Relaties
alle pijlers
broer zus relatie ipv geliefden
dinsdag 23 oktober 2007 om 19:51
Ik heb nu een relatie van bijna 2 jaar en woon samen.
Je kent het wel: alles voor elkaar; huis gekocht, beide goede baan, beide leuk sociaal leven, etc. En toch.....
Na bijna twee jaar weet ik niet zo goed of dit is wat ik wil. Is hij de ware? De laatste tijd gaan we voor mijn gevoel meer als broer en zus om, dan als geliefden. Ook de sex is voor mij niet spannend genoeg. Daarnaast komt dat ik me aangetrokken voel tot iemand anders en dit al verder is gegaan dan ik ooit van mezelf had verwacht.
Ik wil spanning en meer vaart in mijn leven, hij is rustig en vindt het allemaal goed zo en is tevreden.
Herkent iemand dit verhaal? En zo ja, hoe hier mee om te gaan?
Je kent het wel: alles voor elkaar; huis gekocht, beide goede baan, beide leuk sociaal leven, etc. En toch.....
Na bijna twee jaar weet ik niet zo goed of dit is wat ik wil. Is hij de ware? De laatste tijd gaan we voor mijn gevoel meer als broer en zus om, dan als geliefden. Ook de sex is voor mij niet spannend genoeg. Daarnaast komt dat ik me aangetrokken voel tot iemand anders en dit al verder is gegaan dan ik ooit van mezelf had verwacht.
Ik wil spanning en meer vaart in mijn leven, hij is rustig en vindt het allemaal goed zo en is tevreden.
Herkent iemand dit verhaal? En zo ja, hoe hier mee om te gaan?
dinsdag 23 oktober 2007 om 20:13
En als je dan twee jaar verder met die nieuwe vriend samen bent, denk je dat er dan nog steeds spanning en vaart in je relatie zit?
Ik bedoel: in het begin van een relatie is het ALTIJD spannend, en ja, dat houdt op op een bepaalde manier, het wordt anders.
Ik heb iemand gekend die drie keer achter elkaar de relatie verbrak omdat de spanning eruit was (relaties van enkele jaren met samenwonen) en diegene zal waarschijnlijk nooit gelukkig of tevreden zijn.
Ik denk dat je goed moet nadenken over de toekomst. Als je je huidige relatie spannend wil houden, zul je er zelf iets aan moeten doen. Steek er energie in. Neem initiatief, verras je partner op welke manier dan ook, doe samen ook leuke dingen.
Dat je aangetrokken bent tot iemand anders is gevaarlijk, het zal nu niet meevallen om extra energie in je huidige relatie te steken. Succes ermee!
Ik bedoel: in het begin van een relatie is het ALTIJD spannend, en ja, dat houdt op op een bepaalde manier, het wordt anders.
Ik heb iemand gekend die drie keer achter elkaar de relatie verbrak omdat de spanning eruit was (relaties van enkele jaren met samenwonen) en diegene zal waarschijnlijk nooit gelukkig of tevreden zijn.
Ik denk dat je goed moet nadenken over de toekomst. Als je je huidige relatie spannend wil houden, zul je er zelf iets aan moeten doen. Steek er energie in. Neem initiatief, verras je partner op welke manier dan ook, doe samen ook leuke dingen.
Dat je aangetrokken bent tot iemand anders is gevaarlijk, het zal nu niet meevallen om extra energie in je huidige relatie te steken. Succes ermee!
dinsdag 23 oktober 2007 om 20:14
dinsdag 23 oktober 2007 om 20:20
Hoi liefmeisje,
Heb je daar al eens met je partner over gepraat - over wat jij verwacht van jullie leven samen? Mijn man en ik hebben onlangs hetzelfde gehad - ik vond het allemaal wel prima, goed leven, twee leuke kinderen, alles lekker rustig. Hij was altijd druk aan het sporten, altijd dingen aan het doen, begon steeds kribbiger tegen me te doen. En toen kwam het eruit: hij wist niet of hij wel met me door wilde, want we deden nooit iets samen. Nou, daar hebben we toen wat aan gedaan. Want dat was het me zeker waard. En nu is het hartstikke leuk. Ik had er geen idee van dat hij zo ontevreden was over ons leven samen.
Het is heel makkelijk om in jouw situatie verliefd te worden (been there, done that etc. Ik ben 21 jaar getrouwd en dan maak je in de loop van de jaren heel wat mee.) Als je je als het ware "alleenstaand" voelt in je relatie, is het geweldig om aandacht van een andere man te krijgen. Wat je je zou moeten afvragen is of je vind dat je huidige relatie het waard is om voor te vechten (of aan te werken). Ik vond van wel, want de basis (de liefde) was goed, en ik heb er nooit spijt van gehad.
Heb je daar al eens met je partner over gepraat - over wat jij verwacht van jullie leven samen? Mijn man en ik hebben onlangs hetzelfde gehad - ik vond het allemaal wel prima, goed leven, twee leuke kinderen, alles lekker rustig. Hij was altijd druk aan het sporten, altijd dingen aan het doen, begon steeds kribbiger tegen me te doen. En toen kwam het eruit: hij wist niet of hij wel met me door wilde, want we deden nooit iets samen. Nou, daar hebben we toen wat aan gedaan. Want dat was het me zeker waard. En nu is het hartstikke leuk. Ik had er geen idee van dat hij zo ontevreden was over ons leven samen.
Het is heel makkelijk om in jouw situatie verliefd te worden (been there, done that etc. Ik ben 21 jaar getrouwd en dan maak je in de loop van de jaren heel wat mee.) Als je je als het ware "alleenstaand" voelt in je relatie, is het geweldig om aandacht van een andere man te krijgen. Wat je je zou moeten afvragen is of je vind dat je huidige relatie het waard is om voor te vechten (of aan te werken). Ik vond van wel, want de basis (de liefde) was goed, en ik heb er nooit spijt van gehad.
dinsdag 23 oktober 2007 om 21:02
Hoi lief meisje, ik woon ook samen en heb ook 2 jaar een relatie maar bij mij is alles nog superspannend en we zijn ook nog steeds dol op elkaar. Misschien kunnen jullie niet zo goed met elkaar praten? Is wel heel belangrijk hoor. Maarja, als je al aan iemand anders denkt, lijkt mij ook niet goed voor je relatie. Ben je nog wel verliefd op je vriend? Hoe lang had je een relatie toen je ging samenwonen?
woensdag 24 oktober 2007 om 00:10
woensdag 24 oktober 2007 om 09:36
woensdag 24 oktober 2007 om 10:46
Twee jaar een relatie en dan al op elkaar uitgekeken? Vinnik best snel eigenlijk...
En nou is er blijkbaar ook al een andere man in beeld. Hoe ver ben je precies gegaan met hem? Anders heb je een nog veel groter probleem dan het opspicen van je relatie...
Praat eerst eens met je vriend over wat je dwarzit voordat je de spanning buiten de deur gaat zoeken.
En nou is er blijkbaar ook al een andere man in beeld. Hoe ver ben je precies gegaan met hem? Anders heb je een nog veel groter probleem dan het opspicen van je relatie...
Praat eerst eens met je vriend over wat je dwarzit voordat je de spanning buiten de deur gaat zoeken.
woensdag 24 oktober 2007 om 10:47
Praten is natuurlijk heel belangrijk, maar niet het enige.
Stel je niet afhankelijk op van je partner. Jij bent net zo verantwoordelijk voor jullie relatie als je vriend. Als jij niet tevreden bent met je relatie, kun jij veranderingen aanbrengen. Bijvoorbeeld door initiatieven te nemen. Wat zou je met hem samen willen doen? regel dat. Hij zal je met andere ogen bekijken.
Als jij meer spanning en vaart in je leven wilt dan is het aan jou om te zorgen dat jij dat in je leven brengt door de keuzes die je maakt. Bijvoorbeeld kun je een spannend beroep kiezen, of een opleiding beginnen die jou intellectueel of fysiek uitdaagt.
Spanning en vaart in het leven is niet afhankelijk van je relatie en als je denkt dat je vriend jou dat moet geven, dan ben ik bang dat geen enkele vriend voor jou geschikt is.
De zogeheten 'spannende' vriendjes, zijn vaak hele moeilijke boys om mee samen te leven, met zo'n 'spannend' vriendje aan je zij kom je als het even tegenzit niet aan je eigen dingen toe.
Als je spanning zoekt in flirten, vreemdgaan etc. dan verspil je je energie. Je zet je energie niet in iets positiefs om want je bent dan tevreden met een soort fopspeen.
En het kan zomaar zo zijn dat jullie niet bij elkaar passen, ik ben zelf geneigd om te denken dat als het vuurtje al na twee jaar is geblust, dat het beter is om uit elkaar te gaan.
Stel je niet afhankelijk op van je partner. Jij bent net zo verantwoordelijk voor jullie relatie als je vriend. Als jij niet tevreden bent met je relatie, kun jij veranderingen aanbrengen. Bijvoorbeeld door initiatieven te nemen. Wat zou je met hem samen willen doen? regel dat. Hij zal je met andere ogen bekijken.
Als jij meer spanning en vaart in je leven wilt dan is het aan jou om te zorgen dat jij dat in je leven brengt door de keuzes die je maakt. Bijvoorbeeld kun je een spannend beroep kiezen, of een opleiding beginnen die jou intellectueel of fysiek uitdaagt.
Spanning en vaart in het leven is niet afhankelijk van je relatie en als je denkt dat je vriend jou dat moet geven, dan ben ik bang dat geen enkele vriend voor jou geschikt is.
De zogeheten 'spannende' vriendjes, zijn vaak hele moeilijke boys om mee samen te leven, met zo'n 'spannend' vriendje aan je zij kom je als het even tegenzit niet aan je eigen dingen toe.
Als je spanning zoekt in flirten, vreemdgaan etc. dan verspil je je energie. Je zet je energie niet in iets positiefs om want je bent dan tevreden met een soort fopspeen.
En het kan zomaar zo zijn dat jullie niet bij elkaar passen, ik ben zelf geneigd om te denken dat als het vuurtje al na twee jaar is geblust, dat het beter is om uit elkaar te gaan.
woensdag 24 oktober 2007 om 12:51
woensdag 24 oktober 2007 om 13:03
mmmm.. praten, dan is wellicht het toverwoord, maar ik heb dit onderwerp al meerdere malen aangesneden. Hij is super tevreden en vindt het prima zo.
Lastig dus, maar ik ben zeker van plan om het nog een keer te bespreken en misschien moet ik er inderdaad zelf ook meer aandoen.
Tuut, ook ik loop met een termijn in mijn hoofd en wil dan een definitieve beslissing nemen. Weet ook dat ik dan heel wat ga opgeven, maar wil mezelf ook niet vastblijven houden aan iets wat niets meer is.. voor mij tenminste.
Vind het heel moeilijk en een groot dilemma. Daarnaast blijft die ander aan me trekken, ook hij heeft een relatie en heeft hetzelfde bij mij. Ik weet ook dat het met hem nooit iets gaat worden, dus... zou je zeggen: de keuze is makkelijk, kies voor je vriend! Maar zo makkelijk voelt het niet.
Lastig dus, maar ik ben zeker van plan om het nog een keer te bespreken en misschien moet ik er inderdaad zelf ook meer aandoen.
Tuut, ook ik loop met een termijn in mijn hoofd en wil dan een definitieve beslissing nemen. Weet ook dat ik dan heel wat ga opgeven, maar wil mezelf ook niet vastblijven houden aan iets wat niets meer is.. voor mij tenminste.
Vind het heel moeilijk en een groot dilemma. Daarnaast blijft die ander aan me trekken, ook hij heeft een relatie en heeft hetzelfde bij mij. Ik weet ook dat het met hem nooit iets gaat worden, dus... zou je zeggen: de keuze is makkelijk, kies voor je vriend! Maar zo makkelijk voelt het niet.
woensdag 24 oktober 2007 om 13:26
[quote]:
mmmm.. praten, dan is wellicht het toverwoord, maar ik heb dit onderwerp al meerdere malen aangesneden. Hij is super tevreden en vindt het prima zo.Ik weet niet wat je gezegd hebt en hoe je gebracht hebt , maar het lijkt mij héééél sterk dat jij gezegd hebt dat je niet zo erg gelukkig bent en dat hij gezegd heeft " ik vind dat prima "
Lastig dus, maar ik ben zeker van plan om het nog een keer te bespreken en misschien moet ik er inderdaad zelf ook meer aandoen. Nee, ben je gek joh......een relatie heb je dan wel samen maar het is er altijd aan maar één gelegen om te zorgen dat de boel ook een beetje leuk draait.......... de ander kan gewoon een beetje ontevreden gaan lopen te wezen en verzuchten dat de ander zoooooooo saai is . Toch ????
Tuut, ook ik loop met een termijn in mijn hoofd en wil dan een definitieve beslissing nemen. Weet ook dat ik dan heel wat ga opgeven, maar wil mezelf ook niet vastblijven houden aan iets wat niets meer is.. voor mij tenminste. Waarom nog wachten als het er niet meer is ? Of denk je dat morgen door een wonder alles anders is ?
Vind het heel moeilijk en een groot dilemma. Daarnaast blijft die ander aan me trekken, ook hij heeft een relatie en heeft hetzelfde bij mij.Twee spanende mensen bij elkaar , nou nou , als dat niet knallen wordt....... Ik weet ook dat het met hem nooit iets gaat worden, dus... zou je zeggen: de keuze is makkelijk, kies voor je vriend! Maar zo makkelijk voelt het niet.Nee, tuurlijk niet , moet je weer nieuwe woonruimte zoeken en spullen verdelen en vrtellen dat jij het zat was enzo...heel vervelend allemaal .[/quote]
mmmm.. praten, dan is wellicht het toverwoord, maar ik heb dit onderwerp al meerdere malen aangesneden. Hij is super tevreden en vindt het prima zo.Ik weet niet wat je gezegd hebt en hoe je gebracht hebt , maar het lijkt mij héééél sterk dat jij gezegd hebt dat je niet zo erg gelukkig bent en dat hij gezegd heeft " ik vind dat prima "
Lastig dus, maar ik ben zeker van plan om het nog een keer te bespreken en misschien moet ik er inderdaad zelf ook meer aandoen. Nee, ben je gek joh......een relatie heb je dan wel samen maar het is er altijd aan maar één gelegen om te zorgen dat de boel ook een beetje leuk draait.......... de ander kan gewoon een beetje ontevreden gaan lopen te wezen en verzuchten dat de ander zoooooooo saai is . Toch ????
Tuut, ook ik loop met een termijn in mijn hoofd en wil dan een definitieve beslissing nemen. Weet ook dat ik dan heel wat ga opgeven, maar wil mezelf ook niet vastblijven houden aan iets wat niets meer is.. voor mij tenminste. Waarom nog wachten als het er niet meer is ? Of denk je dat morgen door een wonder alles anders is ?
Vind het heel moeilijk en een groot dilemma. Daarnaast blijft die ander aan me trekken, ook hij heeft een relatie en heeft hetzelfde bij mij.Twee spanende mensen bij elkaar , nou nou , als dat niet knallen wordt....... Ik weet ook dat het met hem nooit iets gaat worden, dus... zou je zeggen: de keuze is makkelijk, kies voor je vriend! Maar zo makkelijk voelt het niet.Nee, tuurlijk niet , moet je weer nieuwe woonruimte zoeken en spullen verdelen en vrtellen dat jij het zat was enzo...heel vervelend allemaal .[/quote]
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 25 oktober 2007 om 18:38
Inmiddels gesproken, gisteravond, heftig. Eindelijk eens een discussie, eindelijk eens een eerlijke en oprechte woordenwisseling... tenminste zo voelde het voor mij. Of het iets opgelost heeft weet ik nog niet zo goed. Ik heb het gevoel dat hij het allemaal niet begrijpt. Hij ziet het tenminste niet zo en is tevreden met onze relatie. Hij wordt erg onzeker van zulke gesprekken zegt ' ie. Eerst maar weer even rust inbouwen, denk ik...
Zelf zit ik nogal in de knoop, wat weer met het verleden te maken heeft en ook dat reageer ik op hem af, wat hij niet verdient.
... ben bang dat ik voornamelijk de vinger naar mezelf moet wijzen ...
Zelf zit ik nogal in de knoop, wat weer met het verleden te maken heeft en ook dat reageer ik op hem af, wat hij niet verdient.
... ben bang dat ik voornamelijk de vinger naar mezelf moet wijzen ...
donderdag 25 oktober 2007 om 18:51
Zo jij kunt best confronterend bezig zijn.. maar je hebt gelijk.
Punt is dat er zoveel mee speelt uit het verleden en dat om de een of andere reden altijd weer naar voren komt. Hij geeft toe dat hij ook niet altijd eerlijk naar mij is en zich vaak aanpast om de lieve vrede te bewaren.
En dat terwijl ik zo graag wil dat hij wat vaker zegt wat ' ie denkt en eens wat harder tegen mij wordt. We blijven een beetje om elkaar heen draaien.
Maar gisteren hebben we voor het eerst echt een discussie gevoerd en echt gesproken.. dat was nog niet eerder gebeurd. Voor mij is dit een hele stap.
Maar ik snap je reactie en ik geef je ook nog gelijk. Weet dat ik fout zit met die andere jongen en dat ik mijn handen moet dichtknijpen met zo'n lieve vriend. Ik zal het mezelf ook altijd kwalijk nemen dat dat gebeurd is, maar ik kan het helaas niet meer terugdraaien. Ben bewust afstand van die ander aan het nemen en probeer me echt te focussen op mijn relatie. We moeten blijven beiden werken aan onze relatie en het is goed dat we dat gister besproken hebben.
Punt is dat er zoveel mee speelt uit het verleden en dat om de een of andere reden altijd weer naar voren komt. Hij geeft toe dat hij ook niet altijd eerlijk naar mij is en zich vaak aanpast om de lieve vrede te bewaren.
En dat terwijl ik zo graag wil dat hij wat vaker zegt wat ' ie denkt en eens wat harder tegen mij wordt. We blijven een beetje om elkaar heen draaien.
Maar gisteren hebben we voor het eerst echt een discussie gevoerd en echt gesproken.. dat was nog niet eerder gebeurd. Voor mij is dit een hele stap.
Maar ik snap je reactie en ik geef je ook nog gelijk. Weet dat ik fout zit met die andere jongen en dat ik mijn handen moet dichtknijpen met zo'n lieve vriend. Ik zal het mezelf ook altijd kwalijk nemen dat dat gebeurd is, maar ik kan het helaas niet meer terugdraaien. Ben bewust afstand van die ander aan het nemen en probeer me echt te focussen op mijn relatie. We moeten blijven beiden werken aan onze relatie en het is goed dat we dat gister besproken hebben.
donderdag 25 oktober 2007 om 18:53
Ja lief meisje, dat zijn mannen.. Die lijken het vaak allemaal goed te vinden enzo. Maar geloof mij maar dat het heus wel iets met hem doet. Ik kon in het begin ook niet zo goed met mijn vriend praten, hij is erg gesloten. Kwam ook wel eens op mij over als ongeinterresseerd enzo. Maar na een paar keer goed gezegd teb hebben hoe het voor mij voelde en dat er ook gepraat moet worden ,heeft toch goed geholpen. We kunnen goed praten samen hoor, maar mannen komen vaak wel wat nonchelant over al bedoelen ze het zo niet. Wel knap irritant soms..
donderdag 25 oktober 2007 om 19:00
Ik heb aangegeven wat ik miste, maar hij zegt daar weinig mee te kunnen.
Eerlijk gezegd heb ik ook al getwijfeld voor ik die ander leerde kennen, maar heb altijd opnieuw alle energie erin gestoken om verder te gaan. Tot ik die ander tegenkwam en alles opeens met andere ogen bekeek. Terwijl ik heel goed weet dat dat op niets gaat uitlopen!
Mijn vriend is iemand die snel dichtklapt. Hij vindt het heel moeilijk om te praten, vooral over gevoelens. Dat maakt het lastig, ik ben een gevoelsmens en hij kropt alles op. Maar het heeft hem wel wat gedaan, dat gaf hij vandaag ook toe. Hij probeert mij te beschermen voor alles wat ik heb meegemaakt en wil niet dat dat me nogmaals overkomt. Voor mij is hij weleens wat te beschermend... ik zou willen dat hij soms wat harder is. Maar ik weet ook dat hij dat niet is. Ik ben gevallen voor deze lieve man en ik kan hem niet ineens veranderen. Het dat lieve is ook wat ik zo in hem bewonder.. tegenstrijdig dus. Maar soms zou ik hem wel door elkaar willen rammelen!
Eerlijk gezegd heb ik ook al getwijfeld voor ik die ander leerde kennen, maar heb altijd opnieuw alle energie erin gestoken om verder te gaan. Tot ik die ander tegenkwam en alles opeens met andere ogen bekeek. Terwijl ik heel goed weet dat dat op niets gaat uitlopen!
Mijn vriend is iemand die snel dichtklapt. Hij vindt het heel moeilijk om te praten, vooral over gevoelens. Dat maakt het lastig, ik ben een gevoelsmens en hij kropt alles op. Maar het heeft hem wel wat gedaan, dat gaf hij vandaag ook toe. Hij probeert mij te beschermen voor alles wat ik heb meegemaakt en wil niet dat dat me nogmaals overkomt. Voor mij is hij weleens wat te beschermend... ik zou willen dat hij soms wat harder is. Maar ik weet ook dat hij dat niet is. Ik ben gevallen voor deze lieve man en ik kan hem niet ineens veranderen. Het dat lieve is ook wat ik zo in hem bewonder.. tegenstrijdig dus. Maar soms zou ik hem wel door elkaar willen rammelen!
donderdag 25 oktober 2007 om 19:09
Hmm , gaan we generaliseren " zo zijn mannen" haha Wat lief meisje betreft als je na 2 jaar al aan je taks zit qua spanning met je huidige vriend , moeten jullie echt iets gaan doen om die spanning weer op te bouwen , anders ga je het niet volhouden . Daag hem uit ga de confrontatie aan haal hem uit z`n schulp . Ga weekenden weg met z`n tweeen , weg uit de sleur .
Ga om de keer elkaar verrassen met iets leuks doen , zo moet hij namelijk actie gaan ondernemen snappie ! Maar naar een ander gaan is wel een beetje slap zonder dat je iets geprobeert hebt. Blijft hij zo saai dan zou ik idd wegwezen !
Ga om de keer elkaar verrassen met iets leuks doen , zo moet hij namelijk actie gaan ondernemen snappie ! Maar naar een ander gaan is wel een beetje slap zonder dat je iets geprobeert hebt. Blijft hij zo saai dan zou ik idd wegwezen !
