Reizen
alle pijlers
thuis wennen na lange reis
dinsdag 20 januari 2009 om 17:48
Hallo allemaal,
Ik ben nu een week thuis na 4 maanden te hebben gereisd door Azie.Ik was ontzettend blij om iedereen terug te zien.
Ik kan alleen echt niet wennen om weer thuis te zijn,ik slaap heel slecht,huilerig,onrustig,een beetje verloren..
Heel raar en ik had t niet verwacht.
Zijn er mensen die dit herkennen???
Groetjes
Ik ben nu een week thuis na 4 maanden te hebben gereisd door Azie.Ik was ontzettend blij om iedereen terug te zien.
Ik kan alleen echt niet wennen om weer thuis te zijn,ik slaap heel slecht,huilerig,onrustig,een beetje verloren..
Heel raar en ik had t niet verwacht.
Zijn er mensen die dit herkennen???
Groetjes
dinsdag 20 januari 2009 om 17:59
Yup. Sterkte, het duurt nog wel even. Probeer je draai hier weer te vinden en geniet lekker van je gemaakte reis. Wat ook helpt: een nieuwe trip plannen en daarna toe "werken" (dat kan zijn werken, (af)studeren, sparen, etc.) Ik herken je gevoel helemaal en heb het soms nog (sept terug gekomen na 6 mnd).
dinsdag 20 januari 2009 om 18:11
Ik ben niet bang dat t niet slijt gelukkig,ik had t alleen niet verwacht zeker omdat ik wel zin had om iedereen weer te zien en om lekker met een kop thee op mn bankje te zitten..
Ik vind t erg vermoeiend nu om mensen over de vloer te hebben,ben echt kapot daarna!! Terwijl normaal mensen bij mij binnen komen wandelen en ik t supergezellig vind!
Ik vind t erg vermoeiend nu om mensen over de vloer te hebben,ben echt kapot daarna!! Terwijl normaal mensen bij mij binnen komen wandelen en ik t supergezellig vind!
dinsdag 20 januari 2009 om 18:55
Euh..ik was een jaar op reis. Maar ik was net zo lang op reis totdat ik echt naar huis wilde. Ik verlangde op een gegeven moment erg naar mijn eigen huisje, bank en tv. Moet er wel bij vermelden dat ik wel 4x mijn ticket heb veranderd in wel/niet naar huis en mijn broertje, die in mijn huis zat, inlichtte ik kom thuis/niet thuis. Maar dat scheelt misschien wel.
Maar ook toen ik terugkwam voelde ik me een beetje verloren. Ik belandde in een wereld van pensioen-stress en liep tegen mensen aan die de hele dag door druk aan het sms-en waren. Ik leefde op reis met de dag, was blij met de natuur en ging met mensen om die ik leuk vond. Hier, weer terug in Nederland, moest ik weer aan het werk en vol mee in de stress!
En nu, heb ik nog steeds heimwee naar het reizen. Ik beloof mezelf dan ook ieder jaar een verre reis van een maand!
Maar ook toen ik terugkwam voelde ik me een beetje verloren. Ik belandde in een wereld van pensioen-stress en liep tegen mensen aan die de hele dag door druk aan het sms-en waren. Ik leefde op reis met de dag, was blij met de natuur en ging met mensen om die ik leuk vond. Hier, weer terug in Nederland, moest ik weer aan het werk en vol mee in de stress!
En nu, heb ik nog steeds heimwee naar het reizen. Ik beloof mezelf dan ook ieder jaar een verre reis van een maand!
anoniem_47470 wijzigde dit bericht op 20-01-2009 18:56
Reden: foutje
Reden: foutje
% gewijzigd
dinsdag 20 januari 2009 om 19:00
Ik ben ook wel een beetje bang voor dit fenomeen eigenlijk. Als ik straks terugkom uit Azië na 4 maanden net als jij (ik moet overigens nog vertrekken). Maar wat misschien even zal helpen is dat ik vrijwel meteen na terugkomst van alles moet regelen: spullen terug verhuizen naar mijn studentenkamer, snel werk zoeken voor de eerste betaling vd huur, daarna solliciteren voor passend werk bij mijn opleiding etc. En misschien kan ik dan alweer naar de volgende trip toewerken als mijn vriend zijn surftrip uitstelt tot ik terug ben.
Maar goed, ik heb niet echt tips voor je uit ervaring, maar ik zou zeggen:
- geniet lekker na van je reis met foto's, reisverslagen etc.
- las regelmatig tijd voor jezelf in om bij te komen
- denk niet alleen aan alles wat je nu mist, maar ook vooral aan alle leuke dingen en mensen hier in NL
- deel je gevoelens met de mensen om je heen zodat ze weten wat er aan de hand is.
Sterkte ermee, hopelijk voel je je binnenkort beter.
Maar goed, ik heb niet echt tips voor je uit ervaring, maar ik zou zeggen:
- geniet lekker na van je reis met foto's, reisverslagen etc.
- las regelmatig tijd voor jezelf in om bij te komen
- denk niet alleen aan alles wat je nu mist, maar ook vooral aan alle leuke dingen en mensen hier in NL
- deel je gevoelens met de mensen om je heen zodat ze weten wat er aan de hand is.
Sterkte ermee, hopelijk voel je je binnenkort beter.
dinsdag 20 januari 2009 om 19:44
dinsdag 20 januari 2009 om 21:19
Ik vind dat wel een goed idee,meestal als wij op vakantie zijn hebben we haast geen contact met thuis maar de laatste keer zowat elke dag vanwege die toestanden in Bangkok,ik heb de laatste 12 dagen van die vakantie dus niet zo ontspannen beleefd als anders en denk dat ik daarom zo'n rot gevoel had(en af en toe nog steeds heb)
dinsdag 20 januari 2009 om 21:53
quote:allesrose schreef op 20 januari 2009 @ 19:49:
ik ga maandag 3.5 week naar java en Bali.
Ga onwijs genieten en weinig of misschien geen contact met thuis zoeken. Is dat n goed idee?
Of ben ik dan nog meer in de war als ik terug kom?
Leuk, waar ga je heen? Wij vertrekken in februari naar Thailand en willen vanaf 1 maart naar Bali (heel misschien Java, of een combinatie). Heb jij nog tips, aangezien je al geboekt hebt?
groetjes
winterdip!
ik ga maandag 3.5 week naar java en Bali.
Ga onwijs genieten en weinig of misschien geen contact met thuis zoeken. Is dat n goed idee?
Of ben ik dan nog meer in de war als ik terug kom?
Leuk, waar ga je heen? Wij vertrekken in februari naar Thailand en willen vanaf 1 maart naar Bali (heel misschien Java, of een combinatie). Heb jij nog tips, aangezien je al geboekt hebt?
groetjes
winterdip!
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
dinsdag 20 januari 2009 om 21:59
On topic:
mijn zusje had dat ook na haar jaar backpacken. Moest weer helemaal haar draai vinden. Vooral omdat ze zo boordevol ervaringen zat die ze wel kon vertellen maar niet kon delen. Omdat ze ze met niemand van hier had meegemaakt. Dus na een paar weken kende iedereen de verhalen wel, had iedereen de foto's wel gezien. Dus zat zij voor haar gevoel alleen met al haar ervaringen, verhalen en emoties.
En het viel haar ook enorm tegen dat je terugkomt met het gevoel dat jouw leven en wereld helemaal veranderd is, maar hier eigenlijk alles bij hetzelfde is gebleven. Inderdaad de ratrace van alle dag. Werk, boodschappen doen, rekeningen betalen, verplichtingen, dringen als de treindeuren opengaan. Het typisch indivdualistische Holland waar iedereen met zichzelf bezig is en waar alles een kwestie van "moeten" en "verplichting" is.
En terwijl dat nou juist hetgene was wat ze niet meer wilde bij terugkomst. Omdat ze het leven zo anders had ervaren. Maar tegen wil en dank werd ze er in no-time weer ingeslingerd want de rekeningen stapelden zich weer op.
Kortom, heel logisch en herkenbaar voor iedereen die langere tijd weg is geweest denk ik. Maar niet realistisch om te denken dat je leven zo kan blijven leiden. Want de mensen in de landen waar jij bent geweest, hebben dezelfde verplichtingen en sociale druk hoor. Maar die ervaar jij als reiziger daar natuurlijk niet.
Sterkte, even doorbijten!
mijn zusje had dat ook na haar jaar backpacken. Moest weer helemaal haar draai vinden. Vooral omdat ze zo boordevol ervaringen zat die ze wel kon vertellen maar niet kon delen. Omdat ze ze met niemand van hier had meegemaakt. Dus na een paar weken kende iedereen de verhalen wel, had iedereen de foto's wel gezien. Dus zat zij voor haar gevoel alleen met al haar ervaringen, verhalen en emoties.
En het viel haar ook enorm tegen dat je terugkomt met het gevoel dat jouw leven en wereld helemaal veranderd is, maar hier eigenlijk alles bij hetzelfde is gebleven. Inderdaad de ratrace van alle dag. Werk, boodschappen doen, rekeningen betalen, verplichtingen, dringen als de treindeuren opengaan. Het typisch indivdualistische Holland waar iedereen met zichzelf bezig is en waar alles een kwestie van "moeten" en "verplichting" is.
En terwijl dat nou juist hetgene was wat ze niet meer wilde bij terugkomst. Omdat ze het leven zo anders had ervaren. Maar tegen wil en dank werd ze er in no-time weer ingeslingerd want de rekeningen stapelden zich weer op.
Kortom, heel logisch en herkenbaar voor iedereen die langere tijd weg is geweest denk ik. Maar niet realistisch om te denken dat je leven zo kan blijven leiden. Want de mensen in de landen waar jij bent geweest, hebben dezelfde verplichtingen en sociale druk hoor. Maar die ervaar jij als reiziger daar natuurlijk niet.
Sterkte, even doorbijten!
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
dinsdag 20 januari 2009 om 22:51
Hier ook heel herkenbaar...
Na 4 maanden ecuador heeft het nog 2 maanden geduurd voordat ik de gewoonte water uit de kraan te drinken weer had opgepakt. Ik heb nog zeker twee weken wc-papier dat daar niet door de wc mag worden gegooid in de prullenbak gegooid en ga zo maar door.
Op de een of andere manier wen je sneller aan daar zijn, door nieuwe indrukken dan aan weer terug zijn, hmmm, hier veranderd ook niets. De grootste kater was nog wel dat ik bij mijn vrienden in de kroeg naar binnen stapte en ik (nog steeds) letterlijk kon opschrijven wat ze zouden zeggen of doen of op elkaar zouden reageren.
Houd vooral in je achterhoofd dat jij veranderd bent door indrukken die je niet goed kan delen met mensen die of niet in azie zijn geweest, of niet de leefomstandigheden van daar hebben mogen ervaren.... Wat Winterdip al zegt, wel vertellen en maar niet delen.
Ik ben nu bijna een jaar terug, dus een jaar geleden zat ik daar. Op die manier houdt het je altijd bezig.
Ik heb twee weken na terugkomst een nieuwe reis geboekt, gewoon twee weken europa. En dat hielp wel, dan kan je uitkijken naar weer weg mogen..
Na 4 maanden ecuador heeft het nog 2 maanden geduurd voordat ik de gewoonte water uit de kraan te drinken weer had opgepakt. Ik heb nog zeker twee weken wc-papier dat daar niet door de wc mag worden gegooid in de prullenbak gegooid en ga zo maar door.
Op de een of andere manier wen je sneller aan daar zijn, door nieuwe indrukken dan aan weer terug zijn, hmmm, hier veranderd ook niets. De grootste kater was nog wel dat ik bij mijn vrienden in de kroeg naar binnen stapte en ik (nog steeds) letterlijk kon opschrijven wat ze zouden zeggen of doen of op elkaar zouden reageren.
Houd vooral in je achterhoofd dat jij veranderd bent door indrukken die je niet goed kan delen met mensen die of niet in azie zijn geweest, of niet de leefomstandigheden van daar hebben mogen ervaren.... Wat Winterdip al zegt, wel vertellen en maar niet delen.
Ik ben nu bijna een jaar terug, dus een jaar geleden zat ik daar. Op die manier houdt het je altijd bezig.
Ik heb twee weken na terugkomst een nieuwe reis geboekt, gewoon twee weken europa. En dat hielp wel, dan kan je uitkijken naar weer weg mogen..
dinsdag 20 januari 2009 om 22:57
winterdip, ik ga op rondreis met fox, dus georganiseerd met n groep, heb wel veel vrije tijd, ik ga erheen omdat mijn vader in Indie heeft gezeten 60 jaar geleden. hij leeft helaas al 15 jaar niet meer, maar ik neem zijn foto album mee uit die tijd. heb ook 2 dienst maatjes van hem gesproken, 82 jaar, die zijn er geweest 5 jaar geleden en zij konden alles terug vinden, dat is dus mijn doel...op Bali lekker relaxen nog 6 dagen!
Ben ook naar Thailand geweest, ook met n rondreis naar t nooirden. Was geweldig, maar als jullie met de rugzak gaan en in kleine hotels ofzo slapen zie je veel meer t echte leven natuurlijk. maar ja,ik ben alleen enn durf dat niet.. Veel plezier!!!
Ben ook naar Thailand geweest, ook met n rondreis naar t nooirden. Was geweldig, maar als jullie met de rugzak gaan en in kleine hotels ofzo slapen zie je veel meer t echte leven natuurlijk. maar ja,ik ben alleen enn durf dat niet.. Veel plezier!!!
dinsdag 20 januari 2009 om 23:08
Thanks allesrose!
Mooie gedachte achter je reis hoor!
Thailand is bekend terrein voor ons. Daar doen we helemaal niks behalve vrienden bezoeken en luieren.
En dat Java moslim is wist ik ook. We gaan (als we uberhaupt ook die kant op gaan), alleen maar voor de Bromo, Prambanan en de Borobodur.
Kan niet wachten! Enne, nee... we zijn geen backpackers. Ik wil het leven zien en de mensen meemaken, maar wel vanuit een comfortabel hotel.
Fijne reis alvast!
Mooie gedachte achter je reis hoor!
Thailand is bekend terrein voor ons. Daar doen we helemaal niks behalve vrienden bezoeken en luieren.
En dat Java moslim is wist ik ook. We gaan (als we uberhaupt ook die kant op gaan), alleen maar voor de Bromo, Prambanan en de Borobodur.
Kan niet wachten! Enne, nee... we zijn geen backpackers. Ik wil het leven zien en de mensen meemaken, maar wel vanuit een comfortabel hotel.
Fijne reis alvast!
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
woensdag 21 januari 2009 om 10:50
Bedankt voor jullie reacties! Fijn om te horen dat dit er gewoon bijhoort,ik heb nog een paar weken vrij gelukkig,ben gisteren even naar mn werk geweest hallo zeggen enz,en ik was kapot toen ik daar vandaan kwam! Ik moet er niet aan denken om meteen weer volop aan de slag te gaan.Gelukkig dat ik de mogelijkheid heb om nog even bij te komen,een luxe die niet iedereen zich kan permiteren weet ik.
Feder: kroegverhaal idd,heel apart..aan mij kun je niet zien dat er iets veranderd is,maar in mn hoofd..die zit boordevol!
En t wc papier in de prullenbak gooien,haha,grappig hè!
Ik kan vertellen over bijv. Cambodja,over de kindertjes daar en de mensen zonder benen enz,maar de heftigheid daarvan zit in mijn lijf,kan ik niet uitleggen aan mijn vrienden enzo.
Ik heb wel contact gehouden met thuis,met mate,dat wel.Thuis vonden ze het wel prettig om te weten waar ik uithing,voor t geval dat enz..(bezorgde vader en moeder enz;-)
Voor de mensen die nog vertrekken; GENIET!!!!
Heel veel groetjes
Feder: kroegverhaal idd,heel apart..aan mij kun je niet zien dat er iets veranderd is,maar in mn hoofd..die zit boordevol!
En t wc papier in de prullenbak gooien,haha,grappig hè!
Ik kan vertellen over bijv. Cambodja,over de kindertjes daar en de mensen zonder benen enz,maar de heftigheid daarvan zit in mijn lijf,kan ik niet uitleggen aan mijn vrienden enzo.
Ik heb wel contact gehouden met thuis,met mate,dat wel.Thuis vonden ze het wel prettig om te weten waar ik uithing,voor t geval dat enz..(bezorgde vader en moeder enz;-)
Voor de mensen die nog vertrekken; GENIET!!!!
Heel veel groetjes
vrijdag 23 januari 2009 om 19:13
vrijdag 23 januari 2009 om 19:31
Zeker herkenbaar.
Ben maar twee maanden weggeweest maar het verloren gevoel is heel vreemd. Vooral omdat niemand je echt lijkt te begrijpen. Je zit zelf helemaal vol met allerlei verhalen maar het heeft weinig 'zin ' om het te vertellen. Vriendin van mij is ook net terug van een reis en had ook niet echt de behoefte om er veel over te praten.
En als je dat gevoel eenmaal hebt ervaren wil je alleen nog maar meer reizen
Ben maar twee maanden weggeweest maar het verloren gevoel is heel vreemd. Vooral omdat niemand je echt lijkt te begrijpen. Je zit zelf helemaal vol met allerlei verhalen maar het heeft weinig 'zin ' om het te vertellen. Vriendin van mij is ook net terug van een reis en had ook niet echt de behoefte om er veel over te praten.
En als je dat gevoel eenmaal hebt ervaren wil je alleen nog maar meer reizen
vrijdag 23 januari 2009 om 20:43
Grappig om te lezen. Ik had dat namelijk helemaal niet. Ben 7 maanden door Latijns-Amerika gegaan en 3 maanden door Azië. Allebei de keren vond ik het alleen maar heerlijk om weer thuis te zijn. Dingen als wc-papier door de wc, drinken uit de kraan en Nederlands spreken tegen de winkelbediende was ik letterlijk na een dag alweer gewend. Ik had ook helemaal niet het idee dat ik veel veranderd was, maar volgens mij ben ik erg nuchter in dat soort dingen.
Maar, ik vond het wel érg leuk dat toen een vriend uit Zuid-Amerika terugkwam, ik ineens met hem allerlei verhalen kon uitwisselen.
Maar, ik vond het wel érg leuk dat toen een vriend uit Zuid-Amerika terugkwam, ik ineens met hem allerlei verhalen kon uitwisselen.
zaterdag 24 januari 2009 om 19:19
Ik weet og de eerste keer dat ik voor langere tijd weg ging en ik thuis kwam dacht: "Wat dééd ik eingelijk normaal op een dag...?" Ik was gewoon mijn routing kwijt. De laatste keer dat ik na vier maand (werk) terug kwam uit het buitenland was ik mijn picode van het alarm in ons gebouw vergeten.....dat soort dingen.
Ik wen wel weer snel, er veranderd nooit zoveel eigenlijk...
Hoewel, ik bedenk me nu dat ik eingelijk de eerste keer nadat ik weer terug kwam uit de jungle (daar doe ik deel van mijn werk) ik ook niet veel mensen om me heen kon hebben. En geen ipod met muziek meer in in de bus of zo, teveel gedoe aan mijn hoofd. De meeste vrienden die ik heb zijn ook hier als buitenlander en doen hetzelfde soort werk, dus wat dat beterft kan ik het wel weer met veel mensen delen.
De ratrace, daar viel/val ik sowieso een beetje buiten. Maar ik merk wel, hoe langer ik weg ben van NL (woon dus in UK en werk in Z-Amerika een paar maand per jaar) hoe meer afstnad ik voel van sommige familie en oude vrienden, gewoon omdat ik in zo'n ander wereldje leef vaak. Maar goed, dat zullen anderen ook hebben.
Ik wen wel weer snel, er veranderd nooit zoveel eigenlijk...
Hoewel, ik bedenk me nu dat ik eingelijk de eerste keer nadat ik weer terug kwam uit de jungle (daar doe ik deel van mijn werk) ik ook niet veel mensen om me heen kon hebben. En geen ipod met muziek meer in in de bus of zo, teveel gedoe aan mijn hoofd. De meeste vrienden die ik heb zijn ook hier als buitenlander en doen hetzelfde soort werk, dus wat dat beterft kan ik het wel weer met veel mensen delen.
De ratrace, daar viel/val ik sowieso een beetje buiten. Maar ik merk wel, hoe langer ik weg ben van NL (woon dus in UK en werk in Z-Amerika een paar maand per jaar) hoe meer afstnad ik voel van sommige familie en oude vrienden, gewoon omdat ik in zo'n ander wereldje leef vaak. Maar goed, dat zullen anderen ook hebben.
zondag 25 januari 2009 om 00:42
Indd herkenbaar.
5 maanden stage in gehandicapteninstelling in Sri Lanka.
Thuis voelde ik me heel erg schuldig dat ik hier in mijn luxe leventje zat terwijl ik daar de hypocriete hollander was geweest door 'goed te zijn voor degene die het minder hebben'. Klinkt misschien niet logisch hoe ik het vertel, maar het vreette in ieder geval aan me.
Ik zag en dagdroomde de hele dag over de mensen die ik tegen was gekomen op reis. Had een vreemde aversie van mijn vrienden. Allemaal gekke gevoelens. Bovenal wilde ik gewoon terug.
Maar gelukkig; alles went, en gevoel slijt.
5 maanden stage in gehandicapteninstelling in Sri Lanka.
Thuis voelde ik me heel erg schuldig dat ik hier in mijn luxe leventje zat terwijl ik daar de hypocriete hollander was geweest door 'goed te zijn voor degene die het minder hebben'. Klinkt misschien niet logisch hoe ik het vertel, maar het vreette in ieder geval aan me.
Ik zag en dagdroomde de hele dag over de mensen die ik tegen was gekomen op reis. Had een vreemde aversie van mijn vrienden. Allemaal gekke gevoelens. Bovenal wilde ik gewoon terug.
Maar gelukkig; alles went, en gevoel slijt.
Loop met je gezicht in de zon, dan valt de schaduw achter je.
