Reizen
alle pijlers
Verhuizen naar Australie
zaterdag 22 augustus 2009 om 14:40
Hallo,
Ik ben op zoek naar mensen die van plan zijn naar Australie te verhuizen/ het land goed kennen (bijv. rondreis gedaan)/er al wonen.
Mijn man en ik zijn van plan om de stap te zetten. Het is overigens niet de eerste keer dat we naar een ander land verhuizen, mijn man (niet-Nederlands) heeft in al in 6 verschillende landen gewoond en nu wonen we samen in Zuid-Amerika.
Het grote verschil is dat we nu naar een land verhuizen dat we allebei niet (goed) kennen. Op basis van verhalen van anderen en veel leeswerk willen we het liefst naar Melbourne verhuizen.
Ik ben niet zozeer 'bang' voor de verhuizing zelf, zoals gezegd hebben we dat eerder gedaan en hebben we in Zuid-Amerika ons leven op orde weten te krijgen (van niks tot een prima leven). Als het daar lukt, moet het overal wel lukken !
De belangrijkste redenen voor ons om naar Australie te verhuizen zijn:
- we spreken allebei vloeiend Engels en zijn hoogopgeleid/ goede werkervaring. Het vinden van een baan zal dus moeten lukken.
- we willen terugverhuizen naar een 'eerste wereldland'. Over een paar jaar willen we graag een kind en ik bied het graag een stabiel(ere) woonomgeving aan dan hier in Zuid-Amerika.
- we zijn het rijtje afgegaan en kwamen tot de conclusie dat we niet terugwillen naar Nederland/Europa, een ander land in Zuid-Amerika of VS. Canada zou een optie kunnen zijn, maar de winters daar lijken me echt vreselijk!
Ik ben op zoek naar praktische tips mbt het regelen van een visum en meer informatie over het land zelf..
Anyone?
Ik ben op zoek naar mensen die van plan zijn naar Australie te verhuizen/ het land goed kennen (bijv. rondreis gedaan)/er al wonen.
Mijn man en ik zijn van plan om de stap te zetten. Het is overigens niet de eerste keer dat we naar een ander land verhuizen, mijn man (niet-Nederlands) heeft in al in 6 verschillende landen gewoond en nu wonen we samen in Zuid-Amerika.
Het grote verschil is dat we nu naar een land verhuizen dat we allebei niet (goed) kennen. Op basis van verhalen van anderen en veel leeswerk willen we het liefst naar Melbourne verhuizen.
Ik ben niet zozeer 'bang' voor de verhuizing zelf, zoals gezegd hebben we dat eerder gedaan en hebben we in Zuid-Amerika ons leven op orde weten te krijgen (van niks tot een prima leven). Als het daar lukt, moet het overal wel lukken !
De belangrijkste redenen voor ons om naar Australie te verhuizen zijn:
- we spreken allebei vloeiend Engels en zijn hoogopgeleid/ goede werkervaring. Het vinden van een baan zal dus moeten lukken.
- we willen terugverhuizen naar een 'eerste wereldland'. Over een paar jaar willen we graag een kind en ik bied het graag een stabiel(ere) woonomgeving aan dan hier in Zuid-Amerika.
- we zijn het rijtje afgegaan en kwamen tot de conclusie dat we niet terugwillen naar Nederland/Europa, een ander land in Zuid-Amerika of VS. Canada zou een optie kunnen zijn, maar de winters daar lijken me echt vreselijk!
Ik ben op zoek naar praktische tips mbt het regelen van een visum en meer informatie over het land zelf..
Anyone?
dinsdag 25 augustus 2009 om 16:20
Hoi Hoi!
Ja Sanne je hebt gelijk, behalve die levensfase had ik nooit heel hippe interesses.
Ben wel een kroegtijger geweest, maar verder was Ibiza of Lloret en dergelijke niet aan mij besteed...
Ik vind Melbourne prachtig, maar dan hop ik meteen van de trein hup hup naar de rivier of een park in...een terrasje gaat nog net, maar ik heb een schurft aan shoppen Haha!
En restaurants...liever in de tuin van een of andere plattelandskok(kin) dan Maxim's of zo
Sarah, mijn ouders hebben jaren in NSW gewoond niet ver van Sydney..maar die kenden wel degelijk vorst hoor daar.
Maar goed ook Australie kent zijn klimaatverandering, dat zie je nu maar aan de winterheatwave in Brisbane en zo.
En de Perthenaren klagen steen en been dat hun zonne uren kelderen en dat de lente zo lang koud blijft de laatste jaren...dus nog even en dan kunnen we skieen van de Uluru,HiHi!
Waar is Soya?
Ja Sanne je hebt gelijk, behalve die levensfase had ik nooit heel hippe interesses.
Ben wel een kroegtijger geweest, maar verder was Ibiza of Lloret en dergelijke niet aan mij besteed...
Ik vind Melbourne prachtig, maar dan hop ik meteen van de trein hup hup naar de rivier of een park in...een terrasje gaat nog net, maar ik heb een schurft aan shoppen Haha!
En restaurants...liever in de tuin van een of andere plattelandskok(kin) dan Maxim's of zo
Sarah, mijn ouders hebben jaren in NSW gewoond niet ver van Sydney..maar die kenden wel degelijk vorst hoor daar.
Maar goed ook Australie kent zijn klimaatverandering, dat zie je nu maar aan de winterheatwave in Brisbane en zo.
En de Perthenaren klagen steen en been dat hun zonne uren kelderen en dat de lente zo lang koud blijft de laatste jaren...dus nog even en dan kunnen we skieen van de Uluru,HiHi!
Waar is Soya?
dinsdag 25 augustus 2009 om 16:34
Haha Sunbird, ik ben ook niet heel hip hoor! Mij zou je ook geen plezier doen met een Lloret! Maar ik hou wel van shoppen, lekker eten en op terrasjes hangen. Sinds ik hier woon waardeer ik de culturele dingen en de natuur trouwens wel wat meer. Musea bezoeken, wandelingen maken, weekendjes weg enz. Wat dat betreft kunnen mijn ouders trots op me zijn, heeft al dat wandelen van ze toch nog hun vruchten afgeworpen.
Om nog even terug te komen op je bosbrand-verhaal. Ik snapte dat ook totaal niet, dat mensen hun huis probeerden te verdedigen. Tenminste....ik snap dat je je huis wilt beschermen, maar toch nooit ten koste van je eigen veiligheid? Het is voor mij ook zo'n ver-van-mijn-bed show, ik NL heb je natuurlijk nooit te maken met dit soort dingen. Ze verwachten dat het dit jaar nog erger wordt dan afgelopen jaar he? Echt erg voor al die mensen.
En Soya, ben je er nog? Ik hoop niet dat we je weggejaagd hebben met al onze verhalen. Inmiddels gaat het namelijk niet meer over de vragen die jij stelde. Hopelijk vind je het niet erg.
Om nog even terug te komen op je bosbrand-verhaal. Ik snapte dat ook totaal niet, dat mensen hun huis probeerden te verdedigen. Tenminste....ik snap dat je je huis wilt beschermen, maar toch nooit ten koste van je eigen veiligheid? Het is voor mij ook zo'n ver-van-mijn-bed show, ik NL heb je natuurlijk nooit te maken met dit soort dingen. Ze verwachten dat het dit jaar nog erger wordt dan afgelopen jaar he? Echt erg voor al die mensen.
En Soya, ben je er nog? Ik hoop niet dat we je weggejaagd hebben met al onze verhalen. Inmiddels gaat het namelijk niet meer over de vragen die jij stelde. Hopelijk vind je het niet erg.
dinsdag 25 augustus 2009 om 16:59
[quote]Sanne1985 schreef op 25 augustus 2009 @ 14:25:
Ik hoop dat Soya het niet erg vindt dat we haar hele topic volkletsen! Anders moet je het gewoon zeggen hoor!
Even snel een berichtje, zit net voor m'n lunchpauze (zal straks even opzoeken hoeveel tijdsverschil we precies hebben. Zit in Zuid-Amerika, het is hier 5 uur vroeger dan in NL).
Vind het natuurlijk helemaal niet erg dat jullie je ervaringen delen, daarom heb ik juist dit topic geopend - hoe meer, hoe beter! Vanavond ben ik er weer.
Ik hoop dat Soya het niet erg vindt dat we haar hele topic volkletsen! Anders moet je het gewoon zeggen hoor!
Even snel een berichtje, zit net voor m'n lunchpauze (zal straks even opzoeken hoeveel tijdsverschil we precies hebben. Zit in Zuid-Amerika, het is hier 5 uur vroeger dan in NL).
Vind het natuurlijk helemaal niet erg dat jullie je ervaringen delen, daarom heb ik juist dit topic geopend - hoe meer, hoe beter! Vanavond ben ik er weer.
dinsdag 25 augustus 2009 om 20:38
Hoi Australie-lovers,
Mag ik mij ook even toevoegen?
Ik loop ook al ruim 1,5 jaar met het plan om naar Australie te verhuizen; niet op basis van werk maar op basis van een partnervisum. Een hele andere situatie dan de meesten van jullie.
Het zit namelijk zo: Ik ben nu 12,5 jaar samen met mijn man die in Australie geboren is. Zijn ouders zijn in 1959 vanuit nederland naar Australie geemigreerd en wonen er nog steeds.
Ze zijn destijds met de hele familie van mijn schoonmoederskant gegaan.
Neven en nichten zijn engelstalig opgegroeid maar ooms en tantes schrijven en spreken gewoon nederlands. met hen houd ik contact via facebook.
Hoe ik bij dit plan kwam weet ik eigenlijk niet eens maar na een paar vakanties in Australie blijft het trekken.
Vorig jaar maart zijn we naar een emigratiebeurs in nieuwegein geweest, ik heb mijn diploma's laten vertalen en ook hebben we toen een vrijblijvende waardebepaling laten doen om te kijken wat ons huis evt zou kunnen opleveren.
Vorig jaar hebben we ook mijn schoonouders op vakantie gehad hier en zo ongeveer aan het eind van hun verblijf vroeg mijn schoonmoeder of ons huis genoeg op zou kunnen brengen enz. Ik zei dat ik zo'n vrijblijvende waardebepaling wilde laten uitvoeren en na hun vertrek heb ik dat ook gedaan. Het viel toen positief uit maar dat was voor de recessie!.
Later heb ik haar een uitgebreide brief geschreven met alle ins en outs omtrent mijn twijfels enz. Dat werd zeer gewaardeerd dat ik dat had geschreven, alleen begonnen ze wel van toen af aan elke week te vragen of en wanneer we komen. en of mijn moeder al op de hoogte was want dat zou het makkelijker maken met praten.
Zij willen natuurlijk niks liever dan hun zoon, schoondochter en kleinkinderen daar te hebben wonen.
Dat was gelijk het grootste probleem; Hoe vertel ik het mijn ouders. Via google kwam ik terecht op een emigratieforum genaamd Xpdite.net maar die heb ik al eerder vermeld zien staan.
Op deze site kwam ik dus ook aan het mailen met andere aspirant-emigranten en we zijn verder gegaan via hyves. Het zou me dus leuk lijken om hen tzt. op te zoeken.
Op zich zou het geen probleem moeten zijn om het te vertellen omdat manlief daar is geboren en ik eigenlijk dacht dat ze het wel zouden verwachten dat we ooit gaan. Er is alleen 1 probleem: in 1999 ben ik ook met mijn man, die toen nog mijn vriend was,naar australie geweest met een Working holiday visum maar dat ging door heimwee helaas niet lang goed. Na 4,5 maand waren we weer terug waar we hier ons leven weer oppakten.
Vanwege deze happening zag ik er toch aardig tegenop om het te vertellen, vanwege de reacties en dat blijkt inmiddels toch aardig terecht.
13 juli jl. heb ik het dan eindelijk verteld, na het maanden voor me uit te hebben geschoven, Wat ik verwachtte is ook gebeurd, het was een drama maar ik zal verder niet in details treden.
De familie stond er ook niet achter en hadden allemaal hun eigen doemscenario's.
We hebben ook 2 zoontjes van 5 en 2 waar mijn ouders al een goede band mee hebben opgebouwd en waar ze dus ook afscheid van nemen.
Er zijn veel persoonlijke omstandigheden maar we zullen elkaar de komende tijd niet veel zien.Niet dat we ruzie hebben hoor maar ivm gezondheidsredenen.
Ik had zelf verwacht dat ik opgelucht zou zijn en dat ik eindelijk verder kon gaan met alles maar door de afgelopen weken en hun reacties ben ik weer met beide benen op de grond terechtgekomen en is mijn enthousiasme om te gaan ver naar de achtergrond verdwenen. Ik besef eigenlijk nu pas hoe goed ik het hier naar mijn zin heb en wat ik allemaal achterlaat.
Als we toch gaan dan gaan we voor mij een partnervisum aanvragen met subclass 309/100 wat wil zeggen dat ik eerst een temp. visum krijg met sc. 309 en na 2 jaar wordt omgezet in een sc 100. Nu heb ik op xpdite al gelezen dat als je langer dan 5 jaar getrouwd bent en in ons geval ook kinderen in het spel zijn dat je gelijk in aanmerking komt voor een permanent visum. We zijn 12,5 jaar samen waarvan 6 1/4 jaar getrouwd. Dat moet dus geen probleem zijn.
Ik ben al wel bezig om belangrijke paperassen te verzamelen en ik heb net 3 volledig ingevulde formulieren terug van mijn schoonouders,-zus en schoontante(hihi) waarin ze verklaard hebben dat ze mij en mijn man als langdurig stel samen zien ivm de visumaanvraag.
Wat dat betreft is mijn visum het makkelijkst om aan te vragen en zal na inzending van formulieren naar ambassade in berlijn slechts 1-2 maanden in beslag nemen.
