
Carriere vriend staat relatie in de weg
maandag 3 maart 2008 om 12:42
Hallo allemaal,
Ik heb nu al 10 jaar een relatie met een lieve vriend. Hij zit in de muziek en is vaak weg voor optredens etc. Uiteraard is dat altijd op tijden dat ik vrij ben aangezien ik een normale 9-5 baan heb. De eerste paar jaren had hij het nog niet zo druk als nu. En nu gaat zijn carriere steeds beter dus de verwachting is dat dit alleen maar meer gaat worden...
Natuurlijk geef ik aan dat ik het leuk vind als hij tijd maakt voor mij. Maar daar geeft hij niet altijd gehoor aan. Afgelopen week hadden we hier weer ruzie over en toen is hij weggelopen zonder iets te zeggen. Hij reageerde vervolgens niet op mijn telefoontjes en smsen. Ik had geen idee waar hij was en bij wie. Na 2 dagen kreeg ik een sms dat hij volgende week wil praten.
Intussen zit ik maar thuis te wachten. Wat zal hij gaan zeggen? Gooit hij die 10 jaar zomaar weg? Kiest hij ervoor om vrij te zijn? En ben ik zelf ook goed aan het nadenken wat ik nu verder wil/verwacht van deze relatie. Ik vind het zo moeilijk. Zag hem echt als de vader van mijn toekomstige kinderen.... Graag jullie advies
Ik heb nu al 10 jaar een relatie met een lieve vriend. Hij zit in de muziek en is vaak weg voor optredens etc. Uiteraard is dat altijd op tijden dat ik vrij ben aangezien ik een normale 9-5 baan heb. De eerste paar jaren had hij het nog niet zo druk als nu. En nu gaat zijn carriere steeds beter dus de verwachting is dat dit alleen maar meer gaat worden...
Natuurlijk geef ik aan dat ik het leuk vind als hij tijd maakt voor mij. Maar daar geeft hij niet altijd gehoor aan. Afgelopen week hadden we hier weer ruzie over en toen is hij weggelopen zonder iets te zeggen. Hij reageerde vervolgens niet op mijn telefoontjes en smsen. Ik had geen idee waar hij was en bij wie. Na 2 dagen kreeg ik een sms dat hij volgende week wil praten.
Intussen zit ik maar thuis te wachten. Wat zal hij gaan zeggen? Gooit hij die 10 jaar zomaar weg? Kiest hij ervoor om vrij te zijn? En ben ik zelf ook goed aan het nadenken wat ik nu verder wil/verwacht van deze relatie. Ik vind het zo moeilijk. Zag hem echt als de vader van mijn toekomstige kinderen.... Graag jullie advies
donderdag 6 maart 2008 om 13:05
Hoi Vlinder5.....
Ik heb je topic doorgelezen en kan je alleen maar heel veel sterkte wensen. Ik weet hoe je je voelt. Het is zo'n leeg klotengevoel!!!!
Tips...tja......lekker veel janken (hielp bij mij) en toch leuke dingen proberen te doen met je vriendinnen. En sporten.
Maar ja, het probleem is dat je bij alles wat je doet denkt aan hem en jullie en dat het voorbij is.....
Het moet slijten en dat gebeurt ook, maar wees tot die tijd vooral erg lief voor jezelf! (kapper, shoppen, jezelf verwennen)
Heeeeeel veel sterkte......
Ik heb je topic doorgelezen en kan je alleen maar heel veel sterkte wensen. Ik weet hoe je je voelt. Het is zo'n leeg klotengevoel!!!!
Tips...tja......lekker veel janken (hielp bij mij) en toch leuke dingen proberen te doen met je vriendinnen. En sporten.
Maar ja, het probleem is dat je bij alles wat je doet denkt aan hem en jullie en dat het voorbij is.....
Het moet slijten en dat gebeurt ook, maar wees tot die tijd vooral erg lief voor jezelf! (kapper, shoppen, jezelf verwennen)
Heeeeeel veel sterkte......
donderdag 6 maart 2008 om 17:14
vrijdag 7 maart 2008 om 10:22
Toch sterkte nog vlinder, ben blij te lezen dat je er nu goed doorheen slaat maar wees niet verbaasd als je soms met vlagen hem ineens wat meer mist dan andere momenten. Maar het slijt.
Ik herken mezelf vooral in het gevoel wat CL2 zo duidelijk weet te beschrijven. Mijn ex was altijd een zeurtje, over alles, ook bij hem thuis al en dus heb ik nooit onderschijds weten te vinden tussen dingen waar hij echt mee zat en zijn standaard zeur dingen, en toen ineens was het uit... ik voelde me zo rot vooral omdat hij die strijd in zichzelf alleen had gevoerd, en mij geen kans had gegeven om kennis te hebben van zijn twijfels en er samen over na te denken.
Ik herken mezelf vooral in het gevoel wat CL2 zo duidelijk weet te beschrijven. Mijn ex was altijd een zeurtje, over alles, ook bij hem thuis al en dus heb ik nooit onderschijds weten te vinden tussen dingen waar hij echt mee zat en zijn standaard zeur dingen, en toen ineens was het uit... ik voelde me zo rot vooral omdat hij die strijd in zichzelf alleen had gevoerd, en mij geen kans had gegeven om kennis te hebben van zijn twijfels en er samen over na te denken.

vrijdag 7 maart 2008 om 10:23
Moeilijk hoor. Ik kan me voorstellen dat je erg nerveus bent over wat je te wachten staat. Ik vraag me alleen af waarom je zo'n afwachtende houding neemt? Laat je het aan hem over om te bepalen hoe jij je toekomst wilt zien? Dus pas wanneer hij tijd heeft om met je te praten volgende week weet je waar je staat? Typisch vrouwengedrag hoor, dus maak je niet sappe. Wij zijn nog steeds de eeuwige vredesbewaarders die vaak ten koste gaat van onszelf. Anyway, kan jij een lijstje maken met de dingen die je wilt en wat je daarvoor nodig hebt? Als hij daar niet aan heeft kunnen voldoen de afgelopen 2 jaar dan kan je misschien al weten wat er voor je in de toekomst ligt. Misschien niet leuk maar hij zal niet veranderen en hoeft niet te veranderen, tenzij hij dat zelf wilt. Wi jij dat hij veranderd? waar ben je verliefd op geworden? Niet een slager toch? Jij wist dat je met een muziekant een relatie aanging en dit is de keerzijde van dat verhaal. Ze zijn er nooit en het gitaartje gaat voor het meisje in dit geval. Stel je voor dat jullie wel bij elkaar blijven, dan zal hij weinig tijd hebben voor de kinderen omdat hij het weekend en populaire avonden en/of feestdagen weg is. Daarvoor moet je heel sterk in je schoenen staan vrouw! Wil je dat?
vrijdag 7 maart 2008 om 10:42
quote:NoYo schreef op 07 maart 2008 @ 10:23:
Moeilijk hoor. Ik kan me voorstellen dat je erg nerveus bent over wat je te wachten staat. Ik vraag me alleen af waarom je zo'n afwachtende houding neemt? @ NoYo, de relatie is inmiddels al over zoals je hebt kunnen lezen. Dus inmiddels zit ik al weer met hele andere vragen. Maar bedankt ook voor je reactie.
Moeilijk hoor. Ik kan me voorstellen dat je erg nerveus bent over wat je te wachten staat. Ik vraag me alleen af waarom je zo'n afwachtende houding neemt? @ NoYo, de relatie is inmiddels al over zoals je hebt kunnen lezen. Dus inmiddels zit ik al weer met hele andere vragen. Maar bedankt ook voor je reactie.
vrijdag 7 maart 2008 om 10:44
quote:herfstblaadjes schreef op 07 maart 2008 @ 10:22:
Ik herken mezelf vooral in het gevoel wat CL2 zo duidelijk weet te beschrijven. ... ik voelde me zo rot vooral omdat hij die strijd in zichzelf alleen had gevoerd, en mij geen kans had gegeven om kennis te hebben van zijn twijfels en er samen over na te denken.Ik zit ook echt met ditzelfde probleem. Ongelooflijk dat ik niets wist van die gevoelens en twijfels! Ik heb ook echt geen kansen gehad. Ik vind dit erg egoistisch. Hoe kun je dit iemand nu aandoen?
