Psyche
alle pijlers
Wie laat jij achter in 2023?
zondag 31 december 2023 om 10:12
De laatste dag van het jaar 2023. Ik ga als het goed is vannacht 2024 in, maar laat mijn lieve vader achter in dit jaar. Hij stierf afgelopen najaar.
Het is misschien onzin aangezien we tijd maar zelf bedacht hebben, maar het voelt als iets groots en onomkeerbaars dat er een nieuw jaar aanbreekt waarin hij er niet zal zijn.
Misschien zijn er meer forummers die dit jaar iemand hebben verloren en die hier hun geliefde dode willen herdenken.
Alvast een voor iedereen die straks met gemengde gevoelens het glas heft.
Het is misschien onzin aangezien we tijd maar zelf bedacht hebben, maar het voelt als iets groots en onomkeerbaars dat er een nieuw jaar aanbreekt waarin hij er niet zal zijn.
Misschien zijn er meer forummers die dit jaar iemand hebben verloren en die hier hun geliefde dode willen herdenken.
Alvast een voor iedereen die straks met gemengde gevoelens het glas heft.
maandag 1 januari 2024 om 13:07
maandag 1 januari 2024 om 13:11
Plata_ schreef: ↑01-01-2024 12:02Och rabarber, gecondoleerd...
Wat een mooi topic Griebus, dankjewel. Wat vreselijk moeilijk om gedag te hebben moeten zeggen.
een dikke knuffel en hart onder de riem voor iedereen die iemand mist of verloren is, hoe lang of kort geleden dan ook.
Ik laat mijn jongste zoontje achter in 2023. Begin december zijn we hem na 19 weken zwangerschap kwijtgeraakt.
Ik had het moeilijk tijdens de jaarwisseling, bij de realisatie dat ik afgelopen jaar bijna de helft van het jaar een kindje bij me gedragen heb, heb mogen groeien, heb mogen voelen, maar dat ik nooit in mijn armen heb kunnen houden.
There's nothing fair in this world, there's nothing sure in this world, there is nothing pure, so you better look for something left in this world.
maandag 1 januari 2024 om 13:11
Fijn dat je er een goed momentje van hebt kunnen maken.
maandag 1 januari 2024 om 13:16
Een dikke !Plata_ schreef: ↑01-01-2024 12:02Och rabarber, gecondoleerd...
Wat een mooi topic Griebus, dankjewel. Wat vreselijk moeilijk om gedag te hebben moeten zeggen.
een dikke knuffel en hart onder de riem voor iedereen die iemand mist of verloren is, hoe lang of kort geleden dan ook.
Ik laat mijn jongste zoontje achter in 2023. Begin december zijn we hem na 19 weken zwangerschap kwijtgeraakt.
Ik had het moeilijk tijdens de jaarwisseling, bij de realisatie dat ik afgelopen jaar bijna de helft van het jaar een kindje bij me gedragen heb, heb mogen groeien, heb mogen voelen, maar dat ik nooit in mijn armen heb kunnen houden.
Je pense donc je suis
maandag 1 januari 2024 om 21:12
-Rosings- schreef: ↑01-01-2024 10:01Rouw is raar (voor mij iig) gister voelde het zo groot, de emotie lag de hele dag over me heen en de weerstand tegen het achterlaten was zo vermoeiend. Het voelde als de rouw in de eerste week
Maar nu het moment voorbij is. Het jaar is klaar, het is geen moment dat nog komen gaat het is geweest, lijkt het of ik ook een stukje rouw heb achtergelaten in 2023.. ofzo.
Ik kan het niet zo goed uitleggen.
Het voelt in ieder geval weer iets lichter
Dat is een mooi soort achterlaten, de rouw.
maandag 1 januari 2024 om 21:15
Frommeltje schreef: ↑01-01-2024 08:37Gecondoleerd Rabarber, heel veel sterkte.
Het voelt inderdaad onwerkelijk, ik herken het gevoel.
Vooral het gevoel "nooit meer".
Zo verdrietig
Inderdaad, dat 'nooit meer'... Zo onwerkelijk nog.
Lieve forummers, dankjewel voor jullie berichtjes. Doet me goed.
anoniem_65cb27049b5a8 wijzigde dit bericht op 01-01-2024 23:48
1.42% gewijzigd
maandag 1 januari 2024 om 21:16
Plata_ schreef: ↑01-01-2024 12:02Och rabarber, gecondoleerd...
Wat een mooi topic Griebus, dankjewel. Wat vreselijk moeilijk om gedag te hebben moeten zeggen.
een dikke knuffel en hart onder de riem voor iedereen die iemand mist of verloren is, hoe lang of kort geleden dan ook.
Ik laat mijn jongste zoontje achter in 2023. Begin december zijn we hem na 19 weken zwangerschap kwijtgeraakt.
Ik had het moeilijk tijdens de jaarwisseling, bij de realisatie dat ik afgelopen jaar bijna de helft van het jaar een kindje bij me gedragen heb, heb mogen groeien, heb mogen voelen, maar dat ik nooit in mijn armen heb kunnen houden.
Wat verdrietig. Sterkte en zachtheid gewenst.
maandag 1 januari 2024 om 21:19
Heel rare start zo inderdaad.
Dankjewel.
Inderdaad een mooi topic zo. Het voelt als verbinding.
maandag 1 januari 2024 om 21:25
Gecondoleerd Rabarber. Wat een gek begin van 2024 zo. Sterkte
Pfff ik voel me echt vreselijk momenteel. De rouw om mijn broer is weer net zo erg als in het begin. Ben ook zo moe en lamlendig vandaag, van alle emoties denk ik. En oh wat voel ik me zo ontzettend eenzaam. De wereld draait maar door. En ik voel me af en toe niet meer van deze wereld want er ontbreekt iets, mijn broer.
Ik heb ook maar van 1 vriendin een berichtje gehad voor Nieuwjaar. Met sterkte en dat de dingen iets lichter mogen worden komend jaar. Van verder echt niemand. Dat doet me ook zo verdriet. Maar waarschijnlijk staan zij er niet bij stil hoe zwaar dit voor me is.
Fijn wel om hier herkenning te vinden.
Pfff ik voel me echt vreselijk momenteel. De rouw om mijn broer is weer net zo erg als in het begin. Ben ook zo moe en lamlendig vandaag, van alle emoties denk ik. En oh wat voel ik me zo ontzettend eenzaam. De wereld draait maar door. En ik voel me af en toe niet meer van deze wereld want er ontbreekt iets, mijn broer.
Ik heb ook maar van 1 vriendin een berichtje gehad voor Nieuwjaar. Met sterkte en dat de dingen iets lichter mogen worden komend jaar. Van verder echt niemand. Dat doet me ook zo verdriet. Maar waarschijnlijk staan zij er niet bij stil hoe zwaar dit voor me is.
Fijn wel om hier herkenning te vinden.
maandag 1 januari 2024 om 23:07
muts87 schreef: ↑01-01-2024 21:25Gecondoleerd Rabarber. Wat een gek begin van 2024 zo. Sterkte
Pfff ik voel me echt vreselijk momenteel. De rouw om mijn broer is weer net zo erg als in het begin. Ben ook zo moe en lamlendig vandaag, van alle emoties denk ik. En oh wat voel ik me zo ontzettend eenzaam. De wereld draait maar door. En ik voel me af en toe niet meer van deze wereld want er ontbreekt iets, mijn broer.
Ik heb ook maar van 1 vriendin een berichtje gehad voor Nieuwjaar. Met sterkte en dat de dingen iets lichter mogen worden komend jaar. Van verder echt niemand. Dat doet me ook zo verdriet. Maar waarschijnlijk staan zij er niet bij stil hoe zwaar dit voor me is.
Fijn wel om hier herkenning te vinden.
maandag 1 januari 2024 om 23:51
muts87 schreef: ↑01-01-2024 21:25Gecondoleerd Rabarber. Wat een gek begin van 2024 zo. Sterkte
Pfff ik voel me echt vreselijk momenteel. De rouw om mijn broer is weer net zo erg als in het begin. Ben ook zo moe en lamlendig vandaag, van alle emoties denk ik. En oh wat voel ik me zo ontzettend eenzaam. De wereld draait maar door. En ik voel me af en toe niet meer van deze wereld want er ontbreekt iets, mijn broer.
Ik heb ook maar van 1 vriendin een berichtje gehad voor Nieuwjaar. Met sterkte en dat de dingen iets lichter mogen worden komend jaar. Van verder echt niemand. Dat doet me ook zo verdriet. Maar waarschijnlijk staan zij er niet bij stil hoe zwaar dit voor me is.
Fijn wel om hier herkenning te vinden.
Emoties kosten energie. Heel begrijpelijk dat je moe bent.
Herkenbaar wat je schrijft over dat de wereld doordraait en jij een soort van stilstaat, vanaf de zijlijn toekijkt, er niet bijhoort.
dinsdag 2 januari 2024 om 09:05
Ik snap je volkomen. Emoties kosten energie maar is het belangrijk voor de rouw om deze te uiten. Ja,herkenbaar,de wereld draait door en voormuts87 schreef: ↑01-01-2024 21:25Gecondoleerd Rabarber. Wat een gek begin van 2024 zo. Sterkte
Pfff ik voel me echt vreselijk momenteel. De rouw om mijn broer is weer net zo erg als in het begin. Ben ook zo moe en lamlendig vandaag, van alle emoties denk ik. En oh wat voel ik me zo ontzettend eenzaam. De wereld draait maar door. En ik voel me af en toe niet meer van deze wereld want er ontbreekt iets, mijn broer.
Ik heb ook maar van 1 vriendin een berichtje gehad voor Nieuwjaar. Met sterkte en dat de dingen iets lichter mogen worden komend jaar. Van verder echt niemand. Dat doet me ook zo verdriet. Maar waarschijnlijk staan zij er niet bij stil hoe zwaar dit voor me is.
Fijn wel om hier herkenning te vinden.
jou blijft de tijd stilstaan. Blijf van je afschrijven!
Je pense donc je suis
dinsdag 2 januari 2024 om 09:15
Och vrouw, dat is zo onbeschrijfelijk heftig....heb je hulp, praktisch en emotioneel? Ik wens jou en je kinderen hele sterke schouders om je heen waarop je de komende tijd heel veel op mag leunen!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in