Tot nu toe heb ik de meeste zorgen over het verkopen van ons huis.
Helaas heeft de staatsloterlij ons ook nog niet gevonden dus moeten we zelf flink sparen. Gelukkig is mijn man int. chauffeur dus hij verdient goed.
Als we toch gaan dan zullen we de eerste maand bij mijn schoonouders gaan wonen tot we zelf geld verdienen om iets te gaan huren. Mijn schoonouders wonen in de western suburbs van melbourne dus daar zullen we ook ergens blijven wonen, wat afhankelijk is van het werk van mijn man. Hij heeft een HC(heavy combination) rijbewijs dus ik hoop dat hij snel werk heeft.
IK geloof dat ik genoeg informatie heb verstrekt. Als er vragen zijn dan hoor ik het wel.
Groetjes Heidi
Mag ik mij ook even toevoegen?
Ik loop ook al ruim 1,5 jaar met het plan om naar Australie te verhuizen; niet op basis van werk maar op basis van een partnervisum. Een hele andere situatie dan de meesten van jullie.
Het zit namelijk zo: Ik ben nu 12,5 jaar samen met mijn man die in Australie geboren is. Zijn ouders zijn in 1959 vanuit nederland naar Australie geemigreerd en wonen er nog steeds.
Ze zijn destijds met de hele familie van mijn schoonmoederskant gegaan.
Neven en nichten zijn engelstalig opgegroeid maar ooms en tantes schrijven en spreken gewoon nederlands. met hen houd ik contact via facebook.
Hoe ik bij dit plan kwam weet ik eigenlijk niet eens maar na een paar vakanties in Australie blijft het trekken.
Vorig jaar maart zijn we naar een emigratiebeurs in nieuwegein geweest, ik heb mijn diploma's laten vertalen en ook hebben we toen een vrijblijvende waardebepaling laten doen om te kijken wat ons huis evt zou kunnen opleveren.
Vorig jaar hebben we ook mijn schoonouders op vakantie gehad hier en zo ongeveer aan het eind van hun verblijf vroeg mijn schoonmoeder of ons huis genoeg op zou kunnen brengen enz. Ik zei dat ik zo'n vrijblijvende waardebepaling wilde laten uitvoeren en na hun vertrek heb ik dat ook gedaan. Het viel toen positief uit maar dat was voor de recessie!.
Later heb ik haar een uitgebreide brief geschreven met alle ins en outs omtrent mijn twijfels enz. Dat werd zeer gewaardeerd dat ik dat had geschreven, alleen begonnen ze wel van toen af aan elke week te vragen of en wanneer we komen. en of mijn moeder al op de hoogte was want dat zou het makkelijker maken met praten.
Zij willen natuurlijk niks liever dan hun zoon, schoondochter en kleinkinderen daar te hebben wonen.
Dat was gelijk het grootste probleem; Hoe vertel ik het mijn ouders. Via google kwam ik terecht op een emigratieforum genaamd Xpdite.net maar die heb ik al eerder vermeld zien staan.
Op deze site kwam ik dus ook aan het mailen met andere aspirant-emigranten en we zijn verder gegaan via hyves. Het zou me dus leuk lijken om hen tzt. op te zoeken.
Op zich zou het geen probleem moeten zijn om het te vertellen omdat manlief daar is geboren en ik eigenlijk dacht dat ze het wel zouden verwachten dat we ooit gaan. Er is alleen 1 probleem: in 1999 ben ik ook met mijn man, die toen nog mijn vriend was,naar australie geweest met een Working holiday visum maar dat ging door heimwee helaas niet lang goed. Na 4,5 maand waren we weer terug waar we hier ons leven weer oppakten.
Vanwege deze happening zag ik er toch aardig tegenop om het te vertellen, vanwege de reacties en dat blijkt inmiddels toch aardig terecht.
13 juli jl. heb ik het dan eindelijk verteld, na het maanden voor me uit te hebben geschoven, Wat ik verwachtte is ook gebeurd, het was een drama maar ik zal verder niet in details treden.
De familie stond er ook niet achter en hadden allemaal hun eigen doemscenario's.
We hebben ook 2 zoontjes van 5 en 2 waar mijn ouders al een goede band mee hebben opgebouwd en waar ze dus ook afscheid van nemen.
Er zijn veel persoonlijke omstandigheden maar we zullen elkaar de komende tijd niet veel zien.Niet dat we ruzie hebben hoor maar ivm gezondheidsredenen.
Ik had zelf verwacht dat ik opgelucht zou zijn en dat ik eindelijk verder kon gaan met alles maar door de afgelopen weken en hun reacties ben ik weer met beide benen op de grond terechtgekomen en is mijn enthousiasme om te gaan ver naar de achtergrond verdwenen. Ik besef eigenlijk nu pas hoe goed ik het hier naar mijn zin heb en wat ik allemaal achterlaat.
Als we toch gaan dan gaan we voor mij een partnervisum aanvragen met subclass 309/100 wat wil zeggen dat ik eerst een temp. visum krijg met sc. 309 en na 2 jaar wordt omgezet in een sc 100. Nu heb ik op xpdite al gelezen dat als je langer dan 5 jaar getrouwd bent en in ons geval ook kinderen in het spel zijn dat je gelijk in aanmerking komt voor een permanent visum. We zijn 12,5 jaar samen waarvan 6 1/4 jaar getrouwd. Dat moet dus geen probleem zijn.
Ik ben al wel bezig om belangrijke paperassen te verzamelen en ik heb net 3 volledig ingevulde formulieren terug van mijn schoonouders,-zus en schoontante(hihi) waarin ze verklaard hebben dat ze mij en mijn man als langdurig stel samen zien ivm de visumaanvraag.
Wat dat betreft is mijn visum het makkelijkst om aan te vragen en zal na inzending van formulieren naar ambassade in berlijn slechts 1-2 maanden in beslag nemen.
Tot nu toe heb ik de meeste zorgen over het verkopen van ons huis.
Helaas heeft de staatsloterlij ons ook nog niet gevonden dus moeten we zelf flink sparen. Gelukkig is mijn man int. chauffeur dus hij verdient goed.
Als we toch gaan dan zullen we de eerste maand bij mijn schoonouders gaan wonen tot we zelf geld verdienen om iets te gaan huren. Mijn schoonouders wonen in de western suburbs van melbourne dus daar zullen we ook ergens blijven wonen, wat afhankelijk is van het werk van mijn man. Hij heeft een HC(heavy combination) rijbewijs dus ik hoop dat hij snel werk heeft.
IK geloof dat ik genoeg informatie heb verstrekt. Als er vragen zijn dan hoor ik het wel.
Groetjes Heidi
woensdag 26 augustus 2009 om 00:09
[quote]sunbird schreef op 25 augustus 2009 @ 16:20:
Sarah, mijn ouders hebben jaren in NSW gewoond niet ver van Sydney..maar die kenden wel degelijk vorst hoor daar.
Waar is Soya?[/quote
ja maar NSW is best groot en het weer in NSW verschilt al,
ik vind het in Sydney zelfs al warmer dan hier waar ik zit.
heb het voor de gein nagekeken, in Sydney is in 1835 voor t laatst iets wat op sneeuw lijkt gezien, de afgelopen 100 jaar is de temperatuur nooit lager geweest dan 2.1 graden in de Hills,
omdat vorige winter eens die hagelstenen ineens bij de hills vielen denken ze nu dat in 1835 het ook geen sneeuw is geweest, maar een sporadische hagelsteen, dus de temp zijn nog nooit onder nul geweest in Sydney area
zelfs in de blue mountains high is het met heel veel geluk 5 dagen per jaar een kans op sneeuw omdat het nooit lager dan een gemidd 5 graden wordt, dus vriezen ??? ik weet niet waar je ouders hebben gewoond en hoelang, maar volgens de statistieken vriest het nooit, wat een zeikerd ben ik he.
ik ga dat dan uitzoeken
SANNE, ja de david jones en meyer ken ik al wel, van de malls hier, maar die bwinkelstraatjes bedoel ik idd, die sla ik ff in me op, thnx!!
Sarah, mijn ouders hebben jaren in NSW gewoond niet ver van Sydney..maar die kenden wel degelijk vorst hoor daar.
Waar is Soya?[/quote
ja maar NSW is best groot en het weer in NSW verschilt al,
ik vind het in Sydney zelfs al warmer dan hier waar ik zit.
heb het voor de gein nagekeken, in Sydney is in 1835 voor t laatst iets wat op sneeuw lijkt gezien, de afgelopen 100 jaar is de temperatuur nooit lager geweest dan 2.1 graden in de Hills,
omdat vorige winter eens die hagelstenen ineens bij de hills vielen denken ze nu dat in 1835 het ook geen sneeuw is geweest, maar een sporadische hagelsteen, dus de temp zijn nog nooit onder nul geweest in Sydney area
zelfs in de blue mountains high is het met heel veel geluk 5 dagen per jaar een kans op sneeuw omdat het nooit lager dan een gemidd 5 graden wordt, dus vriezen ??? ik weet niet waar je ouders hebben gewoond en hoelang, maar volgens de statistieken vriest het nooit, wat een zeikerd ben ik he.
ik ga dat dan uitzoeken
SANNE, ja de david jones en meyer ken ik al wel, van de malls hier, maar die bwinkelstraatjes bedoel ik idd, die sla ik ff in me op, thnx!!
woensdag 26 augustus 2009 om 02:25
woensdag 26 augustus 2009 om 02:27
quote:TheUndertaker schreef op 26 augustus 2009 @ 02:25:
Nou, misschien een beetje mosterd na de maaltijd,..... maar ik woon 7 jaar in Nederland; heb mijn man leren kennen (via een chatbox) ben Australische,.... en ik ga weer terug, (samen met mijn hubby en mini undertaker)...Heb 15 jaar in Sydney gewoon; en de rest in Qld..... dus wat wil je weten,.........
Nou, misschien een beetje mosterd na de maaltijd,..... maar ik woon 7 jaar in Nederland; heb mijn man leren kennen (via een chatbox) ben Australische,.... en ik ga weer terug, (samen met mijn hubby en mini undertaker)...Heb 15 jaar in Sydney gewoon; en de rest in Qld..... dus wat wil je weten,.........
woensdag 26 augustus 2009 om 02:46
Nee hoor Sarah, geen zeikerd, dat uitzoeken vind ik zelf ook leuk.
Alleen klopt die informatie zelden.
Hier waar ik woon geven de statistieken ook geen vorst aan en 's zomers gemiddeld 25 graden....ehm, nou op z'n zachtst gezegd klopt dat niet.
Volgens mij zitten we 's zomers eigenlijk nooit onder de 25 graden, HiHi!
Mijn ouders woonden in wat toen Macquarifields heette (iets in die spelling gaat niet goed...maar ik weet niet wat!), het heet nu anders.
Het si nu een estate met winkelcentrum enz....toen hadden ze een acre of 5 en alleen een gravelroad,HaHa!
Alleen klopt die informatie zelden.
Hier waar ik woon geven de statistieken ook geen vorst aan en 's zomers gemiddeld 25 graden....ehm, nou op z'n zachtst gezegd klopt dat niet.
Volgens mij zitten we 's zomers eigenlijk nooit onder de 25 graden, HiHi!
Mijn ouders woonden in wat toen Macquarifields heette (iets in die spelling gaat niet goed...maar ik weet niet wat!), het heet nu anders.
Het si nu een estate met winkelcentrum enz....toen hadden ze een acre of 5 en alleen een gravelroad,HaHa!
woensdag 26 augustus 2009 om 03:20
Hey Undertaker, 7 jaar Nederland is niet een geringe tijd...maar toch vind ik dat je wel heel netjes nederlands schrijft, 't is nu niet de gemakkelijkste taal lijkt mij om te leren schrijven.
Waar in Aus. wil je je weer vestigen?
Ook al is het dan je geboorte land, toch weer net zo spannend natuurlijk om met gezin en al te verkassen naar het andere eind van de wereldbol.
Waar in Aus. wil je je weer vestigen?
Ook al is het dan je geboorte land, toch weer net zo spannend natuurlijk om met gezin en al te verkassen naar het andere eind van de wereldbol.
woensdag 26 augustus 2009 om 03:34
he Undertaker, geweldig dat je weer terug gaat, hebben jullie ook kinderen??
ik zou weleens willen weten wat jij van nederland op dit moment vind tov Australie??
Ik had gister mijn moeder aan de telefoon en die is na een periode dat ze het heel moeilijk vond dat we weggingen nu heel blij dat we hier zitten en niet meer in nederland,
ik vind het hier ook veel relaxter en de mensen zijn ook veel relaxter, wat vind jij daar nou van???
als aussie
ik zou weleens willen weten wat jij van nederland op dit moment vind tov Australie??
Ik had gister mijn moeder aan de telefoon en die is na een periode dat ze het heel moeilijk vond dat we weggingen nu heel blij dat we hier zitten en niet meer in nederland,
ik vind het hier ook veel relaxter en de mensen zijn ook veel relaxter, wat vind jij daar nou van???
als aussie
woensdag 26 augustus 2009 om 03:57
Oh wat leuk om al jullie verhalen te horen!!!!
Waar in Melbourne kun je nu echt leuk winkelen en rondhangen? Hoor hier allemaal verhalen dat Melbourne het shoppings paradijs is van Australie...
Sarah2ndLife; jij vind mensen hier veel relaxer? Sommige zijn dat inderdaad... behalve in het verkeer *grr* bumperkleven, afsnijden etc... En soms vind ik die relaxe houding niet zo chill... helemaal in het contacten leggen is het erg van "leuk als je er bent, maar als je niet bent maakt het niet uit" Het kan misschien ook wel liggen aan de plek waarop ik nu zit hoor, maar dat maakt het wel moeilijker om contacten te leggen...
Hoe is jullie contact met Australiers eigenlijk?
Waar in Melbourne kun je nu echt leuk winkelen en rondhangen? Hoor hier allemaal verhalen dat Melbourne het shoppings paradijs is van Australie...
Sarah2ndLife; jij vind mensen hier veel relaxer? Sommige zijn dat inderdaad... behalve in het verkeer *grr* bumperkleven, afsnijden etc... En soms vind ik die relaxe houding niet zo chill... helemaal in het contacten leggen is het erg van "leuk als je er bent, maar als je niet bent maakt het niet uit" Het kan misschien ook wel liggen aan de plek waarop ik nu zit hoor, maar dat maakt het wel moeilijker om contacten te leggen...
Hoe is jullie contact met Australiers eigenlijk?
woensdag 26 augustus 2009 om 04:01
Ik lees net nog even terug en ik zie dat jullie zo ontzettend veel betalen aan huur.... Ik deel 't huis met iemand anders, maar de totale (kale) huur is 320 per week, 10 minuten rijden naar het centrum.... en een supermooi groot huis, drie slaapkamer, woonkamer, grote keuken, mooi badkamer en mega tuin (waar ik eigenlijk in durf te lopen.. helemaal niet straks in het voorjaar van ze hebben hier slangen *brrr*) dus ben wel blij dat ik niet zulke astronomische bedragen moet betalen aan huurkosten..
woensdag 26 augustus 2009 om 07:28
ja , maar wij delen het huis niet met een ander, hebben een vrijstaand huis op flink stuk grond ,3 woonkamers, 3 badkamers, een keuken waar je soccer in kunt spelen, huge laundry , 2 openhaarden en 4 slaapkamers , een overdekt BBQ area en boven ook een enorme veranda en ligt aan de vallei, dus een huge cal du sac gehalte , tis maar net waar je prioriteiten liggen waar je je geld aan wilt uitgeven.
daarbij je kunt appels niet met peren vergelijken ,toch?!
mijn contacten met aussies is heel leuk en ze zijn ook behulpzaam, nou ben ik zelf ook geheel niet moeilijk met contacten leggen, ze bieden hulp aan en vragen of ik mee ga trainen, dus wel heel leuk, en dat het niet uitmaakt of je er wel bent of niet vind ik juist zo heerlijk, dat claimerige hou ik helemaal niet van, vrijheid blijheid, maakt allemaal niet uit, ik zit in het shire gebied, daar zijn ze hier ook heel trots op, en mensen willen het graag zo leuk houden als dat het nu is, (ze zijn niet vies van discrimineren) wonen dat ook overwegend aussies hier
het verkeer is vooral vervelend als er veel P rondrijdt met openlaadbakken en elkaar tussenlaten vinden ze erg moeilijk.
maar in vergelijking met Nederland vind ik het heel relaxed hoor, er wordt niet te hard gereden omdat het gewoon bijna nergens mag en het kost je al snel punten.
ik vind ook dat alles goed en snel geregeld is , ze houden wel erg veel van uitgebreid vastleggen met formulieren ghe ghe , maar het is dan ook wel snel allemaal geregeld.
ik ben benieuwd wat de energiekosten zullen zijn, die hebben we nog niet binnen,
telefoon loopt achter al helemaal mobiel.
is gewoon veel te duur.
daarbij je kunt appels niet met peren vergelijken ,toch?!
mijn contacten met aussies is heel leuk en ze zijn ook behulpzaam, nou ben ik zelf ook geheel niet moeilijk met contacten leggen, ze bieden hulp aan en vragen of ik mee ga trainen, dus wel heel leuk, en dat het niet uitmaakt of je er wel bent of niet vind ik juist zo heerlijk, dat claimerige hou ik helemaal niet van, vrijheid blijheid, maakt allemaal niet uit, ik zit in het shire gebied, daar zijn ze hier ook heel trots op, en mensen willen het graag zo leuk houden als dat het nu is, (ze zijn niet vies van discrimineren) wonen dat ook overwegend aussies hier
het verkeer is vooral vervelend als er veel P rondrijdt met openlaadbakken en elkaar tussenlaten vinden ze erg moeilijk.
maar in vergelijking met Nederland vind ik het heel relaxed hoor, er wordt niet te hard gereden omdat het gewoon bijna nergens mag en het kost je al snel punten.
ik vind ook dat alles goed en snel geregeld is , ze houden wel erg veel van uitgebreid vastleggen met formulieren ghe ghe , maar het is dan ook wel snel allemaal geregeld.
ik ben benieuwd wat de energiekosten zullen zijn, die hebben we nog niet binnen,
telefoon loopt achter al helemaal mobiel.
is gewoon veel te duur.
woensdag 26 augustus 2009 om 12:55
Ik vind de huur ook vrij hoog in Sydney, van wat ik er van heb gezien. Maar het is natuurlijk net wat Sarah2ndlife zegt, het is maar net waar je prioriteiten liggen. Ik denk dat wij in het begin zeker naar iets goedkoper op zoek gaan. Zodra we eenmaal zeker weten waar we gaan wonen en een baan hebben kunnen we weer kijken.
We hebben nu een koophuis, maar aangezien we nu aan het begin van de procedure staan heb ik er alle vertrouwen in dat we het verkopen voordat we gaan. Bovendien hebben we hier geen last van de crisis en is de huizenmarkt redelijk hot.
Waar ik nu woon hebben we ongeveer hetzelfde klimaat als in Melbourne. Ik zou het niet verkeerd vinden als we in de toekomst naar een plek verhuizen waar het iets warmer is.
Heeft één van jullie ervaring met werk zoeken? Hoe ging dat? Ze hebben daar ook Randstad ed, dus zeker in het begin lijkt het me zeker niet onmogelijk om een baan te vinden.
We hebben nu een koophuis, maar aangezien we nu aan het begin van de procedure staan heb ik er alle vertrouwen in dat we het verkopen voordat we gaan. Bovendien hebben we hier geen last van de crisis en is de huizenmarkt redelijk hot.
Waar ik nu woon hebben we ongeveer hetzelfde klimaat als in Melbourne. Ik zou het niet verkeerd vinden als we in de toekomst naar een plek verhuizen waar het iets warmer is.
Heeft één van jullie ervaring met werk zoeken? Hoe ging dat? Ze hebben daar ook Randstad ed, dus zeker in het begin lijkt het me zeker niet onmogelijk om een baan te vinden.
woensdag 26 augustus 2009 om 12:59
Wij hebben overigens nog niemand verteld dat we een visum gaan aanvragen voor Australie. Het is nog even ons geheim en zodra we meer zekerheid hebben, ga ik het mijn familie vertellen.
Nu zit ik al vrij ver weg en ik merk dat mijn familie dat soms moeilijk vind. Ik ook trouwens. Het is onmogelijk om voor een weekje terug te gaan. Het positieve punt is dat de tickets naar OZ en de tickets naar Z-Amerika ongeveer even duur zijn. Het is alleen een paar uurtjes extra vliegen.
Dit is voor mij ook gelijk het enige negatieve punt wat ik kan bedenken.. De afstand..
Nu zit ik al vrij ver weg en ik merk dat mijn familie dat soms moeilijk vind. Ik ook trouwens. Het is onmogelijk om voor een weekje terug te gaan. Het positieve punt is dat de tickets naar OZ en de tickets naar Z-Amerika ongeveer even duur zijn. Het is alleen een paar uurtjes extra vliegen
.Dit is voor mij ook gelijk het enige negatieve punt wat ik kan bedenken.. De afstand..
woensdag 26 augustus 2009 om 13:42
tja de afstand telt alleen in vlieguren, ik heb net weer een oud collegaatje gebeld op haar mobiel met voip, die hebben we in nederland via mijn broer, kost geen drol en we hebben 3 kwartier zitten kletsen,
en met je gezin heb je je familie bij je, tuurlijk mis je je broers en ouders, maar gegeven moment ben je ook je eigen familie met man en kinderen.
Soya, kun je vertellen wat voor werk je doet.
Je kunt sneller werk vinden als je een permanent visum hebt en fulltime wilt werken.
nou als je vragen hebt, dan hoor ik het wel.
Ik raad je dus wel een bureau aan om je te begeleiden met je visum, maar dan een Aussie burreau.
Zij horen namelijk als eerste wat de ontwikkelingen zijn en zij weten alle ins and outs hoe je aan een visum kunt komen, er zijn namelijk heel veel verschillende visa's , zij weten precies welke het beste bij jouw situatie past.
tis maar een tip.
en met je gezin heb je je familie bij je, tuurlijk mis je je broers en ouders, maar gegeven moment ben je ook je eigen familie met man en kinderen.
Soya, kun je vertellen wat voor werk je doet.
Je kunt sneller werk vinden als je een permanent visum hebt en fulltime wilt werken.
nou als je vragen hebt, dan hoor ik het wel.
Ik raad je dus wel een bureau aan om je te begeleiden met je visum, maar dan een Aussie burreau.
Zij horen namelijk als eerste wat de ontwikkelingen zijn en zij weten alle ins and outs hoe je aan een visum kunt komen, er zijn namelijk heel veel verschillende visa's , zij weten precies welke het beste bij jouw situatie past.
tis maar een tip.
woensdag 26 augustus 2009 om 13:57
pfoeh, wat een verschillen in ervaringen!
Onze ervaring is dat men hier een overload aan formulieren gebruikt waarvan de medewerkers zelf vaak amper weten waar het over gaat.
Dingen zijn snel...maar achteraf vaak waardeloos geregeld en dus moet je goed erbij blijven en je contacten opschrijven.
Ik vind dat australiers erg in hokjes werken, niet verder denken dan hun toebedeelde taakje,hetgeen niet zo vreemd is want dat is een houding die hier door werkgevers vaak ook wel gewaardeerd lijkt te worden.
Het is heus allemaal wel te doen, maar het vraagt wel even de aandacht.
Dit vinden veel australiers zelf ook en schijnt in alle staten zo te werken.
Echter als emigrant moet je je ook bedenken dat je in Nederland zo door de jaren heen je zaakjes regelde en in een nieuw land moet dat allemaal in een kort tijdbestek.
Ik zou niet graag dezelfde procedure door willen maken in Nederland want volgens mij kijk je dan binnen de kortste keren ook scheel van al die mensen die zich met jouw zaken bemoeien en hun werk niet doen.
Contacten met australiers...tja daar kan ik weinig bijzonders over melden...dat loopt gewoon.
Moet ik er wel bij zeggen dat wij gewoon leven en wel zien wie er op ons pad komt...dus dat zijn veelal aussies en anders ander import van de laatste 60 jaar. Laat ik het zo zeggen Hollanders zoeken we niet bewust op.
Dan moeten er echt meer overeenkomsten zijn, beroep of kindjes in dezelfde leeftijd of zo.
We hebben wel eens een feestje gehad hier, da's leuk dan zitten de engelsen, indie'ers,australiers en hollanders allemaal gebroederlijk naast elkaar te smikkelen van gevulde koeken en later grote scheppen zelfgemaakte sate saus over hun BBq. spul te gooien.
(sate saus uit de winkel smaakt veel zuurder dan in Nederland, zowiezo zijn veel suddersauzen en dergelijke wat zuurder dan wij gewend zijn)
Wel zijn we naar Holland festival geweest in Melbourne, koninginnedag heb ik nou al al die jaren misgelopen, jammer wel...volgend jaar maar weer proberen.
10 min. verderop is een nederlands winkeltje, schattig hoor maar ik kom er haast niet.
Appelstroop haal ik gewoon in de supermarkt, ontbijtkoek ook en verder maak ik alles zelf. Heb niet zo'n behoefte aan nederlandse producten, ben al teveel gewend aan de dingen hier.
Alleen nasi zonder conimex, dat vind ik niks...maar je raadt het al...ligt ook gewoon bij de buurtsuper.
Onze ervaring is dat men hier een overload aan formulieren gebruikt waarvan de medewerkers zelf vaak amper weten waar het over gaat.
Dingen zijn snel...maar achteraf vaak waardeloos geregeld en dus moet je goed erbij blijven en je contacten opschrijven.
Ik vind dat australiers erg in hokjes werken, niet verder denken dan hun toebedeelde taakje,hetgeen niet zo vreemd is want dat is een houding die hier door werkgevers vaak ook wel gewaardeerd lijkt te worden.
Het is heus allemaal wel te doen, maar het vraagt wel even de aandacht.
Dit vinden veel australiers zelf ook en schijnt in alle staten zo te werken.
Echter als emigrant moet je je ook bedenken dat je in Nederland zo door de jaren heen je zaakjes regelde en in een nieuw land moet dat allemaal in een kort tijdbestek.
Ik zou niet graag dezelfde procedure door willen maken in Nederland want volgens mij kijk je dan binnen de kortste keren ook scheel van al die mensen die zich met jouw zaken bemoeien en hun werk niet doen.
Contacten met australiers...tja daar kan ik weinig bijzonders over melden...dat loopt gewoon.
Moet ik er wel bij zeggen dat wij gewoon leven en wel zien wie er op ons pad komt...dus dat zijn veelal aussies en anders ander import van de laatste 60 jaar. Laat ik het zo zeggen Hollanders zoeken we niet bewust op.
Dan moeten er echt meer overeenkomsten zijn, beroep of kindjes in dezelfde leeftijd of zo.
We hebben wel eens een feestje gehad hier, da's leuk dan zitten de engelsen, indie'ers,australiers en hollanders allemaal gebroederlijk naast elkaar te smikkelen van gevulde koeken en later grote scheppen zelfgemaakte sate saus over hun BBq. spul te gooien.
(sate saus uit de winkel smaakt veel zuurder dan in Nederland, zowiezo zijn veel suddersauzen en dergelijke wat zuurder dan wij gewend zijn)
Wel zijn we naar Holland festival geweest in Melbourne, koninginnedag heb ik nou al al die jaren misgelopen, jammer wel...volgend jaar maar weer proberen.
10 min. verderop is een nederlands winkeltje, schattig hoor maar ik kom er haast niet.
Appelstroop haal ik gewoon in de supermarkt, ontbijtkoek ook en verder maak ik alles zelf. Heb niet zo'n behoefte aan nederlandse producten, ben al teveel gewend aan de dingen hier.
Alleen nasi zonder conimex, dat vind ik niks...maar je raadt het al...ligt ook gewoon bij de buurtsuper.
woensdag 26 augustus 2009 om 14:48
quote:Soya schreef op 26 augustus 2009 @ 12:57:
Undertaker, wat is voor jou de belangrijkste reden om terug te gaan naar australie?
En wat zijn voor jou de grote verschillen tussen Oz & NL?
Beste Soya,
Dit kan wellicht een lange post worden,... mijn excuses hiervoor, tevens wil ik erop wijzen dat ik mijn mening hier geef en ik hoop niemand (zeker niet "the Dutchies") voor het lamp met de hoofd loopt te stoten oid hehehehe.
De rede om terug te gaan is in eerste plaats dat ons kindtje dezelfde leeftijdsgroep is als die van mijn zus, en (maar dat wist ik pas in juni) er is een ieni-mini-undertaker opkomst. Maar ook ik ben erg gecharmeerd van het australische schoolsysteem (ben zelf werkzaam in het onderwijs in Nederland). Er wordt meer respect in de opvoeding (onderwijs-techinsch) bij gebracht. dat zal wellicht ook te maken hebben met de Britisch invloed; schooluniform dragen...enzovoort
Ook het outdoor living; bushwalkes; Er wordt, en dat heeft ook met kilmaat te maken, veel meer buiten georganiseerd ook het sociale leven, Er wordt meer met natuur geleefd; en misschien (maar dat is mijn gevoel) er is meer respect voor de natuur.
En toch ook,....de no worries mentaliteit mis ik in Nederland, alles is veel relaxed in Australie. Hier heb ik soms het idee dat mensen in de 5de versnelling leven,... no worries mate,...
En last but not least TIM-TAMS ik mis them, there are so yummy. Thank God for Tim Tams!!!
Natuurlijk zullen er een heleboel dingen wat ik ga missen,...... even een bakkie doen,....het gezellig zijn dat is typisch nederlands bij elkaar zijn, en dan -pardon my french- ouwe hoeren over iedereen.
Ik hoop dat ik nu niet mijn nederlandse paspoort (die ik 1 1/2 jaar heb gekregen) nu moet inleveren
Undertaker, wat is voor jou de belangrijkste reden om terug te gaan naar australie?
En wat zijn voor jou de grote verschillen tussen Oz & NL?
Beste Soya,
Dit kan wellicht een lange post worden,... mijn excuses hiervoor, tevens wil ik erop wijzen dat ik mijn mening hier geef en ik hoop niemand (zeker niet "the Dutchies") voor het lamp met de hoofd loopt te stoten oid hehehehe.
De rede om terug te gaan is in eerste plaats dat ons kindtje dezelfde leeftijdsgroep is als die van mijn zus, en (maar dat wist ik pas in juni) er is een ieni-mini-undertaker opkomst. Maar ook ik ben erg gecharmeerd van het australische schoolsysteem (ben zelf werkzaam in het onderwijs in Nederland). Er wordt meer respect in de opvoeding (onderwijs-techinsch) bij gebracht. dat zal wellicht ook te maken hebben met de Britisch invloed; schooluniform dragen...enzovoort
Ook het outdoor living; bushwalkes; Er wordt, en dat heeft ook met kilmaat te maken, veel meer buiten georganiseerd ook het sociale leven, Er wordt meer met natuur geleefd; en misschien (maar dat is mijn gevoel) er is meer respect voor de natuur.
En toch ook,....de no worries mentaliteit mis ik in Nederland, alles is veel relaxed in Australie. Hier heb ik soms het idee dat mensen in de 5de versnelling leven,... no worries mate,...
En last but not least TIM-TAMS ik mis them, there are so yummy. Thank God for Tim Tams!!!
Natuurlijk zullen er een heleboel dingen wat ik ga missen,...... even een bakkie doen,....het gezellig zijn dat is typisch nederlands bij elkaar zijn, en dan -pardon my french- ouwe hoeren over iedereen.
Ik hoop dat ik nu niet mijn nederlandse paspoort (die ik 1 1/2 jaar heb gekregen) nu moet inleveren
woensdag 26 augustus 2009 om 14:58
quote:sunbird schreef op 26 augustus 2009 @ 03:20:
Hey Undertaker, 7 jaar Nederland is niet een geringe tijd...maar toch vind ik dat je wel heel netjes nederlands schrijft, 't is nu niet de gemakkelijkste taal lijkt mij om te leren schrijven.
Waar in Aus. wil je je weer vestigen?
Ook al is het dan je geboorte land, toch weer net zo spannend natuurlijk om met gezin en al te verkassen naar het andere eind van de wereldbol.
Dank je wel voor het compliment,...ik vind als je in "vreemd" land woont het minsten wat je ken doen is de taal leren; dan pas krijg je respect, en ik heb 1 1/2 jaar een nederlands paspoort gekregen. (veel makkelijker met reizen) Wij hopen "ergens" tussen Rockhampton en Harvey Bay te vestigen; dus in Qld.
Visum voor mijn hubby was binnen 1 maand geregeld,..(spouse visum)
Hey Undertaker, 7 jaar Nederland is niet een geringe tijd...maar toch vind ik dat je wel heel netjes nederlands schrijft, 't is nu niet de gemakkelijkste taal lijkt mij om te leren schrijven.
Waar in Aus. wil je je weer vestigen?
Ook al is het dan je geboorte land, toch weer net zo spannend natuurlijk om met gezin en al te verkassen naar het andere eind van de wereldbol.
Dank je wel voor het compliment,...ik vind als je in "vreemd" land woont het minsten wat je ken doen is de taal leren; dan pas krijg je respect, en ik heb 1 1/2 jaar een nederlands paspoort gekregen. (veel makkelijker met reizen) Wij hopen "ergens" tussen Rockhampton en Harvey Bay te vestigen; dus in Qld.
Visum voor mijn hubby was binnen 1 maand geregeld,..(spouse visum)
woensdag 26 augustus 2009 om 15:13
Undertaker...ik ben zo'n dutchie en mij stoot je vreselijk tegen het hoofd met je TimTams....grrrr!
Die zijn zo lekker dat het me zeker twee kilo extra op mijn heupen heeft opgeleverd hier in Australia, mopperdemopper!
