Psyche
alle pijlers
Zelf weer blij zijn, zonder AD!
donderdag 20 mei 2010 om 21:26
Hoi dames,
Ik slik al een geruime tijd Lexapro, maar wil dit deze zomer gaan afbouwen. Dit simpelweg, omdat ik weer op eigen krachten blij en gelukkig wil zijn. Lexapro helpt me om mijn nare buien (paniek aanvallen) onder controle te houden, maar ik voel me niet mezelf.
Op het moment zit ik goed in mijn vel, en daarom denk/hoop ik dat ik het weer op eigen krachten kan, in ieder geval heel graag wil.
Wie zit er nog meer in deze situatie? Misschien kunnen we elkaar op de hoogte houden van hoe je je voelt tijdens en (zeker ook!!) na het afbouwen. Ben benieuwd hoe het anderen vergaat of vergaan is.
Ik slik al een geruime tijd Lexapro, maar wil dit deze zomer gaan afbouwen. Dit simpelweg, omdat ik weer op eigen krachten blij en gelukkig wil zijn. Lexapro helpt me om mijn nare buien (paniek aanvallen) onder controle te houden, maar ik voel me niet mezelf.
Op het moment zit ik goed in mijn vel, en daarom denk/hoop ik dat ik het weer op eigen krachten kan, in ieder geval heel graag wil.
Wie zit er nog meer in deze situatie? Misschien kunnen we elkaar op de hoogte houden van hoe je je voelt tijdens en (zeker ook!!) na het afbouwen. Ben benieuwd hoe het anderen vergaat of vergaan is.
meer brood is minder hap
donderdag 20 mei 2010 om 21:43
Ik wil niet lullig doen, lieve xMuis, maar dit is wel het gevaar van AD: je gaat je er goed door voelen en daardoor denk je dat je die AD niet meer nodig hebt. Als je last hebt van je hartje en de dokter geeft je medicijnen waardoor jij je weer helemaal fijn in je lijf gaat voelen, ga je dan ook stoppen omdat het toch goed gaat met je? In jouw geval is er iets mis met de serotonineheropname, ofzo, en de pilletjes die je neemt helpen je lijf het beter te doen. Waarom stoppen? Wat brengt je dat?
donderdag 20 mei 2010 om 22:30
Ik zit (helaas) op dit moment ook aan de ad en ik voel me fantastisch. Maar no way dat ik nu ga stoppen! Want ik realiseer me heel goed dat dit komt omdat ik een pilletje per dag slik.
Zit je wel in therapie? Werk je wel aan de oorzaken van je angst en paniek stoornis? Want alleen als je dát aanpakt kan je later eens van de medicatie af. Ik zou dit nu nog niet doen, en als je het toch écht wil, doe het dan idd in overleg met je dokter/therapeut.
Zit je wel in therapie? Werk je wel aan de oorzaken van je angst en paniek stoornis? Want alleen als je dát aanpakt kan je later eens van de medicatie af. Ik zou dit nu nog niet doen, en als je het toch écht wil, doe het dan idd in overleg met je dokter/therapeut.
donderdag 20 mei 2010 om 22:33
Thanks voor jullie lieve reacties!!:):)
ik zal even mijn visie op de medicijnen en omstandigheid uitleggen;
heb al jaren last van paniekaanvallen. Toen ik vorig jaar eindelijk mijn angsten heb overwonnen, ben ik begonnen aan rijlessen. Ik heb vroeger een auto-ongeluk gehad en daardoor redelijk getraumatiseerd. In die tijd namen mijn paniekaanvallen toe tot een onaanvaardbare mate. Op dat moment ben ik begonnen met lexapro. De paniekaanvallen zijn nu zo goed als weg. Ook ben ik trouwens glansrijk voor mijn rijbewijs geslaagd! (zei ze stiekem een beetje trots hihi:D)
Toch wil ik dit niet blijven slikken. Ben van mening dat je lichaam ook zonder moet kunnen en dat je het probleem bij de kern moet aanpakken, niet de klachten moet 'verdoezelen'. Vrij naïef misschien?
Het blijft een lastige keuze.
ik zal even mijn visie op de medicijnen en omstandigheid uitleggen;
heb al jaren last van paniekaanvallen. Toen ik vorig jaar eindelijk mijn angsten heb overwonnen, ben ik begonnen aan rijlessen. Ik heb vroeger een auto-ongeluk gehad en daardoor redelijk getraumatiseerd. In die tijd namen mijn paniekaanvallen toe tot een onaanvaardbare mate. Op dat moment ben ik begonnen met lexapro. De paniekaanvallen zijn nu zo goed als weg. Ook ben ik trouwens glansrijk voor mijn rijbewijs geslaagd! (zei ze stiekem een beetje trots hihi:D)
Toch wil ik dit niet blijven slikken. Ben van mening dat je lichaam ook zonder moet kunnen en dat je het probleem bij de kern moet aanpakken, niet de klachten moet 'verdoezelen'. Vrij naïef misschien?
Het blijft een lastige keuze.
meer brood is minder hap
donderdag 20 mei 2010 om 22:39
Je klachten moet je zeker niet verdoezelen, die moet je aanpakken. En dat kan je niet alleen. Daar heb je professionele hulp bij nodig. Heb je dat ook? Anders blijft dit je hele leven terugkomen.
Ik heb nu ook een angst en paniekstoornis en het is zeker geen pretje. Ik durfde op een gegeven moment ook de deur niet meer uit. Maar ik ga niet bij de pakken neerzitten en heb gelijk hulp gezocht en gekregen.
En ik ben ook niet van plan om dit jaren lang te blijven slikken. Op een gegeven moment, later, moet ik het ook weer zonder kunnen doen. Maar ook dat ga ik samen met mijn therapeut en dokter doen.
Ik heb nu ook een angst en paniekstoornis en het is zeker geen pretje. Ik durfde op een gegeven moment ook de deur niet meer uit. Maar ik ga niet bij de pakken neerzitten en heb gelijk hulp gezocht en gekregen.
En ik ben ook niet van plan om dit jaren lang te blijven slikken. Op een gegeven moment, later, moet ik het ook weer zonder kunnen doen. Maar ook dat ga ik samen met mijn therapeut en dokter doen.
donderdag 20 mei 2010 om 23:28
Je kan best wel proberen te minderen hoor. Dat moet dan zeer geleidelijk. Je deelt een tabletje in acht stukjes en elke week neem je een achtste minder. Zodra je denkt dat je stemming daar minder van wordt, ga je terug naar de laatste goed werkende dosis. En na enkele weken vervolg je het afbouwen. Je mag er namelijk geen achteruitgang van ondervinden. Je moet je goed blijven voelen.
Het is overigens best mogelijk dat je er niet helemaal mee kan stoppen en dat je op een minimale dosis blijft staan. Maar dan in ieder geval, gebruik je niet meer dan strikt noodzakelijk.
Het is overigens best mogelijk dat je er niet helemaal mee kan stoppen en dat je op een minimale dosis blijft staan. Maar dan in ieder geval, gebruik je niet meer dan strikt noodzakelijk.
donderdag 20 mei 2010 om 23:39
Het kan zeker, dat afbouwen en stoppen!
Als je er zeker van bent dat je op een goede manier om kan gaan met je klachten en het weer aandurft om je 'zekerheidspilletje' te laten staan, waarom niet?
Ik heb ook AD geslikt, ook voor paniekaanvallen, heb afgebouwd, heb daarna wel wat terugvallen gehad, maar ben daar op mezelf weer uitgekomen en als je dat lukt, dan voel je je echt sterk en goed!
Ik had de afbouwperiode wel veel last van het afbouwen: ik slikte de ene dag wel, de andere dag niet. Ik kreeg daardoor last van bijwerkingen. Slikte ik wel, dan werd ik misselijk, slikte ik niet, dan werd ik duizelig. Dus ik raad je aan om je dosis te verkleinen en dat dagelijks te slikken, als dat mogelijk is met jouw type medicatie.
