Psyche
alle pijlers
Woedeuitbarstingen partner (verbaal geweld)
dinsdag 20 april 2021 om 07:14
Hallo,
*Situatie:*
Mijn partner heeft last van woede-uitbarstingen. Dit gebeurt meestal bij huishoudelijke dingen (bijv. een klus die niet lukt, iets dat kapot gaat, een klus waar ik aan begin en hij niet nodig vindt, als hij vindt dat ik een te duur product koop, ook al is het mijn eigen geld).
We hebben samen een baby.
Wat gebeurt er?
Partner verheft zijn stem en geeft mij ergens de schuld van (ook als iets niet direct mijn schuld is) en scheldt me uit voor kankerwijf! stom wijf! mongool, stomme mongool! met je lelijke (kwetsende opmerking over mijn uiterlijk), ga maar janken!
Mijn reactie hierop is meestal:
'Doe normaal! Hoor je wel wat je zegt? Ik ben geen stom wijf. Dit kun je niet zeggen!'
En vervolgens begin ik hard de huilen en loop ik weg naar een andere kamer. Ik heb dan heel veel boosheid en frustratie in mij en die uit ik dan door ergens tegen aan te slaan of bijv. mijn telefoon op de grond te geven.
Na afloop
Partner is daarna het boze gevoel weer kwijt. En doet weer normaal.
Hij ziet dan ook in dat dit niet kan zo en belooft elke keer beterschap.
Buiten de woedeuitbarstingen is de relatie wel goed en dan is hij wel lief.
Mijn vragen
1. Dit moet heel heftig zijn voor ons kindje (nu baby). Mijn vraag is of iemand uit eigen ervaring (positie kind, ouders, hulpverlening of omgeving) weet wat voor impact een situatie als de onze heeft op een kind.
2. Heeft iemand suggesties voor mijn partner en mij om deze situatie te veranderen?
Bedankt!
vivalinda
*Situatie:*
Mijn partner heeft last van woede-uitbarstingen. Dit gebeurt meestal bij huishoudelijke dingen (bijv. een klus die niet lukt, iets dat kapot gaat, een klus waar ik aan begin en hij niet nodig vindt, als hij vindt dat ik een te duur product koop, ook al is het mijn eigen geld).
We hebben samen een baby.
Wat gebeurt er?
Partner verheft zijn stem en geeft mij ergens de schuld van (ook als iets niet direct mijn schuld is) en scheldt me uit voor kankerwijf! stom wijf! mongool, stomme mongool! met je lelijke (kwetsende opmerking over mijn uiterlijk), ga maar janken!
Mijn reactie hierop is meestal:
'Doe normaal! Hoor je wel wat je zegt? Ik ben geen stom wijf. Dit kun je niet zeggen!'
En vervolgens begin ik hard de huilen en loop ik weg naar een andere kamer. Ik heb dan heel veel boosheid en frustratie in mij en die uit ik dan door ergens tegen aan te slaan of bijv. mijn telefoon op de grond te geven.
Na afloop
Partner is daarna het boze gevoel weer kwijt. En doet weer normaal.
Hij ziet dan ook in dat dit niet kan zo en belooft elke keer beterschap.
Buiten de woedeuitbarstingen is de relatie wel goed en dan is hij wel lief.
Mijn vragen
1. Dit moet heel heftig zijn voor ons kindje (nu baby). Mijn vraag is of iemand uit eigen ervaring (positie kind, ouders, hulpverlening of omgeving) weet wat voor impact een situatie als de onze heeft op een kind.
2. Heeft iemand suggesties voor mijn partner en mij om deze situatie te veranderen?
Bedankt!
vivalinda
dinsdag 20 april 2021 om 09:10
Dit heeft heel veel impact op jullie kind, omdat het onveiligheid oplevert. Kinderen hebben veiligheid nodig om zich goed te ontwikkelen.
Zowel jij als jouw partner lijken niet in staat om frustraties te handelen en daar op een gezonde manier mee om te gaan. Door de wisselwerking tussen jullie wordt dat bij beide partners nog eens verergert. Ga in relatietherapie om samen op een gezonde manier te leren omgaan met frustraties en met elkaar.
Zowel jij als jouw partner lijken niet in staat om frustraties te handelen en daar op een gezonde manier mee om te gaan. Door de wisselwerking tussen jullie wordt dat bij beide partners nog eens verergert. Ga in relatietherapie om samen op een gezonde manier te leren omgaan met frustraties en met elkaar.
dinsdag 20 april 2021 om 09:12
Had hij dit al voor je zwanger werd? Had je de hoop dat het door het krijgen van een kind allemaal anders zou worden?
Als hij al zo uit zijn pan gaat als iets in het huishouden (..) niet zo gaat als hij wil, dan vraag ik me af in wat voor onveilige omgeving jullie kind op gaat groeien. Grof uitgescholden worden als er een keer een beker drinken omgaat? Als het kind op de bank spuugt?
En ook al hoort hij/zij alleen maar dat jullie zo tekeer gaan tegen elkaar: ook dat is niet gezond.
Ik zou naar een vorm van therapie gaan, om met jullie beider agressie/woede-uitbarstingen om te laten gaan. Want jij slaat ook ergens tegen aan en gooit je telefoon op de grond uit woede en frustratie.
Sterkte.
Als hij al zo uit zijn pan gaat als iets in het huishouden (..) niet zo gaat als hij wil, dan vraag ik me af in wat voor onveilige omgeving jullie kind op gaat groeien. Grof uitgescholden worden als er een keer een beker drinken omgaat? Als het kind op de bank spuugt?
En ook al hoort hij/zij alleen maar dat jullie zo tekeer gaan tegen elkaar: ook dat is niet gezond.
Ik zou naar een vorm van therapie gaan, om met jullie beider agressie/woede-uitbarstingen om te laten gaan. Want jij slaat ook ergens tegen aan en gooit je telefoon op de grond uit woede en frustratie.
Sterkte.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 20 april 2021 om 09:18
Therapie. Leuk dat hij beterschap beloofd, maar tot nu toe lukt het hem niet. Hij gaat maar hulp regelen, want dit is echt niet oké. Moet je voorstellen dat hij dit straks niet tegen jou maar jullie kind gaat doen...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 20 april 2021 om 09:21
'We hebben samen een baby.....'
Nou, lekker voor dat kind om met twee van die agressieve ouders op te groeien en aangeleerd te krijgen dat schreeuwen normaal is en dat je boosheid op (nu nog) spullen afreageren gewoonte is.
Wij hebben pleegkinderen die in dit soort situaties zijn opgegroeid en ik kan me zo kwaad maken om dit soort egoïstische acties van 'ouders'.
Ik geef je in elk geval mee dat dit zeer, zeer schadelijk is voor kinderen. Zij groeien op in een omgeving die niet veilig en beschermd is. En ja, dat kan zelfs als het kind 'nog maar' een baby is. Zoek hulp. Allebei!!! Dat snap je zelf ook wel.
Je vond jezelf blijkbaar volwassen genoeg om een kind op de wereld te zetten; wees dan ook verantwoordelijk genoeg om dat kindje op 1 te zetten.
Nou, lekker voor dat kind om met twee van die agressieve ouders op te groeien en aangeleerd te krijgen dat schreeuwen normaal is en dat je boosheid op (nu nog) spullen afreageren gewoonte is.
Wij hebben pleegkinderen die in dit soort situaties zijn opgegroeid en ik kan me zo kwaad maken om dit soort egoïstische acties van 'ouders'.
Ik geef je in elk geval mee dat dit zeer, zeer schadelijk is voor kinderen. Zij groeien op in een omgeving die niet veilig en beschermd is. En ja, dat kan zelfs als het kind 'nog maar' een baby is. Zoek hulp. Allebei!!! Dat snap je zelf ook wel.
Je vond jezelf blijkbaar volwassen genoeg om een kind op de wereld te zetten; wees dan ook verantwoordelijk genoeg om dat kindje op 1 te zetten.
sweetfirefly wijzigde dit bericht op 20-04-2021 09:24
1.33% gewijzigd
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
dinsdag 20 april 2021 om 09:22
Doe eens n stap achteruit dan en kijk hem aan alsof ie knetter gek is.Mijn reactie hierop is meestal:
'Doe normaal! Hoor je wel wat je zegt? Ik ben geen stom wijf. Dit kun je niet zeggen!'
En verder hem naar de huisarts schoppen en aangeven dat hij zo geen voorbeeld is voor jullie kind.
Wat n malloot.
Been there, done that, got the T-shirt.
dinsdag 20 april 2021 om 09:28
@SweetFirely: zijn jouw pleegkinderen ook uit huis geplaatst door verbale agressie thuis of moet er dan meer spelen?
Ik vraag me een beetje af waar de grens ligt tussen ouders die "af en toe" hun persoonlijke frustraties niet gezond uiten en situaties waar er hulpverlening aan te pas komt.
Ik vind de situatie van TO in elke geval ernstig genoeg dat ik mijn kinderen daar bijvoorbeeld nooit te logeren zou sturen.
Ik vraag me een beetje af waar de grens ligt tussen ouders die "af en toe" hun persoonlijke frustraties niet gezond uiten en situaties waar er hulpverlening aan te pas komt.
Ik vind de situatie van TO in elke geval ernstig genoeg dat ik mijn kinderen daar bijvoorbeeld nooit te logeren zou sturen.
dinsdag 20 april 2021 om 09:29
Poe dit is niet gezond hoor!
Je blijft bij hem dus je accepteert dit gedrag, want jij weet van binnen ook heel goed dat dit niet gaat veranderen, waarom accepteer je dit?
En ja dit gaat jullie kind beschadigen, net als dat het jou al heeft beschadigd, waarom wil je dat je kind aandoen?
Misschien hard maar ik kan er echt niet wat anders van maken...
Je blijft bij hem dus je accepteert dit gedrag, want jij weet van binnen ook heel goed dat dit niet gaat veranderen, waarom accepteer je dit?
En ja dit gaat jullie kind beschadigen, net als dat het jou al heeft beschadigd, waarom wil je dat je kind aandoen?
Misschien hard maar ik kan er echt niet wat anders van maken...
dinsdag 20 april 2021 om 09:30
Eerlijk gezegd zou ik eerst hulp vragen en therapie voor beiden zoeken. Dat gaat beter als je nog samen bent en op redelijk goede voet staat met elkaar. Wie weet komt het dan ook weer goed, hoe dan ook zal dan een scheiding en co-ouderschap beter verlopen.
dinsdag 20 april 2021 om 09:31
Je kan in therapie leren je emoties sneller te herkennen, minder ver te laten oplopen, op een andere manier ermee om te gaan etc.In_Tenebris schreef: ↑20-04-2021 09:28Hoezo therapie? Dan kan hij van een professional horen dat dit niet normaal is? Volgens mij is dit gewoon iets wat hij gewoon niet moet doen. Als hij dat niet snapt heb je de verkeerde man.
dinsdag 20 april 2021 om 09:32
Snel in therapie, maar ondertussen bedenken waar je naartoe gaat als dat niet binnen 3-6 maanden werkt.
Uitschelden is verbale mishandeling. Je staat er nu misschien nog enigszins kritisch tegenover, maar anderzijds accepteer je het wel. En dat zal er steeds verder insluipen. Uiteraard is dat slecht voor jullie kind. Maar ook voor jouw zelfvertrouwen. Op een gegeven moment, kom jij niet meer uit dit patroon. Ga je het een normaal onderdeel van je relatie vinden. Verder leert je kind ervan dat je frustratie op anderen mag afreageren èn dat het normaal is dat anderen jou zomaar ineens kwetsen. Het maakt daarbij voor de opvoeding geen moer uit dat jij 'stoer' roept dat je partner normaal moet doen, want je hebt uiteindelijk geen enkele invloed en even later doe je weer alsof het 'leuk' is. Tot het opnieuw mis gaat.
Uitschelden is verbale mishandeling. Je staat er nu misschien nog enigszins kritisch tegenover, maar anderzijds accepteer je het wel. En dat zal er steeds verder insluipen. Uiteraard is dat slecht voor jullie kind. Maar ook voor jouw zelfvertrouwen. Op een gegeven moment, kom jij niet meer uit dit patroon. Ga je het een normaal onderdeel van je relatie vinden. Verder leert je kind ervan dat je frustratie op anderen mag afreageren èn dat het normaal is dat anderen jou zomaar ineens kwetsen. Het maakt daarbij voor de opvoeding geen moer uit dat jij 'stoer' roept dat je partner normaal moet doen, want je hebt uiteindelijk geen enkele invloed en even later doe je weer alsof het 'leuk' is. Tot het opnieuw mis gaat.
yette wijzigde dit bericht op 20-04-2021 10:15
0.12% gewijzigd
dinsdag 20 april 2021 om 09:32
In_Tenebris schreef: ↑20-04-2021 09:28Hoezo therapie? Dan kan hij van een professional horen dat dit niet normaal is? Volgens mij is dit gewoon iets wat hij gewoon niet moet doen. Als hij dat niet snapt heb je de verkeerde man.
Tussen snappen en doen zit een groot verschil. Die man weet natuurlijk heus wel dat het niet goed is, alleen hij heeft zichzelf niet in de hand. In therapie leer je jezelf in de hand te houden, dat kan je echt niet zelf hoor. .
dinsdag 20 april 2021 om 09:32
dinsdag 20 april 2021 om 09:33
Zoek professionele hulp, via de huisarts. Zorg dat jullie samen leren zonder verbaal geweld samen te leven.
Mijn pleegkind is opgegroeid met veel verbaal geweld, en dat betekent in ons geval dat stemverheffing, positief en negatief, een verkramping oplevert. Harde geluiden zijn heel naar voor haar. Zelfs als ze er zelf controle over heeft.
Dus ja, dat heeft ook effect op hele jonge kinderen. Maar kinderen zijn ook heel veerkrachtig. Dus als jullie serieus hiermee aan de slag gaan, dan is het meestal goed om te buigen.
Mijn pleegkind is opgegroeid met veel verbaal geweld, en dat betekent in ons geval dat stemverheffing, positief en negatief, een verkramping oplevert. Harde geluiden zijn heel naar voor haar. Zelfs als ze er zelf controle over heeft.
Dus ja, dat heeft ook effect op hele jonge kinderen. Maar kinderen zijn ook heel veerkrachtig. Dus als jullie serieus hiermee aan de slag gaan, dan is het meestal goed om te buigen.
Adem in, adem uit, en herhaal indien nodig 
dinsdag 20 april 2021 om 09:34
In therapie kan hij wellicht leren zijn woede onder controle te houden/krijgen. Het is niet zo makkelijk om dat gewoon niet meer te doen, zoals jij zegt.In_Tenebris schreef: ↑20-04-2021 09:28Hoezo therapie? Dan kan hij van een professional horen dat dit niet normaal is? Volgens mij is dit gewoon iets wat hij gewoon niet moet doen. Als hij dat niet snapt heb je de verkeerde man.