Ik ben helemaal geen koekliefhebber...maar TimTams, die wil ik stiekem helemaal niet delen met mijn visite, Hihi!
("he wat jammer nou, bellen ze af?...heb ik net koekjes in huis gehaald...gnagna)
Die zijn zo lekker dat het me zeker twee kilo extra op mijn heupen heeft opgeleverd hier in Australia, mopperdemopper!
Ik ben helemaal geen koekliefhebber...maar TimTams, die wil ik stiekem helemaal niet delen met mijn visite, Hihi!
("he wat jammer nou, bellen ze af?...heb ik net koekjes in huis gehaald...gnagna)
woensdag 26 augustus 2009 om 17:15
quote:sunbird schreef op 26 augustus 2009 @ 15:13:
Undertaker...ik ben zo'n dutchie en mij stoot je vreselijk tegen het hoofd met je TimTams....grrrr!
Die zijn zo lekker dat het me zeker twee kilo extra op mijn heupen heeft opgeleverd hier in Australia, mopperdemopper!
Ik ben helemaal geen koekliefhebber...maar TimTams, die wil ik stiekem helemaal niet delen met mijn visite, Hihi!
("he wat jammer nou, bellen ze af?...heb ik net koekjes in huis gehaald...gnagna)Ik ben twee weken geleden uit Australie gekomen,..ik had 30 pakken timtams mee,..ben blij dat ik niet door de nederlandse douane ben aangehouden, dan had ik wat uit te leggen.....ik ben niet verslaafd maar ik MOET mijn timtams hebben. (dit is wel genant) maar mijn hubby en ik hebben een keer oorlog gehad over wie de laatste timtam had genomen,..... again thank God for Timtams (neem er ééntje). Met een (nederlandse) kopje koffie.
Undertaker...ik ben zo'n dutchie en mij stoot je vreselijk tegen het hoofd met je TimTams....grrrr!
Die zijn zo lekker dat het me zeker twee kilo extra op mijn heupen heeft opgeleverd hier in Australia, mopperdemopper!
Ik ben helemaal geen koekliefhebber...maar TimTams, die wil ik stiekem helemaal niet delen met mijn visite, Hihi!
("he wat jammer nou, bellen ze af?...heb ik net koekjes in huis gehaald...gnagna)Ik ben twee weken geleden uit Australie gekomen,..ik had 30 pakken timtams mee,..ben blij dat ik niet door de nederlandse douane ben aangehouden, dan had ik wat uit te leggen.....ik ben niet verslaafd maar ik MOET mijn timtams hebben. (dit is wel genant) maar mijn hubby en ik hebben een keer oorlog gehad over wie de laatste timtam had genomen,..... again thank God for Timtams (neem er ééntje). Met een (nederlandse) kopje koffie.
woensdag 26 augustus 2009 om 23:44
quote:sarah2ndlife schreef op 26 augustus 2009 @ 13:42:
tja de afstand telt alleen in vlieguren, ik heb net weer een oud collegaatje gebeld op haar mobiel met voip, die hebben we in nederland via mijn broer, kost geen drol en we hebben 3 kwartier zitten kletsen,
Ja en nee.. Het is inderdaad zo dat dmv internet en bellen de afstand de afstand alleen in vlieguren telt. Ik woon nu al 5 jaar 16 uur vliegen vanaf NL en geniet ontzettend van deze sessies met vrienden en familie. Maar je ziet elkaar zelden IRL, bijv. een foto van een baby is heel anders dan het vasthouden. Of soms samen een kopje thee drinken. Of als iemand ziek is, even langsgaan. Dingen die je dus niet zomaar even doet. Zoals ik eerder zei, Australie lijkt me geweldig en gevoelsmatig (cultuur, werk, ed) zal het waarschijnlijk dichterbij voelen dan waar ik nu zit, maar ik zal ongetwijfeld moeten wennen aan het feit dat het nóg verder weg is.
Overigens mist ik de eerste twee jaar ook niemand hoor, dat gevoel kwam echt veel later. Zeg maar na de eerste euforie, toen het leven in het nieuwe land helemaal normaal werd .
en met je gezin heb je je familie bij je, tuurlijk mis je je broers en ouders, maar gegeven moment ben je ook je eigen familie met man en kinderen.
Is ook waar
Soya, kun je vertellen wat voor werk je doet. Dat mail ik je binnenkort , anders wordt het iets te herkenbaar.
Je kunt sneller werk vinden als je een permanent visum hebt en fulltime wilt werken.
nou als je vragen hebt, dan hoor ik het wel.
Ik raad je dus wel een bureau aan om je te begeleiden met je visum, maar dan een Aussie burreau.
Zij horen namelijk als eerste wat de ontwikkelingen zijn en zij weten alle ins and outs hoe je aan een visum kunt komen, er zijn namelijk heel veel verschillende visa's , zij weten precies welke het beste bij jouw situatie past.
Ja, ik ga me hier nog even goed naar kijken.
tis maar een tip.Dank!
tja de afstand telt alleen in vlieguren, ik heb net weer een oud collegaatje gebeld op haar mobiel met voip, die hebben we in nederland via mijn broer, kost geen drol en we hebben 3 kwartier zitten kletsen,
Ja en nee.. Het is inderdaad zo dat dmv internet en bellen de afstand de afstand alleen in vlieguren telt. Ik woon nu al 5 jaar 16 uur vliegen vanaf NL en geniet ontzettend van deze sessies met vrienden en familie. Maar je ziet elkaar zelden IRL, bijv. een foto van een baby is heel anders dan het vasthouden. Of soms samen een kopje thee drinken. Of als iemand ziek is, even langsgaan. Dingen die je dus niet zomaar even doet. Zoals ik eerder zei, Australie lijkt me geweldig en gevoelsmatig (cultuur, werk, ed) zal het waarschijnlijk dichterbij voelen dan waar ik nu zit, maar ik zal ongetwijfeld moeten wennen aan het feit dat het nóg verder weg is.
Overigens mist ik de eerste twee jaar ook niemand hoor, dat gevoel kwam echt veel later. Zeg maar na de eerste euforie, toen het leven in het nieuwe land helemaal normaal werd .
en met je gezin heb je je familie bij je, tuurlijk mis je je broers en ouders, maar gegeven moment ben je ook je eigen familie met man en kinderen.
Is ook waar
Soya, kun je vertellen wat voor werk je doet. Dat mail ik je binnenkort , anders wordt het iets te herkenbaar.
Je kunt sneller werk vinden als je een permanent visum hebt en fulltime wilt werken.
nou als je vragen hebt, dan hoor ik het wel.
Ik raad je dus wel een bureau aan om je te begeleiden met je visum, maar dan een Aussie burreau.
Zij horen namelijk als eerste wat de ontwikkelingen zijn en zij weten alle ins and outs hoe je aan een visum kunt komen, er zijn namelijk heel veel verschillende visa's , zij weten precies welke het beste bij jouw situatie past.
Ja, ik ga me hier nog even goed naar kijken.
tis maar een tip.Dank!
