Het (r)emigrantentopic - still going strong!

Dat is echt k..dat soort gezeur met buren. Wij hebben het (tot nu toe) wel getroffen met de buren. Af en toe hevige ruzie bij de buren (dat zijn we nu al gewend), maar ik denk dat ze meer last van ons hebben dan wij van hun. Man heeft 2 linkerhanden en ging, toen ik in het buitenland was, de afvoer van het bad maken dat zoontje had gemold. (we onderhuren, dus een beetje rot als dingen kapot gaan). Resultaat: 2 buurvrouwen voor de deur, want de hele inhoud van het bad (was vrij vol) lag bij de onderbuurvrouw in haar badkamer en een klein gedeelte bij de buurvrouw. Hoe maak je snel vrienden

Nee Ine, die partner was de deur al uitgezet en die minnaar was er ook niet meer. En daarna ben ik hartstikke trouw geworden

Man was nog wel getrouwd (moet ik eerlijk bekennen), maar niet lang meer dus. Ja, zo gaan die dingen. Ik ben ook niet overal even trots op, maar ik heb nergens spijt van



En ik wil het ook weten hoe het met de architect was ine

quote:Anais01 schreef op 27 oktober 2009 @ 20:40:

Oke, we beginnen nu met de verliefde fase en later komen we bij het onderwerp: wanneer maakten jullie voor het eerst ruzie en wanneer en waarom wil je hem soms wel achter het behang plakken.



Echt leuk, Nymeria maar ehm... nadat jullie hebben gezoend, wat gebeurde er toen? Ik ben erg benieuwd naar dat wat erna kwam en wat jij beschrijft als "the rest is history". Wanneer werd je echt verliefd en waar viel hij op en jij? En toen?



Snjo... leuk dat je zo snel reageert. Wat romantisch met die man met wie je letterlijk en figuurlijk de lucht in bent gegaan!



Het was zo al een lang verhaal



Maar eh na dat zoenen is er die dag helemaal niks meer gebeurd. Sorry! Inmiddels vond ik hem al wel super leuk. Heel aantrekkelijk en grappig en intelligent. Ik weet niet of ik al echt verliefd was. Ik word niet zo makkelijk verliefd. ik dacht al wel heel veel aan hem als ik hem niet zag. Dus er kwam een derde date en een vierde en nog meer... op een gegeven moment zagen we elkaar echt bijna elke dag. Ergens in die tijd ben ik ook echt verliefd geworden. Wat ik zo leuk aan hem vond was dat hij altijd overal voor in was, makkelijk in de omgang, heel bedachtzaam en opmerkzaam. Veel mensen kosten enorm veel energie en je krijgt er weinig voor terug maar hij is iemand die mij juist enorm veel energie geeft. Ik vond en vind zijn enthousiasme altijd zo leuk.



En toen zat mijn stage er op en moest ik terug naar Frankrijk.... Hij bleef nog langer in Rome.



Toen hebben we een poosje een lange afstand relatie gehad. We gingen weekendjes bij elkaar langs en zo. Dat hebben we ongeveer een 6 maanden gedaan. Misschien iets langer. Was ook wel leuk want het was altijd heel intensief en we wisten dat het toch maar tijdelijk was.



Daarna ging hij terug naar Frankrijk. Hij had nog geen huis en ik alleen een studentenkamertje. Hij logeerde bij mij en we hebben het er eigenlijk verder niet eens over gehad of we zouden gaan samenwonen maar we zijn gewoon op zoek gegaan naar een appartement en hebben dat gehuurd. Samenwonen is leuk maar dat was wel het einde van het echte zorgeloze van het eerste jaar. Toen begon zijn familie een rol te spelen en dat was heel vermoeiend. Zijn familie heeft mij nooit kunnen accepteren omdat ik geen Marokkaanse en geen Moslim ben.



En nog eens twee jaar later zijn we getrouwd.



En 1,5 jaar later kwam onze oudste.

zo ik ben weer bij hoor!! hahaha heerlijk die verhalen... er komen steeds meer details aan het licht!



@ lapin cheecky cheecky.. beetje sexueele intimiteiten op het werk! gelukkig was het gewenst! hahaha



@ ainne erg nieuwsgierig, hoe liep het verder. had je tijdens die ons echt zo iets van: dit is het, of heb je hem afgepoeierd maar kwam je hem telkens weer tegen...?



tja.. mijn verhaal...eindigde in een scheiding, dus niet echt de moeite waard om te vertellen...

Oke, komt ie.

Maar jullie weten inmiddels wel dat ik soms nogal lang van stof ben, dus alvast sorry daarvoor. Ainne vertelt haar verhaal gewoon in 3 regels!!

Maar ik vind het nog steeds een heerlijke avond, het is echt heel leuk begonnen tussen ons. Voor mij was het een verrassing dat hij me zo leuk vond trouwens, dat wist ik echt echt echt niet, tot die avond.



We kennen elkaar begin december as 3 jaar. Hij heeft zijn kantoor achter het cafe waar ik ging werken en hij zit er dus regelmatig, voor een afzakker of met collega's. We hadden echt altijd lol als we elkaar zagen, er gebeurden ook vaak gekke dingen als ik aan het werk was en hij als gast aanwezig was (ja, geen idee hoe dan kon.. een keer ontsnapte een klant, door het toiletraampje te lang verhaal hitsige soldaten die aan de bar uitgebreid stonden te friemelen met mijn collega's ook te lang). Daar konden we echt heel hard om lachen en nog steeds trouwens. Hij was degene die wel eens flirte, ik durfde dat toen niet. Hij is nogal hip, vlot en leuk en Getrouwd, dus flirten deed ik niet. Toen was ik nog braaf.



De zomer daarna heb ik niet meer in het cafe gewerkt en al die tijd heb ik hem niet gezien. Vlak voor de winter was ik een tijdje alleen, zoon in NL, en toen ben ik het cafe ingegaan. Ineens kwam hij ook nog een afzakkertje halen. Huh?? Geweldig! Wij flirten kletsen en kletsen en toen vertelde hij dus dat hij het zo geweldig vond dat hij me eindelijk weer zag en dat hij me zoooooooooo leuk vond en zo bijzonder.



Terwijl wij aan de bar zaten, kwam er nog een stamgast bij ons staan, dus stopte ons gesprek en zat ik tussen hen in te luisteren. Op een gegeven moment vroeg de architect mij heel uitgebreid waar ik nu precies woonde. Ik had GEEN IDEE dat hij bedoelingen had, echt niet.

Al snel daarna zei de architect dat hij toch echt naar huis moest en ging weg.. Kuuuuuuut Jammer, dacht ik, en ik heb toen echt zitten te bedenken hoe ik in vredesnaam zijn nummer zou kunnen krijgen en had mijn collega daar voor willen vragen. Maar goed, ondertussen zat ik aan stamgast vast die mij ook nog een drankje aanbood. Ik wilde geen drankje, ik wilde weg! Kijken of de architect op mij stond te wachten. In sneltreinvaart heb ik die gekregen wijn opgedronken en ik ben meteen vertrokken. Met mijn auto uit de garage gereden en.. niks. Zijn auto weg, kantoor donker, hij was echt naar huis .



Een beetje teleurgesteld ben ik richting mijn huis gereden. Onderweg schoot me ineens te binnen dat ik hem precies uitgelegd had waar ik woonde, dus dat hij ook nog bij mij op de stoep zou kunnen staan te wachten!! Doodzenuwachtig reed ik naar boven, maar hij was er niet. Sneuer dan sneu ben ik nog een rondje door het dorp gaan rijden, om te kijken of hij daar nog ergens was. Hij was natuurlijk nergens, dus ben ik naar huis gereden.



Op de laatste helling naar mijn huis, zag ik ineens een auto van de andere kant aankomen!!!!! En ja hoor, het was hem!!!! Hij deed zijn raampje open en vroeg of hij nog een borrel bij mij mocht komen doen. Wat een heerlijk moment was dat!!



Daarna hebben we echt in een deuk gelegen, want hij was dus achter een andere Rav aangereden, denkend dat het mijn auto was, en had bij een verkeerd huis geparkeerd. Hij is ook uitgestapt, maar toen die vrouw uit die Rav vroeg of ze hem misschien kon helpen, had hij ineens door dat ik het niet was en hij bij het vekeerde huis stond. Hij wilde het net opgeven, toen ik hem op de helling tegen kwam.



We hebben heel lang zitten kletsen, verhalen verteld over onze jeugd, dingen die we gedaan hadden, opleidingen, het dorp hier, zijn dorp, zijn familie, mijn familie. Nouja, alles zeg maar.

Ik vertelde hem dat ik al helemaal had zitten denken hoe ik hem mijn nummer had kunnen geven of het zijne te weten had kunnen komen, als we elkaar toch misgelopen waren. En toen zei hij: 'Lieve Ine, ik geef je straks mijn nummer en dat moet je goed bewaren. Je mag het vanaf nu al-tijd gebruiken als je me nodig hebt, voor wat dan ook.' Hij vertelde dat hij de hele zomer gepiekerd had over hoe hij nu in contact met mij zou kunnen komen, omdat ik niet meer in het cafe kwam (geen tijd). Hij had mijn collega eindeloos gevraagd hoe het met mij ging, of ze mij nog wel eens zag, of ik nog wel hier woonde, etc etc - dat klopt trouwens, collega vertelde dat uit zichzelf kort daarvoor al een keer.



Nou, en toen zijn we heeeeeel fijn van bil gegaan.



Dat was het begin.



Vlak daarna was het kerst en heeft hij me op een avond een hele grote doos Merci voor de deur gezet (terwijl ik ergens zat te zuipen ofzo, kreeg ineens een smsje dat hij aangebeld had en hij een cadeautje achter had gelaten).

Dat vond ik zo lief.

Hahahahahaha Ine. Wat een mooi verhaal weer en helemaal niet lang hoor.

Ainne, dat heb je heel zakelijk ingekort

Ik lach me hier slap om jullie



Ik ga naar bed. De moeders hadden een half uur vertraging en op de terugweg naar huis kwamen we ook nog in een file terecht (om 12.00 snachts!!!!!!). En die moeders maar lullen met elkaar (ook tegen mij geloof ik, maar ik luisterde al niet meer.).

Ainne, bedankt! Ik voel me inderdaad ook heel erg blij de laatste tijd!



Hahaha, Ine.....dat is nog eens een mooi verhaal. Sowieso echt heel leuk om al jullie verhalen te lezen! Mijn love story is niet eens zo romantisch, maar als ik eraan terugdenk, vind ik het zelf wel heel romantisch. Haha, misschien is dat die roze bril nog steeds.

@Specu hier geen last van de buren, de jongens aan de overkant zijn vaak te haiiiii, de buurvrouw naast ons is stok doof. Dan blijft er alleen die halve zool van een uit de kluiten gewassen gestoorde buurjongen (van ruim 47 jaar) over. En die weet zich aardig rustig te houden aangezien we zijn moeder hebben gewaarschuwd dat wij haar met zijn alle voor de rechtbank zouden slepen.



@Anais en dan speciaal voor jouw mijn sappige verhaal, al had ik die al eens in kort geschreven als ik het goed heb.

In maart 2004 ging ik mijn ouders in Belize opzoeken maar dit keer om energie op te bouwen om mijn relatie te beindigen (sorrie mijn puntjes werken niet).



Ik had een tussenstop vlak bij Playa Del Carmen Mexico om even paar grot duiken te doen echter ik was te verkouden om een tweede dag te duiken en vervolgde mijn weg.



Belde halve wege de busreis even naar de huidige vriendin die HET NIET LEUK VOND dat ik zulke gevaarlijke duike ging doen. Wat ze niet wis dat ik toen al klaar met haar was.



Er gaan een paar dagen over heen en net voordat ik met mijn Belizeaanse vrienden naar Happy Hour zou gaan loopt daar een Amerikaanse dame bij mijn ouders na binnen die

seminars aan verpleegsters gaf. We begroeten elkaar even vluchtig terwijl ik de trap af ren (en denk wat een lekker ding) en ben weg. De volgende morgen vraagt mijn mooeder of ik het erg vind of deze dame meegaat naar het zuiden waar wij een NL/Duitse vriendin bezoeken die een Guest house heeft, ik zei;"Mam je kent mij toch, ik vind het prima". De dag ging voorbij maar de dame kwam niet opdagen en toen ik bij het hotel stond zat ze niet meer op de bewuste hotelkamer.



De volgende dag staat dat lekker ding bij mijn ouders voor de deur, ze hadden haar van kamer verwisseld maar de desk wist er blijkbaar niets van. Mijn moeder dus weer, wil je nog op pad en ze zei ja voor hoelang. Twee drie dagen maar ik ga niet mee, zei het menske.



Dus voordat ik het weet hadden we haar uitgechecked, de meeste spullen bij mijn ouders gelaten en hups in de pickup truck richting Hopkins Village. Al snel was er een gesprek gestart en tja ze leek mij wel de ideale persoon om verder mee te gaan, maar die afstand plus ik en zij hebben nog beide een relatie. Na lekker te hebben gechilled op de veranda van de Guesthouse vroeg ze of ik nog even in de zee wilde zwemmen. De Caribbean zee was ruig en ik zei dat ik wel even mee zou gaan.



Het was donker, er waren flinke golven en deze jongen liepen met een zwembroek de zee in. Zie ik daar toch achtermij een dame het bewuste zwempak uit doen en een totale skinny dip te doen. Tja ik hoef jullie niet meer te vertellen dat de golven de rest zouden doen.



Thuisgekomen heb ik direct de relatie met de de NL-trut verbroken en wij (mijn Amerikaanse lover en ikzelf) hebben veel telefoon en email verkeer gehad. Ik was net amper een nieuwe baan in de achterhoek begonnen of de zomervakantie breek aan, ik vlieg naar New York waar wij verbleven bij mijn vriend.

Een week op de lip hangen leek ons wel een goed idee om te kijken of wij elkaar wel nog steeds leuk vonden. Damn wat voelde dat goed aan. De baas was niet blij toen ik hoorde dat ik een jaar later weer zou vertrekken maar hij kon het wel waarderen dat ik er voor ging.

Langzaam werden haar ouders en kids geinformeerd (oeps weer die puntjes) en ja ze kwam in december naar Nederland toe voor een Meet & Greet met mijn kids en vrienden. Iedereen was positief zlefs mijn ex-vrouw. De week van koud leiden ging voorbij want ze had tijdens die week alle warme truien van mij

aan die ze maar kon bedenken.



Samen vlogen we naar de Bay Area, voor het eerst van mijn leven naar San Francisco en wauh dat was even iets anders dan een plaats in het oosten.

De familie was erg aardig en ik kon goed opschieten met haar dochter die inmiddels 15 jaar was. Die laatste gaf ook de doorslag, ik vertelde haar dat als het ons niet zou werken er geen relatie met haar moeder kon zijn. Zij vroeg dus waarom; Ik vertelde haar dat zij en haar broer op nummer een staan en ik op plaats drie kom. Als het niet tussen ons klikt dan heeft het geen zin om verder te gaan.



Tijdens mijn inchecken op SFO kreeg ik een heel lief smsje van haar dat ze blij was dat ik haar moeder zo gelukkig maakte.



Hatsikide, nu was het zeker. Een jaar later zijn wij op dezelfde plek getrouwd waar de golven ons elkaar lieten omarmen, namelijk in Hopkins Village Belize. De volgende negen maanden heb ik zoveel overuren gedraaid dat deze jongen regelmatig zijn vrouw/lover kon zien. Toronto, Belize, NL en Zwitserland waren wel de landen die ik heb gezien.



Onderhand zijn wij 4.5 jaar getrouwd, woon ik 3.5 jaar in de USA en zijn nog steeds hartstikke gelukkig.



By the way, ik heb ooit mijn ex-vriendin een keer terug gezien toen ik bij een bezoekje NL in de kroeg met vrienden zat te pimpelen, ik zei vriendelijk goedendag maar madam draaide 180graden en liep de kroeg uit. Leuke bijkomstigheid is dat mijn dochter vorige week nog aan tafel zei; Pap ik haatte die griet toch wel zo erg.

wat leuk die verhalen!

Ik denk dat mijn ontmoeting met man ook wel romantisch was, iig wel speciaal, en hoe het allemaal gegaan is ook.

we zijn nog steeds heel blij met elkaar.



ik heb hem aan Joop te danken, zegt Joop, hihi.



Is ook wel zo.

Sanne, Chicha, Fladder, Mikkemak, Nanien en natuurlijk iedereen die ik nu ben vergeten, waar zijn jullie love story´s en Lotje, die van jou willen we ook lezen! Disco, zo makkelijk kom je er niet vanaf natuurlijk. Vertel, wat was jouw meest romantische date, zo eentje waarbij de vonken er vanaf vliegen en hoe verliep dat?

Ine, ik zit te smullen bij je gedetailleerde verslag. Je kunt nooit langdradiger zijn dan ik altijd ben. Die omschrijving van Ainne is veel te nuchter natuurlijk, daar staat geen enkel sappig detail in.

Ps. Wat was Lapin een beest he? Samenwonen en rotzooien met collega´s. Ik snap nu dat ze is geëmigreerd op een gegeven moment. Dat was DE oplossing om te voorkomen op elke straathoek tegen een ex op te botsen.

Sfo, wat romantisch is jullie liefdesverhaal toch, die nacht op het strand en in zee, fantastisch om te lezen.

Oh jee Specu, geen voorbehoedsmiddelen in huis... hier kun je die gewoon dag en nacht laten bezorgen.

Nymeria, thanks voor de aanvulling, waarom moest je na je stage weer terug naar Frankrijk en kon je niet in Rome blijven?

sorry Anais, jij zit natuurlijk al uren vol ongeduld te wachten



Nou, het zit dus zo.... mijn ex en ik gingen ongeveer 3 jaar geleden uit elkaar. We hadden 4 jaar iets met elkaar gehad en ondanks dat ik het uitmaakte, was ik er een tijdje best verdrietig over. Op 31 dec 06 voelde ik me heel erg zielig, ik had echt een baaldag en heel erg de behoefte om in mijn zelfmedelijden te zwelgen, haha...het klinkt dramatisch en dat vond ik het toen ook. Ik had geen zin in een feestje, maar een paar lieve vriendinnen lieten het daar niet bij zitten en kwamen me ophalen die avond, zij hadden namelijk een feestje met vrienden van vrienden enz.



Daar bleek mijn inmiddels-Vriend ook bij te zijn, ik vond het gelijk een leuke jongen en ik vond hem wel interessant. Mijn vriend is heel erg rustig en dat vond ik wel aantrekkelijk. Hij liep niet zo te brallen als sommige mannen op dat feestje, hij sloofde zich niet uit in de hoop aandacht te krijgen. Hij was gewoon op een heel rustige manier toch aanwezig. We deden die avond ook een spel met z'n allen, een soort party&co.... Hij en ik bleken samen een team te zijn (we zijn er nog steeds niet achter of dat nou toeval was of een vooropgezet plan van vriendinnen). Hij bleek in ieder geval een goede spelpartner te zijn, want al snel stonden we voor.



Uiteindelijk was er een soort pictionairy-achtige opdracht. Ik moest een zwembroek tekenen, ik dacht echt dat we onze overwinning in the pocket hadden. Maar helaas......Vriend bleef maar overtuigd roepen onderwaterbroek, onderwaterbroek!!!. Ik raakte steeds gefrustreerder en bleef steeds meer pijltjes naar mijn zwembroek tekenen. Uiteindelijk was de tijd voorbij en had hij het niet geraden, iedereen lag helemaal in een deuk en hij bleef maar vragen hoe dat dan ook alweer in het nederlands heette. Ja, ZWEMBROEK, doos! Ik merkte assertief op dat het niet erg was en dat ik hem wel zou helpen omdat ik toch al vrij veel ervaring had met allochtonen met een taalachterstand. (hij is namelijk niet nederlands, al hoor of merk je dat verder nooit aan zijn taalgebruik) Hij moest heel erg lachen...



Maar verder gebeurde er die avond eigenlijk niks, ik vond hem echt heel leuk, maar het leek me niet slim om gelijk weer iets met iemand te beginnen. Ik wilde eerst weer even single zijn en helemaal over mijn ex heen komen.



Drie maanden later kreeg ik een smsje van een vriendin, 'die ene jongen van het feestje' wilde graag mijn nummer. Ik vond het nogal stom dat hij pas na 3 maanden mijn nummer wilde. Toen ik hem daar later naar vroeg antwoordde hij dat hij geen zin had om mijn rebound te zijn. Daar had ie natuurlijk helemaal gelijk in, dat was ook de reden dat ik hem die avond niet versierd had.



Maar goed, de dag voor mijn verjaardag zouden we samen ergens iets gaan eten, ik had hem niet verteld dat ik de volgende dag jarig was. Hij had een heel leuk restaurantje uitgekozen waar je steeds allerlei kleine gerechtjes kunt bestellen. We hebben het die avond zo leuk gehad! Hij was rustig (again) en luisterde vooral, en ik zat te kletsen over van alles en nog wat. Voor we het wistten was het ineens 12 uur en er begonnen wat smsjes binnen te druppelen van mensen die me feliciteerden. Hij vroeg wat er aan de hand was en toen vertelde ik hem dat ik jarig was. Daarop glimlachte hij zó lief en zei hij dat hij dat natuurlijk al lang wist. Hij moest even naar de wc, maar toen hij terugkwam had ie een heel mooie cupcake met een kaarsje in zijn handen, met daarop: Hoera, 22! Zachtjes begon hij te zingen en toen feliciteerde hij me, met 3 zoenen! Tsss......dat vond ik zo'n anticlimax!!! Hahahaha....



Hij bleek ook een aantal kleine cadeautjes voor me te hebben die in waarde waarschijnlijk helemaal niet zo groot waren, maar ze waren allemaal zo goed uitgezocht, terwijl hij me toen nog niet echt kende. En toen als laatste zei hij: Ik heb nog één cadeautje voor je. En toen zoende hij me eindelijk echt!



Eigenlijk best schattig als ik er nu aan terugdenk!

Oh, en toen daarna heb ik hem heel onromantisch meegesleurd naar mijn hol! Haha.....en toen hebben we een heel leuke nacht gehad.



Jullie kunnen je voorstellen hoe ik er de volgende dag op mijn verjaardag bij zat! Met een big smile....(En al die visite maar denken dat ik het nog steeds zo leuk vind om mijn verjaardag te vieren)

Ainne dat bedoelde ik idd. Dank je !

SFO en Nymeria, ook al van die leuke verhalen. Maar nu wil ik die van Sanne ook wel weten!



Ik ben lichtelijk in shock nog over Lapins onthulling. Maar voel me nu minder eenzaam als sloerie mannenverslindster .



Leuk dat de moeders er zijn trouwens. Kunnen zij goed met elkaar opschieten? Is je schoonmoeder ook weduwe? Blijven ze lang?



Sarah, huh? welke joop en hoezo?

Hey Sanne, crosspost.. Wat een leuk verhaal, ik vind het heeeeel romantisch! Super dat hij je verjaardag dus al uitgevogeld had ergens bij iemand.

Hihih, dames dames toch, hoe het kan lopen in de liefde. Geweldig.

Zelf geen verhalen hoor. Mn laatstste relatie is nu 5 jaar geleden en daar had ik NOOIT aan moeten beginnen. De laatste keer dat ik iemand echt leuk vond is ook geen topverhaal. Verder vind ik weinig mannen leuk. Mijn tijd komt nog wel. (hopelijk)



Maar blijf vooral vertellen.

Tuurlijk JJ, jouw tijd komt nog wel.....en in de tussentijd vermaak je je volgens mij prima toch?



En Ine, ik vond het inderdaad ook een heel lieve actie. En nu 2,5 jaar later blijkt hij ook echt steeds liever en leuker te zijn. Anders had ik me natuurlijk nooit laten ontvoeren naar Sydney.

Ik was net 21 toen ik voor een reisorganisatie naar Spanje werd gestuurd. Er werd mij verzekert dat er iemand van de lokale agent op mij zou wachten op het vliegveld in Barcelona.

Helaas, toen ik daar aankwam niemand te zien, dus gebeld met de agent.

Mijn huidige man nam de telefoon op en vertelde me doodleuk dat ik maar een auto moest huren en naar kantoor moest rijden.



Dit was begin 1986 en de huidige rondweg om Barcelona bestond toen nog niet. Ik moest op goed geluk dwars door de stad richting het noorden. Ben een paar keer gestopt onderweg om de weg te vragen, zonder ook maar 1 woord spaans te spreken.

Na bijna 3 uur rijden en zoeken kwam ik eindelijk aan op kantoor van de agent. Aldaar stond meneer al met de deurknop in de hand om weg te gaan, boos omdat ik zo laat was.

Het was voetballen op TV en dat mocht hij niet missen. Ik werd gelijk meegesleept naar de plaatselijke kroeg om de wedstrijd te zien.

Daarna uit eten met veel mensen en de discotheek in. Ik liep nog in dezelfde kleren als waarin ik 's-ochtends uit Nederland was gekomen.

Affijn, ik ben bij hem thuis in bed beland zonder ook maar mijn koffers te hebben uitgepakt.

Tot op vandaag.

Zo, ik hoef geen grenzeloos verliefd meer te kijken, want deze verhalen zijn net zo sappig!

Echt leuk om te lezen hoor.



Guiriman was nog een guiri-jongen toen ik hem ontmoette. Het was voorjaar '93 en ik was als "lastminute" erasmus in januari naar Spanje vetrokken om ex niet meer tegen te komen over mijn eerste serieuze relatie heen te komen. Ik zou een half jaar lang alleen maar feesten, flirten, zonnen (en oja ook spaans leren en allerlei vakken volgen ja).... De eerste 2 maanden was ik nog erg met ex bezig en kon nog niet 100% van de ervaring genieten maar daarna werd het één groot feest. We gingen 7 dagen per week uit en er was altijd wel één of ander leuke spanjaard in de buurt. Zo ook die 17e april tijdens de lentefeesten. Eén van zijn vrienden sprak mijn vriendin aan, nadat hij enthousiast hé GUIRIS (buitenlanders) had geroepen. Guiriman stond op een afstandje toe te kijken want sprak weinig engels en dacht dat wij geen spaans spraken. Toen hij doorkreeg dat dat wel zo was stapte hij op mij af en bood mij een heineken aan (hoe origineel). Het werd een leuke avond die eindigde in zoenen in mijn portiek. Voor mij was het toen niet meer dan de zoveelste flirt (hé, mag ik ook bij de sloerieclub, of is dit al verjaard?) en ik was dan ook verbaasd dat hij de volgende dag op de stoep stond om me mee naar een soort jazzclub te nemen. Het wss gezellig, hij was nuchter nog leuker en het begon te kriebelen. Hij zat in die tijd bij een studententheater en nodigde mij en mijn vriendinnen uit voor een voorstelling en wat zag hij er charmant uit daar op het podium (zal nog wel es een foto op FB plakken uit die tijd).

In die tijd daarna nam hij mij en 2 nederlandse vriendinnen vaak mee met vrienden van hem om de omgeving te verkennen, te kamperen etc. Het was erg leuk en wow wat ging mijn spaans vooruit. Toen kwam de maand juli waarin ik weer terug zou gaan naar Nederland. Mijn beste vriendin (ja die van Mallorca dit weekend) ging met haar nederlandse vriend nog een paar weken backpacken in Portugal. Guiriman wilde wel mee, dus daar gingen we met z'n vieren. Een heerlijke vakantie. Toch dacht ik steeds "als ik naar Nederland ga, is het over". Ik zag een LDR helemaal niet zitten en wilde gewoon verder met mijn uitbundige leventje in Nijmegen (ik was net 21 geworden...). Dat heb ik in eerste instantie ook gedaan al bleven we contact houden en schreven we elkaar lange epistels (die ik allemaal bewaard heb). In oktober zocht ik hem nog op en hebben we weer een heerlijke tijd gehad. Daarna kwam hij met kerst bij mij op bezoek etc. en zo ging het anderhalf jaar door. In januari 1995 kreeg ik de kans om stage te gaan lopen in Madrid en kon hij daar vervangende dienstplicht doen. Drie jaar hebben we er samengewoond (na stage kwam baan bij hetzelfde bedrijf). Het is niet altijd koek en ei geweest want voordat we definitief in Murcia kwamen wonen in 1999 ben ik nog bijna een jaar in NL geweest omdat ik veel twijfels had over hem en ook over mijn toekomst in Spanje. Ik heb in NL nog gewerkt, gesloeriet gefeest en een "nederlands leven" uitgeprobeerd en dat heeft goed gedaan maar ik kon er toch ook mijn draai niet helemaal vinden. Spanje en HIJ bleven trekken en daarom ben ik in 1999 weer teruggekomen, deze keer om te blijven. Bruiloft volgde 2 jaar later en 6 maanden later was ik zwanger. And here I am now....

Hé Ainne, kun je mijn verhaal ook even samenvatten, het is wel erg lang geworden.....



Chicha: je werd mee naar de voetbal gesleurd en toen was je gelijk verkocht?? Er moet toch meer te vertellen zijn???



Sanne: dat is een romantisch begin zeg, lijkt wel een film....

nee, dat was niet grappig en het rijmt ook niet!