Reizen
alle pijlers
Viva forummers die wonen in het buitenland
vrijdag 8 juni 2018 om 15:21
Ik woon zelf in Spanje en ben benieuwd of er meer forummers zijn die niet in Nederland of Belgie wonen. Waarom ben jij naar het buitenland vertrokken? Hoe bevalt het je nu? Zou je ooit terug willen?
Ik woon dus in Spanje vanwege een vrijwilligersproject (minimaal een jaar) en er is kans dat ik hierna naar Tsjechisch ga.
Ik woon dus in Spanje vanwege een vrijwilligersproject (minimaal een jaar) en er is kans dat ik hierna naar Tsjechisch ga.
donderdag 2 september 2021 om 14:44
donderdag 2 september 2021 om 20:31
Ja ervaring,
Doen!
Dublin, zo gaaf ook.
vrijdag 3 september 2021 om 02:29
Precies dit: doen!
Paar jaar geleden met 2 kinderen verhuisd van toen 2,5 en 5. Geen seconde spijt!
De kids doen het echt fantastisch goed. Het is ook maar net hoe je er zelf mee om gaat vind ik.
Wij hebben onze nieuwe woonplek ook meteen thuis genoemd, en dit is ook echt hun thuis. Ik hoor het veel om mee heen (veel expats); dan hebben ze het nog steeds over thuis in Nederland, in de zomer gaan ze naar huis, etc. Dat helpt echt niet.
We overwegen nu weer te verhuizen. Eerst even terug NL waarschijnlijk, maar als we kinderen vragen wat ze van een ander land vinden (zowel Nederland als ergens anders), dan zeggen ze: ja leuk, kunnen we weer nieuwe vrienden maken en nieuwe dingen ontdekken.
vrijdag 3 september 2021 om 09:54
Ik zeg ook doen! Geen ervaring met Dublin maar wel met emigratie met jonge kinderen.
10 jaar geleden naar VS verhuisd voor 2,5 jaar met kinderen toen in de leeftijd van 1, 3 en 6 jaar. Hebben ze het lastig gehad? Vast wel in het begin, met de taalbarrière, maar daar zijn ze erg goed in begeleid en dan vergeet je die lastige periode al gauw. Ze zijn gewoon naar een public school gegaan en spraken na 3 maanden beter Engels dan wij. Ze zijn ontplooid tot flexibele, aardige, sociale kinderen.
Nadeel: bij terugkomst nooit echt meer kunnen wennen, aarden in Nederland.
Dus hebben we het geluk dat we nu, 10 jaar later weer terug kunnen voor 2 jaar.
Vooral voor de jongste spannend, die was vorige keer te jong om alles bewust mee te maken.
10 jaar geleden naar VS verhuisd voor 2,5 jaar met kinderen toen in de leeftijd van 1, 3 en 6 jaar. Hebben ze het lastig gehad? Vast wel in het begin, met de taalbarrière, maar daar zijn ze erg goed in begeleid en dan vergeet je die lastige periode al gauw. Ze zijn gewoon naar een public school gegaan en spraken na 3 maanden beter Engels dan wij. Ze zijn ontplooid tot flexibele, aardige, sociale kinderen.
Nadeel: bij terugkomst nooit echt meer kunnen wennen, aarden in Nederland.
Dus hebben we het geluk dat we nu, 10 jaar later weer terug kunnen voor 2 jaar.
Vooral voor de jongste spannend, die was vorige keer te jong om alles bewust mee te maken.
vrijdag 3 september 2021 om 10:55
vrijdag 3 september 2021 om 12:09
Ik zou het meteen doen, vooral met jonge kinderen Pater Pen! Nu moet ik mijn kinderen niet meer weg halen, alhoewel er 2 tussen nu en 2 jaar gaan stage lopen in het buitenland.... Ze hebben dus wel iets van ons meegekregen!
En dat niet meer in NL kunnen wennen herken ik enorm..... Ik was bijna 3 jaar in Afrika, en terug in Nl ben ik heel snel weer op zoek gegaan naar een ban in het buitenland.... ...
En dat niet meer in NL kunnen wennen herken ik enorm..... Ik was bijna 3 jaar in Afrika, en terug in Nl ben ik heel snel weer op zoek gegaan naar een ban in het buitenland.... ...
vrijdag 3 september 2021 om 13:40
Iets wat niet echt moeilijk was maar wel n gevolg was dat de jongste pas heel laat begon te praten omdat hij buitenshuis Engels hoorde en thuis Nederlands. Dat was verwarrend. Maar nu 10 jaar later gaat het Engels hem heel goed af. En wat wel lastig was is de tijd weer terug in Nederland, weer wennen aan het onderwijssysteem van hier en opnieuw vrienden maken. De kinderen hier in NL zijn directer en luidruchtiger dan waar ze in de VS op school zaten, dat vonden ze ook wel lastig.
vrijdag 3 september 2021 om 13:55
Ja, dat snap ik, dat is natuurlijk ook zeker een cultuurverschil. Dochter (5) gaat al anderhalf jaar naar school dus die is wat dat betreft wel een echt NL's kind, haha! Ik denk dat de overstap naar Ierland wat dat betreft juist de andere kant op lastiger zal zijn. De taal zal voor haar ook een uitdaging zijn. De jongsten zullen daarin nog makkelijker meekomen, denk ik. Die praten al een beetje, maar nog niet enorm veel. Of was dat juist hoe jouw jongste zich ontwikkelde? Iemand uberhaupt ervaring met Ierland, trouwens? Qua cultuur, qua integratie?kimiko schreef: ↑03-09-2021 13:40Iets wat niet echt moeilijk was maar wel n gevolg was dat de jongste pas heel laat begon te praten omdat hij buitenshuis Engels hoorde en thuis Nederlands. Dat was verwarrend. Maar nu 10 jaar later gaat het Engels hem heel goed af. En wat wel lastig was is de tijd weer terug in Nederland, weer wennen aan het onderwijssysteem van hier en opnieuw vrienden maken. De kinderen hier in NL zijn directer en luidruchtiger dan waar ze in de VS op school zaten, dat vonden ze ook wel lastig.
vrijdag 3 september 2021 om 15:04
Ik denk dat een kind van 5 nog te vormen is..... Ik zou alleen wel gaan kijken of er bij jullie in de buurt engelse les is voor kinderen.
Onze kinderen hadden omdat hun moedertaal Nl is, ook in de eerste 2 schooljaren extra les. Ondanks dat ze naar de chreche etc geweest zijn.... Maar ik denk dat het bij ons kwam omdat we in 3,5 jaar tijd 5 kinderen kregen....
Het is sowieso zo dat kinderen die 2 talig zijn later gaan praten.
Onze kinderen hadden omdat hun moedertaal Nl is, ook in de eerste 2 schooljaren extra les. Ondanks dat ze naar de chreche etc geweest zijn.... Maar ik denk dat het bij ons kwam omdat we in 3,5 jaar tijd 5 kinderen kregen....
Het is sowieso zo dat kinderen die 2 talig zijn later gaan praten.
zaterdag 4 september 2021 om 10:16
Ik val er even in.. Schrijf hier al jaren niet meer mee, omdat ik niet meer in het buitenland woon (en ik schreef hiervoor onder een andere nick), maar ik heb hier dus heel erg last van. Ik ben eigenlijk constant op zoek naar weer een mogelijkheid naar het biutenland. Inmiddels meerdere keren in het buitenland gewoond, met wisselend succes, maar ik vond het hebben van een andere leefomgeving heerlijk. Ik vind het hier saai en ik heb het idee dat ik het hier leuk móet vinden, omdat het zo hoort. Ik ben inmiddels wel de vacatures in het buitenland weer in de gaten aan het houden, in de hoop dat zich een mooie uitdaging aandient.
zaterdag 4 september 2021 om 10:39
Oh, purpleorchid, dat lijkt me dus heel moeilijk. Je nergens thuis voelen. Dat rusteloze heb ik ook wel een tijd gehad. Maar dat ging weg toen ik merkte dat ik hier mijn vrienden had, en dat ik steeds minder zin had om naar NL te gaan. En natuurlijk is ook niet alles 100% leuk.... Ik vind Zwitsers soms stug, niet spontaan, en vind de sneeuw in de winter ook niet altijd even leuk. Maar ik geloof dat je dat in ieder land wel hebt....Wat ik steeds meer waardeer is de rust.... kilometers lopen zonder iemand tegen te komen. En de mogelijkheden die mijn kinderen hier hebben en krijgen.
Ik hoop dat je iets vind waar je je thuis gaat voelen , purpleorchid....
Ik hoop dat je iets vind waar je je thuis gaat voelen , purpleorchid....
zaterdag 4 september 2021 om 10:55
Purpleorchid, herkenbaar. Ik heb ook meer dan 15 jaar in diverse buitenlanden gewoond en elke keer als ik terugkwam in NL dan ging ik meteen weer op zoek naar iets anders in het buitenland.
Ik ben nu al 8 jaar weer terug in NL en het eerste jaar had ik nog wel de kriebel en vond ik alles 'stom' hier maar ik voelde ook dat ik behoefte had aan meer vastigheid. Ik was toen al wel in de 40 trouwens.
