Achternaam na trouwen

06-01-2023 10:44 500 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Goedemorgen,

Wij staan binnenkort voor de keuze wat te doen met onze achternamen na trouwen. Mijn partner heeft besloten zijn eigen achternaam te houden. Ik ben nog aan het twijfelen. Wat hebben jullie gekozen en waarom?

Ik twijfel zelf over eigen achternaam houden of naam partner-eigen naam.
Ik vind het wel wat hebben om aan mijn achternaam te zien dat we getrouwd zijn en ik denk dat wij voor toekomstige kinderen kiezen voor de achternaam van partner en ik vind het dan fijn dat ik ook dezelfde achternaam heb als de kinderen. Daarnaast heb ik (waarschijnlijk logisch) meer een connectie met mijn eigen achternaam en verandert mijn achternaam voor officiële dingen als paspoort enzo natuurlijk niet. Voor mijn werk wil ik sowieso mijn eigen achternaam aanhouden, maar dat lijkt me verder geen probleem voor de keuze (ik kan gewoon de mails etc. met mijn naam houden).
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik gebruik alleen mijn mans achternaam, omdat:

- ik dezelfde achternaam wil voeren als mijn kind
- ik een hekel aan mijn geboortenaam heb
- ook geen contact meer heb met mijn ouders
- en ik het een romantisch idee vind.
navyblue schreef:
07-01-2023 09:54
Terzijde, maar ik ken een familie Slettenhaar, zijn buitengewoon trots op hun naam ;)
Haha, dat mag natuurlijk :-D

Maar als mijn man Slettenhaar had geheten, had ik wel mijn geboortenaam gehouden.
En dan was mijn keuze opeens feministisch? (Niet per se een vraag aan jou hoor?)
blijfgewoonbianca schreef:
07-01-2023 09:55
Ik heb geen idee. Die hebben zelf ook hun mans naam aangenomen. Dus hoe erg zouden ze dat vinden , lijkt mij ?
Ik zeg dus ook alleen maar dat zij dat in elk geval niet zouden kunnen zeggen (tenzij je zoons hun naam ook dragen), wat ze er van vinden weet ik niet.

Hoewel mijn moeder, en velen van die generatie, nu nooit meer mijn vaders naam aangenomen zou hebben, dus op zich zegt het niets dat zij mijn vaders naam draagt.
Alle reacties Link kopieren Quote
navyblue schreef:
07-01-2023 10:00
Ik zeg dus ook alleen maar dat zij dat in elk geval niet zouden kunnen zeggen (tenzij je zoons hun naam ook dragen), wat ze er van vinden weet ik niet.

Van een moeder weet ik dat die vroeger perse wilde trouwen zodat zij dezelfde achternaam zou hebben als hun kinderen. Dus die zal niet zozeer aan haar eigen meisjesnaam gehecht zijn geweest en volledig begrip hebben voor het willen voeren van dezelfde naam, wellicht.

Hoewel mijn moeder, en velen van die generatie, nu nooit meer mijn vaders naam aangenomen zou hebben, dus op zich zegt het niets dat zij mijn vaders naam draagt.
Is daar onderzoek naar gedaan of heb je het van 3 tantes oid ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pelle schreef:
07-01-2023 10:00
Haha, dat mag natuurlijk :-D

Maar als mijn man Slettenhaar had geheten, had ik wel mijn geboortenaam gehouden.
En dan was mijn keuze opeens feministisch? (Niet per se een vraag aan jou hoor?)
Volgens mij lezen we elkaar misschien net verkeerd of gaat het in ieder geval om semantiek.

De keuze om je eigen achternaam te houden is in zijn algemeenheid de feministische keuze, jouw intentie is dat niet per se in dit voorbeeld. Dat zijn twee verschillende dingen.

Zelfs als je de intentie hebt om bewust je hele leven in te richten als anti feminist en je geeft als vrouw je kinderen jouw achternaam is alsnog het geven van de vrouws achternaam de feministische keuze.

Omdat ’feministische keuze’ slaat op het feministische gedachtegoed waar de achternaam van de vrouw bijpast en niet op jouw persoonlijke intentie.
blijfgewoonbianca schreef:
07-01-2023 10:07
Is daar onderzoek naar gedaan of heb je het van 3 tantes oid ?
Ja, ik heb het over vrouwen die ik ken van mijn moeders generaties. Geen landelijke steekproef. Ik heb het niet over onderzoek. Maakt toch ook niet uit? Al is het er maar eentje, dat maakt al dat je niet kunt stellen dat omdat iemand haar mans naam draagt, dat ze dat in de huidige tijd weer zou doen.

Ik noemde het alleen omdat jij aanhaalde dat schoondochters’ moeders hun man’s naam droegen, alsof dat aangeeft dat ze het wel oké vinden. Terwijl het op zich niets zegt.
anoniem_64099e414652c wijzigde dit bericht op 07-01-2023 10:17
16.60% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb mijn eigen achternaam gehouden, met zijn achternaam erachter.
In de praktijk voer ik altijd mijn eigen naam dus (telefoon opnemen, reserveringen etc.), Alleen onder mijn emails staat mijnnaam-zijnnaam.
Ik heb zelf een goede familieband en mijn man niet, waarom zou ik dan opeens zijn familienaam aannemen? Als het een erg mooie naam was, dan zou ik het wel overwegen, maar mijn achternaam is echt veel mooier :lol:

Van kinderen is geen sprake, maar in het imaginaire geval van wel, dan zou ik ook pleiten voor mijn achternaam.
Alle reacties Link kopieren Quote
Positive_vibes schreef:
07-01-2023 09:23
Ik krijg hier vooral steeds het idee dat vrouwen het heel vervelend vinden om te horen dat hun keuze niet feministisch is. Terwijl dat gewoon een feitelijke constatering is en geen oordeel.

Waarom? Als je overtuigd die keuze maakt dan zijn je eigen redenen toch goed?

Maar een feit wordt niet anders omdat je dat zelf graag wil. Een particuliere investeringsmaatschappij opzetten is ook niet ineens ‘communistisch’ omdat ik dat zelf graag zo zie.

Bijvoorbeeld minder werken dan je man of je kind mans achternaam geven zijn ook niet de feministische keuzes. Doe ik beide zelf ook. En juist door daar gewoon zo over te spreken kunnen we met zijn allen ook praten over maatschappelijke patronen en het hoe en wat.
Je blijft maar hameren op die wel of niet feministische keuze. In eerste instantie als reactie op mij.

Voor mezelf kan ik zeggen dat ik totaal geen moeite heb met het idee dat mijn initiële keuze en traditionele keuze was en niet feministisch. Ik voel me helemaal niet verplicht om een "feministische keuze" te maken over een achternaam.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren Quote
navyblue schreef:
07-01-2023 10:15
Ja, ik heb het over vrouwen die ik ken van mijn moeders generaties. Geen landelijke steekproef. Ik heb het niet over onderzoek. Maakt toch ook niet uit? Al is het er maar eentje, dat maakt al dat je niet kunt stellen dat omdat iemand haar mans naam draagt, dat ze dat in de huidige tijd weer zou doen.
Nou, dat maakt wel uit. Jij zegt nogal stellig “ en velen van die generatie “ . Als het dan om drie van vijf tantes gaat die jij kent dan is dat wel iets anders dan wanneer je het 100 vrouwen in het wijkcentrum had gevraagd.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Grobbekuiken_ schreef:
06-01-2023 11:13
Ik ook.
Ze hadden bij ons nog een rare fout gemaakt. Ineens zou man mijn achternaam hebben en ik de zijne, zonder toevoeging van onze geboortenaam. Nog steeds geen idee hoe ze dat logisch vonden maar is wel teruggedraaid.
Wie is “ze”?
Klaar mee
Positive_vibes schreef:
07-01-2023 10:13
Volgens mij lezen we elkaar misschien net verkeerd of gaat het in ieder geval om semantiek.

De keuze om je eigen achternaam te houden is in zijn algemeenheid de feministische keuze, jouw intentie is dat niet per se in dit voorbeeld. Dat zijn twee verschillende dingen.

Zelfs als je de intentie hebt om bewust je hele leven in te richten als anti feminist en je geeft als vrouw je kinderen jouw achternaam is alsnog het geven van de vrouws achternaam de feministische keuze.

Omdat ’feministische keuze’ slaat op het feministische gedachtegoed waar de achternaam van de vrouw bijpast en niet op jouw persoonlijke intentie.
Ik begrijp jouw gedachte/mening wel (maar het blijft een mening en geen feit).
Feminisme streeft oa naar gelijke rechten. En in het geval van achternaam heeft de vrouw dezelfde rechten/keuzes als de man. In dat opzicht kun je helemaal niet spreken van wel/niet feministisch. Blijft alleen de motivatie over.

Maar ook in andere keuzes vind ik de motivatie bepalender dan de keuze zelf.
Stel dat man en vrouw besluiten dat degene die het meeste verdient, het meest blijft werken na het krijgen van kinderen. Wanneer de vrouw meer verdient, is dat dan blijkbaar een feministische keuze. Maar als de man meer verdient een niet feministische keuze. Terwijl het niks met man/vrouw te maken heeft.

Of de man is 50% afgekeurd en werkt daarom minder. Dan is dat ook geen feministische keuze, maar een noodzakelijke/praktische.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hexopbezemsteel schreef:
07-01-2023 10:15
Je blijft maar hameren op die wel of niet feministische keuze. In eerste instantie als reactie op mij.

Voor mezelf kan ik zeggen dat ik totaal geen moeite heb met het idee dat mijn initiële keuze en traditionele keuze was en niet feministisch. Ik voel me helemaal niet verplicht om een "feministische keuze" te maken over een achternaam.
Jij zei iets over alle conclusies die aan achternamen verbonden worden. Daar reageerde ik op met dat er voor mij dus voor individuen helemaal geen conclusies aanliggen maar het juist gaat om het uitzoomen en objectiveren. En dat leidde vervolgens tot dit alles.

Dat ging dus ook helemaal niet over jouw persoonlijke keuze (daar heb ik sowieso geen oordeel over maar ook in dit topic verder niks over gelezen) maar over hetgeen in die post stond. Dat heb ik volgens mij eerder ook al uitgelegd?

Verder valt het mij wel heel vaak op dat er heel veel weerstand komt bij de suggestie dat iets niet feministisch zou zijn. Wederom, kennelijk niet van jou, maar wel ook in dit topic weer. En ook dan probeer ik weer uit te leggen dat dat niet uit de lucht komt vallen maar gewoon een constatering is. En een beschrijving van een al dan niet feministische actie nog niet zegt of je wel of niet een feminist bent.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pelle schreef:
07-01-2023 10:28
Ik begrijp jouw gedachte/mening wel (maar het blijft een mening en geen feit).
Feminisme streeft oa naar gelijke rechten. En in het geval van achternaam heeft de vrouw dezelfde rechten/keuzes als de man. In dat opzicht kun je helemaal niet spreken van wel/niet feministisch. Blijft alleen de motivatie over.

Maar ook in andere keuzes vind ik de motivatie bepalender dan de keuze zelf.
Stel dat man en vrouw besluiten dat degene die het meeste verdient, het meest blijft werken na het krijgen van kinderen. Wanneer de vrouw meer verdient, is dat dan blijkbaar een feministische keuze. Maar als de man meer verdient een niet feministische keuze. Terwijl het niks met man/vrouw te maken heeft.

Of de man is 50% afgekeurd en werkt daarom minder. Dan is dat ook geen feministische keuze, maar een noodzakelijke/praktische.
In je laatste alinea zeg je precies wat ik nou juist bedoel. Het is dan inderdaad geen feministische keuze maar een praktische.

Dat is alles.

En nogmaals, ik zeg dus helemaal niks over of je die keuze dan wel of niet moet maken en of het de ‘goede’ keuze is (whatever goed betekent). Alleen iets wordt niet feministisch puur en alleen omdat we dat graag willen of onszelf als feminist zien. En dat zie je bijna altijd met dit soort onderwerpen. ‘Elke keuze is feministisch want het is mijn keuze’. Nee, zo werkt dat niet. Ook als je qua kennis en intenties de meest feministische persoon bent die er maar bestaat maakt dat de actie om huisvrouw te worden niet een feministische actie. (En die actie maakt vervolgens dan weer niet dat je geen feminist zou zijn).
positive_vibes wijzigde dit bericht op 07-01-2023 10:41
8.38% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Positive_vibes schreef:
07-01-2023 10:34
En een beschrijving van een al dan niet feministische actie nog niet zegt of je wel of niet een feminist bent.

Maar is een actie ook feministisch als je die niet uit feministische motieven hebt gemaakt? Ik doe zelf alles feministisch: ik werk/verdien meer dan mijn man, heb mijn eigen achternaam gehouden en onze kinderen hebben die achternaam ook. Maar dat zijn geen feministische statements geweest, maar keuzes die bij ons passen.
blijfgewoonbianca schreef:
07-01-2023 10:20
Nou, dat maakt wel uit. Jij zegt nogal stellig “ en velen van die generatie “ . Als het dan om drie van vijf tantes gaat die jij kent dan is dat wel iets anders dan wanneer je het 100 vrouwen in het wijkcentrum had gevraagd.
Nee, dat maakt voor het punt niet uit. Dat iemand ooit andermans naam heeft aangenomen wil niet zeggen dat ze dat heden ten dage weer zouden doen. Ik heb verder ook niets met stelligheid gezegd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Loosduinen schreef:
07-01-2023 10:41
Maar is een actie ook feministisch als je die niet uit feministische motieven hebt gemaakt? Ik doe zelf alles feministisch: ik werk/verdien meer dan mijn man, heb mijn eigen achternaam gehouden en onze kinderen hebben die achternaam ook. Maar dat zijn geen feministische statements geweest, maar keuzes die bij ons passen.
Ja als objectieve actie dus wel (Statement is overigens ook wel weer iets anders dan een actie maar goed).

Feminisme is een gedachtegoed. Daar kun je dus bij vaststellen of iets daarin past of niet. Als vrouw werken om financieel onafhankelijk te zijn is op zichzelf bijvoorbeeld feministisch. Ook als je daarbij SGP zou stemmen ;-)

En natuurlijk zijn er grijze gebieden maar best een aantal zaken waaronder achternamen zijn echt heel duidelijk. Daar hoeven we ook niet krampachtig over te doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Positive_vibes schreef:
07-01-2023 10:46


Feminisme is een gedachtegoed. Daar kun je dus bij vaststellen of iets daarin past of niet. Als vrouw werken om financieel onafhankelijk te zijn is op zichzelf bijvoorbeeld feministisch. Ook als je daarbij SGP zou stemmen ;-)

Maar ik werk zo veel omdat ik vastloop in het huishouden. Of beter gezegd: mijn man werkt minder, omdat hij huishouden en kinderen veel beter bleek te kunnen managen dan ik. Wij zouden alles 50/50 doen, maar dat werkte totaal niet, want ik word thuis overspoeld door chaos (inmiddels blijkt dat ik ADHD heb). Ik kan dat met de beste wil van de wereld niet als feministisch zien.
Alle reacties Link kopieren Quote
Loosduinen schreef:
07-01-2023 10:58
Maar ik werk zo veel omdat ik vastloop in het huishouden. Of beter gezegd: mijn man werkt minder, omdat hij huishouden en kinderen veel beter bleek te kunnen managen dan ik. Wij zouden alles 50/50 doen, maar dat werkte totaal niet, want ik word thuis overspoeld door chaos (inmiddels blijkt dat ik ADHD heb). Ik kan dat met de beste wil van de wereld niet als feministisch zien.
Omdat je het nu naar een beoordeling van de details en je eigen achtergrond maakt. Dat is het niet.

Je kan uitzoomen en dan zijn gewoon in zijn algemeenheid bepaalde dingen te beoordelen. Zoals ik al zei is de actie om huisvrouw geen feministische actie. Ongeacht de persoon in kwestie. En die constatering is ook verder geen oordeel over de persoon in kwestie.

En als vrouw werken en financieel onafhankelijk zijn is op zichzelf wel feministisch. Ook als dat ingegeven is door totaal losstaande motieven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Positive_vibes schreef:
07-01-2023 10:46
Ja als objectieve actie dus wel (Statement is overigens ook wel weer iets anders dan een actie maar goed).

Feminisme is een gedachtegoed. Daar kun je dus bij vaststellen of iets daarin past of niet. Als vrouw werken om financieel onafhankelijk te zijn is op zichzelf bijvoorbeeld feministisch. Ook als je daarbij SGP zou stemmen ;-)

Is het nog steeds feministisch als je daarbij ook nog eens vrijwel de volledige verantwoordelijkheid draagt voor het gezin en het huis? En als dochter ook nog opdraait voor de mantelzorg van ouder wordende (schoon)ouders? Hoe feministisch is het eigenlijk dat vrouwen er vooral verantwoordelijkheid en plichten bij krijgen, en mannen gewoon op de oude voet verder gaan? Alleen draaien ze nu niet ook meer op voor de financiële zorg voor hun (ex) vrouw. Die dus nu naast al het zorgen in haar eigen onderhoud moet voorzien.

"Dan moet je zorgen dat dat jou niet overkomt"
Zo dacht ik ook. Totdat bleek dat de vader van mijn kinderen alles wat hij niet nodig vond (verjaardagen, vakanties, feestdagen, zwemles op doordeweekse dagen, sportwedstrijden, sporten, dingen op school, etc) gewoonweg vertikte te doen. Als ik het nodig vond mocht ik het zelf regelen. Toen hij vertrok heb ik daar in praktische zin weinig van gemerkt. Ik deed toch al vrijwel alles, behalve de boodschappen. Die bestelde ik daarna gewoon on line. Hoe feministisch is dat eigenlijk? Zelfstandig, ja.

Het mooie is, dat ik wel een betere generatie opvoedt nu. Vooral mijn jongste ziet het heel goed allemaal. Hij vindt mij overigens duidelijk het hoofd van het gezin. En later wil hij ook een onafhankelijke vrouw. Beide jongens poetsen hun eigen kamer, vouwen en strijken hun eigen was. Ze kunnen koken en voor zichzelf zorgen. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat ze er later meer zijn voor hun kinderen. Dat ze een betere band opbouwen dan hun eigen vader en dat ze een rol van betekenis zullen spelen.



En natuurlijk zijn er grijze gebieden maar best een aantal zaken waaronder achternamen zijn echt heel duidelijk. Daar hoeven we ook niet krampachtig over te doen.
Jij bent vooral degene die daar krampachtig over doet.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Positive_vibes schreef:
07-01-2023 11:10

En als vrouw werken en financieel onafhankelijk zijn is op zichzelf wel feministisch. Ook als dat ingegeven is door totaal losstaande motieven.
En daar zijn we het dus niet eens. Ik vind de motieven niet losstaand.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hexopbezemsteel schreef:
07-01-2023 11:12
Jij bent vooral degene die daar krampachtig over doet.
Ik doe helemaal niet krampachtig, voor mij is het juist ontzettend simpel.

En ik ben het overigens geheel met je eens dat helemaal niet goed is dat vrouwen er steeds meer op hun bord bij krijgen.

Maar wederom maak jij er een soort goed of fout van. Mijn hele punt is dus dat dat helemaal niet zo hoeft te zijn en vrouwen ook helemaal niet in de weerstand hoeven te schieten als iets als geen feministische keuze bestempeld wordt. Ik heb intussen al een keer of honderd gezegd dat dat geen oordeel maar een constatering is.
Juist als we daar gewoon over kunnen praten kunnen we het ook hebben over waarom vrouwen keuzes maken en hoe dat voor iedereen beter kan worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
navyblue schreef:
07-01-2023 10:42
Nee, dat maakt voor het punt niet uit. Zeker wel . Dat iemand ooit andermans naam heeft aangenomen wil niet zeggen dat ze dat heden ten dage weer zouden doen. Maar het zegt ook niet dat het nu niet zouden doen. Ik heb verder ook niets met stelligheid gezegd.
Ik vond het anders nogal een stellige bewering.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Als je graag dezelfde achternaam wil als je man, kan je man toch ook jouw achternaam nemen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Muurbloempje115 schreef:
07-01-2023 11:19
Als je graag dezelfde achternaam wil als je man, kan je man toch ook jouw achternaam nemen.
Ja, dat kan tegenwoordig.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pelle schreef:
07-01-2023 11:16
En daar zijn we het dus niet eens. Ik vind de motieven niet losstaand.
Tja maar sommige zaken zijn gewoon objectiveerbaar.

Anders zou ik ook wel kunnen zeggen dat ik het super feministisch vind om huisvrouw te zijn. Dat maakt het nog niet waar.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven