Alleen voelen door relatie of samengesteld gezin?

11-11-2024 14:06 101 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik hoop zo dat ik hier ergens een soort van herkenning kan vinden. Ik heb eigenlijk niemand in mijn omgeving in deze situatie.

Ik ben 10 jaar geleden gescheiden, veel vrienden kwijt geraakt want.... 1 vriendengroep. De scheiding was niet wat ik wilde en niet mijn idee maar de vriendengroep was van mijn ex.

Na een aantal jaren heb ik weer contact met 1 'aanhang' uit deze vriendengroep en ga ik soms mee in een ander vriendengroepje van haar. Dat is meestal heel erg gezellig maar afspreken doen we niet vaak. Iedereen heeft het druk en meer een eigen leven dan ik denk ik.
Mijn nieuwe vriend (inmiddels al 6 jaar) heeft een grote vriendengroep. Ik heb wel eens aan hem gevraagd of we af konden spreken met een aantal stel uit de groep. NIet perse 1 bepaald stel maar gewoon eens afspreken om te borrelen. Onderling doen ze dat wel maar omdat mijn vriend in de horeca werkt was zijn antwoord dat hij dit ongemakkelijk vind om te vragen omdat hij eerder nooit kon of later aansloot of vrij moest nemen. In mijn ogen is dit geen probleem als hij dit doet. Hij is zelf vrij op de dagen dat zijn kind bij ons in huis is.

Ik heb zelf dus niet veel mensen om mee heen maar als ik iets afspreek gaat mijn vriend weleens mee, of als ik een etentje regel....pas nog voor de ouders van de vriend van mijn oudste van 17 jaar.

Zo is hij bijna altijd bij dingen van mij, wat ik niet erg vind maar hij regelt nooit iets met vrienden van hem (of stellen). Om de reden die ik hierboven beschreef. Ik heb weleens gevraagd of zijn vrienden mij misschien niet aardig vinden of dat er een andere reden waarom hij dit niet doet. Maar dat was niet het geval zei hij. Hij is dit niet gewend. Terwijl ik hier nu al jaren om vraag en zelfs met de toelichting dat ik me eenzaam voel. Ik ben naar 'zijn' dorp verhuist en hij kent bijna iedereen hier.
Maar hij moet ook lange dagen en heeft vrienden op werk.

Ik merk dat ik me eenzaam begin te voelen. Ik ben niet het type dat goed is in grote groepen. Dan ben ik stil en afwachtend.

Hoe kijken jullie hiertegen aan? Is natuurlijk lastig te beoordelen in een klein stuk tekst.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, en wat heb je precies besproken want er zijn hier op zich best veel verschillende dingen geschreven. Ben je ook bereid te kijken naar wat jij zelf kunt doen, voor jezelf?
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
18-11-2024 16:03
Ja, en wat heb je precies besproken want er zijn hier op zich best veel verschillende dingen geschreven. Ben je ook bereid te kijken naar wat jij zelf kunt doen, voor jezelf?
Jazeker. Wat ik precies besproken heb hoef ik hier natuurlijk niet te gaan vermelden ;-)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zit, denk ik, in een andere bubbel.
Hier op het forum lees ik vaker over 'vriendengroep' terwijl dat in mijn omgeving minder leeft.
Ik heb mijn vriendinnen en mijn man heeft zijn vrienden.
Wij spreken eigenlijk altijd 1 op 1 af, of met 1 stel.
Je moet ook maar net een klik hebben met de partner van een vriend/vriendin.

Als ik jou was zou ik me dus meer focussen op contacten voor jezelf. Drink eens koffie met een moeder van school of een buurvrouw/ iemand die ook met de hond loopt/ of zo en kijk met wie je zoiets uit kunt bouwen tot een vriendschap.
zakdoek schreef:
21-11-2024 11:50
Ik zit, denk ik, in een andere bubbel.
Hier op het forum lees ik vaker over 'vriendengroep' terwijl dat in mijn omgeving minder leeft.
Ik heb mijn vriendinnen en mijn man heeft zijn vrienden.
Wij spreken eigenlijk altijd 1 op 1 af, of met 1 stel.
Je moet ook maar net een klik hebben met de partner van een vriend/vriendin.

Als ik jou was zou ik me dus meer focussen op contacten voor jezelf. Drink eens koffie met een moeder van school of een buurvrouw/ iemand die ook met de hond loopt/ of zo en kijk met wie je zoiets uit kunt bouwen tot een vriendschap.
Hangt soms ook samen met de leeftijd en fase waarop je elkaar ontmoet hebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben ook zeker bezig met eigen contacten. Ik app soms een moeder van een vriendje van mijn zoon. Zij heeft me ook wel eens geappt. En ik heb wel eens voorgesteld om een wijntje te doen. Nooit gebeurd maar okay.
Nu heb ik onlangs weer geappt maar het komt eigenlijk altijd van mijn kant uit. En ik toon interesse in haar maar krijg eigenlijk nooit interesse terug.

Op mijn werk merk ik dat ook vaker. Ik ben altijd diegene die vraagt hoe was het weekend? Maar nooit of zelden een vraag terug.

Maar nu zit ik te denken of ik die moeder van dat vriendje nog moet appen. Soms zit ik ook met iets van school of ik hoor die jongens praten en dan denk ik: oh wat tof dat ze dit doen en dan denk ik: oh moet ik die moeder laten weten.

Zou ik andersom ook laten weten. Maar toch twijfel ik vanwege de reactie terug.

Je wilt ook niemand lastigvallen en dat heb ik dan het gevoel wanneer het toch steeds meer van 1 kant komt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat je je ook op je eigen netwerk moet focussen. Is er nergens iets te doen qua hobby of sport waar je woont en wat je aanspreekt?
Ik snap overigens je gevoel ook wel. Mijn man wilde ook altijd met mijn familie of vrienden mee, maar nam mij nooit mee naar de zijne terwijl daar soms ook partners bij waren. Het voelde altijd onwelkom en alsof ik niet goed genoeg was. Ik heb er wel eens wat van gezegd maar het verder zo gelaten en me meer op mezelf gericht. Is de rest van de relatie wel okay?
Alle reacties Link kopieren Quote
mrsjan81 schreef:
23-11-2024 08:27
Ik ben ook zeker bezig met eigen contacten. Ik app soms een moeder van een vriendje van mijn zoon. Zij heeft me ook wel eens geappt. En ik heb wel eens voorgesteld om een wijntje te doen. Nooit gebeurd maar okay.
Nu heb ik onlangs weer geappt maar het komt eigenlijk altijd van mijn kant uit. En ik toon interesse in haar maar krijg eigenlijk nooit interesse terug.

Op mijn werk merk ik dat ook vaker. Ik ben altijd diegene die vraagt hoe was het weekend? Maar nooit of zelden een vraag terug.

Maar nu zit ik te denken of ik die moeder van dat vriendje nog moet appen. Soms zit ik ook met iets van school of ik hoor die jongens praten en dan denk ik: oh wat tof dat ze dit doen en dan denk ik: oh moet ik die moeder laten weten.

Zou ik andersom ook laten weten. Maar toch twijfel ik vanwege de reactie terug.

Je wilt ook niemand lastigvallen en dat heb ik dan het gevoel wanneer het toch steeds meer van 1 kant komt.

Ik zie in bovenstaande post exact dezelfde overwegingen/twijfels/onzekerheden als in je posts in je vorige topic. En in de topics van de jaren daarvoor. Weet je zeker dat je helemaal geen hulp wil en gewoon de komende jaren net zo door wil gaan zoals de afgelopen tig jaar waarin je je zo eenzaam hebt gevoeld (in je relatie en in al dan geen vriendschappen)?
Alle reacties Link kopieren Quote
mrsjan81 schreef:
23-11-2024 08:27
Ik ben ook zeker bezig met eigen contacten. Ik app soms een moeder van een vriendje van mijn zoon. Zij heeft me ook wel eens geappt. En ik heb wel eens voorgesteld om een wijntje te doen. Nooit gebeurd maar okay.
Nu heb ik onlangs weer geappt maar het komt eigenlijk altijd van mijn kant uit. En ik toon interesse in haar maar krijg eigenlijk nooit interesse terug.
Sport of hobby, daar heb je de grootste kans mensen in een informele setting tegen te komen en waar vaak nog even wordt bijgekletst, geborreld en op een duur uitgenodigd voor verjaardagen enz.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je zet nu alles in op die ene moeder van school.

Wat hier eerder al gezegd is, nieuwe vriendschappen opbouwen kost tijd. En dit zal ook niet lukken met iedereen die je tegenkomt. Wellicht staat deze moeder er simpelweg niet voor open.

Investeer in het netwerk dat je al hebt, de vrienden die je al hebt die verder weg wonen. Daarnaast kijk of je kan aansluiten bij een sport, hobby of vrijwilligerswerk in de buurt. Iets waardoor je dezelfde mensen regelmatig tegenkomt in een bepaalde setting. Vanuit daar kunnen connecties organischer ontstaan.

Wel eens dat je vast lijkt te zitten in hetzelfde patroon. Het zou nuttig zijn daar eens met een professional over in gesprek te gaan. Alleen al voor jezelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb ook hulp, een psycholoog om mee te praten, wat zeker helpend is. Alleen moet ik wel zelf doen natuurlijk.
En heel eerlijk vind ik echt dat ik het wel doe; ik zoek de contacten op. Zoals die moeder van school. Vorig jaar was er een moeder via het voetbalteam. En ik zoek dan echt geen vriendin, maar wel een leuk contact.

Zelfs de connecties die ik nu wel heb; het initiatief komt eigenlijk bijna altijd vanuit mij. Dit weekend en half december gaan we iets doen en dat komt echt vanuit mij.

Wat ik mis is het contact terug ontvangen. Ik heb b.v. ook een nieuwe collega en ik informeer altijd; hoe het weekend was, ik vraag naar de dingen die ze gedaan hebben. Maar ik merk dat ik die vragen niet terug krijg.
Snap je wat ik bedoel?

Maar goed misschien is het zo en ik weet ook niet wat ik nog meer moet doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
care_ schreef:
25-11-2024 10:17


Investeer in het netwerk dat je al hebt, de vrienden die je al hebt die verder weg wonen. Daarnaast kijk of je kan aansluiten bij een sport, hobby of vrijwilligerswerk in de buurt. Iets waardoor je dezelfde mensen regelmatig tegenkomt in een bepaalde setting. Vanuit daar kunnen connecties organischer ontstaan.

Ik denk echt dat dit je het beste kan helpen. Ga op een sport, hobby en geef het de tijd.

Zelf hoef ik ook geen collega´s als vrienden, ik heb daar te vaak gedoe door zien ontstaan. Misschien speelt dat ook bij de collega´s bij jou op het werk.
Dat is ook lastig, mensen hebben vaak al zo hun eigen dingen. Dat duurt lang voor je wat nieuws opbouwt.

Maar je hébt vriendinnen zeg je, ik zou dan eerst dat contact wat meer opvoeren. Dat is dan toch de kortste weg? Ze hoeven toch niet om de hoek te wonen?
Alle reacties Link kopieren Quote
zakdoek schreef:
21-11-2024 11:50
Ik zit, denk ik, in een andere bubbel.
Hier op het forum lees ik vaker over 'vriendengroep' terwijl dat in mijn omgeving minder leeft.
Ik heb mijn vriendinnen en mijn man heeft zijn vrienden.
Wij spreken eigenlijk altijd 1 op 1 af, of met 1 stel.
Je moet ook maar net een klik hebben met de partner van een vriend/vriendin.

Als ik jou was zou ik me dus meer focussen op contacten voor jezelf. Drink eens koffie met een moeder van school of een buurvrouw/ iemand die ook met de hond loopt/ of zo en kijk met wie je zoiets uit kunt bouwen tot een vriendschap.
Er zijn van die dorpen waar weinig tot niets te beleven is. Bij gebrek aan uitgaansgelegenheden hebben mensen bijvoorbeeld een eigen 'kroeg' aan huis. Daar kun je niet zomaar naartoe gaan uiteraard, daar kun je alleen voor worden uitgenodigd. Dat zijn vaak vriendengroepen die al jaren bestaan. Pas als je daar tussenkomt kun je daarna één op één of met een stel gaan afspreken die je daar hebt leren kennen. Boekenclubs en dergelijke zijn er vaak niet. Omdat er weinig openbare gelegenheden zijn zijn er zoveel groepen, mensen maken het zelf gezellig als niets te beleven is in een dorp. Maar het is op deze manier onzichtbaar voor buitenstaanders. En je komt er niet zomaar tussen.

Is het zo'n soort dorp TO? En die verjaardagen waar jullie voor worden uitgenodigd, hoe zijn die ongeveer?
Alle reacties Link kopieren Quote
Pianissimo schreef:
26-11-2024 10:46
Er zijn van die dorpen waar weinig tot niets te beleven is. Bij gebrek aan uitgaansgelegenheden hebben mensen bijvoorbeeld een eigen 'kroeg' aan huis. Daar kun je niet zomaar naartoe gaan uiteraard, daar kun je alleen voor worden uitgenodigd. Dat zijn vaak vriendengroepen die al jaren bestaan. Pas als je daar tussenkomt kun je daarna één op één of met een stel gaan afspreken die je daar hebt leren kennen. Boekenclubs en dergelijke zijn er vaak niet. Omdat er weinig openbare gelegenheden zijn zijn er zoveel groepen, mensen maken het zelf gezellig als niets te beleven is in een dorp. Maar het is op deze manier onzichtbaar voor buitenstaanders. En je komt er niet zomaar tussen.

Is het zo'n soort dorp TO? En die verjaardagen waar jullie voor worden uitgenodigd, hoe zijn die ongeveer?
Het is wel ongeveer zo'n dorp. Het is een klein dorp en als je niet vanaf kleuterklas een vriendengroepje hebt is het lastig. Dit is waar mijn jongste ook tegenaan loopt. (doordat we verhuist zijn en toen ging hij bijna naar de brugklas) Dat vind ik ook voor hem heel lastig.

De verjaardagen van de vriendengroep van mijn man zijn er niet vaak, niet iedereen viert dit. Maar als er iets gevierd wordt is het een staanfeest, waarbij de vrouwen bij elkaar staan en de mannen, vaak apart (vreselijk maar okay). Als ik bij de vrouwen sta gaat het altijd over vroeger (was ik niet bij) of over kinderen (ik heb pubers) of over andere bekenden (die ik niet ken). Ik praat wel mee maar het zijn wel vaak onderwerpen die ik niet deel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorem_Ipsum schreef:
26-11-2024 10:26
Dat is ook lastig, mensen hebben vaak al zo hun eigen dingen. Dat duurt lang voor je wat nieuws opbouwt.

Maar je hébt vriendinnen zeg je, ik zou dan eerst dat contact wat meer opvoeren. Dat is dan toch de kortste weg? Ze hoeven toch niet om de hoek te wonen?
Ik heb een vriendin die verder weg woont daar spreek ik zeker mee af en dat is super fijn en we appen heel erg veel. Maar het is toch anders. Het andere clubje heeft nog andere vrienden waar ik dus niet bij mag aansluiten, want dan veranderd de dynamiek. Ik heb ooit gevraagd toen ze iets gingen doen: leuk mag ik aansluiten en dan kreeg ik dit als antwoord. We zijn gewoon volwassen vrouwen en ik ben vanuit mezelf introvert dus ik neem ook geen gesprekken over, ik ben niet super aanwezig maar kan wel leuk meepraten (in een kleine setting).
Ja, het blijft iets ongrijpbaars, waar de een moeilijk aansluiting vindt, en de ander overal makkelijk tussen komt en eenvoudig vrienden opdoet. Sommige mensen liggen makkelijk in groepen en worden overal voor uitgenodigd.
Alle reacties Link kopieren Quote
mrsjan81 schreef:
26-11-2024 11:17
Het is wel ongeveer zo'n dorp. Het is een klein dorp en als je niet vanaf kleuterklas een vriendengroepje hebt is het lastig. Dit is waar mijn jongste ook tegenaan loopt. (doordat we verhuist zijn en toen ging hij bijna naar de brugklas) Dat vind ik ook voor hem heel lastig.

De verjaardagen van de vriendengroep van mijn man zijn er niet vaak, niet iedereen viert dit. Maar als er iets gevierd wordt is het een staanfeest, waarbij de vrouwen bij elkaar staan en de mannen, vaak apart (vreselijk maar okay). Als ik bij de vrouwen sta gaat het altijd over vroeger (was ik niet bij) of over kinderen (ik heb pubers) of over andere bekenden (die ik niet ken). Ik praat wel mee maar het zijn wel vaak onderwerpen die ik niet deel.
Oja, dat is hier ook zo. Ik ga ook wel eens bij de mannen staan trouwens. Maar op een gegeven moment begint het wel te mixen hier. Moet je dan ook zelf je drinken pakken? Je zou het bijvoorbeeld zo kunnen timen dat als iemand waar je wel een praatje mee wil maken drinken gaat halen jij ook net toevallig je drinken ophebt en ook dezelfde kant op loopt. Dan kun je daar een praatje starten. Let ook goed op wat ze vertellen over hun hobby's of sport. Daar kun je nog eens op terugkomen, bijvoorbeeld via de app. Hee, je zei laatst dat jij op donderdag naar de sportschool gaat, zou ik eens met je mee kunnen om te kijken of dat ook wat voor mij is? Of, jij houdt ook zo van kerstmarkten toch? Jan en ik wilden zondag even op die en die markt gaan kijken, heb jullie misschien zin om mee te gaan?

Zou je partner zoiets niet willen voorstellen aan een stel uit zijn vriendengroep, naar een kerstmarkt gaan ergens op zijn vrije zondag? Iets doen is meestal minder ongemakkelijk in het begin dan gewoon bij elkaar op visite gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pianissimo schreef:
26-11-2024 12:07
Oja, dat is hier ook zo. Ik ga ook wel eens bij de mannen staan trouwens. Maar op een gegeven moment begint het wel te mixen hier. Moet je dan ook zelf je drinken pakken? Je zou het bijvoorbeeld zo kunnen timen dat als iemand waar je wel een praatje mee wil maken drinken gaat halen jij ook net toevallig je drinken ophebt en ook dezelfde kant op loopt. Dan kun je daar een praatje starten. Let ook goed op wat ze vertellen over hun hobby's of sport. Daar kun je nog eens op terugkomen, bijvoorbeeld via de app. Hee, je zei laatst dat jij op donderdag naar de sportschool gaat, zou ik eens met je mee kunnen om te kijken of dat ook wat voor mij is? Of, jij houdt ook zo van kerstmarkten toch? Jan en ik wilden zondag even op die en die markt gaan kijken, heb jullie misschien zin om mee te gaan?

Zou je partner zoiets niet willen voorstellen aan een stel uit zijn vriendengroep, naar een kerstmarkt gaan ergens op zijn vrije zondag? Iets doen is meestal minder ongemakkelijk in het begin dan gewoon bij elkaar op visite gaan.
Ik probeer wel vaak een praatje te maken maar dat komt vaak niet van de grond. Laatste verjaardag was ik wel met iemand in gesprek en midden in mijn verhaal ging ze met iemand anders praten. Nou dit was zo raar. Heb ook erg het gevoel dat ze mij niet mogen.

Ik heb meerdere malen aan mijn vriend voorgesteld dat hij een keer iets voorstelt. Ik wacht het nu af en vraag er niet meer om.
Alle reacties Link kopieren Quote
Op verjaardagen is dat ook lastig, vooral als de groep elkaar zo goed kent. Ik zou het niet te persoonlijk opvatten. Ze kennen jou ook niet echt. In kleinere groepjes is het makkelijker. Ik zou toch je vriend nog eens vragen. Misschien voor iets specifieks, zoals een activiteit op datum X, zodat je vriend geen activiteit of datum hoeft te verzinnen. Misschien iets wat jullie sowieso al zouden gaan doen, je zou tegen je vriend kunnen zeggen, 'misschien willen Piet en Marja ook wel mee'.

Wel jammer dat hij je niet een beetje wil helpen. Je bent naar zijn woonplaats gekomen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk echt dat je je op het verkeerde focust als je blijft zoeken naar contacten her en der. Sterker nog, ik denk dat je alleen maar bevestigd zult worden in dat wat je voelt. Het lijkt erop alsof er een groter gevoel is van niet thuis voelen/niet welkom voelen/het gevoel er niet bij te horen. Ik lees het terug in je relatie, in je gezin, bij meerdere groepjes mensen of inidividuen, je dorp. Dat kan toch niet alleen maar aan die anderen liggen? Het is iets waar jij steeds tegenaan loopt, dus het zegt ook iets over jou. Als je daar niks mee doet, zal het denk ik ook niet veranderen.
meisje85 wijzigde dit bericht op 26-11-2024 14:30
0.34% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Pianissimo schreef:
26-11-2024 13:00
Op verjaardagen is dat ook lastig, vooral als de groep elkaar zo goed kent. Ik zou het niet te persoonlijk opvatten. Ze kennen jou ook niet echt. In kleinere groepjes is het makkelijker. Ik zou toch je vriend nog eens vragen. Misschien voor iets specifieks, zoals een activiteit op datum X, zodat je vriend geen activiteit of datum hoeft te verzinnen. Misschien iets wat jullie sowieso al zouden gaan doen, je zou tegen je vriend kunnen zeggen, 'misschien willen Piet en Marja ook wel mee'.

Wel jammer dat hij je niet een beetje wil helpen. Je bent naar zijn woonplaats gekomen.
Hij gooit het erop dat hij altijd moet werken. Hij heeft dit weekend vrij en hij zou iets plannen dan. We moeten nog bij vrienden naar hun nieuwe gaan huis gaan kijken. Hij zou nog vrienden uitnodigen om bij ons te eten. Het gebeurt allemaal niet.

Ik ben er ook klaar mee, ik ben moe.
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
26-11-2024 13:04
Ik denk echt dat je je op het verkeerde focust als je blijft zoeken naar contacten het en der. Sterker nog, ik denk dat je alleen maar bevestigd zult worden in dat wat je voelt. Het lijkt erop alsof er een groter gevoel is van niet thuis voelen/niet welkom voelen/het gevoel er niet bij te horen. Ik lees het terug in je relatie, in je gezin, bij meerdere groepjes mensen of inidivuen, je dorp. Dat kan toch niet alleen maar aan die anderen liggen? Het is iets waar jij steeds tegenaan loopt, dus het zegt ook iets over jou. Als je daar niks mee doet, zal het denk ik ook niet veranderen.

Ik kan het hier alleen maar mee eens zijn. Heb jaren eerder al eens aan TO gevraagd of ze misschien niet eens aan een diagnostisch traject zou gaan denken (want die psychologische hulp doet het 'm dus duidelijk ook niet), maar nee hoor. En prima als je daar niet aan wil, maar dan blijft het zoals het was doordat je blijft doen wat je altijd al deed.
Nee, op die verjaardagen zul je waarschijnlijk toch wel een beetje de vriendin-van blijven. Ja, tenzij er meteen een enorme klik is, maar die lijkt er niet te zijn. Dan accepteren mensen je wel als partner, maar ze zien je niet echt als een eigen vriendin. Ik zou er ook niet vanuit gaan dat dat nog gaat komen.
Het is toch een kwestie van een lange adem hebben in je eigen hoek, via je vriend is gewoon geen handige route.

Overigens, in plaats van bij anderen aansluiten zou je ook zelf iets concreets kunnen voorstellen, dan ben je wat meer in control. Dat is moeilijk, want van nature ben je blijkbaar niet iemand die makkelijk contact legt. Daar ben je zeker niet de enige in, maar lastig is het wel.. Ik lees net dat je juist veel voorstelt, maar dat het nooit naar jou toekomt.
anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 26-11-2024 14:31
17.54% gewijzigd
mrsjan81 schreef:
26-11-2024 13:05
Hij gooit het erop dat hij altijd moet werken. Hij heeft dit weekend vrij en hij zou iets plannen dan. We moeten nog bij vrienden naar hun nieuwe gaan huis gaan kijken. Hij zou nog vrienden uitnodigen om bij ons te eten. Het gebeurt allemaal niet.

Ik ben er ook klaar mee, ik ben moe.
Hij heeft die behoefte blijkbaar niet in zijn vriendschappen, zo gaat hij nou eenmaal met mensen om. Hij kan dat niet voor jou opeens veranderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorem_Ipsum schreef:
26-11-2024 14:30
Hij heeft die behoefte blijkbaar niet in zijn vriendschappen, zo gaat hij nou eenmaal met mensen om. Hij kan dat niet voor jou opeens veranderen.
Waarom niet? Hij hoeft niet compleet te veranderen, maar hij kan haar toch wel een beetje helpen om wat mensen beter te leren kennen in zijn dorp? TO is voor hem daar naartoe verhuisd.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven