Relaties
alle pijlers
Bah, zondag weer moederdag....
dinsdag 8 mei 2007 om 16:01
Hopelijk staat dit verhaal in het juiste topic....
Zondag is het weer moederdag en ik heb er zooooo'n hekel aan.
Niet alleen om het feit dat het een commercieel uitgebuit festijn is, maar vooral omdat het helemaal niet voor de hand liggend is DAT je (nog) een moeder hebt.
Dat laatste is in mijn geval aan de orde. Mijn moeder is een aantal jaren geleden overleden. Ik ben al door het hele rouwproces heen gegaan. Maar elk jaar bij de verjaardag en overlijdensdatum sta je toch even weer stil bij vanalles en nog wat (elke dag wel een keer, maar dan wat meer..)
En ook op moederdag. Je leest dan zoveel in tijdschriften over moeder en dochter. Alsof het zo vanzelfsprekend is dat elke dochter haar moeder nog heeft. Op die dag heb ik echt dubbel het gevoel, oké ik heb geen moeder meer... En dat maakt je dan best even eenzaam.:(
Ik vraag me af of mensen dit herkennen?
Zondag is het weer moederdag en ik heb er zooooo'n hekel aan.
Niet alleen om het feit dat het een commercieel uitgebuit festijn is, maar vooral omdat het helemaal niet voor de hand liggend is DAT je (nog) een moeder hebt.
Dat laatste is in mijn geval aan de orde. Mijn moeder is een aantal jaren geleden overleden. Ik ben al door het hele rouwproces heen gegaan. Maar elk jaar bij de verjaardag en overlijdensdatum sta je toch even weer stil bij vanalles en nog wat (elke dag wel een keer, maar dan wat meer..)
En ook op moederdag. Je leest dan zoveel in tijdschriften over moeder en dochter. Alsof het zo vanzelfsprekend is dat elke dochter haar moeder nog heeft. Op die dag heb ik echt dubbel het gevoel, oké ik heb geen moeder meer... En dat maakt je dan best even eenzaam.:(
Ik vraag me af of mensen dit herkennen?
dinsdag 8 mei 2007 om 16:10
Even een onder de riem steken. Probeer er niet zo bij stil te staan. Moederdag is gewoon 1 commercieel circus. Elke dag zal je bij je moeder zijn met je gedachten. Niet perse op 1 dag. Sterfdag en verjaardag zijn extra moeilijk. Probeer iets met iemand te gaan doen dat je er niet aan hoeft te denken.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
dinsdag 8 mei 2007 om 16:10
ik heb zelf inmiddels kinderen maar vind moederdag vreselijk ! net zoals vaderdag.
Mijn moeder heeft haar kinderen op jonge leeftijd afgestaan. Mijn vader is allang overleden en had ik al jaren niet meer gezien. Dus ook geen ouders.
Ik ben alleen met mijn kinderen (happy single mama) en vind moederdag, vaderdag, oma en opa feest op school enz vreselijk. Snap niet dat dat nog gedaan word in deze tijd waarin heel veel kinderen in gebroken gezinnen opgroeien.
Het is een heel zware tijd voor veel kinderen, die er toch iedere keer weer met de neus op de feiten gedrukt worden dat zij geen kadootje hoeven te maken enz enz.
Mijn moeder heeft haar kinderen op jonge leeftijd afgestaan. Mijn vader is allang overleden en had ik al jaren niet meer gezien. Dus ook geen ouders.
Ik ben alleen met mijn kinderen (happy single mama) en vind moederdag, vaderdag, oma en opa feest op school enz vreselijk. Snap niet dat dat nog gedaan word in deze tijd waarin heel veel kinderen in gebroken gezinnen opgroeien.
Het is een heel zware tijd voor veel kinderen, die er toch iedere keer weer met de neus op de feiten gedrukt worden dat zij geen kadootje hoeven te maken enz enz.
dinsdag 8 mei 2007 om 16:10
Ik ben mijn moeder inderdaad op jonge leeftijd verloren en ben nu nog steeds te jong om moederloos te zijn vind ik.... (25jr).
Het is gewoon jammer dat er door moederdag zoveel aandacht wordt besteed aan de moeder-dochter relatie. Iets wat ik nooit heb gehad. Dus voor mij ook niet vanzelfsprekend. En op zo'n dag weer dubbel confronterend.
Het is gewoon jammer dat er door moederdag zoveel aandacht wordt besteed aan de moeder-dochter relatie. Iets wat ik nooit heb gehad. Dus voor mij ook niet vanzelfsprekend. En op zo'n dag weer dubbel confronterend.
dinsdag 8 mei 2007 om 16:10
dinsdag 8 mei 2007 om 16:15
In principe vind ik dat het altijd moeder-vader-kinder-opa-oma-dag is... Je denkt toch tenslotte altijd aan je dierbaren (ook overledenen). En ik vind het eerlijk gezegt ook een commerciele toestand (valentijnsdag, ook zo iets! :?). Ik snap dat je er op zo'n dag extra bij stilstaat en dat het pijnlijk is, maar bedenk dat al die mensen alleen maar extra de handen uit mouwen steken omdat het MOET. Nou dan is de lol er toch gauw af als je het mij vraagt?!
Ik wens je veel sterkte!
:R
Ik wens je veel sterkte!
:R
dinsdag 8 mei 2007 om 16:19
Luna, ik vind net als sommige andere mensen moederdag (en vaderdag en valentijn...) commercieel gedoe, ik hecht er geen waarde aan. Ik vind het leuk als mijn kinderen me een cadeautje geven, maar wat mij betreft hoeft dat niet op moederdag. Ik vind een onverwacht cadeautje veel leuker.
Het confronteert jou nog eens extra met je verlies, dat is jammer. En datzelfde geldt ook voor moeders en dochters die geen fijne relatie met elkaar hebben.
Probeer niet te veel waarde te hechten aan die dag en bedenk dat veel moeders en dochters helemaal niet zo'n fijne relatie hebben. Het is allemaal nogal opgeklopt, vind ik. Sterkte.
Het confronteert jou nog eens extra met je verlies, dat is jammer. En datzelfde geldt ook voor moeders en dochters die geen fijne relatie met elkaar hebben.
Probeer niet te veel waarde te hechten aan die dag en bedenk dat veel moeders en dochters helemaal niet zo'n fijne relatie hebben. Het is allemaal nogal opgeklopt, vind ik. Sterkte.
dinsdag 8 mei 2007 om 16:22
Mylenevalerie, thanks... Ik probeer er inderdaad niet bij stil te staan. Maar dan koop je weer even een Flair en ja hoor...Bn'ers over hun relatie met hun moeder... Wel staat er ook een verhaal in over een dame die ook haar moeder is verloren, maar kan me daar niet helemaal aan identificeren..
Het punt is ook dat ik mijn moeder nooit "gezond"heb gekend. Ken haar dus ook niet echt, ondanks dat ze in mijn pubertijd is overleden. Ik heb geen leuke anekdotes, vergelijkingen met mij en haar en ga zo maar door.
Dat ik mijn moeder niet heb gekend zoals ze was heb ik al jaren geleden los gelaten, behalve op moederdag borrelt het weer op en irriteer ik me weer vreselijk aan al die happy moeder-dochter verhalen. (fijn voor hun natuurlijk!)
Merel33, inderdaad begrijp ik ook niet waarom er nog zoveel aandacht voor is. Maar als er geld mee te verdienen valt... Het is jammer dat ze zowel met vaderdag als moederdag niet eens de andere kant laten zien (in de bladen bijvoorbeeld).
Het punt is ook dat ik mijn moeder nooit "gezond"heb gekend. Ken haar dus ook niet echt, ondanks dat ze in mijn pubertijd is overleden. Ik heb geen leuke anekdotes, vergelijkingen met mij en haar en ga zo maar door.
Dat ik mijn moeder niet heb gekend zoals ze was heb ik al jaren geleden los gelaten, behalve op moederdag borrelt het weer op en irriteer ik me weer vreselijk aan al die happy moeder-dochter verhalen. (fijn voor hun natuurlijk!)
Merel33, inderdaad begrijp ik ook niet waarom er nog zoveel aandacht voor is. Maar als er geld mee te verdienen valt... Het is jammer dat ze zowel met vaderdag als moederdag niet eens de andere kant laten zien (in de bladen bijvoorbeeld).
dinsdag 8 mei 2007 om 16:25
Mijn kinderen groeien ook op in een gebroken gezin (om één of andere reden blijft dat raar om van je eigen gezinssamenstelling te lezen) en ik heb in Moederdag nou juist iets gevonden waar ik heel erg lekker mee uit de voeten kan.
Want wat vier je nou eigenlijk met moederdag... dat je kinderen hebt. Dus hier is het feest zondag, en we leven er ook echt naar toe samen. Zij met hun geheime werkje van school, Het Vraagteken (O+:D) en ik met mijn belofte van taart omdat ik ga vieren dat ik zooooooo blij ben dat ze mijn kindjes zijn.
Als je jezelf kunt lostrekken uit de conventionele gedachten en met een creatieve en open blik kunt kijken, dan kun je in veel gevallen (heus niet in alle, daar ben ik me echt wel van bewust) een plezierigere wending geven aan nare dingen.
Sterkte in ieder geval zondag voor iedereen voor wie het dit jaar nog wel een vervelende dag is.
Want wat vier je nou eigenlijk met moederdag... dat je kinderen hebt. Dus hier is het feest zondag, en we leven er ook echt naar toe samen. Zij met hun geheime werkje van school, Het Vraagteken (O+:D) en ik met mijn belofte van taart omdat ik ga vieren dat ik zooooooo blij ben dat ze mijn kindjes zijn.
Als je jezelf kunt lostrekken uit de conventionele gedachten en met een creatieve en open blik kunt kijken, dan kun je in veel gevallen (heus niet in alle, daar ben ik me echt wel van bewust) een plezierigere wending geven aan nare dingen.
Sterkte in ieder geval zondag voor iedereen voor wie het dit jaar nog wel een vervelende dag is.
dinsdag 8 mei 2007 om 16:28
Mja Luna, ik snap je frustraties en irritaties heel goed... Maar eigenlijk is dat met alles zo (niet om jou problemen minder te doen lijken hoor, maar wel om te relativeren). Welk blad je ook open slaat, er staan vaak mooie vrouwen in, veel succesverhalen, dat doet gewoon pijn bij diegene die het tegenovergestelde ervaren...
Ik vrees dat het iets is wat je zal moeten accepteren (hoe moeilijk ook!). Want het is niet iets dat zal slijten, vrees is. Elk jaar weer zal je eraan herinnerd worden dat jij je moeder nooit gekend hebt zoals je zou willen. Maar probeer van zo'n dag toch wat leuks te maken, door iets te gaan doen met iemand (desnoods maak je er een jaarlijks ritueel van), waardoor je vooral niet teveel hoeft stil te staan bij het fenomeen moederdag...
:R
Ik vrees dat het iets is wat je zal moeten accepteren (hoe moeilijk ook!). Want het is niet iets dat zal slijten, vrees is. Elk jaar weer zal je eraan herinnerd worden dat jij je moeder nooit gekend hebt zoals je zou willen. Maar probeer van zo'n dag toch wat leuks te maken, door iets te gaan doen met iemand (desnoods maak je er een jaarlijks ritueel van), waardoor je vooral niet teveel hoeft stil te staan bij het fenomeen moederdag...
:R
dinsdag 8 mei 2007 om 16:31
Luna, als je 25 bent dan is de kans groot dat er nog een hoop mensen in leven zijn van de generatie van je moeder. Mensen die haar wel gezond gekend hebben. Misschien is het een idee om op moederdag één van die mensen op te zoeken en te vragen je een mooi/leuk/ontroerend verhaal te vertellen over je moeder uit de tijd vóór ze ziek werd. Nu jij volwassen wordt zullen voor veel mensen ook de gelijkenissen tussen jullie op gaan vallen.
Ik vind het verdrietig om te lezen dat je leeft met het idee dat je geen moeder hebt. Dood of niet, ze leeft voort in jou en in die zin bestaat ze echt ook nu nog.
Veel sterkte de komende dagen *;
Ik vind het verdrietig om te lezen dat je leeft met het idee dat je geen moeder hebt. Dood of niet, ze leeft voort in jou en in die zin bestaat ze echt ook nu nog.
Veel sterkte de komende dagen *;
dinsdag 8 mei 2007 om 16:40
Het is niet zo dat ik er nou een enorm drama van maak.
Het is slechts een ergernis. Op de dag zelf ga ik prima vermaken!
Maar die aanloop er naar toe. Loop eens een Etos binnen, koop eens een vrouwenblad etc.
Sprankelend, leuk hoe jij die dag invult. Ik heb zelf geen kinderen, maar wanneer dat wel het geval zou zijn heeft die dag wellicht ook een andere invulling/betekenis.
Noor, ik heb dit al jaren terug geaccepteerd. Ik vind het gewoon even irritant dat ik denk, rot toch op met die verhalen. Natuurlijk zijn er meer dingen aan te halen (zoals idd de ultra slanke dames in de bladen). Daar gaat het mij niet om. Het slijt inderdaad niet. Maar ik vroeg me gewoon af of ik de enige was. Je hoort er namelijk niet veel over....
Het is slechts een ergernis. Op de dag zelf ga ik prima vermaken!
Maar die aanloop er naar toe. Loop eens een Etos binnen, koop eens een vrouwenblad etc.
Sprankelend, leuk hoe jij die dag invult. Ik heb zelf geen kinderen, maar wanneer dat wel het geval zou zijn heeft die dag wellicht ook een andere invulling/betekenis.
Noor, ik heb dit al jaren terug geaccepteerd. Ik vind het gewoon even irritant dat ik denk, rot toch op met die verhalen. Natuurlijk zijn er meer dingen aan te halen (zoals idd de ultra slanke dames in de bladen). Daar gaat het mij niet om. Het slijt inderdaad niet. Maar ik vroeg me gewoon af of ik de enige was. Je hoort er namelijk niet veel over....
dinsdag 8 mei 2007 om 16:44
dinsdag 8 mei 2007 om 16:47
"grappig" dat dit topic opgestart is want ik zat nou inderdaad toevallig gisteren nog te denken dat het voor mensen die (net) hun moeder verloren zijn, echt vreselijk vervelend moet zijn om overal geconfronteerd te worden met moederdag en gezellige moeder-dingen.Aan de andere kant: je kan niet overal rekening mee houden...Valentijnsdag is ook bijzonder pijnlijk als je relatie net uit is bijvoorbeeld, maar ja...Zelf vind ik het allemaal ook vooral commerciele onzin n het mag best wat minder allemaal.Sterkte iig!
dinsdag 8 mei 2007 om 16:53
Sprankelend, nog even een reactie op je berichtje.
Mijn vader leeft nog en heb regelmatig wat aan hem gevraagd, maar elke keer krijg ik van die summiere informatie. De familie van moeder zie ik niet meer (wil ook niet...) en waar ik haar vroegere vriendinnen kan vinden mag joost weten. Ze is alweer 10 jaar geleden overleden en daarvoor 13 jaar ziek geweest (dus ook zowat al haar vriendinnen kwijt geraakt...)
Daarnaast lijkt het me ook doooood eng... Heel confronterend natuurlijk.
Mijn moeder zit in mijn hart. En ik weet ook dat ik als 2 druppels water op haar lijk, maar ik heb het zelf niet mogen ervaren helaas...
Mijn vader leeft nog en heb regelmatig wat aan hem gevraagd, maar elke keer krijg ik van die summiere informatie. De familie van moeder zie ik niet meer (wil ook niet...) en waar ik haar vroegere vriendinnen kan vinden mag joost weten. Ze is alweer 10 jaar geleden overleden en daarvoor 13 jaar ziek geweest (dus ook zowat al haar vriendinnen kwijt geraakt...)
Daarnaast lijkt het me ook doooood eng... Heel confronterend natuurlijk.
Mijn moeder zit in mijn hart. En ik weet ook dat ik als 2 druppels water op haar lijk, maar ik heb het zelf niet mogen ervaren helaas...
dinsdag 8 mei 2007 om 16:55
Mja snap ik Luna, ik moet eerlijk zeggen dat ik me er ook dood aan erger... Die lange aanlopen altijd (in de zomer liggen de pepernoten alweer in de winkel, ook zo wat!). Misschien zou het inderdaad eens goed zijn aandacht te besteden rond deze tijd (in bladen) aan mensen die hun moeder verloren zijn...
dinsdag 8 mei 2007 om 16:59
Ik snap dat het dóódeng is. Het is alleen de enige manier die ik kan bedenken waarop je kunt ervaren dat je weldegelijk een moeder hebt (tisnieveel, ik weet 't ).
Als je durft is internet natuurlijk goud waard. Sites als Schoolbank kunnen je zo een overzicht geven van de mensen die in een bepeeld jaar in een bepaalde klas van een bepaalde school zaten. Dat zijn gegevens die je met wellicht zou kunnen achterhalen over je moeder. Of de nog stoutere schoenen aan en hier en daar een oproepje plaatsen. Over het algemeen vinden mensen het heel erg fijn als ze een ander mens kunnen helpen. Kijk maar naar het forum
Als je durft is internet natuurlijk goud waard. Sites als Schoolbank kunnen je zo een overzicht geven van de mensen die in een bepeeld jaar in een bepaalde klas van een bepaalde school zaten. Dat zijn gegevens die je met wellicht zou kunnen achterhalen over je moeder. Of de nog stoutere schoenen aan en hier en daar een oproepje plaatsen. Over het algemeen vinden mensen het heel erg fijn als ze een ander mens kunnen helpen. Kijk maar naar het forum
dinsdag 8 mei 2007 om 17:13
Inderdaad, of het nu gaat om pasen, valentijnsdag of moederdag.
Er hoort allemaal een hoop poeha bij schijnbaar.
Ik doe er niet aan mee! (ook bij mij geen paasei gezien dit jaar in huize Luna)
Natuurlijk kunnen ze geen rekening houden met iedereen.
Moederdag moet vooral gevierd worden voor de mensen die het willen.
Er hoort allemaal een hoop poeha bij schijnbaar.
Ik doe er niet aan mee! (ook bij mij geen paasei gezien dit jaar in huize Luna)
Natuurlijk kunnen ze geen rekening houden met iedereen.
Moederdag moet vooral gevierd worden voor de mensen die het willen.
dinsdag 8 mei 2007 om 17:21
Ik denk wel dat ik een vriendin van mijn moeder kan traceren...
Durf alleen niet zo goed.... Ik zou in principe ook met mijn broers hierover kunnen praten, maar heb niet zo'n band met hun en ben bang dat ik een beerput van emoties open trek aan beiden kanten.
Misschien zou het goed zijn..... Ik weet van mijn schoonzusjes dat het ook hun weleens bezig houdt (logisch!). We bespreken het echter nooit als broer/zus onder mekaar.
Ik ben ook heel bang dat het te confronterend is, net als een ontmoeting met een vriendin van mijn moeder.
Het gaat nu net goed met me! Maar het zal wel een keer moeten, want hoe ouder je wordt hoe je meer je daar toch naar verlangt.
Ik kan er met vriendinnen en partner goed over praten. Logisch, die zijn er niet bij geweest.
Ik ben bang dat mijn "muur"afbrokkelt en van de ene kant heb ik daar helemaal geen zin in.
Ik ben in ieder geval blij met ieders reactie! En inderdaad, ze zouden best wat aandacht mogen besteden aan (jonge) mensen die een van de ouders is verloren. Ook hier op het topic lees ik er niet veel over....
Durf alleen niet zo goed.... Ik zou in principe ook met mijn broers hierover kunnen praten, maar heb niet zo'n band met hun en ben bang dat ik een beerput van emoties open trek aan beiden kanten.
Misschien zou het goed zijn..... Ik weet van mijn schoonzusjes dat het ook hun weleens bezig houdt (logisch!). We bespreken het echter nooit als broer/zus onder mekaar.
Ik ben ook heel bang dat het te confronterend is, net als een ontmoeting met een vriendin van mijn moeder.
Het gaat nu net goed met me! Maar het zal wel een keer moeten, want hoe ouder je wordt hoe je meer je daar toch naar verlangt.
Ik kan er met vriendinnen en partner goed over praten. Logisch, die zijn er niet bij geweest.
Ik ben bang dat mijn "muur"afbrokkelt en van de ene kant heb ik daar helemaal geen zin in.
Ik ben in ieder geval blij met ieders reactie! En inderdaad, ze zouden best wat aandacht mogen besteden aan (jonge) mensen die een van de ouders is verloren. Ook hier op het topic lees ik er niet veel over....
dinsdag 8 mei 2007 om 17:22
Maar luna, je hebt toch altijd een moeder?! Ook al leeft ze niet meer ze zal altijd je moeder zijn en blijven. Jij altijd haar kind. en op moederdag kun jij ook even op een speciale manier aan haar denken, door bv wat bloemen bij een foto te zetten of een graf of door over haar te vertellen.
Ook al leeft je moeder niet meer dan betekend dat toch niet dat ze niet meer bestaat en dat moederdag daarom geen waarde meer zou hebben.
Uiteraard hoef je niet mee te doen aan een commercieel feest. Maar om er nu zo'n hekel aan te hebben. je kan het ook positief omdraaien en ook op jouw manier even op een speciale manier aan je moeder te denken. Hoeft niet, mag en zo gezien hoef je ook helemaal geen hekel meer te hebben aan moederdag.
Want ook als je moeder nog wel leeft is het iets vrijblijvends. Een speciale dag waarin je je moeder op een speciale manier eert. Of die nu nog leeft of niet.
Ook al leeft je moeder niet meer dan betekend dat toch niet dat ze niet meer bestaat en dat moederdag daarom geen waarde meer zou hebben.
Uiteraard hoef je niet mee te doen aan een commercieel feest. Maar om er nu zo'n hekel aan te hebben. je kan het ook positief omdraaien en ook op jouw manier even op een speciale manier aan je moeder te denken. Hoeft niet, mag en zo gezien hoef je ook helemaal geen hekel meer te hebben aan moederdag.
Want ook als je moeder nog wel leeft is het iets vrijblijvends. Een speciale dag waarin je je moeder op een speciale manier eert. Of die nu nog leeft of niet.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 8 mei 2007 om 18:25
Ik herken ook wel iets in je verhaal alleendan een beetje andersom.
Al die moeders die lekker verwend worden zondag, kleurplaten krijgen en natte zoenen... Ook ik had graag moeder willen zijn, maar helaas.
Ook dit is rond moederdag ff altijd extra gevoelig.
En toch probeer ik er ook een beetje van te genieten, als ik dan zo'n klein kereltje met een euro in zijn hand zie rondsnuffelen bij de drogist...
Voor iedereen die óf een moeder óf een kindje moet missen: Sterkte, en probeer die dag eens even stil te staan bij wat je wél hebt (of hebt gehad), i.p.v. wat jemoet missen! Een dikke knuffel voor jullie allemaal *;.
Al die moeders die lekker verwend worden zondag, kleurplaten krijgen en natte zoenen... Ook ik had graag moeder willen zijn, maar helaas.
Ook dit is rond moederdag ff altijd extra gevoelig.
En toch probeer ik er ook een beetje van te genieten, als ik dan zo'n klein kereltje met een euro in zijn hand zie rondsnuffelen bij de drogist...
Voor iedereen die óf een moeder óf een kindje moet missen: Sterkte, en probeer die dag eens even stil te staan bij wat je wél hebt (of hebt gehad), i.p.v. wat jemoet missen! Een dikke knuffel voor jullie allemaal *;.
dinsdag 8 mei 2007 om 18:43
Ik herken het gevoel daarom juist wel; dit is mijn eerste moederdag als moeder en de eerste moederdag zonder moeder.
Heb nooit erg veel op gehad met moederdag en vaderdag, maar het voelt nu best wel raar.
Maar hey, daar kunnen ze toch geen rekening mee houden?! Moederdag bestaat nu eenmaal. Mijn moeder ging dood in de maand van de borstkanker, dat vond ik iets confronterender.
woensdag 9 mei 2007 om 11:09
Elk jaar weerkomt het terugsoms kruipt het jaar voorbijdan de laatste maand ineens heel vlugHet blijft een moeilijke dagvol emotie en verdrietgemis is nog zo aanwezigmoederdag zonder moeder kan gewoon nietlieve mam voor joudit jaar toch een moederdaggedichtomdat ik zoveel van je houzie je foto met een glimlach op je gezichtmoederdag toch een beetjeeen feest voor mij dit jaarwant twee kleine dreutels staan die dag toch voor me klaarMet een versje en een knutselgemaakt met veel plezierzodat het verdriet en gemistoch een bijzonder plaatsje krijgt hierDankjewel mam, voor alle keren dat ik moederdag MET je heb mogen vieren.Voor iedereen die het komende zondag zonder moeder moeten doen. Het is de tweede keer voor mij en het rouwproces wordt wat milder, het gemis alleen maar groter.
