Relaties
alle pijlers
15 maanden: passie, knipperlicht, twijfel, liefde
zaterdag 1 september 2007 om 19:16
He lieve mensen,
15 maanden lang heb ik een vriendje gehad dat waren 15 maanden waarin ik getwijfeld aan ons heb. Maar ook 15 maanden vol leuke dingen, (en een super super droom vakantie) lachen, samen zijn..
Nu heb ik het gister uitgemaakt en eigenlijk voel ik me er heel rot onder. Ik weet dat dit beter voor ons is want ik werd doodziek van die wisselende gevoelens (wel/niet). Gister heb ik definitief de knoop door gehakt (hoop ik).
Nu na een dag mis ik hem alweer, ik mis zijn armen om mijn lichaam, zijn prachtige buik, onze geweldige seks, zijn warme lijf... zucht ...
Het idee al dat ik dat zou hebben met iemand anders maakt me misselijk.. ik zou nooit meer kunnen hebben wat ik met hem had (passie).
Ik ben bang dat ik hem in een eenzame bui ga opbellen of dat ik de verleiding niet kan weerstaan en weer met hem in bed lig en alles weer van voor af aan begint.
Het idee gewoon dat het heel lang gaat duren voordat ik zoiets weer met iemand zou hebben maakt me gek..
En aan de andere kant wil ik dit niet met iemand anders ik wil alleen hem!
Bah, waarom bestaat er geen pil tegen dit soort dingen.. hoe doorsta ik die verleiding..??
Ik word er ook dood ziek van het idee dat hij straks (of al heel snel) met iemand anders in bed ligt/zoent/streelt.. net zoals hij bij mij deed! Hij is gewoon van mij.
Ik ben in die 15 maanden vreselijk afhankelijk van hem geworden (dit weet hij) ik kan gewoon zooo moeilijk zonder hem.
Hoe kom ik hier in godsnaam vanaf.
15 maanden lang heb ik een vriendje gehad dat waren 15 maanden waarin ik getwijfeld aan ons heb. Maar ook 15 maanden vol leuke dingen, (en een super super droom vakantie) lachen, samen zijn..
Nu heb ik het gister uitgemaakt en eigenlijk voel ik me er heel rot onder. Ik weet dat dit beter voor ons is want ik werd doodziek van die wisselende gevoelens (wel/niet). Gister heb ik definitief de knoop door gehakt (hoop ik).
Nu na een dag mis ik hem alweer, ik mis zijn armen om mijn lichaam, zijn prachtige buik, onze geweldige seks, zijn warme lijf... zucht ...
Het idee al dat ik dat zou hebben met iemand anders maakt me misselijk.. ik zou nooit meer kunnen hebben wat ik met hem had (passie).
Ik ben bang dat ik hem in een eenzame bui ga opbellen of dat ik de verleiding niet kan weerstaan en weer met hem in bed lig en alles weer van voor af aan begint.
Het idee gewoon dat het heel lang gaat duren voordat ik zoiets weer met iemand zou hebben maakt me gek..
En aan de andere kant wil ik dit niet met iemand anders ik wil alleen hem!
Bah, waarom bestaat er geen pil tegen dit soort dingen.. hoe doorsta ik die verleiding..??
Ik word er ook dood ziek van het idee dat hij straks (of al heel snel) met iemand anders in bed ligt/zoent/streelt.. net zoals hij bij mij deed! Hij is gewoon van mij.
Ik ben in die 15 maanden vreselijk afhankelijk van hem geworden (dit weet hij) ik kan gewoon zooo moeilijk zonder hem.
Hoe kom ik hier in godsnaam vanaf.
zaterdag 1 september 2007 om 19:28
Je bent gestopt met deze relatie omdat je daar voor jou goede redenen voor had. Twijfel vanaf het begin is geen basis voor een langdurige relatie.
Waarom twijfelde je trouwens?
Alleen de tijd gaat je troost geven lieve meid. Iets anders niet. Alleen de tijd en het besef dat je de juiste beslissing hebt genomen voor jezelf. Je zult door die eerste hele moeilijke tijd heen moeten, het is niet anders. Iedereen die weleens liefdesverdriet heeft gehad had dezelfde beelden op zijn of haar netvlies die jij nu ongewenst voorbij ziet komen. Beelden waar je niet op zit te wachten maar die komen, of je wil of niet.
Of je het nou na anderhalf jaar of na dertig jaar uitmaakt, die beelden blijven hetzelfde. Je komt er overheen maar daavoor is tijd nodig. Hopelijk voor jou niet al te veel tijd.
Vecht tegen de drang hem op te bellen. Je hebt er niks aan en maakt het jezelf alleen maar onnodig zwaar. Bel iedereen, behalve hem.
Zet 'm op!
Waarom twijfelde je trouwens?
Alleen de tijd gaat je troost geven lieve meid. Iets anders niet. Alleen de tijd en het besef dat je de juiste beslissing hebt genomen voor jezelf. Je zult door die eerste hele moeilijke tijd heen moeten, het is niet anders. Iedereen die weleens liefdesverdriet heeft gehad had dezelfde beelden op zijn of haar netvlies die jij nu ongewenst voorbij ziet komen. Beelden waar je niet op zit te wachten maar die komen, of je wil of niet.
Of je het nou na anderhalf jaar of na dertig jaar uitmaakt, die beelden blijven hetzelfde. Je komt er overheen maar daavoor is tijd nodig. Hopelijk voor jou niet al te veel tijd.
Vecht tegen de drang hem op te bellen. Je hebt er niks aan en maakt het jezelf alleen maar onnodig zwaar. Bel iedereen, behalve hem.
Zet 'm op!
zaterdag 1 september 2007 om 19:34
Tsja, je hebt al 15 maanden in een wel/niet situatie gezeten. Dat gevoel is door een beslissing nemen niet zo maar voorbij. Je zit nu in het overbekende luduvudu gevoel en dat is best pijnlijk.
Toch snap ik je beslissing niet helemaal, aan de ene kant zeg je dat je volledig afhankelijk bent geworden van hem, terwijl je toch altijd al twijfels gehad hebt. Waarom had je die twijfels eigenlijk? Dat is niet echt op te maken uit je verhaal en je totaal afhankelijk maken van hem.
Het is niet handig om nu te gaan denken aan situaties, dat hij een ander zal vinden, probeer dat soort gedachtes niet te veel te hebben. Zoek afleiding, ga leuke dingen doen.
Het heeft gewoon allemaal even tijd nodig........
Toch snap ik je beslissing niet helemaal, aan de ene kant zeg je dat je volledig afhankelijk bent geworden van hem, terwijl je toch altijd al twijfels gehad hebt. Waarom had je die twijfels eigenlijk? Dat is niet echt op te maken uit je verhaal en je totaal afhankelijk maken van hem.
Het is niet handig om nu te gaan denken aan situaties, dat hij een ander zal vinden, probeer dat soort gedachtes niet te veel te hebben. Zoek afleiding, ga leuke dingen doen.
Het heeft gewoon allemaal even tijd nodig........
zaterdag 1 september 2007 om 19:42
Voordat ik wat met hem kreeg heb ik een relatie van 4 1/2 jaar gehad.. na die relatie heb ik 4 maanden lang gefeest totdat ik hem tegen kwam, maar eigenlijk was ik nog niet klaar met feesten, toen begon het twijfelen al. Ik heb het toen ook uitgemaakt maar toch was ik verliefd en zijn we weer bij elkaar gekomen maar het gevoel bleef knagen (het is tussendoor ook nog een paar keer uitgeweest) dit zegt eigenlijk al genoeg.
Het lijkt wel alsof ik niet zonder hem kan zonder zijn aanrakingen zonder zijn armen om me heen.
Die relatie van 4 1/2 jaar deed me niks meer toen ik het uitmaakte.. maar dat was uiteindelijk ook een broer/zus relatie geworden. Maar nu..
Misschien is het de passie die ik zo mis en (na 1 dag) al weer naar verlang het lijkt wel alsof hij verslavend is.
Het lijkt wel alsof ik niet zonder hem kan zonder zijn aanrakingen zonder zijn armen om me heen.
Die relatie van 4 1/2 jaar deed me niks meer toen ik het uitmaakte.. maar dat was uiteindelijk ook een broer/zus relatie geworden. Maar nu..
Misschien is het de passie die ik zo mis en (na 1 dag) al weer naar verlang het lijkt wel alsof hij verslavend is.
zaterdag 1 september 2007 om 19:52
Passie is verslavend, klopt. Maar wat is het alternatief? Bij hem blijven en dan wachten tot de passie er af is voor je het uitmaakt?
Als ik het zo lees ben jij de twijfelaar van de twee, ben jij je wilde haren nog niet kwijt en maak je het uit omdat je weer vrij wil zijn? Is hij lief voor je? Kun je met hem lachen? Met hem praten? Is hij betrouwbaar? Of was er om de haverklap ruzie in de tent en snappen jullie geen hout van elkaar?
Ben benieuwd naar je motieven om het uit te maken.....
Als ik het zo lees ben jij de twijfelaar van de twee, ben jij je wilde haren nog niet kwijt en maak je het uit omdat je weer vrij wil zijn? Is hij lief voor je? Kun je met hem lachen? Met hem praten? Is hij betrouwbaar? Of was er om de haverklap ruzie in de tent en snappen jullie geen hout van elkaar?
Ben benieuwd naar je motieven om het uit te maken.....
zaterdag 1 september 2007 om 20:01
Er is geen alternatief want ik weet dat als we weer samen zijn ik binnen 3 weken alweer volop aan het twijfelen ben.
Het werkte niet tussen ons..
We hebben een hoop lol en een hoop ruzie gehad in die 15 maanden.. Het was heftig. Hij blowt veel, heeft schulden, geen huis, dure auto, veel dromen maar doet niks. Aan het begin maakte me dat niet uit maar als je al even samen bent gaat dat tegen staan omdat ik iemand wil met wat meer doelen in zijn leven en iemand die echt voor dingen gaat! Ik zag het niet meer samen.. want het zou zo nog 10 jaar door kunnen gaan.
Daarbij wil ik wel aan mijn toekomst werken (ik woon al 2 jaar in een eigen flatje, start in januari met mijn opleiding enz) maar soms leek het wel alsof hij daarbij een blok aan mijn been was.. net alsof hij dat in de weg zat.
Net als dat blowen.. aan het begin deed ik gezellig mee, maar ik voelde me er ongelukkig door en stopte.. hij zou ook stoppen, maar daar is op de dag van vandaag niks van terrecht gekomen.
Het is een hele lieve jongen die me altijd een goed gevoel heeft gegeven en waarmee ik echt vuurwerk heb beleefd maar het heeft geen zin om door te sukkelen.. hoe aantrekkelijk en passievol hij ook is.
Stom eigenlijk dat ik er dan nog over twijfel en er verdriet over heb.. lag het allemaal maar zo simpel. Jammer dat je je gevoel niet uit kunt zetten.
Het werkte niet tussen ons..
We hebben een hoop lol en een hoop ruzie gehad in die 15 maanden.. Het was heftig. Hij blowt veel, heeft schulden, geen huis, dure auto, veel dromen maar doet niks. Aan het begin maakte me dat niet uit maar als je al even samen bent gaat dat tegen staan omdat ik iemand wil met wat meer doelen in zijn leven en iemand die echt voor dingen gaat! Ik zag het niet meer samen.. want het zou zo nog 10 jaar door kunnen gaan.
Daarbij wil ik wel aan mijn toekomst werken (ik woon al 2 jaar in een eigen flatje, start in januari met mijn opleiding enz) maar soms leek het wel alsof hij daarbij een blok aan mijn been was.. net alsof hij dat in de weg zat.
Net als dat blowen.. aan het begin deed ik gezellig mee, maar ik voelde me er ongelukkig door en stopte.. hij zou ook stoppen, maar daar is op de dag van vandaag niks van terrecht gekomen.
Het is een hele lieve jongen die me altijd een goed gevoel heeft gegeven en waarmee ik echt vuurwerk heb beleefd maar het heeft geen zin om door te sukkelen.. hoe aantrekkelijk en passievol hij ook is.
Stom eigenlijk dat ik er dan nog over twijfel en er verdriet over heb.. lag het allemaal maar zo simpel. Jammer dat je je gevoel niet uit kunt zetten.
zaterdag 1 september 2007 om 23:54
Als ik het zo lees is de 'klik' tussen jullie er wel, maar is het zijn mentaliteit die de doorslag heeft gegeven om de relatie te beëindigen. Mag ik vragen hoe oud jullie zijn? Mijn broertje is ook iemand die een jaar of 10 lang zo ongeveer zijn hersens uit zijn bol blowde, dat is pas sinds een paar jaar anders, hij is nu 31. En heeft een eigen huis en een baan. Misschien ben jij je wilde haren nog niet kwijt, maar hij ook niet, al heeft hij wilde haren op een ander vlak. Op dit moment hebben jullie in ieder geval de neuzen niet in dezelfde richting, en jij bent degene die dat belangrijk vindt. Van de opties die je had heb je wel de meest radicale gekozen, al kan ik me dat wel heel goed voorstellen, als jij nu al een redelijk beeld hebt van je doelen en toekomstperspectieven. Je had er ook voor kunnen kiezen om voor een deel mee te gaan in zijn levensstijl en daarnaast je opleiding te gaan doen, en hopen dat hij na verloop van tijd meer duidelijkheid krijgt voor zichzelf wat hij met zijn leven wil, maar dat is duidelijk jouw ding niet. Ik kan me je keuze in ieder geval goed voorstellen en je conclusie dat deze keuze het best voor jou is, al spreekt je gevoel je op dit moment tegen.
zondag 2 september 2007 om 09:35
Ik denk gewoon dat dit nooit zou veranderen of ooit wel maar dan zijn we 10 jaar verder. Ik ga daar niet op wachten en word er zelf lamlendig van! En ik zie mijn toekomst gewoon anders. Ik wil niet eeuwig in een flatje blijven wonen met een man die weinig doet en wie weet straks 5 kinderen en geen geld. Ik zie mezelf in een leuk huisje, leuke vent, financieel op een rijtje.
Hij is het typje dat het wel allemaal anders wil en er ook over praat maar hij doet er niks aan om het te veranderen... gister avond zat ik er even doorheen en heb ik hem gebeld met mijn stomme kop.. hij stond buiten, had geblowt en ging niks doen verder...
Ik erger me er gewoon aan (nu nog) zou willen dat hij anders was want dan zouden we het denk ik wel kunnen redden, of niet want zijn wensen over zijn leven later zijn ook anders dan die van mij.
(hij is marokkaans misschien dat dat ook mee speelt)
Misschien is dat het ook, ik kan me zo mooi voelen bij hem hij is zo verslavend en smakelijk ik word echt gek van het idee dat ik de komende maanden dat gevoel niet meer kan hebben..
Hij is trouwens 25 en ik 22.
Hij is het typje dat het wel allemaal anders wil en er ook over praat maar hij doet er niks aan om het te veranderen... gister avond zat ik er even doorheen en heb ik hem gebeld met mijn stomme kop.. hij stond buiten, had geblowt en ging niks doen verder...
Ik erger me er gewoon aan (nu nog) zou willen dat hij anders was want dan zouden we het denk ik wel kunnen redden, of niet want zijn wensen over zijn leven later zijn ook anders dan die van mij.
(hij is marokkaans misschien dat dat ook mee speelt)
Misschien is dat het ook, ik kan me zo mooi voelen bij hem hij is zo verslavend en smakelijk ik word echt gek van het idee dat ik de komende maanden dat gevoel niet meer kan hebben..
Hij is trouwens 25 en ik 22.