Ondertussen heb ik het hier echt prima naar mijn zin. Ik woon nu in een stad waar ik niemand kende maar een geweldig appartement had gevonden. Ik ben inmiddels meerdere banen verder en werk nu voor een internationaal bedrijf, een baan die ik overal op de wereld kan uitvoeren en toch blijf ik hier.
Nederland is niet perfect maar toch vind ik dit een van de beste landen om in te wonen. Ik kan heel veel dingen nu echt wel waarderen, dingen die ik vroeger niet zag of die me tegenstonden.
Maar als je echt niet kan aarden, wat houdt je dan tegen om weer te gaan?
Ik ben nu al 8 jaar weer terug in NL en het eerste jaar had ik nog wel de kriebel en vond ik alles 'stom' hier maar ik voelde ook dat ik behoefte had aan meer vastigheid. Ik was toen al wel in de 40 trouwens.
Ondertussen heb ik het hier echt prima naar mijn zin. Ik woon nu in een stad waar ik niemand kende maar een geweldig appartement had gevonden. Ik ben inmiddels meerdere banen verder en werk nu voor een internationaal bedrijf, een baan die ik overal op de wereld kan uitvoeren en toch blijf ik hier.
Nederland is niet perfect maar toch vind ik dit een van de beste landen om in te wonen. Ik kan heel veel dingen nu echt wel waarderen, dingen die ik vroeger niet zag of die me tegenstonden.
Maar als je echt niet kan aarden, wat houdt je dan tegen om weer te gaan?
zaterdag 4 september 2021 om 10:59
Ik woon nu bijna 3 jaar in het buitenland. In het begin reisde ik nog regelmatig voor een paar dagen naar Nederland, maar afgelopen jaar niet meer geweest natuurlijk. En ik mis het helemaal niet meer.
We gaan binnenkort een weekje, maar zie er ergens enorm tegenop. Ik heb helemaal geen zin meer in het agressieve, drukke, volle en lawaaierige Nederland. Maar goed, wil m'n beste vrienden héél graag zien
Maar ik kan me er ook niets meer bij voorstellen om terug te keren naar Nederland. Al helemaal niet als ik zie hoe alles daar nu gaat qua politiek en zo. Ben zo blij dat het land waar ik woon zo anders is
We gaan binnenkort een weekje, maar zie er ergens enorm tegenop. Ik heb helemaal geen zin meer in het agressieve, drukke, volle en lawaaierige Nederland. Maar goed, wil m'n beste vrienden héél graag zien
Maar ik kan me er ook niets meer bij voorstellen om terug te keren naar Nederland. Al helemaal niet als ik zie hoe alles daar nu gaat qua politiek en zo. Ben zo blij dat het land waar ik woon zo anders is
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
zaterdag 4 september 2021 om 11:54
Ik ga binnenkort ook voor een week en ik zie er ook tegenop... Natuurlijk vind ik het leuk om vrienden te zien en sommige dingen in Nederland heb ik ook best weer zin in (zoals weer kunnen fietsen). Maar het voelt absoluut niet als vakantie en ik vind ook elke keer mijn agenda weer te vol. Ik ben bang dat ik echt bijna nooit meer zou gaan als mijn ouders niet meer zouden leven. Ik ga eigenlijk vooral voor hen.
Ik denk dat wel of niet meer kunnen aarden in Nederland ook te maken heeft met de reden van een remigratie. Vrijwillig of onvrijwillig. In dat eerste geval ga je toch met een andere instelling. Ik hou er nog wel rekening mee dat ik misschien toch behoefte heb om terug te gaan naar mijn roots als ik oud ben.
Voorlopig heb ik geen enkele behoefte om terug te gaan. Ik denk dat ik hetzelfde zou hebben als wat iemand hierboven schreef: het missen van avontuur. Wat dat betreft kan ik me zelfs voorstellen dat ik het hier uiteindelijk ook weer saai ga vinden als alles perfect op de rit staat. Nu doe en ontdek ik nog steeds nieuwe dingen, ondanks dat ik hier al 4 jaar woon.
Ik denk dat wel of niet meer kunnen aarden in Nederland ook te maken heeft met de reden van een remigratie. Vrijwillig of onvrijwillig. In dat eerste geval ga je toch met een andere instelling. Ik hou er nog wel rekening mee dat ik misschien toch behoefte heb om terug te gaan naar mijn roots als ik oud ben.
Voorlopig heb ik geen enkele behoefte om terug te gaan. Ik denk dat ik hetzelfde zou hebben als wat iemand hierboven schreef: het missen van avontuur. Wat dat betreft kan ik me zelfs voorstellen dat ik het hier uiteindelijk ook weer saai ga vinden als alles perfect op de rit staat. Nu doe en ontdek ik nog steeds nieuwe dingen, ondanks dat ik hier al 4 jaar woon.
The impossible just takes a little longer.
zaterdag 4 september 2021 om 12:26
zaterdag 4 september 2021 om 13:16
Ook met 5 jaar past een kind zich meestal zonder problemen snel aan. Het leuke is ook dat ze het (hopelijk) meer als een avontuur zal ervaren.PaterPen schreef: ↑03-09-2021 13:55Ja, dat snap ik, dat is natuurlijk ook zeker een cultuurverschil. Dochter (5) gaat al anderhalf jaar naar school dus die is wat dat betreft wel een echt NL's kind, haha! Ik denk dat de overstap naar Ierland wat dat betreft juist de andere kant op lastiger zal zijn. De taal zal voor haar ook een uitdaging zijn. De jongsten zullen daarin nog makkelijker meekomen, denk ik. Die praten al een beetje, maar nog niet enorm veel. Of was dat juist hoe jouw jongste zich ontwikkelde? Iemand uberhaupt ervaring met Ierland, trouwens? Qua cultuur, qua integratie?
Mijn kinderen zijn in "het buitenland geboren" en we hebben twee keer een sabbatical in een Engels-sprekend land doorgebracht. De eerste keer was met 5 jaar, daarna 3 jaar later weer gegaan. De taal leren was geen probleem. Het was een zeer goede ervaring voor het hele gezin.
Ik zeg dus ook: doen!
zaterdag 4 september 2021 om 13:57
Wij gaan volgend jaar weer terug naar Nederland. Als het aan mij ligt, is dat tijdelijk. Ik ben niet zo honkvast, liefst elke 4/5 jaar iets anders.
Ik zit er dubbel in, terug naar Nederland. Aan de ene kant zin in. Vooral omdat we daar meer kunnen doen. De stad, musea, speeltuinen, bos, met de auto weekendjes weg etc. Dingen die voor veel mensen normaal zijn, maar het voor ons niet (meer) zijn.
Aan de andere kant zie ik er enorm tegen op. De drukte, het weer en de sociale druk(te) “. We wonen nu op een plek waar je nog heel spontaan dingen kan afspreken, zonder agenda’s te trekken, geen familieverplichtingen, geen verplichtingen überhaupt. Als je ergens geen zin in hebt, dan doe je het niet.
Ik zie echt op tegen alle verjaardagen van iedereen en de scheve gezichten als je “nee” zegt. Het getrek van ouders/schoonouders om toch maar elk weekend even langs te komen. Dat wil ik allemaal niet.
Ik zit er dubbel in, terug naar Nederland. Aan de ene kant zin in. Vooral omdat we daar meer kunnen doen. De stad, musea, speeltuinen, bos, met de auto weekendjes weg etc. Dingen die voor veel mensen normaal zijn, maar het voor ons niet (meer) zijn.
Aan de andere kant zie ik er enorm tegen op. De drukte, het weer en de sociale druk(te) “. We wonen nu op een plek waar je nog heel spontaan dingen kan afspreken, zonder agenda’s te trekken, geen familieverplichtingen, geen verplichtingen überhaupt. Als je ergens geen zin in hebt, dan doe je het niet.
Ik zie echt op tegen alle verjaardagen van iedereen en de scheve gezichten als je “nee” zegt. Het getrek van ouders/schoonouders om toch maar elk weekend even langs te komen. Dat wil ik allemaal niet.
zaterdag 4 september 2021 om 14:02
Ja wij, super ervaring en heel waardevol voor kinderen. Wij verhuisden eerst naar de UK toen mijn oudste bijna 3 was en ik zwanger was van mijn jongste.
Zij is in Engeland geboren, oudste is daar 3 jaar naar school geweest en had het engels snel onder de knie. Na drie jaar, ze waren toen bijna 6 en bijna 3, zijn we naar Japan verhuisd en hebben daar 13 jaar gewoond.
Ze gaven aan het liefste in Nederland de middelbare (af te willen ronden) en universiteit te willen doen dus zijn we na wikken en wegen sinds vorig jaar maart weer terug in NL.
Het is een verschrikkelijk mooie levensreis geweest met het hele gezin. We hebben meer tijd samen doorgebracht dan we in NL gedaan zouden hebben denk ik. En nu is het ook weer fijn om na 16 jaar buitenland in Nederland te wonen. Al missen we Japan wel hoor
Ik zou dus zeggen: gewoon doen want je kunt beter spijt hebben van de dingen die je wel hebt gedaan dan van de dingen die je niet hebt gedaan
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
