Relaties
alle pijlers
Alsnog contact zoeken of laten gaan?
vrijdag 30 september 2022 om 10:18
Korte versie:
Man ontmoet. Enorme wederzijdse aantrekkingskracht. Geen contactgegevens. Krijg hem - zelfs na twee maanden - niet uit mijn hoofd. Weet wel zijn naam. Probeer ik met een omweg alsnog contact te leggen of is het te laat en laat ik het erbij?
Lange versie:
Ongeveer twee maanden geleden heb ik een man ontmoet die met vrijwel alleen oogcontact mijn hoofd, hart en hele lijf compleet in de war heeft gebracht. Tijdens de Vierdaagsefeesten in Nijmegen (waar ik woon) stond ik aan de rand van een plein te dansen met een vriendin. Van een afstandje had ik hem al zien staan en ik voelde toen al een bepaalde aantrekkingskracht, hoewel hij qua uiterlijk eigenlijk niet meteen een type is waar ik doorgaans op zou vallen. De vorm van zijn achterhoofd (hij is kaal), zijn nek, zijn bouw, de manier waarop hij stond en zijn rustige maar sterke uitstraling, hij had gewoon iéts.
Vriendin en ik dansten lekker en hadden samen lol. Gedurende de avond kwamen wij en de mensen met wie hij was dichterbij elkaar te staan. Hem zag ik niet direct en het gefeest ging door. Op een geven moment draaide ik me om en daar stond hij. Een meter of vijf bij me vandaan. We keken elkaar aan en het was alsof de bliksem insloeg. Ik zou willen dat ik het minder clichématig kon beschrijven, maar dat doet afbreuk aan wat ik voelde. In al mijn veertig jaar nooit eerder zoiets gevoeld. Ook niets wat er bij in de buurt komt. Op de gedachte ‘Hem! Ik wil hem!’ na, had mijn brein me niets meer te melden. Mijn hart ging tekeer. Na dat eerste oogcontact voelde ik me bijna high. Ik zag dat hij net zo van slag was als ik. De aantrekkingskracht was honderd procent wederzijds. Vriendin maakte er zelfs nog een opmerking over. De rest van de avond zijn we om elkaar heen blijven draaien. Beetje gedanst. Steeds oogcontact. Snelle blikken op en naar elkaar. Hij vroeg mijn naam. Ik de zijne. Van een echt gesprek kwam het helaas niet. De muziek was te hard, het feest om ons heen te druk en chaotisch. Hij kocht een drankje voor me. We keken en lachten naar elkaar.
En toen moest hij weg. Mannen van zijn bataljon/eenheid (of hoe je dat ook noemt) kwamen hem halen omdat bussen stonden te wachten om militairen terug te brengen naar de plek waar ze verblijven tijdens de vierdaagse. Hij werd al meegetrokken maar hij liep toch nog terug om me een knuffel te geven.
Het weggaan was plotseling en snel. We hebben geen contactgegevens uitgewisseld. Ik dacht dat we daar nog wel tijd voor zouden hebben.
Het is nu ruim twee maanden later en hij spookt nog steeds regelmatig door mijn hoofd. Zelfs na een vakantie, drukte op mijn werk en genoeg andere dingen om te doen en om aan te denken.
Een stemmetje in mijn hoofd zegt ‘Zoek hem op. Je weet zijn naam, je kunt vast op een of andere manier contact met hem leggen. Waag het erop. Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Neem eens wat risico!’
Een ander stemmetje zegt ‘Doet niet zo creepy.’
Naar welk stemmetje luister ik?
Man ontmoet. Enorme wederzijdse aantrekkingskracht. Geen contactgegevens. Krijg hem - zelfs na twee maanden - niet uit mijn hoofd. Weet wel zijn naam. Probeer ik met een omweg alsnog contact te leggen of is het te laat en laat ik het erbij?
Lange versie:
Ongeveer twee maanden geleden heb ik een man ontmoet die met vrijwel alleen oogcontact mijn hoofd, hart en hele lijf compleet in de war heeft gebracht. Tijdens de Vierdaagsefeesten in Nijmegen (waar ik woon) stond ik aan de rand van een plein te dansen met een vriendin. Van een afstandje had ik hem al zien staan en ik voelde toen al een bepaalde aantrekkingskracht, hoewel hij qua uiterlijk eigenlijk niet meteen een type is waar ik doorgaans op zou vallen. De vorm van zijn achterhoofd (hij is kaal), zijn nek, zijn bouw, de manier waarop hij stond en zijn rustige maar sterke uitstraling, hij had gewoon iéts.
Vriendin en ik dansten lekker en hadden samen lol. Gedurende de avond kwamen wij en de mensen met wie hij was dichterbij elkaar te staan. Hem zag ik niet direct en het gefeest ging door. Op een geven moment draaide ik me om en daar stond hij. Een meter of vijf bij me vandaan. We keken elkaar aan en het was alsof de bliksem insloeg. Ik zou willen dat ik het minder clichématig kon beschrijven, maar dat doet afbreuk aan wat ik voelde. In al mijn veertig jaar nooit eerder zoiets gevoeld. Ook niets wat er bij in de buurt komt. Op de gedachte ‘Hem! Ik wil hem!’ na, had mijn brein me niets meer te melden. Mijn hart ging tekeer. Na dat eerste oogcontact voelde ik me bijna high. Ik zag dat hij net zo van slag was als ik. De aantrekkingskracht was honderd procent wederzijds. Vriendin maakte er zelfs nog een opmerking over. De rest van de avond zijn we om elkaar heen blijven draaien. Beetje gedanst. Steeds oogcontact. Snelle blikken op en naar elkaar. Hij vroeg mijn naam. Ik de zijne. Van een echt gesprek kwam het helaas niet. De muziek was te hard, het feest om ons heen te druk en chaotisch. Hij kocht een drankje voor me. We keken en lachten naar elkaar.
En toen moest hij weg. Mannen van zijn bataljon/eenheid (of hoe je dat ook noemt) kwamen hem halen omdat bussen stonden te wachten om militairen terug te brengen naar de plek waar ze verblijven tijdens de vierdaagse. Hij werd al meegetrokken maar hij liep toch nog terug om me een knuffel te geven.
Het weggaan was plotseling en snel. We hebben geen contactgegevens uitgewisseld. Ik dacht dat we daar nog wel tijd voor zouden hebben.
Het is nu ruim twee maanden later en hij spookt nog steeds regelmatig door mijn hoofd. Zelfs na een vakantie, drukte op mijn werk en genoeg andere dingen om te doen en om aan te denken.
Een stemmetje in mijn hoofd zegt ‘Zoek hem op. Je weet zijn naam, je kunt vast op een of andere manier contact met hem leggen. Waag het erop. Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Neem eens wat risico!’
Een ander stemmetje zegt ‘Doet niet zo creepy.’
Naar welk stemmetje luister ik?
vrijdag 30 september 2022 om 16:46
Ik hoop voor he dat t wat wordt… maar mijn advies is om zoiets nooit te doen. Men vindt het pre historisch en ouderwets, maar ik ben niet de enige die vind dat de man moet jagen. Alle vrouwen die hun man hebben gejaagd en gekregen die ik ken, zitten thuis met een natte krant van een vent die op geen enkele manier initiatief neemt tot wat dan ook. Laten mooi alles aan moeder de vrouw over. Nu kan ik me niet voorstellen dat een militair zo is, maar ik durf te wedden dat hij je of niet zo leuk vond als jij hoopt, of dat hij een relatie heeft. Anyway ben benieuwd en zie mijn theorie graag ontkracht.
vrijdag 30 september 2022 om 16:57
Tja, mijn vriendinnen en ik zijn allemaal buitengewoon gelukkig met onze natte krantenWickedwitch schreef: ↑30-09-2022 16:46Ik hoop voor he dat t wat wordt… maar mijn advies is om zoiets nooit te doen. Men vindt het pre historisch en ouderwets, maar ik ben niet de enige die vind dat de man moet jagen. Alle vrouwen die hun man hebben gejaagd en gekregen die ik ken, zitten thuis met een natte krant van een vent die op geen enkele manier initiatief neemt tot wat dan ook. Laten mooi alles aan moeder de vrouw over. Nu kan ik me niet voorstellen dat een militair zo is, maar ik durf te wedden dat hij je of niet zo leuk vond als jij hoopt, of dat hij een relatie heeft. Anyway ben benieuwd en zie mijn theorie graag ontkracht.
vrijdag 30 september 2022 om 17:02
staat de verkeerde Jan Smit voor je deur
vrijdag 30 september 2022 om 17:18
vrijdag 30 september 2022 om 17:24
Ik ben ook op die manier achter mijn man aan gegaan. Had hem ontmoet en achteraf spijt dat ik geen initiatief had getoond (hij deed dat niet met een goede reden). Alleen bij mij was het wat makkelijker, aangezien ik via een vriendin van mij aan het e-mailadres van zijn vriend kon komen. Ik had het gevoel dat ik wel eens iets heel moois kon mislopen als ik geen contact zou zoeken. Inmiddels zijn we al meer dan 20 jaar samen en hij is allesbehalve een natte krant 
Dus TO, ga er gewoon voor als het lukt om contact te krijgen. Wordt het niks, dan is er ook helemaal niets aan de hand.
Dus TO, ga er gewoon voor als het lukt om contact te krijgen. Wordt het niks, dan is er ook helemaal niets aan de hand.
vrijdag 30 september 2022 om 17:33
Ik ben in mijn begin twintiger jaren ook op deze manier achter een Engelse jongen aangegaan die ik op reis was tegengekomen. Ik wist dat hij bij een platenmaatschappij in Londen werkte en heb zijn mailadres daar achterhaalt. Hij reageerde heel snel en het heeft een hele leuke tijd en anderhalf jaar verkering opgeleverd. Die jongen had overigens vrij weinig overeenkomsten met een natte krant. Ik duim voor je TO!
vrijdag 30 september 2022 om 17:43
Nou dit. Hoe dan?! Dat heb je toch allang gedaan zeker?
vrijdag 30 september 2022 om 18:08
vrijdag 30 september 2022 om 18:39
Ik werk in duitsland bij de sociale dienst. Bij veel mensen die bij de overheid werken is het email adres
voornaam.achternaam@instantiewaarzewerken
Ga ervoor.
Mijn broer heeft ook een keer een meisje ontmoet in de trein ofzo..heeft toen ergens een oproepje geplaatst en ze hebben jaren een relatie gehad.
Leuk vind hij je zeker...of hij beschikbaar is is een tweede..maar doe het gewoon!
voornaam.achternaam@instantiewaarzewerken
Ga ervoor.
Mijn broer heeft ook een keer een meisje ontmoet in de trein ofzo..heeft toen ergens een oproepje geplaatst en ze hebben jaren een relatie gehad.
Leuk vind hij je zeker...of hij beschikbaar is is een tweede..maar doe het gewoon!
vrijdag 30 september 2022 om 19:57
Mensen zijn allemaal anders, zo blijkt maar weer. Dat tweede berichtje is toch meer een opsporingsbericht? Hoe saai, veilig en ‘sorry dat ik besta, let vooral niet op mij!’ wil je het hebben!?Yep schreef: ↑30-09-2022 15:32Eens met Redhothead.
Of die van Nachtmusik, die vond ik ook heel erg goed:
“Hoi, wij hebben elkaar op [dag] bij de vierdaagse ontmoet en ik zou graag nog eens contact met je hebben. Als jou dat ook leuk lijkt, stuur me een berichtje op [telefoonnummer]”.
(maar dan in het Engels natuurlijk).
Als je dan tóch contact opneemt met zo’n man, heb je al je kaarten al op tafel gelegd, dus waarom zou je je dan nog verschuilen achter ambtelijke beleefdheid?
Gewoon schrijven wat in je opkomt, het is sowieso een gok. Ik hoop dat er iets leuks uit voortkomt!
vrijdag 30 september 2022 om 20:06
… ik hou hiervan!!!
vrijdag 30 september 2022 om 21:26
Voor het versturen van het mailtje was ik echt heel zenuwachtig. Gelukkig is het nu weer wat gezakt, anders zou ik gesloopt zijn na dit weekendjuliadenders schreef: ↑30-09-2022 20:58Hahaha, ja nu moeten we lang wachten:)
To, ben je zelf zenuwachtig?
Succes met het doorkomen van dit weekend;)
Merk dat het wat rust geeft om in elk geval een gokje te hebben gewaagd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
