Reizen
alle pijlers
Transsiberie / mongolie express
woensdag 8 oktober 2008 om 10:24
Hey allemaal,
Ik ben benieuwd of er hier mensen zijn die deze reis al een keer gemaakt hebben. Zit er zelf aan te denken om die reis te maken, en dan een paar keer onderweg te stoppen voor een dag want alleen in de trein zitten lijkt me toch iets te veel van het goede. De bedoeling zou zijn te eindigen in Bejing, en vanaf daar met trein of vliegtuig terug.
Maar heb eigenlijk nog wel wat vraagjes, en hoop dat er hier ervaringsdeskundigen tussen zitten die antwoord kunnen geven
.
Hoe heb je de reis/accomodaties/excursies geregeld, zelf of via een reisbureau? Wat vond je van de treinreis? Ook tips en afraders zijn welkom!
Ik ben benieuwd of er hier mensen zijn die deze reis al een keer gemaakt hebben. Zit er zelf aan te denken om die reis te maken, en dan een paar keer onderweg te stoppen voor een dag want alleen in de trein zitten lijkt me toch iets te veel van het goede. De bedoeling zou zijn te eindigen in Bejing, en vanaf daar met trein of vliegtuig terug.
Maar heb eigenlijk nog wel wat vraagjes, en hoop dat er hier ervaringsdeskundigen tussen zitten die antwoord kunnen geven
.Hoe heb je de reis/accomodaties/excursies geregeld, zelf of via een reisbureau? Wat vond je van de treinreis? Ook tips en afraders zijn welkom!
woensdag 8 oktober 2008 om 21:37
quote:Juultje schreef op 08 oktober 2008 @ 19:47:Het is alleen wel zo dat deze trein maar 1 keer per week gaat, dus dat is dan wat lastiger als je tussendoor uit wilt stappen, dan zit je als je weer verder gaat dus in een andere trein.Bij Trans-Sputnik adviseerden ze mij indertijd om juist niet de doorgaande trein nr. 6 te nemen. Wij wilden toch uitstappen in Irkutsk, wij zijn toen het traject Moskou-Irkutsk met de Baikal-Express (treinnummer 10) gegaan. Het grote voordeel is dan dat je op dat traject nog geen last hebt van de smokkelende Mongolen met gigantische hoeveelheden tassen die ze bij zich hebben, die nemen allemaal trein nummer 6.
Het boek van Aad van der Graaf wat ik eerder noemde is een vrijwel letterlijke Nederlandse vertaling van het boek van Bryn Thomas.
Nog een tip: leer van te voren het Cyrillisch schrift. het is niet echt moeilijk om te leren, en dan kun je alle naambordjes van de stations, de tijdentabellen in de trein en de straatnaambordjes in Moskou en Irkutsk tenminste lezen; da's echt heel handig!
Vooral de tijdentabellen in de trein zijn een houvast: de tiijden in de trein houden namelijk door heel Rusland de Moskou-tijd aan, terwijl de échte tijd 1 en soms 2 uur per dag verspringt omdat je door diverse tijdszones rijdt. Er komt een moment dat je geen idee hebt hoe laat het is ...... Héél erg onthaastend, je zit maar, doet niet veel meer dan naar buiten kijken, wat lezen, een spelletje, wat dommelen, praatje hier, praatje daar, hapje zus, hapje zo, en langzaamaan raak je je tijdsgevoel volkomen kwijt. Niemand weet meer hoe laat het is, maar dat maakt ook niets meer uit. De trein rijdt voort, en je hebt geen idee meer wat stress eigenlijk is ...... dat is iets van een andere planeet.
Het boek van Aad van der Graaf wat ik eerder noemde is een vrijwel letterlijke Nederlandse vertaling van het boek van Bryn Thomas.
Nog een tip: leer van te voren het Cyrillisch schrift. het is niet echt moeilijk om te leren, en dan kun je alle naambordjes van de stations, de tijdentabellen in de trein en de straatnaambordjes in Moskou en Irkutsk tenminste lezen; da's echt heel handig!
Vooral de tijdentabellen in de trein zijn een houvast: de tiijden in de trein houden namelijk door heel Rusland de Moskou-tijd aan, terwijl de échte tijd 1 en soms 2 uur per dag verspringt omdat je door diverse tijdszones rijdt. Er komt een moment dat je geen idee hebt hoe laat het is ...... Héél erg onthaastend, je zit maar, doet niet veel meer dan naar buiten kijken, wat lezen, een spelletje, wat dommelen, praatje hier, praatje daar, hapje zus, hapje zo, en langzaamaan raak je je tijdsgevoel volkomen kwijt. Niemand weet meer hoe laat het is, maar dat maakt ook niets meer uit. De trein rijdt voort, en je hebt geen idee meer wat stress eigenlijk is ...... dat is iets van een andere planeet.
woensdag 8 oktober 2008 om 22:01
quote:liubi schreef op 08 oktober 2008 @ 21:47:
Wij hebben 'm in de planning staan maar dan tot Vladivostok en met de boot naar Japan.
Maar hij kan ook via Mongolie en China uiteraard.Het traject Irkutsk-Vladivostok schijnt niet erg spectaculair te zijn, wat het uitzicht betreft. Het is wél de enige echte Transsiberië-Express natuurlijk, trein nummer 1, de Rossija. Maar vanwege de afwisseling in Mongolië en China (en het spectaculaire wisselen van de onderstellen op de Mongools-Chinese grens!) heb ik indertijd voor de Trans-Mongolië Exoress gekozen. De trein-onderstellen moeten bij die grens gewisseld worden, omdat de spoorbreedte in Rusland en Mongolië afwijkt van die van Europa en China. De onderstellen worden losgedraaid, de treinstellen worden met gigantische hydraulische liften opgetild, de Russische onderstellen worden weggereden, de Chinese onderstellen worden er weer onder gereden, dan laten ze de treinstellen zakken en de Chinese onderstellen worden vastgezet. Indertijd gebeurde dit terwijl wij in de trein zaten, omhooggetild in een gigantische loods.
Wij hebben 'm in de planning staan maar dan tot Vladivostok en met de boot naar Japan.
Maar hij kan ook via Mongolie en China uiteraard.Het traject Irkutsk-Vladivostok schijnt niet erg spectaculair te zijn, wat het uitzicht betreft. Het is wél de enige echte Transsiberië-Express natuurlijk, trein nummer 1, de Rossija. Maar vanwege de afwisseling in Mongolië en China (en het spectaculaire wisselen van de onderstellen op de Mongools-Chinese grens!) heb ik indertijd voor de Trans-Mongolië Exoress gekozen. De trein-onderstellen moeten bij die grens gewisseld worden, omdat de spoorbreedte in Rusland en Mongolië afwijkt van die van Europa en China. De onderstellen worden losgedraaid, de treinstellen worden met gigantische hydraulische liften opgetild, de Russische onderstellen worden weggereden, de Chinese onderstellen worden er weer onder gereden, dan laten ze de treinstellen zakken en de Chinese onderstellen worden vastgezet. Indertijd gebeurde dit terwijl wij in de trein zaten, omhooggetild in een gigantische loods.
donderdag 9 oktober 2008 om 09:43
Vriedinnen van mij hebben 't zojuist 6 weken gedaan. Begonnen in St. Petersburg, toen Moskou, vervolgens naar een meer vlakbij Mongolie, toen 14 dagen trektocht door Mongolie, daarna Bejing (Peking) en Hong Kond. Hebben alle reizen wel van te voren geboekt in NL, ivm visa etc, schijnt heel lastig te regelen zijn aldaar. Het langste wat zij in de trein hebben gezeten is 6 dagen geloof ik en de trektoch in Mongolie was met tenten, dus 14 dagen niet douchen.. Het kan natuurlijk ook wat minder primitief!
donderdag 9 oktober 2008 om 09:52
Joyce; dank je voor je super uitgebreide verslag! Leuk om te lezen hoe een ander zo'n reis ervaren heeft.
En de rest natuurlijk ook, bedankt voor alle tips en ervaringen, zijn erg nuttig!
Heb gisteren het boek van Aad vd Graaf gekocht en vanmorgen al in de trein (hoe toepasselijk..) naar werk begonnen met lezen. Denk dat ik daar ook wat tips uit kan halen, maar vind het toch altijd leuk om van meerdere personen te horen wat ze van de reis vonden en welke tips ze hebben.
Ik wordt in ieder geval al erg enthousiast van al jullie verhalen, thanx!
En de rest natuurlijk ook, bedankt voor alle tips en ervaringen, zijn erg nuttig!
Heb gisteren het boek van Aad vd Graaf gekocht en vanmorgen al in de trein (hoe toepasselijk..) naar werk begonnen met lezen. Denk dat ik daar ook wat tips uit kan halen, maar vind het toch altijd leuk om van meerdere personen te horen wat ze van de reis vonden en welke tips ze hebben
.Ik wordt in ieder geval al erg enthousiast van al jullie verhalen, thanx!
donderdag 9 oktober 2008 om 10:41
Mijn vriend woont nu in Irkutsk en hij is vanaf Peking via Mongolie gegaan. Vorige maand heeft hij per kameel een week door de Gobi getrokken en in een Ger geslapen, samen met een Mongoolse gids. Hij vond het helemaal geweldig.
In Ulan Batar is hij meteen gerold op het station, net zoals 3 anderen die in dezelfde trein zaten. Er liepen een paar mensen tegen hem op, er ontstond verwarring en weg was zijn portemonnee (die onder zijn trui op zijn buik geplakt zat). Toen hij later zat te bedenken wat hij zou gaan doen, werd zijn portemonnee voor hem op de grond gegooid, min geld maar wel met de rest er nog allemaal in. Aangezien ze in Mongolie hun passen alleen maar in Mongolie kunnen gebruiken heeft hij ze niet laten blokkeren.
Moraal van dit verhaal is dus, kom je in Ulan Batar, stop je portemonnee in je onderbroek anders ben je hem geheid kwijt.
In Ulan Batar is hij meteen gerold op het station, net zoals 3 anderen die in dezelfde trein zaten. Er liepen een paar mensen tegen hem op, er ontstond verwarring en weg was zijn portemonnee (die onder zijn trui op zijn buik geplakt zat). Toen hij later zat te bedenken wat hij zou gaan doen, werd zijn portemonnee voor hem op de grond gegooid, min geld maar wel met de rest er nog allemaal in. Aangezien ze in Mongolie hun passen alleen maar in Mongolie kunnen gebruiken heeft hij ze niet laten blokkeren.
Moraal van dit verhaal is dus, kom je in Ulan Batar, stop je portemonnee in je onderbroek anders ben je hem geheid kwijt.
donderdag 9 oktober 2008 om 10:45
Ah, maar ik heb niet echt de behoefte om naar Mongolie te gaan. Aangezien ik de komende jaren relatief naar Kazachstan zal gaan, kan ik daar dezelfde dingen doen als in Mongolie.
Bovendien heeft manlief daar familie wonen (in Vladivostok en in het Amoergebied). Dus liever eerst lekker rechtdoor met de trein haha.
Bovendien heeft manlief daar familie wonen (in Vladivostok en in het Amoergebied). Dus liever eerst lekker rechtdoor met de trein haha.
donderdag 9 oktober 2008 om 15:24
quote:mayou schreef op 09 oktober 2008 @ 10:41:In Ulan Batar is hij meteen gerold op het station, net zoals 3 anderen die in dezelfde trein zaten. Er liepen een paar mensen tegen hem op, er ontstond verwarring en weg was zijn portemonnee (die onder zijn trui op zijn buik geplakt zat). Toen hij later zat te bedenken wat hij zou gaan doen, werd zijn portemonnee voor hem op de grond gegooid, min geld maar wel met de rest er nog allemaal in. Aangezien ze in Mongolie hun passen alleen maar in Mongolie kunnen gebruiken heeft hij ze niet laten blokkeren.
Moraal van dit verhaal is dus, kom je in Ulan Batar, stop je portemonnee in je onderbroek anders ben je hem geheid kwijt.Ulan Bataar staat erom bekend dat er ongelooflijk veel zakkenrollers zijn, veelal jonge knulletjes die niet naar huis gaan want hun ouders zijn alcoholist of ze worden thuis mishandeld. De kinderen worden niet verzorgd, moeten zelf maar aan hun kostje zien te komen. 's Winters wordt het heel koud (min 25 graden of zo) en dan slapen ze ondergronds, bij de buizen van de stadsverwarming.
Geld, waardepapieren, tickets, creditcards, dit alles stop ik in een plat buiktasje, zo eentje die je ónder je kleding draagt. Omdat zo'n tasje tegen je buik niet prettig zit (het gaat kreuken) draai ik hem altijd om, dan draag ik het tasje op mijn onderrug, vlak boven mijn billen. De band van dat tasje laat ik wat vieren, zodat ik het lekker laag in kan stoppen, en mijn spijkerbroek hijs ik juist goed omhoog, in mijn taille. Dan moeten ze me toch echt in coma timmeren willen ze bij mijn geld komen!
In dat tasje doe ik ook een printje van een overzicht wat ik van te voren thuis maak; daarop staan al mijn gegevens: paspoortnummer, bloedgroep, belangrijke telefoonnummers, telefoonnummers om creditcard te blokkeren, ticketgegevens, gegevens van ziektekosten- en reisverzekering, kortom: alles op 1 A4'tje wat van belang kan zijn. Datzelfde A4'tje mail ik naar enkele familieleden en naar mezelf; ook mail ik een scan van mijn tickets en paspoort naar mezelf. Mocht ik dan echt helemaal álles kwijtraken, kan ik in ieder internetcafé de boel weer printen en heb alle gegevens weer bij de hand.
In mijn portemonnee doe ik wat geld in kleine coupures, niet meer dan ik voor één dag nodig heb. In mijn broekzak doe ik wat kleingeld om eventuele bedelaars toch wat te kunnen geven (want die knulletjes zien er best wel aandoenlijk uit) zonder dat ze zien waar mijn overige geld zit.
Moraal van dit verhaal is dus, kom je in Ulan Batar, stop je portemonnee in je onderbroek anders ben je hem geheid kwijt.Ulan Bataar staat erom bekend dat er ongelooflijk veel zakkenrollers zijn, veelal jonge knulletjes die niet naar huis gaan want hun ouders zijn alcoholist of ze worden thuis mishandeld. De kinderen worden niet verzorgd, moeten zelf maar aan hun kostje zien te komen. 's Winters wordt het heel koud (min 25 graden of zo) en dan slapen ze ondergronds, bij de buizen van de stadsverwarming.
Geld, waardepapieren, tickets, creditcards, dit alles stop ik in een plat buiktasje, zo eentje die je ónder je kleding draagt. Omdat zo'n tasje tegen je buik niet prettig zit (het gaat kreuken) draai ik hem altijd om, dan draag ik het tasje op mijn onderrug, vlak boven mijn billen. De band van dat tasje laat ik wat vieren, zodat ik het lekker laag in kan stoppen, en mijn spijkerbroek hijs ik juist goed omhoog, in mijn taille. Dan moeten ze me toch echt in coma timmeren willen ze bij mijn geld komen!
In dat tasje doe ik ook een printje van een overzicht wat ik van te voren thuis maak; daarop staan al mijn gegevens: paspoortnummer, bloedgroep, belangrijke telefoonnummers, telefoonnummers om creditcard te blokkeren, ticketgegevens, gegevens van ziektekosten- en reisverzekering, kortom: alles op 1 A4'tje wat van belang kan zijn. Datzelfde A4'tje mail ik naar enkele familieleden en naar mezelf; ook mail ik een scan van mijn tickets en paspoort naar mezelf. Mocht ik dan echt helemaal álles kwijtraken, kan ik in ieder internetcafé de boel weer printen en heb alle gegevens weer bij de hand.
In mijn portemonnee doe ik wat geld in kleine coupures, niet meer dan ik voor één dag nodig heb. In mijn broekzak doe ik wat kleingeld om eventuele bedelaars toch wat te kunnen geven (want die knulletjes zien er best wel aandoenlijk uit) zonder dat ze zien waar mijn overige geld zit.
donderdag 9 oktober 2008 om 15:34
dat van die berkenbomen: heeeel herkenbaar. Ik heb hem in 1996 gedaan van Bejing naar Moskou.
ik heb toen vreselijk moeten lachen om de pakjes Sultana die op de kleine stationnetjes te koop werden aangeboden. Die hadden " wij" een paar jaar eerder naar Rusland verscheept in het kader van de actie Help de Russen de winter door.
Ik had wel af en toe angstige momenten op die stations: sta je daar op je badslippers buiten in de middle of nowhere, zonder dat je weet wanneer de trein weer weggaat. Je moet er toch niet aan denken....:-O
De restauratiewagen was trouwens al snel geplunderd Alleen vodka leek in onuitputtelijke hoeveelheden aan boord te zijn. Gelukkig hadden we zelf veel proviand meegenomen. En veel leesvoer. Op zich was het best comfortabel, alleen al die dronken Chinese handelaren waren wat minder. herrie!!!
ik heb toen vreselijk moeten lachen om de pakjes Sultana die op de kleine stationnetjes te koop werden aangeboden. Die hadden " wij" een paar jaar eerder naar Rusland verscheept in het kader van de actie Help de Russen de winter door.
Ik had wel af en toe angstige momenten op die stations: sta je daar op je badslippers buiten in de middle of nowhere, zonder dat je weet wanneer de trein weer weggaat. Je moet er toch niet aan denken....:-O
De restauratiewagen was trouwens al snel geplunderd Alleen vodka leek in onuitputtelijke hoeveelheden aan boord te zijn. Gelukkig hadden we zelf veel proviand meegenomen. En veel leesvoer. Op zich was het best comfortabel, alleen al die dronken Chinese handelaren waren wat minder. herrie!!!
donderdag 9 oktober 2008 om 21:29
quote:tante Klaas schreef op 09 oktober 2008 @ 15:34:Ik heb hem in 1996 gedaan van Bejing naar Moskou.Tja, dat is eigenlijk nog één van mijn wensen, om het ook eens in omgekeerde richting te doen ..... Toen wij terugvlogen met de KLM, zo'n beetje dezelfde route volgend, op het schermpje al die plaatsnamen zagen waar we waren geweest, toen had ik al heimwee!quote:tante Klaas schreef op 09 oktober 2008 @ 15:34:Ik had wel af en toe angstige momenten op die stations: sta je daar op je badslippers buiten in de middle of nowhere, zonder dat je weet wanneer de trein weer weggaat. Je moet er toch niet aan denken....:-OEen hele reële angst, want als de trein vertrekt zonder jou, heb je echt een probleem! Je bagage ligt in de trein, en als je ook je paspoort niet op je lijf draagt, sta je daar zonder papieren en zonder geld, in the middle of Siberia ..... Dus Karolien, één goede raad: als de trein stopt en je gaat het perron op, zorg dat je je paspoort en je geld bij je hebt! Je bagage ligt veilig in de coupé, want tijdens stops worden alle coupé's afgesloten door de provodniks. In het boek van Aad van der Graaf (en naar ik aanneem: ook in het Engelstalige boek van Bryn Thomas) staat trouwens heel precies beschreven hoeveel minuten de trein bij ieder station stopt en de dienstregeling van de Russische Spoorwegen klopt als een zwerende vinger. Stel je voor, je rijdt drie-en-een-halve dag continu van Moskou naar Irkutsk, een afstand van meer dan 5.000 km, en de trein rolt stipt op tijd het station binnen .....
Dat lukt onze NS nog niet over een afstand van 30 km ......
quote:tante Klaas schreef op 09 oktober 2008 @ 15:34:De restauratiewagen was trouwens al snel geplunderd Alleen vodka leek in onuitputtelijke hoeveelheden aan boord te zijn.Dat schijnt altijd zo te zijn: de eerste twee dagen kun je nog redelijk eten in het restauratierijtuig, maar na twee dagen is er geen keuze meer. Dát was het moment dat we pannekoekjes en broodjes van de baboesjka's op de perrons gingen 'scoren'.quote:tante Klaas schreef op 09 oktober 2008 @ 15:34:Op zich was het best comfortabel, alleen al die dronken Chinese handelaren waren wat minder. herrie!!!Het zijn geen Chinezen, het zijn Mongolen. Mongolië is nog steeds een straatarm land, en smokkelen vanuit Moskou naar Ulan Bataar is een prima bron van inkomsten. Vlak voor de grensovergang tussen Rusland en Mongolië worden ze héél erg zenuwachtig, beginnen als gekken te slepen met tassen en dozen. Bij ons was de grensovergang 's nachts; vlak voor de grens stopte de trein in the middle of nowwhere, en zagen we in het donker al die Mongolen met hun tassen en dozen de bosjes in duiken. Ongetwijfeld hadden ze de treinmachinist omgekocht om even te stoppen vóór de grens
Dat lukt onze NS nog niet over een afstand van 30 km ......
quote:tante Klaas schreef op 09 oktober 2008 @ 15:34:De restauratiewagen was trouwens al snel geplunderd Alleen vodka leek in onuitputtelijke hoeveelheden aan boord te zijn.Dat schijnt altijd zo te zijn: de eerste twee dagen kun je nog redelijk eten in het restauratierijtuig, maar na twee dagen is er geen keuze meer. Dát was het moment dat we pannekoekjes en broodjes van de baboesjka's op de perrons gingen 'scoren'.quote:tante Klaas schreef op 09 oktober 2008 @ 15:34:Op zich was het best comfortabel, alleen al die dronken Chinese handelaren waren wat minder. herrie!!!Het zijn geen Chinezen, het zijn Mongolen. Mongolië is nog steeds een straatarm land, en smokkelen vanuit Moskou naar Ulan Bataar is een prima bron van inkomsten. Vlak voor de grensovergang tussen Rusland en Mongolië worden ze héél erg zenuwachtig, beginnen als gekken te slepen met tassen en dozen. Bij ons was de grensovergang 's nachts; vlak voor de grens stopte de trein in the middle of nowwhere, en zagen we in het donker al die Mongolen met hun tassen en dozen de bosjes in duiken. Ongetwijfeld hadden ze de treinmachinist omgekocht om even te stoppen vóór de grens
vrijdag 10 oktober 2008 om 18:57
jaaaa - die pannenkoekjes waren onwijs lekker!!
maar bij ons waren het echt Chinezen die er zo'n bende van maakten (ik spreek/sprak een beetje mandarijn en dat heb ik er nog uit kunnen halen voordat ze hun delirium in gleden) Mijn route ging niet langs Ulan Bator. Die enorme pakken textiel om te verhandelen kan ik me wel herinneren. Daar moest ik steeds overheen klimmen als ik naar de wc moest. Na een paar dagen werd het zo lachwekkend dat ik wel eens wilde weten wat er in zat: het bleken kinder t-shirtjes te zijn.
maar bij ons waren het echt Chinezen die er zo'n bende van maakten (ik spreek/sprak een beetje mandarijn en dat heb ik er nog uit kunnen halen voordat ze hun delirium in gleden) Mijn route ging niet langs Ulan Bator. Die enorme pakken textiel om te verhandelen kan ik me wel herinneren. Daar moest ik steeds overheen klimmen als ik naar de wc moest. Na een paar dagen werd het zo lachwekkend dat ik wel eens wilde weten wat er in zat: het bleken kinder t-shirtjes te zijn.
dinsdag 21 oktober 2008 om 22:03
Hoi Karolien,
Je hebt al veel reacties gehad, maar hier toch nog die van mij; wij hebben deze reis in 2000 gemaakt en hebben alles via Mevo Reizen geregeld. Zijn naar Moskou gevlogen en daar een homestay gedaan (dus bij iemand in huis geslapen, was echt geweldig); vervolgens met de trein naar Irkutsk en daar 2 dagen geweest om het Bajkalmeer te bezoeken; ook hier een homestay gedaan. Vervolgens door naar Ulan Bataar waar wij toevallig tijdens de Nadaam feesten waren, dat is echt een aanrader! Is in juli geloof ik, ook hier weer een homestay. Dan China in en een stop gemaakt in Datong waar een heel groot hangend tempelcomplex is en een grot met honderden boeddha's. Erg leuk om hier uit te stappen, want dat doet bijna niemand. En we eindigden dan in Peking en zijn vanaf daar terug gevlogen. Wij vonden het juist erg leuk om gewoon tweede klas te reizen, dan deel je een coupe met zijn vieren.
Succes met alles en boven al is het echt een super reis en wij vonden het landschap helemaal niet saai onderweg!
Je hebt al veel reacties gehad, maar hier toch nog die van mij; wij hebben deze reis in 2000 gemaakt en hebben alles via Mevo Reizen geregeld. Zijn naar Moskou gevlogen en daar een homestay gedaan (dus bij iemand in huis geslapen, was echt geweldig); vervolgens met de trein naar Irkutsk en daar 2 dagen geweest om het Bajkalmeer te bezoeken; ook hier een homestay gedaan. Vervolgens door naar Ulan Bataar waar wij toevallig tijdens de Nadaam feesten waren, dat is echt een aanrader! Is in juli geloof ik, ook hier weer een homestay. Dan China in en een stop gemaakt in Datong waar een heel groot hangend tempelcomplex is en een grot met honderden boeddha's. Erg leuk om hier uit te stappen, want dat doet bijna niemand. En we eindigden dan in Peking en zijn vanaf daar terug gevlogen. Wij vonden het juist erg leuk om gewoon tweede klas te reizen, dan deel je een coupe met zijn vieren.
Succes met alles en boven al is het echt een super reis en wij vonden het landschap helemaal niet saai onderweg!
woensdag 22 oktober 2008 om 13:39
Hi Karolien, ik heb niet alles doorgelezen, maar heb oktober/november 2007 deze tocht ook gemaakt met z'n vieren. Dus wel een eigen coupé, maar geen eigen toilet. Ik vind de minder luxe omstandigheden er eigenlijk wel bij passen. De landen zijn nu eenmaal niet zoals Nederland en het prijsverschil was idd enorm. Wij hebben bij de treinreiswinkel geboekt en het was perfect geregeld. Ik heb zelf aardig ervaring met rondreizen, vnl in Azie, maar dit was stiekem toch wel lekker, dat alles geregeld is. Ligt er natuurlijk ook echt aan hoeveel tijd je hebt.
Ikzelf vond Moskou en Irkutsk tegenvallen. Wij waren 3 nachten in Irkutsk - niet doen!! Gewoon 1 nachtje, benen strekken, lekker eten en weer verder.
We zijn twee nachten in Ulan Batar geweest en wat ik je echt aan kan raden is de ger tent van Bert de Groot (even googlen, via de Treinreiswinkel kwamen we bij hem terecht). Een nederlander die met een Mongoolse vrouw in de middle of nowhere woont. Daar is het zó primitief en in die 'toeristische' ger-tenten heb je soms zelfs een sauna, hier moet je naast je tent plassen en dat vind ik er echt bijhoren. Plus het eten is heerlijk bij hem - Nederlandse invloed he
. We hebben met zijn bus een dag over de vlaktes gereden en een paar uur paard(/pony) gereden, echt te gek!
Ik was al eerder in Beijing geweest en China blijft echt mijn favoriete land, neem daar ook de tijd voor als het kan.
Oja, het landschap vond ik zelf wel een beetje eentonig, maar het feit dat je vier dagen achter elkaar (Moskou-Irkutsk) he-le-maal niks kán doen, is zooooo ontspannend!
Heel veel plezier!!
Ikzelf vond Moskou en Irkutsk tegenvallen. Wij waren 3 nachten in Irkutsk - niet doen!! Gewoon 1 nachtje, benen strekken, lekker eten en weer verder.
We zijn twee nachten in Ulan Batar geweest en wat ik je echt aan kan raden is de ger tent van Bert de Groot (even googlen, via de Treinreiswinkel kwamen we bij hem terecht). Een nederlander die met een Mongoolse vrouw in de middle of nowhere woont. Daar is het zó primitief en in die 'toeristische' ger-tenten heb je soms zelfs een sauna, hier moet je naast je tent plassen en dat vind ik er echt bijhoren. Plus het eten is heerlijk bij hem - Nederlandse invloed he
. We hebben met zijn bus een dag over de vlaktes gereden en een paar uur paard(/pony) gereden, echt te gek!Ik was al eerder in Beijing geweest en China blijft echt mijn favoriete land, neem daar ook de tijd voor als het kan.
Oja, het landschap vond ik zelf wel een beetje eentonig, maar het feit dat je vier dagen achter elkaar (Moskou-Irkutsk) he-le-maal niks kán doen, is zooooo ontspannend!
Heel veel plezier!!
zondag 26 oktober 2008 om 17:35
Ik heb deze reis in september 2005 gemaakt en ik kan het je echt aanraden. kan er wel uren over praten maar zal het redelijke kort houden! Wij hadden een 4 persoons coupe voor ons 2en en dat is ook wel aan te raden wil je nog een beetje ruimte/privacy hebben.
Wij zijn toentertijd in st petersburg (mooi!) begonnen, daarna moskou (minder mooi maar wel interessant), daarna soezdal (word je op het station van vladimir opgepikt door een vrouw met kind die je naar een vaag busje begeleid die onderweg nog even een lifter oppikt en dan maar hopen dat je in het goede busje zit maar het russisch vakantiepark was dan wel weer geweldig luxe en het dorpje is erg mooi, daarna op de terugweg midden in de nacht naar station gebracht worden om op de trein te stappen in een gammele auto zonder dashboardverlichting die zeker wel meer dan 120km/uur rijdt over onverlichte wegen, dat was wel even spannend), en toen in 4 dagen door naar ulaan baator, dat vond ik trouwens wel lang genoeg in de trein 4 dagen achter elkaar. Onderweg echt geweldige uitzichten gezien, echt niet alleen maar berkenbomen. Vooral de zonsopgangboven het meer was súper!!
In de gobiwoestijn een week rondgetrokken in een klein hyundai oid busje met een paar jonge chauffeurs/monteurs en gids. DAt is echt een wereld apart, de ene dag 25 graden de volgende dag sneeuwt het en het schijnt dat ze niet zo heel veel toeristen zien daar, wij waren nogal een bezienswaardigheid.
Terug naar ulaan baatar, ook heel apart, een km buiten de stad beginnen de mega gerkampen. o.a. In een italiaans restaurant gegeten daar (even genoeg van schaap) met daadwerkelijk helemaal geen slechte pasta en goedkoop merkspul ingeslagen in het enige warenhuis.
Daarna door naar peking en dat was toch wel een van de mooiste stukken. Eerst weer onderstellen wisselen en paspoorten controleren, stempeltje erbij, daarna het eerste stuk helaas vooral industrie, maar als je meer richting peking gaat ga je door het stuk waar de muur begint, echt ádémbenemend!!! Zo indrukwekend om die muur zo door het landschap over mega steile stukken te zien slingeren, geweldig! China is weer een heel ander verhaal, geweldige stad peking, super veilig en met de fiets ben je overal zo, vond de mensen daar ook erg vriendelijk (sowieso overal vriendelijke mensen behalve in rusland).
En dan heb ik het nog niet eens gehad over de bijzonder sfeer in de trein en op de stations die de trein aandoet, mongoolse handelaren, chinese smokkelaars, handel op de perrons, restauratiewagon is weer iets anders, russische dame die ons in moskou op het station zetten maar om op tijd te komen moesten we 'even langs de file rijden' over de stoep wel te verstaan, natuurpark in mongolie was ook super, slapen in gertenten is niets mis mee hoor, beetje koud 's ochtends (houtkacheltje) maar verder prima geslapen. 2 uur lang paardrijden met een oude mongoolse ruiter over de steppen die ook nog begint te zingen, heel bijzonder (en ik kan niet eens paardrijden) Ook de eerste sneeuw van het jaar gezien tegen het einde in mongolie, terwijl het in peking weer 25 graden was en nog veeeeeeel meer.
Wat ik trouwens als enige miste in de trein was afwasmiddel, cup a soup en noodles zijn nogal vet namelijk en je beker krijg je niet zo makkelijk schoon anders.
Wij hadden bij tiara tours geboekt maar dat kan ik je niet aanraden, slechte service daar en met klachten doen ze niets, god zij dank hadden wij geen echt grote problemen onderweg, anders hadden we wel een probleem gehad want op hun hoef je niet bepaald te rekenen.
Wij zijn toentertijd in st petersburg (mooi!) begonnen, daarna moskou (minder mooi maar wel interessant), daarna soezdal (word je op het station van vladimir opgepikt door een vrouw met kind die je naar een vaag busje begeleid die onderweg nog even een lifter oppikt en dan maar hopen dat je in het goede busje zit maar het russisch vakantiepark was dan wel weer geweldig luxe en het dorpje is erg mooi, daarna op de terugweg midden in de nacht naar station gebracht worden om op de trein te stappen in een gammele auto zonder dashboardverlichting die zeker wel meer dan 120km/uur rijdt over onverlichte wegen, dat was wel even spannend), en toen in 4 dagen door naar ulaan baator, dat vond ik trouwens wel lang genoeg in de trein 4 dagen achter elkaar. Onderweg echt geweldige uitzichten gezien, echt niet alleen maar berkenbomen. Vooral de zonsopgangboven het meer was súper!!
In de gobiwoestijn een week rondgetrokken in een klein hyundai oid busje met een paar jonge chauffeurs/monteurs en gids. DAt is echt een wereld apart, de ene dag 25 graden de volgende dag sneeuwt het en het schijnt dat ze niet zo heel veel toeristen zien daar, wij waren nogal een bezienswaardigheid.
Terug naar ulaan baatar, ook heel apart, een km buiten de stad beginnen de mega gerkampen. o.a. In een italiaans restaurant gegeten daar (even genoeg van schaap) met daadwerkelijk helemaal geen slechte pasta en goedkoop merkspul ingeslagen in het enige warenhuis.
Daarna door naar peking en dat was toch wel een van de mooiste stukken. Eerst weer onderstellen wisselen en paspoorten controleren, stempeltje erbij, daarna het eerste stuk helaas vooral industrie, maar als je meer richting peking gaat ga je door het stuk waar de muur begint, echt ádémbenemend!!! Zo indrukwekend om die muur zo door het landschap over mega steile stukken te zien slingeren, geweldig! China is weer een heel ander verhaal, geweldige stad peking, super veilig en met de fiets ben je overal zo, vond de mensen daar ook erg vriendelijk (sowieso overal vriendelijke mensen behalve in rusland).
En dan heb ik het nog niet eens gehad over de bijzonder sfeer in de trein en op de stations die de trein aandoet, mongoolse handelaren, chinese smokkelaars, handel op de perrons, restauratiewagon is weer iets anders, russische dame die ons in moskou op het station zetten maar om op tijd te komen moesten we 'even langs de file rijden' over de stoep wel te verstaan, natuurpark in mongolie was ook super, slapen in gertenten is niets mis mee hoor, beetje koud 's ochtends (houtkacheltje) maar verder prima geslapen. 2 uur lang paardrijden met een oude mongoolse ruiter over de steppen die ook nog begint te zingen, heel bijzonder (en ik kan niet eens paardrijden) Ook de eerste sneeuw van het jaar gezien tegen het einde in mongolie, terwijl het in peking weer 25 graden was en nog veeeeeeel meer.
Wat ik trouwens als enige miste in de trein was afwasmiddel, cup a soup en noodles zijn nogal vet namelijk en je beker krijg je niet zo makkelijk schoon anders.
Wij hadden bij tiara tours geboekt maar dat kan ik je niet aanraden, slechte service daar en met klachten doen ze niets, god zij dank hadden wij geen echt grote problemen onderweg, anders hadden we wel een probleem gehad want op hun hoef je niet bepaald te rekenen.
zondag 16 november 2008 om 20:44
Hoi wij willen ook volgend jaar van moskou naar peking gaan en dan een keer uitstappen. Er zijn overal veel tips en echt duidelijk wordt het niet of meer mensen het zelf regelen, maar uiteindelijk willen we de trein boeken via way to russia..iemand hier ervaringen mee? Als ik het zo lees is mongolie wel erg mooi. Het boeken van het vliegtuig is toch ook prima om te doen. Je kan namelijk vliegen op moskou en terugvliegen vanaf bijv. Hong kong, kosten ongeveer 735 euro. Ik ben wel benieuwd hoe je het gaat doen en wat de kosten zijn, groet simone
