
Een vuiltje aan de lucht...
maandag 19 april 2010 om 13:04
Hallo daar en een goedemiddag!
Ten minste, dat hoop ik dan.
Want vandaag verblijf ik - net als gisteren, eergisteren en de twee dagen daarvoor - in spanning en paraatheid... en probeer ik krampachtig optimistisch te blijven uitkijken naar dat ene telefoontje van de luchtvaartmaatschappij waarmee ik donderdag eigenlijk naar Jordanie zou hebben gevlogen.
Mijn verhaal
Mijn vriend woont daar nog steeds voor zijn werk (met onze katjes) en we hebben elkaar inmiddels 4.5 maand niet meer gezien. Ik keek er verschrikkelijk naar uit om hem en onze lieve beestjes plat te knuffelen en ook om daar nog vrienden voorlopig voor een laatste keer te kunnen zien, hem te helpen met meubels verkopen etc. en samen het avontuur in Amman af te sluiten (ik heb er zelf ook bijna 2 jaar gewoond).
In de trein onderweg naar Schiphol hoorde ik iets vaags over dat het vliegveld misschien vanaf 14 uur dicht zou gaan. Dat vond ik wel zo onvoorstelbaar.. ik ging er gewoon niet eens vanuit dat het mogelijk waar kon zijn - of althans niet met betrekking op mijn vlucht. Te optimistisch? Ja, misschien wel.. Maar ik werd daar uiteindelijk wel in bevestigd.
Op Schiphol aangekomen bleek ik for a change eens ruim op tijd te zijn en kon ik dus heel relaxed aan doen. Alles leek goed te verlopen - hoewel nu wel al bekend was dat bepaalde vluchten richting het Noord-Oosten en Noord-Westen 'tijdelijk' waren geannuleerd. Het bleek onze vlucht niets aan te gaan.
Wachtend in de juiste gate hoorden we dat het vliegveld officieel zou gaan sluiten om 19 uur die avond. Wij zouden 16.30 uur vertrekken. En nogmaals werd er verteld dat onze vlucht daar niet onder zou lijden. We waren prima op tijd.
"Daar gaan we!" dacht ik... toen ik het personeel aanstalten zag maken om die rare slurf naar het vliegtuig open te doen.
En ja, de buggy's werden aan boord gebracht... er werd telefonisch gecheckt of het vliegtuig inderdaad startklaar was... het personeel maakten de laatste controlepost voor de boarding passes klaar om ons erdoor te laten gaan... en toen.
Op dat moment kwam een vrouw - die ik inmiddels goed ken bij naam en gezicht - gehaast aanrennen en sprak vervolgens in de luidspreker:
"Het spijt ons zeer, maar we krijgen net te horen dat er een golfkarretje tegen het vliegtuig aan is gereden. We kunnen nog niet aan boord omdat alle controles opnieuw moeten worden uitgevoerd, zodat we zeker weten dat het veilig is om te vliegen."
Pardon?
Een golfkarretje dat stomgenoeg tegen zo'n bak van een ding aanrijdt? Wie doet dat nou?!!!?!?!!
Goed. Er werd ons gevraagd nog even geduld te hebben... Maar wat een spanning gaf dat. Zouden we op tijd zijn? Konden we nog weg voordat het vliegveld zou sluiten?
Na optimistisch genoeg wat reistips te hebben gedeeld met andere geduldbeoefenaars kregen we uiteindelijk goed bericht. Het was inmiddels kwart over 5 en we waren dus nog ruim op tijd.
Heel relaxed werden onze boarding passes gecheckt en we liepen een voor een de slurf door. Ik zat als een van de eerste klaar en kreeg, zoals altijd als ik in een vliegtuig zit, de bekende reiskriebels. Heerlijk vind ik dat!
"Daar gaan we!" dacht ik...
Maar na me hier vijf minuten over te hebben zitten opwinden, klonk ineens een zwierige vrouwenstem door de luidsprekers:
"Het spijt ons zeer, maar we krijgen geen toestemming om deze vlucht voort te zetten. Schiphol sluit eerder in verband met de aswolk en ik moet u dan ook vragen allen het vliegtuig weer te verlaten en terug te gaan naar de gate."
........ Meent ze dat nou?.......
Meent ze nou echt dat ik mijn lieve vriend vandaag niet zal kunnen gaan zien...!?!
Tja. Wat doe je op zo'n moment? Braaf teruglopen. En balen balen balen...
Ik liep terug naar de gate en dacht; ik bel meteen mijn vriend maar... ik kan er niets aan veranderen, het is gewoon pure pech.
Toen ik zijn lieve stem hoorde kreeg ik een brok in mijn keel. Ik mis hem zo..! Nog meer balen. Ik vertelde het hem en hij baalde met me mee. Wat naar om te moeten vertellen...
Maarrr. Toen sprak ineens dezelfde zwierige vrouwenstem - maar nu zwaar hijgend en gehaast - de verslagen groep reizigers toe.
"Mensen, luister! Ik krijg nu net te horen dat we een kleine kans maken om alsnog te kunnen vertrekken, maar dan moeten we allemaal ZO SNEL MOGELIJK in het vliegtuig zitten!"
Wat er nu gebeurde deed me denken dat we in een film waren beland: iedereen zette het op een rennen door die gekke slurf heen. Bizar! Het voelde ergens heel spannend.
Mijn vriend nog steeds aan de telefoon - ik probeerde het hem in alle chaos uit te leggen wat er op dat moment gebeurde en hij begreep er helemaal niets meer van.
Eindelijk zaten we weer... ieder op onze plek...
Door de luidspreker van het vliegtuig klonk de stem van de piloot:
"Ladies and gentleman, this is your captain speaking. We are awaiting more information about our chance to leave. It will take about 30 minutes and we thank you for your patience."
30 minuten? Hebben we daarvoor gerend? Nou, het zal wel nodig zijn geweest.. Je vertrekt nooit meteen nadat je bent gaan zitten natuurlijk.
Na een poging tot Arabisch gebrabbel met mijn Jordaanse buurvrouw (god, wat verleer ik dat snel..) hoorden we godzijdank ineens - na ca een half uur - de motoren van het vliegtuig aan gaan. Prompt verschijnen er ook nog eens twee stewardessen die ons een drankje en pinda's aanreiken.
"Daar gaan we!" dacht ik... We konden ons geluk niet op!
Totdat... opnieuw de mij nu welbekende vrouw verscheen met een spijtig gezicht. Ze vertelde ons dat we net 5 minuten te laat waren om nog te kunnen vertrekken.
Na drie keer echt te hebben gedacht dat we de lucht in zouden gaan, was ik gewoon uitgeput van de teleurstelling.
Eerst dacht ik nog de eerste nacht op Schiphol te blijven in de hoop dat we toch nog konden vertrekken - maar uiteindelijk zocht ik mijn rust op in Den Haag, waar ik tijdelijk kan verblijven.
Wat een gedoe!!
Werk speciaal afgezegd.. exact gepland zodat ik nog tijd genoeg heb bij terugkomst om naar een huisje te zoeken (om mijn vriend en katjes op te vangen als ze weer terugemigreren)...
Optimistisch als ik ben sta ik nog steeds en constant paraat, gewoon voor het geval dat... want het kan toch echt niet nog maanden gaan duren?! Het kan toch niet dat mijn vriend en ik elkaar nog eens maanden niet zullen zien door zo'n stomme aswolk in de lucht? Grappig genoeg gaat het met een juiste uitspraak van de naam om een letterlijke '...kutvulkaan'
(eya-fiat-la-yo-kut, zeg maar).
Om toch maar weer een beetje te ontspannen ga ik vanavond - als ik dan nog steeds niet weg heb kunnen gaan - lekker even yoga-en met mijn schoonzus. Wie weet verdwijnt de onrust dan wel uit mijn lijf....
-----------------
Dit was mijn (sorry - iets te lange) verhaal, maar ik ben me ervan bewust dat mijn situatie zeer waarschijnlijk nog meevalt vergeleken met dat van anderen.
Wie o wie had ook allang moeten opvliegen?
Liefs,
LN
Ten minste, dat hoop ik dan.
Want vandaag verblijf ik - net als gisteren, eergisteren en de twee dagen daarvoor - in spanning en paraatheid... en probeer ik krampachtig optimistisch te blijven uitkijken naar dat ene telefoontje van de luchtvaartmaatschappij waarmee ik donderdag eigenlijk naar Jordanie zou hebben gevlogen.
Mijn verhaal
Mijn vriend woont daar nog steeds voor zijn werk (met onze katjes) en we hebben elkaar inmiddels 4.5 maand niet meer gezien. Ik keek er verschrikkelijk naar uit om hem en onze lieve beestjes plat te knuffelen en ook om daar nog vrienden voorlopig voor een laatste keer te kunnen zien, hem te helpen met meubels verkopen etc. en samen het avontuur in Amman af te sluiten (ik heb er zelf ook bijna 2 jaar gewoond).
In de trein onderweg naar Schiphol hoorde ik iets vaags over dat het vliegveld misschien vanaf 14 uur dicht zou gaan. Dat vond ik wel zo onvoorstelbaar.. ik ging er gewoon niet eens vanuit dat het mogelijk waar kon zijn - of althans niet met betrekking op mijn vlucht. Te optimistisch? Ja, misschien wel.. Maar ik werd daar uiteindelijk wel in bevestigd.
Op Schiphol aangekomen bleek ik for a change eens ruim op tijd te zijn en kon ik dus heel relaxed aan doen. Alles leek goed te verlopen - hoewel nu wel al bekend was dat bepaalde vluchten richting het Noord-Oosten en Noord-Westen 'tijdelijk' waren geannuleerd. Het bleek onze vlucht niets aan te gaan.
Wachtend in de juiste gate hoorden we dat het vliegveld officieel zou gaan sluiten om 19 uur die avond. Wij zouden 16.30 uur vertrekken. En nogmaals werd er verteld dat onze vlucht daar niet onder zou lijden. We waren prima op tijd.
"Daar gaan we!" dacht ik... toen ik het personeel aanstalten zag maken om die rare slurf naar het vliegtuig open te doen.
En ja, de buggy's werden aan boord gebracht... er werd telefonisch gecheckt of het vliegtuig inderdaad startklaar was... het personeel maakten de laatste controlepost voor de boarding passes klaar om ons erdoor te laten gaan... en toen.
Op dat moment kwam een vrouw - die ik inmiddels goed ken bij naam en gezicht - gehaast aanrennen en sprak vervolgens in de luidspreker:
"Het spijt ons zeer, maar we krijgen net te horen dat er een golfkarretje tegen het vliegtuig aan is gereden. We kunnen nog niet aan boord omdat alle controles opnieuw moeten worden uitgevoerd, zodat we zeker weten dat het veilig is om te vliegen."
Pardon?
Een golfkarretje dat stomgenoeg tegen zo'n bak van een ding aanrijdt? Wie doet dat nou?!!!?!?!!
Goed. Er werd ons gevraagd nog even geduld te hebben... Maar wat een spanning gaf dat. Zouden we op tijd zijn? Konden we nog weg voordat het vliegveld zou sluiten?
Na optimistisch genoeg wat reistips te hebben gedeeld met andere geduldbeoefenaars kregen we uiteindelijk goed bericht. Het was inmiddels kwart over 5 en we waren dus nog ruim op tijd.
Heel relaxed werden onze boarding passes gecheckt en we liepen een voor een de slurf door. Ik zat als een van de eerste klaar en kreeg, zoals altijd als ik in een vliegtuig zit, de bekende reiskriebels. Heerlijk vind ik dat!
"Daar gaan we!" dacht ik...
Maar na me hier vijf minuten over te hebben zitten opwinden, klonk ineens een zwierige vrouwenstem door de luidsprekers:
"Het spijt ons zeer, maar we krijgen geen toestemming om deze vlucht voort te zetten. Schiphol sluit eerder in verband met de aswolk en ik moet u dan ook vragen allen het vliegtuig weer te verlaten en terug te gaan naar de gate."
........ Meent ze dat nou?.......
Meent ze nou echt dat ik mijn lieve vriend vandaag niet zal kunnen gaan zien...!?!
Tja. Wat doe je op zo'n moment? Braaf teruglopen. En balen balen balen...
Ik liep terug naar de gate en dacht; ik bel meteen mijn vriend maar... ik kan er niets aan veranderen, het is gewoon pure pech.
Toen ik zijn lieve stem hoorde kreeg ik een brok in mijn keel. Ik mis hem zo..! Nog meer balen. Ik vertelde het hem en hij baalde met me mee. Wat naar om te moeten vertellen...
Maarrr. Toen sprak ineens dezelfde zwierige vrouwenstem - maar nu zwaar hijgend en gehaast - de verslagen groep reizigers toe.
"Mensen, luister! Ik krijg nu net te horen dat we een kleine kans maken om alsnog te kunnen vertrekken, maar dan moeten we allemaal ZO SNEL MOGELIJK in het vliegtuig zitten!"
Wat er nu gebeurde deed me denken dat we in een film waren beland: iedereen zette het op een rennen door die gekke slurf heen. Bizar! Het voelde ergens heel spannend.
Mijn vriend nog steeds aan de telefoon - ik probeerde het hem in alle chaos uit te leggen wat er op dat moment gebeurde en hij begreep er helemaal niets meer van.
Eindelijk zaten we weer... ieder op onze plek...
Door de luidspreker van het vliegtuig klonk de stem van de piloot:
"Ladies and gentleman, this is your captain speaking. We are awaiting more information about our chance to leave. It will take about 30 minutes and we thank you for your patience."
30 minuten? Hebben we daarvoor gerend? Nou, het zal wel nodig zijn geweest.. Je vertrekt nooit meteen nadat je bent gaan zitten natuurlijk.
Na een poging tot Arabisch gebrabbel met mijn Jordaanse buurvrouw (god, wat verleer ik dat snel..) hoorden we godzijdank ineens - na ca een half uur - de motoren van het vliegtuig aan gaan. Prompt verschijnen er ook nog eens twee stewardessen die ons een drankje en pinda's aanreiken.
"Daar gaan we!" dacht ik... We konden ons geluk niet op!
Totdat... opnieuw de mij nu welbekende vrouw verscheen met een spijtig gezicht. Ze vertelde ons dat we net 5 minuten te laat waren om nog te kunnen vertrekken.
Na drie keer echt te hebben gedacht dat we de lucht in zouden gaan, was ik gewoon uitgeput van de teleurstelling.
Eerst dacht ik nog de eerste nacht op Schiphol te blijven in de hoop dat we toch nog konden vertrekken - maar uiteindelijk zocht ik mijn rust op in Den Haag, waar ik tijdelijk kan verblijven.
Wat een gedoe!!
Werk speciaal afgezegd.. exact gepland zodat ik nog tijd genoeg heb bij terugkomst om naar een huisje te zoeken (om mijn vriend en katjes op te vangen als ze weer terugemigreren)...
Optimistisch als ik ben sta ik nog steeds en constant paraat, gewoon voor het geval dat... want het kan toch echt niet nog maanden gaan duren?! Het kan toch niet dat mijn vriend en ik elkaar nog eens maanden niet zullen zien door zo'n stomme aswolk in de lucht? Grappig genoeg gaat het met een juiste uitspraak van de naam om een letterlijke '...kutvulkaan'
(eya-fiat-la-yo-kut, zeg maar).
Om toch maar weer een beetje te ontspannen ga ik vanavond - als ik dan nog steeds niet weg heb kunnen gaan - lekker even yoga-en met mijn schoonzus. Wie weet verdwijnt de onrust dan wel uit mijn lijf....
-----------------
Dit was mijn (sorry - iets te lange) verhaal, maar ik ben me ervan bewust dat mijn situatie zeer waarschijnlijk nog meevalt vergeleken met dat van anderen.
Wie o wie had ook allang moeten opvliegen?
Liefs,
LN
maandag 19 april 2010 om 16:12
Lievrnaief, wat heb jij dat leuk geschreven ookal was het veel minder leuk.
Ik hoop heel erg voor je dat je morgen dan toch eindelijk naar je vriend kan gaan.
Laat je het nog even weten, ik ben wel nieuwschierig.
Ik hoop heel erg voor je dat je morgen dan toch eindelijk naar je vriend kan gaan.
Laat je het nog even weten, ik ben wel nieuwschierig.
anoniem_81054 wijzigde dit bericht op 19-04-2010 16:25
Reden: vergat een woord
Reden: vergat een woord
% gewijzigd
maandag 19 april 2010 om 16:43
Vind het vooral vervelend dat ze steeds maar met een paar uurtjes verlengen... zo weet je steeds maar niet waar je aan toe bent. Mijn gepakte tas staat al vier dagen in de gang voor mijn zuid amrikaanse avontuur die vrijdag zou gaan beginnen. Maar goed, hou me maar voor dat ik gelukkig niet ergens halverwege gestrand ben.....
maandag 19 april 2010 om 17:00
Oei Lanalu, ik hoop dat het voor jou ook niet te lang hoeft te duren voor je je reis kan beginnen.. Spannend! Voor hoe lang ga je?
Je hebt trouwens helemaal gelijk; ze houden passagiers zo aan het lijntje. Andere landen (en sommige luchtvaartmaatschappijen) zijn daar bewust anders mee omgegaan om steeds nieuwe teleurstelling te voorkomen en gewoon duidelijkheid te kunnen geven.
Ik voelde (en nog steeds, voel) me ook niet heel erg vrij om echt naar buiten te gaan en leuke dingen te doen, want stel... stel dat je gebeld wordt en ineens toch mag komen opdagen?
Voor vanavond verwacht ik het niet meer, zeker niet na het telefoongesprek met de welbekende vrouw (die was om bovenstaande reden trouwens ook boos op Schiphol - haar collega's benoemden het als 'passagiertjes pesten').
Maar voor morgen is er hoop! Ik neem aan dat het voor iedereen dan ook een stukje verbetering brengt..
Je hebt trouwens helemaal gelijk; ze houden passagiers zo aan het lijntje. Andere landen (en sommige luchtvaartmaatschappijen) zijn daar bewust anders mee omgegaan om steeds nieuwe teleurstelling te voorkomen en gewoon duidelijkheid te kunnen geven.
Ik voelde (en nog steeds, voel) me ook niet heel erg vrij om echt naar buiten te gaan en leuke dingen te doen, want stel... stel dat je gebeld wordt en ineens toch mag komen opdagen?
Voor vanavond verwacht ik het niet meer, zeker niet na het telefoongesprek met de welbekende vrouw (die was om bovenstaande reden trouwens ook boos op Schiphol - haar collega's benoemden het als 'passagiertjes pesten').
Maar voor morgen is er hoop! Ik neem aan dat het voor iedereen dan ook een stukje verbetering brengt..
maandag 19 april 2010 om 17:38
Ik verbaas me vooral over het feit hoeveel mensen (alleen al in mijn directe omgeving) eigenlijk hadden moeten vliegen de afgelopen dagen! En dan hebben we het nog niet eens over al die producten die eigenlijk heen-of-weer getransporteerd hadden moeten worden. Natuurlijk hoop ik wat dat betreft dat het vliegverkeer weer snel hervat kan worden.
(Anderzijds vind ik het ook heel bijzonder wat er nu gebeurd!)
Maar dat heeft misschien ook vooral te maken met het feit dat ik nog geen twee maanden geleden zelf rond die vulkaan heb gewandeld...
Hier ook de tv aan in afwachting van de persconferentie!
(Anderzijds vind ik het ook heel bijzonder wat er nu gebeurd!)
Maar dat heeft misschien ook vooral te maken met het feit dat ik nog geen twee maanden geleden zelf rond die vulkaan heb gewandeld...
Hier ook de tv aan in afwachting van de persconferentie!
maandag 19 april 2010 om 18:02
Ah. Persconferentie wordt pas later op de avond gegeven - ze zijn nog steeds in overleg.
Ondertussen blijft de camera in de conferentiezaal live doordraaien en komen ondertussen alle levensverhalen van de aanwezige journalisten voorbij....
(iemand maakte - neem ik aan - een grapje: staan wij hier te wachten, wordt er ondertussen allang weer gevlogen...)
Wow lovesromeo, je hebt je dus op de nu meest beruchte en vervloekte plek van de wereld bevonden!
Hoop dat het de moeite waard was?! Ziet er op de foto's wel prachtig uit..!
Ondertussen blijft de camera in de conferentiezaal live doordraaien en komen ondertussen alle levensverhalen van de aanwezige journalisten voorbij....
(iemand maakte - neem ik aan - een grapje: staan wij hier te wachten, wordt er ondertussen allang weer gevlogen...)
Wow lovesromeo, je hebt je dus op de nu meest beruchte en vervloekte plek van de wereld bevonden!

maandag 19 april 2010 om 18:16
Ik vond het toch wel een beetje erg worden met die live uitzending. Stel dat ze iets zeggen wat ze niet zouden willen delen met heel Nederland en daarbuiten?
Ik wilde eigenlijk graag RTL bellen om te zeggen dat die camera nog (denk ik) onnodig aanstaat, maar hoor van het algemene nummer alleen dat ze op dit moment niet meer aanwezig zijn.
Eh.. de persoonlijke gesprekken zijn begonnen. Ojee... wat erg. =S
Ik wilde eigenlijk graag RTL bellen om te zeggen dat die camera nog (denk ik) onnodig aanstaat, maar hoor van het algemene nummer alleen dat ze op dit moment niet meer aanwezig zijn.
Eh.. de persoonlijke gesprekken zijn begonnen. Ojee... wat erg. =S
maandag 19 april 2010 om 19:44
GOED NIEUWS!!!
Vanavond vertrekken dus al 3 vliegtuigen naar Shanghai, New York City en Dubai! Ik geloof dat dat al een heleboel mensen blij maakt. =)
Zelf blijf ik ook positief w.b. mijn eigen vlucht aangezien die waarschijnlijk in de juiste 'zone' ligt.. maar dat blijft vooralsnog een vermoeden. Een ander vermoeden is dat ik vanavond in ieder geval meer duidelijkheid zal krijgen - en ik hoop velen met mij!
Wat een avontuur..
Met de welbekende mevrouw (en met mijn werk) heb ik trouwens kunnen regelen dat mijn ticket kosteloos wordt verlengd t/m 3 mei, dus dan ben ik toch nog bijna twee weekjes weg. Fijn! Ik heb wel veel bewondering voor hoe ze het hebben aangepakt daar (in alle stress) en hoe ze tot nu toe bezig zijn geweest om het voor de gestrande passagiers zo leefbaar mogelijk te houden op Schiphol. Echt complimenten, ook voor de uitgebreide service van de welbekende mevrouw (die bij jullie inmiddels bekend is als 'de welbekende mevrouw' ^.^). Ik weet dat de kans klein is dat ze het hier zullen lezen, maar ik had gewoon even heel erg behoefte aan het luchten van mijn hart. Het goede nieuws maakt me misschien wel iets TE enthousiast weer...
Vanavond vertrekken dus al 3 vliegtuigen naar Shanghai, New York City en Dubai! Ik geloof dat dat al een heleboel mensen blij maakt. =)
Zelf blijf ik ook positief w.b. mijn eigen vlucht aangezien die waarschijnlijk in de juiste 'zone' ligt.. maar dat blijft vooralsnog een vermoeden. Een ander vermoeden is dat ik vanavond in ieder geval meer duidelijkheid zal krijgen - en ik hoop velen met mij!
Wat een avontuur..
Met de welbekende mevrouw (en met mijn werk) heb ik trouwens kunnen regelen dat mijn ticket kosteloos wordt verlengd t/m 3 mei, dus dan ben ik toch nog bijna twee weekjes weg. Fijn! Ik heb wel veel bewondering voor hoe ze het hebben aangepakt daar (in alle stress) en hoe ze tot nu toe bezig zijn geweest om het voor de gestrande passagiers zo leefbaar mogelijk te houden op Schiphol. Echt complimenten, ook voor de uitgebreide service van de welbekende mevrouw (die bij jullie inmiddels bekend is als 'de welbekende mevrouw' ^.^). Ik weet dat de kans klein is dat ze het hier zullen lezen, maar ik had gewoon even heel erg behoefte aan het luchten van mijn hart. Het goede nieuws maakt me misschien wel iets TE enthousiast weer...
maandag 19 april 2010 om 22:08
kom net weer thuis en hoor dat ze idd weer zijn gaan vliegen! Zag trouwens ook dat er in de tussentijd geruchten gingen dat de Hekla (grote vulkaan náást de Eyjaflalljokull) zou zijn uitgebarsten...dan zou alles weer van voor af aan beginnen... (stiekem blijf ik het toch een beetje grappig vinden - ook al is dat maatschappelijk onverantwoord)
Voor iedereen die nu weer de lucht in mag; Geniet ervan!!!
Voor iedereen die nu weer de lucht in mag; Geniet ervan!!!
maandag 19 april 2010 om 22:25
dinsdag 20 april 2010 om 21:42

woensdag 21 april 2010 om 10:38
woensdag 21 april 2010 om 11:09
Nog bedankt voor de leuke en spannende laatste reacties. Ik hoop dat iedereen nog op tijd weg kan (en duidelijkheid krijgt.. tis inderdaad mentaal zwaar!). Van de andere luchtvaartmaatschappijen weet ik helaas niets, sorry, maar ik hoop dat positief nieuws jullie ook zal overvallen!
Ik werd gisterochtend namelijk om 5 uur gebeld met de boodschap dat ik naar Schiphol mocht komen...
En wonderbaarlijk genoeg zijn we zonder bijzonderheden om 9 uur de lucht in gegaan en landden we ook veilig iets over half 3 (local time) in Amman. Ik ben er!!!
Wat een ongelooflijke opluchting dat ik dan toch even bij mijn vriend en katjes kan zijn...! Ik probeerde wel optimistisch te blijven, maar verwachtingsvol..? We schenen wel 1 vd ca 30 vluchten van die dag te zijn, dus heb nog erg geluk gehad ook.
Ik hoop echt dat jullie ook zsm goed bericht krijgen!
Succes en sterkte...!
Ik werd gisterochtend namelijk om 5 uur gebeld met de boodschap dat ik naar Schiphol mocht komen...
En wonderbaarlijk genoeg zijn we zonder bijzonderheden om 9 uur de lucht in gegaan en landden we ook veilig iets over half 3 (local time) in Amman. Ik ben er!!!
Wat een ongelooflijke opluchting dat ik dan toch even bij mijn vriend en katjes kan zijn...! Ik probeerde wel optimistisch te blijven, maar verwachtingsvol..? We schenen wel 1 vd ca 30 vluchten van die dag te zijn, dus heb nog erg geluk gehad ook.
Ik hoop echt dat jullie ook zsm goed bericht krijgen!
Succes en sterkte...!
woensdag 21 april 2010 om 12:06
Het lijkt toch echt te gaan lukken! We staan nu ook al op de site van Schiphol met incheckbalie ed genoemd.
Gisteravond toen we naar bed gingen zei ik nog tegen man dat ik de kansen om te gaan vliegen op 20% schatte...kan het nog steeds niet helemaal geloven. Komt denk ik pas als ik echt in het vliegtuig zit! (Hoewel dat gezien lievernaiefs verhaal ook nog geen zekerheid bied...)
Wat fijn dat je daar nu gewoon bent, lievernaief! Wanneer komen jullie weer terug?
Gisteravond toen we naar bed gingen zei ik nog tegen man dat ik de kansen om te gaan vliegen op 20% schatte...kan het nog steeds niet helemaal geloven. Komt denk ik pas als ik echt in het vliegtuig zit! (Hoewel dat gezien lievernaiefs verhaal ook nog geen zekerheid bied...)
Wat fijn dat je daar nu gewoon bent, lievernaief! Wanneer komen jullie weer terug?
woensdag 21 april 2010 om 15:25
Gaat vast en zeker lukken voor jullie!
Ka32, het was wel redelijk zeker hoor toen we daar waren.
Maar ik voelde me gewoon toch nog nerveus en hoopte angstvallig dat er niet nogmaals iets tegen het vliegtuig zou rijden of daadwerkelijk een tweede vulkaan zou uitbarsten.. ^.^ onnodig geweest! Het enige onzekere voor de komende vluchten blijft de verandering van de 'veilige' zones, maar goed.. ik ben er ook gekomen
(ligt er denk ik wel ook een beetje aan welke kant je op wilt..)
Alvast een hele fijne vakantie! (Ga er gewoon vanuit dat het nu wel gaat lukken )
Ka32, het was wel redelijk zeker hoor toen we daar waren.
Maar ik voelde me gewoon toch nog nerveus en hoopte angstvallig dat er niet nogmaals iets tegen het vliegtuig zou rijden of daadwerkelijk een tweede vulkaan zou uitbarsten.. ^.^ onnodig geweest! Het enige onzekere voor de komende vluchten blijft de verandering van de 'veilige' zones, maar goed.. ik ben er ook gekomen

Alvast een hele fijne vakantie! (Ga er gewoon vanuit dat het nu wel gaat lukken )
woensdag 21 april 2010 om 16:42
Ik hoop dat het hier in London ook snel weer op regel is.
Ze lopen op zich een dag achter op Schiphol, die was eerder open.
Ik zal na het eten mijn airline even bellen en dan hopen dat de vlucht niet gecancelled is.
Hoe veel van te voren zou ik op het vliegveld moeten zijn.
Ik woon vlak bij Heathrow, en over het algemeen ga ik niet 2 uur van te voren heen ( er moet toch echt iemand als laatste in checken, ook al kom je met z'n allen tegelijk aan ).
Maar wil nu maar wel er goed op tijd zijn.
Ondergrondse gaat dan nog niet, dus dat wordt de nacht bus....
Ik ga trouwens niet op vakantie. Ik zit een beetje in het zelfde schuitje ( vliegtuig.... ) als Lievernaief. Mijn vriend woont in Macedonie en ik heb hem al heel lang niet gezien en zijn zus trouwt dit weekend, dus dat wil ik niet missen natuurlijk.
Ze lopen op zich een dag achter op Schiphol, die was eerder open.
Ik zal na het eten mijn airline even bellen en dan hopen dat de vlucht niet gecancelled is.
Hoe veel van te voren zou ik op het vliegveld moeten zijn.
Ik woon vlak bij Heathrow, en over het algemeen ga ik niet 2 uur van te voren heen ( er moet toch echt iemand als laatste in checken, ook al kom je met z'n allen tegelijk aan ).
Maar wil nu maar wel er goed op tijd zijn.
Ondergrondse gaat dan nog niet, dus dat wordt de nacht bus....
Ik ga trouwens niet op vakantie. Ik zit een beetje in het zelfde schuitje ( vliegtuig.... ) als Lievernaief. Mijn vriend woont in Macedonie en ik heb hem al heel lang niet gezien en zijn zus trouwt dit weekend, dus dat wil ik niet missen natuurlijk.
donderdag 22 april 2010 om 18:12