Relaties
alle pijlers
Bestaat dit/kan dit?
dinsdag 25 september 2007 om 00:40
Mijn 'issue'
Ik ben helemaal weg van een docent van wie ik les krijg.
Dit is sinds kort en de eerste keer dat ik hem zag, was ik helemaal weg van hem. Zijn voorkomen, zijn manier van praten, les geven etc....'
Het probleem is, of nou ja probleem.... hij is 42 jaar en ik ben 24 jaar.
Tijdje geleden kwam ik hem toevallig ergens tegen en ik vroeg hem in het voorbijgaan naar de weg; ik stond er niet eens bij stil dat dit mijn docent was. Hij was erg relaxed en vriendelijk.
De keer daarop had ik les van hem, en kwam hem per ongeluk tegen bij de lift. Hij maakte een praatje met me over zijn college en vroeg me wat ik ervan vond. Of het te volgen was of niet en ik zag dat hij ook verlegen werd...we voelden ons beiden niet op ons gemak, maar toch praten we met elkaar en ik voelde een aantrekkingskracht. We stapten de lift binnen en hij had op de 5de verdieping gedrukt. Ik moest op de 2de eruit om koffie te halen. Toen zag ik hem ook achter me naar buiten komen; waarschijnlijk had hij zich bedacht en wilde ook koffie hebben. Maar...op dat moment werd ik aangesproken door een meisje uit me klas...dus daar ging de gelegenheid om met hem verder ta praten aan mijn neus voorbij.
Vandaag zag ik hem wederom...hij groette me alleen.
Mensen, ik vermoed dat dit verhaal op julie waarschijnlijk kinderachtig en naif zal overkomen...maar ik ben zo verliefd dat ik er niks aan kan doen.
Ik weet niet of jullie het herkennen...tenminste of dat het mogelijk is...dat als jij je erg ongemakkelijk maar desondanks aangetrokken voelt tot een persoon of dat dan ook wederzijds kan zijn op dat moment.
En even een andere opmerking; Ik word door veel mensen als knap en opvallend omschreven (absoluut niet eigen idee,,,verre van dat) Ook is het zo dat met name oudere mannen gecharmeerd zijn van mij, dus vaker dan jongens van mijn eigen leeftijd.
Mijn vraag is dan ook; heeft iemand ervaring hiermee en is er iemand die mij advies kan geven wat ik het beste kan doen; hoe ik dit het beste kan aanpakken. Kan iemand 'in de glazen bol kijken' en zeggen of dit wat ik hier heb verteld pure verbeelding is.
Laatste opmerking: Beoordeel me niet gelijk negatief vanwege mijn schrijfstijl. Heb hier vaker op- en aanmerkingen over gehad, ik bedoel het niet zo stom, zoals ik met hier heb verwoord.
Groetjes en bedankt voor het lezen.
Ik ben helemaal weg van een docent van wie ik les krijg.
Dit is sinds kort en de eerste keer dat ik hem zag, was ik helemaal weg van hem. Zijn voorkomen, zijn manier van praten, les geven etc....'
Het probleem is, of nou ja probleem.... hij is 42 jaar en ik ben 24 jaar.
Tijdje geleden kwam ik hem toevallig ergens tegen en ik vroeg hem in het voorbijgaan naar de weg; ik stond er niet eens bij stil dat dit mijn docent was. Hij was erg relaxed en vriendelijk.
De keer daarop had ik les van hem, en kwam hem per ongeluk tegen bij de lift. Hij maakte een praatje met me over zijn college en vroeg me wat ik ervan vond. Of het te volgen was of niet en ik zag dat hij ook verlegen werd...we voelden ons beiden niet op ons gemak, maar toch praten we met elkaar en ik voelde een aantrekkingskracht. We stapten de lift binnen en hij had op de 5de verdieping gedrukt. Ik moest op de 2de eruit om koffie te halen. Toen zag ik hem ook achter me naar buiten komen; waarschijnlijk had hij zich bedacht en wilde ook koffie hebben. Maar...op dat moment werd ik aangesproken door een meisje uit me klas...dus daar ging de gelegenheid om met hem verder ta praten aan mijn neus voorbij.
Vandaag zag ik hem wederom...hij groette me alleen.
Mensen, ik vermoed dat dit verhaal op julie waarschijnlijk kinderachtig en naif zal overkomen...maar ik ben zo verliefd dat ik er niks aan kan doen.
Ik weet niet of jullie het herkennen...tenminste of dat het mogelijk is...dat als jij je erg ongemakkelijk maar desondanks aangetrokken voelt tot een persoon of dat dan ook wederzijds kan zijn op dat moment.
En even een andere opmerking; Ik word door veel mensen als knap en opvallend omschreven (absoluut niet eigen idee,,,verre van dat) Ook is het zo dat met name oudere mannen gecharmeerd zijn van mij, dus vaker dan jongens van mijn eigen leeftijd.
Mijn vraag is dan ook; heeft iemand ervaring hiermee en is er iemand die mij advies kan geven wat ik het beste kan doen; hoe ik dit het beste kan aanpakken. Kan iemand 'in de glazen bol kijken' en zeggen of dit wat ik hier heb verteld pure verbeelding is.
Laatste opmerking: Beoordeel me niet gelijk negatief vanwege mijn schrijfstijl. Heb hier vaker op- en aanmerkingen over gehad, ik bedoel het niet zo stom, zoals ik met hier heb verwoord.
Groetjes en bedankt voor het lezen.
donderdag 27 september 2007 om 21:20
@laura 289
jammer dat ik verwarring schep...maar ik had het ook over de inhoud van mijn topic. Je kan niet een conclusie over mij als persoon trekken op basis van wat ik jullie vertel, alhoewel... je kan altijd een conclusie trekken, maar je moet er niet vanuit gaan dat deze helemaal van toepassing is op mij als persoon.
Maar goed, dat doet er verder niet toe....is ook niet zo bijster interessant mijns inziens. :-)
Jij bedankt dat je er nog even op in bent gegaan.
verder iedereen bedankt voor de reacties.
En speciale aan mylene valerie!
Verder tja...heb ik alleen een vraag aan elle....omdat zij ook een docente is en een objectieve mening kan geven (hoop dat ze nog even zal kijken)
Is het raar om hem na de colleges (in december) op hem afstappen en hem uit te nodigen om wat te gaan drinken? Of is dit zo oncorrect?
Verder heb ik vandaag wederom ee praatje met hem gemaakt...hij is inderdaad gewoon erg vriendelijk, meer ook niet. Maar ja, ik vind hem zo leuk..dat ik iets wil ondernemen. Zonder hem in discrediet te brengen (vandaar wachten na de colleges)
God zeg; stel je voor blijkt ie gay te zijn! Zou wel wat zijn (en nee ik bedoel niet dat als hij me afwijst hij wel gay moet zijn)
Dit zou de eerste keer zijn dat ik iemand uit vraag.
PS> mylene: met die jongen heb ik een relatie van +- 4 maanden gehad, maar hij was het niet voor mij. Ik was niet verliefd, dus heb t uitgemaakt.
jammer dat ik verwarring schep...maar ik had het ook over de inhoud van mijn topic. Je kan niet een conclusie over mij als persoon trekken op basis van wat ik jullie vertel, alhoewel... je kan altijd een conclusie trekken, maar je moet er niet vanuit gaan dat deze helemaal van toepassing is op mij als persoon.
Maar goed, dat doet er verder niet toe....is ook niet zo bijster interessant mijns inziens. :-)
Jij bedankt dat je er nog even op in bent gegaan.
verder iedereen bedankt voor de reacties.
En speciale aan mylene valerie!
Verder tja...heb ik alleen een vraag aan elle....omdat zij ook een docente is en een objectieve mening kan geven (hoop dat ze nog even zal kijken)
Is het raar om hem na de colleges (in december) op hem afstappen en hem uit te nodigen om wat te gaan drinken? Of is dit zo oncorrect?
Verder heb ik vandaag wederom ee praatje met hem gemaakt...hij is inderdaad gewoon erg vriendelijk, meer ook niet. Maar ja, ik vind hem zo leuk..dat ik iets wil ondernemen. Zonder hem in discrediet te brengen (vandaar wachten na de colleges)
God zeg; stel je voor blijkt ie gay te zijn! Zou wel wat zijn (en nee ik bedoel niet dat als hij me afwijst hij wel gay moet zijn)
Dit zou de eerste keer zijn dat ik iemand uit vraag.
PS> mylene: met die jongen heb ik een relatie van +- 4 maanden gehad, maar hij was het niet voor mij. Ik was niet verliefd, dus heb t uitgemaakt.
donderdag 27 september 2007 om 21:42
HIJ IS JE DOCENT!!!! Dus je kunt het beter vergeten. Niet vragen of ie wat met je gaat drinken. Tenzij je meerdere mensen uitnodigd. Niet dromen over wat kan komen want er is niets. Hij doet gewoon aardig, normaal tegen je. En jij? Jij denkt volgens mij dat hij je helemaal super vind. Volgens mij ben je gewoon student nr zoveel voor hem, iemand aan wie hij zijn kennis wil overdragen. Daar verdient hij zijn geld mee. Niets meer of minder.
donderdag 27 september 2007 om 21:54
I know Dushi,
Ik heb ook aangegeven dat hij alleen maar aardig en normaal doet, niet meer en niet minder.
Ik zeg alleen dat IK HEM erg leuk vind.
Ik maak er geen mooi verhaal van. Staat nergens in mijn posting. Ben wat hem betreft erg objectief. Ik denk dat hij ook helemaal niet stil staat bij t feit dat ik leuk vind.
Alleen ja, ik zit ermee...ik vind hem leuk en wil uiting daaraan geven....that's all
Ik heb ook aangegeven dat hij alleen maar aardig en normaal doet, niet meer en niet minder.
Ik zeg alleen dat IK HEM erg leuk vind.
Ik maak er geen mooi verhaal van. Staat nergens in mijn posting. Ben wat hem betreft erg objectief. Ik denk dat hij ook helemaal niet stil staat bij t feit dat ik leuk vind.
Alleen ja, ik zit ermee...ik vind hem leuk en wil uiting daaraan geven....that's all
woensdag 3 oktober 2007 om 14:23
Sorry, ik zie dit nu pas weer, neem aan dat je mij bedoelde maar ik had het even niet gezien.
Eh, ja, ik zou het wel een beetje raar vinden als een student mij uitnodigde om iets te gaan drinken na een college. Ténzij je bv een werkgroepje met hem hebt gehad en je met het hele groepje gaat. Zo van "he jongens, eindelijk klaar, we gaan met z'n allen iets drinken!". Dan is het niet zo gek om hem mee te vragen, en als hij jou ziet zitten zorgt ie er heus wel voor dat hij als laatste overblijft.
Misschien is het klimaat op jouw opleiding anders, maar hier is het echt ongebruikelijk dat studenten en docenten samen de kroeg ingaan, tenzij om een speciaal project af te sluiten of zo. En het is zó ontzettend not done voor een docent om iets met een student te beginnen, dat de meeste docenten die boot een beetje afhouden.
maandag 10 december 2007 om 19:43
Kijk uit kijk uit. Hij kan idd zijn baan verliezen maar meer dan dat. Hij kan een aantekening krijgen in zijn dossier, zodat bij iedere andere sollicitaite dat bekend wordt. Een relatie tussen leraar en leerling is in die wereld simpelweg not done.. En hij behoort dat te weten.
En volgens mij kan hij zelfs zijn licentie verliezen. Dit is spelen met vuur.. Het zou pas kunnen werken wanneer hij of jij niet meer bij de zelfde school zouden zijn.
Succes verder.
En volgens mij kan hij zelfs zijn licentie verliezen. Dit is spelen met vuur.. Het zou pas kunnen werken wanneer hij of jij niet meer bij de zelfde school zouden zijn.
Succes verder.
maandag 10 december 2007 om 22:47
hahahaha inderdaad zeg, snelle reactie
he, ik ben nog steeds weg van hem......en verder is er niks, maar dan ook niks gebeurd.
Ik voel me enorm aangetrokken tot hem en ik hoop dat het klopt wat een andere forummer bij een soortgelijke topic heeft geschreven......dat aantrekkingskracht altijd wederzijds is......maar goed, die heb ik zelf weer ontkracht door te zeggen dat ik niet denk dat het klopt...anders had ik Wenthworth Miller (van serie prisonbreak) aan mijn zijde gehad nu (aantrekkingskracht van mijn kant is beyond enorm....
God zeg....ik blijf hopen dat ...ja ik weet het ook niet....
Is vervelend, je vindt iemand leuk en je kan er niks mee....verliefd zijn kan leuk zijn ....maar tegelijkertijd ook zo vermoeiend
he, ik ben nog steeds weg van hem......en verder is er niks, maar dan ook niks gebeurd.
Ik voel me enorm aangetrokken tot hem en ik hoop dat het klopt wat een andere forummer bij een soortgelijke topic heeft geschreven......dat aantrekkingskracht altijd wederzijds is......maar goed, die heb ik zelf weer ontkracht door te zeggen dat ik niet denk dat het klopt...anders had ik Wenthworth Miller (van serie prisonbreak) aan mijn zijde gehad nu (aantrekkingskracht van mijn kant is beyond enorm....
God zeg....ik blijf hopen dat ...ja ik weet het ook niet....
Is vervelend, je vindt iemand leuk en je kan er niks mee....verliefd zijn kan leuk zijn ....maar tegelijkertijd ook zo vermoeiend
maandag 10 december 2007 om 22:57
maar goed, het is wel zo'n professor die ...hoe moet ik het zeggen, vrij flirterig is....
ik had een laatste college van hem gehad en op een gegeven moment stond ik buiten in het parkje voor onze universiteitsgebouw sigaretje te roken en later kwam hij ook bij me staan. Dus ik wenste hem veel geluk verder en hij zei dat dat niet nodig was want we zouden elkaar vast weer zien hier.....
Weet je...pffff als iemand me advies zou kunnen geven hoe ik hem KON benaderen (ipv uit mijn hoofd te zetten, lukt niet want verliefd is verliefd) zou ik diegen dankbaar zijn.....
maar ja...ik zal wel weer commentaar krijgen dat ik weer reageer hier op viva forum...hopeloos (ik dan he ;) )
Groetjes,
nepperT ;)
ik had een laatste college van hem gehad en op een gegeven moment stond ik buiten in het parkje voor onze universiteitsgebouw sigaretje te roken en later kwam hij ook bij me staan. Dus ik wenste hem veel geluk verder en hij zei dat dat niet nodig was want we zouden elkaar vast weer zien hier.....
Weet je...pffff als iemand me advies zou kunnen geven hoe ik hem KON benaderen (ipv uit mijn hoofd te zetten, lukt niet want verliefd is verliefd) zou ik diegen dankbaar zijn.....
maar ja...ik zal wel weer commentaar krijgen dat ik weer reageer hier op viva forum...hopeloos (ik dan he ;) )
Groetjes,
nepperT ;)
maandag 10 december 2007 om 23:48
dinsdag 11 december 2007 om 01:52
Ha ana, lastig om verliefd te zijn op je docent. Maar dat gebeurt wel vaker. Grote kans dat je docent er niks achter zoekt. En gezien zijn leeftijd zal hij zeker bezet zijn dus wees gewoon verliefd in stilte en bemin hem in je dromen. In de werkelijkheid ga je gewoon op zoek naar een jongen van je eigen leeftijd die niet in status, aanzien en macht boven je staat. (het liefst natuurlijk een sporter dan kan ie je ook nog op dat vlak helpen)
Enne, ik lees je prima hoor
Enne, ik lees je prima hoor
dinsdag 11 december 2007 om 10:17
Tja hoe, da's een kwestie van maar doen. Of je het moet doen is een tweede. Ik zou het niet doen zelf vermoed ik, ik denk dat er teveel problemen bij kunnen komen kijken. Maar dat is makkelijk gezegd.
Ik kan niet bepalen voor je of hij je leuk vindt, wat je hebt verteld kan geheel onschuldig zijn maar aan de andere kant kunnen de meest ogenschijnlijk onschuldige momenten toch heel beladen zijn en dat weet jij alleen, dat voel je op dat moment. Dat kun je hier niet in woorden vastleggen.
En trouwens, ik vind je manier van posten erg veranderd, veel rustiger en overzichtelijker dan eerst. Dus je hoeft niet bang te zijn denk ik om een verkeerde indruk te wekken van jezelf hier. Ik vond je uberhaupt toen al een grappige meid maar 't is nu wat kalmer lijkt het. Wilde ik nog even zeggen .
Ik kan niet bepalen voor je of hij je leuk vindt, wat je hebt verteld kan geheel onschuldig zijn maar aan de andere kant kunnen de meest ogenschijnlijk onschuldige momenten toch heel beladen zijn en dat weet jij alleen, dat voel je op dat moment. Dat kun je hier niet in woorden vastleggen.
En trouwens, ik vind je manier van posten erg veranderd, veel rustiger en overzichtelijker dan eerst. Dus je hoeft niet bang te zijn denk ik om een verkeerde indruk te wekken van jezelf hier. Ik vond je uberhaupt toen al een grappige meid maar 't is nu wat kalmer lijkt het. Wilde ik nog even zeggen .
dinsdag 11 december 2007 om 10:52
Ik werk ook op de universiteit. En ik word altijd een onpasselijk van die geile ouwe bokken die over hun studentes heen kwijlen in de kroeg. Bah.
Maar hoe dan ook, het lijkt mij geen goed plan. Als hij koosjer is dan wacht hij netjes tot je afgestudeert bent (zo'n geval heb ik gezien, maar daar was het leeftijdsverschil lang niet zo groot als bij jou. relatie is trouwens niet blijvend gebleken). Oh, er is nog een relatie bij ons tussen een docent en een student. Maar ook hier is het leeftijdsverschil minder groot dan bij jou (23 - 31 denk ik). En zelfs dit vind ik eigenlijk al niet goed, van beide kanten. Ik bedoel, het is out in the open, en gemeld bij de juiste instanties, en zij zorgen dat zij niet bij hem in college komt ed. maar het lijkt mij een ongelijke relatie (hij is de leraar, zij de student, volgens mij werkt dat ook door in je relatie, "ik vertel wel even hoe het zit, meisje"...), en voor hem lijkt het me proffesioneel gezien onhandig . Er wordt veel over gepraat, en niet in flatterende bewoordingen tav hem, door het andere personeel. En ook voor je overwicht onder studenten lijkt dit mij vrij killing.
Maar ja, my two cents, stay clear, voor jullie beider bestwil.
Maar hoe dan ook, het lijkt mij geen goed plan. Als hij koosjer is dan wacht hij netjes tot je afgestudeert bent (zo'n geval heb ik gezien, maar daar was het leeftijdsverschil lang niet zo groot als bij jou. relatie is trouwens niet blijvend gebleken). Oh, er is nog een relatie bij ons tussen een docent en een student. Maar ook hier is het leeftijdsverschil minder groot dan bij jou (23 - 31 denk ik). En zelfs dit vind ik eigenlijk al niet goed, van beide kanten. Ik bedoel, het is out in the open, en gemeld bij de juiste instanties, en zij zorgen dat zij niet bij hem in college komt ed. maar het lijkt mij een ongelijke relatie (hij is de leraar, zij de student, volgens mij werkt dat ook door in je relatie, "ik vertel wel even hoe het zit, meisje"...), en voor hem lijkt het me proffesioneel gezien onhandig . Er wordt veel over gepraat, en niet in flatterende bewoordingen tav hem, door het andere personeel. En ook voor je overwicht onder studenten lijkt dit mij vrij killing.
Maar ja, my two cents, stay clear, voor jullie beider bestwil.
woensdag 12 december 2007 om 21:43
Hai Ana,
Leuk en lastig, zo'n verliefdheid op je docent. Ik snap dat je het liefste verliefd wilt blijven en wilt proberen uit te zoeken of hij ook iets voor jou voelt. Maar de mogelijkheid bestaat heel goed dat hij echt niks in jou ziet. Je verhaal van je ontmoetingen (in september) deden me even denken aan een vroegere vriendin van mij.
Jaren geleden was ze ongelukkig in haar huwelijk, samen hadden ze 2 kinderen. Ze vertelde me op een gegeven moment dat ze verliefd was op haar huisarts. Ze was hem een keer tegen gekomen in de stad, met een vrouw, van wie ze zeker wist dat het zijn zus was en niet zijn echtgenote ('dat zag ik gewoon aan hoe hij deed') en hij keek haar op een gegeven moment even lang aan en keek toen weer weg. Door die blik (de goeie man dacht waarschijnlijk 'hé die ken. waarvan ook alweer?') ging ze zich allerlei dingen inbeelden. Ze ging zelfs extra vaak met haar kinderen naar het bezoekuur en fietste langs zijn huis (!). Ze was ervan overtuigd dat hij geen gelukkig huwelijk had.
Op een gegeven moment trok ze de stoute schoenen aan en belde hem op vrijdagavond thuis op, onder het voorwendsel dat ze een vraag had over wat hij laatst had gezegd toen ze op bezoekuur was met haar ene kind (notabene: manlief zat in de woonkamer, zij zat boven te bellen) Hij reageerde niet helemaal hoe ze had gehoopt. Hij was geïrriteerd dat ze hem belde, liet dat ook duidelijk blijken, vroeg hoe ze eigenlijk aan zijn privé-nummer kwam en gaf te verstaan dat ze maandagochtend naar de praktijk kon bellen met vragen. Oeps... En nog vroeg ze mij: 'Wat zou hij daarmee bedoeld hebben?'
Ik weet niet hoe het afgelopen is, ik ben haar uit het oog verloren. Dus misschien is ze wel gescheiden van haar man en inmiddels zielsgelukkig met haar huisarts getrouwd.....
Lova
Leuk en lastig, zo'n verliefdheid op je docent. Ik snap dat je het liefste verliefd wilt blijven en wilt proberen uit te zoeken of hij ook iets voor jou voelt. Maar de mogelijkheid bestaat heel goed dat hij echt niks in jou ziet. Je verhaal van je ontmoetingen (in september) deden me even denken aan een vroegere vriendin van mij.
Jaren geleden was ze ongelukkig in haar huwelijk, samen hadden ze 2 kinderen. Ze vertelde me op een gegeven moment dat ze verliefd was op haar huisarts. Ze was hem een keer tegen gekomen in de stad, met een vrouw, van wie ze zeker wist dat het zijn zus was en niet zijn echtgenote ('dat zag ik gewoon aan hoe hij deed') en hij keek haar op een gegeven moment even lang aan en keek toen weer weg. Door die blik (de goeie man dacht waarschijnlijk 'hé die ken. waarvan ook alweer?') ging ze zich allerlei dingen inbeelden. Ze ging zelfs extra vaak met haar kinderen naar het bezoekuur en fietste langs zijn huis (!). Ze was ervan overtuigd dat hij geen gelukkig huwelijk had.
Op een gegeven moment trok ze de stoute schoenen aan en belde hem op vrijdagavond thuis op, onder het voorwendsel dat ze een vraag had over wat hij laatst had gezegd toen ze op bezoekuur was met haar ene kind (notabene: manlief zat in de woonkamer, zij zat boven te bellen) Hij reageerde niet helemaal hoe ze had gehoopt. Hij was geïrriteerd dat ze hem belde, liet dat ook duidelijk blijken, vroeg hoe ze eigenlijk aan zijn privé-nummer kwam en gaf te verstaan dat ze maandagochtend naar de praktijk kon bellen met vragen. Oeps... En nog vroeg ze mij: 'Wat zou hij daarmee bedoeld hebben?'
Ik weet niet hoe het afgelopen is, ik ben haar uit het oog verloren. Dus misschien is ze wel gescheiden van haar man en inmiddels zielsgelukkig met haar huisarts getrouwd.....
Lova
donderdag 13 december 2007 om 13:29
he allemaal,
bedankt voor de reacties stuk voor stuk vrij aardig. Het is me meegevallen. Ik dacht dat jullie veel beledigender/ denigrerender zouden reageren! Hahaha toppie :-D
En ja lova...toen ik je verhaal las, vond m trouwens erg vermakelijk; dacht ik bij mijzelf ja...maar die vrouw is gek en ik ben niet gek. Maar goed, ik zal het me vast allemaal hebben ingebeeld.
Zoals kreng ook al zei: ik heb nu tijdje geen colleges meer. En waarschijnlijk zal de ''liefde'' slijten/ verliefde gevoelens. Wordt het zoiets als uit het oog uit het hart.
En wellicht zal ik een leuke jongen van +/- mijn leeftijd vinden die me kan begeleiden op sportgebied (goeie tip meds) hahaha
HEe mensen bedankt voor reacties.
bedankt voor de reacties stuk voor stuk vrij aardig. Het is me meegevallen. Ik dacht dat jullie veel beledigender/ denigrerender zouden reageren! Hahaha toppie :-D
En ja lova...toen ik je verhaal las, vond m trouwens erg vermakelijk; dacht ik bij mijzelf ja...maar die vrouw is gek en ik ben niet gek. Maar goed, ik zal het me vast allemaal hebben ingebeeld.
Zoals kreng ook al zei: ik heb nu tijdje geen colleges meer. En waarschijnlijk zal de ''liefde'' slijten/ verliefde gevoelens. Wordt het zoiets als uit het oog uit het hart.
En wellicht zal ik een leuke jongen van +/- mijn leeftijd vinden die me kan begeleiden op sportgebied (goeie tip meds) hahaha
HEe mensen bedankt voor reacties.