Relaties
alle pijlers
Achternaam na trouwen
vrijdag 6 januari 2023 om 10:44
Goedemorgen,
Wij staan binnenkort voor de keuze wat te doen met onze achternamen na trouwen. Mijn partner heeft besloten zijn eigen achternaam te houden. Ik ben nog aan het twijfelen. Wat hebben jullie gekozen en waarom?
Ik twijfel zelf over eigen achternaam houden of naam partner-eigen naam.
Ik vind het wel wat hebben om aan mijn achternaam te zien dat we getrouwd zijn en ik denk dat wij voor toekomstige kinderen kiezen voor de achternaam van partner en ik vind het dan fijn dat ik ook dezelfde achternaam heb als de kinderen. Daarnaast heb ik (waarschijnlijk logisch) meer een connectie met mijn eigen achternaam en verandert mijn achternaam voor officiële dingen als paspoort enzo natuurlijk niet. Voor mijn werk wil ik sowieso mijn eigen achternaam aanhouden, maar dat lijkt me verder geen probleem voor de keuze (ik kan gewoon de mails etc. met mijn naam houden).
Wij staan binnenkort voor de keuze wat te doen met onze achternamen na trouwen. Mijn partner heeft besloten zijn eigen achternaam te houden. Ik ben nog aan het twijfelen. Wat hebben jullie gekozen en waarom?
Ik twijfel zelf over eigen achternaam houden of naam partner-eigen naam.
Ik vind het wel wat hebben om aan mijn achternaam te zien dat we getrouwd zijn en ik denk dat wij voor toekomstige kinderen kiezen voor de achternaam van partner en ik vind het dan fijn dat ik ook dezelfde achternaam heb als de kinderen. Daarnaast heb ik (waarschijnlijk logisch) meer een connectie met mijn eigen achternaam en verandert mijn achternaam voor officiële dingen als paspoort enzo natuurlijk niet. Voor mijn werk wil ik sowieso mijn eigen achternaam aanhouden, maar dat lijkt me verder geen probleem voor de keuze (ik kan gewoon de mails etc. met mijn naam houden).
zaterdag 7 januari 2023 om 00:34
Ik heb voor de naam van mijn man gekozen. Ik heb namelijk een van de meest voorkomende achternamen van Nederland en ik dacht is handig als ik een wat minder voorkomende achternaam neem.
Nou is de naam van mijn man dermate weinig voorkomend dat ik het altijd moet spellen...... Dus af en toe denk ik wel eens dat ik beter mijn eigen naam had kunnen houden.
Overigens blijf je bij de meeste instanties gewoon onder je geboortenaam geregistreerd staan en moet je je daaronder ook melden bijvoorbeeld. Dus eigenlijk is het voor de vorm.
Nou is de naam van mijn man dermate weinig voorkomend dat ik het altijd moet spellen...... Dus af en toe denk ik wel eens dat ik beter mijn eigen naam had kunnen houden.
Overigens blijf je bij de meeste instanties gewoon onder je geboortenaam geregistreerd staan en moet je je daaronder ook melden bijvoorbeeld. Dus eigenlijk is het voor de vorm.
zaterdag 7 januari 2023 om 04:53
Wat voor soort "connotaties"? Er zit voor jou heel veel lading aan het onderwerp merk ik. Er zijn zoveel ontzettend wezenlijke dingen om je druk over de maken daar waar het de daadwerkelijke positie van vrouwen betreft. Of de grootschalige misogynie die in de maatschappij hoogtij lijkt te vieren.Positive_vibes schreef: ↑06-01-2023 23:49Natuurlijk maar dat is echt nog maar heel heel kort geleden. En bovendien zijn vrouwenrechten op heel veel plekken in de wereld nog steeds niet bestaand en/of staan ze onder druk. Vrouwen zijn ongelofelijk vaak nog niet meer dan bezit. Dus thank god zijn er inderdaad dingen veranderd maar echt nog niet genoeg of voldoende om dat soort connotaties uit te bannen.
En om aan te geven hoe kort: pas sinds 1998 kunnen getrouwde ouders hun kinderen de achternaam van de moeder geven.
Het is fijn dat je in deze tijd niet meer automatisch veroordeeld bent tot de achternaam van je man.
Het is veel minder fijn dat in de praktijk de verleiding om je economische zelfstandigheid op te geven zo groot is. Omdat vrouwen in de praktijk nog steeds het overgrote deel van de zorg voor hun kinderen dragen, maar ook voor hun ouder wordende ouders en schoonouders. Het zit allemaal heel veel dieper verankerd. Die ongelijke verdeling verandert helaas niet met alleen een achternaam.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
zaterdag 7 januari 2023 om 08:04
Feminisme staat voor gelijke behandeling. Dus het lijkt mij eerder objectief onjuist wat je nu beweert.Positive_vibes schreef: ↑06-01-2023 21:38Nee, dat heb ik hierboven geloof ik ook al uitgelegd. Vroeger bestond die optie niet eens dus het feit dat dat nu wel kan is juist vooruitgang. Een man die zijn vrouws achternaam aanneemt, dat is juist wél een feministische keuze. Omdat je oa daarmee dat ‘vrouwen zijn maar bezit’ doorbreekt.
En ook dat is gewoon objectief definieerbaar.
zaterdag 7 januari 2023 om 08:31
Wow... wat een gedachtes allemaal over het wel/niet aannemen van een andere achternaam. Ik denk maar gewoon fijn dat je nu kunt kiezen. Wil je het niet dan prima wil je het wel dan ook prima...
Ik heb er geen moment over nagedacht of het feministisch is. Vond het gewoon leuk en traditioneel, en ja lekker ouderwets. Dat ik daardoor mss als bezit gezien zou worden is niet eens in mij opgekomen. Daarnaast in de praktijk gebruik ik nog steeds gewoon mijn eigen achternaam omdat dat er ook 1 is waar ik trots op ben. Nu draag ik 2 achternamen met trots.
Ik heb er geen moment over nagedacht of het feministisch is. Vond het gewoon leuk en traditioneel, en ja lekker ouderwets. Dat ik daardoor mss als bezit gezien zou worden is niet eens in mij opgekomen. Daarnaast in de praktijk gebruik ik nog steeds gewoon mijn eigen achternaam omdat dat er ook 1 is waar ik trots op ben. Nu draag ik 2 achternamen met trots.
zaterdag 7 januari 2023 om 09:02
Makkelijk in jouw geval. Met een naam als Morrison is er natuurlijk ook geen twijfel!MrsMorrison schreef: ↑07-01-2023 08:31Wow... wat een gedachtes allemaal over het wel/niet aannemen van een andere achternaam. Ik denk maar gewoon fijn dat je nu kunt kiezen. Wil je het niet dan prima wil je het wel dan ook prima...
Ik heb er geen moment over nagedacht of het feministisch is. Vond het gewoon leuk en traditioneel, en ja lekker ouderwets. Dat ik daardoor mss als bezit gezien zou worden is niet eens in mij opgekomen. Daarnaast in de praktijk gebruik ik nog steeds gewoon mijn eigen achternaam omdat dat er ook 1 is waar ik trots op ben. Nu draag ik 2 achternamen met trots.
haha true! Geen twijfel wel jaloezie 
zaterdag 7 januari 2023 om 09:15
Maar nu draai je het om. Natuurlijk is met achternamen niet alles opgelost, was het maar zo’n feest. Die zaken zijn echter wel allemaal met elkaar verweven. Bovendien suggereer je nu dat ik me over achternamen drukker zou maken dan over andere dingen. Dat is uiteraard niet zo, ik vind vrouwenrechten in zijn algemeenheid inderdaad heel belangrijk en vanuit daar komt ook mijn visie hierop, niet andersom.Hexopbezemsteel schreef: ↑07-01-2023 04:53Wat voor soort "connotaties"? Er zit voor jou heel veel lading aan het onderwerp merk ik. Er zijn zoveel ontzettend wezenlijke dingen om je druk over de maken daar waar het de daadwerkelijke positie van vrouwen betreft. Of de grootschalige misogynie die in de maatschappij hoogtij lijkt te vieren.
Het is fijn dat je in deze tijd niet meer automatisch veroordeeld bent tot de achternaam van je man.
Het is veel minder fijn dat in de praktijk de verleiding om je economische zelfstandigheid op te geven zo groot is. Omdat vrouwen in de praktijk nog steeds het overgrote deel van de zorg voor hun kinderen dragen, maar ook voor hun ouder wordende ouders en schoonouders. Het zit allemaal heel veel dieper verankerd. Die ongelijke verdeling verandert helaas niet met alleen een achternaam.
En zoals ik al herhaaldelijk heb aangegeven vind ik niks van individuele keuzes. Maar ik vind het wel storend alsof er wordt gedaan dat de connotatie met bezit onzinnig is. Of alsof het niks met emancipatie te maken heeft.
Daar zit een lange lange geschiedenis bij en dit zijn geen dingen die Marietje anno 2022 zomaar even zelf heeft bedacht.
Dit is nu juist een onderdeel van die grootschaligheid misogynie van de maatschappij en geen toevalligheid. En juist door de kleine dingen te bagatelliseren wordt het nooit beter.
zaterdag 7 januari 2023 om 09:16
Dat heb ik dus helemaal niet. Mijn achternaam is als kind gewijzigd (heb de achternaam van mijn moeder gedragen en dat werd later de naam van mijn vader) en daar ben ik echt geen ander persoon van geworden, noch heb ik sterke gevoelens bij een van beide achternamen. Ik heb (gelukkig!) een VEEL betere band met mijn man dan met mijn vader, dus wat dat betreft zou zijn achternaam beter bij mij passen dan die van mijn vader en toch heb ik mijn mans naam niet aangenomen. En ook daar heb ik geen sterke gevoelens bij. Mijn achternaam zegt voor mij weinig over wie ik ben.Poespas schreef: ↑06-01-2023 22:11Oh nee.....no way dat ik de naam van een ander aanneem
Vroeger op hr gewerkt.... Wat een gedoe met wisselen van namen van voor 99% vrouwen....
En ja de kans op scheiding is groot.... Dat is toch compleet niet handig
Ik was getrouwd met een buitenlandse man... Werd soms weleens op consultatiebureau bijv mevrouw El xxxx genoemd.... Dan hoor je hardop hoe stompzinnig dat is..... Ik ben geen El xxxx
Dat zie je, dat hoor je, dat voel je...
Ik ben en bleef hoe dan ook kouwe kant en aangetrouwd
Ik moet heeel hard lachen als ik zo genoemd word.... Alsof ik in een toneelspel zit ofzo.....
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zaterdag 7 januari 2023 om 09:17
Dan zou ik me er nog maar even beter in verdiepen. Zeggen dat als vrouw je mans achternaam aannemen even feministisch is als dat niet doen is feitelijk onjuist. Ook als dat verder voor jou de beste keuze is (en dat is natuurlijk dan ook prima).
zaterdag 7 januari 2023 om 09:23
Ik krijg hier vooral steeds het idee dat vrouwen het heel vervelend vinden om te horen dat hun keuze niet feministisch is. Terwijl dat gewoon een feitelijke constatering is en geen oordeel.
Waarom? Als je overtuigd die keuze maakt dan zijn je eigen redenen toch goed?
Maar een feit wordt niet anders omdat je dat zelf graag wil. Een particuliere investeringsmaatschappij opzetten is ook niet ineens ‘communistisch’ omdat ik dat zelf graag zo zie.
Bijvoorbeeld minder werken dan je man of je kind mans achternaam geven zijn ook niet de feministische keuzes. Doe ik beide zelf ook. En juist door daar gewoon zo over te spreken kunnen we met zijn allen ook praten over maatschappelijke patronen en het hoe en wat.
Waarom? Als je overtuigd die keuze maakt dan zijn je eigen redenen toch goed?
Maar een feit wordt niet anders omdat je dat zelf graag wil. Een particuliere investeringsmaatschappij opzetten is ook niet ineens ‘communistisch’ omdat ik dat zelf graag zo zie.
Bijvoorbeeld minder werken dan je man of je kind mans achternaam geven zijn ook niet de feministische keuzes. Doe ik beide zelf ook. En juist door daar gewoon zo over te spreken kunnen we met zijn allen ook praten over maatschappelijke patronen en het hoe en wat.
zaterdag 7 januari 2023 om 09:37
Nee hoor, ik vind het niet vervelend als men het niet feministisch vindt.Positive_vibes schreef: ↑07-01-2023 09:23Ik krijg hier vooral steeds het idee dat vrouwen het heel vervelend vinden om te horen dat hun keuze niet feministisch is. Terwijl dat gewoon een feitelijke constatering is en geen oordeel.
Waarom? Als je overtuigd die keuze maakt dan zijn je eigen redenen toch goed?
Maar een feit wordt niet anders omdat je dat zelf graag wil. Een particuliere investeringsmaatschappij opzetten is ook niet ineens ‘communistisch’ omdat ik dat zelf graag zo zie.
Bijvoorbeeld minder werken dan je man of je kind mans achternaam geven zijn ook niet de feministische keuzes. Doe ik beide zelf ook. En juist door daar gewoon zo over te spreken kunnen we met zijn allen ook praten over maatschappelijke patronen en het hoe en wat.
Ik heb wel moeite met de termen stom, teleurstellend en achterlijk. Dat zijn namelijk wel oordelen.
Maar eerlijk gezegd zie ik het ook niet als niet feministisch. Voor mij was het gewoon een kans op een andere achternaam.
zaterdag 7 januari 2023 om 09:44
Nou dan is dat toch ook prima?Pelle schreef: ↑07-01-2023 09:37Nee hoor, ik vind het niet vervelend als men het niet feministisch vindt.
Ik heb wel moeite met de termen stom, teleurstellend en achterlijk. Dat zijn namelijk wel oordelen.
Maar eerlijk gezegd zie ik het ook niet als niet feministisch. Voor mij was het gewoon een kans op een andere achternaam.
Ik vind het ook nergens voor nodig om dat soort termen te gebruiken.
Net zo goed als ik dus geen moeite of mening heb wb ieders individuele keuze of redenen. Maar ik heb er wel moeite mee als feministische overtuigingen worden afgedaan als onzin of als het wordt verwaterd tot ‘alle keuzes zijn feministisch’.
zaterdag 7 januari 2023 om 09:44
Ik heb dan weer moeite met het tegenovergestelde. Dat het een feministische keuze zou zijn van mijn vriend om mijn naam aan te nemen, dat dat ons als stel geëmancipeerd maakt, terwijl onze motivatie van die keuze er kennelijk totaal niet toe doet. Want door onze motivatie is dat in mijn ogen helemaal niet iets geëmancipeerd. Je kan niet zomaar mensen hun intenties negeren en ik snap niet waarom dat dan toch gedaan word, beide kanten op. Je bent ook niet automatisch geen feminist als je ervoor kiest om huisvrouw te worden. Feminisme gaf je de keuze, niet de verplichting om een bepaalde keuze te maken.Positive_vibes schreef: ↑07-01-2023 09:23Ik krijg hier vooral steeds het idee dat vrouwen het heel vervelend vinden om te horen dat hun keuze niet feministisch is. Terwijl dat gewoon een feitelijke constatering is en geen oordeel.
Waarom? Als je overtuigd die keuze maakt dan zijn je eigen redenen toch goed?
Maar een feit wordt niet anders omdat je dat zelf graag wil. Een particuliere investeringsmaatschappij opzetten is ook niet ineens ‘communistisch’ omdat ik dat zelf graag zo zie.
Bijvoorbeeld minder werken dan je man of je kind mans achternaam geven zijn ook niet de feministische keuzes. Doe ik beide zelf ook. En juist door daar gewoon zo over te spreken kunnen we met zijn allen ook praten over maatschappelijke patronen en het hoe en wat.
zaterdag 7 januari 2023 om 09:46
Het maakt mij niet uit hoe iemand iets ziet. Maar dat jij het niet als geëmancipeerd of feministisch ziet maakt dat nog geen feit of constaterering. Is jouw beoordeling van iemands keuze.Positive_vibes schreef: ↑07-01-2023 09:23Ik krijg hier vooral steeds het idee dat vrouwen het heel vervelend vinden om te horen dat hun keuze niet feministisch is. Terwijl dat gewoon een feitelijke constatering is en geen oordeel.
Waarom? Als je overtuigd die keuze maakt dan zijn je eigen redenen toch goed?
Maar een feit wordt niet anders omdat je dat zelf graag wil. Een particuliere investeringsmaatschappij opzetten is ook niet ineens ‘communistisch’ omdat ik dat zelf graag zo zie.
Bijvoorbeeld minder werken dan je man of je kind mans achternaam geven zijn ook niet de feministische keuzes. Doe ik beide zelf ook. En juist door daar gewoon zo over te spreken kunnen we met zijn allen ook praten over maatschappelijke patronen en het hoe en wat.
Ik zie mezelf helemaal niet speciaal als feminist. Maar ik zie het aannemen van je man wel als onderdeel van de patriarchale samenleving (want er zijn/waren ook genoeg samenlevingen waar je de naam van moeder kreeg). Prima wie daar happy mee is. Maar ik ga met mijn geboortenaam het graf in.
anoniem_64099e414652c wijzigde dit bericht op 07-01-2023 09:48
5.00% gewijzigd
zaterdag 7 januari 2023 om 09:46
zaterdag 7 januari 2023 om 09:48
Maar nu maak je het ook te groot.Maree2 schreef: ↑07-01-2023 09:44Ik heb dan weer moeite met het tegenovergestelde. Dat het een feministische keuze zou zijn van mijn vriend om mijn naam aan te nemen, dat dat ons als stel geëmancipeerd maakt, terwijl onze motivatie van die keuze er kennelijk totaal niet toe doet. Want door onze motivatie is dat in mijn ogen helemaal niet iets geëmancipeerd, je kan niet zomaar mensen hun intenties negeren en ik snap niet waarom dat dan toch gedaan word, beide kanten op. Je bent ook niet automatisch geen feminist als je ervoor kiest om huisvrouw te worden. Feminisme gaf je de keuze, niet de verplichting om een bepaalde keuze te maken.
Niemand zegt dat je in zijn algemeenheid geen feminist bent als je je mans achternaam aanneemt (of wel als het andersom gaat).
Alleen is die specifieke keuze wel of niet de feministische keuze. En dat is dus gewoon een constatering. Je kan verder in de hele leven feminist ten top zijn (of juist niet).
zaterdag 7 januari 2023 om 09:50
Datzelfde kan je schoondochters moeder waarschijnlijk niet zeggen?blijfgewoonbianca schreef: ↑07-01-2023 09:46Een schoondochter noemt zich Marietje BGB - Jansen en de ander Margrietje Bakker - BGB.
Ik vind het al heel wat ( en leuk ) dat ze - in welke vorm dan ook - iets hebben met hun mans naam.
zaterdag 7 januari 2023 om 09:51
Met het eerste deel ben ik het eens maar het tweede niet helemaal. Dat hangt er m.i. wel vanaf in hoeverre die keuze is gemaakt op basis van eigen financiële onafhankelijkheid. "Partner verdient genoeg" vind ik dan geen geëmancipeerde of feministische keuze, omdat je dan alsnog afhankelijk bent van je partner.Maree2 schreef: ↑07-01-2023 09:44Ik heb dan weer moeite met het tegenovergestelde. Dat het een feministische keuze zou zijn van mijn vriend om mijn naam aan te nemen, dat dat ons als stel geëmancipeerd maakt, terwijl onze motivatie van die keuze er kennelijk totaal niet toe doet. Want door onze motivatie is dat in mijn ogen helemaal niet iets geëmancipeerd. Je kan niet zomaar mensen hun intenties negeren en ik snap niet waarom dat dan toch gedaan word, beide kanten op. Je bent ook niet automatisch geen feminist als je ervoor kiest om huisvrouw te worden. Feminisme gaf je de keuze, niet de verplichting om een bepaalde keuze te maken.
zaterdag 7 januari 2023 om 09:52
Helemaal eens. De motivatie is bepalend, niet de keuze zelf.Maree2 schreef: ↑07-01-2023 09:44Ik heb dan weer moeite met het tegenovergestelde. Dat het een feministische keuze zou zijn van mijn vriend om mijn naam aan te nemen, dat dat ons als stel geëmancipeerd maakt, terwijl onze motivatie van die keuze er kennelijk totaal niet toe doet. Want door onze motivatie is dat in mijn ogen helemaal niet iets geëmancipeerd. Je kan niet zomaar mensen hun intenties negeren en ik snap niet waarom dat dan toch gedaan word, beide kanten op. Je bent ook niet automatisch geen feminist als je ervoor kiest om huisvrouw te worden. Feminisme gaf je de keuze, niet de verplichting om een bepaalde keuze te maken.
Stel de man heet Slettenhaar (bestaat blijkbaar echt) en de vrouw heet Van Leeuwen en de man neemt bij trouwen de naam van de vrouw aan, doet hij dat niet om feministische redenen. Maar dat is het dan blijkbaar wel?
zaterdag 7 januari 2023 om 09:52
In een ver verleden in de jaren ‘90 ooit eens getrouwd geweest. Toen al geen haar op mijn hoofd die er aan dacht zijn achternaam aan te nemen of toe te voegen. Ik had al een achternaam.
Nu al decennia samen met mijn huidige vriend. Maar ik noem hem en hij mij rustig mijn man/mijn vrouw soms hoor. Niet alleen bij speciale gelegenheden. Het wisselt gewoon. Overigens wilden we allebei nooit trouwen. Nergens voor nodig. Geen kinderwens en notarieel was alles veel beter te regelen door niet te trouwen. Alles is dus prima dichtgespijkerd. We zijn beiden ook meer dan financieel zelfstandig.
En blij toe. Ik heb ooit ookal was ik maar drie maanden met de engnek getrouwd in vast dienstverband gewerkt voor ik mijn eigen bedrijf startte. Na drie maanden en mishandeling hard weggerend meteen. (Het litteken van de uitgedrukte sigaret draag ik met trots omdat ik de moed had hem eruit te schoppen) Vorige maand kreeg een bried van dat pensioenfonds dat die engnek de helft van dat opgebouwde pensioentje krijgt. Nou had hij daar afstand van kunnen doen stond er in de brief. Maar dat doet ie niet natuurlijk want luie pauper. Gelukkig was het bijna niets. Maar nadat ik hem nog 7 jaar alimentatie heb moeten betalen (immers, werken deed hij niet tijdens ons huwelijk) en ondanks Huwelijkse voorwaarden en dus bijstand en mocht Buzzie dat gaan betalen heb ik uit ‘medelijden’ dat bedrag (was 700 euro, de helft van dat pensioen) verdubbeld en op zijn rekening gestort met de mededeling dat ie het blijkbaar enorm nodig had…. Uiteraard kon hij ineens prima werken nadat ik de alimentatie had afgekocht ineens. Dus trouwen? Geen haar meer op mijn hoofd.
Nu al decennia samen met mijn huidige vriend. Maar ik noem hem en hij mij rustig mijn man/mijn vrouw soms hoor. Niet alleen bij speciale gelegenheden. Het wisselt gewoon. Overigens wilden we allebei nooit trouwen. Nergens voor nodig. Geen kinderwens en notarieel was alles veel beter te regelen door niet te trouwen. Alles is dus prima dichtgespijkerd. We zijn beiden ook meer dan financieel zelfstandig.
En blij toe. Ik heb ooit ookal was ik maar drie maanden met de engnek getrouwd in vast dienstverband gewerkt voor ik mijn eigen bedrijf startte. Na drie maanden en mishandeling hard weggerend meteen. (Het litteken van de uitgedrukte sigaret draag ik met trots omdat ik de moed had hem eruit te schoppen) Vorige maand kreeg een bried van dat pensioenfonds dat die engnek de helft van dat opgebouwde pensioentje krijgt. Nou had hij daar afstand van kunnen doen stond er in de brief. Maar dat doet ie niet natuurlijk want luie pauper. Gelukkig was het bijna niets. Maar nadat ik hem nog 7 jaar alimentatie heb moeten betalen (immers, werken deed hij niet tijdens ons huwelijk) en ondanks Huwelijkse voorwaarden en dus bijstand en mocht Buzzie dat gaan betalen heb ik uit ‘medelijden’ dat bedrag (was 700 euro, de helft van dat pensioen) verdubbeld en op zijn rekening gestort met de mededeling dat ie het blijkbaar enorm nodig had…. Uiteraard kon hij ineens prima werken nadat ik de alimentatie had afgekocht ineens. Dus trouwen? Geen haar meer op mijn hoofd.
zaterdag 7 januari 2023 om 09:54
Terzijde, maar ik ken een familie Slettenhaar, zijn buitengewoon trots op hun naamPelle schreef: ↑07-01-2023 09:52Helemaal eens. De motivatie is bepalend, niet de keuze zelf.
Stel de man heet Slettenhaar (bestaat blijkbaar echt) en de vrouw heet Van Leeuwen en de man neemt bij trouwen de naam van de vrouw aan, doet hij dat niet om feministische redenen. Maar dat is het dan blijkbaar wel?
zaterdag 7 januari 2023 om 09:55
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
