Zorgen om gezondheid vader

Ik weet niet wat ik met dit topic wil, waarschijnlijk gewoon even stoom afblazen en mijn verhaal kwijt.

Enkele weken geleden heb ik mijn vader gereanimeerd (ik ben nog thuiswonend). Mijn vader is hartpatiënt. Achteraf gezien ‘viel het mee’ nadat werd geconcludeerd dat hij eenmalig een grote epileptische aanval heeft gehad. Een oorzaak kon niet worden gevonden (CT-scan, serologisch onderzoek, EEG). Enerzijds gelukkig, anderzijds nog wel wat onzeker...
De eerste nachten kon ik de slaap slecht vatten. Ik zag mijn vader steeds voor me grauw op de grond liggen en van het minste geringste geluid in huis schrok ik (angst dat hij zou vallen). Naarmate de tijd vorderde kon ik het steeds beter loslaten.

Vorige week had mijn vader enkele keren last van acute verwardheid. Geen veranderde spraak, geen scheve mond en in beide armen evenredige spierkracht (ben hier niet om om een diagnose te vragen, maar ik wil mijn verhaal even kwijt). Hij werd daarbij heel bleek en kort daarna wist hij niet meer wat hij had gezegd. Dit heb ik teruggekoppeld aan de behandelend arts die een doorverwijzing heeft geschreven aan een epileptisch expertisecentrum.
Erg beangstigend was vorige week, voor ons allemaal. De emoties van enkele weken geleden kwamen weer opzetten en nu slaap ik enkele nachten weer heel slecht. Ik ben extreem alert op geluiden, wanneer hij bijvoorbeeld boven is. Ik weet dat het lot van mijn vader/ouders niet in mijn handen ligt, maar ik ben zo extreem bang hem/ze te verliezen.
Ik klink misschien als een klein kind, maar ik hoor graag als jullie advies voor me hebben.

hamerhaai schreef: ↑

19-11-2019 21:14

Wat een ervaring! Goed dat je wist hoe je moest reanimeren.

Heb jij zelf ook een afspraak gemaakt bij de huisarts? Want dit was best wel een traumatische ervaring. Je kan hiervoor ook contact opnemen met slachtofferhulp.

Hopelijk blijft je vader onder controle van artsen.

Ik ben bij de huisarts geweest. Deze verwees me door naar slachtofferhulp. Echter kwam ik hier niet voor in aanmerking, omdat ik niet onder de doelgroep val (geen misdaad, geweld, aanranding o.i.d. meegemaakt).

gizzmo-returns schreef: ↑

19-11-2019 21:16

Is je moeder / zijn partner ook in beeld?
Hoe oud ben jij?

Ja, mijn moeder is ook in beeld.
Ik ben 27.

TijdvoorTaart schreef: ↑

19-11-2019 21:17

Wat akelig. Ik heb BHV cursussen gevolgd in het verleden en wat iedere instructeur zei is dat familie reanimeren het aller-engste is om te doen.
Één van de docenten had hier zelfs ptss door opgelopen en is eerst een tijd onder behandeling van een psycholoog geweest voor ze weer cursussen kon geven.

Onderschat niet wat een impact zoiets heeft! Misschien kun je eens contact opnemen met slachtofferhulp. Daar worden vaak mensen geholpen die dit hebben meegemaakt.

En wat je vader betreft: hij heeft dus blijkbaar al eens een Grand mal gehad. Misschien toch een terug gaan naar (of een verwijzing vragen voor) de neuroloog om te kijken of dit absences kunnen zijn?

Excuses, ik vind het lastig om alles concreet in de OP te beschrijven. Het was inderdaad een grand mal insult. De verwarde momenten zijn geen absences volgens de behandelend arts. Dan zou hij daarbij moeten staren, smakken etc. Daar was allemaal geen sprake van.

TijdvoorTaart schreef: ↑

19-11-2019 21:19

Wat gek. Als het een vreemde op straat was geweest had de politie je waarschijnlijk meteen al doorgestuurd naar slachtofferhulp

Krom dat dat nu blijkbaar niet op gaat

Ik begreep dat dat ook met bezuinigingen te maken had..?

gizzmo-returns schreef: ↑

19-11-2019 21:19

Voor wat afstand nemen is uit huis gaan nu misschien juist goed voor je?

Ik ben met mijn vriend al een tijdje op zoek naar een huis, maar we keken en kijken gewoon rustig rond.