15 jaar relatie: doorgaan of weggaan?

01-12-2022 18:35 358 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Dilemma.. en geen kleintje ook..
Korte situatie schets:
Samen met man, al meer dan 15 jaar, 2 kinderen. Wonen al 14 jaar samen.
Laatste jaren vooral bezig geweest met studeren, werken, kinderen alles.

Probleem is dat het gevoel van mijn kant minder is of misschien wel ontbreekt..
Ik weet niet waar ik het vandaan moet halen meer, de liefdesgevoelens.
Ik heb geen zin in intimiteit met hem, en echt goede gesprekken hebben we al helemaal niet meer. Het is oppervlakkiger, hoe dat soms gaat met een druk gezinsleven…
Ik weet niet of het nog “ergens” zit, of dat het gewoon op is tussen ons..
Het meest enge vind ik het idee van “alleen” te moeten zijn, mocht het die kant op gaan. Hoe ga ik dat in godsnaam doen met 2 kinderen. Ik werk 16 uur, nieuwe baan met verantwoordelijkheid. waarin ik nog veel moet leren, dus makkelijk een dag extra is nu nog niet zo haalbaar, of makkelijk te regelen.
Het huis, andere woonruimte (hoe dan in deze tijd), de kinderen uiteraard (op nr 1)…
Het speelt al bijna 1,5 jaar.
We hebben niet veel ruzie, maar ik mis spanning, aantrekkingskracht… voelen dat ik leef en liefde wil geven.

Wel even fijn om hier van me af te kunnen schrijven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Goddess schreef:
01-12-2022 19:46
TO, als je besluit om uit de relatie te stappen zal je nu al moeten beginnen om het eea voor te bereiden:
Inschrijven bij de woningnet
Meer uren gaan werken of een andere baan zoeken voor minimaal 28u. Dat zou echt wel moeten lukken met 2 kids.
Een gesprek met een advocaat om te kijken waar je aan toe bent en waar je recht op hebt mocht het zo ver komen.


Je vergeet stap 1: met man praten.

TO, ga geen stappen alleen nemen, dan ben jij al uitgecheckt uit deze relatie en staat je man 10-0 achter als je doorzet. Het recept voor een vechtscheiding, en daar wordt niemand beter van, vooral de kinderen niet.
Coffee is never my cup of tea
Alle reacties Link kopieren Quote
Even op een rij:
- samen vanaf je 15e
- langer dan 15 jaar bij elkaar
- 14 jaar samenwonend

Ben jij nu 30?
En woon je sinds je 16/17e samen?
De kip. Of het ei?
Alle reacties Link kopieren Quote
Geduld.
Mijn huwelijk werkt om twee tegenstrijdige redenen:
1) wij kunnen elk moment vertrekken, we zijn bij elkaar omdat we dat willen.
2) opgeven is geen optie.

Natuurlijk zijn er soms opvallende periodes. Van die momenten (weken, maanden, jaren) dat we stapelverliefd zijn en het liefst 3x per dag de liefde bedrijven. En van die momenten van sleur, verveling, irritaties. Dankzij de tweede reden hebben we ervaren dat dat best snel voorbij gaat en we weer in een positieve flow komen. Niet altijd dankzij heel veel aandacht voor elkaar en gesprekken trouwens, er is genoeg (zelf)vertrouwen tussen ons om juist even afstand te nemen en best wel ons eigen ding te doen in periodes waarin we niet stapelverliefd zijn.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Velvetlady schreef:
01-12-2022 18:52
Je werkt maar 16 uur.
Je leeft dus op kosten van je man.
Die opleiding is waarschijnlijk ook mog grotendeels door hem betaald.

En nu ben je waarschijnlijk klaar met studeren en bent tegelijkertijd ook klaar met hem.

He bent dus gewoon een golddigger.

Maar 16 uur werken en nuet weten hie Jr het in je eentje moet redden met de kinderen?

Realiseer jij je wel dat er okk alleenstaande moeders zijn die een stuk meer werken en echt alles alleen moeten doen?

Ik vind het sowieso sneu voor de kinderen. Dat jij ze de ellende van een gebroken gezin aan wil doen omdat je een beetje uitgekeken bent op hun papa.
Wauw zeg…
feow schreef:
01-12-2022 19:55
Geduld.
Mijn huwelijk werkt om twee tegenstrijdige redenen:
1) wij kunnen elk moment vertrekken, we zijn bij elkaar omdat we dat willen.
2) opgeven is geen optie.

