Relaties
alle pijlers
Bezette mannen vallen op mij...
maandag 21 mei 2007 om 21:54
Ik lees hier veel mee, en post eigenlijk niet zo vaak, maar ik moet nu gewoon even mijn ei kwijt.
Ik heb een jarenlange (2) relatie gehad met een bezette man, altijd in de hoop dat hij ooit op een dag voor mij zou kiezen. Is niet gebeurd (duh) en ik heb het afgesloten en ga verder met mijn leven. Maar het lijkt wel of ik bezette mannen aantrek!! Wat is dat toch aan mij dat juist zij op mij afkomen?
Werk nu 2 maanden bij een nieuw bedrijf en heb daar een man leren kennen... die klik is er en we gaan echt superleuk met elkaar om! Vanaf bijna het begin vertelde hij mij dat hij 3 kids heeft, waarvan de jongste nu 3,5 maand. Ok, dan weet ik dat het vriendschap tussen ons is (want hij woont samen met zijn vriendin). Moet ik toegeven, ik vind hem wel heel leuk! Eerlijk is eerlijk. Maar ik doe er niets mee. Kreeg ik me vandaag toch een love confession!! Echt je zou bijna geloven dat ik de ware voor hem ben......
Waarom doet hij dit? Als jij een 3 maanden oud baby'tje hebt, dan geloof i k gewoon niet dat je relatie zo klote is. Waarom wil je mij dan? Beter nog, wat wil je van mij?? Is het sex? Spanning? wat?
Maar ik snap dus niet waarom? Waarom heb ik WEER dit verhaal? Waarom niet eens een leuke SINGEL man.
*zucht* radeloos word ik hiervan. Wat doe ik fout?
Ik heb een jarenlange (2) relatie gehad met een bezette man, altijd in de hoop dat hij ooit op een dag voor mij zou kiezen. Is niet gebeurd (duh) en ik heb het afgesloten en ga verder met mijn leven. Maar het lijkt wel of ik bezette mannen aantrek!! Wat is dat toch aan mij dat juist zij op mij afkomen?
Werk nu 2 maanden bij een nieuw bedrijf en heb daar een man leren kennen... die klik is er en we gaan echt superleuk met elkaar om! Vanaf bijna het begin vertelde hij mij dat hij 3 kids heeft, waarvan de jongste nu 3,5 maand. Ok, dan weet ik dat het vriendschap tussen ons is (want hij woont samen met zijn vriendin). Moet ik toegeven, ik vind hem wel heel leuk! Eerlijk is eerlijk. Maar ik doe er niets mee. Kreeg ik me vandaag toch een love confession!! Echt je zou bijna geloven dat ik de ware voor hem ben......
Waarom doet hij dit? Als jij een 3 maanden oud baby'tje hebt, dan geloof i k gewoon niet dat je relatie zo klote is. Waarom wil je mij dan? Beter nog, wat wil je van mij?? Is het sex? Spanning? wat?
Maar ik snap dus niet waarom? Waarom heb ik WEER dit verhaal? Waarom niet eens een leuke SINGEL man.
*zucht* radeloos word ik hiervan. Wat doe ik fout?
vrijdag 25 mei 2007 om 18:28
zaterdag 2 juni 2007 om 23:57
zondag 3 juni 2007 om 13:22
hi wat leuk dat jullie blijven reageren!
Ik herken mezelf in het stukje van biga en denk inderdaad dat ik diezelfde uitstraling heb, plus dat ik dan ook die oprechte interesse toon in hem. Mss triggert die afstandelijkheid hem wel om juist mij te willen veroveren ja!
Met de collega heb ik het inmiddels weer allemaal onder controle. Heb hem gezegd dat we beter niet met elkaar buiten werk omgaan, omdat ik het niet verder wil laten komen dan een leuke collegiale omgang....
Oke mss beetje zwak van mij. Misschien had ik hem het eens duidelijk moeten zeggen!! Dat het zo niet werkt, zijn vrouw dit niet verdient enzo maar ja ik moet nog wel met hem werken ook he? Dus door het op deze manier te zeggen heb ik het duidelijk gemaakt wat ik wil, hem in zijn waarde gelaten toch? dus hij heeft dat geaccepteerd en doet nu eigenlijk gewoon normaal tegen mij....
Maar stond gister in de kroeg en had ik er weer een..... 2 jaar een vriendin, maar wil vanavond met mij afspreken! om een heel lang, voorspelbaar verhaal in te korten: ik ga het dus wel al eerder herkennen en moest er dit keer zelfs wel om grinnikken. Ik trap hier niet in! Hem dus wel duidelijk uitgelegd, schreeuwend over de harde muziek, dat dit echt geen stijl is en als hij zonodig wil daten dat hij dan eerst zijn relatie maar moet beindigen en niet zo te werk moet gaan!
Voelde goed!!!
Dus leer van iedere ervaring en ondertussen blijf ik hopen op die lieve, leuke VRIJGEZELLE man !!!
Thanks voor jullie meningen hier. Heb ik echt wat aan gehad! *;
Ik herken mezelf in het stukje van biga en denk inderdaad dat ik diezelfde uitstraling heb, plus dat ik dan ook die oprechte interesse toon in hem. Mss triggert die afstandelijkheid hem wel om juist mij te willen veroveren ja!
Met de collega heb ik het inmiddels weer allemaal onder controle. Heb hem gezegd dat we beter niet met elkaar buiten werk omgaan, omdat ik het niet verder wil laten komen dan een leuke collegiale omgang....
Oke mss beetje zwak van mij. Misschien had ik hem het eens duidelijk moeten zeggen!! Dat het zo niet werkt, zijn vrouw dit niet verdient enzo maar ja ik moet nog wel met hem werken ook he? Dus door het op deze manier te zeggen heb ik het duidelijk gemaakt wat ik wil, hem in zijn waarde gelaten toch? dus hij heeft dat geaccepteerd en doet nu eigenlijk gewoon normaal tegen mij....
Maar stond gister in de kroeg en had ik er weer een..... 2 jaar een vriendin, maar wil vanavond met mij afspreken! om een heel lang, voorspelbaar verhaal in te korten: ik ga het dus wel al eerder herkennen en moest er dit keer zelfs wel om grinnikken. Ik trap hier niet in! Hem dus wel duidelijk uitgelegd, schreeuwend over de harde muziek, dat dit echt geen stijl is en als hij zonodig wil daten dat hij dan eerst zijn relatie maar moet beindigen en niet zo te werk moet gaan!
Voelde goed!!!
Dus leer van iedere ervaring en ondertussen blijf ik hopen op die lieve, leuke VRIJGEZELLE man !!!
Thanks voor jullie meningen hier. Heb ik echt wat aan gehad! *;
zondag 3 juni 2007 om 16:49
Goed van je, Batalla!
Bij mij is het ook geleidelijk minder geworden en de laatste tijd besefte ik zo goed dat het niets is. Dat het een oude liedje is, bezette mannen - enigszins uitgekeken op hun relatie of whatever, en daarom wel in zijn voor beetje of meer spanning bij leuke, vrijgezelle vrouwen. Ja, pffff!
En daardoor verdwijnt spanning als sneeuw voor de zon.
Ik heb hetzelfde als jij, niet echt uitgesproken tegen mijn collega (want ja ik moet met hem samenwerken en ik wil wel dat het contact gezellig blijft. Daarbij vind ik dat het mijn probleem niet is. Het is zijn probleem. Wel gedraag ik mij anders, neutraal en vriendelijk. Meer niet!
I am Spaaartaaacus.
zondag 3 juni 2007 om 20:59
Ik kwam op mijn werk een paar keer een hele leuke vent tegen die duidelijk liet merken geinteresseerd te zijn. Na veel pijn en moeite uitgezocht (lees: alle foto's van het online telefoonboek bekeken => ja, ik weet het => heel sneu..) hoe hij heette (er werken ruim 1400 mensen) en de stoute schoenen aangetrokken en hem via een mail gevraagd om een keertje af te spreken op de wekelijkse bedrijfsborrel. Dat leek hem heel erg leuk en ik heb inmiddels meerdere mails van hem ontvangen. De afspraak staat voor volgende week want hij is aankomende week vrij. Dus kan niet beter zou je zeggen..
Heb ik hem even gecheckt op Hyves en daar vind ik hele sterke aanwijzingen dat hij een vriendin heeft en samenwoont. (heel lang verhaal, nog erger dan dat over het online telefoonboek..) Ik weet het nog niet 100% zeker maar dat is eigenlijk voornamelijk omdat ik hoop dat het niet zo is terwijl ik eigenlijk beter weet.
Soms vind ik mezelf zo naief; ik ga er gewoon vanuit dat als iemand zich op het werk zo gedraagt zoals hij deed diegene gewoon lekker vrijgezel is..
En ik baal als een stekker want ik ben absoluut niet snel onder de indruk van iemand en van hem dus wel. Maar ja, ik voel me er dus wel te goed voor om een vent van een ander af te proberen pakken.. Een duidelijke no-go dus.. Ik zit me alleen af te vragen of ik nog naar die borrel zal gaan om van die bijna 100% zekerheid een absolute zekerheid te maken..
Heb ik hem even gecheckt op Hyves en daar vind ik hele sterke aanwijzingen dat hij een vriendin heeft en samenwoont. (heel lang verhaal, nog erger dan dat over het online telefoonboek..) Ik weet het nog niet 100% zeker maar dat is eigenlijk voornamelijk omdat ik hoop dat het niet zo is terwijl ik eigenlijk beter weet.
Soms vind ik mezelf zo naief; ik ga er gewoon vanuit dat als iemand zich op het werk zo gedraagt zoals hij deed diegene gewoon lekker vrijgezel is..
En ik baal als een stekker want ik ben absoluut niet snel onder de indruk van iemand en van hem dus wel. Maar ja, ik voel me er dus wel te goed voor om een vent van een ander af te proberen pakken.. Een duidelijke no-go dus.. Ik zit me alleen af te vragen of ik nog naar die borrel zal gaan om van die bijna 100% zekerheid een absolute zekerheid te maken..
zondag 3 juni 2007 om 21:44
Een vriendin van me heeft het ook, en het komt volgens mij gewoon omdat je het niet op tijd stopt. Mijn getrouwde collega's die soms wat flirterig doen daar ben ik aardig tegen, maar wel op gepaste afstand zeg maar. Geen AL te intieme gesprekken, geen AL te exclusief contact.....Terwijl die vriendin van me die grens niet in acht houdt....dus zo'n getrouwde man die in een beetje een sleur-relatie zit en graag wat wil flirten vangt bij mij en bij de meeste vrouwen bot. Maar bij haar heeft ie beet en dus blijft hij dan bij haar hangen.
Laatst had ze weer eens met een getrouwde collega gezoend en dan vertelt ze erbij dat ze nog tegen elkaar zeiden: "dit moeten we eigenlijk niet doen he?" Nou doe het dan ook niet, denk ik dan :)
En dan later klagen dat er alleen maar bezette mannen op haar vallen....als ze net als mij en onze andere vriendinnen een getrouwde man zou behandelen als een getrouwde man zou er geen enkele op haar vallen: je valt pas op iemand nadat je eerst wat plaagstootjes hebt uitgedeeld en het signaal hebt gekregen dat de ander daar eventueel wel voor in zou kunnen zijn. En zij geeft dat signaal dus. Niet expres of om zichzelf in de nesten te werken, maar omdat dat gewoon haar automatische gedrag is, net zoals bij een ander het automatische gedrag is dat je bij een getrouwd iemand onbewust ergens een bepaalde grens in acht houdt.
Herken je hier iets in? Vielen die bezette mannen op jou omdat je ze daar de kans toe gaf?
Laatst had ze weer eens met een getrouwde collega gezoend en dan vertelt ze erbij dat ze nog tegen elkaar zeiden: "dit moeten we eigenlijk niet doen he?" Nou doe het dan ook niet, denk ik dan :)
En dan later klagen dat er alleen maar bezette mannen op haar vallen....als ze net als mij en onze andere vriendinnen een getrouwde man zou behandelen als een getrouwde man zou er geen enkele op haar vallen: je valt pas op iemand nadat je eerst wat plaagstootjes hebt uitgedeeld en het signaal hebt gekregen dat de ander daar eventueel wel voor in zou kunnen zijn. En zij geeft dat signaal dus. Niet expres of om zichzelf in de nesten te werken, maar omdat dat gewoon haar automatische gedrag is, net zoals bij een ander het automatische gedrag is dat je bij een getrouwd iemand onbewust ergens een bepaalde grens in acht houdt.
Herken je hier iets in? Vielen die bezette mannen op jou omdat je ze daar de kans toe gaf?
maandag 4 juni 2007 om 19:49
hoi Batalla,
ben het met Bradmante eens. T gaat erom of zo'n man beet heeft of niet. En dat heb je zelf natuurlijk in de hand. Als het niet met woorden lukt om iemand op afstand te houden, kun je natuurlijk ook fysiek afstand houden. Als zo'n man op je afkomt, gewoon weglopen. Doe dat een paar keer en succes verzekerd, want dan lukt het gewoonweg niet meer bij jou.
(lukt natuurlijk niet in alle gevallen, maar de boodschap is duidelijk. Bij een collega gewoon proberen om afstand te houden, niet ingaan op persoonlijke gesprekken, maar het zakelijk houden.)
Succes!
Racket
ben het met Bradmante eens. T gaat erom of zo'n man beet heeft of niet. En dat heb je zelf natuurlijk in de hand. Als het niet met woorden lukt om iemand op afstand te houden, kun je natuurlijk ook fysiek afstand houden. Als zo'n man op je afkomt, gewoon weglopen. Doe dat een paar keer en succes verzekerd, want dan lukt het gewoonweg niet meer bij jou.
(lukt natuurlijk niet in alle gevallen, maar de boodschap is duidelijk. Bij een collega gewoon proberen om afstand te houden, niet ingaan op persoonlijke gesprekken, maar het zakelijk houden.)
Succes!
Racket
maandag 4 juni 2007 om 20:22
Ja dat kan best wat jullie schrijven.
Ik wil op zo'n moment niets van de bezette man en zodra ik te horen krijg dat hij bezet is, dan schuif ik mijn gevoel weg en ga ik vriendschappelijk met hem om.
Zo zie ik het dan in ieder geval....
En ik denk dat het daar fout gaat... Ik heb een vriendschap, hij heeft een flirt en ondanks dat ik niet echt naief ben - heb ik dat heel lang niet door....
DUs misschien moet ik geen vriendschap met bezette mannen willen.... Niet omdat ik dat niet kan... maar omdat het vragen om problemen is!
Dus dan is het toch waar dat een vriendschap tussen man en vrouw niet kan?? :(
Ik wil op zo'n moment niets van de bezette man en zodra ik te horen krijg dat hij bezet is, dan schuif ik mijn gevoel weg en ga ik vriendschappelijk met hem om.
Zo zie ik het dan in ieder geval....
En ik denk dat het daar fout gaat... Ik heb een vriendschap, hij heeft een flirt en ondanks dat ik niet echt naief ben - heb ik dat heel lang niet door....
DUs misschien moet ik geen vriendschap met bezette mannen willen.... Niet omdat ik dat niet kan... maar omdat het vragen om problemen is!
Dus dan is het toch waar dat een vriendschap tussen man en vrouw niet kan?? :(
maandag 4 juni 2007 om 20:30
Deze regel die je schrijft vind ik heel typerend en zo denk ik dus ook!
In mijn wereld DOE je niet zo als je bezet bent. Maar de praktijk is echter anders....
Natuurlijk baal je! Zou ik ook doen (en doe ik elke keer ook weer ;)) Ik weet niet of ik nou wel de juiste persoon ben om advies te geven aan je...
Als je objectief kijkt, en je weet dat hij een relatie hebt zou ik je adviseren hem niet meer op te zoeken via mail of op borrels. Voor hem is het een spel... Wil je dat meespelen? Uiteindelijk kom jij er het slechste uit hoor en gaaata hij terug naar zijn vriendin.
Bah wat een klootzakken zitten er ook tussen he!!!
Oh en ik bewonder je doorzettingsvermogen, lef en speurcapaciteiten )) !!
xx
maandag 4 juni 2007 om 22:13
p.s. zulke mannen zul je altijd en overal tegenkomen. Die zijn er gewoon (ook). Naast de goeie zeg maar. Handig dus om ermee leren om te gaan. En nee, in de ideale wereld zou je je niet aan moeten passen, maar we leven niet in een ideale wereld. Wel in een wereld waarin je jezelf moet leren beschermen. En zo te lezen doe je dat al goed. Zie het een beetje als dat je niet tegen iedereen hetzelfde gedraagt. Tegen mensen die je minder of niet mag, gedraag je je ook anders dan tegen mensen die je graag mag. Getrouwd of niet getrouwd. Deze horen dus bij de minder mogen...
maandag 4 juni 2007 om 23:15
Thanks!!
Ik heb inmiddels nog wat verder gespeurd en weet het nu 100% zeker.. :( Dus vanaf nu maar in de negeerstand.. Gelukkig werkt hij niet bij dezelfde business unit en is hij extern; hopelijk is hij gauw opgehoepeld!!
Tussen twee haakjes, wanneer ik een vent negeer komt vaak zijn jagersinstict naar boven borrelen.. Dus grote kans dat hij nu extra zijn best gaat doen.
Maar goed, ben het er wel mee eens dat een neutrale, zakelijke houding het beste is. En je kunt je afvragen waarom jij je nu weer moet aanpassen en niet hij maar aan de andere kant gedragen mensen zich wel vaker zakelijk in een zakelijke omgeving.. ;) Misschien is dat wat anders bij een grote organisatie dan bij een kleinere.
Ik werk hier trouwens pas een half jaar en dit is de 3e collega al, met een relatie, die een poging waagt. Best irritant eigenlijk want door rekening te houden met mijn kleding en altijd zakelijke broekpakken of mantelpakjes te dragen probeer ik toch serieus genomen te worden in mijn werk en schijnbaar werkt dat dus gewoon niet...