Reizen
alle pijlers
Viva forummers die wonen in het buitenland
vrijdag 8 juni 2018 om 15:21
Ik woon zelf in Spanje en ben benieuwd of er meer forummers zijn die niet in Nederland of Belgie wonen. Waarom ben jij naar het buitenland vertrokken? Hoe bevalt het je nu? Zou je ooit terug willen?
Ik woon dus in Spanje vanwege een vrijwilligersproject (minimaal een jaar) en er is kans dat ik hierna naar Tsjechisch ga.
Ik woon dus in Spanje vanwege een vrijwilligersproject (minimaal een jaar) en er is kans dat ik hierna naar Tsjechisch ga.
zaterdag 12 december 2020 om 19:52
Briets: wij hadden in het begin van het jaar een student exchange met een meisje uit Vannes. Ze is twee weken bij ons in huis geweest en zij waren net op tijd terug in Frankrijk voordat alles op slot ging. Mijn dochter zou afgelopen zomer naar Frankrijk zijn gegaan maar ging helaas niet door. Daarom gaan we het volgend jaar met zijn tweetjes.
Ik heb siblings in Nederland maar het meeste werk met mijn moeder komt bij mijn zus terecht. Ik voel mij er ook wel wat rot onder, maar er is nu weinig wat ik er aan veranderen kan.
Ik heb siblings in Nederland maar het meeste werk met mijn moeder komt bij mijn zus terecht. Ik voel mij er ook wel wat rot onder, maar er is nu weinig wat ik er aan veranderen kan.
)
zaterdag 12 december 2020 om 20:07
Het meisje is een lycéenne en gaat naar school in Vannes. (volgens mij een prive school. Wel toevallig dat je daar in de buurt woont. Ik heb foto's gezien en het ziet er erg mooi uit. Hoe zijn jullie zomers?
zaterdag 12 december 2020 om 20:40
Ja. Mijn ouders gunnen me mijn geluk, maar natuurlijk hadden ze veel liever gehad dat ik in Nederland was gebleven. En zij hebben dezelfde pech als de ouders van @JobEva, alle kinderen wonen in het buitenland. Dus ja, ik voel me daar zeker rot over. Wordt vast nog sterker als een van hen ziek wordt of overlijdt. Het is de pijn die bij emigreren komt kijken helaas.
Wat ik ook ingewikkeld vind, is dat mijn behoefte om naar Nederland te komen bijzonder laag is. De laatste keer was (mede dankzij corona) alweer 15 maanden geleden en ik mis het totaal niet. Van de ene kant voelt het alsof ik terug in mijn verleden stap, van de andere kant voel ik me daar nu een raar soort gast. Ik heb er geen eigen plek en geen eigen leven meer en ga van afspraak naar afspraak. Alles prop ik in een week (want langer wil ik echt niet) en overal vertel ik ongeveer hetzelfde verhaal. Terwijl ik de mensen die belangrijk voor me zijn probeer te zien, voel ik me toch altijd een beetje eenzaam. En heel erg geleefd. Ik ben altijd bekaf als ik weer terug mag.
Ik zit er nu aan te denken om me ergens in het voorjaar (zodra het coronagewijs weer een beetje kan) maar een keertje op te offeren en voor een lang weekend naar Nederland te komen. En dan alleen bij mijn ouders te logeren. Ik vind het best pittig om opeens weer een paar dagen bij hen te wonen en me aan hun leven aan te passen, maar die paar dagen kan ik dat natuurlijk best opbrengen. Alleen vind ik het dus heel pijnlijk dat mijn ouders dat helemaal fantastisch vinden en ik vooral de dagen aftel dat ik weer naar huis mag.
Maar ja, ik kan mijn gevoel moeilijk veranderen. Het positieve eraan is dat ik dus totaal geen last van heimwee naar Nederland heb...
The impossible just takes a little longer.
zaterdag 12 december 2020 om 21:04
Briets schreef: ↑12-12-2020 19:44Beleza: knap van je dochters! Dus je dochter ging naar de middelbare school in maart, midden in het schooljaar? Ook nog lastig. Ze kan zich zeker erg snel aanpassen?
Wat wel grappig is, Sms-jes en appjes met mn kinderen stuur ik ook in het NL, dus ze kunnen het ook lezen (appjes-niveau dan, dus huis/tuin en keukentaal)
Dank je
Goed dat je dat blijft doen! Ik schreef soms Engels en soms Nederlands maar nu kan het allemaal in het Nederlands
We kwamen begin maart en toen ging bijna meteen de lockdown in dus ze is uiteindelijk pas in september begonnen met school. Is een hele rare en stressvolle periode geweest maar daar zijn we nu redelijk doorheen gekomen. Al is school nog steeds lastig natuurlijk als je veel woorden niet kent en die bv in een toets komen. We hadden thuis in Japan toch een soort van thuis-taal.
Ze dachten bv dat asielzoekers (wij zeiden altijd vluchtelingen blijkbaar, had dat zelf nooit echt door) letterlijk mensen waren die naar een dierenasiel aan het zoeken waren. En als je bepaalde signaal woorden niet kent dan zijn de toets vragen ook lastig dus daar heeft ze wel bijles in gekregen in de zomervakantie.
zondag 13 december 2020 om 13:21
Dat heb ik ook, weinig behoefte om naar Nederland te gaan. Grotendeels ook door hoe Avena het omschrijft; het geleefd worden, telkens hetzelfde verhaal vertellen, van afspraak naar afspraak, iedereen wil wat van je. Mensen denken dat je “lekker op vakantie naar Nederland komt” maar dat is echt alles behalve vakantie. Maar het kost wel vakantiedagen.
zondag 13 december 2020 om 13:53
Misschien zit ze dan op dezelfde school als mijn dochter... die zit ook op een privéschool. (Die zijn in FR niet gigantisch duur, zoals in Engeland).
Ja de kust is hier schitterend! En 's zomers is het meestal goed weer, en niet te heet.
zondag 13 december 2020 om 14:19
zondag 13 december 2020 om 14:30
Frappant toch hoeveel emigranten er zijn die maar weinig behoefte hebben aan bezoekjes aan Nederland. Ik denk dat dit best lastig te begrijpen is voor achterblijvers en dat je dit zelf moet ervaren. Ik had van tevoren wel verwacht dat het niet als vakantie zou voelen, maar niet dat ik er tegenop zou gaan zien.
The impossible just takes a little longer.
zondag 13 december 2020 om 15:09
De school heet van St François Xavier, een leraar vertelde mij al dat ze alleen maar voor het gebouw hoeven te betalen. Hoe oud is jouw dochter?
Avena: wij vinden het wel leuk om even naar Nederland te gaan om familie en een paar vrienden weer te zien. Maar als de ouders er dadelijk niet meer zijn dan worden die bezoekjes ook minder.
zondag 13 december 2020 om 15:56
Toen wij nog in het buitenland woonden ging ik ook graag terug maar heb wel geleerd in die 16 jaar dat je goed het bezoek moet plannen want anders kom je inderdaad bekaf weer thuis.
Doordat wij ver weg woonden (Japan) gingen we vaak een week of 4 en maar 1 keer per jaar.
Mijn man had trouwens minder behoefte dan ik en mijn dochters. Het veranderde wel toen we een eigen stacaravan kochten want toen werd dat echt onze plek in Nederland waar we mensen konden ontvangen en onze eigen spullen konden laten liggen.
Ik had trouwens nooit gedacht ooit terug te keren naar Nederland. Japan leek voor ons lange tijd een ideaal land maar na ongeveer 10 jaar begon ik de nadelen te zien en voelde ik steeds meer dat ik eigenlijk gen toekomst meer zag daar. Dat mijn dochter rond die tijd aangaf in NL te willen studeren en mijn man een half jaar later ernstig ziek werd hielp onze beslissing om terug te keren ook.
Doordat wij ver weg woonden (Japan) gingen we vaak een week of 4 en maar 1 keer per jaar.
Mijn man had trouwens minder behoefte dan ik en mijn dochters. Het veranderde wel toen we een eigen stacaravan kochten want toen werd dat echt onze plek in Nederland waar we mensen konden ontvangen en onze eigen spullen konden laten liggen.
Ik had trouwens nooit gedacht ooit terug te keren naar Nederland. Japan leek voor ons lange tijd een ideaal land maar na ongeveer 10 jaar begon ik de nadelen te zien en voelde ik steeds meer dat ik eigenlijk gen toekomst meer zag daar. Dat mijn dochter rond die tijd aangaf in NL te willen studeren en mijn man een half jaar later ernstig ziek werd hielp onze beslissing om terug te keren ook.
zondag 13 december 2020 om 16:00
Dat hadden wij dus in het begin ook en toen was dat idd niet leuk, voelde echt als een aanslag op onze vakantie (door de hoge kosten konden we vaak alleen maar naar NL op vakantie en zat een andere familie vakantie er vaak niet in) . Toen goed nagedacht over wie we nu werkelijk wilden zien en toch wel wat vriendschappen en familie die wat verder van ons afstonden laten verwateren. Pas toen werd het echt leuk om naar NL te komen.
Ook soms bewust niet verteld dat ik zou komen, achteraf wel wat teleurgestelde mensen maar het kan nou eenmaal niet allemaal in een korte tijd.
zondag 13 december 2020 om 16:18
Dat kan ik me voorstellen. Jij bent al langer dan 20 jaar weg uit NL toch?
zondag 13 december 2020 om 17:23
Jaaaa dat is de school van mijn dochter, 'SFX', ongelofelijk toevallig zeg! Mn dochter wordt volgende week 17.raccoon schreef: ↑13-12-2020 15:09De school heet van St François Xavier, een leraar vertelde mij al dat ze alleen maar voor het gebouw hoeven te betalen. Hoe oud is jouw dochter?
Avena: wij vinden het wel leuk om even naar Nederland te gaan om familie en een paar vrienden weer te zien. Maar als de ouders er dadelijk niet meer zijn dan worden die bezoekjes ook minder.
zondag 13 december 2020 om 17:35
Briets: dit is inderdaad wel heel toevallig, mijn dochter is de afgelopen week 17 jaar geworden en het meisje dat bij ons was is van de zomer 16 geworden.
Misschien een probleem in de familie. Mijn tante die vaak naar mijn moeder gaat en haar helpt met de boodschappen is net getest op het covid virus.
Misschien een probleem in de familie. Mijn tante die vaak naar mijn moeder gaat en haar helpt met de boodschappen is net getest op het covid virus.
zondag 13 december 2020 om 20:08
Dat is wel een goed idee zeg! Ik denk dat ik het ook beter te doen zou vinden als ik daar een eigen plek had. Heb er weleens over gedacht om gewoon een hotel te boeken of zo, maar dat werd heel duur en eigenlijk ook helemaal niet handig als je zonder auto zit.
The impossible just takes a little longer.
zondag 13 december 2020 om 20:40
Mijn ouders gunnen mij mijn fijne leven in het buitenland ook. Maar missen me, en vooral de kleinkinderen wel, al is hun band, ondanks de afstand, prima.
Ik vraag me wel eens af hoe het zal gaan als ze straks echt hulpbehoevend worden. Ze zijn nu halverwege de 70 en nog vitaal. Maar dat kan zomaar ineens veranderen natuurlijk.
Ik ga ook niet veel naar Nederland, gemiddeld eens per jaar. Ik kijk er altijd naar uit maar het is toch altijd weer een beetje zoals Avena beschrijft. Vooral geen eigen plek hebben vind ik lastig, en het schipperen tussen wat ik graag wil (vrienden en familie zien) en wat ook nog leuk is voor mijn gezin (mijn man komt niet uit NL). Maar ook dat mijn vrienden in het westen wonen en mijn ouders in het zuiden. Afgelopen voorjaar zou ik een week alleen gaan, zodat dat laatste een keer geen punt was maar dat ging natuurlijk niet door.
Een vakantiehuisje oid kopen hebben we wel eens over gedacht maar ik vind het ook wat zonde van de kosten want ik denk niet dat we er vaker om naar NL zouden gaan. We zien namelijk ook heel graag andere plekken van de wereld.
Ik vraag me wel eens af hoe het zal gaan als ze straks echt hulpbehoevend worden. Ze zijn nu halverwege de 70 en nog vitaal. Maar dat kan zomaar ineens veranderen natuurlijk.
Ik ga ook niet veel naar Nederland, gemiddeld eens per jaar. Ik kijk er altijd naar uit maar het is toch altijd weer een beetje zoals Avena beschrijft. Vooral geen eigen plek hebben vind ik lastig, en het schipperen tussen wat ik graag wil (vrienden en familie zien) en wat ook nog leuk is voor mijn gezin (mijn man komt niet uit NL). Maar ook dat mijn vrienden in het westen wonen en mijn ouders in het zuiden. Afgelopen voorjaar zou ik een week alleen gaan, zodat dat laatste een keer geen punt was maar dat ging natuurlijk niet door.
Een vakantiehuisje oid kopen hebben we wel eens over gedacht maar ik vind het ook wat zonde van de kosten want ik denk niet dat we er vaker om naar NL zouden gaan. We zien namelijk ook heel graag andere plekken van de wereld.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
