Psyche
alle pijlers
Zware depressieve klachten. Ik ben vast niet de enige.
zaterdag 22 juli 2023 om 18:00
Zeer Belangrijk: dit bericht bevat inhoud over suïcidaliteit. Indien dit een trigger voor je is, kan je dit best niet lezen. Maar er is zeker niet in detail over geschreven. Maar ik wil dit wel meegeven.
Ik ben al jaren gediagnosticeerd met een persoonlijkheidsstoornis.
En de laatste maanden gaat het helemaal niet goed.
Het grootste gedeelte van de tijd ben ik erg depressief.
Regelmatig heb ik suïcidale gedachten, al ga ik ze niet uitvoeren.
Vaak heb ik het gevoel dat ik geen meerwaarde ben op deze planeet.
Het liefst wil ik er niet meer zijn.
Soms lukt het om de depressie proberen te bestrijden.
Dan heb ik zin om een hele dag in bed te liggen.
Toch sleur ik mij uit bed, ga ik douchen, en trek ik nette kleren aan.
Ik probeer te bewegen, en ga dan een stukje wandelen.
Toch zijn er soms kleine lichtpuntjes.
Gisteren kon ik gaan paardrijden en daar heb ik dan zo van genoten.
Eigenlijk wil ik dan dat gevoel een tijdje vasthouden.
Maar ondanks de zalige rit van gisteren, ben ik vandaag een wrak.
Ik heb geprobeerd om te doen wat ik vaak doe, toch maar uit bed, nette kleren aan, en ga een stukje wandelen.
Maar toen ik weer terug was van de wandeling, ging het weer slechter.
Uiteindelijk ben ik uit miserie toch maar in bed gekropen.
Ben net wakker en voel me wel net wat beter als daarstraks.
Maar ik voel me soms zo wanhopig.
Waarom lukt het me niet om het positieve gevoel te behouden na het doen van iets leuks.
Ik vind het zo echt niet leuk meer.
Ik ga kapot van verdriet.
Ik zal vast niet de enige zijn die dit ervaart.
Hoe gaan jullie er mee om?
Ik ben al jaren gediagnosticeerd met een persoonlijkheidsstoornis.
En de laatste maanden gaat het helemaal niet goed.
Het grootste gedeelte van de tijd ben ik erg depressief.
Regelmatig heb ik suïcidale gedachten, al ga ik ze niet uitvoeren.
Vaak heb ik het gevoel dat ik geen meerwaarde ben op deze planeet.
Het liefst wil ik er niet meer zijn.
Soms lukt het om de depressie proberen te bestrijden.
Dan heb ik zin om een hele dag in bed te liggen.
Toch sleur ik mij uit bed, ga ik douchen, en trek ik nette kleren aan.
Ik probeer te bewegen, en ga dan een stukje wandelen.
Toch zijn er soms kleine lichtpuntjes.
Gisteren kon ik gaan paardrijden en daar heb ik dan zo van genoten.
Eigenlijk wil ik dan dat gevoel een tijdje vasthouden.
Maar ondanks de zalige rit van gisteren, ben ik vandaag een wrak.
Ik heb geprobeerd om te doen wat ik vaak doe, toch maar uit bed, nette kleren aan, en ga een stukje wandelen.
Maar toen ik weer terug was van de wandeling, ging het weer slechter.
Uiteindelijk ben ik uit miserie toch maar in bed gekropen.
Ben net wakker en voel me wel net wat beter als daarstraks.
Maar ik voel me soms zo wanhopig.
Waarom lukt het me niet om het positieve gevoel te behouden na het doen van iets leuks.
Ik vind het zo echt niet leuk meer.
Ik ga kapot van verdriet.
Ik zal vast niet de enige zijn die dit ervaart.
Hoe gaan jullie er mee om?
zaterdag 22 juli 2023 om 18:13
Toch even contact opnemen met je psychiater. De bedoeling van AD is natuurlijk dat je je juist niet zo voelt. Ben je onlangs begonnen aan nieuwe medicijnen? Ik weet dat je daar ook flink van van de leg kunt zijn. Ook uit eigen ervaring.
Ik weet verder ook niets om het wat draaglijker voor je te maken, sorry.
Ik weet verder ook niets om het wat draaglijker voor je te maken, sorry.
zaterdag 22 juli 2023 om 18:13
Nee, je bent zeker niet de enige. Hier ook ernstige depressie met onderliggende persoonlijkheidsstoornissen. Chronische suicidaliteit, met een paar keer per jaar acute periodes waarin de crisisdienst dan wordt ingeschakeld, vaak iht of opname.
Ik houd me vast aan therapie en zie het als mijn fulltime baan om beter proberen te worden en daarom de goede dingen te blijven doen. Omdat ik weet dat me dagen terugtrekken in bed het zeker niet beter maakt. Dus ik doe mijn uiterste best om elke dag op te staan, te douchen, te eten, therapie huiswerk te doen, buiten te komen en wat menselijk contact te hebben en niet de hele dag achter mijn laptop te zitten. Daarnaast probeer ik wat vrijwilligerswerk en sport te doen en met mensen af te spreken. Maar elke dag is een worsteling om dat voor elkaar te krijgen. En soms lukt het ook niet. En dan is het de kunst om niet in zelfverwijten te verdwijnen, waardoor het dan alleen maar lastiger wordt om wel weer dingen te gaan doen. Heb jij adequate behandeling?
Streven naar het behouden van het positieve gevoel is denk ik voor nu te hoog. Het is al heel mooi dat je dat positieve gevoel nog kunt ervaren. Dus probeer het niet vast te houden, maar meer momenten voor jezelf te creeren waarop je dat even kunt voelen.
Ik houd me vast aan therapie en zie het als mijn fulltime baan om beter proberen te worden en daarom de goede dingen te blijven doen. Omdat ik weet dat me dagen terugtrekken in bed het zeker niet beter maakt. Dus ik doe mijn uiterste best om elke dag op te staan, te douchen, te eten, therapie huiswerk te doen, buiten te komen en wat menselijk contact te hebben en niet de hele dag achter mijn laptop te zitten. Daarnaast probeer ik wat vrijwilligerswerk en sport te doen en met mensen af te spreken. Maar elke dag is een worsteling om dat voor elkaar te krijgen. En soms lukt het ook niet. En dan is het de kunst om niet in zelfverwijten te verdwijnen, waardoor het dan alleen maar lastiger wordt om wel weer dingen te gaan doen. Heb jij adequate behandeling?
Streven naar het behouden van het positieve gevoel is denk ik voor nu te hoog. Het is al heel mooi dat je dat positieve gevoel nog kunt ervaren. Dus probeer het niet vast te houden, maar meer momenten voor jezelf te creeren waarop je dat even kunt voelen.
zaterdag 22 juli 2023 om 18:21
Maandag moet ik er naar toe. Ik ben niet begonnen met “nieuwe” medicatie, maar er is wat veranderd aan de dosis. Een tijd geleden ben ik wel moeten stoppen met 1 van de ad’s, maar dat had uiteindelijk een heel naar effect en eigenlijk het tegenovergestelde van wat het had moeten zijn. Nu zit ik terug op mijn oude dosis. De nare bijwerkingen zijn daardoor wel verdwenen maar uiteindelijk komt het er op neer dat er niets veranderd is.Lady_Day schreef: ↑22-07-2023 18:13Toch even contact opnemen met je psychiater. De bedoeling van AD is natuurlijk dat je je juist niet zo voelt. Ben je onlangs begonnen aan nieuwe medicijnen? Ik weet dat je daar ook flink van van de leg kunt zijn. Ook uit eigen ervaring.
Ik weet verder ook niets om het wat draaglijker voor je te maken, sorry.
Afwachten wat hij maandag gaat zeggen.
Eind augustus moet ik ook opnieuw een aantal testen afleggen.
zaterdag 22 juli 2023 om 18:27
Oh ik snap helemaal wat je bedoelt. Ik denk dat ik mij wel kan voorstellen wat je doormaakt. Veel sterkte!Salvavida schreef: ↑22-07-2023 18:13Nee, je bent zeker niet de enige. Hier ook ernstige depressie met onderliggende persoonlijkheidsstoornissen. Chronische suicidaliteit, met een paar keer per jaar acute periodes waarin de crisisdienst dan wordt ingeschakeld, vaak iht of opname.
Ik houd me vast aan therapie en zie het als mijn fulltime baan om beter proberen te worden en daarom de goede dingen te blijven doen. Omdat ik weet dat me dagen terugtrekken in bed het zeker niet beter maakt. Dus ik doe mijn uiterste best om elke dag op te staan, te douchen, te eten, therapie huiswerk te doen, buiten te komen en wat menselijk contact te hebben en niet de hele dag achter mijn laptop te zitten. Daarnaast probeer ik wat vrijwilligerswerk en sport te doen en met mensen af te spreken. Maar elke dag is een worsteling om dat voor elkaar te krijgen. En soms lukt het ook niet. En dan is het de kunst om niet in zelfverwijten te verdwijnen, waardoor het dan alleen maar lastiger wordt om wel weer dingen te gaan doen. Heb jij adequate behandeling?
Streven naar het behouden van het positieve gevoel is denk ik voor nu te hoog. Het is al heel mooi dat je dat positieve gevoel nog kunt ervaren. Dus probeer het niet vast te houden, maar meer momenten voor jezelf te creeren waarop je dat even kunt voelen.
Mijn therapie bestaat uit 1 gesprek van een uur per maand en dat is het dan zowat.
En mijn psychiater is een ontzettende lieve man die met passie je handvaten probeert te geven om je eraan op te trekken. Maar uiteindelijk zegt hij na het gesprek “veel sterkte” en dan is het weer overleven voor een maand.
Dit is trouwens geen verwijt naar de dokter toe. Psychiaters kunnen ook niet toveren.
zaterdag 22 juli 2023 om 18:32
Mij ex-vriend doet veel moeite om mij te steunen en ik kan hem alleen maar dankbaar zijn.
Wat mijn ouders betreft, daar praat ik echt niet meer over mijn psychische problemen.
Vorige maand had ik het namelijk na lange wél gedaan.
Conclusie van mijn vader: geen zorgen, je bent nu aan het genezen. Terwijl ik met momenten suicidaal ben.
Maar zo is mijn vader, hij ontkent altijd de problemen. Toen ik jaren geleden vertelde dat er een persoonlijkheidsstoornis was vastgesteld, zei hij zeer droog dat dat zeker niet klopte. Mijn vader is iemand die zijn kop in het zand steekt.
zaterdag 22 juli 2023 om 18:51
zaterdag 22 juli 2023 om 19:13
Dank jeMariejan schreef: ↑22-07-2023 18:51Wat verschrikkelijk dat je je zo voelt!
Heb je geen therapie? Een uurtje in de maand met een psychiater praten zet geen zoden aan de dijk bij een zware depressie en een persoonlijkheidsstoornis.
Ik hoop voor je dat er nog meer paardrijd momenten voor je in het verschiet liggen!
zaterdag 22 juli 2023 om 19:24
Dat leest alsof er nog geen stabiliteit is in de medicatie. Vreemd dat je dan maar eens per maand een gesprek hebt. Bij mijn weten moet zoiets goed begeleid/gemonitord worden omdat er inderdaad nare effecten kunnen optreden.Lisi schreef: ↑22-07-2023 18:21Maandag moet ik er naar toe. Ik ben niet begonnen met “nieuwe” medicatie, maar er is wat veranderd aan de dosis. Een tijd geleden ben ik wel moeten stoppen met 1 van de ad’s, maar dat had uiteindelijk een heel naar effect en eigenlijk het tegenovergestelde van wat het had moeten zijn. Nu zit ik terug op mijn oude dosis. De nare bijwerkingen zijn daardoor wel verdwenen maar uiteindelijk komt het er op neer dat er niets veranderd is.
Afwachten wat hij maandag gaat zeggen.
Eind augustus moet ik ook opnieuw een aantal testen afleggen.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zaterdag 22 juli 2023 om 20:22
Ik vind het rot voor je. Ik pik 2 dingen op uit je verhaal. Je hebt het gevoel geen meerwaarde te zijn op deze planeet. Moet dat dan? En wat zou een meerwaarde kunnen zijn? Zijn daar anderen bij nodig of kun je de meerwaarde zien van het zorgen voor Lisi?
En waarom lukt het niet om het goede gevoel vast te houden? Wat verwacht je van goede gevoelens? Hoeveel goede gevoelens wil je hebben? Wat zou voldoende zijn? Ik voel mij bv. van de 16 wakkere uren 10 uur niets bijzonders, 4 uur vrolijk en 2 uur tobberig. Niets is niets en dus ook niet slecht. Ik voel geen kwelling van 'had ik maar' of 'ik moet iets'.
Dit klinkt misschien oppervlakkig (ben ik ook), maar die cirkel van leegte is mij niet onbekend. Als je niet wilt antwoorden of het kost teveel energie is het ook goed.
En waarom lukt het niet om het goede gevoel vast te houden? Wat verwacht je van goede gevoelens? Hoeveel goede gevoelens wil je hebben? Wat zou voldoende zijn? Ik voel mij bv. van de 16 wakkere uren 10 uur niets bijzonders, 4 uur vrolijk en 2 uur tobberig. Niets is niets en dus ook niet slecht. Ik voel geen kwelling van 'had ik maar' of 'ik moet iets'.
Dit klinkt misschien oppervlakkig (ben ik ook), maar die cirkel van leegte is mij niet onbekend. Als je niet wilt antwoorden of het kost teveel energie is het ook goed.
It won't stop until you wise up
zaterdag 22 juli 2023 om 20:42
Het hoeft geen grote meerwaarde te zijn. Ik probeer te werken maar door al deze psychische problemen is dat op dit moment niet mogelijk. En daarom voelt het voor mij alsof ik geen meerwaarde ben. Al deze klachten zijn ook zeer zwaar voor mijn omgeving waardoor ik het gevoel heb dat ik mensen tot last ben met al mijn psychische klachten. Het is voor hun ook erg zwaar.Campanula schreef: ↑22-07-2023 20:22Ik vind het rot voor je. Ik pik 2 dingen op uit je verhaal. Je hebt het gevoel geen meerwaarde te zijn op deze planeet. Moet dat dan? En wat zou een meerwaarde kunnen zijn? Zijn daar anderen bij nodig of kun je de meerwaarde zien van het zorgen voor Lisi?
En waarom lukt het niet om het goede gevoel vast te houden? Wat verwacht je van goede gevoelens? Hoeveel goede gevoelens wil je hebben? Wat zou voldoende zijn? Ik voel mij bv. van de 16 wakkere uren 10 uur niets bijzonders, 4 uur vrolijk en 2 uur tobberig. Niets is niets en dus ook niet slecht. Ik voel geen kwelling van 'had ik maar' of 'ik moet iets'.
Dit klinkt misschien oppervlakkig (ben ik ook), maar die cirkel van leegte is mij niet onbekend. Als je niet wilt antwoorden of het kost teveel energie is het ook goed.
Het is niet zo dat ik kost wat kost me blij wil voelen. Neutraal is meer dan prima voor mij. Of dat de klachten een beetje verminderen. Daar zou ik ook al dankbaar zijn. Maar het klopt wel dat ik het jammer vind dat ik het gevoel van tijdens het paardrijden niet kan vasthouden. Al is het maar voor een beetje gedurende 1 dag.
zaterdag 22 juli 2023 om 20:56
Lisi schreef: ↑22-07-2023 20:42Het hoeft geen grote meerwaarde te zijn. Ik probeer te werken maar door al deze psychische problemen is dat op dit moment niet mogelijk. En daarom voelt het voor mij alsof ik geen meerwaarde ben. Al deze klachten zijn ook zeer zwaar voor mijn omgeving waardoor ik het gevoel heb dat ik mensen tot last ben met al mijn psychische klachten. Het is voor hun ook erg zwaar.
Het is niet zo dat ik kost wat kost me blij wil voelen. Neutraal is meer dan prima voor mij. Of dat de klachten een beetje verminderen. Daar zou ik ook al dankbaar zijn. Maar het klopt wel dat ik het jammer vind dat ik het gevoel van tijdens het paardrijden niet kan vasthouden. Al is het maar voor een beetje gedurende 1 dag.
Maar je bent toch nu ziek? Dan moet je uitzieken en accepteren dat werken even minder belangrijk is. Misschien komt het wel weer. Nu werk je aan jezelf. En dat is helemaal goed. Dat van die last begrijp ik wel enigzins. Weet daar niets op te verzinnen, behalve dat iedereen moet doseren bij het praten en delen van gevoelens Maar wegstoppen hoeft ook niet. Spreekruimte is niet geclaimd en voor iedereen beschikbaar. Wat er in je omgaat mag best gedeeld worden.
It won't stop until you wise up
zaterdag 22 juli 2023 om 21:53
Heb je het gevoel dat je genoeg hebt aan een uurtje per maand met de psychiater? Heb je geen therapie nodig voor de onderliggende persoonlijkheidsproblematiek? In je OP vraag je hoe anderen met deze problematiek omgaan. Wat voor handvatten heb jijzelf gekregen om ermee om te gaan en kan je er iets mee? Blijft de suicidaliteit bij gedachtes en neem je contact op met je psychiater als de gedachtes actiever worden?
Ik snap je gevoel overigens helemaal dat je niet het gevoel hebt van meerwaarde te zijn en je juist een last voelt voor anderen. Maar het is nu eerst zaak om aan je eigen gezondheid en stabiliteit te werken en misschien dat het dan af en toe eventjes lukt om wat (vrijwilligers)werk te doen of er voor iemand anders te zijn. Er zijn periodes in je leven dat je veel aan anderen kunt geven en nu zit je in een periode dat dat even niet lukt. Het is denk ik noodzakelijk voor je herstel om dat te accepteren.
Ik snap je gevoel overigens helemaal dat je niet het gevoel hebt van meerwaarde te zijn en je juist een last voelt voor anderen. Maar het is nu eerst zaak om aan je eigen gezondheid en stabiliteit te werken en misschien dat het dan af en toe eventjes lukt om wat (vrijwilligers)werk te doen of er voor iemand anders te zijn. Er zijn periodes in je leven dat je veel aan anderen kunt geven en nu zit je in een periode dat dat even niet lukt. Het is denk ik noodzakelijk voor je herstel om dat te accepteren.
zaterdag 22 juli 2023 om 22:22
maandag 24 juli 2023 om 20:14
Je bent niet de enige. Na 23 jaar depressie kan ik alleen nog maar zeggen dat ik mijn tijd hier op de planeet uitzit en actief mijn best doe om die te bekorten. Ik heb 8 therapeuten en 8 psychiaters versleten, meer dan 30 verschillende pillen geslikt en honderden uren therapie gehad. En als ik nou nog kon zeggen dat het enige effect was dat dit alles geen effect had, dan zou ik waarschijnlijk nog wel doorgaan met behandelingen, maar ik ben alleen maar slechter geworden van zowel de pillen als de therapie. Dus ik ben overal mee gestopt. Nu hopen dat ik niet al te lang meer hoef te blijven hier.
It is no measure of health to be well adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
woensdag 26 juli 2023 om 08:56
Heftig zeg. Met alle respect voor het pad dat je hebt bewandeld; mijn ervaring is dat ik het probleem bij het hebben van een depressie en andere klachten alleen bij mezelf zocht. Ik moest maar veranderen en ik kon weinig goed doen. Daarop ben ik heel anders naar therapie gaan kijken. Voor mij was therapie belangrijk zodat ik met iemand kon praten. De tips en handvaten konden me na verloop van tijd gestolen worden. Zo af en toe zat er wel een gouden randje aan, maar dat was eens in de zoveel weken. Therapie begon ik, in extreem opzicht, te vergelijking met homogenezing, waarbij er teveel wordt geprobeerd aan je identiteit te sleutelen. Er wordt voorbij gegaan aan het doel vs de mogelijkheden. Ik zat er niet voor mezelf maar voor de therapie. Ik kan me voorstellen dat therapie ook averechts voor je kan werken en het haaks kan staan op wat je daadwerkelijk nodig hebt. Maar toch is het normaal dat je therapie volgt omdat je het in de bovenkamer niet langer aankan.tourmalijn schreef: ↑24-07-2023 20:14Je bent niet de enige. Na 23 jaar depressie kan ik alleen nog maar zeggen dat ik mijn tijd hier op de planeet uitzit en actief mijn best doe om die te bekorten. Ik heb 8 therapeuten en 8 psychiaters versleten, meer dan 30 verschillende pillen geslikt en honderden uren therapie gehad. En als ik nou nog kon zeggen dat het enige effect was dat dit alles geen effect had, dan zou ik waarschijnlijk nog wel doorgaan met behandelingen, maar ik ben alleen maar slechter geworden van zowel de pillen als de therapie. Dus ik ben overal mee gestopt. Nu hopen dat ik niet al te lang meer hoef te blijven hier.
woensdag 26 juli 2023 om 09:50
Dat was het voor mij ook, therapie: de mogelijkheid om te praten over de depressie en andere dingen die me dwars zaten. Dat praten is natuurlijk belangrijk, het lucht wat op. Verschillende vormen van therapie hielpen bij mij ook niet echt, ik deed mijn best, maar ik had niet het gevoel dat me iets nieuws werd aangereikt: ik was er vaak zelf al mee bezig geweest.
Pillen hebben me wel een periode geholpen, maar daar ben ik mee gestopt omdat ik op de langere duur niet meer het gevoel had dat ze wat deden. Stoppen was zwaar, ik was wel blij en trots toen ik me wat normaler ging voelen.
Iedereen die worstelt met depressies wil ik heel veel sterkte wensen. Ik weet hoe afschuwelijk het is.
Pillen hebben me wel een periode geholpen, maar daar ben ik mee gestopt omdat ik op de langere duur niet meer het gevoel had dat ze wat deden. Stoppen was zwaar, ik was wel blij en trots toen ik me wat normaler ging voelen.
Iedereen die worstelt met depressies wil ik heel veel sterkte wensen. Ik weet hoe afschuwelijk het is.
woensdag 26 juli 2023 om 10:38
Sauntara schreef: ↑26-07-2023 08:56Heftig zeg. Met alle respect voor het pad dat je hebt bewandeld; mijn ervaring is dat ik het probleem bij het hebben van een depressie en andere klachten alleen bij mezelf zocht. Ik moest maar veranderen en ik kon weinig goed doen. Daarop ben ik heel anders naar therapie gaan kijken. Voor mij was therapie belangrijk zodat ik met iemand kon praten. De tips en handvaten konden me na verloop van tijd gestolen worden. Zo af en toe zat er wel een gouden randje aan, maar dat was eens in de zoveel weken. Therapie begon ik, in extreem opzicht, te vergelijking met homogenezing, waarbij er teveel wordt geprobeerd aan je identiteit te sleutelen. Er wordt voorbij gegaan aan het doel vs de mogelijkheden. Ik zat er niet voor mezelf maar voor de therapie. Ik kan me voorstellen dat therapie ook averechts voor je kan werken en het haaks kan staan op wat je daadwerkelijk nodig hebt. Maar toch is het normaal dat je therapie volgt omdat je het in de bovenkamer niet langer aankan.
Externaliseren, koppigheid, smaakvolle vergelijking en ijdeltuiterij. Verheerlijking der ondoorgrondelijkheid.
Ik geef 0 punten.
It won't stop until you wise up
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
