Wie heeft er ervaring met rijangst?

07-02-2023 11:36 69 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Goedemorgen allemaal,

Ik zit met een probleem dat best groot is. Ik heb al jaren mijn rijbewijs, maar ik vermeid alles om maar niet te rijden. Ik heb mijn theorie in 1 keer gehaald en mijn praktijk in 2 x, mijn instructeur had aangegeven dat ik veel moest rijden, maar dat heb ik dus niet gedaan nadat ik een lantarenpaal heb aangereden. Ik werd zo bang dat ik de volgende keer iemand zou aan rijden dat ik er helemaal mee ben gestopt. En nu jaren later besef ik me dat het kunnen rijden wel erg belangrijk is. Vooral voor mijn werk en sociale leven. Ik moet voor mijn werk op meerdere plekken zijn en met de trein gaat dit heel moeilijk. Ook heb ik lange werkdagen, ik ga dan meestal gelijk naar huis en niet meer weg om te sporten bijvoorbeeld.

Nu is het continu werk-thuis en ben ik continu moe. Ik zou wat meer voor mijzelf willen doen en vooral voor mijn lichaam..
Mijn baas weet van mij rijangst en heeft voor mij contact gezocht met een rijschool, super lief.. ik vermeed dit altijd want ik vind het zo eng.
Volgende week heb ik de 1e rijles.. en ik zit er nu al mee.. ik vind het zo eng en wil niemand iets aandoen.. ik ree vroeger al niet op een hoge snelheid maar ik ga continu uit van het ergste.. Moet ik dit wel doen?

Moet ik niet gewoon accepteren dat ik het gewoon niet kan?

dankjewel
Alle reacties Link kopieren Quote
Catootje schreef:
07-02-2023 13:46
Ik heb ook rijangst, al jaren. Als klein meisje zei ik altijd al ik wil niet leren autorijden maar op mijn 20e toch maat gaan leren rijden, altijd nerveus maar toch gehaald. Min gedachte was altijd, als ik het eenmaal gehaald heb ga ik het vast leuk vinden maar nee. Toen mijn kinderen klein waren (nu 16/18) nog wel een paar keer naar mijn ouders gereden maar nog altijd met zweethanden, ik was de hele dag bloednerveus want ik moest nog weer terug rijden. Vooral het schakelen vond ik verschrikkelijk en als je zo nerveus bent slaat natuurlijk de motor of bij de stoplichten of waar dan ook. Het was echt een nachtmerrie, ontspannen achter het stuur zat ik nooit. Toen besloten om niet meer te gaan rijden, er rijden bussen en met mijn fiets kom ik ook ver.

Inmiddels hebben we plannen om een automaat te kopen (wou mijn man nooit, tot hij een keer in een automaat reed) en misschien kan ik me dan over mijn angst heen zetten. Het heeft wel tot discussies geleid en ook vervelende situaties (mijn man was opgehaald met de ambulance, maar ja hoe kwam hij thuis) maar ik red me prima verder. Er zijn zelfs mensen geweest die tegen mijn man gezegd hebben dat hij mij maar moest dwingen om te gaan rijden, gelukkig heeft hij dat nooit gedaan. (En daarom zeg ik nog wel eens dat ik geen rijbewijs heb, om dit soort commentaar te vermijden)
Wie weet.. als jullie een automaat hebben.. en zo niet het hoeft niet.. Gelukkig dat je man je nooit gedwongen heeft.. wat erg dat mensen zo een druk zetten.. het is echt een naar gevoel om te moeten rijden met angst.. het vreet zoveel energie en ik weet ook nog hoe hard mijn hart tekeer ging de laatste keren..
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb zelf eerlijk gezegd niet echt serieus overwogen om weer naar een rijschool te stappen (voor een opfris les of begeleiding bij mijn angst).

Ik had namelijk al een erg lieve en rustige instructeur (voor hem heb ik nog les gehad bij 2 of 3 andere rijscholen) en die wist dat ik onzeker en angstig was. Hij heeft me heel goed geholpen, maar ik heb echt ontzettend veel lessen gehad (waar mijn spaarrekening helemaal op leeggelopen was).

Ik ben weliswaar in 1 keer geslaagd, (wel gezakt voor theorie 1 keer en tussentijdse toets ook gezakt), maar na het behalen van mijn rijbewijs bleef ik gespannen. Ik reed wel, maar wel steeds minder.
Op een gegeven moment ging ik 3 uur verderop wonen dus ik kon niet naar die instructeur terug. Ook gewoon geen goede ervaring met andere rijscholen. Ik zag de noodzaak van autorijden ook niet (al schaamde ik me er wel voor), maar ik deed alles op de fiets ("beter voor het milieu" en "alles is op de fiets te doen") en mijn man reed toch altijd (in zijn auto waar ik niet in durfde te rijden).

Maar goed, hulp / begeleiding van een professional kan zeker goed zijn! Zeker als je echt angstig bent. Ik had zelf trouwens toen ook de financiële middelen daar niet voor.

Wat ik vooral niet goed kon was rijden in de stad. Ik heb mijn rijbewijs in mijn oude woonplaats gehaald en daar heb je nauwelijks drukke kruispunten of lastige situaties. Dus ik ben dat ook steeds meer gaan opzoeken om mezelf te trainen. Ik hoef nu dus ook minder na te denken; handelingen gaan nu als reflex en automatisch.
Alle reacties Link kopieren Quote
Choco-fan schreef:
07-02-2023 14:28
Ik heb zelf eerlijk gezegd niet echt serieus overwogen om weer naar een rijschool te stappen (voor een opfris les of begeleiding bij mijn angst).

Ik had namelijk al een erg lieve en rustige instructeur (voor hem heb ik nog les gehad bij 2 of 3 andere rijscholen) en die wist dat ik onzeker en angstig was. Hij heeft me heel goed geholpen, maar ik heb echt ontzettend veel lessen gehad (waar mijn spaarrekening helemaal op leeggelopen was).

Ik ben weliswaar in 1 keer geslaagd, (wel gezakt voor theorie 1 keer en tussentijdse toets ook gezakt), maar na het behalen van mijn rijbewijs bleef ik gespannen. Ik reed wel, maar wel steeds minder.
Op een gegeven moment ging ik 3 uur verderop wonen dus ik kon niet naar die instructeur terug. Ook gewoon geen goede ervaring met andere rijscholen. Ik zag de noodzaak van autorijden ook niet (al schaamde ik me er wel voor), maar ik deed alles op de fiets ("beter voor het milieu" en "alles is op de fiets te doen") en mijn man reed toch altijd (in zijn auto waar ik niet in durfde te rijden).

Maar goed, hulp / begeleiding van een professional kan zeker goed zijn! Zeker als je echt angstig bent. Ik had zelf trouwens toen ook de financiële middelen daar niet voor.

Wat ik vooral niet goed kon was rijden in de stad. Ik heb mijn rijbewijs in mijn oude woonplaats gehaald en daar heb je nauwelijks drukke kruispunten of lastige situaties. Dus ik ben dat ook steeds meer gaan opzoeken om mezelf te trainen. Ik hoef nu dus ook minder na te denken; handelingen gaan nu als reflex en automatisch.
Wat fijn dat het beter gaat. Toch veel mensen die het wel hebben, dus eigenlijk niks om voor te schamen. Wij wonen ook op een hele rustige plek, dus rijden in Rotterdam bijvoorbeeld moet ik al helemaal niet over na denken... het is zo vermoeiend... maar ik wil het toch proberen met een rijschool en wie weet.. heb er niet veel goede gevoelens bij eigenlijk..
Alle reacties Link kopieren Quote
Lijkt me prima om weer met rijlessen te gaan beginnen en wat al gezegd wordt: voor het langzaam op. Begin op bekende plekken, misschien wat kortere ritjes, breid het langzaam uit. Maar blijf rijden, dan wordt het een gewenning.
Alle reacties Link kopieren Quote
elisevogel schreef:
07-02-2023 11:39
mijn omgeving vind het heel raar dat ik dit heb, ze lachen me eigenlijk deels uit als ik zeg dat ik het niet durf.. dit vind ik ook echt vervelend
Dat is geen fijne omgeving. Ik zou even een keer flink van je af bijten.

Ik heb rij angst ontwikkeld een paar jaar geleden, terwijl ik al ruim 20 jaar mijn rijbewijs heb en overal en nergens naar toe reed. Het is ontzettend rot.

Inmiddels rij ik weer, maar in beperkte mate, maar ik probeer wel mijn angsten aan te gaan.

Je zegt dat je vooral angst ontwikkeld hebt na een aanrijding. Wellicht kun je het ook bespreken met een psycholoog of EMDR er op toepassen om het een plek te geven, nog voor je weer in een lesauto stapt. Daardoor kan de spanning tav rijden al afgenomen zijn voor je de auto weer in stapt, wat je ten goede zal komen.

Sterkte, ik weet hoe afschuwelijk die angst is...
Alle reacties Link kopieren Quote
Flipflop schreef:
07-02-2023 15:22

Je zegt dat je vooral angst ontwikkeld hebt na een aanrijding. Wellicht kun je het ook bespreken met een psycholoog of EMDR er op toepassen om het een plek te geven, nog voor je weer in een lesauto stapt. Daardoor kan de spanning tav rijden al afgenomen zijn voor je de auto weer in stapt, wat je ten goede zal komen.

Sterkte, ik weet hoe afschuwelijk die angst is...

Dit inderdaad, zoals ik schreef was er bij mij ook een duidelijke aanleiding, en de EMDR heeft daarbij goed geholpen. Omdat dit bij jou ook zo lijkt te zijn, zou ik eerst inzetten op het wegnemen van de angst, die zit namelijk opgeslagen in je lijf. Evt kun je daarna idd nog een rijles nemen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had rijangst. Rijles ging prima, theorie in één keer en praktijk in twee keer. Waar ging het mis? Mijn moeder zat zich heel erg met mij mee te rijden. Je weet wel: zie je die auto, let op dat enz. enz. Vreselijk, daar werd ik heel erg door afgeleid en onzeker van. De laatste keer uit pure frustratie de auto aan de kant gezet en gezegd dat ik niet meer ging rijden.

Ik zal nooit in de auto van een ander rijden met de eigenaar ernaast. Want later ook wel gehad met een vriend, en hij ging meerijden/kijken. Echt een hel. Of je laat mij rijden of jij rijdt zelf.

Ik had ook nul ervaring. Dat motiveert ook niet om het weer te gaan doen en maakte het eng.

Later weer rijles genomen, en ik was in 10 lessen weer klaar. Ik rijd nog steeds weinig, maar ik durf het nu wel.

Maar het liefst alleen en op de snelweg.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb het ook gehad, rijangst.
Rijles ging prima, theorie ook, praktijk was een drama want iedere keer klapte ik dicht, maar goed, ik heb het uiteindelijk wel gehaald.

Maar toen op dat moment niet de financiële middelen en noodzaak voor een auto en zo jaren niet gereden. En toen, toen durfde ik niet meer, dacht dat ik het niet meer zou kunnen enzovoorts enzovoorts.
Dat modderde zo door, tot het echt een beetje vervelend begon te worden.

Ik heb vier lessen bij een rijschool geboekt. De eerste les vond ik doodeng, de tweede les lichtelijk irritant en bij de vierde had ik echt het gevoel dat ik het allemaal toch wel wist en er voor niks zat :)

Inmiddels is dat al echt weer jaren geleden hoor. Ik rijd ik echt helemaal zonder problemen, ik vind het zelfs leuk. Ik stap zo in iedere auto, automaat of schakel, campervan, alles zonder enige twijfel in binnen- en buitenland en rijd over kronkelweggetjes en bergpassen in het donker, door de mist en doe hellingproeven zonder erover na te denken.

Om je maar even een hart onder de riem te steken dus, dat het helemaal goed kan komen, en het zelfs heel snel kan gaan. Al was er bij mij geen directe aanleiding in negatieve zin. Ik hoop dat dat je snel weer onbezorgd, of in ieder geval een beetje minder bezorgd, de weg op kan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees mee want ik heb al 20 jaar niet meer gereden (los van wat kleine stukjes maar eigenlijk zou ik die niet eens moeten benoemen, drie straten verderop ofzo).
Ik durf echt gewoon niet meer. Het is bij mij begonnen na een auto ongeluk en toen heb ik de auto aan de kant gezet. Dat is nu 20 jaar geleden en ik baal ervan.
Ik heb wel (die ritjes drie straten verderop) in een automaat gereden en ik moet zeggen dat dat goed beviel. Dus áls ik ooit weer achter het stuur ga (Na 10000 opfrislessen) dan moet het voor mij een automaat zijn.
Mijn grootste angst:
-iets of iemand over het hoofd zien
-een file te laat opmerken en tegen een vrachtwagen aanrijden
- controle over het stuur verliezen op de snelweg (had daar al tijdens mijn rijlessen een angst voor)
-zó ernstig gewond raken door een ongeluk dat ik voor de rest van mijn leven verlamd blijf (of een ander)

En zo blijf ik nu dus al jaren de fiets pakken of vraag aan anderen of ik mee mag rijden. Die afhankelijkheid beperkt me en mijn droom is om weer zorgeloos overal weer heen te kunnen rijden, die vrijheid..
Kaat123 schreef:
08-02-2023 08:23
Ik lees mee want ik heb al 20 jaar niet meer gereden (los van wat kleine stukjes maar eigenlijk zou ik die niet eens moeten benoemen, drie straten verderop ofzo).
Ik durf echt gewoon niet meer. Het is bij mij begonnen na een auto ongeluk en toen heb ik de auto aan de kant gezet. Dat is nu 20 jaar geleden en ik baal ervan.
Ik heb wel (die ritjes drie straten verderop) in een automaat gereden en ik moet zeggen dat dat goed beviel. Dus áls ik ooit weer achter het stuur ga (Na 10000 opfrislessen) dan moet het voor mij een automaat zijn.
Mijn grootste angst:
-iets of iemand over het hoofd zien
-een file te laat opmerken en tegen een vrachtwagen aanrijden
- controle over het stuur verliezen op de snelweg (had daar al tijdens mijn rijlessen een angst voor)
-zó ernstig gewond raken door een ongeluk dat ik voor de rest van mijn leven verlamd blijf (of een ander)

En zo blijf ik nu dus al jaren de fiets pakken of vraag aan anderen of ik mee mag rijden. Die afhankelijkheid beperkt me en mijn droom is om weer zorgeloos overal weer heen te kunnen rijden, die vrijheid..

Wat ontzettend vervelend dat je die gedachten hebt. En de nieuwsberichten doen daar natuurlijk ook geen goed aan, maar besef je dat er dagelijks miljoenen auto's de weg op gaan en het risico op een ernstig ongeluk vooralsnog niet groot is. Ik vergelijk het een beetje met vliegangst , alleen met vliegen heb je zelf geen controle en met autorijden deels wel.

Je kan natuurlijk een rijschool zoeken die lesgeeft in een automaat om daarmee te lessen als je dat fijner vindt. Belangrijk is dat je een juiste klik hebt met je instructeur. Je moet hem/haar echt volledig kunnen vertrouwen en eerlijk aan kunnen geven wat je angsten zijn maar ook wanneer deze naar boven komen, dus tijdens je les. Dan kan er gericht gezocht worden naar vergelijkbare situaties om deze te oefenen. 1000 lessen is overdreven maar pak een les of 10 dan kom je al een heel eind mits dit financieel haalbaar is natuurlijk want je praat al snel over 500/600 euro. Maar dat is het zeker waard wanneer het je kan helpen.

Wat je ook veel hoort en ziet zijn mensen die blokkeren op drukke plaatsen vanwege andere weggebruikers, omdat ze zich bijna bezwaard voelen wanneer ze wat meer tijd nodig hebben op een kruising. Ik weet het er zijn erg veel ongeduldige bestuurders tegenwoordig maar toch moet je proberen je daar niks van aan te trekken. Ik zeg altijd maar wij hebben ook wegenbelasting betaald en net zoveel recht om hier te rijden als ieder ander. Dus neem vooral de tijd om overzicht te krijgen voordat je een beslissing neemt. En dat kan alleen maar wanneer je op tijd klaar bent met je handelingen... en dat kan weer alleen maar wanneer je ver vooruit kijkt en breed blijft kijken. En dat laatste is, wanneer je angstig bent, hetgeen wat zo moeilijk is. Je kijkt te dichtbij de auto en bent vaak wat te laat klaar waardoor je niet goed weet hoe de situatie is. Dat is hetgene waarop getraind moet worden en dan valt de rest als puzzelstukjes in elkaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb 36 jaar geleden mijn rijbewijs gehaald en ik vind het pasje heel handig om als identiteitskaart te gebruiken, dat is ook het enige waar ik het voor gebruik. Mijn rij angst is zo groot dat ik never nooit, ook al neem ik100 lessen, weer zal gaan rijden. Reuze onhandig als je in de middel of nowhere woont, maar ik loop nog liever, dan achter het stuur te kruipen.
"Boring conversation anyway"
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsMorrison schreef:
08-02-2023 08:35
Wat ontzettend vervelend dat je die gedachten hebt. En de nieuwsberichten doen daar natuurlijk ook geen goed aan, maar besef je dat er dagelijks miljoenen auto's de weg op gaan en het risico op een ernstig ongeluk vooralsnog niet groot is. Ik vergelijk het een beetje met vliegangst , alleen met vliegen heb je zelf geen controle en met autorijden deels wel.

Je kan natuurlijk een rijschool zoeken die lesgeeft in een automaat om daarmee te lessen als je dat fijner vindt. Belangrijk is dat je een juiste klik hebt met je instructeur. Je moet hem/haar echt volledig kunnen vertrouwen en eerlijk aan kunnen geven wat je angsten zijn maar ook wanneer deze naar boven komen, dus tijdens je les. Dan kan er gericht gezocht worden naar vergelijkbare situaties om deze te oefenen. 1000 lessen is overdreven maar pak een les of 10 dan kom je al een heel eind mits dit financieel haalbaar is natuurlijk want je praat al snel over 500/600 euro. Maar dat is het zeker waard wanneer het je kan helpen.

Wat je ook veel hoort en ziet zijn mensen die blokkeren op drukke plaatsen vanwege andere weggebruikers, omdat ze zich bijna bezwaard voelen wanneer ze wat meer tijd nodig hebben op een kruising. Ik weet het er zijn erg veel ongeduldige bestuurders tegenwoordig maar toch moet je proberen je daar niks van aan te trekken. Ik zeg altijd maar wij hebben ook wegenbelasting betaald en net zoveel recht om hier te rijden als ieder ander. Dus neem vooral de tijd om overzicht te krijgen voordat je een beslissing neemt. En dat kan alleen maar wanneer je op tijd klaar bent met je handelingen... en dat kan weer alleen maar wanneer je ver vooruit kijkt en breed blijft kijken. En dat laatste is, wanneer je angstig bent, hetgeen wat zo moeilijk is. Je kijkt te dichtbij de auto en bent vaak wat te laat klaar waardoor je niet goed weet hoe de situatie is. Dat is hetgene waarop getraind moet worden en dan valt de rest als puzzelstukjes in elkaar.
Dankje!
Ja die druk van andere weggebruikers omdat ik langer de tijd zou willen nemen om alles te kunnen overzien (zoveel mogelijk in ieder geval) daar krijg ik stress van. Of het invoegen op de snelweg of van de één naar de andere baan moeten terwijl het veel te druk is en het verkeer voor me plots langzamer gaat rijden. Teveel zaken waar je tegelijkertijd rekening mee moet houden. Ik heb mijn rijbewijs gehaald in een klein rustig stadje, nu woon ik in een hele grote drukke stad.
Alle reacties Link kopieren Quote
BriannaF schreef:
08-02-2023 09:05
Ik heb 36 jaar geleden mijn rijbewijs gehaald en ik vind het pasje heel handig om als identiteitskaart te gebruiken, dat is ook het enige waar ik het voor gebruik. Mijn rij angst is zo groot dat ik never nooit, ook al neem ik100 lessen, weer zal gaan rijden. Reuze onhandig als je in de middel of nowhere woont, maar ik loop nog liever, dan achter het stuur te kruipen.
Mag ik weten hoe het bij jou ontstaan is?
Alle reacties Link kopieren Quote
Kaat123 schreef:
08-02-2023 09:19
Mag ik weten hoe het bij jou ontstaan is?
Ik ben Heel onzeker achter het stuur en heb een man die denkt dat de weg van hem is. Ook al zat hij niet naast me, ik hoorde hem in gedachte al tekeer gaan, zuchten en steunen. Ik heb 3 jaar op en neer gereden naar mijn werk, voor de rest reed mijn man. Noway dat ik ging rijden met hem naast me. Ik kreeg kinderen en wilde ze niet aan zo’n onzekere moeder blootstellen. Dan maar niet meer rijden dus. Ik reed ook nooit graag, ik was dan altijd opgelucht als man de auto nodig had en mij bracht en haalde.
"Boring conversation anyway"
^^Wat ontzettend vervelend zo’n man. Hij beschadigt jou met dat gedrag. Hopelijk brengt hij het niet op zijn kinderen over, tegen de tijd dat die gaan rijden. Ik zou eerder denken dat je ze op dit vlak niet aan hèm moet blootstellen.
Ik ben zelf trouwens van mening dat veel mensen juist te zelfverzekerd zijn achter het stuur, in plaats van te onzeker.
navyblue schreef:
08-02-2023 17:29
Ik ben zelf trouwens van mening dat veel mensen juist te zelfverzekerd zijn achter het stuur, in plaats van te onzeker.

Heel veel mensen verbloemen hun onzekerheid in het verkeer door overhaaste beslissingen te nemen. Dat gebeurd helaas meer dan je denkt. Iemand die weet wat hij doet kan "verantwoord" hard rijden zonder een ongeluk te veroorzaken.
MrsMorrison schreef:
08-02-2023 18:23
Heel veel mensen verbloemen hun onzekerheid in het verkeer door overhaaste beslissingen te nemen. Dat gebeurd helaas meer dan je denkt. Iemand die weet wat hij doet kan "verantwoord" hard rijden zonder een ongeluk te veroorzaken.
Ja, er zijn genoeg mensen die verantwoord hard rijden (ik had het niet speciaal over hard rijden), maar ook genoeg die zelf echt vinden dat ze goed kunnen rijden, maar dat valt vaak best wel mee. Ik vind zelf niet dat ik goed kan rijden en zou dat nooit zo roepen, maar ik zit soms bij zogenaamde zelfverzekerde rijders in de auto waar ik wel denk; dat zou ik toch beter aanpakken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ken meerdere vrouwen die, nadat ze hun rijbewijs hadden gehaald, steeds minder reden en het uiteindelijk niet meer durfden. Allebei hebben ze het na heel wat jaren langzaamaan weer opgepakt, omdat het moest. Een vriendin van mij moest bijvoorbeeld huisbezoeken doen voor haar werk en een andere vriendin verhuisde naar het buitenland in een omgeving waar je zonder auto nergens kwam. De eerste heeft nog wat lessen gevolgd, de tweede heeft “gewoon” een auto gekocht en is gaan oefenen. En uiteindelijk tijden ze allebei weer zonder angst overal naartoe. Dat gaat jou ook vast lukken. Heel veel oefenen en niet opgeven, dan komt het vast goed!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven