Relaties
alle pijlers
Blijven strugglen met verleden man/eigen keuzes
vrijdag 18 juli 2025 om 13:47
2 maanden geleden heb ik hier al een keer een post geplaatst maar ik kan deze ineens niet meer terug vinden, maar aangezien ik nog steeds met van alles struggle, toch even een nieuwe post in de hoop dat jullie mij mentaal wat kunnen supporten.
Even korte samenvatting van vorige post: Mijn man is 14 jaar geleden vóór mijn tijd en in zijn vrijgezelle periode 2x naar de hoeren geweest. Toen ik dit (eerlijk opgebiecht van hemzelf) net hoorde, was ik zacht gezegd niet echt blij en heb ik hier lange tijd mee gestruggeld. Ik was 18 toen en zo naïef. Ook wel overwogen om de relatie verbreken, maarja ik vond hem zo leuk en hij was (en ís) super goed voor me, we hadden (en hebben) het zo mooi samen. Uiteindelijk geaccepteerd en jaaarenlang niet meer over in gezeten.
Tot 2 maanden geleden.. Mijn zwangerschapsverlofsperiode was voorbij (ik ben 7 maanden geleden bevallen van kindje nummer 3) en ik startte weer met werken. Dit was/is ons laatste kindje, dus ik kreeg een beetje het gevoel 'oke en nu? Dit was het dan?' Ik heb alles wat ik ooit wilde en ik voel(de) me slechter dan ooit. Mentaal stortte ik een soort van in en álles van die tijd van erachter komen, verhalen etc. met dat hoerengedoe kwam weer naar boven. Alsof er even een litteken werd open gehaald.
En nog steeds struggle ik ermee.. Heb continu de hele dag door gedachtes. Waarom ben ik toen niet met de relatie gestopt... waarom ben ik zo vroeg een relatie aangegaan... waarom heb ik niet nog wat langer de beest uitgehangen... Dat laatste komt ook constant opzetten, heb er 'spijt' van al het voorgaande. Merk dat ik best toe ben aan eens een keer wat anders op seksueel vlak, maarja wat? Open relatie wil ik (en mijn man) ook absoluut niet. Ik hou van hem, we zijn 14 jaar samen en hebben het echt goed.
Ik loop inmiddels bij een POH en die geeft me wel wat goede inzichten. Anders had ik misschien wel andere keuzes gemaakt, maarja wie zegt dat ik dan gelukkiger was geweest uiteindelijk waar ik nu ben? Inmiddels 32 jaar, 3 prachtige kids, lieve man (die echt alles voor me over heeft en mij absoluut niet kwijt wil), financeel geen problemen. Wat zeur ik? POH zegt dat ik moet gaan kijken naar nieuwe uitdagingen die me mentaal gaan helpen. Op dit moment denk ik alleen maar... Ik wil weg uit deze relatie en opnieuw gaan 'leven'. Maar ja dat is inmiddels veel te laat; ik ga mijn kids een scheiding echt niet aandoen, omdat mama even struggled met het verleden en alsof het daarna dan beter wordt (not).
Ik weet dat het krankzinnige gedachtes zijn, rationeel. Maar qua gevoel lukt het me gewoon niet om het uit te zetten. Iemand tips?
Even korte samenvatting van vorige post: Mijn man is 14 jaar geleden vóór mijn tijd en in zijn vrijgezelle periode 2x naar de hoeren geweest. Toen ik dit (eerlijk opgebiecht van hemzelf) net hoorde, was ik zacht gezegd niet echt blij en heb ik hier lange tijd mee gestruggeld. Ik was 18 toen en zo naïef. Ook wel overwogen om de relatie verbreken, maarja ik vond hem zo leuk en hij was (en ís) super goed voor me, we hadden (en hebben) het zo mooi samen. Uiteindelijk geaccepteerd en jaaarenlang niet meer over in gezeten.
Tot 2 maanden geleden.. Mijn zwangerschapsverlofsperiode was voorbij (ik ben 7 maanden geleden bevallen van kindje nummer 3) en ik startte weer met werken. Dit was/is ons laatste kindje, dus ik kreeg een beetje het gevoel 'oke en nu? Dit was het dan?' Ik heb alles wat ik ooit wilde en ik voel(de) me slechter dan ooit. Mentaal stortte ik een soort van in en álles van die tijd van erachter komen, verhalen etc. met dat hoerengedoe kwam weer naar boven. Alsof er even een litteken werd open gehaald.
En nog steeds struggle ik ermee.. Heb continu de hele dag door gedachtes. Waarom ben ik toen niet met de relatie gestopt... waarom ben ik zo vroeg een relatie aangegaan... waarom heb ik niet nog wat langer de beest uitgehangen... Dat laatste komt ook constant opzetten, heb er 'spijt' van al het voorgaande. Merk dat ik best toe ben aan eens een keer wat anders op seksueel vlak, maarja wat? Open relatie wil ik (en mijn man) ook absoluut niet. Ik hou van hem, we zijn 14 jaar samen en hebben het echt goed.
Ik loop inmiddels bij een POH en die geeft me wel wat goede inzichten. Anders had ik misschien wel andere keuzes gemaakt, maarja wie zegt dat ik dan gelukkiger was geweest uiteindelijk waar ik nu ben? Inmiddels 32 jaar, 3 prachtige kids, lieve man (die echt alles voor me over heeft en mij absoluut niet kwijt wil), financeel geen problemen. Wat zeur ik? POH zegt dat ik moet gaan kijken naar nieuwe uitdagingen die me mentaal gaan helpen. Op dit moment denk ik alleen maar... Ik wil weg uit deze relatie en opnieuw gaan 'leven'. Maar ja dat is inmiddels veel te laat; ik ga mijn kids een scheiding echt niet aandoen, omdat mama even struggled met het verleden en alsof het daarna dan beter wordt (not).
Ik weet dat het krankzinnige gedachtes zijn, rationeel. Maar qua gevoel lukt het me gewoon niet om het uit te zetten. Iemand tips?
vrijdag 18 juli 2025 om 17:32
TO, praat met je POH en huisarts.
Je voelt je mentaal erg slecht en hebt de hele dag door nare gedachtes. Het zou een post partum depressie kunnen zijn (via een forumpost is dat nooit zeker, dat is te lastig). Hierdoor kunnen je gedachten veel zwarter en onlogischer worden dan je normaal zou hebben. Ondanks de tips uit je vorige post kun je het niet van je af zetten.
Je hebt in zo'n geval psychische hulp nodig.
Door therapie kan er samen met jou stap voor stap je gedachten, gevoelens en gedrag bekeken worden en door hiermee te oefenen het anders te doen (en soms met medicatie) kun je stap voor stap uit dit gat komen. Maar dit vereist met negatieve en hardnekkige gedachten meer dan wat steun op het viva forum. Hopelijk kan de POH je op frequentere basis dan 1x per 2 of 4 weken zien en helpen of anders doorverwijzen.
Je voelt je mentaal erg slecht en hebt de hele dag door nare gedachtes. Het zou een post partum depressie kunnen zijn (via een forumpost is dat nooit zeker, dat is te lastig). Hierdoor kunnen je gedachten veel zwarter en onlogischer worden dan je normaal zou hebben. Ondanks de tips uit je vorige post kun je het niet van je af zetten.
Je hebt in zo'n geval psychische hulp nodig.
Door therapie kan er samen met jou stap voor stap je gedachten, gevoelens en gedrag bekeken worden en door hiermee te oefenen het anders te doen (en soms met medicatie) kun je stap voor stap uit dit gat komen. Maar dit vereist met negatieve en hardnekkige gedachten meer dan wat steun op het viva forum. Hopelijk kan de POH je op frequentere basis dan 1x per 2 of 4 weken zien en helpen of anders doorverwijzen.
vrijdag 18 juli 2025 om 17:40
Ik snap het wel, denk ik. De man van TS heeft kunnen "proeven" van meer seksuele ervaring en TS kent alleen de ervaring van met haar man. En ze ervaart het als oneerlijk dat zij niet de kans heeft om ook eens in dat andere gras te grazen, zeg maar.
Is een avond met een gigolo niet een idee? Je betaalt ervoor, maar daarmee is het ook geen bedreiging voor je relatie.
Is een avond met een gigolo niet een idee? Je betaalt ervoor, maar daarmee is het ook geen bedreiging voor je relatie.
vrijdag 18 juli 2025 om 17:40
Maar, is dit alles? Ja, dit is alles. Het leven is vrij simpel en saai, zelfs de enkeling die Groots en Meeslepend leeft heeft al met al een vrij saai bestaan.
Je kan jezelf vanalles wijs maken, en denken dat je gelukkig zou zijn als je maar die ene reis gemaakt had, die ene opleiding gedaan had, die ene man/vrouw tussen je benen gehad had, maar de werkelijkheid is dat je gelukkig wordt van tevredenheid. Dat wil niet zeggen dat je niet moet proberen voor jou interessante ervaringen op te doen. Het betekent wel dat dat je gevoel van ontevredenheid niet gaat wegnemen.
Je wil meer experimenteren? Doe dat dan. Je hebt er kennelijk een prima man voor. Doe, met hem, wat je wil, ben tevreden en gelukkig.
Of blijf je wentelen in je ontevredenheid natuurlijk, het is net als slachtofferschap, voor sommige mensen ook een identiteit natuurlijk.
Je kan jezelf vanalles wijs maken, en denken dat je gelukkig zou zijn als je maar die ene reis gemaakt had, die ene opleiding gedaan had, die ene man/vrouw tussen je benen gehad had, maar de werkelijkheid is dat je gelukkig wordt van tevredenheid. Dat wil niet zeggen dat je niet moet proberen voor jou interessante ervaringen op te doen. Het betekent wel dat dat je gevoel van ontevredenheid niet gaat wegnemen.
Je wil meer experimenteren? Doe dat dan. Je hebt er kennelijk een prima man voor. Doe, met hem, wat je wil, ben tevreden en gelukkig.
Of blijf je wentelen in je ontevredenheid natuurlijk, het is net als slachtofferschap, voor sommige mensen ook een identiteit natuurlijk.
En zie: ik zag een vaal paard en diens ruiter heette Dood. En achter hem kwam het dodenrijk
vrijdag 18 juli 2025 om 17:41
Crumble schreef: ↑18-07-2025 17:40Ik snap het wel, denk ik. De man van TS heeft kunnen "proeven" van meer seksuele ervaring en TS kent alleen de ervaring van met haar man. En ze ervaart het als oneerlijk dat zij niet de kans heeft om ook eens in dat andere gras te grazen, zeg maar.
Is een avond met een gigolo niet een idee? Je betaalt ervoor, maar daarmee is het ook geen bedreiging voor je relatie.
Een gigolo is ook een hoer he.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
vrijdag 18 juli 2025 om 17:45
Dan moet ze er twee inhuren als ik het goed begrijp
En zie: ik zag een vaal paard en diens ruiter heette Dood. En achter hem kwam het dodenrijk
vrijdag 18 juli 2025 om 17:50
Maar de man van TO heeft vast meer dingen gedaan dan zij. Landen bezocht. Musea. Restaurants. Pretpark. Dure auto gereden. What everCrumble schreef: ↑18-07-2025 17:40Ik snap het wel, denk ik. De man van TS heeft kunnen "proeven" van meer seksuele ervaring en TS kent alleen de ervaring van met haar man. En ze ervaart het als oneerlijk dat zij niet de kans heeft om ook eens in dat andere gras te grazen, zeg maar.
Is een avond met een gigolo niet een idee? Je betaalt ervoor, maar daarmee is het ook geen bedreiging voor je relatie.
Je kunt de levens niet gelijk trekken.
Rust en berusting vinden gaat echt helpen
TO's onrust komt niet door haar man, maar zit in haar zelf.
Het is alleen wel.lekker om hem de schuld te geven
vrijdag 18 juli 2025 om 17:52
Veroordeelt ze hem echt diep van binnen, of is ze jaloers om zijn vermeende “avonturen”?
En zie: ik zag een vaal paard en diens ruiter heette Dood. En achter hem kwam het dodenrijk
vrijdag 18 juli 2025 om 17:55
Kan beiden zijn. Maar dan alsnog, ze heeft nu een monogame relatie. Dus al die uitspattingen zijn toch gewoon geen optie? Tenzij ze een bom wil leggen onder haar relatie natuurlijk.MyLittlePony schreef: ↑18-07-2025 17:52Veroordeelt ze hem echt diep van binnen, of is ze jaloers om zijn vermeende “avonturen”?
vrijdag 18 juli 2025 om 18:03
Ja dat weet ik niet. Ze wil support bij haar struggles. Je prima huwelijk verkloten kan helpen je huidige struggles flink te relativeren
En zie: ik zag een vaal paard en diens ruiter heette Dood. En achter hem kwam het dodenrijk
vrijdag 18 juli 2025 om 19:09
Wat je man deed was voor jullie relatie.
Toen was hij vrij te doen wat hij wilde, hij heeft dat later tegen jou verteld en jij bent doorgegaan met de relatie.
Wat jij nu aan t doen bent is een goede relatie om zeep aan het helpen ( misschien zwangerschaps hormonen?)
Laat het los! Je hebt zeg je zelf een goede relatie, dat moet je koesteren, op deze manier maak je het stuk, daar heb jij niets aan, maar je partner en kinderen hebben het ook niet verdiend.
Toen was hij vrij te doen wat hij wilde, hij heeft dat later tegen jou verteld en jij bent doorgegaan met de relatie.
Wat jij nu aan t doen bent is een goede relatie om zeep aan het helpen ( misschien zwangerschaps hormonen?)
Laat het los! Je hebt zeg je zelf een goede relatie, dat moet je koesteren, op deze manier maak je het stuk, daar heb jij niets aan, maar je partner en kinderen hebben het ook niet verdiend.
vrijdag 18 juli 2025 om 19:53
Volgens mij hoort dat gevoel van 'is dit het nou' ook heel erg bij de sleur van ouderschap/jonge kinderen. Vast niet voor iedereen, maar ik hoor het om me heen vaker en heb er zelf ook 'last' van.
Ik heb dan weer geen fijne partner wiens geschiedenis vóór mij ik de schuld kan geven van die gevoelens.
Ik gok dat het gras niet groener gaat zijn, kijk binnen je gezin hoe je meer tijd kan vinden voor jezelf
Ik heb dan weer geen fijne partner wiens geschiedenis vóór mij ik de schuld kan geven van die gevoelens.
Ik gok dat het gras niet groener gaat zijn, kijk binnen je gezin hoe je meer tijd kan vinden voor jezelf
vrijdag 18 juli 2025 om 21:26
zaterdag 19 juli 2025 om 17:43
Bedankt voor alle reacties! Ergens toch nog nieuwe inzichten misschien, vandaar dat ik toch nog een keer wat post. Zeker wel wat reacties op gekomen waar ik wat mee kan en lessen uit kan halen, dus dat is heel fijn.Erla schreef: ↑18-07-2025 21:26Wat wil je precies met dit bericht bereiken? Je vorige recente post is gemakkelijk terug te vinden, je hebt die immers zelf geplaatst. Kreeg je daar niet de reacties die je hoopte? Misschien weet je eigenlijk al wat je wilt horen, en heb je daarmee ook het antwoord al in handen.
zaterdag 19 juli 2025 om 17:48
Bedankt voor deze empathische en heldere reactie! Postnatale depressie weet ik niet of ik het daarop kan afschuiven, maar depressieve gevoelens wel licht. Je hebt idd helemaal gelijk dat ik nu geen overhaaste beslissingen moet nemen.Zonnebloem1996 schreef: ↑18-07-2025 14:43Hi To,
Je schrijft dat je na het derde kind bent ingestort. Heb je te maken met een (postnatale) depressie?
Door een depressie zie je dingen altijd door een andere bril. Het lijkt nu alsof je alles als negatief ervaart, terwijl ik ook lees dat je een fijne relatie hebt en verder geen zorgen. Kan het zijn dat het vooral een mentaal probleem is wat je dwars zit? Als dat zo is, zou ik sowieso geen rigoureuze keuzes maken waar je later spijt van kan krijgen.
Verder vraag ik je af waarom het naar de hoeren gaan van man, voor jouw tijd, je zó dwarszit? Kan je dat omschrijven? Kan natuurlijk best zijn dat het een afknapper voor je is, of je het zelf nooit gedaan zou hebben, maar zou je echt een fijne reactie daarvoor op het spel zetten? Voor iets wat voor jouw tijd is gebeurd en niks met jou te maken heeft? Ik had het er laatst met een groepje mannen over, en verbaasde me erover dat er nog relatief wat mannen zijn die wel eens bij de hoeren of een stripclub o.i.d zijn geweest. Ze gaven aan dat het vooral nieuwsgierigheid was en een beetje dollen met elkaar. Ik heb daar zelf niet een hele duidelijke mening of duidelijk gevoel over.
Verder schrijf je dat je zelf meer had willen experimenteren. In hoeverre link je dat aan bovenstaande kwestie? En praten jij en je man wel eens over dit soort dingen? Want er bestaan veel gradaties als het gaat om open relaties. Een open relatie hoeft niet te betekenen dat je met Jan en alleman het bed deelt. Kan ook zijn dat je samen eens een feest bezoekt waar wat meer mogelijk is.
Maar hoe dan ook, ga niet in een depressieve modus beslissingen maken die gaan over de rest van je leven. Eenmaal uit elkaar, is het lijmen van de relatie natuurlijk niet meer zo makkelijk.
Mbt dat prositueebezoek heeft me dat toén heel erg geraakt: 18, zo jong, zoekende naar mezelf, spijt dat ik zelf niet langer los ben gegaan, meningen van anderen, nooit verwacht dat mijn partner ooit had gedaan (naief...). Nu ik ouder ben, weet/zie ik idd ook wel dat er zeker veel meer mannen zijn die zoiets ooit gedaan hebben. Ik heb het toen heel erg op mezelf betrokken, het voelde bijna alsof hij het had gedaan toen we samen waren. Waarom ik dat toen zo heb ik ervaren, weet ik niet zo goed...
zaterdag 19 juli 2025 om 17:49
Als haar echtgenoot gek wordt van jaloezie of daarna “ getverredemme “ denkt als hij met TO vrijt is het wel degelijk een bedreiging voor hun relatie.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 19 juli 2025 om 17:49
Geloof ik. Dank je!-Rosings- schreef: ↑18-07-2025 19:53Volgens mij hoort dat gevoel van 'is dit het nou' ook heel erg bij de sleur van ouderschap/jonge kinderen. Vast niet voor iedereen, maar ik hoor het om me heen vaker en heb er zelf ook 'last' van.
Ik heb dan weer geen fijne partner wiens geschiedenis vóór mij ik de schuld kan geven van die gevoelens.
Ik gok dat het gras niet groener gaat zijn, kijk binnen je gezin hoe je meer tijd kan vinden voor jezelf
zaterdag 19 juli 2025 om 17:51
Jep, heeft er ook zeker mee te maken hoor. Oneerlijk zou ik het niet helemaal bestempelen hoe ik dat voel, maar meer ik had toch ook wel leuk gevonden.Crumble schreef: ↑18-07-2025 17:40Ik snap het wel, denk ik. De man van TS heeft kunnen "proeven" van meer seksuele ervaring en TS kent alleen de ervaring van met haar man. En ze ervaart het als oneerlijk dat zij niet de kans heeft om ook eens in dat andere gras te grazen, zeg maar.
Is een avond met een gigolo niet een idee? Je betaalt ervoor, maar daarmee is het ook geen bedreiging voor je relatie.
Haha een gigolo gaat 'm niet worden.. mijn man wil echt absoluut niet dat ik zoiets doe hoor whaha.
zaterdag 19 juli 2025 om 21:35
Heb ook een beetje vertrouwen in je eigen keuzes. Je bent in jullie relatie 4 x een grote verbintenis aangegaan en ik ga er maar even vanuit dat je daarbij steeds niet over één nacht ijs bent gegaan.
Je gevoel nu gaat met je aan de haal, maar ik geloof heilig in "never make permanent decisions based on temporary emotions".
Je gevoel nu gaat met je aan de haal, maar ik geloof heilig in "never make permanent decisions based on temporary emotions".
zaterdag 19 juli 2025 om 21:38
Kan je uitleggen waarom de mening van je man hierin doorslaggevend is?
En zie: ik zag een vaal paard en diens ruiter heette Dood. En achter hem kwam het dodenrijk
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
