Aanpassen, slikken en inleveren voor de liefde

02-12-2023 17:25 69 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Aanpassen, slikken en inleveren voor de liefde.
Herken jij dit?

Ik kan mijn eigen leven leiden, uiteraard tot bepaalde hoogte. Mijn vriend laat me behoorlijk vrij en vind niet veel dingen, eigenschappen, wensen, aankopen van mij niet leuk of zelfs irritant. (Andersom wel, geef ik eerlijk toe.)

Maar…. Hij wil niet verhuizen naar een andere rustige plek of zelfs provincie. En ik wel. Dolgraag zelfs.

Wat heb jij moeten laten varen voor de liefde?
Wonen jullie samen? Vind je samen zijn met hem belangrijker dan ergens alleen wonen waar je het wel naar je zin hebt?

Het lijkt me een vreselijk dilemma. Dit gaat namelijk niet over het kopen van een nieuwe bank of een vakantie, maar om je woonomgeving. Daar zou je je prettig moeten voelen.
Ik heb geen advies. Wil alleen maar zeggen, dat degene die niet wil verhuizen/ geen kind wil/ niet op vakantie wil, vaak aan het langste eind trekt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij de topictitel wordt ik al misselijk, maar bij een zin als ‘mijn vriend laat me behoorlijk vrij’ moet ik echt kotsen.
Alsof je zijn hond bent.
Miss_Communicatie schreef:
02-12-2023 21:11
Jeetje zeg, is het zout voor op de slakken in de aanbieding?
Dit. Ik snap het idee van het topic wel, gezien het voorbeeld.
Alle reacties Link kopieren Quote
Merys schreef:
02-12-2023 17:52
Altijd leuk, een TO die een vraag stelt en dan op alles negatief/ passief -aggressief reageert.
Uhm, het is andersom, TO die een gewone vraag stelt en vervolgens meteen zure reacties krijgt
Alle reacties Link kopieren Quote
Miss_Communicatie schreef:
02-12-2023 21:11
Jeetje zeg, is het zout voor op de slakken in de aanbieding?
Dat vroeg ik me ook al af
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een volledig kindvrij leven opgegeven voor de liefde. En dat gaat gepaard met aanpassen en inleveren. Niet continu natuurlijk en waar ik me in aanpas en wat ik inlever heb ik voor een deel ook zelf in de hand. Maar stiefkinderen hebben is best een bepalende factor in je relatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn water bij de wijn:
Ik vind het huis van mijn vriend echt niet mooi, zacht uitgedrukt.
Ik slik het maar
In de toekomst gaat hier vast nog eens verandering in komen, de vraag is wanneer
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat doe je vooral als je nog heel jong bent. Dan verwacht je nog eeuwig geluk van je eerste liefde. Later heb je (te vaak) de ervaring doorgemaakt dat als het heel zwaar voelde om iets op te offeren voor je liefde, het eigenlijk nooit echt opleverde wat je had verwacht. Dus word je steeds minder vaak verliefd, totdat je nooit meer verliefd wordt.

Zelfopoffering staat wel gelijk aan liefde, maar later word je de teleurstelling moe en daarom word je nooit meer verliefd. Dan wordt alles saai en gelijkmatig. Voor verliefdheid moet je vooral jong zijn.

Heb je zin in een moeilijke liedtekst, dan beveel ik Avec Le Temps aan.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
hevig schreef:
03-12-2023 08:10
Uhm, het is andersom, TO die een gewone vraag stelt en vervolgens meteen zure reacties krijgt
Dit ja.
Zonder al dat gemiereneuk kan het best een leuk topic worden.

Ik liep vroeger standaard op hakken. Liefst torenhoge hakken.
M’n man is kleiner dan ik, ook zonder hakken. En hoewel hij daar absoluut geen punt van maakt, merk ik dat die hakken toch langzaamaan slinken.
Meteen ook beter voor m’n lijf.
conversation = awareness
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben zelfstandig gaan wonen voor mijn eerste liefde; dus ik heb de veiligheid van mijn huis verlaten voor een man. Dat vond ik al heel veel. Ik dacht niet erg over de toekomst na, want ik was daar te jong voor, maar ik vond het wel een stuk spannender dan thuis; je bent nog erg flexibel op die leeftijd.

Je wil dat er van alles gebeurt dus op die leeftijd zijn nieuwe ervaringen en spanning welkom. Ik had toen geen beeld van wat het moest worden, en wat het was beviel me wel. Als kind had ik gedroomd van een ridder op een wit paard, maar deze man leek daar totaal niet op dus die droom ging meteen overboord en ik had verder geen verwachtingen meer. Ik ontmoette hem toen ik die ridder net had opgegeven. In Sinterklaas geloofde ik al langere tijd niet meer.

Verdere zelfopofferingen waren niet aan de orde. Ja toch, het samen slapen vond ik niet fijn dus de aanwezigheid van een ander in jouw kamer en in jouw bed was een heel grote verandering.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een hartstikke leuke man maar hij is niet zo gek op vliegen. Dus meer dan 3 a 4 uur vliegen dat ziet hij niet zitten. Verre reizen worden hem dus niet. En dat vind ik wel eens jammer. Als ik het perse wil kan ik dat natuurlijk doen zonder hem met een vriendin of alleen maar zo belangrijk vind ik het dan ook weer niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
tv-icoon schreef:
03-12-2023 08:53
Dat doe je vooral als je nog heel jong bent. Dan verwacht je nog eeuwig geluk van je eerste liefde. Later heb je (te vaak) de ervaring doorgemaakt dat als het heel zwaar voelde om iets op te offeren voor je liefde, het eigenlijk nooit echt opleverde wat je had verwacht. Dus word je steeds minder vaak verliefd, totdat je nooit meer verliefd wordt.

Zelfopoffering staat wel gelijk aan liefde, maar later word je de teleurstelling moe en daarom word je nooit meer verliefd. Dan wordt alles saai en gelijkmatig. Voor verliefdheid moet je vooral jong zijn.

Heb je zin in een moeilijke liedtekst, dan beveel ik Avec Le Temps aan.
Ik lees van jou altijd dit soort teksten. Je lijkt behoorlijk teleurgesteld in de liefde en het leven. Maar voor de meeste mensen geldt dit helemaal niet. Ik moet inderdaad soms iets opgeven voor de liefde maar ik krijg daar echt genoeg voor terug. Hij zal ook dingen voor mij opgeven.
Ik denk dat jij gewoon pech hebt gehad in de liefde en dat je moet uitkijken dat je niet gaat denken dat jouw ervaringen universeel zijn voor de liefde. Want ik denk namelijk dat het tegenovergestelde geldt.

Ik ben overigens begin 40 en heb een goede relatie. Niks met jong zijn te maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
02-12-2023 18:36
Over de grote levens zaken zijn man en ik het eens.

Slikken, inleveren en aanpassen en ik die behoorlijk vrij ben, die woorden passen niet bij mijn huwelijk.

We kijken of wensen, dromen en verlangens waargemaakt kunnen worden. Veto's worden niet uitgesproken.
Ja dit idd. Ik vind het logisch dat ik vrij ben (en hij ook).

Kan me eigenlijk ook geen grote dingen herinneren. Man is alleen wat langzamer gewend aan mijn grote plannen (zoals zelf een huis (laten) bouwen), maar als we het dan uiteindelijk toch doen, staat hij er helemaal achter.
Alle reacties Link kopieren Quote
coderood schreef:
03-12-2023 10:18
Ik lees van jou altijd dit soort teksten. Je lijkt behoorlijk teleurgesteld in de liefde en het leven. Maar voor de meeste mensen geldt dit helemaal niet. Ik moet inderdaad soms iets opgeven voor de liefde maar ik krijg daar echt genoeg voor terug. Hij zal ook dingen voor mij opgeven.
Ik denk dat jij gewoon pech hebt gehad in de liefde en dat je moet uitkijken dat je niet gaat denken dat jouw ervaringen universeel zijn voor de liefde. Want ik denk namelijk dat het tegenovergestelde geldt.

Ik ben overigens begin 40 en heb een goede relatie. Niks met jong zijn te maken.
Ik heb nooit pech in de liefde gehad, Coderood, misschien de eerste hopeloze verliefdheden dan waarvoor ik veel overhad en toch op niets uitliepen. Maar verder schandalig geboft.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
tv-icoon schreef:
03-12-2023 10:57
Ik heb nooit pech in de liefde gehad, Coderood, misschien de eerste hopeloze verliefdheden dan waarvoor ik veel overhad en toch op niets uitliepen. Maar verder schandalig geboft.
Hor komt het dan dat je zo negatief denkt over relaties en liefde?
Alle reacties Link kopieren Quote
tv-icoon schreef:
03-12-2023 08:53
Dat doe je vooral als je nog heel jong bent. Dan verwacht je nog eeuwig geluk van je eerste liefde. Later heb je (te vaak) de ervaring doorgemaakt dat als het heel zwaar voelde om iets op te offeren voor je liefde, het eigenlijk nooit echt opleverde wat je had verwacht. Dus word je steeds minder vaak verliefd, totdat je nooit meer verliefd wordt.

Zelfopoffering staat wel gelijk aan liefde, maar later word je de teleurstelling moe en daarom word je nooit meer verliefd. Dan wordt alles saai en gelijkmatig. Voor verliefdheid moet je vooral jong zijn.

Heb je zin in een moeilijke liedtekst, dan beveel ik Avec Le Temps aan.
Dit ervaar ik toch iets anders. Mijn eerste liefde was ontzettend dramatisch en onvoorspelbaar. Achteraf was wat ik dacht dat liefde was, vooral een verslaving aan die emotionele rollercoaster. Nu ik ouder ben en mezelf zoveel beter ken, zie ik dat die man niet bij mij paste. En achteraf gezien, heb ik teveel van mezelf gegeven in die relaties, me teveel aangepast, teveel deurmat gespeeld.

Nu heb ik een hele stabiele, rustige, lieve partner die mij ontzettend vrij laat (Zure viva'ers vinden daar zeker wat van).
Ik ben nu verliefder dan ooit, met een partner die mij in mijn waarde laat.
Het is ook realistischer, nu ik weet dat relaties niet voor altijd zijn, en daardoor geniet ik van elke dag dat we samen zijn.
Maar natuurlijk blijven je in een relatie altijd schipperen en inleveren.
Een partner die exact dezelfde levensvisie heeft als jij lijkt me ook ontzettend saai. Een partner mag je soms ook uit je comfortzone halen.
Mijn horizon wordt zeker verbreed door mijn partner. En soms is het best moeilijk om die balans te vinden tussen geven en nemen.

'Avec les temps' is voor mij dan ook een eerbetoon aan genieten van het moment.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou dit nooit slikken, aanpassen of inleveren noemen, maar mijn man heeft als ambitie een succesvol idee uit te werken (een beetje a la de next Elon Musk/Zuckerberg/insert billionaire) en wil daar zijn zeer zeer zeer goedbetaalde baan voor opzeggen en ik vind dat idee met mijn vrij vermijdende persoonlijkheid doodeng en zou dat nooit doen. Maar goed, het maakt hem ontzettend blij en als hij blij is dan ben ik dat ook.

Ik ben zelf gewoon minder ambitieus en zou nooit mijn leven lang een idee aan willen blijven jagen. Hij ziet dat als ambitie/vooruitgang. Ik zie dat als nooit blij zijn met wat je hebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tja, mijn leven had er wel anders uit gezien als ik mijn partner niet was tegengekomen. Dan had ik zeker anders gewoond en andere dingen gedaan.

Tot nu toe zie ik het vooral als verrijking. Maar ik ga dan ook nog steeds regelmatig alleen op reis, woon nu heerlijk terwijl ik alleen nooit voor deze plek gekozen had (kende het niet eens), mijn partner stimuleert me enorm met nieuwe dingen leren en ook om met oude vrienden af te spreken nu ik daar verder vandaan woon.
Aan de andere kant: na mijn vorige verbroken relatie had ik besloten nooit meer te gaan samenwonen, maar dat doe ik nu toch. En ja, je houdt wel rekening met elkaar op allerlei gebied. Het voelt in ieder geval niet als inleveren, want daar waar ik op 'ingeleverd' heb heb ik nog veel meer mooie nieuwe dingen voor terug gekregen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is binnen een relatie altijd zoeken naar de balans tussen autonomie en verbondenheid. Liefde raakt naar mijn idee vaak vertroebeld door ego en macht(stijd)
In het leven kun je nu eenmaal niet alles.
Door iets in te leveren/geven aan je partner vergroot je de “ relatie ” dus indirect investeer je ook in jezelf!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven