Relaties
alle pijlers
AVV: Mijn vriend kan niet stoppen met liegen
maandag 21 mei 2007 om 15:41
In Viva 21 vertelt Linda over haar ex-vriend Frank. Tien jaar lang is ze samengeweest met een enorme leugenaar. Geleidelijk aan kwamen de eerste barstjes in de verhalen van Frank. Zo vertelde hij tegen collega's fantastische verhalen over hun vakanties in luxueuze hotels, over de bijzondere inrichting van de keuken en wat een dure lampen ze in huis zouden hebben. Het ging zelfs zover dat hij de baas van Linda in zijn leugens betrok. Frank gaat binnenkort in overleg met zijn psycholoog in behandeling. Maar voor Linda is het te laat. Het vertrouwen, de basis voor een relatie, is weg.Heb je een relatie met een leugenaar (gehad)? En hoe ga je daarmee om? Praat hier mee. bewerkt door moderator,
maandag 21 mei 2007 om 16:36
Met een echte pathalogische leugenaar valt niet mee te leven. Ze geloven namelijk zelf in hun leugens. Raken er steeds dieper in betrokken. Ik heb 8,5 jaar met zo een iemand samengewoon. Gelukkig kan ik nu na al die jaren met leugens, verdriet zeggen dat ik van hem af ben. Wel een schuld van 11000 euro rijker. Ze zijn meester in het verbergen van narigheid, de dingen verdraaien, de schuld bij een ander schuiven. Hard wegrennen als je een pathalogische leugenaar tegenkomt :D.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 21 mei 2007 om 18:15
Wanneer heb je te maken met een pathologisch leugenaar en wanneer met een huis-tuin-en-keuken-leugenaar? Waar ligt de grens? Mijn ex heeft over heel erg veel gelogen, maar niet over de inrichting van ons huis en dat soort dingen (geloof ik althans). Leugens maken zo ongelooflijk veel stuk. Een leugenaar zegt vaak te liegen om iemand anders niet te kwetsen, maar uiteindelijk kwetst dat veel meer. Volgens mij liegen mensen ook vanuit een rol - door jezelf anders (mooier/beter) voor te doen dan je bent, ga je er misschien zelf in geloven. Maar uiteindelijk ben je dan niet jezelf en houd je dat ook niet vol. Dus ik begrijp persoonlijk die drang ook niet. Een little white lie is wat anders - daar doen de meeste mensen aan en dat heeft ook een (bewezen) sociale functie.
Het "slachtoffer" van de leugens zal afgezien van het in de maling genomen zijn behoorlijk wat problemen kunnen krijgen. Waarom heb ik niets doorgehad? Waar heeft hij/zij niet over gelogen? Wanneer is het begonnen? Wie kan ik nog vertrouwen? Heb ik de leugens over mezelf afgeroepen door me verkeerd op te stellen (intolerant, agressief, veroordelend)? Dat zijn zo wat vragen waar je mee rondloopt als de leugen regeert...
Het "slachtoffer" van de leugens zal afgezien van het in de maling genomen zijn behoorlijk wat problemen kunnen krijgen. Waarom heb ik niets doorgehad? Waar heeft hij/zij niet over gelogen? Wanneer is het begonnen? Wie kan ik nog vertrouwen? Heb ik de leugens over mezelf afgeroepen door me verkeerd op te stellen (intolerant, agressief, veroordelend)? Dat zijn zo wat vragen waar je mee rondloopt als de leugen regeert...
maandag 21 mei 2007 om 22:22
Idd een goede vraag hoe je leugenaars herkent.
Ook geen idee alhoewel er wel tekenen kunnen zijn, zoals bijv. het frunniken aan kleding, oor, neus, friemelen met de vingers, nerveuze gelaatsuitdrukkingen, overdreven verbaasd reageren, te snel in de verdediging schieten, de ander niet rechtstreeks aankijken, hand voor de mond (zoals kleine kinderen dat kunnen doen), van oooo, ik heb nu iets gedaan wat niet door de beugel kan.
Het blijft natte vinger werk.
Bij pathologische leugenaars zul je het wss niet eens echt herkennen want die hebben zichzelf al zo getraind om bepaalde non-verbale zaken weg te laten, dat je het gewoon niet meer zeker weet.
