Psyche
alle pijlers
Zorgen om ouders: hoe doe jullie dat?
dinsdag 23 maart 2021 om 21:52
Ik merk dat ik het nog steeds niet goed kan, het loslaten van mijn zorgen om een ouder met kanker en de andere ouder die ook gezondheidsklachten heeft (waardoor ze soms wat samen aanmodderen)
Vandaag huisarts gebeld voor 1 van de twee en nu merk ik alweer veel stress in mijn lijf en hoofd.
Hoe parkeren jullie dat, zodat je zelf nog een beetje kunt genieten van dingen?
Ik word er supergestresst van.
Nu alweer druk maken om wat de huisarts morgen zal zeggen.
Vandaag huisarts gebeld voor 1 van de twee en nu merk ik alweer veel stress in mijn lijf en hoofd.
Hoe parkeren jullie dat, zodat je zelf nog een beetje kunt genieten van dingen?
Ik word er supergestresst van.
Nu alweer druk maken om wat de huisarts morgen zal zeggen.
woensdag 24 maart 2021 om 13:22
Ik wou dat ik iets meer hiervan had.ExodusRedux schreef: ↑24-03-2021 10:01Ik vind ook dat ze volwassen genoeg zijn om dingen zelf te kunnen regelen. Willen ze huishoudelijk hulp dan regelen ze dat maar. Ik ga niemand dwingen.
Ik heb ondertussen geleerd om het los te laten. Het is niet mijn probleem als zij in troep willen leven.
Mijn moeder heeft de gewoonte om van alles in de groep te gooien waar ze hulp bij nodig heeft. Of nouja, niet in de groep, ze zegt het tegen ons allemaal apart. Zonder het concreet te maken. Het is makkelijker als ze vraagt: Wil je zaterdag dit of dat doen? En dan kun je zeggen: Ja of nee. We zijn hier wel gewend om elkaar te helpen, alle kanten op. Ik kijk scripties na van zussen en zwagers, zwagers komen hier timmeren, etc. Ouders hebben ook genoeg gedaan dus ik ga ze niet laten zitten. Maar ik denk wel vaak: Wat wil je nou precies, want dan kunnen we het er over hebben.
Je kunt méér.
woensdag 24 maart 2021 om 17:40
Verkeerd begrepen, denk ik.nerdopviva schreef: ↑24-03-2021 09:50Nogmaals: behandel ze als de volwassenen die ze zijn. Ze zijn blijkbaar in staat een afspraak bij de huisarts af te zeggen, dan zijn ze ook in staat zelf die afspraak te regelen en te onthouden. Waarom zou jij dat moeten controleren? En waarom moet dat bij de huisarts (buiten je ouders om)? Als je het niet vertrouwt kun je ook je ouders bellen.
Ik had gisteren de afspraak gemaakt op verzoek van mijn vader. Vanmorgen twijfelde ik of ik de juiste tijd had doorgegeven, dus deed ik even navraag bij de assistente en toen hoorde ik dat de afspraak was afgebeld en was omgezet naar huisbezoek.
woensdag 24 maart 2021 om 17:41
Hier herken ik niets in.ExodusRedux schreef: ↑24-03-2021 10:01Ik vind ook dat ze volwassen genoeg zijn om dingen zelf te kunnen regelen. Willen ze huishoudelijk hulp dan regelen ze dat maar. Ik ga niemand dwingen.
Ik heb ondertussen geleerd om het los te laten. Het is niet mijn probleem als zij in troep willen leven.
Mijn ouders hebben dit zelf allemaal prima geregeld.
Wat dat betreft geen zorgen.
woensdag 24 maart 2021 om 18:10
Gelukkig sta ik er niet alleen ervoor. Partner en zus.Moon-Alisa schreef: ↑24-03-2021 17:50Lila, sta je hier alleen voor? Of heb je nog broers/zussen andere familieleden? En partner?
Het lijkt of ze met huisbezoek een alternatief gezocht hebben dat voor hun makkelijker was.
Maar ik woon dichtbij en in coronatijd mag er maar 1 persoon naartoe.
lila01 wijzigde dit bericht op 24-03-2021 18:11
0.39% gewijzigd
woensdag 24 maart 2021 om 18:11
Ja, vanmorgen teveel pijn, dus ging niet.Moon-Alisa schreef: ↑24-03-2021 17:50
Het lijkt of ze met huisbezoek een alternatief gezocht hebben dat voor hun makkelijker was.
woensdag 24 maart 2021 om 18:29
Ach wel goed dat ze het dan zo opgelost hadden. En blijkbaar kunnen ze nog bellen. Mijn oma kon vanwege haar gehoor niet zelf bellen (of deed alsof ze het niet kon) en dat was ook erg lastig.
Dan kun je dingen in ieder geval overleggen met je zus en partner. Het is inderdaad vaak zo dat de gene die het dichtst bij woont, het snelst wordt ingeschakeld.
Zienhuisbezoeken kunnen mijn ouders nog zelf. Toen mijn moeder nog werkte ging een enkele keer mijn broer mee als moeder niet kon.
Mijn zorg is vooral dat vader niet meer in staat is klussen rondom huis en tuin aan te pakken en ook niet meer in staat om veel op te ruimen. Ik zou willen dat ze er wat comfortabeler zij zouden zitten zonder allemaal rommel en kapotte spullen. Dus het is hier niet de angst dat ze morgen niet meer wakker worden, ze zijn ook nog niet zo heel oud. Wel dat ik denk... het wordt alleen maar meer werk...
Dan kun je dingen in ieder geval overleggen met je zus en partner. Het is inderdaad vaak zo dat de gene die het dichtst bij woont, het snelst wordt ingeschakeld.
Zienhuisbezoeken kunnen mijn ouders nog zelf. Toen mijn moeder nog werkte ging een enkele keer mijn broer mee als moeder niet kon.
Mijn zorg is vooral dat vader niet meer in staat is klussen rondom huis en tuin aan te pakken en ook niet meer in staat om veel op te ruimen. Ik zou willen dat ze er wat comfortabeler zij zouden zitten zonder allemaal rommel en kapotte spullen. Dus het is hier niet de angst dat ze morgen niet meer wakker worden, ze zijn ook nog niet zo heel oud. Wel dat ik denk... het wordt alleen maar meer werk...
Je kunt méér.
donderdag 25 maart 2021 om 19:25
Moon-Alisa, willen jouw ouders op den duur niet kleiner wonen zonder veel tuinonderhoud?
Mijn zorgen zijn vooral omdat mijn moeder kanker heeft en er nu iets anders bij heeft. Dat moet weer overgaan, maar haar weerstand is dan gelijk zo laag. Doodeng.
Er komt veel zorg (en zorgen) neer op mijn vader, ondanks thuishulp, terwijl hij zelf ook zijn gezondheidsproblemen heeft.
Mijn zorgen zijn vooral omdat mijn moeder kanker heeft en er nu iets anders bij heeft. Dat moet weer overgaan, maar haar weerstand is dan gelijk zo laag. Doodeng.
Er komt veel zorg (en zorgen) neer op mijn vader, ondanks thuishulp, terwijl hij zelf ook zijn gezondheidsproblemen heeft.
donderdag 25 maart 2021 om 20:12
Als moeder van volwassen kinderen hoop ik zo dat mijn kinderen (later) niet die emotionele zorgen om ons, hun ouders zullen hebben. Ik zou er alles aan doen om dat te voorkomen niet zozeer omdat ik dat niet wil voor mijn kinderen want ze mogen natuurlijk voelen wat ze willen maar het zou voor mij zelf belastend zijn als je en een slechte gezondheid hebt en piekerende kinderen.
donderdag 25 maart 2021 om 20:25
Dat willen ze dus niet. En dat is ook meteen het lastige. Laat je ze zitten tot alles kapot en verwilderd is (terwijl ze wel hulp vragen?) of blijf je er tijd in steken? Een groot (en niet al te nieuw) koophuis met grote tuin zijn altijd veel werk. Tenzij je alles altijd perfect bijgehouden hebt.
Ik vind het lastig hoor. Ik heb een oudere vrouw gekend die zelf de beslissing nam het grote huis te verkopen en in een appartement te gaan wonen, omdat ze de kinderen nergens mee wilde opzadelen. Ik vind dat zo knap achteraf, zo verstandig.
Maar dat is weer een ander soort zorgen dan wat jij hebt. Kanker is verschrikkelijk... en ik kan me voorstellen dat je bang bent je ouders kwijt te raken.
Je kunt méér.
vrijdag 26 maart 2021 om 19:31
Hoe gaat het vandaag Lila?
Ik was even met broer op pad, voor iets niet-familie-gerelateerd. Ik merk dat hij zich veel minder zorgen maakt over alles. Hij is van: Ja ze vroegen of ik even wat ga timmeren en dan ga ik dinsdag even timmeren.
Wat het bij mij ook is... ik heb het idee dat ik alle momenten met mijn vader nog wil pakken zo lang het nog kan. Alleen misschien overdrijf ik daarin. Hij stuurt ook vaak artikelen uit de krant en ik stuur vaak foto's. Misschien zou ik dat ook moeten minderen want zo zitten ze steeds in mijn hoofd. Misschien beter eens in de zoveel tijd echt iets DOEN dan allemaal krantenartikelen heen en weer.
Dilemma's...
Ik was even met broer op pad, voor iets niet-familie-gerelateerd. Ik merk dat hij zich veel minder zorgen maakt over alles. Hij is van: Ja ze vroegen of ik even wat ga timmeren en dan ga ik dinsdag even timmeren.
Wat het bij mij ook is... ik heb het idee dat ik alle momenten met mijn vader nog wil pakken zo lang het nog kan. Alleen misschien overdrijf ik daarin. Hij stuurt ook vaak artikelen uit de krant en ik stuur vaak foto's. Misschien zou ik dat ook moeten minderen want zo zitten ze steeds in mijn hoofd. Misschien beter eens in de zoveel tijd echt iets DOEN dan allemaal krantenartikelen heen en weer.
Dilemma's...
Je kunt méér.
zaterdag 27 maart 2021 om 12:55
Ik heb mantelzorg over beide ernstig zieke ouders..zelfs een telefoontje plegen lukt ze niet meer.Ik regel dus alles.
Ik heb oa huishoudelijk hulp geregeld,tuinman en een casemanager.
Daardoor heb ik iets lucht want naast zorg ouders ook nog eigen gezin met één van de kinderen met een handicap,Baan én eigen bedrijf !
Soms is het verdomd zwaar ..de rollen zijn omgedraaid..nu verschoon ik hun en moet ze toespreken als een kind omdat beide door hersenletsel niets meer begrijpen!
Ik hou het vol omdat ik zeer liefdevolle ouders had en ze altijd voor mij hebben klaar gestaan maar 1 ding weet ik wel..Dit ga ik mijn eigen kinderen nooit aandoen !
Ik heb oa huishoudelijk hulp geregeld,tuinman en een casemanager.
Daardoor heb ik iets lucht want naast zorg ouders ook nog eigen gezin met één van de kinderen met een handicap,Baan én eigen bedrijf !
Soms is het verdomd zwaar ..de rollen zijn omgedraaid..nu verschoon ik hun en moet ze toespreken als een kind omdat beide door hersenletsel niets meer begrijpen!
Ik hou het vol omdat ik zeer liefdevolle ouders had en ze altijd voor mij hebben klaar gestaan maar 1 ding weet ik wel..Dit ga ik mijn eigen kinderen nooit aandoen !
Jaja weet het..maak soms taalfouten..hè maar ik ben ..ik !
zaterdag 27 maart 2021 om 14:31
zaterdag 27 maart 2021 om 15:05
Jeetje wat een vreselijke situatie Ikbenik. Hartverscheurend.
Weet je dat ik hier nooit over nagedacht heb... Wel hoe het zou zijn als de één nu overlijdt, of de ander. Nooit over het evt dilemma waar jij nu voor staat. In die zin zou het hier ook beter zijn als ze nu zouden zoeken naar een iets meer geschikt huis.
Ik hoop dat je een balans vindt tussen het zorgen voor je ouders en je eigen leven
Weet je dat ik hier nooit over nagedacht heb... Wel hoe het zou zijn als de één nu overlijdt, of de ander. Nooit over het evt dilemma waar jij nu voor staat. In die zin zou het hier ook beter zijn als ze nu zouden zoeken naar een iets meer geschikt huis.
Ik hoop dat je een balans vindt tussen het zorgen voor je ouders en je eigen leven
Je kunt méér.
zaterdag 27 maart 2021 om 15:26
Mijn man en ik hebben daarom ook afgesproken dat zodra 1 van ons wat gaat mankeren,we gaan verhuizen naar een gelijkvloerse woning of appartement. We kunnen daardoor langer zelfstandig blijven en hoeven we de kinderen niet met klusjes op te zadelen.
Mijn schoonouders wonen ook in een groot huis met een grote tuin. Ze verzamelen nog steeds veel spullen om zich heen terwijl de kinderen juist willen opruimen en dat ze kleiner gaan wonen omdat ze het huis e.d niet meer bij kunnen houden.Zijn beide halverwege 80. Echter willen ze daar niks over horen. Willen sterven in hun eigen huis. Eigenlijk best wel egoistisch om anderen te belasten omdat jijzelf eigenwijs bent. Ja in theorie willen we allemaal de dingen blijven doen ,die we altijd deden en dat alles blijft zoals het was. In de praktijk blijkt dit toch anders te verlopen en ik vind dat je als volwassen persoon hier op tijd moet anticiperen.
Mijn schoonouders wonen ook in een groot huis met een grote tuin. Ze verzamelen nog steeds veel spullen om zich heen terwijl de kinderen juist willen opruimen en dat ze kleiner gaan wonen omdat ze het huis e.d niet meer bij kunnen houden.Zijn beide halverwege 80. Echter willen ze daar niks over horen. Willen sterven in hun eigen huis. Eigenlijk best wel egoistisch om anderen te belasten omdat jijzelf eigenwijs bent. Ja in theorie willen we allemaal de dingen blijven doen ,die we altijd deden en dat alles blijft zoals het was. In de praktijk blijkt dit toch anders te verlopen en ik vind dat je als volwassen persoon hier op tijd moet anticiperen.
zaterdag 27 maart 2021 om 15:38
Het verandert ook zo door de jaren heen. Als ik mijn ouders goed begrijp, gingen in de jaren '70 mensen vrij vroeg naar een bejaardentehuis. Toen zat daar nog een relatief jonge en gezonde populatie en was het gezellig. Ook omdat veel mannen nog niet zoveel konden in het huishouden en het ook niet verwacht werd dat ze dat gingen oppakken.
Later veranderde dat natuurlijk allemaal. Die tehuizen zijn voor mensen die nog maar weinig zelf kunnen en dat is ook niet erg gezellig meer. Mijn opa had wel naar een tehuis gewild, mocht oma eerder overlijden dan hij. Oma was niet zelfstandig, maar toen opa overleed wilde ze met geen 10 paarden naar een tehuis.
En tja mijn ouders... ik ben ook gehecht aan het grote huis en de grote tuin maar ik begin het wel los te laten. Ik zie ook dat het niet meer gaat. En de ene periode heb ik meer tijd en energie om bij te springen. Maar er zijn ook jaren geweest dat zaterdag echt mijn bijtankdag was. En zondag is rustdag bij hun.
Later veranderde dat natuurlijk allemaal. Die tehuizen zijn voor mensen die nog maar weinig zelf kunnen en dat is ook niet erg gezellig meer. Mijn opa had wel naar een tehuis gewild, mocht oma eerder overlijden dan hij. Oma was niet zelfstandig, maar toen opa overleed wilde ze met geen 10 paarden naar een tehuis.
En tja mijn ouders... ik ben ook gehecht aan het grote huis en de grote tuin maar ik begin het wel los te laten. Ik zie ook dat het niet meer gaat. En de ene periode heb ik meer tijd en energie om bij te springen. Maar er zijn ook jaren geweest dat zaterdag echt mijn bijtankdag was. En zondag is rustdag bij hun.
Je kunt méér.
zaterdag 27 maart 2021 om 16:30
Dankje moon-lisa..ik heb mijn balans hoor en mijn glas is altijd half vol..dat scheelt 
Ja alles is veranderd..bejaardentehuizen zoals vroeger bestaan vanwege bezuinigingen ook niet meer.
Elmoni..man en ik denken nu net zo hoor..zodra we wat gaan mankeren gaan we op tijd om hulp vragen en over naar verzorgingstehuis of appartement.
Ja alles is veranderd..bejaardentehuizen zoals vroeger bestaan vanwege bezuinigingen ook niet meer.
Elmoni..man en ik denken nu net zo hoor..zodra we wat gaan mankeren gaan we op tijd om hulp vragen en over naar verzorgingstehuis of appartement.
Jaja weet het..maak soms taalfouten..hè maar ik ben ..ik !
zaterdag 27 maart 2021 om 17:12
Ah fijn. Het is ook wat het is denk ik. De eerste keer dat je ze verschoont denk je misschien nog: Waar begin ik aan. En later wordt het routine.
Ik zie wel hier en daar van die kleinschalige woonvormen ontstaan maar vraag me af of dat niet veel duurder is dan een ouderwets bejaardentehuis. Ze kunnen het allemaal leuk bedenken maar niet iedereen kan alleen zijn. En dan krijg je 30.000 telefoontjes van bril kwijt etc.
(ik heb het nu niet specifiek over mijn ouders maar wat we ook bij de grootouders gezien hebben)
Ik zie wel hier en daar van die kleinschalige woonvormen ontstaan maar vraag me af of dat niet veel duurder is dan een ouderwets bejaardentehuis. Ze kunnen het allemaal leuk bedenken maar niet iedereen kan alleen zijn. En dan krijg je 30.000 telefoontjes van bril kwijt etc.
(ik heb het nu niet specifiek over mijn ouders maar wat we ook bij de grootouders gezien hebben)
Je kunt méér.
zaterdag 27 maart 2021 om 17:57
Daarom is het ook goed om hier alvast over na te denken voor later en alvast regelen wat je kan om je eigen kinderen te ontzien en niet alles "egoïstisch" afwachten.
Dat is meteen mn tip Lila01 pak alle hulp aan van buiten die je krijgen kan en laat je ouders op tijd instanties inschakelen.Sterkte met alles.
Dat is meteen mn tip Lila01 pak alle hulp aan van buiten die je krijgen kan en laat je ouders op tijd instanties inschakelen.Sterkte met alles.
Jaja weet het..maak soms taalfouten..hè maar ik ben ..ik !
zondag 28 maart 2021 om 21:16
Inderdaad verstandig om er zelf op tijd over na te denken. Ik ben nog niet zo oud maar kan ook opeens een been breken en dan is het ook handig als alles een beetje overzichtelijk is.
Ik was vandaag bij ouders. Ik kan niet teveel in detail treden op een openbaar forum, maar ze hebben wel in een situatie gezeten waarin het eigenlijk even niet ging. En ik denk ook dat ze juist niet aan de bel trekken, omdat wij dan beginnen over meer hulp en verhuizen. Ik merk ook dat de verhalen aan elke broer/zus iets anders verteld worden waardoor we niet allemaal hetzelfde beeld hebben.
En ik moet ook mijn eigen mindset veranderen. Het is nog best mijn thuisbasis voor iets lenen/halen/brengen etc. Bijv als ik aan broer vraag of ik een hamer mag lenen, dan legt hij de hamer klaar, spreken we een tijd af en zegt hij wanneer hij hem terug wil hebben en dan breng ik m terug. App ik vader of ik een hamer mag lenen, dan komt er eerst een epistel over wat voor soort hamer. Vervolgens weten ze niet waar die is en zijn ze bang dat ik het ga vergeten/vergeet/vergeten ben of dat morgen de buurman ook precies die hamer wil lenen. En waarschijnlijk kunnen ze vannacht niet slapen omdat ze bang zijn dat ik op mijn vinger sla.
(Het ging niet over een hamer vandaag maar dit is even een voorbeeld).
Het worden gewoon oude mensen. Incl misverstanden omdat ze het niet verstaan hebben etc. Ik moet me daar soms ook op instellen.
Ik was vandaag bij ouders. Ik kan niet teveel in detail treden op een openbaar forum, maar ze hebben wel in een situatie gezeten waarin het eigenlijk even niet ging. En ik denk ook dat ze juist niet aan de bel trekken, omdat wij dan beginnen over meer hulp en verhuizen. Ik merk ook dat de verhalen aan elke broer/zus iets anders verteld worden waardoor we niet allemaal hetzelfde beeld hebben.
En ik moet ook mijn eigen mindset veranderen. Het is nog best mijn thuisbasis voor iets lenen/halen/brengen etc. Bijv als ik aan broer vraag of ik een hamer mag lenen, dan legt hij de hamer klaar, spreken we een tijd af en zegt hij wanneer hij hem terug wil hebben en dan breng ik m terug. App ik vader of ik een hamer mag lenen, dan komt er eerst een epistel over wat voor soort hamer. Vervolgens weten ze niet waar die is en zijn ze bang dat ik het ga vergeten/vergeet/vergeten ben of dat morgen de buurman ook precies die hamer wil lenen. En waarschijnlijk kunnen ze vannacht niet slapen omdat ze bang zijn dat ik op mijn vinger sla.
(Het ging niet over een hamer vandaag maar dit is even een voorbeeld).
Het worden gewoon oude mensen. Incl misverstanden omdat ze het niet verstaan hebben etc. Ik moet me daar soms ook op instellen.
Je kunt méér.
zondag 28 maart 2021 om 21:37
zondag 28 maart 2021 om 21:51
Dank je. Bij de één gaat het wat gelijkmatiger achteruit en bij de ander meer met ups en downs. Die kan zich op momenten ook beter voordoen.
En ik moet echt opletten wat ik aanbied te doen. Eén broer en ik hebben meer de neiging zelf dingen te signaleren en dan te gaan helpen. Terwijl andere broer en zus niks doen tot mijn ouders vragen of ze iets willen doen. Ach het zijn allemaal leermomenten.
En ik moet echt opletten wat ik aanbied te doen. Eén broer en ik hebben meer de neiging zelf dingen te signaleren en dan te gaan helpen. Terwijl andere broer en zus niks doen tot mijn ouders vragen of ze iets willen doen. Ach het zijn allemaal leermomenten.
Je kunt méér.