Ik herken mezelf vooral in het gevoel wat CL2 zo duidelijk weet te beschrijven. ... ik voelde me zo rot vooral omdat hij die strijd in zichzelf alleen had gevoerd, en mij geen kans had gegeven om kennis te hebben van zijn twijfels en er samen over na te denken.Ik zit ook echt met ditzelfde probleem. Ongelooflijk dat ik niets wist van die gevoelens en twijfels! Ik heb ook echt geen kansen gehad. Ik vind dit erg egoistisch. Hoe kun je dit iemand nu aandoen?
vrijdag 7 maart 2008 om 11:34
Ja idd, en alleen blijven verschuilen achter "het is een gevoel". Volgens mij zit er achter elk gevoel een gedachte van iets dat je wel of niet wilt. Je maakt een keuze toch altijd ook met je verstand? Niet alleen 100% met je gevoel? Geloof ik niet. Ergens heb je dan volgens mij een overtuiging die dat gevoel versterkt.

vrijdag 7 maart 2008 om 11:38
vrijdag 7 maart 2008 om 11:49
Vlinder, vind het oprecht vervelend, dat je nu zo alleen zit met je gevoel. Je weet wel, dat je er doorheen moet, maar toch.
Probeer voor jezelf de feiten duidelijk te krijgen. Als in; heb ik naar eer en geweten gehandeld, ben ik oprecht geweest, heb ik gedaan wat binnen mijn vermogen lag, etc. Waarschijnlijk kun je dit soort vragen met ja beantwoorden. Probeer daar dan vanuit te gaan vanaf nu. Het verdriet om een verbroken relatie blijft, maar je kunt je dan meer zeker van jezelf gaan voelen. Laat de laffe daden daar waar ze horen; bij hem. Als hij op deze manier omgaat met iemand waar hij tien jaar van zijn leven mee gedeeld heeft, prima, daar moet hij mee leven. Zoek het positieve hierin, zoals Malu3 ook zegt, en realiseer je, dat je nu niet meer af hoeft te wachten, af hoeft te vragen, etc.
Je kunt nu je eigen keuzes weer maken en waarschijnlijk voel je je na de scherpste kantjes van je verdriet weer een stuk sterker. Er lopen echt wel kandidaten rond, die jouw tijd en mening net zo belangrijk vinden als hun eigen.
Hang in there!
Probeer voor jezelf de feiten duidelijk te krijgen. Als in; heb ik naar eer en geweten gehandeld, ben ik oprecht geweest, heb ik gedaan wat binnen mijn vermogen lag, etc. Waarschijnlijk kun je dit soort vragen met ja beantwoorden. Probeer daar dan vanuit te gaan vanaf nu. Het verdriet om een verbroken relatie blijft, maar je kunt je dan meer zeker van jezelf gaan voelen. Laat de laffe daden daar waar ze horen; bij hem. Als hij op deze manier omgaat met iemand waar hij tien jaar van zijn leven mee gedeeld heeft, prima, daar moet hij mee leven. Zoek het positieve hierin, zoals Malu3 ook zegt, en realiseer je, dat je nu niet meer af hoeft te wachten, af hoeft te vragen, etc.
Je kunt nu je eigen keuzes weer maken en waarschijnlijk voel je je na de scherpste kantjes van je verdriet weer een stuk sterker. Er lopen echt wel kandidaten rond, die jouw tijd en mening net zo belangrijk vinden als hun eigen.
Hang in there!
vrijdag 7 maart 2008 om 12:21

vrijdag 7 maart 2008 om 12:48
Vlinder, ik weet dat je nu een rottijd doormaakt en dat is nog een understatement ben ik bang. Je hoopt waarschijnlijk de hele dag dat hij tot inkeer komt en plotseling in gaat zien dat hij toch niet zonder je kan en er alles voor over heeft om jou gelukkig te maken. En waarschijnlijk kun je nu aan niets anders denken. Tijd is in dit geval je vriend, hoe meer tijd er over heen gaat hoe rationeler je er over kunt denken.