Persoonlijk (eigen ervaring dus in dit geval) denk ik dat iemand liegt wanneer iemand zichzelf regelmatig tegenspreekt (uiteraard heeft diegene dat zelf niet in de gaten of gooit het wederom op vergeetachtigheid) of maar vaak genoeg zegt, ik weet het echt niet meer/vergeten. Om dan vervolgens te zeggen, je zult wel gelijk hebben, en zo jou direct op het verkeerde been te zetten.
Je gaat dan nl. vrij snel aan jezelf twijfelen of je het mss verkeerd begrepen hebt. Helaas blijkt dan achteraf dat je gelijk had.
Helaas blijkt dan dat als je maar hard in je eigen leugens gelooft, ze nog 'waarheid' gaan worden ook.
Jammer, want je beschadigt er echt mensen mee.
Ook geen idee alhoewel er wel tekenen kunnen zijn, zoals bijv. het frunniken aan kleding, oor, neus, friemelen met de vingers, nerveuze gelaatsuitdrukkingen, overdreven verbaasd reageren, te snel in de verdediging schieten, de ander niet rechtstreeks aankijken, hand voor de mond (zoals kleine kinderen dat kunnen doen), van oooo, ik heb nu iets gedaan wat niet door de beugel kan.
Het blijft natte vinger werk.
Bij pathologische leugenaars zul je het wss niet eens echt herkennen want die hebben zichzelf al zo getraind om bepaalde non-verbale zaken weg te laten, dat je het gewoon niet meer zeker weet.
Persoonlijk (eigen ervaring dus in dit geval) denk ik dat iemand liegt wanneer iemand zichzelf regelmatig tegenspreekt (uiteraard heeft diegene dat zelf niet in de gaten of gooit het wederom op vergeetachtigheid) of maar vaak genoeg zegt, ik weet het echt niet meer/vergeten. Om dan vervolgens te zeggen, je zult wel gelijk hebben, en zo jou direct op het verkeerde been te zetten.
Je gaat dan nl. vrij snel aan jezelf twijfelen of je het mss verkeerd begrepen hebt. Helaas blijkt dan achteraf dat je gelijk had.
Helaas blijkt dan dat als je maar hard in je eigen leugens gelooft, ze nog 'waarheid' gaan worden ook.
Jammer, want je beschadigt er echt mensen mee.
donderdag 24 mei 2007 om 22:35
Ik kan hier ook goed over mee praten mijn vriend kan ook maar niet stoppen met liegen, hij liegt of het de waarheid is.
toen ik hem pas leerde kennen was het vertrouwen echt honderd procent maar nu momenteel is het gewoon weg .
toen ik 3 maanden zwanger was ging hij met andere uit daar kwam ik pas veel later achter en daarbij blijft hij ontkennen.
toen mn kind 2 maanden oud was lag hij met een ander.
en recht in mijn gezicht ontkennen .
hij zegt dat hij er niks aan kan doen en ook graag voor zijn gezin er wilt zijn en dat het een ziekte in zn hoofd is . waar hij nu echt een punt bij zet.
maar die kant van vrijgezel wezen kan hij eigelijk niet los laten dat merk ik wel de stoere bink uithangen heel de tijd.
daarbij wonen we nog in het buiten land en heeft hij een andere cultuur als mij en in dit land ´ waar het toerisme in top is.
elke dag verschillende meiden al is het zomaar 1 x uitgaan.
ik ben het gewoon spuug zat. heb hem diverse keren vergeven maar deze keer heb ik hem er echt van verzekerd als hij zij door gaat mij echt kwijt raakt.
Ons leven voor de rest is prima. enkel het punt is hij houd van een vrije vogel wezen en liegt daarbij als de barst,
al is het maar gewoon voor fun een avondje uit met iemand.
Nu deze laaste 3 weken is het rustig ik hoop dat het zo blijft en anders ..
toen ik hem pas leerde kennen was het vertrouwen echt honderd procent maar nu momenteel is het gewoon weg .
toen ik 3 maanden zwanger was ging hij met andere uit daar kwam ik pas veel later achter en daarbij blijft hij ontkennen.
toen mn kind 2 maanden oud was lag hij met een ander.
en recht in mijn gezicht ontkennen .
hij zegt dat hij er niks aan kan doen en ook graag voor zijn gezin er wilt zijn en dat het een ziekte in zn hoofd is . waar hij nu echt een punt bij zet.
maar die kant van vrijgezel wezen kan hij eigelijk niet los laten dat merk ik wel de stoere bink uithangen heel de tijd.
daarbij wonen we nog in het buiten land en heeft hij een andere cultuur als mij en in dit land ´ waar het toerisme in top is.
elke dag verschillende meiden al is het zomaar 1 x uitgaan.
ik ben het gewoon spuug zat. heb hem diverse keren vergeven maar deze keer heb ik hem er echt van verzekerd als hij zij door gaat mij echt kwijt raakt.
Ons leven voor de rest is prima. enkel het punt is hij houd van een vrije vogel wezen en liegt daarbij als de barst,
al is het maar gewoon voor fun een avondje uit met iemand.
Nu deze laaste 3 weken is het rustig ik hoop dat het zo blijft en anders ..
woensdag 30 mei 2007 om 08:33
Mijn schoonzus was ooit met zo iemand gehuwd.
al in hunverkeeringstijd loog hij ,eigenlijk loog hij over alles,of meer het was een fantast.
zo gaf hij ooit een feestje,omdat hij zijn rijbewijs in een keer had gehaald.
liet zelfs de auto zien,later bleek hij had nog nooit een rijles gehad.
hij kon gewoon niet zonder te liegen of te overdrijven.
hij ging een keer,een hoopfdpijnteblet vragen voor mijn schoonzus,bij de buren,hij zei niet dat ze hoofdpijn had,nee ze had zon migraine dat ze was flauwgevallen.
ook vervaslte hij haar handtekening,om geld bij de bank te krijgen.
had al maanden geen baan,maar deed net of hij iedere morgen gingwerken,en vroeg dus ook geen uitkering aan.
toen mijn schoonmoeder met vakantie ging,vertelde hij rond,dat ze in een kliniek lag,wegens een hersenverbloeding,zocht en vond inhaar huis de pinpas,met code,plunderde haar rekening,sja ergens moest hij toch geld vandaan halen.toen mijn schoonzus,het huis ging opruimen nadat zebij hem weg was,vonden we tig setjes damesondergoed,en niet in mijn schoonzus haar maat.hij heeft ook een paar keer geprobeerd zichzelf het leven te nemen,het laatse wat ikheb gehoord,is dat hij een overdosis insuline,die hij van zijn ma gejat heeft,heeft genomen en in een coma is geraakt.dit is nog maar een fractie van hoe hij loog
al in hunverkeeringstijd loog hij ,eigenlijk loog hij over alles,of meer het was een fantast.
zo gaf hij ooit een feestje,omdat hij zijn rijbewijs in een keer had gehaald.
liet zelfs de auto zien,later bleek hij had nog nooit een rijles gehad.
hij kon gewoon niet zonder te liegen of te overdrijven.
hij ging een keer,een hoopfdpijnteblet vragen voor mijn schoonzus,bij de buren,hij zei niet dat ze hoofdpijn had,nee ze had zon migraine dat ze was flauwgevallen.
ook vervaslte hij haar handtekening,om geld bij de bank te krijgen.
had al maanden geen baan,maar deed net of hij iedere morgen gingwerken,en vroeg dus ook geen uitkering aan.
toen mijn schoonmoeder met vakantie ging,vertelde hij rond,dat ze in een kliniek lag,wegens een hersenverbloeding,zocht en vond inhaar huis de pinpas,met code,plunderde haar rekening,sja ergens moest hij toch geld vandaan halen.toen mijn schoonzus,het huis ging opruimen nadat zebij hem weg was,vonden we tig setjes damesondergoed,en niet in mijn schoonzus haar maat.hij heeft ook een paar keer geprobeerd zichzelf het leven te nemen,het laatse wat ikheb gehoord,is dat hij een overdosis insuline,die hij van zijn ma gejat heeft,heeft genomen en in een coma is geraakt.dit is nog maar een fractie van hoe hij loog
woensdag 30 mei 2007 om 09:37
Bij leugenaars zoals de laatste poster omschrijft, is het echt een ziekte. Zo iemand gelooft zijn eigen leugens op het moment dat hij ze uitspreekt, denk ik. Soort automatisme, dus. Ik denk niet dat zo iemand zich okee voelt. Misschien niet eens zozeer schuldgevoel over de leugens zelf, maar de waarheid is blijkbaar te "bleek" ofzo. Ik denk dat zo'n man zich ontzettend minderwaardig voelt en die leugens nodig heeft om een soort fake gevoel van eigenwaarde op te bouwen?
Ik denk niet dat een "normale" leugenaar (dus niet zo'n fantast) zich fijn voelt, maar eerder in het nauw gedreven. De waarheid is bedreigend omdat de leugenaar iets te winnen heeft met zijn leugens. Op zich wel te begrijpen. Maar toch verbaas ik me over het gemak waarmee mensen kunnen liegen! En de domheid; uiteindelijk schiet je er niets mee op en is alles helemaal een puinhoop als de leugens uitkomen...
woensdag 30 mei 2007 om 22:41
Mylenevalerie,
Ik herken mezelf kompleet in jouw verhaal.
Mijn relatie van 8 jaar met pathalogische leugenaar is deze maand beeindigd, ik ben op. Ik kan er niet meer tegen dat er om alles tegen me gelogen werd, van grote zaken tot hele kleine dingen, die totaal onbelangrijk zijn om over te liegen. Hij gelooft zijn eigen leugens, de hele wereld is tegen hem en ligt niet aan hem.
Ook nu liegt hij nog steeds, ondanks dat ik hem vaak genoeg zeg dat hij niet tegen me hoeft te liegen en ik boos word dat hij tegen me liegt en ik hem zo vreselijk door heb..
Mijn leven ligt op de kop, ook ik blijf achter met enorme schulden en heb nu nog niet inzichtelijk hoe ik me moet rooien...en ondanks dat ik daar vreselijk boos over ben, heb ik medelijden met hem. Mijn gevoel voor hem is reeds jaren weg, elke leugen waar ik achter kwam heeft een extra steen gelegd bij de muur die ik aan het optrekken was en uiteindelijk was mijn gevoel voor hem helemaal weg. En elke leugen die daarbij kwam, kwam nog hard aan. (en eerlijk is eerlijk heb hem ook niet verteld van MIJN verliefdheid op een ander, maar dat was voor mij meer een vorm van overleven en heeft me doen inzien in wat voor een relatie ik zat en me gered van NOG meer ellende en schulden...)
Ik ontdekte dat hij ook al enige tijd wat had met een 20 jaar jongere kollega en ook haar inpalmt met allemaal leugens (over mij, over geld etc etc).
Maar ik voel alleen maar oprechte medelijden met hem. Hij wordt overal uitgekotst en door iedereen in de steek gelaten en ik vraag me echt af waar hij eindigt... Blijven er nog steeds tijdelijke vrienden voor hem opstaan, die hem na enige tijd ook weer net zo hard laten vallen? Wanneer stoppen de instanties met hem financieel te steunen en te bouwen op zijn leugens, wat als hij nergens meer terecht kan?
En ik...ik kom komende jaren niet van hem los en houd mijn hart vast wat de toekomst ons gaat brengen, want deze man is wel de vader van mijn 2 kleine kinderen.
Ik hoop dat k hem los kan laten en inzie dat ook ik hem niet kan helpen.
Ik moet verder met mijn kindjes, maar weet dat ons nog een pijnlijke weg te wachten staat...
Dus heb je de kans of vermoedens: ren heel hard weg bij dit soort mensen, je doet jezelf alleen maar pijn!
Ik herken mezelf kompleet in jouw verhaal.
Mijn relatie van 8 jaar met pathalogische leugenaar is deze maand beeindigd, ik ben op. Ik kan er niet meer tegen dat er om alles tegen me gelogen werd, van grote zaken tot hele kleine dingen, die totaal onbelangrijk zijn om over te liegen. Hij gelooft zijn eigen leugens, de hele wereld is tegen hem en ligt niet aan hem.
Ook nu liegt hij nog steeds, ondanks dat ik hem vaak genoeg zeg dat hij niet tegen me hoeft te liegen en ik boos word dat hij tegen me liegt en ik hem zo vreselijk door heb..
Mijn leven ligt op de kop, ook ik blijf achter met enorme schulden en heb nu nog niet inzichtelijk hoe ik me moet rooien...en ondanks dat ik daar vreselijk boos over ben, heb ik medelijden met hem. Mijn gevoel voor hem is reeds jaren weg, elke leugen waar ik achter kwam heeft een extra steen gelegd bij de muur die ik aan het optrekken was en uiteindelijk was mijn gevoel voor hem helemaal weg. En elke leugen die daarbij kwam, kwam nog hard aan. (en eerlijk is eerlijk heb hem ook niet verteld van MIJN verliefdheid op een ander, maar dat was voor mij meer een vorm van overleven en heeft me doen inzien in wat voor een relatie ik zat en me gered van NOG meer ellende en schulden...)
Ik ontdekte dat hij ook al enige tijd wat had met een 20 jaar jongere kollega en ook haar inpalmt met allemaal leugens (over mij, over geld etc etc).
Maar ik voel alleen maar oprechte medelijden met hem. Hij wordt overal uitgekotst en door iedereen in de steek gelaten en ik vraag me echt af waar hij eindigt... Blijven er nog steeds tijdelijke vrienden voor hem opstaan, die hem na enige tijd ook weer net zo hard laten vallen? Wanneer stoppen de instanties met hem financieel te steunen en te bouwen op zijn leugens, wat als hij nergens meer terecht kan?
En ik...ik kom komende jaren niet van hem los en houd mijn hart vast wat de toekomst ons gaat brengen, want deze man is wel de vader van mijn 2 kleine kinderen.
Ik hoop dat k hem los kan laten en inzie dat ook ik hem niet kan helpen.
Ik moet verder met mijn kindjes, maar weet dat ons nog een pijnlijke weg te wachten staat...
Dus heb je de kans of vermoedens: ren heel hard weg bij dit soort mensen, je doet jezelf alleen maar pijn!
dinsdag 5 juni 2007 om 10:54
Ik kan hier zelf goed over meepraten, maar dan omdat ik zelf de neiging heb om te liegen. Ik heb dit patroon vroeger aangeleerd omdat het dan leek alsof mensen minder teleurgesteld of gekwetst waren als ik de waarheid een beetje verdraaide. Niets is uiteraard minder waar.
Nu heb ik tegen mijn vriend halve waarheden verteld over affaires die ik heb gehad toen we even uit elkaar waren. Uiteindelijk is in drie keer stappen de hele waarheid eruit gekomen (na heel veel aandringen van mijn vriend), maar weet hij natuurlijk niet meer wat waar is en wat niet omdat het zinnetje 'dit was echt alles' net even iets te vaak langs is gekomen in die tijd. En het was niet eens belangrijk! Gewoon puur het feit dat ik het niet pijnlijker wilde maken dan dat het al was. Terwijl dit natuurlijk honderd keer pijnlijker is...
Verder heb ik in de gaten dat ik dat niet alleen in mijn relatie doe, maar vertel ik ook leugentjes tegen mensen als ik denk dat dat minder pijnlijk is voor ze dan de waarheid. Ik realiseer me dit pas sinds kort en heb het idee dat ik een fundamenteel verkeerd aangeleerd gedragspatroon heb ontwikkeld. Ik zit erover te denken om met iemand te gaan praten die me misschien kan helpen om dit patroon te doorbreken. Weet iemand misschien iets?
Nu heb ik tegen mijn vriend halve waarheden verteld over affaires die ik heb gehad toen we even uit elkaar waren. Uiteindelijk is in drie keer stappen de hele waarheid eruit gekomen (na heel veel aandringen van mijn vriend), maar weet hij natuurlijk niet meer wat waar is en wat niet omdat het zinnetje 'dit was echt alles' net even iets te vaak langs is gekomen in die tijd. En het was niet eens belangrijk! Gewoon puur het feit dat ik het niet pijnlijker wilde maken dan dat het al was. Terwijl dit natuurlijk honderd keer pijnlijker is...
Verder heb ik in de gaten dat ik dat niet alleen in mijn relatie doe, maar vertel ik ook leugentjes tegen mensen als ik denk dat dat minder pijnlijk is voor ze dan de waarheid. Ik realiseer me dit pas sinds kort en heb het idee dat ik een fundamenteel verkeerd aangeleerd gedragspatroon heb ontwikkeld. Ik zit erover te denken om met iemand te gaan praten die me misschien kan helpen om dit patroon te doorbreken. Weet iemand misschien iets?
dinsdag 5 juni 2007 om 11:14
Goed dat je het mechanisme in jezelf herkent, Tamar! Ik denk dat je dan al een heel eind op weg bent. Misschien kun je je huisarts om een doorverwijzing vragen? Ik denk dat het echt kan helpen om met een prof te gaan praten - die is belangeloos in de situaties in je leven, waardoor het makkelijker zal zijn om dat liegen achterwege te laten en eerlijk te kijken naar het hoe en wat. Heel veel sterkte!
