Psyche
alle pijlers
Zo verdrietig om dochter
zaterdag 29 mei 2021 om 20:51
Ik heb gisteren bij de "kinderen" pijler al een topic geschreven over het feit dat ik een paar dagen geleden ontdekte dat onze 14 jarige dochter zichzelf pijn gedaan had.
Ik heb daar wat goede tips gekregen en we zijn er mee bezig...maar ik open dit topic voor mezelf....ik voel me namelijk zo rot en schuldig.
Het is pas een paar maanden geleden begonnen vertelde ze...en nu denk ik dat ik haar te weinig aandacht gegeven heb. Het is een rustig meisje..tot nu toe weinig problemen gehad...en ze is graag op haar eigen kamer. Ik betrapte me erop de laatste tijd dat ik het wel lekker rustig vond als zij en haar zus veel boven waren..we hebben een drukke tijd gehad met een jonge pup en ook was ik soms wat verdrietig vanwege overlijdens in de familie. Mijn dochter regelt haar huiswerk en alles zelf en ik had geen idee dat ze last van stress had...en nu voel ik me zo ellendig en schuldig. Il ..alleen mijn man en beste vriendin weten wat er aan de hand is en die zijn nu allebei werken..ik wilde alleen even mijn verhaal kwijt...en zoek ook wel herkenning...
Ik heb daar wat goede tips gekregen en we zijn er mee bezig...maar ik open dit topic voor mezelf....ik voel me namelijk zo rot en schuldig.
Het is pas een paar maanden geleden begonnen vertelde ze...en nu denk ik dat ik haar te weinig aandacht gegeven heb. Het is een rustig meisje..tot nu toe weinig problemen gehad...en ze is graag op haar eigen kamer. Ik betrapte me erop de laatste tijd dat ik het wel lekker rustig vond als zij en haar zus veel boven waren..we hebben een drukke tijd gehad met een jonge pup en ook was ik soms wat verdrietig vanwege overlijdens in de familie. Mijn dochter regelt haar huiswerk en alles zelf en ik had geen idee dat ze last van stress had...en nu voel ik me zo ellendig en schuldig. Il ..alleen mijn man en beste vriendin weten wat er aan de hand is en die zijn nu allebei werken..ik wilde alleen even mijn verhaal kwijt...en zoek ook wel herkenning...
zondag 30 mei 2021 om 10:09
Gezinstherapie lijkt me zelf.ook niet nodig..we communiceren prima met elkaar, man en ik zijn echte praters, en jongste dochter ook. Alleen de oudste, waar het hier dus om gaat, is geen prater. Man gaat wel met haar aan de slag, hij was vroeger ook geen prater..ook opgegroeid in een gezin waar nooit ergens over gepraat werd..maar heeft dit wel geleerd...ook door zn werk/opleiding in de zorg natuurlijk. Hij wil met haar gaan bedenken wat ze zou kunnen doen als ze stress ervaart en hoe ze dit zou kunnen aangeven aan ons.
Dan heb ik uit de appjes naar vriendinnen nog begrepen dat ze waarschijnlijk op sexueel gebied meer interesse in meisjes heeft dan in jongens..helemaal prima vind ik..maar dat zegt ze dus niet tegen ons....adviseren jullie om dit onderwerp te laten rusten tot ze er zelf mee komt?
Dan heb ik uit de appjes naar vriendinnen nog begrepen dat ze waarschijnlijk op sexueel gebied meer interesse in meisjes heeft dan in jongens..helemaal prima vind ik..maar dat zegt ze dus niet tegen ons....adviseren jullie om dit onderwerp te laten rusten tot ze er zelf mee komt?
zondag 30 mei 2021 om 10:16
Wat dat laatste betreft, hebben jullie ooit al eens (terloops of gericht) gesproken over verliefd worden op en gevoelens hebben voor je eigen geslacht?
Hier bijvoorbeeld een kind in basisschoolleeftijd dat al een keer verkering heeft gehad en meerdere verliefdheden heeft gehad met/op eigen geslacht.
Ik heb van begin af aan heel open gesproken over die verliefdheden en die verkering. Dat het niet uitmaakt of het een jongen of een meisje is, dat gevoelens bij beiden kunnen ontstaan en dat die prima zijn.
Hier weet kind dat ik het allemaal om het even vind, of er nou een schoonzoon of een schoondochter komt ooit.
Voor man was het wel slikken. Die vond het allemaal maar vreemd en op hem heb ik ook echt moeten inpraten om zijn gevoel/angst niet merkbaar te uiten. En dat heeft wel geholpen, want hij gaat er inmiddels heel easy mee om. Hij trekt geen gek gezicht, hij praat er open over en reageert heel relaxt.
Inmiddels heeft kind hier interesses ontdekt voor het andere geslacht en is het eigen geslacht niet meer interessant. En ook daarover hebben we heel open gesprekken.
Hier bijvoorbeeld een kind in basisschoolleeftijd dat al een keer verkering heeft gehad en meerdere verliefdheden heeft gehad met/op eigen geslacht.
Ik heb van begin af aan heel open gesproken over die verliefdheden en die verkering. Dat het niet uitmaakt of het een jongen of een meisje is, dat gevoelens bij beiden kunnen ontstaan en dat die prima zijn.
Hier weet kind dat ik het allemaal om het even vind, of er nou een schoonzoon of een schoondochter komt ooit.
Voor man was het wel slikken. Die vond het allemaal maar vreemd en op hem heb ik ook echt moeten inpraten om zijn gevoel/angst niet merkbaar te uiten. En dat heeft wel geholpen, want hij gaat er inmiddels heel easy mee om. Hij trekt geen gek gezicht, hij praat er open over en reageert heel relaxt.
Inmiddels heeft kind hier interesses ontdekt voor het andere geslacht en is het eigen geslacht niet meer interessant. En ook daarover hebben we heel open gesprekken.
zondag 30 mei 2021 om 10:30
Uit ervaring kan ik zeggen wachten. Mijn oudste kwam met 13 ofzo voor het eerst ermee dat ze dacht dat ze op meisjes viel. Prima meid. Later twijfelde ze weer. We hebben toen gezegd wacht af. Je merkt vanzelf wel op wie je verliefd wordt. We hebben het jaren niet meer over gehad. Recent komt het wel weer eens ter sprake. Maar altijd op haar iniatief. Als ze op jongens viel zou je er toch ook geen gesprekken aan wijden?
Ze valt op wie ze valt
Ze valt op wie ze valt
zondag 30 mei 2021 om 10:45
Hier is dat geen onderwerp. Toekomstige vriendjes/vriendinnetjes worden ook altijd zo benoemd. Dus ze weten heel goed dat het ons geen klap uitmaakt of ze met een jongen of meisje of iets er tussenin thuiskomen en dat dat dus ook geen bekendmaking of uit de kast komen vereist.grizzella schreef: ↑30-05-2021 10:09Gezinstherapie lijkt me zelf.ook niet nodig..we communiceren prima met elkaar, man en ik zijn echte praters, en jongste dochter ook. Alleen de oudste, waar het hier dus om gaat, is geen prater. Man gaat wel met haar aan de slag, hij was vroeger ook geen prater..ook opgegroeid in een gezin waar nooit ergens over gepraat werd..maar heeft dit wel geleerd...ook door zn werk/opleiding in de zorg natuurlijk. Hij wil met haar gaan bedenken wat ze zou kunnen doen als ze stress ervaart en hoe ze dit zou kunnen aangeven aan ons.
Dan heb ik uit de appjes naar vriendinnen nog begrepen dat ze waarschijnlijk op sexueel gebied meer interesse in meisjes heeft dan in jongens..helemaal prima vind ik..maar dat zegt ze dus niet tegen ons....adviseren jullie om dit onderwerp te laten rusten tot ze er zelf mee komt?
Zo zou ik dat er denk ik in gooien, subtiel. Dus niet ‘bespreekbaar maken’ maar gewoon waar je normaal misschien zou zeggen ‘als je een vriendje hebt dan...’ of ‘als je ooit een man krijgt..’ gewoon ‘als je later een vriendje of vriendinnetje krijgt’ of ‘als je een man of vrouw krijgt’ en dan vooral niet met afwachtende stiltes.
Je hebt volgens mij wel de neiging dingen heel zwaar te maken of lees ik dat verkeerd? Kun je niet gewoon bespreken dat je je zorgen maakt over haar geslotenheid en dat jij dat moeilijk vind. Zonder het doel om haar te ‘fixen’ want jij lijkt hier een probleem te hebben en niet per se zij. Ga nou niet heel erg aan haar trekken en proberen haar opener te maken. Wees zelf gewoon open en beschikbaar en deel zelf Ipv dat je haar probeert te leren praten. Dat geeft alleen maar druk
zondag 30 mei 2021 om 12:26
Zeker niet bespreken, door dit te doen zal je haar vertrouwen verliezen omdat je dit zonder dat ze het weet in haar appjes hebt gelezen.grizzella schreef: ↑30-05-2021 10:09
Dan heb ik uit de appjes naar vriendinnen nog begrepen dat ze waarschijnlijk op sexueel gebied meer interesse in meisjes heeft dan in jongens..helemaal prima vind ik..maar dat zegt ze dus niet tegen ons....adviseren jullie om dit onderwerp te laten rusten tot ze er zelf mee komt?
Wat ik alleen niet begrijp, in je adere topic was je vol zelfvertrouwen. Kon ze met je man alles bespreken en was het alleen kopieergedrag want er was verder niks aan de hand. Ze kraste zich ten tijde van stress en dat is toch wel een signaal om goed op te letten. Nu zij ook worsteld met haar geaardheid blijkt dus dat er wel degelijk meer speelt dan jij dacht. Ik heb je jn je andere topic al aangegeven dat er als puber onderwerpen zijn die je niet graag deelt met je ouders, dit is er zo eentje.
Wat zou jouw man, als hulpverlener andere gezinnen in deze situatie adviseren?
zondag 30 mei 2021 om 13:51
zondag 30 mei 2021 om 15:53
In dit geval zou ik zeker hulp inschakelen.grizzella schreef: ↑30-05-2021 13:51Nanouk, ik was niet vol zelfvertrouwen..misschien komen dingen geschreven toch anders over...
En in het begin wist ik nog niet alles...had niet alle apps in een keer gelezen...er blijkt toch meer achter te zitten idd...maar dat stukje laat ik nu idd rusten tot ze er zelf mee komt.
zondag 30 mei 2021 om 17:00
Bedankt voor alle tips 
...we wachten nog even met hulp inschakelen omdat we het niet enorm groot willen maken voor haar. Ze heeft zelf aangegeven het niet meer te willen doen en ik wil haar ook het vertrouwen geven. Vanavond had ze het warm (t is ook al 25 graden binnen..logisch dus) en liep ze in pyamabroek met alleen een topje. Hoop dat ze dat vaker gaat doen zodat ik ook kan zien of er geen nieuwe plekken bijkomen.
Haar vriendin is boos op ons..omdat we de mentor hebben ingelicht..maar goed..dit hebben we natuurlijk met de beste bedoelingen gedaan.
...we wachten nog even met hulp inschakelen omdat we het niet enorm groot willen maken voor haar. Ze heeft zelf aangegeven het niet meer te willen doen en ik wil haar ook het vertrouwen geven. Vanavond had ze het warm (t is ook al 25 graden binnen..logisch dus) en liep ze in pyamabroek met alleen een topje. Hoop dat ze dat vaker gaat doen zodat ik ook kan zien of er geen nieuwe plekken bijkomen.Haar vriendin is boos op ons..omdat we de mentor hebben ingelicht..maar goed..dit hebben we natuurlijk met de beste bedoelingen gedaan.
dinsdag 1 juni 2021 om 06:37
Gisteravond zocht ik een puntenslijper voor mijn andere kind, en keek even in bureaula van dochter..toen vond ik zo'n hobbymesje(waar je stukjes af kan breken) ...ze kwam er net zelf aan (uit de douche, naakt) en ik kon gelukkig zien dat er de afgelopen dagen geen nieuwe krassen zijn gemaakt. Ze vond t goed dat ik.het mesje weggooide. Dat lag al een hele tijd op haar kamer, was ooit nodig voor een knutselopdracht, dat weet ik.
Brrrr...is toch weer even schrikken als je er echt bij nadenkt waar ze dat mesje nog meer voor gebruikt kan hebben dan voor handvaardigheid
Maar goed...niet meer teveel over nadenken...hopelijk zijn we op de goede weg.
Brrrr...is toch weer even schrikken als je er echt bij nadenkt waar ze dat mesje nog meer voor gebruikt kan hebben dan voor handvaardigheid
Maar goed...niet meer teveel over nadenken...hopelijk zijn we op de goede weg.
dinsdag 1 juni 2021 om 11:33
Ik wil je niet een vervelend gevoel geven maar bedenk wel dat als haar probleem serieus is, ze er nu alles aan zal doen om overdeven te laten zien dat er niks is. Dus topjes dragen, korte broeken enz. Maar ze zich dan wel op een andere plek beschadigen die niet zichtbaar is.grizzella schreef: ↑30-05-2021 17:00Bedankt voor alle tips
Haar vriendin is boos op ons..omdat we de mentor hebben ingelicht..maar goed..dit hebben we natuurlijk met de beste bedoelingen gedaan.
Ze heeft er nu een extra stressfactor bij, de ruzie met haar vriendin. Hou haar goed in de gaten als jullie nog geen hulp willen inschakelen.
dinsdag 1 juni 2021 om 11:47