Natuurlijk zijn er soms opvallende periodes. Van die momenten (weken, maanden, jaren) dat we stapelverliefd zijn en het liefst 3x per dag de liefde bedrijven. En van die momenten van sleur, verveling, irritaties. Dankzij de tweede reden hebben we ervaren dat dat best snel voorbij gaat en we weer in een positieve flow komen. Niet altijd dankzij heel veel aandacht voor elkaar en gesprekken trouwens, er is genoeg (zelf)vertrouwen tussen ons om juist even afstand te nemen en best wel ons eigen ding te doen in periodes waarin we niet stapelverliefd zijn.
Als genoeg is geweest, is genoeg geweest, lijkt me echt heel naar als je zo'n regel gaat verzinnen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mimosaaa schreef:
01-12-2022 19:40
Hij weet en voelt wat ik heb beschreven want we hebben hier al een stuk of 4 gesprekken over gevoerd. Elke keer met een paar maand ertussen. Hij zegt dat ik geen liefde geef, hem
Niet opzoek voor een knuffel, kus of meer. En dat klopt.
Dus de kans is ook best groot dat hij jou het straks zat is ?

Stel je maar eens voor dat hij morgen thuiskomt en zegt dat hij - aangemoedigd door een paar goede vriendinnen en zijn moeder die jou niet leuk genoeg voor hem vinden - wil scheiden.
Stel je dan ook meteen voor dat hij dolverliefd is op een leuke mevrouw en zij ook op hem, en dat je kinderen daar de helft van de week en de vakanties en de feestdagen zijn.
En ? Voel je opluchting ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
feow schreef:
01-12-2022 19:55
Geduld.
Mijn huwelijk werkt om twee tegenstrijdige redenen:
1) wij kunnen elk moment vertrekken, we zijn bij elkaar omdat we dat willen.
2) opgeven is geen optie.
.
Nou, dat, dus. Zo sta ik er ook in.

Als het geen optie is is het dus zaak om het zo leuk mogelijk te maken. Anders duurt het wel errrug lang 😉
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zijn gedrag als hij gedronken heeft is verre van aantrekkelijk en wat mij betreft een goede reden om een punt achter de relatie te zetten.

Maar vertel het hem dat je ermee stopt. Hij heeft ook tijd nodig om aan de veranderende situatie te wennen.

Overigens is co-ouderschap tegenwoordig de norm. Je hebt dan mogelijk meer tijd om te werken. Je man zal dan andere opvang moeten regelen als de kinderen bij hem zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dahlia74 schreef:
01-12-2022 20:04
Zijn gedrag als hij gedronken heeft is verre van aantrekkelijk en wat mij betreft een goede reden om een punt achter de relatie te zetten.
Het maakt jou niet eens uit hoe vaak dat voor komt ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Praktische dingen zijn vaak oplosbaar, als je man morgen zegt dat hij niet meer wil, sta je voor dezelfde dilemma’s daar kom je echt wel uit.

Voor wb je relatie daar kun je nog wel aan werken, maar je moet wel willen!

Wil je je relatie nog een kans geven?

Het gevoel dat weg is, ik denk dat vele relaties je voor zijn gegaan, en ondanks dat, toch weer gelukkig met elkaar kunnen zijn of opnieuw worden. Je kinderen zijn jong het zijn tropen jaren waarin de zorg centraal staat, weinig aandacht voor jezelf, voor je relatie laat staan dat je elkaar nog echt ziet. Reken maar dat hij ook degelijke gevoelens heeft, gezien worden willen we allemaal ook hij en natuurlijk ook jij. Heb je het gesprek al gevoerd?

Neem anders eens wekelijks oppas om samen op pad te gaan leer elkaar weer opnieuw kennen, in deze nieuwe fase van je relatie. Droom over wat jullie gaan doen als de kinderen groot zijn? Of heb je er echt geen zin meer in? En ben je echt al uitgecheckt uit deze relatie? Zie je echt geen toekomst? Wordt je nerveus bij de gedachten dat je weer alleen met hem verder moet als de kinderen groot zijn?

Als je echt niet verder wilt en je vindt dat je alles goed gewogen hebt, en dat dat echt is wat je wilt, moet je evengoed het gesprek aangaan met je partner en er samen zo goed mogelijk uitkomen.

Met andere woorden ga het gesprek met je man aan, hoe gaat het met hem?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou zeggen probeer het gewoon om het weer een beetje leuk te maken. Kijk eens naar de goede en leuke dingen in hem. Die zijn er want anders was je niet bij hem. Waardeer hem meer Ipv alleen kijken wat niet goed is. Dat kun je ook proberen, weggaan is altijd nog een optie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mimosaaa schreef:
01-12-2022 19:40

Hij zegt dat ik geen liefde geef, hem
Niet opzoek voor een knuffel, kus of meer. En dat klopt. Ik wou dat ik het kon
Geef hem eens spontaan een knuffel.
Zo moeilijk kan dat toch niet zijn?

En plan eens wat vaker iets samen, zonder de kinderen. Praat met elkaar, over wensen en verlangens. Hij zou je nog kunnen verrassen. Doe iets nieuws, iets spannends samen, zoals je deed toen je jong en kinderloos was. Dat soort dingen.

Nee, het is niet DE oplossing, maar probeer eerst wat dingen, voordat je de handdoek in de ring gooit.
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
01-12-2022 20:06
Het maakt jou niet eens uit hoe vaak dat voor komt ?
Gezien TO schrijft dat er al 120 keer beterschap belooft is, suggereert ze wat mij betreft dat het te vaak voorkomt.

Overigens stelde ik eerst voor om samen te gaan praten of in therapie te gaan. Maar TO lijkt gewoon al uit de relatie gestapt te zijn. En dat kan, wat wij er verder ook van vinden. Maar daarvoor moet ze bij haar partner zijn en het hem vertellen.
Alle reacties Link kopieren Quote
[..] ik ben er wel van overtuigd dat ik mijn kinderen liever mee geef dat ze hun geluk nastreven dan jarenlang blijven hangen in iets dat niemand voldoening geeft.
Als je 15 bent heb je nog geen wishlist, dan is het gewoon leuk én goed. Ik zeg wel eens: waren we elkaar 5 jaar later tegengekomen, weet ik niet of het wat was geworden..

Ik merk dat ik een beetje pissig word van dit topic. Wat je meemaakt is echt niet zo vreemd, maar jouw reactie erop vind ik wel vreemd.
Ik hoor je vooral zeuren over waarom man niet goed genoeg is. Er is niet genoeg intimiteit, er zijn geen goede gesprekken, maar zelf heb je dit ook 1.5 jaar laten verslonzen. Je laat anderen je vertellen dat jij veel te leuk voor je man bent - mijn mond valt open van hoe respectloos dit is, dit is toch geen uitspraak die je tolereert over je man?
Je staat amper stil bij je kinderen, terwijl je van plan bent om mogelijk hun hele leven overhoop te gooien. En als iemand je vraagt naar de kinderen gooi je er een dooddoener in waarmee je het zo probeert te verdraaien dat het feit dat jij hun vader verlaat, eigenlijk juist heel goed is voor de kinderen want mama wil het gevoel dat ze leeft. Dan de opmerkingen a la je man was niet goed genoeg gevonden als je wat ouder was geweest en zijn humor is ook opeens niet leuk.
Maar wat maakt jou leuk en een interessante, passievolle, betrokken partner voor je man? Wat heb jij gedaan om die verbinding weer te vinden?

Word eens wakker, want jij hebt hier ook je aandeel in gehad. En dat ga je dan in een volgende relatie ook gewoon weer tegenkomen na X aantal jaar. Er zijn geen ruzies, er is geen ander. Waarom denk je dat je gelukkig wordt van kleiner wonen, financieel krapper, de kinderen nog maar de helft van de tijd zien? Hoe ga je je voelen als je man wel weer een leuke nieuwe partner ontmoet en jij niet?
Alle reacties Link kopieren Quote
Je klinkt uitgecheckt.
Heb je eigenlijk in feite al besloten om te scheiden? Zo klink je
Mimosaaa schreef:
01-12-2022 19:41
Dat noemde ik alleen maar zo omdat het om
2 mannelijke vrienden gaat, wellicht kwam er wat verwarring zeg maar. Vandaar huidige man. Officieel zijn we niet eens getrouwd, wel geregistreerd partner.
Dus je alimentatie is veilig gesteld. Want bij een geregistreerd partnerschap is je man als meest verdienen de partner daar net zo toe verplicht als bij een huwelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Er was toch laastst ook al zo'n topic. Vrouw wilde daarin ook ontvoerd worden door een vurige minnaar...
Ik zou scheiden, drie hoog achter gaan wonen, op Tinder gaan. Je kinderen lekker
verknipt maken door nieuwe, vurige ouder figuren op te dringen. Je leeft tenslotte maar één keer en als mama gelukkig is, zijn de kinderen dat ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
Velvetlady schreef:
01-12-2022 20:44
Dus je alimentatie is veilig gesteld. Want bij een geregistreerd partnerschap is je man als meest verdienen de partner daar net zo toe verplicht als bij een huwelijk.
Wat heeft dit met het topic te maken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Je werkt maar 16 uur. Ik zou eerst als de wiedeweerga je zelfstandigheid in orde gaan maken.

Verder...besef je je wat het inhoud? Het is niet alleen de opluchting dat je klaar bent met deze relatie. Het is ook op 12 hoog achter de helft van de tijd je kinderen moeten missen. Terwijl de nieuwe vriendin van je ex moedertje speelt met je kinderen en je ex 101 keuzes maakt mbt de kinderen waar je helemaal niet blij mee bent maar waar je niks meer over te zeggen hebt. Mijn relatie moet wel echt afschuwelijk zijn wil ik hiervoor kiezen. Dus ja...is het echt zo erg? Heb je er echt alles aan gedaan om het beter te krijgen?
Een stuk uit de link van blijfgewoonbianca.


Wil je je verbinden en werken aan een stabiele en langdurige relatie? Of wil je je eigenlijk nog niet of niet meer binden en het hele avontuur van verliefd worden en met een ander verder gaan, opnieuw aangaan? Wetend dat je – na de fase van verliefdheid- met je nieuwe partner eenzelfde proces door moet gaan. En dan wellicht in een samengesteld gezin terecht komt.
anoniem_63c2c6ef6e7a5 wijzigde dit bericht op 04-12-2022 08:40
14.81% gewijzigd
Als je echt niet meer met hem verder wil, en zo klink je, zou ik er eerst maar eens voor zorgen dat je financieel onafhankelijk wordt.
Mimosaaa schreef:
01-12-2022 19:10

Het golddigger verhaal raakt me , want dat is gewoon echt niet waar.
Het ligt wel wat genuanceerder dan dat.
Joh, probeer het anders te benaderen. Als het niet waar is hoeft het je ook niet te raken.
Het was gewoon een onnodige gemene reactie, nog vol met typfouten ook. Waarom zou dat je raken? Boeien, je hebt nu wel dringender zaken aan je hoofd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar je hebt kinderen! Alleen daarom al snap ik niet waarom je niet aan je relatie lijkt te willen werken. Ik zou liever mijn rechterarm afhakken dan het leven van mijn kinderen op z’n kop zetten omdat ik “spanning mis, aantrekkingskracht…voelen dat ik leef en liefde wil geven.”

Spanning in een lange relatie waarin je samen kinderen opvoedt, het lijkt me helemaal niet wenselijk. Ik snap echt totaal niet waarom je dat aan het craven bent, sorry.
Alle reacties Link kopieren Quote
feow schreef:
01-12-2022 19:55
Geduld.
Mijn huwelijk werkt om twee tegenstrijdige redenen:
1) wij kunnen elk moment vertrekken, we zijn bij elkaar omdat we dat willen.
2) opgeven is geen optie.
Ik snap wat je bedoelt, maar als opgeven geen optie is, kun je ook niet zomaar elk moment vertrekken. Als je jezelf wijsmaakt dat opgeven geen optie is, sta je ook niet plotseling buiten.

Lijkt me dat ook dat punt 2 doorwerkt in punt 1. Je gedachten over elkaar worden ook beinvloedt doordat voor opgeven geen ruimte is.

Dat geldt voor veel dingen in het leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
72Jelle schreef:
01-12-2022 20:48
Er was toch laastst ook al zo'n topic. Vrouw wilde daarin ook ontvoerd worden door een vurige minnaar...
Ik zou scheiden, drie hoog achter gaan wonen, op Tinder gaan. Je kinderen lekker
verknipt maken door nieuwe, vurige ouder figuren op te dringen. Je leeft tenslotte maar één keer en als mama gelukkig is, zijn de kinderen dat ook.

Ehhh ja, dit is precies wat ik dolgraag wil ofzo… bizar.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven