Relaties
alle pijlers
Alsnog contact zoeken of laten gaan?
vrijdag 30 september 2022 om 10:18
Korte versie:
Man ontmoet. Enorme wederzijdse aantrekkingskracht. Geen contactgegevens. Krijg hem - zelfs na twee maanden - niet uit mijn hoofd. Weet wel zijn naam. Probeer ik met een omweg alsnog contact te leggen of is het te laat en laat ik het erbij?
Lange versie:
Ongeveer twee maanden geleden heb ik een man ontmoet die met vrijwel alleen oogcontact mijn hoofd, hart en hele lijf compleet in de war heeft gebracht. Tijdens de Vierdaagsefeesten in Nijmegen (waar ik woon) stond ik aan de rand van een plein te dansen met een vriendin. Van een afstandje had ik hem al zien staan en ik voelde toen al een bepaalde aantrekkingskracht, hoewel hij qua uiterlijk eigenlijk niet meteen een type is waar ik doorgaans op zou vallen. De vorm van zijn achterhoofd (hij is kaal), zijn nek, zijn bouw, de manier waarop hij stond en zijn rustige maar sterke uitstraling, hij had gewoon iéts.
Vriendin en ik dansten lekker en hadden samen lol. Gedurende de avond kwamen wij en de mensen met wie hij was dichterbij elkaar te staan. Hem zag ik niet direct en het gefeest ging door. Op een geven moment draaide ik me om en daar stond hij. Een meter of vijf bij me vandaan. We keken elkaar aan en het was alsof de bliksem insloeg. Ik zou willen dat ik het minder clichématig kon beschrijven, maar dat doet afbreuk aan wat ik voelde. In al mijn veertig jaar nooit eerder zoiets gevoeld. Ook niets wat er bij in de buurt komt. Op de gedachte ‘Hem! Ik wil hem!’ na, had mijn brein me niets meer te melden. Mijn hart ging tekeer. Na dat eerste oogcontact voelde ik me bijna high. Ik zag dat hij net zo van slag was als ik. De aantrekkingskracht was honderd procent wederzijds. Vriendin maakte er zelfs nog een opmerking over. De rest van de avond zijn we om elkaar heen blijven draaien. Beetje gedanst. Steeds oogcontact. Snelle blikken op en naar elkaar. Hij vroeg mijn naam. Ik de zijne. Van een echt gesprek kwam het helaas niet. De muziek was te hard, het feest om ons heen te druk en chaotisch. Hij kocht een drankje voor me. We keken en lachten naar elkaar.
En toen moest hij weg. Mannen van zijn bataljon/eenheid (of hoe je dat ook noemt) kwamen hem halen omdat bussen stonden te wachten om militairen terug te brengen naar de plek waar ze verblijven tijdens de vierdaagse. Hij werd al meegetrokken maar hij liep toch nog terug om me een knuffel te geven.
Het weggaan was plotseling en snel. We hebben geen contactgegevens uitgewisseld. Ik dacht dat we daar nog wel tijd voor zouden hebben.
Het is nu ruim twee maanden later en hij spookt nog steeds regelmatig door mijn hoofd. Zelfs na een vakantie, drukte op mijn werk en genoeg andere dingen om te doen en om aan te denken.
Een stemmetje in mijn hoofd zegt ‘Zoek hem op. Je weet zijn naam, je kunt vast op een of andere manier contact met hem leggen. Waag het erop. Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Neem eens wat risico!’
Een ander stemmetje zegt ‘Doet niet zo creepy.’
Naar welk stemmetje luister ik?
Man ontmoet. Enorme wederzijdse aantrekkingskracht. Geen contactgegevens. Krijg hem - zelfs na twee maanden - niet uit mijn hoofd. Weet wel zijn naam. Probeer ik met een omweg alsnog contact te leggen of is het te laat en laat ik het erbij?
Lange versie:
Ongeveer twee maanden geleden heb ik een man ontmoet die met vrijwel alleen oogcontact mijn hoofd, hart en hele lijf compleet in de war heeft gebracht. Tijdens de Vierdaagsefeesten in Nijmegen (waar ik woon) stond ik aan de rand van een plein te dansen met een vriendin. Van een afstandje had ik hem al zien staan en ik voelde toen al een bepaalde aantrekkingskracht, hoewel hij qua uiterlijk eigenlijk niet meteen een type is waar ik doorgaans op zou vallen. De vorm van zijn achterhoofd (hij is kaal), zijn nek, zijn bouw, de manier waarop hij stond en zijn rustige maar sterke uitstraling, hij had gewoon iéts.
Vriendin en ik dansten lekker en hadden samen lol. Gedurende de avond kwamen wij en de mensen met wie hij was dichterbij elkaar te staan. Hem zag ik niet direct en het gefeest ging door. Op een geven moment draaide ik me om en daar stond hij. Een meter of vijf bij me vandaan. We keken elkaar aan en het was alsof de bliksem insloeg. Ik zou willen dat ik het minder clichématig kon beschrijven, maar dat doet afbreuk aan wat ik voelde. In al mijn veertig jaar nooit eerder zoiets gevoeld. Ook niets wat er bij in de buurt komt. Op de gedachte ‘Hem! Ik wil hem!’ na, had mijn brein me niets meer te melden. Mijn hart ging tekeer. Na dat eerste oogcontact voelde ik me bijna high. Ik zag dat hij net zo van slag was als ik. De aantrekkingskracht was honderd procent wederzijds. Vriendin maakte er zelfs nog een opmerking over. De rest van de avond zijn we om elkaar heen blijven draaien. Beetje gedanst. Steeds oogcontact. Snelle blikken op en naar elkaar. Hij vroeg mijn naam. Ik de zijne. Van een echt gesprek kwam het helaas niet. De muziek was te hard, het feest om ons heen te druk en chaotisch. Hij kocht een drankje voor me. We keken en lachten naar elkaar.
En toen moest hij weg. Mannen van zijn bataljon/eenheid (of hoe je dat ook noemt) kwamen hem halen omdat bussen stonden te wachten om militairen terug te brengen naar de plek waar ze verblijven tijdens de vierdaagse. Hij werd al meegetrokken maar hij liep toch nog terug om me een knuffel te geven.
Het weggaan was plotseling en snel. We hebben geen contactgegevens uitgewisseld. Ik dacht dat we daar nog wel tijd voor zouden hebben.
Het is nu ruim twee maanden later en hij spookt nog steeds regelmatig door mijn hoofd. Zelfs na een vakantie, drukte op mijn werk en genoeg andere dingen om te doen en om aan te denken.
Een stemmetje in mijn hoofd zegt ‘Zoek hem op. Je weet zijn naam, je kunt vast op een of andere manier contact met hem leggen. Waag het erop. Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Neem eens wat risico!’
Een ander stemmetje zegt ‘Doet niet zo creepy.’
Naar welk stemmetje luister ik?
vrijdag 30 september 2022 om 13:12
Hey X,
Hoe gaat het met je?
Ken je me nog?
Grtjs, Y
vrijdag 30 september 2022 om 13:27
Oh oh een Duiste soldaat? Hoe weet je z'n achternaam eigenlijk, bij toeval kunnen aflezen van z'n uniform?
Verder, dit is wat mij betreft zo'n situatie waar ze die uitdrukking voor hebben bedacht: beter spijt hebben van wat je wel hebt gedaan dan van wat je niet hebt gedaan! Al helemaal omdat het blijkbaar zo enorm duidelijk wederzijds was. In het ergste geval wordt het toch niks, nou dan weet je dat ook weer.
Verder, dit is wat mij betreft zo'n situatie waar ze die uitdrukking voor hebben bedacht: beter spijt hebben van wat je wel hebt gedaan dan van wat je niet hebt gedaan! Al helemaal omdat het blijkbaar zo enorm duidelijk wederzijds was. In het ergste geval wordt het toch niks, nou dan weet je dat ook weer.
konwalia wijzigde dit bericht op 30-09-2022 13:28
9.14% gewijzigd
vrijdag 30 september 2022 om 13:28
vrijdag 30 september 2022 om 13:33
Ik snap niet dat je twijfelt Je wil toch niet blijven denken: had ik maar....
Ik heb ook zo'n situatie aan de hand gehad in het tijdperk voor sociale media. Ik wist ook zijn voor- en achternaam en ik heb het telefoonboek gepakt en iedereen met zijn achternaam afgebeld om te vragen of ze een zoon hadden die Patrick heette. Bij telefoontje nr 4 was het raak en het liep goed af
Ik heb ook zo'n situatie aan de hand gehad in het tijdperk voor sociale media. Ik wist ook zijn voor- en achternaam en ik heb het telefoonboek gepakt en iedereen met zijn achternaam afgebeld om te vragen of ze een zoon hadden die Patrick heette. Bij telefoontje nr 4 was het raak en het liep goed af
vrijdag 30 september 2022 om 13:40
Er stond een heel rare naam op zijn uniform. Bleek zijn nickname te zijn en was er als grapje opgezet door collega’s. Toen ik hem ernaar vroeg vertelde hij zijn achternaam.konwalia schreef: ↑30-09-2022 13:27Oh oh een Duiste soldaat? Hoe weet je z'n achternaam eigenlijk, bij toeval kunnen aflezen van z'n uniform?
Verder, dit is wat mij betreft zo'n situatie waar ze die uitdrukking voor hebben bedacht: beter spijt hebben van wat je wel hebt gedaan dan van wat je niet hebt gedaan! Al helemaal omdat het blijkbaar zo enorm duidelijk wederzijds was. In het ergste geval wordt het toch niks, nou dan weet je dat ook weer.
vrijdag 30 september 2022 om 13:52
Ik wilde niet zuur of zeikerig zijn, maar inderdaad: mannen die echt wat met je willen gaan zelf op onderzoek uit en zorgen er voor dat ze je vinden. Je moet zelf niet jagen op een man. Dat levert alleen maar teleurstelling op.Bellinis schreef: ↑30-09-2022 13:10Ik zou nog even voor alle zekerheid checken of hij echt geen LinkedIn heeft. Maar anders zeker een berichtje sturen
Al zou ik er niet teveel van verwachten, omdat ik op basis van eerdere ervaringen heb gemerkt dat mannen die echt contact met je willen houden, echt wel zich ervan verzekeren dat ze weten hoe ze je moeten bereiken.
vrijdag 30 september 2022 om 13:55
Wat een aparte denkwijzen heb jij zeg.Wickedwitch schreef: ↑30-09-2022 13:52Je moet zelf niet jagen op een man. Dat levert alleen maar teleurstelling op.
Het is 2022, hou eens op.
...
vrijdag 30 september 2022 om 13:56
Vind je niet perse zuur maar wel lichtelijk prehistorisch.Wickedwitch schreef: ↑30-09-2022 13:52Ik wilde niet zuur of zeikerig zijn, maar inderdaad: mannen die echt wat met je willen gaan zelf op onderzoek uit en zorgen er voor dat ze je vinden. Je moet zelf niet jagen op een man. Dat levert alleen maar teleurstelling op.
vrijdag 30 september 2022 om 14:04
Wickedwitch schreef: ↑30-09-2022 13:52Ik wilde niet zuur of zeikerig zijn, maar inderdaad: mannen die echt wat met je willen gaan zelf op onderzoek uit en zorgen er voor dat ze je vinden. Je moet zelf niet jagen op een man. Dat levert alleen maar teleurstelling op.
Nee hoor, zie bijvoorbeeld hieronder :
Ik snap niet dat je twijfelt Je wil toch niet blijven denken: had ik maar....
Ik heb ook zo'n situatie aan de hand gehad in het tijdperk voor sociale media. Ik wist ook zijn voor- en achternaam en ik heb het telefoonboek gepakt en iedereen met zijn achternaam afgebeld om te vragen of ze een zoon hadden die Patrick heette. Bij telefoontje nr 4 was het raak en het liep goed af
vrijdag 30 september 2022 om 14:15
Lila-Linda schreef: ↑30-09-2022 12:26dus... als een man waar jij eens mee gedanst hebt, maanden later naar je werk belt, dan is dat oke?
Ik zou me kapot schrikken
en richting collega's vooral een enorme dosis onprofessionaliteit voelen
Ja. Waarom zou ik anders mijn voornaam, achternaam én het bedrijf waar ik werk delen? Collega's hoeven niet te weten waar het over gaat, en als je het goed aanpakt kan dat m.i. prima
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
vrijdag 30 september 2022 om 14:16
Wickedwitch schreef: ↑30-09-2022 13:52Ik wilde niet zuur of zeikerig zijn, maar inderdaad: mannen die echt wat met je willen gaan zelf op onderzoek uit en zorgen er voor dat ze je vinden. Je moet zelf niet jagen op een man. Dat levert alleen maar teleurstelling op.
"Je moet niet jagen op een man." Dat er nog mensen bestaan die zo denken
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
vrijdag 30 september 2022 om 14:23
vrijdag 30 september 2022 om 14:24
Geen idee hoe het in Duitsland werkt maar in nl werkt het bij defensie zo niet. Er zijn teveel dubbele namen (ja ook precies zelfde voor- en achternaam). Vaak staan er dus random cijfers in het mailadres. Kan dus heel goed zijn dat jouw mail niet aankomt en in het slechtste geval naar iemand verstuurt wordt met precies dezelfde naam maar niet de man is die je zag.EmHa schreef: ↑30-09-2022 13:09Ook niet in Duitsland? Hij werkt bij de bundeswehr. Ik las ergens dat e-mailadressen daar opgebouwd zijn uit voornaam+achternaam@bundeswehr.org
vrijdag 30 september 2022 om 14:24
Dat gafhij niet om gevonden te worden hoor
Ik gun TO de liefde (of een nachtje piemelen) hoor. Maar ik zou het alleen oke vinden als DE man van mijn leven me opspoort. Bij elke andere vent is het creepy
vrijdag 30 september 2022 om 14:38
Ik zou wel een kort mailtje sturen. Vooral geen dramatische liefdesverklaring over dat je al maanden aan hem denkt, maar gewoon “Hoi, wij hebben elkaar op [dag] bij de vierdaagse ontmoet en ik zou graag nog eens contact met je hebben. Als jou dat ook leuk lijkt, stuur me een berichtje op [telefoonnummer]”. Als je niks meer hoort kun je het in elk geval achter je laten. In het ergste geval moet hij er even om lachen en reageert ie niet, dat is ook geen grote afgang.
vrijdag 30 september 2022 om 14:40
Nachtmusik schreef: ↑30-09-2022 14:38Ik zou wel een kort mailtje sturen. Vooral geen dramatische liefdesverklaring over dat je al maanden aan hem denkt, maar gewoon “Hoi, wij hebben elkaar op [dag] bij de vierdaagse ontmoet en ik zou graag nog eens contact met je hebben. Als jou dat ook leuk lijkt, stuur me een berichtje op [telefoonnummer]”. Als je niks meer hoort kun je het in elk geval achter je laten. In het ergste geval moet hij er even om lachen en reageert ie niet, dat is ook geen grote afgang.
Ja, dit dus!
vrijdag 30 september 2022 om 14:52
Hij kan toch DE man van haar leven worden?Lila-Linda schreef: ↑30-09-2022 14:24Dat gafhij niet om gevonden te worden hoor
Ik gun TO de liefde (of een nachtje piemelen) hoor. Maar ik zou het alleen oke vinden als DE man van mijn leven me opspoort. Bij elke andere vent is het creepy
...
vrijdag 30 september 2022 om 14:56
tja, dat kan.
misschien reageer ik te veel vanuit mezelf. Ik was eens met een bevriende collega op vrijdag na het werk nog even een biertje drinken. Raken aan de praat met 3 mannen, die ook na het werk een biertje dronken. Alleen voornamen uitgewisseld en "goh, waar werken jullie dan?"
Maandagochtend zat ik te werken, belt de receptioniste: Lila, je bezoek is er!
Huh, ik verwachtte geen bezoek
was dus 1 van hen. Ik vond dat absoluut niet lollig
(mijn collega trouwens wel)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in