Reizen
alle pijlers
Grootste ergenissen in vliegtuig!
donderdag 22 mei 2008 om 20:22
Wat zijn jouw grootste ergenissen in het vliegtuig?
Mijn grootste ergenis is:
Als mensen bij een lange vlucht direct hun stoel heel asociaal naar achteren zetten zodat jouw (al veel te) krappe ruimte direct halveert wordt en je meteen dus zowat verplicht bent jouw stoel óók naar achteren te doen (wat ik heel irritant vind, kan je moeilijk naar schermpje kijken). Zo bepaalt iemand die vóór jou zit het comfort waarmee jij reist!
En verder natuurlijk sowieso de krappe ruimte (zit klem) en het slechte eten en het feit dat je geen invloed hebt op wie er naast je komt zitten. zo kan er een huilbaby naast jou zitten of iemand die stinkt etc. etc.
Ben benieuwd of jullie nog meer dingen hebben! Even hart luchten...
Mijn grootste ergenis is:
Als mensen bij een lange vlucht direct hun stoel heel asociaal naar achteren zetten zodat jouw (al veel te) krappe ruimte direct halveert wordt en je meteen dus zowat verplicht bent jouw stoel óók naar achteren te doen (wat ik heel irritant vind, kan je moeilijk naar schermpje kijken). Zo bepaalt iemand die vóór jou zit het comfort waarmee jij reist!
En verder natuurlijk sowieso de krappe ruimte (zit klem) en het slechte eten en het feit dat je geen invloed hebt op wie er naast je komt zitten. zo kan er een huilbaby naast jou zitten of iemand die stinkt etc. etc.
Ben benieuwd of jullie nog meer dingen hebben! Even hart luchten...
donderdag 29 mei 2008 om 18:05
Ja hoor ik vind het leuk als ze een praatje maken, maar niet als ik net klaar met alles ben en lekker met een krantje in de galley zit. Dan wil ik ff geen mensen om me heen.
Sorry voor mijn reactie boven, maar ik had begrepen dat je het express terug over hem heen gooide. Schrikreacties gebeuren. (wat niet wegneemt dat je wel goed kunt mikken...)
Ik heb eigenlijk nog nooit meegemaakt dat mensen hun achterburen waarschuwen dat ze hun stoel naar achteren doen.
Nou, ik ga een stukje vliegen, fijn weer wat passagiers verwennen...
Sorry voor mijn reactie boven, maar ik had begrepen dat je het express terug over hem heen gooide. Schrikreacties gebeuren. (wat niet wegneemt dat je wel goed kunt mikken...)
Ik heb eigenlijk nog nooit meegemaakt dat mensen hun achterburen waarschuwen dat ze hun stoel naar achteren doen.
Nou, ik ga een stukje vliegen, fijn weer wat passagiers verwennen...
donderdag 29 mei 2008 om 18:17
Ik ben niet zoooo'n regelmatige passagier, dus ik heb geen idee wat de 'galley' is... Maar voortaan zal ik er aan denken dat ik best een praatje mag maken als er iemand langskomt
En over dat mikken: ik heb altijd getennist dus ben gewend de bal terug te brengen naar waar hij vandaan kwam, laten we het daar maar op houden. Het meeste had ik al over me heen.
Wat jij zegt Mayou, dat de mensen eigenlijk nooit waarschuwen, dat is ook mijn ervaring, maar ik vind het best wel lijp. Ik ben vast niet de enige die op deze manier een keer hete drank over zich heen heeft gekregen.
En over dat mikken: ik heb altijd getennist dus ben gewend de bal terug te brengen naar waar hij vandaan kwam, laten we het daar maar op houden. Het meeste had ik al over me heen.
Wat jij zegt Mayou, dat de mensen eigenlijk nooit waarschuwen, dat is ook mijn ervaring, maar ik vind het best wel lijp. Ik ben vast niet de enige die op deze manier een keer hete drank over zich heen heeft gekregen.
donderdag 29 mei 2008 om 18:21
Ik verbaas me er wel eens over dat je uren in het vliegtuig zit en mensen dan helemaal niets willen zeggen. Nee, ik 'stort' me niet op iemand, hoor, maar probeer in het begin wel een klein praatje te maken. Ik heb het er dus neit over dat ik de hele reis wil kleppen, ik mag zelf ook graag lezen. Goedemorgen kan er dan wel vanaf, maar verder niet.
Hoe is dit bij jullie? Zie, als ik in de trein of bus zit zal ik niet gauw een praatje maken, maar gevoelsmatig is een lange vlucht toch anders.
Hoe is dit bij jullie? Zie, als ik in de trein of bus zit zal ik niet gauw een praatje maken, maar gevoelsmatig is een lange vlucht toch anders.
donderdag 29 mei 2008 om 18:27
quote:VIVAfeelfree schreef op 29 mei 2008 @ 17:55:
O ja, Noa, er heeft nog nooit een stewardess iets van mij 'hoeven te pikken' overigens. Ik heb eigenlijk nog nooit echt met een stewardess gesproken aan boord (behalve om iets te bestellen en daarvoor te bedanken) en de mensen om mij heen deden dat eigenlijk ook nooit. Vinden jullie (even generaliserend naar de stewardessen) dat wel leuk, als passagiers een praatje maken?
Ik had het ook niet over jou, ik schreef het als reactie op iets anders.
Wat dat praatje betreft, dat ligt er inderdaad aan of ik tijd heb, maar over het algemeen vind ik het wel oke.
O ja, Noa, er heeft nog nooit een stewardess iets van mij 'hoeven te pikken' overigens. Ik heb eigenlijk nog nooit echt met een stewardess gesproken aan boord (behalve om iets te bestellen en daarvoor te bedanken) en de mensen om mij heen deden dat eigenlijk ook nooit. Vinden jullie (even generaliserend naar de stewardessen) dat wel leuk, als passagiers een praatje maken?
Ik had het ook niet over jou, ik schreef het als reactie op iets anders.
Wat dat praatje betreft, dat ligt er inderdaad aan of ik tijd heb, maar over het algemeen vind ik het wel oke.
Cum non tum age
donderdag 29 mei 2008 om 18:27
Juist als ik op vakantie ga heb ik geen behoefte aan praatjes met wildvreemden.
Ik probeer altijd wel uitgerust op vakantie te gaan hoor, door eerst een paar dagen lekker thuis te blijven voor we gaan vliegen, maar ik ben wél moe en dan heb ik de eerste paar dagen geen zin in socializen. Dat doe ik op m'n werk al genoeg. Eerst ff rust, na een paar daagjes vakantie ben ik wel weer in de stemming voor een praatje.
Ik probeer altijd wel uitgerust op vakantie te gaan hoor, door eerst een paar dagen lekker thuis te blijven voor we gaan vliegen, maar ik ben wél moe en dan heb ik de eerste paar dagen geen zin in socializen. Dat doe ik op m'n werk al genoeg. Eerst ff rust, na een paar daagjes vakantie ben ik wel weer in de stemming voor een praatje.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 29 mei 2008 om 19:18
nee normaal sociaal contact is leuk zeker bij langere reizen ik woon in amerika dus mijn reis tijden zijn lang en om zolang niets tegen elkaar te zeggen is ook ongemakkelijk, ik probeerde meer te doelen op "versieren" etc.....
Dat snapte ik wel Dutchie . Ik bedoelde mijn reactie meer algemeen, het was geen reactie op jouw verhaal.
Maar eh, versierd worden, nou nee. Ha ha, meestal zit mijn vriend naast me, heb het nog niet meegemaakt.
Dat snapte ik wel Dutchie . Ik bedoelde mijn reactie meer algemeen, het was geen reactie op jouw verhaal.
Maar eh, versierd worden, nou nee. Ha ha, meestal zit mijn vriend naast me, heb het nog niet meegemaakt.
donderdag 29 mei 2008 om 20:04
Ik heb het inderdaad wel eens meegemaakt op een reis naar Singapore (best lang dus), dat de persoon die naast me zat totaal, maar dan ook totaal, niets heeft gezegd. We zaten in de business-class, dus 2 stoelen naast elkaar. Zelfs op mijn 'eet smakelijk' kreeg ik geen antwoord. Ook de stewardess kreeg maar matig antwoord van hem (dus het lag niet aan mij ).
donderdag 29 mei 2008 om 20:18
quote:lapin schreef op 29 mei 2008 @ 20:04:
Ik heb het inderdaad wel eens meegemaakt op een reis naar Singapore (best lang dus), dat de persoon die naast me zat totaal, maar dan ook totaal, niets heeft gezegd. We zaten in de business-class, dus 2 stoelen naast elkaar. Zelfs op mijn 'eet smakelijk' kreeg ik geen antwoord.
Sommige mensen hebben nu eenmaal een hele aparte manier van communicatie. De een zegt geen woord, zelfs geen dankjewel of alstublieft (mijns inziens de minste vorm van communicatie, maar voor velen geheel, maar dan ook geheel vreemd ....) de ander zegt veel te veel, van die kletsmajoren in de galley (booordkeuken) als je als cabinepersoneel net aan het eten bent.
Do you mind?
Wat ook altijd heel vermakelijk is, zijn de passagiers die blijven doorratelen in hun moerstaal, zonder de ondertiteling aan te zetten. Misschien toch nog eens Turks, Swahili, Arabisch, Russisch, Chinees, Koreaans, Japans, Pools, Roemeens, Fins, (to name a few)... gaan leren....??
Ik heb het inderdaad wel eens meegemaakt op een reis naar Singapore (best lang dus), dat de persoon die naast me zat totaal, maar dan ook totaal, niets heeft gezegd. We zaten in de business-class, dus 2 stoelen naast elkaar. Zelfs op mijn 'eet smakelijk' kreeg ik geen antwoord.
Sommige mensen hebben nu eenmaal een hele aparte manier van communicatie. De een zegt geen woord, zelfs geen dankjewel of alstublieft (mijns inziens de minste vorm van communicatie, maar voor velen geheel, maar dan ook geheel vreemd ....) de ander zegt veel te veel, van die kletsmajoren in de galley (booordkeuken) als je als cabinepersoneel net aan het eten bent.
Do you mind?
Wat ook altijd heel vermakelijk is, zijn de passagiers die blijven doorratelen in hun moerstaal, zonder de ondertiteling aan te zetten. Misschien toch nog eens Turks, Swahili, Arabisch, Russisch, Chinees, Koreaans, Japans, Pools, Roemeens, Fins, (to name a few)... gaan leren....??
donderdag 29 mei 2008 om 21:20
de ander zegt veel te veel, van die kletsmajoren in de galley (booordkeuken) als je als cabinepersoneel net aan het eten bent.
Ik ken het van mijn werk, ben niet stewardes hoor, maar in de weinige pauzes die we hebben en waar we eindelijk eens kunnen praten, komen er soms klanten langs te kletsen. Dan denk ik ook wel eens; mogen wij ook eens even
Ik ken het van mijn werk, ben niet stewardes hoor, maar in de weinige pauzes die we hebben en waar we eindelijk eens kunnen praten, komen er soms klanten langs te kletsen. Dan denk ik ook wel eens; mogen wij ook eens even
vrijdag 30 mei 2008 om 09:08
Ik verbaas me erover dat het asociaal gevonden wordt dat je je achterbuur niet waarschuwt als je je stoel naar achteren doet. Dat heb ik nog nooit gedaan, echt niet, en ik ben zelf ook nog nooit gewaarschuwd door degene die voor me zit! Nog nooit koffie over me heen gehad, niet van mijn eigen tafeltje en ook niet van de achterbuur
vrijdag 30 mei 2008 om 09:20
quote:esther766 schreef op 30 mei 2008 @ 09:08:
Ik verbaas me erover dat het asociaal gevonden wordt dat je je achterbuur niet waarschuwt als je je stoel naar achteren doet. Dat heb ik nog nooit gedaan, echt niet, en ik ben zelf ook nog nooit gewaarschuwd door degene die voor me zit! Nog nooit koffie over me heen gehad, niet van mijn eigen tafeltje en ook niet van de achterbuur Mijns inziens heeft het ook veel te maken met de wijze waarop je een stoel achterover zet. Als iemand zijn/haar 150kg wegende lijf in een keer tegen die leuning aan kwakt en tegelijkertijd op die knop drukt dan gaat dat zeker niet onopgemerkt voorbij aan diegene die erachter zit.
Maar als je die knop indrukt en zachtjes je rug tegen de leuning aan drukt, met beleid dus!!!!, dan hoeft niemand er iets van te merken. En je hoeft al zeker geen toestemming te vragen. (Dat heb ik in ruim 16 jaar tijd nog nooit meegemaakt!).
Het is zoals met zoveel dingen in het leven, de wijze waarop je iets doet. En sommige mensen hebben nu eenmaal de tact van een dinosaurus. Daar kunnen/willen die mensen vaak ook, helaas niets aan doen
Het zou allemaal een stuk makkelijker zijn/worden als iedereen eens een beetje meer consideratie had voor elkaar. En al zeker in een vliegtuig.
Ik verbaas me erover dat het asociaal gevonden wordt dat je je achterbuur niet waarschuwt als je je stoel naar achteren doet. Dat heb ik nog nooit gedaan, echt niet, en ik ben zelf ook nog nooit gewaarschuwd door degene die voor me zit! Nog nooit koffie over me heen gehad, niet van mijn eigen tafeltje en ook niet van de achterbuur Mijns inziens heeft het ook veel te maken met de wijze waarop je een stoel achterover zet. Als iemand zijn/haar 150kg wegende lijf in een keer tegen die leuning aan kwakt en tegelijkertijd op die knop drukt dan gaat dat zeker niet onopgemerkt voorbij aan diegene die erachter zit.
Maar als je die knop indrukt en zachtjes je rug tegen de leuning aan drukt, met beleid dus!!!!, dan hoeft niemand er iets van te merken. En je hoeft al zeker geen toestemming te vragen. (Dat heb ik in ruim 16 jaar tijd nog nooit meegemaakt!).
Het is zoals met zoveel dingen in het leven, de wijze waarop je iets doet. En sommige mensen hebben nu eenmaal de tact van een dinosaurus. Daar kunnen/willen die mensen vaak ook, helaas niets aan doen
Het zou allemaal een stuk makkelijker zijn/worden als iedereen eens een beetje meer consideratie had voor elkaar. En al zeker in een vliegtuig.
vrijdag 30 mei 2008 om 09:25
quote:happygirl2 schreef op 29 mei 2008 @ 18:21:
Ik verbaas me er wel eens over dat je uren in het vliegtuig zit en mensen dan helemaal niets willen zeggen. Nee, ik 'stort' me niet op iemand, hoor, maar probeer in het begin wel een klein praatje te maken. Ik heb het er dus neit over dat ik de hele reis wil kleppen, ik mag zelf ook graag lezen. Goedemorgen kan er dan wel vanaf, maar verder niet.
Hoe is dit bij jullie? Zie, als ik in de trein of bus zit zal ik niet gauw een praatje maken, maar gevoelsmatig is een lange vlucht toch anders.Lijkt me verschrikkelijk als ik naast iemand kom te zitten die een praatje wil maken. Echt niet fijn.
Ik verbaas me er wel eens over dat je uren in het vliegtuig zit en mensen dan helemaal niets willen zeggen. Nee, ik 'stort' me niet op iemand, hoor, maar probeer in het begin wel een klein praatje te maken. Ik heb het er dus neit over dat ik de hele reis wil kleppen, ik mag zelf ook graag lezen. Goedemorgen kan er dan wel vanaf, maar verder niet.
Hoe is dit bij jullie? Zie, als ik in de trein of bus zit zal ik niet gauw een praatje maken, maar gevoelsmatig is een lange vlucht toch anders.Lijkt me verschrikkelijk als ik naast iemand kom te zitten die een praatje wil maken. Echt niet fijn.
vrijdag 30 mei 2008 om 09:31
quote:fleurtje schreef op 30 mei 2008 @ 09:25:
[...]Lijkt me verschrikkelijk als ik naast iemand kom te zitten die een praatje wil maken. Echt niet fijn.
->Altijd je Ipod (of wat dan ook) meenemen....
->Veins een megavermoeidheid, zet een slaapmasker op en doe zeer opzichtig een paar enorme oordoppen in.
Er zit altijd wel ièmand aan boord die een chronisch aandachtstekort heeft en die dat botviert op zijn/haar buurman of cabinepersoneel. Inderdaad heel vermoeiend....
[...]Lijkt me verschrikkelijk als ik naast iemand kom te zitten die een praatje wil maken. Echt niet fijn.
->Altijd je Ipod (of wat dan ook) meenemen....
->Veins een megavermoeidheid, zet een slaapmasker op en doe zeer opzichtig een paar enorme oordoppen in.
Er zit altijd wel ièmand aan boord die een chronisch aandachtstekort heeft en die dat botviert op zijn/haar buurman of cabinepersoneel. Inderdaad heel vermoeiend....
vrijdag 30 mei 2008 om 10:04
quote:fleurtje schreef op 30 mei 2008 @ 09:34:
Weet je wat het punt is? Ik begrijp die tips van Ipod enzo heel goed. Maar ik wíl geen ipod op, ik wíl geen slaapmasker op... Ik wil gewoon een boek lezen of voor me uit staren zonder een gesprek aan te moeten gaan als onze blikken elkaar toevallig kruisen
Dan heb je waarschijnlijk 'last' van een 'open blik/gezicht'...
Zonder dat je het weet zend je een boodschap uit, of heb je een denkbeeldig etiket op je hoofd waarop staat: Praat met mij.
Het erge is dat jij dan ook altijd precies naast zo'n randdebiel zit die dat praatje ook echt aangaat... aaargh!!!
Ik heb precies hetzelfde...
Ook vraag ik mij wel eens af of ik soms een enorme i of VVV op mijn hoofd heb staan. Overal en altijd komen mensen naar mij toe met (toeristische) vragen. Of ik nu in New York of Amsterdam loop er komen altijd mensen naar mij toe om de weg te vragen... Nu heb ik altijd een kaart op zak, dus ik kan ze nog helpen ook, maar toch.
Een van de redenen waarom ik niet graag met het openbaar vervoer reis... Laat mij met rust!!! Erg eigenlijk.
Ik zeg het tegenwoordig ook gewoon: ik wil graag mijn boek lezen....
Weet je wat het punt is? Ik begrijp die tips van Ipod enzo heel goed. Maar ik wíl geen ipod op, ik wíl geen slaapmasker op... Ik wil gewoon een boek lezen of voor me uit staren zonder een gesprek aan te moeten gaan als onze blikken elkaar toevallig kruisen
Dan heb je waarschijnlijk 'last' van een 'open blik/gezicht'...
Zonder dat je het weet zend je een boodschap uit, of heb je een denkbeeldig etiket op je hoofd waarop staat: Praat met mij.
Het erge is dat jij dan ook altijd precies naast zo'n randdebiel zit die dat praatje ook echt aangaat... aaargh!!!
Ik heb precies hetzelfde...
Ook vraag ik mij wel eens af of ik soms een enorme i of VVV op mijn hoofd heb staan. Overal en altijd komen mensen naar mij toe met (toeristische) vragen. Of ik nu in New York of Amsterdam loop er komen altijd mensen naar mij toe om de weg te vragen... Nu heb ik altijd een kaart op zak, dus ik kan ze nog helpen ook, maar toch.
Een van de redenen waarom ik niet graag met het openbaar vervoer reis... Laat mij met rust!!! Erg eigenlijk.
Ik zeg het tegenwoordig ook gewoon: ik wil graag mijn boek lezen....
vrijdag 30 mei 2008 om 11:11
Jee, bij mij komen ook altijd gesprekken los. Als ik op de bus wacht begint na een paar minuten geheid een oud dametje haar levensverhaal te vertellen.
Soms heel interessant, zo zat ik eens in het vliegtuig naar Zuid Afrika naast een man met machtig interessante verhalen over een olifantenreservaat enzo. Super! Maar als mensen beginnen over hun kleinkinderen, dan wil ik echt niet meer
Maar dat jij het zo durft te zeggen. Vaak zet ik toch maar mijn MP3 speler op mijn hoofd. Soms niet eens aan, maar alleen al vanuit het gebaar
Soms heel interessant, zo zat ik eens in het vliegtuig naar Zuid Afrika naast een man met machtig interessante verhalen over een olifantenreservaat enzo. Super! Maar als mensen beginnen over hun kleinkinderen, dan wil ik echt niet meer
Maar dat jij het zo durft te zeggen. Vaak zet ik toch maar mijn MP3 speler op mijn hoofd. Soms niet eens aan, maar alleen al vanuit het gebaar
vrijdag 30 mei 2008 om 23:03
quote:dolfje schreef op 28 mei 2008 @ 16:35:
[quote]rammelkont schreef op 28 mei 2008 @ 10:05:
[...]
dus jij beslist voor mij dat ik niet met mijn bloedjes naar hun oma op curacao mag...
quote]
waar lees je dat???
Maar als jouw kinderen hier in Nederland op school zitten horen ze ook gewoon in november op school te zitten(heb het natuurlijk niet over evt familie noodgevallen oid)maar dan heb je wel te proberen om ze rustig te houden..
En als jij zo'n ouder bent die je kinderen rustig probeert te houden zeg ik er toch ook niks van,maar als ik sommige berichten hier lees zijn er genoeg ervaringen van mensen die last hebben gehad van kinderen op vliegreizen waarvan de ouders gewoon met een koptelefoon op zitten een film te kijken nou als je dan toevallig voor,naast of achter mij zit wordt jouw vliegreis ook onaagenaam.
Maar he ,reis je met je kinderen en zijn ze gewoon strontvervelend maar jij doet je best en dat zie ik duidelijk dan zeg ik er niks van maar dat wil niet zeggen dat ik er dan niet van baal.
dolfje geloof me als mijn kinderen zich als draken door het toestel begeven vraag ik zelf wel een plekje in het ruim voor ze! Overigens zijn mij kindertjes 2 jaar en 15 weken, de oudste heeft al regelmatig in een vliegtuig gezeten en gelukkig nooit problemen gehad. Ik kan me wél voostellen dat het kut is als er jank kinderen aan boord zitten, zeker als de ouders er niets aan doen, ik kan me gewoon niet voorstellen dat je er als ouder niets aan probeerd te doen eigenlijk. Jij stelde overigens heel duidelijk dat je met je kinderen maar niet naar mexico moest gaan, en dat gaat mij wat ver.
mijn ergenis op een vlucht naar Chili: een hele grote dikke zich met bier en biersworsten gevulde snurkende duitser op mn schouder en die 13 uur lang proberen op zn eigen stoel te houden, ik heb m echt bijna gemept ik was woest en dan met die meur 'ohhh sorry' in mn gezicht wasemen.... geef mij maar en jankend kind
[quote]rammelkont schreef op 28 mei 2008 @ 10:05:
[...]
dus jij beslist voor mij dat ik niet met mijn bloedjes naar hun oma op curacao mag...
quote]
waar lees je dat???
Maar als jouw kinderen hier in Nederland op school zitten horen ze ook gewoon in november op school te zitten(heb het natuurlijk niet over evt familie noodgevallen oid)maar dan heb je wel te proberen om ze rustig te houden..
En als jij zo'n ouder bent die je kinderen rustig probeert te houden zeg ik er toch ook niks van,maar als ik sommige berichten hier lees zijn er genoeg ervaringen van mensen die last hebben gehad van kinderen op vliegreizen waarvan de ouders gewoon met een koptelefoon op zitten een film te kijken nou als je dan toevallig voor,naast of achter mij zit wordt jouw vliegreis ook onaagenaam.
Maar he ,reis je met je kinderen en zijn ze gewoon strontvervelend maar jij doet je best en dat zie ik duidelijk dan zeg ik er niks van maar dat wil niet zeggen dat ik er dan niet van baal.
dolfje geloof me als mijn kinderen zich als draken door het toestel begeven vraag ik zelf wel een plekje in het ruim voor ze! Overigens zijn mij kindertjes 2 jaar en 15 weken, de oudste heeft al regelmatig in een vliegtuig gezeten en gelukkig nooit problemen gehad. Ik kan me wél voostellen dat het kut is als er jank kinderen aan boord zitten, zeker als de ouders er niets aan doen, ik kan me gewoon niet voorstellen dat je er als ouder niets aan probeerd te doen eigenlijk. Jij stelde overigens heel duidelijk dat je met je kinderen maar niet naar mexico moest gaan, en dat gaat mij wat ver.
mijn ergenis op een vlucht naar Chili: een hele grote dikke zich met bier en biersworsten gevulde snurkende duitser op mn schouder en die 13 uur lang proberen op zn eigen stoel te houden, ik heb m echt bijna gemept ik was woest en dan met die meur 'ohhh sorry' in mn gezicht wasemen.... geef mij maar en jankend kind
zaterdag 31 mei 2008 om 01:29
Ik weet ook niet wat er zo vreselijk is aan een praatje maken. Je kan de interessantste mensen tegenkomen in een vliegtuig, van alle culturen, leeftijden, levensovertuigingen etc.
Zo zat PP een keer in het vliegtuig naast de ex-president van Colombia. Hij dacht; krijg de hik, ik MOET een praatje met hem maken; dit kan je niet laten lopen. Dus toen er zich een kans voordeed is ie eerst met hem begonnen over voetbal (altijd goed bij latinos) en daarna hebben ze nog een tijd zitten bomen over de situatie in Colombia. Vet cool toch?
En toen PP en ik vorig jaar naar NY gingen, zaten we naast een Amerikaanse die het onwijs leuk vond om van alles en nogwat over haar stad te vertellen, allemaal tips om te gaan doen daar. Toen ze vertelde over Ground Zero werd ze een beetje bleek om de neus; bleek dat haar broer daar verongelukt was. Heftig.
Ik vind het leuk om als een soort mieren even voor een paar uurtjes aan elkaar te snuffelen en dan weer dag te zeggen.
Het hoeft ook geen uren te zijn; je kan ook na 20 minuten vriendelijk en heel gedecideerd zeggen; Zo, en nu ga ik even lezen.
Zo zat PP een keer in het vliegtuig naast de ex-president van Colombia. Hij dacht; krijg de hik, ik MOET een praatje met hem maken; dit kan je niet laten lopen. Dus toen er zich een kans voordeed is ie eerst met hem begonnen over voetbal (altijd goed bij latinos) en daarna hebben ze nog een tijd zitten bomen over de situatie in Colombia. Vet cool toch?
En toen PP en ik vorig jaar naar NY gingen, zaten we naast een Amerikaanse die het onwijs leuk vond om van alles en nogwat over haar stad te vertellen, allemaal tips om te gaan doen daar. Toen ze vertelde over Ground Zero werd ze een beetje bleek om de neus; bleek dat haar broer daar verongelukt was. Heftig.
Ik vind het leuk om als een soort mieren even voor een paar uurtjes aan elkaar te snuffelen en dan weer dag te zeggen.
Het hoeft ook geen uren te zijn; je kan ook na 20 minuten vriendelijk en heel gedecideerd zeggen; Zo, en nu ga ik even lezen.
zaterdag 31 mei 2008 om 07:17
Nu heb ik ook al regelmatig gevlogen maar ik moet me toch wel even aansluiten bij Nijn. Je ontmoet vaak interesante mensen in het vliegtuig en een praatje hoeft niet lang te duren.
Mochten het zo zijn dat de mensen verder willen praten en hun hele levensverhaal willen vertellen dan excuseer ik mijzelf en doe mijn ogen dicht.
Kinderen heb ik nog nooit zoveel last mee gehad, zo heb ik wel eens naast een moeder met een kind van 2 gezeten. Geen probleem, ben zelf nog zo gek om even mee te kleuren. Voor irritante kinderen en/of volwassenen die in mijn stoel drukken en/of trappen vraag ik vriendenlijk om daar mee op te houden en dat helpt vaak wel.
En dan hebben we nog zo'n kop telefoontje met ruisonderdrukking, in de goede electronica zaken en op luchthavens te koop. Dit werkt prima voor vele irritaties rondom je heen.
Mochten het zo zijn dat de mensen verder willen praten en hun hele levensverhaal willen vertellen dan excuseer ik mijzelf en doe mijn ogen dicht.
Kinderen heb ik nog nooit zoveel last mee gehad, zo heb ik wel eens naast een moeder met een kind van 2 gezeten. Geen probleem, ben zelf nog zo gek om even mee te kleuren. Voor irritante kinderen en/of volwassenen die in mijn stoel drukken en/of trappen vraag ik vriendenlijk om daar mee op te houden en dat helpt vaak wel.
En dan hebben we nog zo'n kop telefoontje met ruisonderdrukking, in de goede electronica zaken en op luchthavens te koop. Dit werkt prima voor vele irritaties rondom je heen.
