Relaties
alle pijlers
Bindingsangst!! HELP!!!!
zondag 4 november 2007 om 23:56
Hoi allemaal,
Al jaren heb ik het gevoel dat ik mezelf "tegenwerk" om het maar even zo te noemen...
Aan de ene kant zou ik dolgraag een lieve man bij me op de bank hebben, aan de andere kant zorg ik er steeds voor dat het zover niet gaat komen.
Ik kan weken lang iemand heel erg leuk vinden en er alles aan doen om ervoor te zorgen dat hij mij leuk vindt. Intussen ga ik de betreffende man ook steeds leuker vinden, maar als het dan zover is gekomen dat hij ook interesse heeft in mij, klap ik dicht....
Ik ben bijna als de dood dat hij belt, langskomt of dat ik hem uberhaupt ergens tegenkom. Achteraf heb ik er uiteraard vaak spijt van dat ik hem zo lullig heb behandeld.
De enige reden voor mijn gedrag die ik me kan bedenken is mijn vorige "relatie". Ik heb dit subtiel tussen haakjes gezet omdat we jarenlang wat gehad hebben, maar dat hij me al die tijd heeft bedrogen en keihard voorgelogen. De jongen in kwestie was mijn eerste en nog steeds mijn laatste vriendje... Ik ben nu dus waarschijnlijk gewoon té bang om me kwetsbaar op te stellen en dus om gekwetst te worden.
Het gekke (of eigenlijk ook niet, haha) is dat mannen zoals players en bezette mannen het wél heel lang bij mij uithouden. Ik hou hierbij zelf de controle in handen voor mijn gevoel en als ik dan toch gekwetst word heb ik dit dus volledig aan mezelf te wijten...
Ik word helemaal gek van mezelf en verlang steeds meer naar iemand waar ik heerlijke zondagochtenden mee kan beleven in plaats van spannende zaterdagavonden! Ik wil gewoon van deze angst af, en weet dondersgoed dat ik dit alleen kan doen door er gewoon eens voor te gaan en misschien dan maar keihard onderuit te gaan. Maar ik wil het gewoon niet meer meemaken om me zo enorm bedrogen en verlamd van de pijn te voelen.
Om het voor mijn gevoel nog erger te maken is dat mijn vriendinnen me totaal niet snappen, vinden mij gewoon een leuke meid die zo'n beetje elke man kan krijgen, maar alleen de foute mannen wilt en de goede, lieve en leuke van zich afduwt.
Ik zou dolgraag van dit benauwde gevoel afwillen!!! Zij er mensen die dit gevoel kennen of meegemaakt hebben??? Graag hoor ik jullie reacties, meningen en ervaringen!
Liefs, Naomi
Al jaren heb ik het gevoel dat ik mezelf "tegenwerk" om het maar even zo te noemen...
Aan de ene kant zou ik dolgraag een lieve man bij me op de bank hebben, aan de andere kant zorg ik er steeds voor dat het zover niet gaat komen.
Ik kan weken lang iemand heel erg leuk vinden en er alles aan doen om ervoor te zorgen dat hij mij leuk vindt. Intussen ga ik de betreffende man ook steeds leuker vinden, maar als het dan zover is gekomen dat hij ook interesse heeft in mij, klap ik dicht....
Ik ben bijna als de dood dat hij belt, langskomt of dat ik hem uberhaupt ergens tegenkom. Achteraf heb ik er uiteraard vaak spijt van dat ik hem zo lullig heb behandeld.
De enige reden voor mijn gedrag die ik me kan bedenken is mijn vorige "relatie". Ik heb dit subtiel tussen haakjes gezet omdat we jarenlang wat gehad hebben, maar dat hij me al die tijd heeft bedrogen en keihard voorgelogen. De jongen in kwestie was mijn eerste en nog steeds mijn laatste vriendje... Ik ben nu dus waarschijnlijk gewoon té bang om me kwetsbaar op te stellen en dus om gekwetst te worden.
Het gekke (of eigenlijk ook niet, haha) is dat mannen zoals players en bezette mannen het wél heel lang bij mij uithouden. Ik hou hierbij zelf de controle in handen voor mijn gevoel en als ik dan toch gekwetst word heb ik dit dus volledig aan mezelf te wijten...
Ik word helemaal gek van mezelf en verlang steeds meer naar iemand waar ik heerlijke zondagochtenden mee kan beleven in plaats van spannende zaterdagavonden! Ik wil gewoon van deze angst af, en weet dondersgoed dat ik dit alleen kan doen door er gewoon eens voor te gaan en misschien dan maar keihard onderuit te gaan. Maar ik wil het gewoon niet meer meemaken om me zo enorm bedrogen en verlamd van de pijn te voelen.
Om het voor mijn gevoel nog erger te maken is dat mijn vriendinnen me totaal niet snappen, vinden mij gewoon een leuke meid die zo'n beetje elke man kan krijgen, maar alleen de foute mannen wilt en de goede, lieve en leuke van zich afduwt.
Ik zou dolgraag van dit benauwde gevoel afwillen!!! Zij er mensen die dit gevoel kennen of meegemaakt hebben??? Graag hoor ik jullie reacties, meningen en ervaringen!
Liefs, Naomi
woensdag 9 januari 2008 om 17:01
Denk ook dat t niet uitmaakt wat voor naam je eraan geeft en volgens mij heet het ook niet te maken met dat de man niet leuk genoeg is (geloof me, dat voelt écht anders....! ).
Ben het helemaal eens met Misia en Joy_x. Je angsten toelaten,benoemen en niet wegvluchten. Het zou zo zonde zijn dat je hierdoor misschien een leuke relatie misloopt!
Ben het helemaal eens met Misia en Joy_x. Je angsten toelaten,benoemen en niet wegvluchten. Het zou zo zonde zijn dat je hierdoor misschien een leuke relatie misloopt!
