dat ze het leuk vinden dat je een eigen smaak hebt keuren ze die af. En dat is zo jammer, want jij bent gewoon je eigen mens met je eigen smaak en dat mag. Je doet er niemand kwaad mee, dus waarom wordt er zo gereageerd?
Vaak heeft dat denk ik met een bepaalde hokjesgeest te maken. Die hokjesgeest zegt m.i. niets over hoe lief iemand is, maar wel over hoe die iemand in het leven staat. Vaak ontlenen ze een soort van houvast aan die hokjes. Piest iemand dan buiten dat hokje dan is diegene 'raar' of 'anders' of 'eigenwijs' want dat maakt hun onzeker. En dat wordt dan gebracht alsof dat verkeerd is, terwijl het m.i. gewoon 'anders' is op een positieve manier. Het is toch juist leuk dat je zo'n uitgesproken smaak hebt?
Mijn ouders zijn ook zo vreselijk vastgeroest in hun denken. Zoals zij het zien, zo is het. Punt. Een andere visie is dus raar op een negatieve manier. Ik noem dat oordelen. Maar misschien is dat nou wat ze bedoelen met 'de generatiekloof'....
Wat ik fijn vind om te lezen is dat je het verder heel goed met je ouders kunt vinden. En dat ze trots op je zijn en dat ook laten merken. Heerlijk lijkt me dat! Iets om te koesteren denk ik...
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
maandag 26 oktober 2009 om 16:13
Moonlight, ik doe het even snel hier:
ik heb je nog niet gemaild, omdat mijn man zaterdagochtend met een 4 weken oud kitten aan kwam zetten. Het is werkelijk een überschattig diertje hoor, maar mensenkinderen wat hebben we er een werk aan!
Het poesje zat met 2 broertjes/zusjes in een stapel sloophout achter het bedrijf waar mijn man werkt, en de moederpoes was al minstens 24 uur in geen velden of wegen te bekennen. De andere twee kittens zijn meegenomen door de dierenambulance, mijn man heeft de derde dus meegenomen. We brengen haar nu met een flesje groot (elke 4 uur voeden, ook 's nachts), dus ik kom totáál nergens meer aan toe. Laat staan aan mailen met jou....
Ik werk ook nog 20 uur en doe een cursus waar ik as. woensdag mijn derde toets voor moet doen (en die telt mee voor het eindexamen), en ons teefje ziet het kitten als prooi , dus mijn hoofd loopt een beetje om.
Zodra ik wat meer tijd heb mail ik je!
ik heb je nog niet gemaild, omdat mijn man zaterdagochtend met een 4 weken oud kitten aan kwam zetten. Het is werkelijk een überschattig diertje hoor, maar mensenkinderen wat hebben we er een werk aan!
Het poesje zat met 2 broertjes/zusjes in een stapel sloophout achter het bedrijf waar mijn man werkt, en de moederpoes was al minstens 24 uur in geen velden of wegen te bekennen. De andere twee kittens zijn meegenomen door de dierenambulance, mijn man heeft de derde dus meegenomen. We brengen haar nu met een flesje groot (elke 4 uur voeden, ook 's nachts), dus ik kom totáál nergens meer aan toe. Laat staan aan mailen met jou....
Ik werk ook nog 20 uur en doe een cursus waar ik as. woensdag mijn derde toets voor moet doen (en die telt mee voor het eindexamen), en ons teefje ziet het kitten als prooi , dus mijn hoofd loopt een beetje om.
Zodra ik wat meer tijd heb mail ik je!
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
maandag 26 oktober 2009 om 17:55
wat ik niet mee neem:
-mn ouders zijn enorme sloddervossen. Tis er altijd een puinhoop in huis, alles is kwijt en in no time stuk. Mij altijd aan geergerd
- geen privacy nodig. deur staat altijd open, en als ze in de tuin zitten komen buren gewoon aangewandelt en er bij zitten. Ik ben juist heel erg op privacy gesteld.
- erg op de centen. Moeder koopt nooit iets leuks voor zichzelf. misschien 1 x per 5 jaar nieuwe kleding
- moeder is altijd huisvrouw geweest (had dit achteraf gezien zelf ook anders gedaan, zegt ze). Al krijg ik 10 kinderen, ik wil minstens 1 dag per week blijven werken.
- ouders intereseert uiterlijk vrij weinig. Ik vind het juist erg jammer als je het niet meer nodig vind om je best te doen om er leuk en aantrekkelijk uit te blijven zien.
- vonden knuffelen e.d. altijd maar idioot en overdreven. Hierdoor heb ik moeite met mijzelf uiten en tegen anderen te zeggen dat ik van ze hou, terwijl ik het van binnen dolgraag wil.
wat ik wel mee neem:
- ouders zijn heel open minded. Iedereen is welkom, en je mag er uit zien hoe je wilt. Afkomst of religie maakt ook allemaal niet uit. Vriendjes, en vriendinnetjes waren altijd welkom. Mochten altijd mee eten, en blijven slapen.
- Mijn vader verzon altijd allerlei leuke dingen om te doen, wilde niet dat we hele dagen zaten te niksen. ( heb er alleen wel aan overgehouden dat ik dus ook niet een hele dag kan luieren. voel ik mij nutteloos, een weggegooide dag)
- chips en frisdrank alleen in het weekend
- eerst sparen, dan kopen
- Ik werd nooit verplicht dingen doen. Moest niet op een bepaald tijdstip mn bed in, moest niet mn huiswerk maken, moest niet mn bord leeg eten etc. Daardoor heb ik vooral geleerd zelfstandig te worden (heel laat je bed in, terwijl je volgende dag vroeg op moet voor school en je zakt voor je examen omdat je niet geleerd hebt leert je wel snel af dit nog eens te doen)
- wat ik helaas ook heb meegenomen en eigenlijk behoorlijk van baal is dat ik geen nee kan zeggen. Kennissen waar ze al in geen jaren meer van gehoord hebben bellen ineens op omdat ze iets willen lenen van hun, om vervolgens nooit meer terug te brengen. Mijn ouders laten het allemaal gebeuren. En vaak ben ik net zo stom.
-mn ouders zijn enorme sloddervossen. Tis er altijd een puinhoop in huis, alles is kwijt en in no time stuk. Mij altijd aan geergerd
- geen privacy nodig. deur staat altijd open, en als ze in de tuin zitten komen buren gewoon aangewandelt en er bij zitten. Ik ben juist heel erg op privacy gesteld.
- erg op de centen. Moeder koopt nooit iets leuks voor zichzelf. misschien 1 x per 5 jaar nieuwe kleding
- moeder is altijd huisvrouw geweest (had dit achteraf gezien zelf ook anders gedaan, zegt ze). Al krijg ik 10 kinderen, ik wil minstens 1 dag per week blijven werken.
- ouders intereseert uiterlijk vrij weinig. Ik vind het juist erg jammer als je het niet meer nodig vind om je best te doen om er leuk en aantrekkelijk uit te blijven zien.
- vonden knuffelen e.d. altijd maar idioot en overdreven. Hierdoor heb ik moeite met mijzelf uiten en tegen anderen te zeggen dat ik van ze hou, terwijl ik het van binnen dolgraag wil.
wat ik wel mee neem:
- ouders zijn heel open minded. Iedereen is welkom, en je mag er uit zien hoe je wilt. Afkomst of religie maakt ook allemaal niet uit. Vriendjes, en vriendinnetjes waren altijd welkom. Mochten altijd mee eten, en blijven slapen.
- Mijn vader verzon altijd allerlei leuke dingen om te doen, wilde niet dat we hele dagen zaten te niksen. ( heb er alleen wel aan overgehouden dat ik dus ook niet een hele dag kan luieren. voel ik mij nutteloos, een weggegooide dag)
- chips en frisdrank alleen in het weekend
- eerst sparen, dan kopen
- Ik werd nooit verplicht dingen doen. Moest niet op een bepaald tijdstip mn bed in, moest niet mn huiswerk maken, moest niet mn bord leeg eten etc. Daardoor heb ik vooral geleerd zelfstandig te worden (heel laat je bed in, terwijl je volgende dag vroeg op moet voor school en je zakt voor je examen omdat je niet geleerd hebt leert je wel snel af dit nog eens te doen)
- wat ik helaas ook heb meegenomen en eigenlijk behoorlijk van baal is dat ik geen nee kan zeggen. Kennissen waar ze al in geen jaren meer van gehoord hebben bellen ineens op omdat ze iets willen lenen van hun, om vervolgens nooit meer terug te brengen. Mijn ouders laten het allemaal gebeuren. En vaak ben ik net zo stom.
dinsdag 27 oktober 2009 om 19:26
Dank je wel KS, heel misschien neemt een vriendin haar over. Ze moet alleen haar man nog overtuigen
Maar onze kleine uk heeft vanmiddag geheel zelfstandig op de bak twee plasjes en een poepje gedaan, en is geheel zelfstandig weer in haar nestje gaan liggen. En ik ben een hele trotse poezenmoeder!
Erg he?
Maar onze kleine uk heeft vanmiddag geheel zelfstandig op de bak twee plasjes en een poepje gedaan, en is geheel zelfstandig weer in haar nestje gaan liggen. En ik ben een hele trotse poezenmoeder!
Erg he?
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zondag 1 november 2009 om 19:08
Zo, vanmiddag hebben mijn vriendin en haar dochter het kitten meegenomen naar huis. Hun hond heeft het poesje geadopteerd, dus dat gaat goed. De rust hier in huis is teruggekeerd. Pfffff wat bewerkelijk zo'n ieniemieniepoezebeest.
Van de week ga ik je mailen Moonlight, ik heb voor mijn gevoel weer zeeën van tijd nu.
Ontopic: Heyjij, mag ik vragen hoe oud je bent?
Van de week ga ik je mailen Moonlight, ik heb voor mijn gevoel weer zeeën van tijd nu.
Ontopic: Heyjij, mag ik vragen hoe oud je bent?
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
Fijn!
