2 vaders

24-03-2024 10:59 47 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Lang verhaal kort....ik krijg de slechte versie van mijn vader.

Vriendin krijgt de vrolijke, ondernemende vader die binnen zijn mogelijkheden van ziekte leuke dingen doet. Dit geldt dus ook voor haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen.

Ik krijg de klagende vader die continue over de dood praat, over ziekte. Geen interactie maar vraag antwoord, vraag antwoord.

Dit speelt al jaren, maar onlangs heeft hij dit toegegeven. Er zijn 2 versies en omdat ik zijn dochter ben krijg ik de minst leuke.

Ik vroeg mij al af waarom hij wel leuke dingen deed met de kinderen van zijn vriendin en ik niet omdat ik daar de energie niet voor heb omdat hij bij mij altijd klaagt en mij compleet leegslurpt.

Ik zit nu zo in dubio...wil ik dit wel. Ik ga al jaren met lood in de schoenen naar hem toe, iedere keer opladen om hem te bellen en dan hoor je dat ik de vuilnisbak ben voor de ellende en dat de andere kant een leuke man zien.

Ze zijn oud, mijn vader heeft een progressieve aandoening maar ik ben nu zo leeg. Ik weet niet of ik dit wel wil...hij is nu eind 70 maar ik zit hier al zo'n 18 jaar mee en nu heeft hij het ook toegegeven. Ergens denk ik...contact verbreken en ergens denk ik...dat kun je niet maken.

Ik zit te denken aan een pauze...
Alle reacties Link kopieren Quote
Als hij zijn vriendin boven zijn dochter verkiest hoef jij je niet schuldig te voelen als je het contact wil verbreken. Kan hij lekker bij haar uithuilen. Kies voor jezelf en laat je niet leegzuigen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Heb je weleens grenzen gesteld?
Je kunt ook je grenzen aangeven wanneer hij weer negatief begint te praten. Uitleggen dat het jou zelf negatief maakt en je daar niet meer naar wil luisteren. Dat hij bij zijn vriendin daarvoor terecht kan en moet. Aan hem of hij dit accepteert of niet. Je kunt altijd nog het contact verbreken, of een pauze inlassen. Waarom niet gewoon eerlijk aangeven hoe je je voelt bij zoveel negatief geklets en dat je daar niet meer naar wil luisteren. En ik vind zoiets echt niet bij jou horen, maar mag hij bij zijn vriendin doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat doe of zeg jij als hij weer begint?
Laat je hem uitrazen en doorgaan of zeg je 'pap, hier heb ik geen zin in. Ik ben geen vuilnisbak. Dus als je doorgaat hang ik de telefoon op'. Of iets in die trant.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pekka123 schreef:
24-03-2024 11:05
Heb je weleens grenzen gesteld?
Ja, meerdere keren. Ook geprobeerd om de positieve kant van het leven naar boven te krijgen. Dit is echter de 1e keer dat hij toegeeft 2 kanten te hebben. Ik vind het alleen zo erg dat er een ander gezin al zo lang de leuke kant krijgt.
Alle reacties Link kopieren Quote
En gewoon tegen hem zeggen dat het geen optie meer is? Of hij gaat zijn gedrag aanpassen en ook leuk doen tegen jou of hij kan zijn gerief ook bij zijn vriendin kwijt. Jij bent daar niet meer voor beschikbaar dan.
Alle reacties Link kopieren Quote
coderood schreef:
24-03-2024 11:10
En gewoon tegen hem zeggen dat het geen optie meer is? Of hij gaat zijn gedrag aanpassen en ook leuk doen tegen jou of hij kan zijn gerief ook bij zijn vriendin kwijt. Jij bent daar niet meer voor beschikbaar dan.
Dat heb ik nu gedaan...maar toen kreeg ik te horen dat hij dan zichzelf niet meer is. Hij heeft dus een boksbal nodig om de leuke versie bij haar te zijn. Hij heeft ook gezegd dat ik op mijn moeder lijk en dat hij altijd van haar wilde scheiden.

Maar kun je ingesleten patronen op deze leeftijd nog veranderen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lijkt erop dat hij jou als uitlaatklep gebruikt voor alle ellende. Denk dat het goed is daar eens een gesprek over te hebben en aangeven dat jij die rol niet wilt vervullen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Met hem afspreken dat hij een kwartier mag klagen en daarna is het tijd voor iets positiefs.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan met mijn schoonfamilie herl goed overweg. Ga daar graag heen, maar mijn eigen familie is een last. We hebben zijn ern beschadigd gezin..mijn man vindt het knap dat ik er nog steeds heen ga. Hij gaat ook altijd mee om mij te steunen. Hij was er al lang geleden klaar mee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Socks schreef:
24-03-2024 11:16
Met hem afspreken dat hij een kwartier mag klagen en daarna is het tijd voor iets positiefs.
Bij ieder telefoongesprek? Ik moet er niet aan denken :-o.

Het erge vind ik wel dat hij altijd geklaagd heeft en dat hij nu hij echt ziek is bij mij de emmer vol zit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe vaak zie/spreek je hem en hoe lang is dat dan?

Je kan overwegen de frequentie en/of de duur te halveren?
Stormke81 schreef:
24-03-2024 11:15
Dat heb ik nu gedaan...maar toen kreeg ik te horen dat hij dan zichzelf niet meer is. Hij heeft dus een boksbal nodig om de leuke versie bij haar te zijn. Hij heeft ook gezegd dat ik op mijn moeder lijk en dat hij altijd van haar wilde scheiden.

Maar kun je ingesleten patronen op deze leeftijd nog veranderen?
Nee. Je kunt wel jezelf veranderen. En dat doe je door stoppen met je als boksbal te laten gebruiken. Er zijn veel zaken die bij je hoog zitten en waar je moeite mee hebt, maar begin bij 1 ding: stel grenzen bij hoe hij tegen je praat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stormke81 schreef:
24-03-2024 11:19
Bij ieder telefoongesprek? Ik moet er niet aan denken :-o.

Het erge vind ik wel dat hij altijd geklaagd heeft en dat hij nu hij echt ziek is bij mij de emmer vol zit.
Ik dacht aan bezoek niet aan een telefoongesprek want dan zou ik het korter houden met nog steeds hetzelfde principe.
Zoiets: 'Pap, ik heb je uitgelegd dat ik niet meer naar negativiteit van jou luister. De volgende x loop ik weg of ik hang op'. En dat dan ook doen. Net zolang tot het kwartje valt. Of niet, maar jij hebt je grenzen gesteld en je uit een voor jou stressvolle situatie gehaald. En dat is het belangrijkste nu.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stormke81 schreef:
24-03-2024 11:15
Dat heb ik nu gedaan...maar toen kreeg ik te horen dat hij dan zichzelf niet meer is. Hij heeft dus een boksbal nodig om de leuke versie bij haar te zijn. Hij heeft ook gezegd dat ik op mijn moeder lijk en dat hij altijd van haar wilde scheiden.

Maar kun je ingesleten patronen op deze leeftijd nog veranderen?
Klinkt inderdaad niet echt als een fijne vader.
Heb je broer of zussen? Hoe is hun contact?
Alle reacties Link kopieren Quote
Stormke81 schreef:
24-03-2024 11:15

Maar kun je ingesleten patronen op deze leeftijd nog veranderen?
Ja, dat kan. Jij kan dat doen.
Pa, ik vind jou geen leuke vader. Ik vind de versie van jou die ik krijg niet leuk. Deze versie is een nare man, die mij als boksbal en baggervat gebruikt. Als ik niet genoeg waard voor jou ben om de leuke versie van jezelf te zijn ga ík kiezen voor mezelf: liever geen vader dan de slechte kant van jou voor mij reserveren.

“Maar dan ben ik mezelf niet meer”

Pa, je bent toch ook jezelf tegen degenen tegen wie je wel leuk kunt doen? Of is dat ook allemaal nep? Nee? Dan kun je het fatsoen en het mededogen toch wel opbrengen om je dochter niet als vuil te behandelen? Als jij ervoor kiest om mij de nare versie van jezelf te geven, kies ik er voor om mezelf te beschermen tegen jouw nare versie.


“Zeur, piep, jammer, kwets”

Pa, ik ga nu ophangen. Bel je me weer zodra jij je leuke kant weer gevonden hebt?

“Jij bent geen goede dochter”

Pa, je weet dat jij er voor kiest om geen fijne vader te zijn. Koop daar een teddybeer of boksbal voor, ik ga nu even mijn toilet poetsen. Bel me maar als jij je andere kant weer gevonden hebt.
Tuuttuuttuuttuuttuut.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stormke81 schreef:
24-03-2024 11:08
Ja, meerdere keren. Ook geprobeerd om de positieve kant van het leven naar boven te krijgen. Dit is echter de 1e keer dat hij toegeeft 2 kanten te hebben. Ik vind het alleen zo erg dat er een ander gezin al zo lang de leuke kant krijgt.
Weleens gezegd: Ik wil dat je nu stopt met zeuren, anders ga ik weg en het dan ook doen?
Of zijn jouw grenzen flexibel?

Wat feow zegt: het probleem is dat jij een grens stelt en je er niet aanhoudt. Je gaat hem opbeuren.
pekka123 wijzigde dit bericht op 24-03-2024 11:33
10.49% gewijzigd
Stormke81 schreef:
24-03-2024 11:15
Hij heeft ook gezegd dat ik op mijn moeder lijk en dat hij altijd van haar wilde scheiden.
Wat een intens gemene rotopmerking.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mmmm...dit zijn tips waar ik wat mee kan. Inderdaad zelf iedere keer dezelfde grenzen gebruiken. Pfff ... ingewikkeld. Had ik het maar eerder gedaan. Dan waren er misschien niet zoveel jaren verloren gegaan.

Ik heb een broer maar daar hebben we geen contact mee. Mijn vader haalt het nu wel wat aan want dat is handig als hij hulp nodig heeft straks. Laten we het er op houden dat mijn broer het allemaal wat sneller in de gaten had dan ik. Hij heeft echter een persoonlijkheidsstoornis waardoor het contact moeizaam is. Zoals ik zei...een zeer beschadigd gezin.
Ik ben geen psycholoog en ik ken jullie familiedynamiek niet maar het klinkt een beetje alsof jij symbool staat voor je moeder en/of zijn tijd met haar en het oude gezinsleven, en dat hij het met z’n huidige vriendin veel leuker heeft. En dat je idd alleen nog maar als boksbal in zijn leven mag zijn, dat zegt hij letterlijk.

Ik zou er niet teveel woorden meer aan vuil maken: pa, ik ben er klaar mee dat ik alleen jouw klagende negatieve versie krijg want blijkbaar kun je tegen anderen wel normaal doen. Je mag weer contact met me opnemen als je net zo tegen mij kunt doen, als je tegen hen doet.

En waarschijnlijk belt hij dan niet eens meer en bloedt het dood. En als hij wel contact opneemt en weer begint dan zeg je: pa ik heb hier geen zin in, fijne dag. En hang je op en ga je weg.

Het feit dat je omgeving het knap vindt dat je nog gaat zegt genoeg. Vaak zien zij dit soort patronen veel beter dan jijzelf die er middenin zit. Ik zou mezelf zoveel meer waard vinden dan dit.
Stormke81 schreef:
24-03-2024 11:46
Mmmm...dit zijn tips waar ik wat mee kan. Inderdaad zelf iedere keer dezelfde grenzen gebruiken. Pfff ... ingewikkeld. Had ik het maar eerder gedaan. Dan waren er misschien niet zoveel jaren verloren gegaan.

Ik heb een broer maar daar hebben we geen contact mee. Mijn vader haalt het nu wel wat aan want dat is handig als hij hulp nodig heeft straks. Laten we het er op houden dat mijn broer het allemaal wat sneller in de gaten had dan ik. Hij heeft echter een persoonlijkheidsstoornis waardoor het contact moeizaam is. Zoals ik zei...een zeer beschadigd gezin.
Dit is zo veelzeggend. Hij gebruikt jullie alleen maar, ik zou niet perse de banden meteen verbreken maar een behoorlijke afstand inbouwen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is een patroon.

Jij bent de emotionele vuilnisbak en bij andere mensen kan hij leuk zijn.

Je trekt geen grens en daar komt het door.
Een grens is niet 'aangeven', het is een werkwoord.

Niet meer 'een kwartiertje klagen'. Na 18 jaar is dat genoeg, mijn lijdensbeker zit vol, als je doe behoefte hebt doe je het bij een ander!

Niet "boehoe nu kan ik niet mijzelf zijn" - jawel, want je geeft zelf aan dat je 2 gezichten hebt en na 18 jaar het ene gezicht en alle andere mensen het andere, heb ik nu recht op het andere en klaag je maar bij iemand anders.

Het is een patroon en het werkt alleen omdat jij het blijft accepteren.
Je herkent het inmiddels en je klaagt wel. Dat is een begin. Maar je laat het nog steeds toe.

Weet je waarom hij dit niet bij andere mensen doet? Omdat hij ze niet wil wegjagen met depressief gezanik.
Weet je waarom hij het wel bij jou doet? Omdat jij je niet laat wegjagen 'want het is toch mijn vader'.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
TinyTiny schreef:
24-03-2024 11:16
Lijkt erop dat hij jou als uitlaatklep gebruikt voor alle ellende. Denk dat het goed is daar eens een gesprek over te hebben en aangeven dat jij die rol niet wilt vervullen.
Dit. Je hoeft niet akkoord te gaan met die rol. Ik had die rol ook een tijdje, na de dood van mijn vader. Mijn moeder had het begrijpelijkerwijs erg zwaar, maar ze kon eindeloos mooi weer spelen als er anderen bij waren. Zodra die weg waren, kwamen de tranen en de woede, die kon ik opvangen. Uiteindelijk toch grenzen hieraan gesteld, en gezegd dat ik dit niet meer eerlijk en redelijk vond. Ook wel eens vertrokken in zo'n situatie, niet in boosheid, maar wel met de woorden: mam, ik vind dit onprettig, ik ga nu, over een paar dagen ben ik er weer.
Dat hielp.
Niet leuk, to, om als boksbal te fungeren terwijl de rest zijn leuke variant ziet. Je hoeft die rol niet te accepteren.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven