Psyche
alle pijlers
Zo moe van alles
dinsdag 19 december 2023 om 20:35
Ik ben op. Ik vraag me serieus af hoe doen mensen met een baan dit. Ik werk 4 uur per week als vrijwilliger en ben de rest van de tijd net de kinderen. Mijn jongste en oudste markeren iets aan hun spieren waardoor zindelijk worden en leren fietsen lastig is. Mijn oudste is inmiddels 10 en dat gaat nu goed. Maar mijn jongste heeft fysio waarbij op dagelijkse basis geoefend moet worden en hij heeft logopedie waarbij we ook dagelijks moeten oefenen. Geen probleem alles voor de kids.
Maar nu mijn middelste die is gediagnosticeerd met ass niveau 2. En het gaat niet goed. Hij trekt het niet op school. Wat resulteert in driftbuien thuis ik ben de hele dag hem rustig aan het houden. Onder schooltijd probeer ik de afspraken voor de jongste te houden. En alle ziekenhuis afspraken. Het huishouden en nog een klein beetje van mijn eigen leven. Uit school ben ik aan het overleven ik wacht met spanning hoe hij uit school komt. Alles valt of staat met zijn humeur. En wat ze op school gedaan hebben zeker in deze maand. Ik mis mijn lieve jochie. Ik heb deze week meerdere gesprekken met school psych en fysio om de prikkels beter te kunnen verwerken. Maar alles gaat over het negatieve en inmiddels begint de jongste negatieve aandacht te zoeken tijdens veel van die gesprekken ik probeer ze onder schooltijd te laten plaatsvinden maar soms loopt het uit of kan en niet en dan moet ik kiezen zet ik de jongste twee 4 en 7 op de gang in mijn zicht met een kleurplaat of laat ik ze alles horen wat er besproken word. Maar de jongste word baldadig als het te lang duurt. Inmiddels weet ik niet meer hoe ik alles moet regelen ik ben moe en verdrietig en mis het dan mensen niet meer de positieve kanten van mijn kids benoemen. Dat ze eerlijk zijn. Heel lief alleen kunnen spelen. Ontzettend creatief zijn. Nieuwsgierig en leergierig zijn. Het enige wat ik hoor. Wat er niet goed en dat meerdere keren per week. En al die afspraken op lastige tijden ik heb deze week in totaal 16 uur staan aan afspraken voor de kids. En niemand die vraagt. He komt het uit of moeten we eens gaan kijken naar een ander tijdstip. Ieder vind zijn eigen afspraak heel belangrijk. En ik ik zie tussen de bomen het bos niet meer.
Sorry voor mijn lange verhaal maar moest het ergens kwijt.
Maar nu mijn middelste die is gediagnosticeerd met ass niveau 2. En het gaat niet goed. Hij trekt het niet op school. Wat resulteert in driftbuien thuis ik ben de hele dag hem rustig aan het houden. Onder schooltijd probeer ik de afspraken voor de jongste te houden. En alle ziekenhuis afspraken. Het huishouden en nog een klein beetje van mijn eigen leven. Uit school ben ik aan het overleven ik wacht met spanning hoe hij uit school komt. Alles valt of staat met zijn humeur. En wat ze op school gedaan hebben zeker in deze maand. Ik mis mijn lieve jochie. Ik heb deze week meerdere gesprekken met school psych en fysio om de prikkels beter te kunnen verwerken. Maar alles gaat over het negatieve en inmiddels begint de jongste negatieve aandacht te zoeken tijdens veel van die gesprekken ik probeer ze onder schooltijd te laten plaatsvinden maar soms loopt het uit of kan en niet en dan moet ik kiezen zet ik de jongste twee 4 en 7 op de gang in mijn zicht met een kleurplaat of laat ik ze alles horen wat er besproken word. Maar de jongste word baldadig als het te lang duurt. Inmiddels weet ik niet meer hoe ik alles moet regelen ik ben moe en verdrietig en mis het dan mensen niet meer de positieve kanten van mijn kids benoemen. Dat ze eerlijk zijn. Heel lief alleen kunnen spelen. Ontzettend creatief zijn. Nieuwsgierig en leergierig zijn. Het enige wat ik hoor. Wat er niet goed en dat meerdere keren per week. En al die afspraken op lastige tijden ik heb deze week in totaal 16 uur staan aan afspraken voor de kids. En niemand die vraagt. He komt het uit of moeten we eens gaan kijken naar een ander tijdstip. Ieder vind zijn eigen afspraak heel belangrijk. En ik ik zie tussen de bomen het bos niet meer.
Sorry voor mijn lange verhaal maar moest het ergens kwijt.
woensdag 20 december 2023 om 06:38
Voorop gezet dat ik geen kinderen heb en dus niet weet van de dagelijkse zorgen die elke moeder heeft, denk ik toch dat je je dagelijkse portie moet tackelen per minuut, per uur, en per dag. Hooguit. Er is je geen inkijkje in de toekomst gegund, aangezien de toekomst voortkomt uit het heden. Dus behandel je het heden met alle aandacht en liefde die je in je hebt, dan kan je helemaal tevreden over jezelf zijn en dat geeft rust.
Niets wat zo zenuwachtig maakt als voortdurend bezig zijn met een onzekere toekomst. Dat verpest het heden volledig. Je bent dan niet meer in staat om te genieten van het geluk als het zich voordoet. Je doet daardoor ook anderen onrecht, want hoe ze hun best ook doen, je bent er dan niet 100%.
Als je het gevoel krijgt dat je geen minuut meer voor jezelf hebt zou ik een paar uurtjes vrijaf proberen te regelen door een ander te laten inspringen, waardoor je er even uit kan.
Niets wat zo zenuwachtig maakt als voortdurend bezig zijn met een onzekere toekomst. Dat verpest het heden volledig. Je bent dan niet meer in staat om te genieten van het geluk als het zich voordoet. Je doet daardoor ook anderen onrecht, want hoe ze hun best ook doen, je bent er dan niet 100%.
Als je het gevoel krijgt dat je geen minuut meer voor jezelf hebt zou ik een paar uurtjes vrijaf proberen te regelen door een ander te laten inspringen, waardoor je er even uit kan.
Dan moet het maar zoals het kan
woensdag 20 december 2023 om 07:15
Ik lees even mee, en vind dat er wel heel makkelijk geroepen wordt dat man maar even minder moet gaan werken.
Hoppaa, doen we zo even.
Hebben jullie zelf allemaal een baan waarbij je zo, hup, even kunt regelen dat je de komende periode maar even een dag minder werkt?
Dan bij deze: dat werkt echt niet overal zo hoor.
Ik werk maar weinig uren, en mijn man werkt ook parttime, (samen werken we 42 uur pw) simpelweg omdat we het daarmee prima redden en zo de boel thuis ook mooi kunnen verdelen. Maar als ik de situatie van ts lees, krijg ik het zelf al Spaans benauwd.
Ik zou de directe hulp vooral zoeken in:
- familie of andere mogelijk oppas voor 1 dag in de week
- psz of voorschoolse opvang met indicatie voor de jongste? (Moet je wel weer gesprekken voor voeren, dus kan me voorstellen dat je dat er nu even niet bij kunt hebben, maar aan de andere kant levert je dat op termijn dan wel weer wat rust en ruimte op)
- op man z'n werk overleggen wat de mogelijkheden daar zijn voor hem om de komende tijd structureel wat minder te werken
- afspraken inderdaad beperken/filteren en inplannen zodat je (wat iemand anders ook al zei) bijv. 2 dagen afspraakvrij houdt.
Als je dan 1 afspraak- dag iemand in huis hebt voor de kinderen (oppas, man, jijzelf), kan jij of man die afspraken langs zonder de kinderen mee te moeten nemen.
- tot zover mijn brainstorm-
woensdag 20 december 2023 om 07:19
Nee natuurlijk gaat dat niet zomaar. Maar het kan wel. Als vrouw nu haar been breekt en 3 weken niet uit bed mag moet het ook geregeld zien te worden. Mentale gezondheid verdient dezelfde behandeling. Door meteen te zeggen 'kan niet' los je niks op. Ga in gesprek met de werkgever en kijk wat er wel kan en sta op je zorg-strepen. Dat er een persoon met een kloppende hartslag thuis is betekend niet dat die persoon in staat is om alles te zorgen. Het gaat niet meer.Weckfles87 schreef: ↑20-12-2023 07:15Ik lees even mee, en vind dat er wel heel makkelijk geroepen wordt dat man maar even minder moet gaan werken.
Hoppaa, doen we zo even.
Hebben jullie zelf allemaal een baan waarbij je zo, hup, even kunt regelen dat je de komende periode maar even een dag minder werkt?
Dan bij deze: dat werkt echt niet overal zo hoor.
woensdag 20 december 2023 om 08:01
Maar het hangt toch met heel veel factoren samen? Is er bijv. een betaald zorgverlof om het tijdelijk thuis over te nemen en samen zaken op orde te stellen?-Rosings- schreef: ↑20-12-2023 07:19Nee natuurlijk gaat dat niet zomaar. Maar het kan wel. Als vrouw nu haar been breekt en 3 weken niet uit bed mag moet het ook geregeld zien te worden. Mentale gezondheid verdient dezelfde behandeling. Door meteen te zeggen 'kan niet' los je niks op. Ga in gesprek met de werkgever en kijk wat er wel kan en sta op je zorg-strepen. Dat er een persoon met een kloppende hartslag thuis is betekend niet dat die persoon in staat is om alles te zorgen. Het gaat niet meer.
Zo nee, is het financieel mogelijk om (structureel) minder te werken of is het salaris van man precies genoeg met de wajong van to om rond te kunnen komen?
Ik ben het met je eens dat mentale gezondheid dezelfde behandeling verdiend, maar soms liggen oplossingen niet voor het oprapen.
Ik heb overigens de indruk dat TO er niet alleen voor staat, en dat man probeert te doen wat hij kan maar dit voor nu niet voldoende is om TO te ontlasten. Misschien moet er dan ook breder in het netwerk gekeken worden naar wat wel kan.
Ik zou ook zeker afspraakvrije dagen in gaan plannen en zoals iemand anders al schreef nagaan hoe helpend alle afspraken die je hebt staan zijn. Je mag hulpverlening daar best in begrenzen, want iedereen vindt zijn/haar deel enorm belangrijk, maar het belangrijkste is dat het in het geheel helpend is.
Veel sterkte TO, het klinkt heel zwaar. Ik hoop dat het wijkteam ook concreet iets voor jullie kan betekenen.
woensdag 20 december 2023 om 08:14
Ik sta er ook zeker emotioneel niet alleen voor. En 2 jaar terug heb ik een zware operatie gehad en ook toen was het voor man lastig om vrij te kunnen krijgen. Hij is toen heel veel thuis gaan werken. Onder schooltijd en in de avond uren. De jongste is toen naar opa en oma gegaan voor ruim 2 weken. Maar die wonen 100 km verderop dus ook geen optie voor een groot nIk heb gisteravond na al jullie opmerkingen wel een aantal vriendinnen ingelicht. En we gaan vandaag op een afspraak na alles voor de kerstvakantie af gaan zeggen.
woensdag 20 december 2023 om 11:15
woensdag 20 december 2023 om 11:36
woensdag 20 december 2023 om 12:46
We redden dat ook echt niet altijd. Maar het gaf mij ook een soort grip. Met die oefeningen kan ik mijn jongste echt helpen. Want de middelste is de eerste 2 uur dat hij uit school komt. Aan het ontwikkelen van school en dat doet hij door zich of op mij af te reageren of met heel veel huilen. Dit jaar zou erop of eronder worden om op regulier onderwijs te blijven. Maar voor mij is het nu klaar dit gaat niet meer. Ik red het niet meer. Dus deze week heb ik een uitgebreid overleg met de kinderpsych. School is heel wel willend maar het personeel mist en door het passend onderwijs is hij niet de enige in de klas met een rugzakje.gonniegijsje schreef: ↑20-12-2023 11:36Ook nog een ding: perfectie bestaat niet.
Dagelijkse oefeningen worden maar in weinig gezinnen ook echt dagelijks gedaan. Gaat gewoon niet altijd!
Dit puur ter relativering. Mocht het een keer niet gaan wees dan ook lief voor jezelf.
Op school is hij trouwens heel rustig. In zichzelf gekeerd. Maar hij doet niets weet niet waar te beginnen met zijn werk. Dat een werkblad een achterkant heeft. Ontdekt hij elke keer opnieuw nadat de juf een ingeleverd werkblad krijgt zonder ingevulde achterkant. Dus voor school is hij een leerling die welliswaar tijd kost. Maar die niet de klas op stelten zet. Van de week zei hij mama ik wou dat het corona was dan hoefde ik niet meer naar school maar mag ik thuis werken.
woensdag 20 december 2023 om 20:05
Wat goed! Hopelijk haalt dat de ergste druk van de ketel. De stress zal niet in één keer verdwenen zijn en het helemaal weg willen krijgen is waarschijnlijk onrealistisch. Maar hopelijk komen jullie zo stap voor stap in een situatie die weer beter leefbaar is. Waarbij je ook nog kan ontspannen ipv alleen maar zorgen (maken).
woensdag 20 december 2023 om 21:13
Weckfles87 schreef: ↑20-12-2023 07:15Ik lees even mee, en vind dat er wel heel makkelijk geroepen wordt dat man maar even minder moet gaan werken.
Hoppaa, doen we zo even.
Hebben jullie zelf allemaal een baan waarbij je zo, hup, even kunt regelen dat je de komende periode maar even een dag minder werkt?
Dan bij deze: dat werkt echt niet overal zo hoor.
Zorgverlof…
woensdag 20 december 2023 om 21:22
Dat is volgens de regels (nog) niet van toepassing op deze situatie:
Als u een zieke in uw omgeving wilt verzorgen, heeft u recht op kortdurend zorgverlof. Voorwaarde is dat de zieke verzorging nodig heeft. En u bent gezien de omstandigheden van het geval de enige die de zieke zorg kan geven. Kan iemand anders de verzorging op zich nemen? Dan heeft u geen recht op kortdurend zorgverlof. Voor iemand die bijvoorbeeld in het ziekenhuis ligt, kunt u meestal geen kortdurend zorgverlof opnemen. Want de zieke krijgt al verzorging.
U kunt ook langdurend zorgverlof aanvragen als iemand uit uw omgeving langere tijd ziek of hulpbehoevend is. Voorwaarde is dat de verzorging noodzakelijk is en dat u de enige bent die deze zorg kan geven.
Het zou een werkgever sieren als die een meewerkende houding inneemt en TO's man tegemoet komt als deze zijn gezinssituatie overlegt. Maar gezien de eerdere situatie rondom de operatie zal het wel moeilijk zijn, om wat voor reden dan ook.
ollie-ollie wijzigde dit bericht op 20-12-2023 22:13
13.25% gewijzigd
woensdag 20 december 2023 om 21:28
Als moeder is uitgevallen zal vader de zorg momenten voor de kinderen moeten doen. (Fysio, therapeuten etc) Dus Zorgverlof. Inderdaad fijner als de werkgever meedenkt voordat moeder helemaal uitvalt.ollie-ollie schreef: ↑20-12-2023 21:22Nee hoor, dat is volgens de regels helemaal niet van toepassing op deze situatie:
Het zou een werkgever sieren als die een meewerkende houding inneemt en TO's man iets tegemoet komt als deze zijn gezinssituatie overlegt. Maar gezien de eerdere situatie rondom de operatie zal het wel moeilijk zijn, om wat voor reden dan ook.
donderdag 21 december 2023 om 18:21
Wat goed! Ik hoop dat door je zorgen te delen en even rust en ruimte te maken in de agenda je al iets lucht krijgt.
Natuurlijk lost het je zorgen en problemen niet op, maar wel fijn om even de rust als gezin te zoeken en samen met je man te kijken hoe jullie de komende maanden meer balans binnen het gezin en afspraken kunnen creëren zodat jij er niet aan onderdoor gaat.
zaterdag 23 december 2023 om 15:28
Gisteren een goed gesprek gehad met kinderpsycholoog van de middelste in januari gaan we het speciaal onderwijs in werking zetten daar gaat echt nog wat tijd overheen maar dan gaan we starten.
Dat de jongste nu veel negatieve aandacht vraagt is normaal ik loop op mijn tandvlees en hij ziet veel negatief gedrag dat hij kopieert.
Nu eerst maar eens de kerstdagen mijn mag heeft gisteren alle boodschappen gedaan. De eerste kerstdag gaan we naar familie koptelefoon meer voor de drukte. Tweede kerstdag gaan er naar Wonka en eten we savonds pannekoeken gewoon thuis . Derde kerstdag gaat de oudste uit logeren. De jongste gaan we nog proberen zo blijft alleen de middelste over. Maar in zijn eentje is die goed te doen. Hoe hard dat ook klinkt.
Dat de jongste nu veel negatieve aandacht vraagt is normaal ik loop op mijn tandvlees en hij ziet veel negatief gedrag dat hij kopieert.
Nu eerst maar eens de kerstdagen mijn mag heeft gisteren alle boodschappen gedaan. De eerste kerstdag gaan we naar familie koptelefoon meer voor de drukte. Tweede kerstdag gaan er naar Wonka en eten we savonds pannekoeken gewoon thuis . Derde kerstdag gaat de oudste uit logeren. De jongste gaan we nog proberen zo blijft alleen de middelste over. Maar in zijn eentje is die goed te doen. Hoe hard dat ook klinkt.
vrijdag 26 januari 2024 om 20:46
Hallo het is even stil geweest hier maar heel veel gebeurd. De feestdagen zijn we goed doorgekomen. Kerst hebben we in drie dagen verdeeld en de de middelste (tweede kerstdag) zijn we naar de bios geweest en savonds gewoon lekker pannenkoeken gegeten. De andere twee kids hebben we veel uit logeren gestuurd naar opa en oma vinden hun heerlijk en ik had mijn handen vrij voor de middelste. Daar is inmiddels veel voor in werking gesteld. Hij gaat op advies van de kinderpsych de overstap maken naar speciaal onderwijs. Waar de klassen kleiner zijn en veel minder prikkels zijn.
Zelf heb ik ook hulp gevraagd. Omdat ons gezin niet tot een crisis situatie behoord was het lastig om te vinden. Maar via Humanitas Home start komt er binnenkort een vrijwilliger langs waar ik eens per week mijn hart kan luchten en die ook met mij kan kijken naar die dingen waarin ik vast loop.
Ook voor de jongste is veel in werking gesteld. Maar dat komt door zijn eigen juf die heeft hem overlaten plaatsen naar een fysio en een logopedist die op school aanwezig zijn hierdoor hoef ik twee afspraken in de week minder fysiek bij te wonen. Ik wist simpel weg niet van de mogelijkheid.
Maar lieve Viva dames jullie hebben mij echt even door de dip heen gesleept. En mijn man zit inmiddels bij alle gesprekken. Zodat we binnenkort ook gewoon kunnen afwisselen en niet alles meer op mijn bordje komt.
Zelf heb ik ook hulp gevraagd. Omdat ons gezin niet tot een crisis situatie behoord was het lastig om te vinden. Maar via Humanitas Home start komt er binnenkort een vrijwilliger langs waar ik eens per week mijn hart kan luchten en die ook met mij kan kijken naar die dingen waarin ik vast loop.
Ook voor de jongste is veel in werking gesteld. Maar dat komt door zijn eigen juf die heeft hem overlaten plaatsen naar een fysio en een logopedist die op school aanwezig zijn hierdoor hoef ik twee afspraken in de week minder fysiek bij te wonen. Ik wist simpel weg niet van de mogelijkheid.
Maar lieve Viva dames jullie hebben mij echt even door de dip heen gesleept. En mijn man zit inmiddels bij alle gesprekken. Zodat we binnenkort ook gewoon kunnen afwisselen en niet alles meer op mijn bordje komt.
vrijdag 26 januari 2024 om 23:21
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