Als je er zeker van bent dat je op een goede manier om kan gaan met je klachten en het weer aandurft om je 'zekerheidspilletje' te laten staan, waarom niet?
Ik heb ook AD geslikt, ook voor paniekaanvallen, heb afgebouwd, heb daarna wel wat terugvallen gehad, maar ben daar op mezelf weer uitgekomen en als je dat lukt, dan voel je je echt sterk en goed!
Ik had de afbouwperiode wel veel last van het afbouwen: ik slikte de ene dag wel, de andere dag niet. Ik kreeg daardoor last van bijwerkingen. Slikte ik wel, dan werd ik misselijk, slikte ik niet, dan werd ik duizelig. Dus ik raad je aan om je dosis te verkleinen en dat dagelijks te slikken, als dat mogelijk is met jouw type medicatie.
vrijdag 21 mei 2010 om 14:12
Heb zelf ook een topic geopend maar moet toch even reageren.
Ook ik had paniek en angstaanvallen.
Was jaren geleden zo erg dat ik niks meer durfde:
-afrekenen
-autorijden op snelweg
-sociale contacten
-etc.
Enfin, op laatst mezelf een hele harde trap onder de kont gegeven en naar de huisarts gegaan (met mijn partner). Ik kreeg seroxat/paroxetine. Prima, het spul hielp redelijk snel !
Het leven was weer leuk, ik was mezelf weer en kon weer het sociale dier zijn wat ik altijd was, kon autorijden op de snelweg en kon mijn shopaholic zijn weer uitoefenen.
Lang leven de AD (paroxetine in mijn geval , de jouwe is mij niet bekend muis).
Vorig jaar (na jaren daar aan te hebben gezeten)langzaam aan afgebouwd, ging goed. Tot de bewuste dag dat ik een mega terugval kreeg. Ik kon niet meer rustig worden en ging naar de huisarts : die schreef me vervolgens oxazepam i.c.m. paroxetine (die tijd nodig heeft om zich weer op te bouwen in je bloedspiegel) voor. Dus weer aan de paroxetine. Ongeveer een half jaar geslikt en toen weer zoiets van: ik moet dit zonder medicatie kunnen. Speelt ook mee dat mijn partner en ik graag kindjes willen en ik mag dus van de huisarts geen paroxetine als ik zwanger wil raken of zwanger ben. Nou goed zei zo toch ?
Heb laatst een aantal terugvallen gehad op de snelweg (heb zowaar de auto 3 keer in 1 rit naast de weg gezet) en eigenlijk sindsdien gaat het bergafwaarts.
Voel me verschrikkelijk. Om nou te zeggen dat ik echt angstig ben, dat is het op dit moment niet. Is meer een heel onrustig gevoel in mijn lijf, en kan niet echt genieten van dingen en heb nergens zin in.
Dus deze week naar huisarts geweest. Die zegt dus (staan paar zware dingen op het programma) neem dan een oxazepam. Heel fijn voor dat moment (tenminste als dan de oxazepam zijn werk gaat doen, wordt meestal heel suf ervan dus autorijden is al uit den boze). Maar daar los ik niet de huidige onrust mee op in mijn lijf.
Heb al op internet gekeken en van bekenden gehoord over St. Janskruid , maar daar zijn de meningen ook nog over verdeeld en ik las dat je ook daar niet zwanger mee mag worden.
Dus nu dus dilemma: nog jaar wachten met proberen zwanger te worden (gaat mijn partner niet superleuk vinden, zal het uiteindelijk wel accepteren maar goed) en dus weer eraan gaan, of nu doorzetten en kijken hoe ik hetoplos.
Dus ik herken het wel hoor muis.
Hoop dat je hier wat aan hebt, wellicht hebben we onderling met z'n allen ook wat aan elkaars ervaringen.
Ook ik had paniek en angstaanvallen.
Was jaren geleden zo erg dat ik niks meer durfde:
-afrekenen
-autorijden op snelweg
-sociale contacten
-etc.
Enfin, op laatst mezelf een hele harde trap onder de kont gegeven en naar de huisarts gegaan (met mijn partner). Ik kreeg seroxat/paroxetine. Prima, het spul hielp redelijk snel !
Het leven was weer leuk, ik was mezelf weer en kon weer het sociale dier zijn wat ik altijd was, kon autorijden op de snelweg en kon mijn shopaholic zijn weer uitoefenen.
Lang leven de AD (paroxetine in mijn geval , de jouwe is mij niet bekend muis).
Vorig jaar (na jaren daar aan te hebben gezeten)langzaam aan afgebouwd, ging goed. Tot de bewuste dag dat ik een mega terugval kreeg. Ik kon niet meer rustig worden en ging naar de huisarts : die schreef me vervolgens oxazepam i.c.m. paroxetine (die tijd nodig heeft om zich weer op te bouwen in je bloedspiegel) voor. Dus weer aan de paroxetine. Ongeveer een half jaar geslikt en toen weer zoiets van: ik moet dit zonder medicatie kunnen. Speelt ook mee dat mijn partner en ik graag kindjes willen en ik mag dus van de huisarts geen paroxetine als ik zwanger wil raken of zwanger ben. Nou goed zei zo toch ?
Heb laatst een aantal terugvallen gehad op de snelweg (heb zowaar de auto 3 keer in 1 rit naast de weg gezet) en eigenlijk sindsdien gaat het bergafwaarts.
Voel me verschrikkelijk. Om nou te zeggen dat ik echt angstig ben, dat is het op dit moment niet. Is meer een heel onrustig gevoel in mijn lijf, en kan niet echt genieten van dingen en heb nergens zin in.
Dus deze week naar huisarts geweest. Die zegt dus (staan paar zware dingen op het programma) neem dan een oxazepam. Heel fijn voor dat moment (tenminste als dan de oxazepam zijn werk gaat doen, wordt meestal heel suf ervan dus autorijden is al uit den boze). Maar daar los ik niet de huidige onrust mee op in mijn lijf.
Heb al op internet gekeken en van bekenden gehoord over St. Janskruid , maar daar zijn de meningen ook nog over verdeeld en ik las dat je ook daar niet zwanger mee mag worden.
Dus nu dus dilemma: nog jaar wachten met proberen zwanger te worden (gaat mijn partner niet superleuk vinden, zal het uiteindelijk wel accepteren maar goed) en dus weer eraan gaan, of nu doorzetten en kijken hoe ik hetoplos.
Dus ik herken het wel hoor muis.
Hoop dat je hier wat aan hebt, wellicht hebben we onderling met z'n allen ook wat aan elkaars ervaringen.
zondag 23 mei 2010 om 20:00
Ook ik heb hier pasgeleden een topic geopend met ongeveer dezelfde titel. Wat Grol schrijft is voor het grootste gedeelte waar: je moet heel langzaam afbouwen, eerst een periode driekwart van de dosis die je nu neemt, dan een halve etc. Als je je echt heel k** voelt, kun je de dosis inderdaad weer wat ophogen, want dan ga je waarschijnlijk te snel, maar ik heb het met een psycholoog besproken en die zei dat je dat vooral niet al te vaak moet doen, omdat je dan veel minder snel van dat afhankelijke gevoel af komt.
Verder is het belangrijk dat je je goed laat begeleiden. Ik zou dus pas beginnen met afbouwen op het moment dat je kunt beginnen met de CGT. Dan heb je een klankbord op het moment dat je voelt dat het minder gaat, en kun je meteen leren hoe je daar dan het beste mee om kunt gaan. En een afbouwschema voor je medicijnen, heel belangrijk.
Zelf ben ik aan het stoppen omdat ik zwanger wil worden. Ik zit op dit moment op een kwart van de allerlaagste dosis, dus binnenkort is het zover en begin ik de dag voor het eerst sinds anderhalf jaar zonder pilletje . Ik merk dat de stress terug is in mijn lijf: als ik iets niet kan vinden word ik onrustig, ik schrik me rot als ik iets uit m'n handen laat vallen (wat nu ineens ook vaker voorkomt) en ik schiet sneller uit m'n slof... De eerste paar keer dat dat gebeurde zat ik meteen bij de pakken neer, totdat mijn therapeut zei dat ik dan datgene doe waar ik juist vanaf wil: veel te snel denken 'dat het dus is mislukt'. Afbouwen is afkicken en dus moet ik af en toe door een rottige periode heen. Ik probeer mezelf nu af te leiden als ik merk dat ik in een bepaalde stressbui blijf hangen. En wat mij helpt (en dit klinkt echt heel maf, maar toch...): proberen te glimlachen als ik me rot voel. Ik heb nu van 2 verschillende therapeuten gehoord dat je hersenen vanzelf serotonine aanmaken als je je gezicht op 'standje blij' zet (net als dat je vanzelf slecht gehumeurd raakt als je de hele dag boos kijkt). En bij mij werkt het soms echt! Ik zet dan leuke, vrolijke muziek op en ga gewoon doen alsof ik vrolijk ben. En dan word ik het vanzelf een beetje .
Verder is het belangrijk dat je je goed laat begeleiden. Ik zou dus pas beginnen met afbouwen op het moment dat je kunt beginnen met de CGT. Dan heb je een klankbord op het moment dat je voelt dat het minder gaat, en kun je meteen leren hoe je daar dan het beste mee om kunt gaan. En een afbouwschema voor je medicijnen, heel belangrijk.
Zelf ben ik aan het stoppen omdat ik zwanger wil worden. Ik zit op dit moment op een kwart van de allerlaagste dosis, dus binnenkort is het zover en begin ik de dag voor het eerst sinds anderhalf jaar zonder pilletje . Ik merk dat de stress terug is in mijn lijf: als ik iets niet kan vinden word ik onrustig, ik schrik me rot als ik iets uit m'n handen laat vallen (wat nu ineens ook vaker voorkomt) en ik schiet sneller uit m'n slof... De eerste paar keer dat dat gebeurde zat ik meteen bij de pakken neer, totdat mijn therapeut zei dat ik dan datgene doe waar ik juist vanaf wil: veel te snel denken 'dat het dus is mislukt'. Afbouwen is afkicken en dus moet ik af en toe door een rottige periode heen. Ik probeer mezelf nu af te leiden als ik merk dat ik in een bepaalde stressbui blijf hangen. En wat mij helpt (en dit klinkt echt heel maf, maar toch...): proberen te glimlachen als ik me rot voel. Ik heb nu van 2 verschillende therapeuten gehoord dat je hersenen vanzelf serotonine aanmaken als je je gezicht op 'standje blij' zet (net als dat je vanzelf slecht gehumeurd raakt als je de hele dag boos kijkt). En bij mij werkt het soms echt! Ik zet dan leuke, vrolijke muziek op en ga gewoon doen alsof ik vrolijk ben. En dan word ik het vanzelf een beetje .
maandag 24 mei 2010 om 09:51
We zijn dus min of meer om dezelfde reden gestopt Nukje,
ben benieuwd hoe het jou/jullie vergaat.
Ik ben nu aan de rhodiiola rosea.
Ben maar naar gezondheidswinkel gegaan, wil dit onrustige gevoel kwijt. Dat mocht volgens de mevr. van de winkel bij en oxazepam en men mocht er zwanger mee worden/zijn.
Ga het deze week even melden bij huisarts (moet ik toch even heen).
Dit spul heeft aantal inwerkdagen nodig.
Slik het nu 3dagen.
ben benieuwd hoe het jou/jullie vergaat.
Ik ben nu aan de rhodiiola rosea.
Ben maar naar gezondheidswinkel gegaan, wil dit onrustige gevoel kwijt. Dat mocht volgens de mevr. van de winkel bij en oxazepam en men mocht er zwanger mee worden/zijn.
Ga het deze week even melden bij huisarts (moet ik toch even heen).
Dit spul heeft aantal inwerkdagen nodig.
Slik het nu 3dagen.
maandag 24 mei 2010 om 10:53
@ eviltje: ik ben twee weken geleden ook naar de gezondheidswinkel gegaan en had een hele pot St. Janskruid gekocht. Later las ik op internet dat je dat niet moet gebruiken als je zwanger bent/wilt worden. Dus toen heb ik het weer teruggebracht. Verder niets vervangends gekocht ofzo.
Ik heb dat middel van jou net even opgezocht, maar ook daarbij wordt afgeraden om het te nemen tijdens de zwangerschap. En aangezien ik geen anticonceptie meer gebruik (en dus in principe elke maand zwanger kan worden), heeft het geen zin om daar dan mee te beginnen.
Maar eigenlijk is het wel een goed idee om het eens aan de huisarts voor te leggen. Ik bedoel: ik zal toch niet de enige zijn die zwanger wil worden en een stresskip is .
Ik heb dat middel van jou net even opgezocht, maar ook daarbij wordt afgeraden om het te nemen tijdens de zwangerschap. En aangezien ik geen anticonceptie meer gebruik (en dus in principe elke maand zwanger kan worden), heeft het geen zin om daar dan mee te beginnen.
Maar eigenlijk is het wel een goed idee om het eens aan de huisarts voor te leggen. Ik bedoel: ik zal toch niet de enige zijn die zwanger wil worden en een stresskip is .
maandag 24 mei 2010 om 11:11
de medewerkster van de gezondheidswinkel zei dat het wel mocht.
Ik las op internet daarover ook verschillen over dus vandaar ook dat ik het even ga voorleggen.
Hij zegt nu van: neem af en toe een oxazepam (af en toe ivm verslavingsgevaar), maar goed met oxazepam moet ik niet gaan autorijden, ben dan zo duf als ik weet niet wat........ en moet gewoon autorijden om naar mijn werk te gaan......
Misschien is het handig om persoonlijke ervaringen uit te wisselen via mail ofzo, gaan nu wel veel op 'onze zaken' in..... wellicht een idee?
Ik las op internet daarover ook verschillen over dus vandaar ook dat ik het even ga voorleggen.
Hij zegt nu van: neem af en toe een oxazepam (af en toe ivm verslavingsgevaar), maar goed met oxazepam moet ik niet gaan autorijden, ben dan zo duf als ik weet niet wat........ en moet gewoon autorijden om naar mijn werk te gaan......
Misschien is het handig om persoonlijke ervaringen uit te wisselen via mail ofzo, gaan nu wel veel op 'onze zaken' in..... wellicht een idee?
maandag 24 mei 2010 om 17:44
quote:eviltje1981 schreef op 24 mei 2010 @ 11:11:
de medewerkster van de gezondheidswinkel zei dat het wel mocht.
Ik las op internet daarover ook verschillen over dus vandaar ook dat ik het even ga voorleggen.
Hij zegt nu van: neem af en toe een oxazepam (af en toe ivm verslavingsgevaar), maar goed met oxazepam moet ik niet gaan autorijden, ben dan zo duf als ik weet niet wat........ en moet gewoon autorijden om naar mijn werk te gaan......
Misschien is het handig om persoonlijke ervaringen uit te wisselen via mail ofzo, gaan nu wel veel op 'onze zaken' in..... wellicht een idee?
Ja, dat is goed, hoor. Heb jij een mailadres dat je hier op het forum kunt meedelen?
Maar even over je HA: ik val echt van m'n stoel door de opmerking dat je er 'af en toe maar een moet nemen' . Dat is echt niet de bedoeling van AD, hoor! Dan is de kans ten eerste heel groot dat je alleen maar last hebt van de bijwerkingen en ten tweede: AD zoals Oxazepam gaan pas werken als je ze minstens 3 tot 6 weken aaneengesloten hebt genomen. Dus als ik jou was zou ik dit echt even met iemand afstemmen die er wel verstand van heeft, want dit slaat echt nergens op Kan jij natuurlijk niks aan doen, maar ik heb al zoveel gesprekken over AD gehad dat ik weet dat dat niet de manier is. En het zou vervelend zijn als je hierdoor slechte ervaringen krijgt met die medicijnen...
de medewerkster van de gezondheidswinkel zei dat het wel mocht.
Ik las op internet daarover ook verschillen over dus vandaar ook dat ik het even ga voorleggen.
Hij zegt nu van: neem af en toe een oxazepam (af en toe ivm verslavingsgevaar), maar goed met oxazepam moet ik niet gaan autorijden, ben dan zo duf als ik weet niet wat........ en moet gewoon autorijden om naar mijn werk te gaan......
Misschien is het handig om persoonlijke ervaringen uit te wisselen via mail ofzo, gaan nu wel veel op 'onze zaken' in..... wellicht een idee?
Ja, dat is goed, hoor. Heb jij een mailadres dat je hier op het forum kunt meedelen?
Maar even over je HA: ik val echt van m'n stoel door de opmerking dat je er 'af en toe maar een moet nemen' . Dat is echt niet de bedoeling van AD, hoor! Dan is de kans ten eerste heel groot dat je alleen maar last hebt van de bijwerkingen en ten tweede: AD zoals Oxazepam gaan pas werken als je ze minstens 3 tot 6 weken aaneengesloten hebt genomen. Dus als ik jou was zou ik dit echt even met iemand afstemmen die er wel verstand van heeft, want dit slaat echt nergens op Kan jij natuurlijk niks aan doen, maar ik heb al zoveel gesprekken over AD gehad dat ik weet dat dat niet de manier is. En het zou vervelend zijn als je hierdoor slechte ervaringen krijgt met die medicijnen...
dinsdag 25 mei 2010 om 07:36
volgens de huisarts kan dat idd.
Een benzodiazepine heeft snelle verslavingswerking en ben je dus gauw verslaafd aan....
Hij zegt : neem dit dan in wanneer die spannende dingen op programma staan. Das mooi voor die spannende dingen maar daar tussen moet ik ook nog leven, dat vergeet ie denk ik.
Maar goed dus nu aan de natuurpillen.
Ik wil je mijn mail wel geven maar dan het liefste prive ofzo, kan dat?
Een benzodiazepine heeft snelle verslavingswerking en ben je dus gauw verslaafd aan....
Hij zegt : neem dit dan in wanneer die spannende dingen op programma staan. Das mooi voor die spannende dingen maar daar tussen moet ik ook nog leven, dat vergeet ie denk ik.
Maar goed dus nu aan de natuurpillen.
Ik wil je mijn mail wel geven maar dan het liefste prive ofzo, kan dat?
zaterdag 29 mei 2010 om 00:44
quote:weekdier schreef op 24 mei 2010 @ 20:41:
Oxazepam kan je juist wél af en toe nemen, itt tot antidepressiva. (of begrijp ik je nu verkeerd?)
Nee, je begreep me goed, maar ik begrijp het dus zelf verkeerd. Ik ben dan helemaal verkeerd ingelicht, door m'n eigen psycholoog nog wel. Mijn excuses.
Geen idee hoe dat hier werkt met prive berichten trouwens .
Oxazepam kan je juist wél af en toe nemen, itt tot antidepressiva. (of begrijp ik je nu verkeerd?)
Nee, je begreep me goed, maar ik begrijp het dus zelf verkeerd. Ik ben dan helemaal verkeerd ingelicht, door m'n eigen psycholoog nog wel. Mijn excuses.
Geen idee hoe dat hier werkt met prive berichten trouwens .
