Relaties
alle pijlers
Alsnog contact zoeken of laten gaan?
vrijdag 30 september 2022 om 10:18
Korte versie:
Man ontmoet. Enorme wederzijdse aantrekkingskracht. Geen contactgegevens. Krijg hem - zelfs na twee maanden - niet uit mijn hoofd. Weet wel zijn naam. Probeer ik met een omweg alsnog contact te leggen of is het te laat en laat ik het erbij?
Lange versie:
Ongeveer twee maanden geleden heb ik een man ontmoet die met vrijwel alleen oogcontact mijn hoofd, hart en hele lijf compleet in de war heeft gebracht. Tijdens de Vierdaagsefeesten in Nijmegen (waar ik woon) stond ik aan de rand van een plein te dansen met een vriendin. Van een afstandje had ik hem al zien staan en ik voelde toen al een bepaalde aantrekkingskracht, hoewel hij qua uiterlijk eigenlijk niet meteen een type is waar ik doorgaans op zou vallen. De vorm van zijn achterhoofd (hij is kaal), zijn nek, zijn bouw, de manier waarop hij stond en zijn rustige maar sterke uitstraling, hij had gewoon iéts.
Vriendin en ik dansten lekker en hadden samen lol. Gedurende de avond kwamen wij en de mensen met wie hij was dichterbij elkaar te staan. Hem zag ik niet direct en het gefeest ging door. Op een geven moment draaide ik me om en daar stond hij. Een meter of vijf bij me vandaan. We keken elkaar aan en het was alsof de bliksem insloeg. Ik zou willen dat ik het minder clichématig kon beschrijven, maar dat doet afbreuk aan wat ik voelde. In al mijn veertig jaar nooit eerder zoiets gevoeld. Ook niets wat er bij in de buurt komt. Op de gedachte ‘Hem! Ik wil hem!’ na, had mijn brein me niets meer te melden. Mijn hart ging tekeer. Na dat eerste oogcontact voelde ik me bijna high. Ik zag dat hij net zo van slag was als ik. De aantrekkingskracht was honderd procent wederzijds. Vriendin maakte er zelfs nog een opmerking over. De rest van de avond zijn we om elkaar heen blijven draaien. Beetje gedanst. Steeds oogcontact. Snelle blikken op en naar elkaar. Hij vroeg mijn naam. Ik de zijne. Van een echt gesprek kwam het helaas niet. De muziek was te hard, het feest om ons heen te druk en chaotisch. Hij kocht een drankje voor me. We keken en lachten naar elkaar.
En toen moest hij weg. Mannen van zijn bataljon/eenheid (of hoe je dat ook noemt) kwamen hem halen omdat bussen stonden te wachten om militairen terug te brengen naar de plek waar ze verblijven tijdens de vierdaagse. Hij werd al meegetrokken maar hij liep toch nog terug om me een knuffel te geven.
Het weggaan was plotseling en snel. We hebben geen contactgegevens uitgewisseld. Ik dacht dat we daar nog wel tijd voor zouden hebben.
Het is nu ruim twee maanden later en hij spookt nog steeds regelmatig door mijn hoofd. Zelfs na een vakantie, drukte op mijn werk en genoeg andere dingen om te doen en om aan te denken.
Een stemmetje in mijn hoofd zegt ‘Zoek hem op. Je weet zijn naam, je kunt vast op een of andere manier contact met hem leggen. Waag het erop. Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Neem eens wat risico!’
Een ander stemmetje zegt ‘Doet niet zo creepy.’
Naar welk stemmetje luister ik?
Man ontmoet. Enorme wederzijdse aantrekkingskracht. Geen contactgegevens. Krijg hem - zelfs na twee maanden - niet uit mijn hoofd. Weet wel zijn naam. Probeer ik met een omweg alsnog contact te leggen of is het te laat en laat ik het erbij?
Lange versie:
Ongeveer twee maanden geleden heb ik een man ontmoet die met vrijwel alleen oogcontact mijn hoofd, hart en hele lijf compleet in de war heeft gebracht. Tijdens de Vierdaagsefeesten in Nijmegen (waar ik woon) stond ik aan de rand van een plein te dansen met een vriendin. Van een afstandje had ik hem al zien staan en ik voelde toen al een bepaalde aantrekkingskracht, hoewel hij qua uiterlijk eigenlijk niet meteen een type is waar ik doorgaans op zou vallen. De vorm van zijn achterhoofd (hij is kaal), zijn nek, zijn bouw, de manier waarop hij stond en zijn rustige maar sterke uitstraling, hij had gewoon iéts.
Vriendin en ik dansten lekker en hadden samen lol. Gedurende de avond kwamen wij en de mensen met wie hij was dichterbij elkaar te staan. Hem zag ik niet direct en het gefeest ging door. Op een geven moment draaide ik me om en daar stond hij. Een meter of vijf bij me vandaan. We keken elkaar aan en het was alsof de bliksem insloeg. Ik zou willen dat ik het minder clichématig kon beschrijven, maar dat doet afbreuk aan wat ik voelde. In al mijn veertig jaar nooit eerder zoiets gevoeld. Ook niets wat er bij in de buurt komt. Op de gedachte ‘Hem! Ik wil hem!’ na, had mijn brein me niets meer te melden. Mijn hart ging tekeer. Na dat eerste oogcontact voelde ik me bijna high. Ik zag dat hij net zo van slag was als ik. De aantrekkingskracht was honderd procent wederzijds. Vriendin maakte er zelfs nog een opmerking over. De rest van de avond zijn we om elkaar heen blijven draaien. Beetje gedanst. Steeds oogcontact. Snelle blikken op en naar elkaar. Hij vroeg mijn naam. Ik de zijne. Van een echt gesprek kwam het helaas niet. De muziek was te hard, het feest om ons heen te druk en chaotisch. Hij kocht een drankje voor me. We keken en lachten naar elkaar.
En toen moest hij weg. Mannen van zijn bataljon/eenheid (of hoe je dat ook noemt) kwamen hem halen omdat bussen stonden te wachten om militairen terug te brengen naar de plek waar ze verblijven tijdens de vierdaagse. Hij werd al meegetrokken maar hij liep toch nog terug om me een knuffel te geven.
Het weggaan was plotseling en snel. We hebben geen contactgegevens uitgewisseld. Ik dacht dat we daar nog wel tijd voor zouden hebben.
Het is nu ruim twee maanden later en hij spookt nog steeds regelmatig door mijn hoofd. Zelfs na een vakantie, drukte op mijn werk en genoeg andere dingen om te doen en om aan te denken.
Een stemmetje in mijn hoofd zegt ‘Zoek hem op. Je weet zijn naam, je kunt vast op een of andere manier contact met hem leggen. Waag het erop. Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Neem eens wat risico!’
Een ander stemmetje zegt ‘Doet niet zo creepy.’
Naar welk stemmetje luister ik?
donderdag 13 oktober 2022 om 14:04
Laatje schreef: ↑09-10-2022 17:28Zelf hou ik niet zo van nietszeggend geapp met iemand die ik nog niet zo goed ken. Als je elkaar wat vaker gezien hebt en die behoefte is er ga je vanzelf meer contact zoeken met elkaar zoeken, app, bellen of wat dan ook.
Geef die man even de tijd om uit te kijken naar jullie ontmoeting.
En veel plezier!
Sorry maar dit soort teksten irriteert mij altijd mateloos.
Ik hou toevallig wel enorm van nietszeggend appen met mijn crush.
Jouw waarheid is geen regel.
I wanna live my life with the volume full!
donderdag 13 oktober 2022 om 14:22
We appen een beetje. Niet veel, maar voor mij wel genoeg om steeds wat kriebels in mijn buik te hebben. Hij stuurde vanochtend foto van zonsopgang in het park waar hij vaak hardloopt, dat soort dingen. Ben sinds gisteren in Duitsland en heb het gelukkig druk genoeg om mezelf niet helemaal gek te maken 
donderdag 13 oktober 2022 om 14:37
Perfect! Je hoeft niet gelijk je hele hebben en houwen op de app te gooien. Dit is veel beter! En soms zegt een mooie foto meer dan 100 woorden.EmHa schreef: ↑13-10-2022 14:22We appen een beetje. Niet veel, maar voor mij wel genoeg om steeds wat kriebels in mijn buik te hebben. Hij stuurde vanochtend foto van zonsopgang in het park waar hij vaak hardloopt, dat soort dingen. Ben sinds gisteren in Duitsland en heb het gelukkig druk genoeg om mezelf niet helemaal gek te maken
Lekker druk nu, goed om de zinnen te verzetten.
Echt, dat jij nu "toevallig" deze week in Duitsland moet zijn. Da's geen toeval hoor, dat heeft gewoon zo moeten zijn.
Ik wens je een hele leuke date!
donderdag 13 oktober 2022 om 16:34
EmHa schreef: ↑13-10-2022 14:22We appen een beetje. Niet veel, maar voor mij wel genoeg om steeds wat kriebels in mijn buik te hebben. Hij stuurde vanochtend foto van zonsopgang in het park waar hij vaak hardloopt, dat soort dingen. Ben sinds gisteren in Duitsland en heb het gelukkig druk genoeg om mezelf niet helemaal gek te maken
Klinkt perfect!!
Leuk hoor!
Veel plezier morgen!
donderdag 13 oktober 2022 om 17:28
Superleuk dit! En vertrouw op je gevoel, want jouw gevoel geeft blijkbaar sterke signalen. En ik geloof niet dat het toeval is dat je nu ineens in Duitsland moest zijn.
Toen ik mijn partner ontmoette, hij de eerste keer voor mijn neus stond, was er (letterlijk) een enorme, knetterende donderslag, precies toen ik de deur voor hem open deed. Vond ik ook al zo bijzonder, het onweerde de rest van de avond helemaal niet, alleen op dat ene moment.
Toen ik mijn partner ontmoette, hij de eerste keer voor mijn neus stond, was er (letterlijk) een enorme, knetterende donderslag, precies toen ik de deur voor hem open deed. Vond ik ook al zo bijzonder, het onweerde de rest van de avond helemaal niet, alleen op dat ene moment.
donderdag 13 oktober 2022 om 21:51
Het verhaal van to is al heel bijzonder, maar dat van jou is ook wel heel speciaal!meisje85 schreef: ↑13-10-2022 17:28Superleuk dit! En vertrouw op je gevoel, want jouw gevoel geeft blijkbaar sterke signalen. En ik geloof niet dat het toeval is dat je nu ineens in Duitsland moest zijn.
Toen ik mijn partner ontmoette, hij de eerste keer voor mijn neus stond, was er (letterlijk) een enorme, knetterende donderslag, precies toen ik de deur voor hem open deed. Vond ik ook al zo bijzonder, het onweerde de rest van de avond helemaal niet, alleen op dat ene moment.
Da's echt " struck by lightning"!
vrijdag 14 oktober 2022 om 14:01
Dat is inderdaad heel speciaal, geweldig!Brooklyn28 schreef: ↑13-10-2022 21:51Het verhaal van to is al heel bijzonder, maar dat van jou is ook wel heel speciaal!
Da's echt " struck by lightning"!
vrijdag 14 oktober 2022 om 14:02
Om mezelf wat keuzestress te besparen heb ik twee outfits meegenomen waarin ik me altijd goed voel. Outfit 1 is een nachtblauwe jurk met vrij losse aangeknipte mouwen, sexy - maar niet te diep - v-hals decolleté, valt tot iets onder mijn kuiten en zit precies goed om mijn lijf. Niet strak, maar ook zeker niet te los. Daarbij zwarte enkellaarzen met mooie blokhak, waar ik goed op kan lopen en mijn geweldige zwartleren bikerjasje.
Outfit 2 heb ik ingepakt om een extra optie te hebben. Donkergrijze wijdvallende palazzobroek, aansluitende bordeauxrode trui met boothals van kasjmier. Ook daarbij de enkellaarzen en het bikerjasje.
Het wordt waarschijnlijk outfit 1.
Nogmaals bedankt allemaal voor het meeleven. Zo ontzettend lief en leuk !
. Hoop dat het een geslaagde avond was!!
zaterdag 15 oktober 2022 om 08:29
Terwijl ik dit typ lig ik op de bank in mijn Airbnb en heb ik besloten om morgen naar huis te gaan in plaats van vandaag. De date was leuk. Erg leuk. Meer dan erg leuk! En is technisch gezien nog niet voorbij omdat hij over een uurtje of twee weer terugkomt. Maar laat ik beginnen bij gisteren:
We hadden om 18.45 afgesproken op de Rathausmarkt in Hamburg. Ik zag hem al staan toen ik aan kwam lopen. Hij keek de andere kant op, dus voor hij zich naar mij toe draaide kon ik hem een seconde of vijf rustig bekijken. Voor een lange man heeft hij een geweldig postuur. Rechte rug, schouders en nek. Als je naar hem kijkt staat er echt iemand. Goeie jukbeenderen ook en een fijn baardje. Gelukkig minstens zo knap als in mijn herinnering. De afgelopen dagen vreesde ik een beetje dat de aantrekkingskracht van die zomeravond er nu niet zou zijn en dat mijn fantasie op hol was geslagen en alles in mijn hoofd veel groter had gemaakt dan het in werkelijkheid was. Vrees bleek ongegrond. Toen hij zich naar me toe draaide en me aankeek, kon ik opnieuw accuut niet meer denken. We hebben elkaar even aangestaard en daarna trok hij me naar zich toe voor een knuffel en een kus op mijn wang.
Het wandelingetje naar het restaurant gaf mij - en ik denk hem ook - de tijd om iets te kalmeren. Hij had een gezellig restaurant uitgekozen en toen we eenmaal zaten, ging het praten, lachen en flirten godzijdank vanzelf. Na het eten wilden we ergens een drankje doen, maar dat is er niet van gekomen. Hij kuste me toen ik even naar hem opkeek terwijl we stonden te wachten tot we konden oversteken. Die kus hing al een poosje in de lucht en daarna was er eigenlijk geen houden meer aan.
We hebben een taxi genomen naar mijn Airbnb en eenmaal binnen was het vuurwerk, ik kan er niets anders van maken. Hij vroeg nog gentlemanly of ik het zeker wist. Ik wist het zeker. De eerste keer was al goed, de tweede beter en de derde keer vanochtend nóg beter. De seksuele klik is fantastisch. We voelen elkaar aan en het klopt gewoon. Echt, wát een date. Tussen alle passie door hebben we gedanst, gepraat, slap geouwehoerd en zijn uiteindelijk samen in slaap gevallen.
Nu ik mijn verslagje teruglees, zie ik zelf hoe zoetsappig het allemaal is. Bíjna ‘zum kotzen’. En hier op de bank liggend met wat tijd om na te denken, bekruipt me dan toch het ‘En nu?-gevoel’. Zonder plan ben ik hier vol in gesprongen met als enige verwachting een avontuurtje. Iets doen buiten mijn comfortzone. Het blijkt zo goed te voelen dat ik hier meer van wil. Meer van hem. Geen idee in welke vorm. Praktisch is het in elk geval niet. En misschien gaan mijn hoofd en hart ook wel met me aan de haal. Eerst maar eens genieten van vandaag. Op het programma staan een korte hike iets buiten de stad en daarna hamburgers. Verder zien we het wel.
We hadden om 18.45 afgesproken op de Rathausmarkt in Hamburg. Ik zag hem al staan toen ik aan kwam lopen. Hij keek de andere kant op, dus voor hij zich naar mij toe draaide kon ik hem een seconde of vijf rustig bekijken. Voor een lange man heeft hij een geweldig postuur. Rechte rug, schouders en nek. Als je naar hem kijkt staat er echt iemand. Goeie jukbeenderen ook en een fijn baardje. Gelukkig minstens zo knap als in mijn herinnering. De afgelopen dagen vreesde ik een beetje dat de aantrekkingskracht van die zomeravond er nu niet zou zijn en dat mijn fantasie op hol was geslagen en alles in mijn hoofd veel groter had gemaakt dan het in werkelijkheid was. Vrees bleek ongegrond. Toen hij zich naar me toe draaide en me aankeek, kon ik opnieuw accuut niet meer denken. We hebben elkaar even aangestaard en daarna trok hij me naar zich toe voor een knuffel en een kus op mijn wang.
Het wandelingetje naar het restaurant gaf mij - en ik denk hem ook - de tijd om iets te kalmeren. Hij had een gezellig restaurant uitgekozen en toen we eenmaal zaten, ging het praten, lachen en flirten godzijdank vanzelf. Na het eten wilden we ergens een drankje doen, maar dat is er niet van gekomen. Hij kuste me toen ik even naar hem opkeek terwijl we stonden te wachten tot we konden oversteken. Die kus hing al een poosje in de lucht en daarna was er eigenlijk geen houden meer aan.
We hebben een taxi genomen naar mijn Airbnb en eenmaal binnen was het vuurwerk, ik kan er niets anders van maken. Hij vroeg nog gentlemanly of ik het zeker wist. Ik wist het zeker. De eerste keer was al goed, de tweede beter en de derde keer vanochtend nóg beter. De seksuele klik is fantastisch. We voelen elkaar aan en het klopt gewoon. Echt, wát een date. Tussen alle passie door hebben we gedanst, gepraat, slap geouwehoerd en zijn uiteindelijk samen in slaap gevallen.
Nu ik mijn verslagje teruglees, zie ik zelf hoe zoetsappig het allemaal is. Bíjna ‘zum kotzen’. En hier op de bank liggend met wat tijd om na te denken, bekruipt me dan toch het ‘En nu?-gevoel’. Zonder plan ben ik hier vol in gesprongen met als enige verwachting een avontuurtje. Iets doen buiten mijn comfortzone. Het blijkt zo goed te voelen dat ik hier meer van wil. Meer van hem. Geen idee in welke vorm. Praktisch is het in elk geval niet. En misschien gaan mijn hoofd en hart ook wel met me aan de haal. Eerst maar eens genieten van vandaag. Op het programma staan een korte hike iets buiten de stad en daarna hamburgers. Verder zien we het wel.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
