Reizen
alle pijlers
Geemigreerd: wat wil je als je overlijdt?
woensdag 10 september 2008 om 17:09
Aangezien op deze pijler de grootste groep geemigreerden bivakeert, zet ik mijn vraag/topic op de Reizen-pijler.
Ikzelf ben inmiddels ruim 5 jaar geemigreerd naar Turkije, hier getrouwd met mijn turkse man en zwanger van de eerste. We hebben geen plannen om in de (nabije) toekomst naar Nederland te gaan verhuizen.
De vraag 'Wat wil ik als ik zou komen te overlijden' vind ik moeilijk te beantwoorden, hoewel ik inmiddels wel een antwoord voor mijzelf heb. Zolang ik met mijn gezin in Turkije woon, zal ik, mocht ik hier komen te overlijden, ook hier begraven willen worden. Zo kunnen mijn man en kind(eren) mijn graf bezoeken, iets wat hier in Turkije sowieso veel meer waarde heeft dan in Nederland (in mijn beleving).
Mocht ik/wij in de toekomst besluiten naar Nederland te verhuizen, zal het moeilijker worden denk ik. Mijn man zal zeker in Turkije begraven willen worden, maar als ik de laatste pak-m-beet 20 jaar van mijn leven weer in NL zou hebben gewoond, zou ik niet graag weer overgeheveld willen worden naar TR. Vanuit mijn eigen idee/gevoel zou ik wel gecremeerd willen worden, maar vanuit mijn man's religie zou ik me wel willen laten begraven ipv cremeren. Ik merk er dan toch niks meer van, en voor hem is het wel belangrijk. Zolang ik/wij in TR wonen zie ik ook geen noodzaak voor een uitvaartverzekering, zodra we naar NL zouden gaan weer wel. De begrafeniskosten in TR zijn namelijk minimaal, in NL hoog.
Etc, etc: zo zijn er vele scenario's die ik overdacht en besproken heb met mijn man en ook met mijn familie in Nederland. Het is hopelijk iets waar je niet gauw mee in aanraking komt, maar je weet maar nooit.
Ik ben erg benieuwd hoe andere geemigreerden hierover denken of eventueel dingen geregeld hebben. Heb jij bijvoorbeeld wensen die je opgeeft voor je gezin, of is je familie in NL het helemaal niet eens met je wensen?
Het is voor velen een beladen onderwerp, maar zeker niet iets om onder de tafel te schuiven.
Ik ben benieuwd hoe jullie hierover denken.
Ikzelf ben inmiddels ruim 5 jaar geemigreerd naar Turkije, hier getrouwd met mijn turkse man en zwanger van de eerste. We hebben geen plannen om in de (nabije) toekomst naar Nederland te gaan verhuizen.
De vraag 'Wat wil ik als ik zou komen te overlijden' vind ik moeilijk te beantwoorden, hoewel ik inmiddels wel een antwoord voor mijzelf heb. Zolang ik met mijn gezin in Turkije woon, zal ik, mocht ik hier komen te overlijden, ook hier begraven willen worden. Zo kunnen mijn man en kind(eren) mijn graf bezoeken, iets wat hier in Turkije sowieso veel meer waarde heeft dan in Nederland (in mijn beleving).
Mocht ik/wij in de toekomst besluiten naar Nederland te verhuizen, zal het moeilijker worden denk ik. Mijn man zal zeker in Turkije begraven willen worden, maar als ik de laatste pak-m-beet 20 jaar van mijn leven weer in NL zou hebben gewoond, zou ik niet graag weer overgeheveld willen worden naar TR. Vanuit mijn eigen idee/gevoel zou ik wel gecremeerd willen worden, maar vanuit mijn man's religie zou ik me wel willen laten begraven ipv cremeren. Ik merk er dan toch niks meer van, en voor hem is het wel belangrijk. Zolang ik/wij in TR wonen zie ik ook geen noodzaak voor een uitvaartverzekering, zodra we naar NL zouden gaan weer wel. De begrafeniskosten in TR zijn namelijk minimaal, in NL hoog.
Etc, etc: zo zijn er vele scenario's die ik overdacht en besproken heb met mijn man en ook met mijn familie in Nederland. Het is hopelijk iets waar je niet gauw mee in aanraking komt, maar je weet maar nooit.
Ik ben erg benieuwd hoe andere geemigreerden hierover denken of eventueel dingen geregeld hebben. Heb jij bijvoorbeeld wensen die je opgeeft voor je gezin, of is je familie in NL het helemaal niet eens met je wensen?
Het is voor velen een beladen onderwerp, maar zeker niet iets om onder de tafel te schuiven.
Ik ben benieuwd hoe jullie hierover denken.
anoniem_38854 wijzigde dit bericht op 10-09-2008 17:50
Reden: woordje vergeten
Reden: woordje vergeten
% gewijzigd
zondag 21 september 2008 om 19:02
Ik woon in Zuid-Amerika en hier is het de gewoonte om iemand de dag na het overlijden te begraven/cremeren. Dat lijkt mij dus niets. Stel er gebeurt iets en mijn ouders/familie horen dat hun dochter is overleden en de volgende dag is alles al gedaan, dan hebben zij nooit echt afscheid kunnen nemen. Heb daarom tegen mijn man gezegd dat ik dat dus absoluut niet wil. Wat ze daarna met mijn as gaan doen, mogen zij bepalen. Daar hecht ik zelf niet zo veel waarde aan.
zondag 21 september 2008 om 22:14
Toevallig denk ik best wel vaak na over dit soort dingen . Ik woon in Zwitserland samen met mijn man, die ook Nederlander is. Ik denk dat ik wel graag in Nederland gecremeerd wil worden. Al mijn familie woont daar ook. En dan wil ik uitgestrooid worden waar mijn vader is uitgestrooid. En mijn man zal het worst zijn wat en waar er met hem gebeurd na zijn dood. Hij gaat uit van het principe 'dood is dood, afgelopen, klaar' . Best makkelijk eigenlijk.
woensdag 24 september 2008 om 16:22
Ik woon nu in Engeland met mijn Marokkaanse man. De laatste is in Frankrijk opgegroeid en wil ook wel daar begraven worden. Omdat onze plannen sowieso zijn om over enkele jaren naar Frankrijk te gaan verhuizen vind ik het op zich ook niet zo'n punt om daar dan begraven te worden. Een en ander hangt natuurlijk ook af van hoe het ons daar bevalt, of we daar werkelijk blijven wonen gedurende lange tijd. Mochten we inderdaad daar blijven kan ik me voorstellen dat ik me daar ook wel willen laten begraven. Mocht ik nu sterven maakt het me niet zoveel uit. Dat mogen man en mijn moeder beslissen. Zelf heb ik geen bezwaar tegen cremeren of begraven maar zowel man als moeder hebben een sterke voorkeur voor begraven dus dat zal het dan wel worden.
Ik wil sowieso een katholieke uitvaartsmis, daar hecht ik wel waarde aan. Locatie vind ik minder belangrijk.
Ik wil sowieso een katholieke uitvaartsmis, daar hecht ik wel waarde aan. Locatie vind ik minder belangrijk.
vrijdag 26 september 2008 om 02:36
Woon nu bijna 3 jaar in de VS en wil zelf graag worden gecremeerd. Zal er ook eens over hebben wat betreft het uitstrooien van mijn as. Een ding is zeker, zo moeten er een feestje van maken.
Dan voor de mensen met een lopende verzekering van Dela.
Ik verhuis binnenkort voorgoed naar het buitenland. Kan ik mijn verzekering meenemen?
Ja, dat is mogelijk. DELA kan de uitvaart daar echter niet verzorgen. Nabestaanden krijgen in dat geval het bedrag uitgekeerd dat de uitvaart ons in uw laatste woonplaats in Nederland zou hebben gekost. Wilt u dat de uitvaart toch in Nederland plaatsvindt, dan dient u rekening te houden met de extra kosten en de verzorging van de repatriëring (overbrengen van de overledene naar Nederland). Vanaf de Nederlandse grens kan DELA de verzorging van de uitvaart op zich nemen.
Dus ik zou hem niet van de hand doen.
Dan voor de mensen met een lopende verzekering van Dela.
Ik verhuis binnenkort voorgoed naar het buitenland. Kan ik mijn verzekering meenemen?
Ja, dat is mogelijk. DELA kan de uitvaart daar echter niet verzorgen. Nabestaanden krijgen in dat geval het bedrag uitgekeerd dat de uitvaart ons in uw laatste woonplaats in Nederland zou hebben gekost. Wilt u dat de uitvaart toch in Nederland plaatsvindt, dan dient u rekening te houden met de extra kosten en de verzorging van de repatriëring (overbrengen van de overledene naar Nederland). Vanaf de Nederlandse grens kan DELA de verzorging van de uitvaart op zich nemen.
Dus ik zou hem niet van de hand doen.
vrijdag 26 september 2008 om 03:12
quote:lapin schreef op 21 september 2008 @ 22:14:
En mijn man zal het worst zijn wat en waar er met hem gebeurd na zijn dood. Hij gaat uit van het principe 'dood is dood, afgelopen, klaar' . Best makkelijk eigenlijk.Ik doe met hem mee. (Nou ja, voorlopig hopelijk nog even niet.) Al vermoed ik dat mijn ouders me wel terug zouden halen.
En mijn man zal het worst zijn wat en waar er met hem gebeurd na zijn dood. Hij gaat uit van het principe 'dood is dood, afgelopen, klaar' . Best makkelijk eigenlijk.Ik doe met hem mee. (Nou ja, voorlopig hopelijk nog even niet.) Al vermoed ik dat mijn ouders me wel terug zouden halen.
If at first you don’t succeed, call it version 1.0
vrijdag 26 september 2008 om 11:30
quote:Guiri schreef op 11 september 2008 @ 12:03:
Niet zo gek om hier over na te denken inderdaad. Ik wil ook het liefst gecremeerd worden en ergens op een mooie plek uitgestrooid maar in Spanje is dat niet zo gebruikelijk. De rituelen hier zijn ook een nacht waken bij de overledene, dan katholieke mis en begraven in een nisje (in een soort "flatgebouw" van nissen). Vind dat zelf niet zo'n fijn idee maar aan de andere kant merk je er niets meer van, ik zou het alleen jammer vinden voor mijn nlse familie als alles op de spaanse manier gaat. Hoop maar dat het nog heel lang duurt.
Over wat er met de kinderen gebeurt als we allebei komen te overlijden baart mij meer zorgen. Stiekum zou ik willen dat ze dan in NL bij mijn zus gaan wonen, maar ja als ze wat ouder worden en hier hun leventje hebben, is dat ook zo heftig. Mijn man vindt het "onzin" om daarover nadenken laat staan om het vast te leggen. Misschien een typisch nederlandse eigenschap inderdaad om alles goed geregeld te willen hebben. We hebben nu wel allebei een levensverzekering waardoor er geld vrijkomt als de ander overlijdt waar iig de uitvaart van betaald kan worden. Dat van de kinderen daar zit ik wel mee in m'n maag. Elke keer als we samen op pad zijn, schiet het me door m'n hoofd. Hebben jullie iets voor de kinderen vastgelegd? Mijn familie spreekt niet eens spaans dus het zou al heel moeilijk zijn om daar met mijn schoonfamilie over te communiceren.
Dat hoeft niet zo te gaan hoor. Je kunt gewoon de urn meekrijgen in Spanje (na een uur of 4 al).
Bedenk dat de Dela niet veel betaalt als je in het buitenland woont, daar heb je weinig tot niks aan.
Niet zo gek om hier over na te denken inderdaad. Ik wil ook het liefst gecremeerd worden en ergens op een mooie plek uitgestrooid maar in Spanje is dat niet zo gebruikelijk. De rituelen hier zijn ook een nacht waken bij de overledene, dan katholieke mis en begraven in een nisje (in een soort "flatgebouw" van nissen). Vind dat zelf niet zo'n fijn idee maar aan de andere kant merk je er niets meer van, ik zou het alleen jammer vinden voor mijn nlse familie als alles op de spaanse manier gaat. Hoop maar dat het nog heel lang duurt.
Over wat er met de kinderen gebeurt als we allebei komen te overlijden baart mij meer zorgen. Stiekum zou ik willen dat ze dan in NL bij mijn zus gaan wonen, maar ja als ze wat ouder worden en hier hun leventje hebben, is dat ook zo heftig. Mijn man vindt het "onzin" om daarover nadenken laat staan om het vast te leggen. Misschien een typisch nederlandse eigenschap inderdaad om alles goed geregeld te willen hebben. We hebben nu wel allebei een levensverzekering waardoor er geld vrijkomt als de ander overlijdt waar iig de uitvaart van betaald kan worden. Dat van de kinderen daar zit ik wel mee in m'n maag. Elke keer als we samen op pad zijn, schiet het me door m'n hoofd. Hebben jullie iets voor de kinderen vastgelegd? Mijn familie spreekt niet eens spaans dus het zou al heel moeilijk zijn om daar met mijn schoonfamilie over te communiceren.
Dat hoeft niet zo te gaan hoor. Je kunt gewoon de urn meekrijgen in Spanje (na een uur of 4 al).
Bedenk dat de Dela niet veel betaalt als je in het buitenland woont, daar heb je weinig tot niks aan.
Cum non tum age
