Achternaam na trouwen

06-01-2023 10:44 500 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Goedemorgen,

Wij staan binnenkort voor de keuze wat te doen met onze achternamen na trouwen. Mijn partner heeft besloten zijn eigen achternaam te houden. Ik ben nog aan het twijfelen. Wat hebben jullie gekozen en waarom?

Ik twijfel zelf over eigen achternaam houden of naam partner-eigen naam.
Ik vind het wel wat hebben om aan mijn achternaam te zien dat we getrouwd zijn en ik denk dat wij voor toekomstige kinderen kiezen voor de achternaam van partner en ik vind het dan fijn dat ik ook dezelfde achternaam heb als de kinderen. Daarnaast heb ik (waarschijnlijk logisch) meer een connectie met mijn eigen achternaam en verandert mijn achternaam voor officiële dingen als paspoort enzo natuurlijk niet. Voor mijn werk wil ik sowieso mijn eigen achternaam aanhouden, maar dat lijkt me verder geen probleem voor de keuze (ik kan gewoon de mails etc. met mijn naam houden).
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou ja, het mooie is dat tegenwoordig alles okay is. Trouwen, niet trouwen, naam van de ander aannemen, of niet. Iedereen kan doen waar hij/zij zichzelf prettig bij voelt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Elfilin schreef:
06-01-2023 21:59
Gevoelsmatig ben ik het met je eens hoor, maar in theorie doet iemand precies hetzelfde (namelijk de naam van de ander aannemen).
En dan is het wederom "de man" die de credits dan verdient in jouw ogen, omdat ie iets vernieuwends is doet. Terwijl een vrouw die zegt dat ze die keuze bewust heeft gemaakt dan eigenlijk eerder op commentaar kan rekenen.
Nee, het gaat mij helemaal niet om credits en/of commentaar.

Het is iets objectiefs juist. Het ene is een feministische keuze en het ander niet.
Voor het gehele stel overigens.

En ze doen dus helemaal niet precies hetzelfde, gezien de geschiedenis.
Destiny schreef:
06-01-2023 20:11
Als je besluit te trouwen, dan ga je samen verder. Vorm je één gezin. Die verbondenheid wordt uitgedrukt in de gezamenlijke naam. Als je dan toch autonoom wil blijven, dan snap ik niet waarom je kiest voor het huwelijk. Wat simpelweg een heel traditioneel instituut is.
Oh nee dat vind ik echt kul. Nergens staat dat het een met het ander samen moet gaan.
Positive_vibes schreef:
06-01-2023 22:05
Nee, het gaat mij helemaal niet om credits en/of commentaar.

Het is iets objectiefs juist. Het ene is een feministische keuze en het ander niet.
Voor het gehele stel overigens.

En ze doen dus helemaal niet precies hetzelfde, gezien de geschiedenis.
En hoe zie je dat dan bij twee mannen en twee vrouwen? Maakt het daar qua feminisme/emancipatie dan ook nog uit wie wiens naam gebruikt? Of welke naam eerst?
Alle reacties Link kopieren Quote
Destiny schreef:
06-01-2023 20:11
Als je besluit te trouwen, dan ga je samen verder. Vorm je één gezin. Die verbondenheid wordt uitgedrukt in de gezamenlijke naam. Als je dan toch autonoom wil blijven, dan snap ik niet waarom je kiest voor het huwelijk. Wat simpelweg een heel traditioneel instituut is.
Ik vind het nu juist zo mooi dat het huwelijk gemoderniseerd is en wordt. In de jaren 80 had ik waarschijnlijk uit principe niet willen trouwen. Maar aangezien dat nu in allerlei vormen kan en oa ook tussen mensen van gelijk geslacht, etc. vond ik het wél leuk. Hoewel ik mensen die het nog steeds principieel niet willen ook begrijp.

Overigens is het in mijn omgeving heel gebruikelijk om gewoon de eigen naam te voeren dus ook daar is niks krampachtigs aan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh nee.....no way dat ik de naam van een ander aanneem
Vroeger op hr gewerkt.... Wat een gedoe met wisselen van namen van voor 99% vrouwen....
En ja de kans op scheiding is groot.... Dat is toch compleet niet handig

Ik was getrouwd met een buitenlandse man... Werd soms weleens op consultatiebureau bijv mevrouw El xxxx genoemd.... Dan hoor je hardop hoe stompzinnig dat is..... Ik ben geen El xxxx
Dat zie je, dat hoor je, dat voel je...
Ik ben en bleef hoe dan ook kouwe kant en aangetrouwd
Ik moet heeel hard lachen als ik zo genoemd word.... Alsof ik in een toneelspel zit ofzo.....
Alle reacties Link kopieren Quote
Elfilin schreef:
06-01-2023 22:10
En hoe zie je dat dan bij twee mannen en twee vrouwen? Maakt het daar qua feminisme/emancipatie dan ook nog uit wie wiens naam gebruikt? Of welke naam eerst?
Nee dat maakt weinig uit. Het feit dat ze überhaupt kunnen trouwen dan weer wel :)

En voor de duidelijkheid: dat je mans achternaam aannemen niet feministisch is, is dus ook niet ‘hoe ik het zie’ alsof ik het heb bedacht ofzo, maar gewoon volgens de definities. Ik maak zelf ook wel eens een onfeministische keuze. Mijn zoon heeft bijvoorbeeld zijn vaders achternaam en niet de mijne. Had ik best gewild maar ik heb het mijn man gegund. Prima reden voor mij, maar dat maakt het nog niet de feministische keuze.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady_Day schreef:
06-01-2023 22:03
Nou ja, het mooie is dat tegenwoordig alles okay is. Trouwen, niet trouwen, naam van de ander aannemen, of niet. Iedereen kan doen waar hij/zij zichzelf prettig bij voelt.
Ja dat vind ik dus ook.
Pelle schreef:
06-01-2023 21:34
De gemeente/de overheid schrijft mij echt met mijn mans naam aan hoor. De gemeente registreert juist de gekozen naam en geeft dit aan andere instanties door.

Het ligt eraan waarvoor je bij de gemeente komt. Onze afdeling schrijft mensen met hun geboortenaam aan. Bij mijn vorige werkgever (ook gemeente, zelfde werkveld) net zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Positive_vibes schreef:
06-01-2023 21:29
Ik vind helemaal niks van andere vrouwen hun keuzes.

Het is echter wel een van mijn pet peeves als er gedaan wordt alsof de geschiedenis en de achtergrond van dit onderwerp niet bestaat en alsof ‘alle keuzes feministisch zijn’. Dat is gewoon niet zo.

wie heeft het hier over feministische keuzes? Ik heb de term nergens gebruikt volgens mij.
Ik heb het ook niet over geschiedenis gehad.


Als jij om voor jouw moverende redenen de naam van je partner wil aannemen moet je dat vooral doen. Mijn zegen heb je, helemaal prima.

Ook jouw zeggen heb ik daar niet voor nodig.

Maar accepteer dan ook gewoon dat dat inderdaad niet de feministische keuze is. En misschien ben je op andere onderwerpen wel heel feministisch, dat kan en zal prima zo zijn. Maar dat maakt het bij deze keuze niet anders. Iets is ook niet ineens een communistische keuze of een kapitalistische keuze puur omdat je dat zelf toevallig graag wil. Zo werkt het met feminisme ook.
Waarom leg je mij woorden in de mond?
Ik verbaas mij over de conclusies die mensen (vooral vrouwen) trekken op basis van een achternaam.

Ik drink graag wijn, dat maakt mij geen alcoholist. Ooit koos ik heel traditioneel voor de achternaam van mijn man, zodat mijn kinderen dezelfde achternaam hadden. Dat vond ik leuk. Nu zie ik daar de toegevoegde waarde niet zo van (behalve de leukere achternaam van mijn huidige liefste misschien). Mijn kinderen zal het worst wezen welke achternaam ik heb.

Het is niet zo dat ik ineens veel onafhankelijker/feministischer ben geworden dan ik daarvoor was.

En of jij mijn keuze feministisch vindt? Dat laat ik aan jou. Ik voel me niet verplicht om feministische keuzes te maken. Kan zomaar zijn dat ik ook nog in het wit ga trouwen.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Omgekeerd moest ik ook erg wennen aan de vrouw van m’n broer die voortaan met onze naam rond paradeerde. Denk toch altijd, jij bént geen navyblue. Maar dat zijn mijn zaken niet, natuurlijk.

Mijn broer vond het zelf trouwens onzin, maar zij wilde persé zijn naam. Nou ja, zodoende.
Alle reacties Link kopieren Quote
Positive_vibes schreef:
06-01-2023 21:38
Nee, dat heb ik hierboven geloof ik ook al uitgelegd. Vroeger bestond die optie niet eens dus het feit dat dat nu wel kan is juist vooruitgang. Een man die zijn vrouws achternaam aanneemt, dat is juist wél een feministische keuze. Omdat je oa daarmee dat ‘vrouwen zijn maar bezit’ doorbreekt.

En ook dat is gewoon objectief definieerbaar.
En in het geval: beide elkaars naam erachter plakken is voor haar dus ongeëmancipeerd, voor hem geëmancipeerd. Begrijp ik het goed? Of niet?
Mevrouw75 schreef:
06-01-2023 23:02
En in het geval: beide elkaars naam erachter plakken is voor haar dus ongeëmancipeerd, voor hem geëmancipeerd. Begrijp ik het goed? Of niet?
Zo begreep ik hem inderdaad.

Omdat Marietje Jansen na haar huwelijk met Kees de Jong "vroeger" áltijd mevrouw de Jong-Jansen werd. Maar hij (vroeger) nooit meneer de Jong-Jansen (laat staan meneer Jansen-de Jong)...
Alle reacties Link kopieren Quote
Mevrouw75 schreef:
06-01-2023 23:02
En in het geval: beide elkaars naam erachter plakken is voor haar dus ongeëmancipeerd, voor hem geëmancipeerd. Begrijp ik het goed? Of niet?
Dat hij haar achternaam aanneemt wil niet zeggen dat hij haar niet ziet als "bezit ".
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren Quote
Hexopbezemsteel schreef:
06-01-2023 23:10
Dat hij haar achternaam aanneemt wil niet zeggen dat hij haar niet ziet als "bezit ".
Huh? Daar stel ik mijn vraag toch niet over?
Ik ken eigenlijk alleen maar voorbeelden waar stellen elkaars naam nemen, niet waar de man alleen wel de naam van vrouw aanneemt, maar andersom niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mevrouw75 schreef:
06-01-2023 23:12
Huh? Daar stel ik mijn vraag toch niet over?
Sorry, was een reactie op positive vibes.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren Quote
Hexopbezemsteel schreef:
06-01-2023 22:39
Waarom leg je mij woorden in de mond?
Ik verbaas mij over de conclusies die mensen (vooral vrouwen) trekken op basis van een achternaam.

Ik drink graag wijn, dat maakt mij geen alcoholist. Ooit koos ik heel traditioneel voor de achternaam van mijn man, zodat mijn kinderen dezelfde achternaam hadden. Dat vond ik leuk. Nu zie ik daar de toegevoegde waarde niet zo van (behalve de leukere achternaam van mijn huidige liefste misschien). Mijn kinderen zal het worst wezen welke achternaam ik heb.

Het is niet zo dat ik ineens veel onafhankelijker/feministischer ben geworden dan ik daarvoor was.

En of jij mijn keuze feministisch vindt? Dat laat ik aan jou. Ik voel me niet verplicht om feministische keuzes te maken. Kan zomaar zijn dat ik ook nog in het wit ga trouwen.
Die jij was algemeen jij bedoeld, niet naar jou. Een ieder die welke keuze dan ook maakt ten opzichte van diens achternaam vind ik weinig van. Dat bedoelde ik met ‘mijn zegen heb je’. In zijn algemeenheid dus.

Mijn punt was dan ook juist dat het er niet om gaat of ik (of jij of persoon X) iets feministisch vindt. Sommige dingen zijn wel een feministische keuze en andere dingen zijn dat niet. Ongeacht wat ik of jij of X daarvan vindt.

En uiteraard is niemand verplicht om de feministische keuze te maken. Ook dat heb ik hierboven nogmaals benadrukt. Iets kan de juiste keuze zijn voor een individu maar alsnog niet een feministische keuze. Dat is precies mijn punt.
Sinds ik ooit meemaakte dat een collega haar naam weer terug veranderde naar haar meisjesnaam (en ook meteen toegaf dat haar man het met de nanny deed), heb ik altijd besloten om het niet te doen. Aan dubbele achternamen doe ik ook niet, want dat levert soms echt bizar lange namen op (Van der Molen - Timmermans), dat idee. Doe je je omgeving ook geen plezier mee. Kies dan gewoon voor een van de twee. Want ja, ik heb dus ook wel eens iemand meegemaakt die steeds met BEIDE achternamen overal vermeld wilde worden.

Onze kinderen hebben de naam van hun vader omdat de lijn anders bij hem uitsterft. Dat vind ik ook niet zo erg. Maar ik ben wel dol op mijn eigen naam en dat levert ook eigenlijk nooit verwarring op.
anoniem_667969d00e896 wijzigde dit bericht op 06-01-2023 23:35
8.54% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Elfilin schreef:
06-01-2023 23:06
Zo begreep ik hem inderdaad.

Omdat Marietje Jansen na haar huwelijk met Kees de Jong "vroeger" áltijd mevrouw de Jong-Jansen werd. Maar hij (vroeger) nooit meneer de Jong-Jansen (laat staan meneer Jansen-de Jong)...
Klopt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees de reacties niets eens. Je hebt toch al een achternaam?
don't watch the movie, read the book
Alle reacties Link kopieren Quote
Hexopbezemsteel schreef:
06-01-2023 23:10
Dat hij haar achternaam aanneemt wil niet zeggen dat hij haar niet ziet als "bezit ".
Dat een man (of vrouw) dat anno 2022 niet zo ziet mag ik hopen.

Maar dat betekent nog niet dat die connotatie zomaar ineens uit de lucht komt vallen. Dat is wel degelijk ergens op gebaseerd.

Edit: ik las het verkeerd. Maar dat mannen ook los van een achternaam rare ideeen qua vrouwen als hun bezit kunnen hebben is natuurlijk helaas waar. Een achternaam is dan ook geen preventie ofzo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Positive_vibes schreef:
06-01-2023 23:35
Dat een man (of vrouw) dat anno 2022 niet zo ziet mag ik hopen.

Maar dat betekent nog niet dat die connotatie zomaar ineens uit de lucht komt vallen. Dat is wel degelijk ergens op gebaseerd.
Natuurlijk heeft alles een geschiedenis. Maar zaken zijn wel veranderd. Niet zoveel als we zouden willen, maar het is nu natuurlijk wel degelijk anders dan 50 jaar geleden.

Mijn ex schoonmoeder werd ontslagen toen ze trouwde. Mijn moeder heeft altijd gewerkt en ze zijn toch even oud. Mijn huidige schoonmoeder was kostwinner, ook in de jaren 70 al.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren Quote
Hexopbezemsteel schreef:
06-01-2023 23:41
Natuurlijk heeft alles een geschiedenis. Maar zaken zijn wel veranderd. Niet zoveel als we zouden willen, maar het is nu natuurlijk wel degelijk anders dan 50 jaar geleden.

Mijn ex schoonmoeder werd ontslagen toen ze trouwde. Mijn moeder heeft altijd gewerkt en ze zijn toch even oud. Mijn huidige schoonmoeder was kostwinner, ook in de jaren 70 al.
Natuurlijk maar dat is echt nog maar heel heel kort geleden. En bovendien zijn vrouwenrechten op heel veel plekken in de wereld nog steeds niet bestaand en/of staan ze onder druk. Vrouwen zijn ongelofelijk vaak nog niet meer dan bezit. Dus thank god zijn er inderdaad dingen veranderd maar echt nog niet genoeg of voldoende om dat soort connotaties uit te bannen.

En om aan te geven hoe kort: pas sinds 1998 kunnen getrouwde ouders hun kinderen de achternaam van de moeder geven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben een tijd geleden getrouwd na jaren samen zijn en kinderen te hebben gekregen. Ik heb de naam van man aangenomen en ik ben er trots op, ik vind het fijn om allemaal dezelfde naam te hebben.
Ik wende er snel aan en het wijzigen ging grotendeels vanzelf en ook op het werk wat dit niet moeilijk om te veranderen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven