Psyche
alle pijlers
zo'n moeite met verwerken, ook wb onbelangrijke dingen
zondag 14 juni 2009 om 09:52
Hoi Pink,
Ik heb niet alle reacties gelezen dus sorry als ik in herhaling val
Volgens mij is de enige manier waarop je hiermee om kan gaan; accepteren. Jezelf niet gek maken met; het had nu toch al wel beter moeten gaan enz enz. Je lichaam laat zich toch niet dwingen. De meeste energie spaar je door je er niet tegen te verzetten, er niet tegen te vechten.
Dit bovenstaande zeg ik nu wel mooi maar is voor mij ook een behoorlijk thema. Ik ben chronisch vermoeid en raak na een avondje weg al helemaal de kluts kwijt (niet meer slapen, dagen doodmoe enz) Ik werd hier zo gefrustreerd van. Ik kan nog steeds erg boos en verdrietig om zijn.
De gevoelens vna boosheid en verdriet moet je ook de ruimte geven, dat is ook belangrijk. Druk ze niet weg. Dat kost ook energie.
Ik heb niet alle reacties gelezen dus sorry als ik in herhaling val
Volgens mij is de enige manier waarop je hiermee om kan gaan; accepteren. Jezelf niet gek maken met; het had nu toch al wel beter moeten gaan enz enz. Je lichaam laat zich toch niet dwingen. De meeste energie spaar je door je er niet tegen te verzetten, er niet tegen te vechten.
Dit bovenstaande zeg ik nu wel mooi maar is voor mij ook een behoorlijk thema. Ik ben chronisch vermoeid en raak na een avondje weg al helemaal de kluts kwijt (niet meer slapen, dagen doodmoe enz) Ik werd hier zo gefrustreerd van. Ik kan nog steeds erg boos en verdrietig om zijn.
De gevoelens vna boosheid en verdriet moet je ook de ruimte geven, dat is ook belangrijk. Druk ze niet weg. Dat kost ook energie.
zondag 14 juni 2009 om 10:00
quote:korenwolf schreef op 10 juni 2009 @ 11:49:
Samengevat:
- Zaterdag 5 uur shoppen
- Zondag hele dag familiedag inclusief 5 uur treinreis
- Dinsdag NLP incl 7 uur reizen
- Vrijdag bruiloft aan andere kant land, inclusief logeren
- Dus zaterdag weer terug, en zaterdag optreden, + lang gesprek
Ik heb eigenlijk maar één vraag: hoe kom je op het idee dat iemand anders hier niet moe van zou zijn?
Als ik de hele dag een bruiloft heb, heb ik echt geen energie meer om de zaterdag erna nog sociaal te doen of ergens heen te gaan. Dan lig ik zaterdagmiddag te slapen en zondagmiddag ook. En ik heb dus geen ME, geen ptst, en ook geen andere kwalen.
Dan heb ik het nog niet eens over 5 uur shoppen op zaterdag, godbetert. Als ik dat zou doen, kwam ik geheid jankend thuis. Je kunt ook op maandag, dinsdag of woensdagochtend shoppen, veel minder vermoeiend.
Samengevat:
- Zaterdag 5 uur shoppen
- Zondag hele dag familiedag inclusief 5 uur treinreis
- Dinsdag NLP incl 7 uur reizen
- Vrijdag bruiloft aan andere kant land, inclusief logeren
- Dus zaterdag weer terug, en zaterdag optreden, + lang gesprek
Ik heb eigenlijk maar één vraag: hoe kom je op het idee dat iemand anders hier niet moe van zou zijn?
Als ik de hele dag een bruiloft heb, heb ik echt geen energie meer om de zaterdag erna nog sociaal te doen of ergens heen te gaan. Dan lig ik zaterdagmiddag te slapen en zondagmiddag ook. En ik heb dus geen ME, geen ptst, en ook geen andere kwalen.
Dan heb ik het nog niet eens over 5 uur shoppen op zaterdag, godbetert. Als ik dat zou doen, kwam ik geheid jankend thuis. Je kunt ook op maandag, dinsdag of woensdagochtend shoppen, veel minder vermoeiend.
zondag 14 juni 2009 om 10:53
Pink, zoals ik het lees word jij, zoals mensen hierboven ook al schreven, gewoon moe van heel concrete dingen, nl echt een superdruk programma. En zijn het daarnaast vooral je emoties, gelinkt aan die nare ervaring die je hebt gehad, plus ongetwijfeld je ME, die maken dat de emmer echt echt echt overloopt. Oftewel, zoals ik het nu lees begint het bij jou met emoties en teveel van jezelf vragen, en volgt daarna pas de drukte in je hoofd. Niet omgekeerd, zoals bij ADHD. Als je een 'saai' programma volgt gaat het gelijk veel beter met je. Maar als je echt wilt weten weten of onder die ME en PTSS wellicht toch ook nog ADHD verscholen zit... dan kun je natuurlijk een diagnostisch onderzoek overwegen.
Mbt methylfenidaat, oftewel ritalin. Dit heeft als bijwerking dat het je emoties afvlakt. Veel mensen vinden dat een vervelende bijwerking, maar als je juist een overflow van emoties hebt (om wat voor reden dan ook, of je nou borderline of ptss hebt of 'gewoon nogal emotioneel' bent) kan die bijwerking opeens heel aantrekkelijk worden... In die zin zou je er wellicht op het eerste gezicht nog baat bij kunnen hebben ook.
Maar als je het om die reden gaat slikken is dat dus wel in de eerste plaats om je emoties te onderdrukken. En dat kan ook met een fles jenever. Of met wiet. Of weet ik wat voor drugs... Middelenmisbruik dus misschien wel eigenlijk, ipv middelengebruik. Het is de vraag of dit echt is hoe je met jezelf om wilt gaan.
Methylfenidaat is nog een amfetamine ook, dus je zult er ongetwijfeld meer energie van krijgen (dat is mijn ervaring er iig wel mee). Kun je eindelijk echt onbeperkt hollen van hot naar her, overal ja tegen zeggen, niks meer hoeven laten... Zal heel verleidelijk voor je zijn, denk ik, als ik lees hoe je de grenzen die je lichaam en geest overdonderend duidelijk maken nu al probeert te negeren.
En als je het middel op die manier gebruikt put je jezelf ondertussen wel degelijk chronisch verder uit. Je voelt het alleen in eerste instantie niet. Met alle gevolgen van dien als je weer stopt, of als het pepeffect gewoon niet langer meer is opgewassen tegen je uitputting. Als dit echt de reden zou zijn dat het je trekt om methylfenidaat te gaan slikken... ik zou er erg mee uitkijken.
Mbt het effect van dit middel op je creativiteit herken ik wat Lisa schrijft. Zonder structuur of focus kom je met goede ideeën nog nergens. En als ik zonder medicatie mss 100 goede ideeën heb, kom ik nu tot 10. Maar uit die 10 kan ik tenminste kiezen, 100 is gewoon teveel (net zoals ik sowieso van mezelf vaak teveel gedachten heb om me te kunnen focussen -- wmb niet teveel gevoelens of emoties trouwens). In mijn geval tast methylfenidaat m'n creativiteit dus niet aan. Maar als je geen ADHD hebt of een te hoge dosis slikt kan dat heel goed heel anders zijn.
Mbt methylfenidaat, oftewel ritalin. Dit heeft als bijwerking dat het je emoties afvlakt. Veel mensen vinden dat een vervelende bijwerking, maar als je juist een overflow van emoties hebt (om wat voor reden dan ook, of je nou borderline of ptss hebt of 'gewoon nogal emotioneel' bent) kan die bijwerking opeens heel aantrekkelijk worden... In die zin zou je er wellicht op het eerste gezicht nog baat bij kunnen hebben ook.
Maar als je het om die reden gaat slikken is dat dus wel in de eerste plaats om je emoties te onderdrukken. En dat kan ook met een fles jenever. Of met wiet. Of weet ik wat voor drugs... Middelenmisbruik dus misschien wel eigenlijk, ipv middelengebruik. Het is de vraag of dit echt is hoe je met jezelf om wilt gaan.
Methylfenidaat is nog een amfetamine ook, dus je zult er ongetwijfeld meer energie van krijgen (dat is mijn ervaring er iig wel mee). Kun je eindelijk echt onbeperkt hollen van hot naar her, overal ja tegen zeggen, niks meer hoeven laten... Zal heel verleidelijk voor je zijn, denk ik, als ik lees hoe je de grenzen die je lichaam en geest overdonderend duidelijk maken nu al probeert te negeren.
En als je het middel op die manier gebruikt put je jezelf ondertussen wel degelijk chronisch verder uit. Je voelt het alleen in eerste instantie niet. Met alle gevolgen van dien als je weer stopt, of als het pepeffect gewoon niet langer meer is opgewassen tegen je uitputting. Als dit echt de reden zou zijn dat het je trekt om methylfenidaat te gaan slikken... ik zou er erg mee uitkijken.
Mbt het effect van dit middel op je creativiteit herken ik wat Lisa schrijft. Zonder structuur of focus kom je met goede ideeën nog nergens. En als ik zonder medicatie mss 100 goede ideeën heb, kom ik nu tot 10. Maar uit die 10 kan ik tenminste kiezen, 100 is gewoon teveel (net zoals ik sowieso van mezelf vaak teveel gedachten heb om me te kunnen focussen -- wmb niet teveel gevoelens of emoties trouwens). In mijn geval tast methylfenidaat m'n creativiteit dus niet aan. Maar als je geen ADHD hebt of een te hoge dosis slikt kan dat heel goed heel anders zijn.
zondag 14 juni 2009 om 13:13
quote:pink11 schreef op 10 juni 2009 @ 12:09:
[...]
[...]
Echt?
Zou mijn grootste probleem dan misschien zijn dat ik een ideaalbeeld heb van wat ik allemaal tegelijkertijd zou moeten kunnen en willen?
Heel herkenbaar!!!! Dat zou heel goed kunnen... Ik heb vorig jaar een heel bewogen jaar gehad. Nieuwe liefde, samenwonen, aantal mensen verloren waar ik veel om gaf. Bij mij ging begin van dit jaar het lichtje uit. Te vol hoofd, rennen, rennen, rennen, niets meer kunnen verwerken, niets meer kunnen, daar weer boos over zijn want ik moest toch de perfecte vriendin, zus, vrouw, werknemer zijn. Uiteindelijk heel wat stappen teruggezet, moeilijk om toe te geven voor mezelf en aan de buitenwereld.
Maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Nu onder behandeling en ik word langzamerhand weer wie ik was. Maar dan zonder het moeten en altijd maar rennen. Ik ben nu meer in het hier en nu, in plaats van altijd maar in mijn hoofd bezig met wat er nog gedaan moest worden en hoe ik het aan ging pakken.
Bouw wat rust in in je programma. Zoals iemand anders hier al zei: ik zorg voor 1 dag alleen in het weekend en door de weeks maak ik ook niet meer dan 2 afspraken. Neem tijd voor jezelf, dat heb je nodig en ben je waard!
[...]
[...]
Echt?
Zou mijn grootste probleem dan misschien zijn dat ik een ideaalbeeld heb van wat ik allemaal tegelijkertijd zou moeten kunnen en willen?
Heel herkenbaar!!!! Dat zou heel goed kunnen... Ik heb vorig jaar een heel bewogen jaar gehad. Nieuwe liefde, samenwonen, aantal mensen verloren waar ik veel om gaf. Bij mij ging begin van dit jaar het lichtje uit. Te vol hoofd, rennen, rennen, rennen, niets meer kunnen verwerken, niets meer kunnen, daar weer boos over zijn want ik moest toch de perfecte vriendin, zus, vrouw, werknemer zijn. Uiteindelijk heel wat stappen teruggezet, moeilijk om toe te geven voor mezelf en aan de buitenwereld.
Maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Nu onder behandeling en ik word langzamerhand weer wie ik was. Maar dan zonder het moeten en altijd maar rennen. Ik ben nu meer in het hier en nu, in plaats van altijd maar in mijn hoofd bezig met wat er nog gedaan moest worden en hoe ik het aan ging pakken.
Bouw wat rust in in je programma. Zoals iemand anders hier al zei: ik zorg voor 1 dag alleen in het weekend en door de weeks maak ik ook niet meer dan 2 afspraken. Neem tijd voor jezelf, dat heb je nodig en ben je waard!
zondag 14 juni 2009 om 13:31
Je legt de lat voor jezelf vaak toch veel hoger dan je die voor een ander legt. Mijn beste vriendinnetje zei op een gegeven moment: stel je nou voor dat ik in jou schoenen stond: zou jij het dan erg vinden dat ik afbelde omdat ik moe ben? Nee... en toch blijf ik het moeilijk vinden om mensen af te bellen...
woensdag 24 juni 2009 om 14:17
He Pink,
Ik heb ook nog in dat andere topic waarvan je de OP quote gereageerd dus kende dat deel van je verhaal. Meende dat je daar uiteindelijk concludeerde dat je kennelijk wel wat chaotisch bent, maar dat daar op zich, met wat hulp van vrienden hier en daar, op zich goed mee valt te leven als je niet meer van jezelf zou eisen dat je het op elk gebied perfect geregeld hebt.
Maar goed, dat gevoel van nooit rust kunnen krijgen, dingen op hun kop zetten als je net wat rust hebt willen creëren, niet goed verschillende dingen naast elkaar in de pijling kunnen houden (maar wel veel dingen door elkaar doen), dat blijft natuurlijk gewoon heel vervelend. En kan idd horen bij ADHD. Dus als je er echt last van hebt, zou ik het gewoon eens laten onderzoeken.
Maar dat ritalin geen speedy effect heeft als je adhd hebt is een fabeltje. Je wordt er als het goed is dan wel rustiger (leger) van in je hoofd, waardoor je beter de rust kunt vinden om te ontspannen en ook beter in staat bent daarvoor de tijd creëren. En als je fysiek onrustig bent kun je ook op dat vlak rustiger worden. Nou ja, het bekende verhaal. Deze uitwerking heeft ritalin niet (schijnt het) bij mensen zonder adhd.
Maar ADHD of niet, je kunt je er zeer zeker wel opgefokt van gaan voelen, zeker in het begin; de bijwerkingen zijn nl oa versnelde hartslag en vernauwde vaten en dat geeft gewoon een beetje een speedy gevoel. En je uithoudingsvermogen neemt door ritalin ook toe, op alle gebieden, of je nou adhd hebt of niet. Dat kan ervoor zorgen dat je saai werk toch afmaakt, maar het kan er ook voor zorgen dat je makkelijker over je grenzen kunt gaan om maar aan je eigen -te hoge- eisen te voldoen, als dat een neiging is die je los vd adhd sowieso al in je hebt doordat je bv perfectionistisch bent, slecht nee kunt zeggen oid (ik noem maar even wat vb). Het blijft toch een amfetamine. Dus dat was meer de werking en de verleiding waar ik op doelde. Het is iig wat ik bij mijzelf merk. (Heb niet alleen adhd maar los daarvan ook de neiging me helemaal te geven in projecten (studie/sociaal) die ik leuk of belangrijk vind en denk dat bij jou wel een beetje te herkennen.)
Nou ja, ik wilde het gewoon iig gezegd hebben. Die combi van slecht je eigen grenzen aanvoelen/accepteren + chronische ziekte + stimulerende medicatie tegen adhd lijkt me gewoon niet zonder gevaren. Maar goed, voor het zelfde geld zou je er heel goed op reageren. Dat wens ik je wel toe.
Ik heb ook nog in dat andere topic waarvan je de OP quote gereageerd dus kende dat deel van je verhaal. Meende dat je daar uiteindelijk concludeerde dat je kennelijk wel wat chaotisch bent, maar dat daar op zich, met wat hulp van vrienden hier en daar, op zich goed mee valt te leven als je niet meer van jezelf zou eisen dat je het op elk gebied perfect geregeld hebt.
Maar goed, dat gevoel van nooit rust kunnen krijgen, dingen op hun kop zetten als je net wat rust hebt willen creëren, niet goed verschillende dingen naast elkaar in de pijling kunnen houden (maar wel veel dingen door elkaar doen), dat blijft natuurlijk gewoon heel vervelend. En kan idd horen bij ADHD. Dus als je er echt last van hebt, zou ik het gewoon eens laten onderzoeken.
Maar dat ritalin geen speedy effect heeft als je adhd hebt is een fabeltje. Je wordt er als het goed is dan wel rustiger (leger) van in je hoofd, waardoor je beter de rust kunt vinden om te ontspannen en ook beter in staat bent daarvoor de tijd creëren. En als je fysiek onrustig bent kun je ook op dat vlak rustiger worden. Nou ja, het bekende verhaal. Deze uitwerking heeft ritalin niet (schijnt het) bij mensen zonder adhd.
Maar ADHD of niet, je kunt je er zeer zeker wel opgefokt van gaan voelen, zeker in het begin; de bijwerkingen zijn nl oa versnelde hartslag en vernauwde vaten en dat geeft gewoon een beetje een speedy gevoel. En je uithoudingsvermogen neemt door ritalin ook toe, op alle gebieden, of je nou adhd hebt of niet. Dat kan ervoor zorgen dat je saai werk toch afmaakt, maar het kan er ook voor zorgen dat je makkelijker over je grenzen kunt gaan om maar aan je eigen -te hoge- eisen te voldoen, als dat een neiging is die je los vd adhd sowieso al in je hebt doordat je bv perfectionistisch bent, slecht nee kunt zeggen oid (ik noem maar even wat vb). Het blijft toch een amfetamine. Dus dat was meer de werking en de verleiding waar ik op doelde. Het is iig wat ik bij mijzelf merk. (Heb niet alleen adhd maar los daarvan ook de neiging me helemaal te geven in projecten (studie/sociaal) die ik leuk of belangrijk vind en denk dat bij jou wel een beetje te herkennen.)
Nou ja, ik wilde het gewoon iig gezegd hebben. Die combi van slecht je eigen grenzen aanvoelen/accepteren + chronische ziekte + stimulerende medicatie tegen adhd lijkt me gewoon niet zonder gevaren. Maar goed, voor het zelfde geld zou je er heel goed op reageren. Dat wens ik je wel toe.
woensdag 24 juni 2009 om 14:34
Wil nog wel even iets vertellen over hoe ritalin of andere stimulantia bij mij van invloed waren op m'n perfectionisme/grenzeloosheid. Wie weet herken je er wat in en heb je er voor je afweging wel/geen diagnose nog wat aan.
Met stimulantia heb ik meer overzicht, over m'n dagen/weken, over studieprojecten, over m'n sociale leven enz. Daardoor ben ik minder angstig dat dingen 'ongemerkt' totaal in het honderd lopen en kan ik ook beter scheiden tussen hoofd- en bijzaken. Dit zorgt ervoor dat ik met medicatie minder controlfreakerig en perfectionistisch ben dan zonder. Perfectionisme/grenzeloosheid schijnt wel vaker met adhd samen te hangen via angst voor controleverlies vanwege gebrek aan overzicht. En dan kan adhd-medicatie dus helpen om dit in te perken.
Maar tegelijkertijd, merk ik, blijft dat perfectionisme en ook het uit enthousiasme vol voor dingen gaan wel deel van m'n karakter uitmaken. Ik heb nog steeds het idee dat ik alleen ten volste leef als ik bij dingen die ik leuk/interessant/uitdagend vind ook echt tot het gaatje ga. En zo nu en dan blijf ik daardoor flink uit de bocht vliegen. En áls ik nu over m'n grenzen ga, dan ook gelijk veel extremer omdat ik door die pillen m'n vermoeidheid minder voel.
Met stimulantia heb ik meer overzicht, over m'n dagen/weken, over studieprojecten, over m'n sociale leven enz. Daardoor ben ik minder angstig dat dingen 'ongemerkt' totaal in het honderd lopen en kan ik ook beter scheiden tussen hoofd- en bijzaken. Dit zorgt ervoor dat ik met medicatie minder controlfreakerig en perfectionistisch ben dan zonder. Perfectionisme/grenzeloosheid schijnt wel vaker met adhd samen te hangen via angst voor controleverlies vanwege gebrek aan overzicht. En dan kan adhd-medicatie dus helpen om dit in te perken.
Maar tegelijkertijd, merk ik, blijft dat perfectionisme en ook het uit enthousiasme vol voor dingen gaan wel deel van m'n karakter uitmaken. Ik heb nog steeds het idee dat ik alleen ten volste leef als ik bij dingen die ik leuk/interessant/uitdagend vind ook echt tot het gaatje ga. En zo nu en dan blijf ik daardoor flink uit de bocht vliegen. En áls ik nu over m'n grenzen ga, dan ook gelijk veel extremer omdat ik door die pillen m'n vermoeidheid minder voel.
vrijdag 26 juni 2009 om 11:00
He Pink
Ik vind het tof dat je zo reageert. M'n eerste bericht hierboven was toch best fel gesteld, beetje te fel vind ik nu ook wel. Sorry nog daarvoor
En jaaa, sinds ik medicatie slik koppel ik verhalen van mensen uit verschillende topics ineens aan elkaar Moet er zelf ook nog aan wennen hoor.
Spannend zeg, dat uitproberen. Dat vond ik het iig zeker in het begin wél. Wat fijn ook dat je er echt meer rust in je hoofd door lijkt te krijgen. En nu dus ook een diagnostisch onderzoek... Weet je al waar? Om een goeie psychiater te krijgen kun je evt kijken op deze lijst van psychiaters die gespecialiseerd zijn in het stellen vd diagnose adhd bij volwassenen. Of had ik die al gegeven? (dat weet ik me dan weer niet te herinneren )
En goed dat je voorzichtig bent met die dosis. Het is wel zo dat het de eerste paar dagen vaak veel sterker werkt dan daarna. En de vraag blijft, hoeveel overzicht wil je... Als je bijziend bent en -5 hebt, neem je dan genoegen met een bril van -2? (analogie van iemand anders uit het adhd-topic, toen ik zelf zat te dubben over wel/geen dosisverhoging.) Misschien neem je daar genoegen mee. Als het een oude bril is, met van die jampotglazen die naar de randen toe je beeld vd wereld zo raar vervormen. Maar misschien ook niet, omdat je dan weliswaar tijdens het autorijden net wat meer fietsers ziet, maar er toch geregeld nog een onverwacht op je motorkap vindt...
Nou ja ik ben gewoon erg benieuwd hoe het je gaat bevallen. En ik wens je wel toe dat je het bij die lage dosis kunt houden, dan is dat speedy effect immers ook minder.
Merkte je trouwens een effect op je creativiteit? Want daar maakte je je toch zorgen over?
Ik vind het tof dat je zo reageert. M'n eerste bericht hierboven was toch best fel gesteld, beetje te fel vind ik nu ook wel. Sorry nog daarvoor
En jaaa, sinds ik medicatie slik koppel ik verhalen van mensen uit verschillende topics ineens aan elkaar Moet er zelf ook nog aan wennen hoor.
Spannend zeg, dat uitproberen. Dat vond ik het iig zeker in het begin wél. Wat fijn ook dat je er echt meer rust in je hoofd door lijkt te krijgen. En nu dus ook een diagnostisch onderzoek... Weet je al waar? Om een goeie psychiater te krijgen kun je evt kijken op deze lijst van psychiaters die gespecialiseerd zijn in het stellen vd diagnose adhd bij volwassenen. Of had ik die al gegeven? (dat weet ik me dan weer niet te herinneren )
En goed dat je voorzichtig bent met die dosis. Het is wel zo dat het de eerste paar dagen vaak veel sterker werkt dan daarna. En de vraag blijft, hoeveel overzicht wil je... Als je bijziend bent en -5 hebt, neem je dan genoegen met een bril van -2? (analogie van iemand anders uit het adhd-topic, toen ik zelf zat te dubben over wel/geen dosisverhoging.) Misschien neem je daar genoegen mee. Als het een oude bril is, met van die jampotglazen die naar de randen toe je beeld vd wereld zo raar vervormen. Maar misschien ook niet, omdat je dan weliswaar tijdens het autorijden net wat meer fietsers ziet, maar er toch geregeld nog een onverwacht op je motorkap vindt...
Nou ja ik ben gewoon erg benieuwd hoe het je gaat bevallen. En ik wens je wel toe dat je het bij die lage dosis kunt houden, dan is dat speedy effect immers ook minder.
Merkte je trouwens een effect op je creativiteit? Want daar maakte je je toch zorgen over?
