Reizen
alle pijlers
Viva forummers die wonen in het buitenland
vrijdag 8 juni 2018 om 15:21
Ik woon zelf in Spanje en ben benieuwd of er meer forummers zijn die niet in Nederland of Belgie wonen. Waarom ben jij naar het buitenland vertrokken? Hoe bevalt het je nu? Zou je ooit terug willen?
Ik woon dus in Spanje vanwege een vrijwilligersproject (minimaal een jaar) en er is kans dat ik hierna naar Tsjechisch ga.
Ik woon dus in Spanje vanwege een vrijwilligersproject (minimaal een jaar) en er is kans dat ik hierna naar Tsjechisch ga.
zaterdag 4 september 2021 om 14:05
Hastadepasta18 schreef: ↑04-09-2021 13:57Wij gaan volgend jaar weer terug naar Nederland. Als het aan mij ligt, is dat tijdelijk. Ik ben niet zo honkvast, liefst elke 4/5 jaar iets anders.
Ik zit er dubbel in, terug naar Nederland. Aan de ene kant zin in. Vooral omdat we daar meer kunnen doen. De stad, musea, speeltuinen, bos, met de auto weekendjes weg etc. Dingen die voor veel mensen normaal zijn, maar het voor ons niet (meer) zijn.
Aan de andere kant zie ik er enorm tegen op. De drukte, het weer en de sociale druk(te) “. We wonen nu op een plek waar je nog heel spontaan dingen kan afspreken, zonder agenda’s te trekken, geen familieverplichtingen, geen verplichtingen überhaupt. Als je ergens geen zin in hebt, dan doe je het niet.
Ik zie echt op tegen alle verjaardagen van iedereen en de scheve gezichten als je “nee” zegt. Het getrek van ouders/schoonouders om toch maar elk weekend even langs te komen. Dat wil ik allemaal niet.
Daar waren wij ook bang voor maar ik leg gewoon uit dat we het de afgelopen 16 jaar zo heerlijk vonden om op een bepaalde manier te leven en dat we dat dus in NL voort willen zetten. Dus geen drukke verjaardagen voor ons maar los met elkaar afspreken zodat je elkaar ook nog eens echt kunt spreken. Wij gaan er niet in mee en iedereen accepteert dat eigenlijk en dat bevalt prima
beleza wijzigde dit bericht op 04-09-2021 14:09
0.04% gewijzigd
zaterdag 4 september 2021 om 14:08
Ik dacht ook altijd dat ik het heel moeilijk zou vinden en had ook nooit gedacht ooit terug te keren maar het valt mij echt reuze mee. Ik ervaar Nederland na 16 jaar weer met frisse ogen en vind veel dingen zelfs fijn nu, dingen die ik vroeger vreselijk vond (zelfs het weer!).
zaterdag 4 september 2021 om 14:38
Dat wil ik ook… man heeft echter moeite met “teleurstellen” van anderen. Dus hij kan dat niet. Ik heb wel al aangegeven dat ik gewoon niet overal mee naar toe ga. Maar dat neemt dus wel een hap uit onze gezinstijd. Ben ik daarin egoïstisch geworden? Ja…Beleza schreef: ↑04-09-2021 14:05Daar waren wij ook bang voor maar ik leg gewoon uit dat we het de afgelopen 16 jaar zo heerlijk vonden om op een bepaalde manier te leven en dat we dat dus in NL voort willen zetten. Dus geen drukke verjaardagen voor ons maar los met elkaar afspreken zodat je elkaar ook nog eens echt kunt spreken. Wij gaan er niet in mee en iedereen accepteert dat eigenlijk en dat bevalt prima
zaterdag 4 september 2021 om 20:27
@JobEva, wat een lieve reactie! Dankjewel. Het voelt heel zwaar als ik het zo schrijf en dat is het niet persé, maar ik heb hier voor mijn gevoel niet echt veel. De mooie dingen uit mijn andere land mis ik. Die cultuur is hier niet. Die natuur ook niet. De rust, zelfs de taal mis ik.
Lady_Day, het is zo'n stap, alles weer inpakken, weer daar opnieuw beginnen. Ik zit er wel sterk aan te denken hoor, dus als ik de juiste vacature tegenkom, dan denk ik dat ik wel weer ga. Al is het maar weer voor een aantal jaren. Ik ben gewoon altijd bang dat ik de knoop doorhak, ga, en dat ik dan alles rooskleuriger in mijn hoofd had dan het daadwerkelijk is. Ja, ik maak het mezelf behoorlijk moeilijk
Overigens interessant om te lezen hoe anders het is voor een aantal andere forummers. Toen ik net terug was in NL vond ik het ook superfijn. Nederland heeft ook hele goede kanten, maar wegen die op tegen het leven elders? Dat weet ik dus niet.
Ierland lijkt me overigens ook geweldig, dus PaterPen, absoluut gaan!
Lady_Day, het is zo'n stap, alles weer inpakken, weer daar opnieuw beginnen. Ik zit er wel sterk aan te denken hoor, dus als ik de juiste vacature tegenkom, dan denk ik dat ik wel weer ga. Al is het maar weer voor een aantal jaren. Ik ben gewoon altijd bang dat ik de knoop doorhak, ga, en dat ik dan alles rooskleuriger in mijn hoofd had dan het daadwerkelijk is. Ja, ik maak het mezelf behoorlijk moeilijk
Overigens interessant om te lezen hoe anders het is voor een aantal andere forummers. Toen ik net terug was in NL vond ik het ook superfijn. Nederland heeft ook hele goede kanten, maar wegen die op tegen het leven elders? Dat weet ik dus niet.
Ierland lijkt me overigens ook geweldig, dus PaterPen, absoluut gaan!
zaterdag 4 september 2021 om 20:32
Ik ben een aantal jaar geleden teruggekeerd naar Nederland na ongeveer 17 jaar in verschillende landen gewoond te hebben.
Het was zeker wennen. Ik had nog nooit als volwassene langdurig in Nederland gewoond. Ik was tijdens mijn studietijd al vertrokken. Ik heb geen grote familie en had alleen nog maar een paar vrienden. het was dus echt overnieuw beginnen, ook ergens waar ik nog nooit had gewoond.
In het begin had ik sterk het idee dat het tijdelijk was en ik na een paar jaar weer weg wilde. Dat gevoel is nu wel weg. Ik sluit de mogelijkheid van weer verhuizen naar het buitenland niet uit, mijn man is geen Nederlander en die wil ook wel graag ooit weg.
Maar de realiteit is ook dat we vier opgroeiende kinderen hebben waarvan twee al op de middelbare school zitten dus zo makkelijk is het niet om weer weg te gaan. De oudste kinderen zullen dat niet zo zien zitten (begrijpelijk)
Maar goed, ik voel me hier inmiddels ook weer goed thuis. Drukte valt wel mee. Ik woon op het platteland. Nergens last van. Al is het natuurlijk een klein land dus eindeloos zwerven zonder geen mensen tegen te komen bestaat inderdaad niet. Mijn man heeft ergens het idee van midden in de natuur te willen leven, ergens afgelegen. Maar dat is met de kinderen helemaal niet handig natuurlijk.
Wat ik hier fijn vind is de vele mogelijkheden dicht in de buurt, zee, bos, musea, leuke stadjes, en makkelijk ook even naar Duitsland/Belgie kunnen voor een andere sfeer. Ook valt me op hoe makkelijk het is voor kinderen om hier redelijk jong al zelfstandig te zijn doordat ze overal met de fiets heen kunnen.
Bovenal zijn de dingen die mij gelukkig maken nu niet echt afhankelijk van het land maar meer dat we fijn werk hebben, dat het met de kinderen goed gaat, dat we een fijn huis hebben, dat er natuur in de buurt is, dat ik een fijne vriendenkring heb kunnen opbouwen... En dat had allemaal in heel veel landen gekund.
Het was zeker wennen. Ik had nog nooit als volwassene langdurig in Nederland gewoond. Ik was tijdens mijn studietijd al vertrokken. Ik heb geen grote familie en had alleen nog maar een paar vrienden. het was dus echt overnieuw beginnen, ook ergens waar ik nog nooit had gewoond.
In het begin had ik sterk het idee dat het tijdelijk was en ik na een paar jaar weer weg wilde. Dat gevoel is nu wel weg. Ik sluit de mogelijkheid van weer verhuizen naar het buitenland niet uit, mijn man is geen Nederlander en die wil ook wel graag ooit weg.
Maar de realiteit is ook dat we vier opgroeiende kinderen hebben waarvan twee al op de middelbare school zitten dus zo makkelijk is het niet om weer weg te gaan. De oudste kinderen zullen dat niet zo zien zitten (begrijpelijk)
Maar goed, ik voel me hier inmiddels ook weer goed thuis. Drukte valt wel mee. Ik woon op het platteland. Nergens last van. Al is het natuurlijk een klein land dus eindeloos zwerven zonder geen mensen tegen te komen bestaat inderdaad niet. Mijn man heeft ergens het idee van midden in de natuur te willen leven, ergens afgelegen. Maar dat is met de kinderen helemaal niet handig natuurlijk.
Wat ik hier fijn vind is de vele mogelijkheden dicht in de buurt, zee, bos, musea, leuke stadjes, en makkelijk ook even naar Duitsland/Belgie kunnen voor een andere sfeer. Ook valt me op hoe makkelijk het is voor kinderen om hier redelijk jong al zelfstandig te zijn doordat ze overal met de fiets heen kunnen.
Bovenal zijn de dingen die mij gelukkig maken nu niet echt afhankelijk van het land maar meer dat we fijn werk hebben, dat het met de kinderen goed gaat, dat we een fijn huis hebben, dat er natuur in de buurt is, dat ik een fijne vriendenkring heb kunnen opbouwen... En dat had allemaal in heel veel landen gekund.
zaterdag 4 september 2021 om 20:46
Purpleorchid, dat steeds opnieuw moeten beginnen begon mij zo tegen te staan. Wellicht is het makkelijker als twintiger of dertiger maar als veertiger weer een vriendenkring opbouwen vond ik echt heel lastig, nog steeds. Dat ik verhuisd ben naar een nieuwe stad tijdens de eerste lockdown hielp ook niet natuurlijk. Voor mij is het ook wel een beetje 'alles' gezien te hebben. Dat is natuurlijk niet zo maar ook in een ander land loop je nog wel eens tegen jezelf aan.
Ik heb in de VS, Canada en Australië gewoond en ook nog een jaar in Azië gezeten. Allemaal goed en wel maar uiteindelijk voel ik me beter thuis in het wat minder conservatieve Nederland.
Ik heb in de VS, Canada en Australië gewoond en ook nog een jaar in Azië gezeten. Allemaal goed en wel maar uiteindelijk voel ik me beter thuis in het wat minder conservatieve Nederland.
zondag 5 september 2021 om 07:37
zondag 5 september 2021 om 14:22
Het hangt er vanaf wat je wil. Ik heb heel lang niet de behoefte gehad om 'wortel te gaan schieten' maar de laatste jaren wel. Zeker toen mijn vader ernstig ziek werd en kwam te overlijden was ik heel blij dat ik weer in Nederland was.purpleorchid schreef: ↑05-09-2021 07:37Lady_Day, dat begrijp ik. Dat is ook heel moeilijk en volgens mij bagatelliseer ik dat bij mezelf dus enorm. Je hebt wel in schitterende landen gewoond zeg. Canada en Australie staan bij mij nog op de lijst om eens heen te gaan op vakantie.
Elk land waar ik gewoond heb heb ik goede herinneringen aan maar me echt helemaal thuis voelen... nee, dat is nooit gebeurd. En ik heb het hier ook niet elke dag hoor maar soms loop ik door de stad en dan denk ik toch 'ja, hier hoor ik'. Maar ook dat kan natuurlijk zo weer veranderen
zondag 3 oktober 2021 om 09:57
Hi!
Ik val hier even in.. want ik zie dat hier sowieso 1 iemand zit met Zwitserland ervaring
Ik heb de kans naar Zwitserland te gaan, voor een mooie baan. We hebben 3 kinderen (2,5,7 jr). En ben hier en daar al wat aan het inlezen. 2 dingen waar ik mee zit.
1) bedrijf staat in het Franse gedeelte, en spreek geen Frans, voor mijn werk geen probleem, maar hoe is het om daar te wonen? Ga proberen Frans te leren om te intergreren uiteraard
2) Frans spreken op school, krijgen ze veel huiswerk? Ik kan dus eerst niet helpen omdat ik de taal (nog) niet machtig ben, is dit een probleem? Worden kinderen goed begeleid die Frans niet als 1e taal hebben?
3) middelste heeft epilepsie en problemen met prikkelverwerking, op school beweegt hij veel zodat hij z’n werkjes goed kan maken. En hier in Nederland krijgt hij op de reguliere school hier alle ruimte voor.. maar hoe streng/vrij is het Zwitserse schoolsysteem?
We hebben 3 jaar in Afrika gewoond dus wel bekend met het expat leven.
Het Britse curriculum zou dus bijvoorbeeld niet passen bij de middelste.. Liever voor hem iets vrije school achtigs..hij is wel heel slim, dus daar ligt het niet aan
Hoop iets meer inzicht te krijgen!
Ik val hier even in.. want ik zie dat hier sowieso 1 iemand zit met Zwitserland ervaring
Ik heb de kans naar Zwitserland te gaan, voor een mooie baan. We hebben 3 kinderen (2,5,7 jr). En ben hier en daar al wat aan het inlezen. 2 dingen waar ik mee zit.
1) bedrijf staat in het Franse gedeelte, en spreek geen Frans, voor mijn werk geen probleem, maar hoe is het om daar te wonen? Ga proberen Frans te leren om te intergreren uiteraard
2) Frans spreken op school, krijgen ze veel huiswerk? Ik kan dus eerst niet helpen omdat ik de taal (nog) niet machtig ben, is dit een probleem? Worden kinderen goed begeleid die Frans niet als 1e taal hebben?
3) middelste heeft epilepsie en problemen met prikkelverwerking, op school beweegt hij veel zodat hij z’n werkjes goed kan maken. En hier in Nederland krijgt hij op de reguliere school hier alle ruimte voor.. maar hoe streng/vrij is het Zwitserse schoolsysteem?
We hebben 3 jaar in Afrika gewoond dus wel bekend met het expat leven.
Het Britse curriculum zou dus bijvoorbeeld niet passen bij de middelste.. Liever voor hem iets vrije school achtigs..hij is wel heel slim, dus daar ligt het niet aan
Hoop iets meer inzicht te krijgen!
zondag 3 oktober 2021 om 10:20
Dankjewel
Ik ben volledig ingeënt maar ze zijn hier onwijs traag dus een groot deel van t land nog niet. Blijkt die eliminatie strategie toch niet zo goed te werken.
Niet lang samen (vijf maanden), wel heel goed. Ik denk dat de lockdown het versnelt heeft maar anders was het waarschijnlijk ook wel gebeurd - hij was aan t begin van t jaar gescheiden, dacht dat ie t allemaal wel aankon, en loopt daar nu heel hard tegenaan. Goed uit elkaar gegaan en mogelijk in de toekomst vrienden, maar hij heeft nu even tijd nodig om t allemaal te verwerken. Ik begrijp het allemaal wel en heb de mogelijkheid ook altijd in m’n achterhoofd gehouden, maar vind t wel onwijs jammer.
Sorry sob story.
Ik ben volledig ingeënt maar ze zijn hier onwijs traag dus een groot deel van t land nog niet. Blijkt die eliminatie strategie toch niet zo goed te werken.
Niet lang samen (vijf maanden), wel heel goed. Ik denk dat de lockdown het versnelt heeft maar anders was het waarschijnlijk ook wel gebeurd - hij was aan t begin van t jaar gescheiden, dacht dat ie t allemaal wel aankon, en loopt daar nu heel hard tegenaan. Goed uit elkaar gegaan en mogelijk in de toekomst vrienden, maar hij heeft nu even tijd nodig om t allemaal te verwerken. Ik begrijp het allemaal wel en heb de mogelijkheid ook altijd in m’n achterhoofd gehouden, maar vind t wel onwijs jammer.
Sorry sob story.
Hello, can you hear me?
zondag 3 oktober 2021 om 22:47
Ja. Bedankt voor t medeleven, erg fijn. Het is echt heel naar om nu alleen te zijn, en alle plannen in water zien vallen!
Hello, can you hear me?
donderdag 14 oktober 2021 om 10:37
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in