Relaties
alle pijlers
Constante druk in nieuwe relatie
dinsdag 5 december 2023 om 10:29
Dit is mijn eerste topic. Ik heb lang getwijfeld of ik hier iets zou posten. Ik ben heel bang voor herkenning.
Sinds een kort jaartje heb ik, na een pittige scheiding, een nieuwe relatie. In het begin was dit heel verfrissend en verrassend leuk, maar inmiddels ervaar ik heel wat druk. Ik denk vaak dat dit aan mij ligt, omdat ik nagenoeg de volledige zorg voor mijn kleuter heb doordeweeks en daarnaast een drukke baan heb. Ik ben daardoor vaak moe en niet meer in staat om genoeg aandacht te besteden aan mijn relatie.
De druk die ik ervaar komt denk ik ook omdat deze relatie me af en toe benauwt. Hij wil alles samen doen. Als ik mijn kind het weekend niet heb wil hij samen zijn. In die weekenden draait het dan ook vooral om lief zijn, knuffelen en veel seks. Soms wel 6x in het weekend. Seks, zoenen en knuffelen is voor hem heel belangrijk. Ik zet mezelf regelmatig over mijn vermoeidheid heen, omdat hij nog wil knuffelen. De momenten dat mijn kind er wel is, vind hij niet echt samen zijn.
Ik heb vaker aangegeven dat ik ook ruimte voor mezelf nodig heb. Om mijn huishouden op orde te houden, maar ook om mijn sociale leven niet te verwaarlozen en soms om gewoon in m’n pyjama te Netflixen. Afspreken om met een vriendin iets leuks te gaan doen in die weekenden of dat ik aangeef dat ik later kom (zaterdag ipv vrijdag) omdat ik mijn huishouden moet doen leidt niet zelden tot discussies. Hij vindt dat ik niet genoeg laat blijken dat ik hem graag wil zien en dat ik hem leuk vind. Dat er alleen maar momenten van af gaan in plaats van erbij. In telefoongesprekken krijg ik vaak terug dat hij graag zou willen dat ik tussendoor laat blijken dat ik van hem hou en laat hij blijken dat hij wil dat we lief voor elkaar zijn die avond. Ik voel hierdoor een enorme druk; alsof ik tekortschiet. Het is niet dat ik hem helemaal niets laat blijken, maar het lijkt nooit genoeg. Ik zie hem twee dagen doordeweeks en meestal alle weekenden. Ik vind het regelmatig veel en ik merk dat ik uit balans raak. Met name omdat ik voor m’n gevoel na een werkdag nog lief ‘moet’ doen, uitgebreid moet zoenen en knuffelen, maar ook het voeren van de discussies over wel/niet afspraken maken met vriendinnen in bepaalde weekenden breekt me gewoon op.
Dit is niet het enige. Hij heeft over veel dingen een mening. Hij bemoeit zich gevraagd of ongevraagd met de omgang met mijn ex-partner, heeft een mening over hoe ik of mijn vriendinnen zich tegenover elkaar gedragen, heeft een mening over keuzes die ik maak met betrekking tot mijn vrije tijd (laat naar bed, uitgaan, afspreken met iemand, iets leuks doen met kind zonder hem, op vakantie met een vriendin). Ook heb ik het idee dat hij mijn telefoon gecontroleerd heeft, omdat hij vraagt naar bepaalde zaken die ik hem niet verteld heb. Verder hebben we veel discussies over het feit dat ik rook.
Ik merk dat ik uitgeput raak. Hoe zeer ik ook mijn best doe, er is altijd iets. Inmiddels heb ik het punt bereikt dat ik inderdaad niet vaak meer laat blijken dat ik hem graag zie. Ik wil gewoon rust. Het kost me steeds meer moeite om het leuk te hebben. Ik ben negatief en moe. Ik kan hem daarom ook niet geven wat hij graag wil; bevestiging en liefde.
Als ik teruglees wat ik tot nu toe heb opgeschreven schrik ik. Maar er is ook een andere kant. We hebben het niet altijd minder fijn, er zijn ook heel fijne momenten. Hij vertelt me vaak dat zijn intenties goed zijn; hij maakt zich zorgen om me en hij ziet me gewoon graag omdat hij me zo leuk vindt. Zijn mening en z’n teleurstelling mag er zijn; dat ik me daardoor schuldig voel of dat ik me aangevallen voel zit ook deels in mij. Ik voel me snel schuldig en ik ben iemand die het anderen graag naar z’n zin maakt. Hij hoopt dat ik ga zien dat hij alleen maar echt heel lief voor me is als ik minder vermoeid ben. Ik ben perfect voor hem en wat we hebben/hadden in de eerste maanden was echt perfect.
Ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen. Ik wil wel geven, maar het lukt me niet meer. Ik denk steeds vaker dat ik gewoon alleen wil zijn. Het voelt niet alsof ik zomaar mag kappen. Dan kwets ik hem en ik heb een hele andere boodschap uitgedragen; dat hij het is voor mij.
Sinds een kort jaartje heb ik, na een pittige scheiding, een nieuwe relatie. In het begin was dit heel verfrissend en verrassend leuk, maar inmiddels ervaar ik heel wat druk. Ik denk vaak dat dit aan mij ligt, omdat ik nagenoeg de volledige zorg voor mijn kleuter heb doordeweeks en daarnaast een drukke baan heb. Ik ben daardoor vaak moe en niet meer in staat om genoeg aandacht te besteden aan mijn relatie.
De druk die ik ervaar komt denk ik ook omdat deze relatie me af en toe benauwt. Hij wil alles samen doen. Als ik mijn kind het weekend niet heb wil hij samen zijn. In die weekenden draait het dan ook vooral om lief zijn, knuffelen en veel seks. Soms wel 6x in het weekend. Seks, zoenen en knuffelen is voor hem heel belangrijk. Ik zet mezelf regelmatig over mijn vermoeidheid heen, omdat hij nog wil knuffelen. De momenten dat mijn kind er wel is, vind hij niet echt samen zijn.
Ik heb vaker aangegeven dat ik ook ruimte voor mezelf nodig heb. Om mijn huishouden op orde te houden, maar ook om mijn sociale leven niet te verwaarlozen en soms om gewoon in m’n pyjama te Netflixen. Afspreken om met een vriendin iets leuks te gaan doen in die weekenden of dat ik aangeef dat ik later kom (zaterdag ipv vrijdag) omdat ik mijn huishouden moet doen leidt niet zelden tot discussies. Hij vindt dat ik niet genoeg laat blijken dat ik hem graag wil zien en dat ik hem leuk vind. Dat er alleen maar momenten van af gaan in plaats van erbij. In telefoongesprekken krijg ik vaak terug dat hij graag zou willen dat ik tussendoor laat blijken dat ik van hem hou en laat hij blijken dat hij wil dat we lief voor elkaar zijn die avond. Ik voel hierdoor een enorme druk; alsof ik tekortschiet. Het is niet dat ik hem helemaal niets laat blijken, maar het lijkt nooit genoeg. Ik zie hem twee dagen doordeweeks en meestal alle weekenden. Ik vind het regelmatig veel en ik merk dat ik uit balans raak. Met name omdat ik voor m’n gevoel na een werkdag nog lief ‘moet’ doen, uitgebreid moet zoenen en knuffelen, maar ook het voeren van de discussies over wel/niet afspraken maken met vriendinnen in bepaalde weekenden breekt me gewoon op.
Dit is niet het enige. Hij heeft over veel dingen een mening. Hij bemoeit zich gevraagd of ongevraagd met de omgang met mijn ex-partner, heeft een mening over hoe ik of mijn vriendinnen zich tegenover elkaar gedragen, heeft een mening over keuzes die ik maak met betrekking tot mijn vrije tijd (laat naar bed, uitgaan, afspreken met iemand, iets leuks doen met kind zonder hem, op vakantie met een vriendin). Ook heb ik het idee dat hij mijn telefoon gecontroleerd heeft, omdat hij vraagt naar bepaalde zaken die ik hem niet verteld heb. Verder hebben we veel discussies over het feit dat ik rook.
Ik merk dat ik uitgeput raak. Hoe zeer ik ook mijn best doe, er is altijd iets. Inmiddels heb ik het punt bereikt dat ik inderdaad niet vaak meer laat blijken dat ik hem graag zie. Ik wil gewoon rust. Het kost me steeds meer moeite om het leuk te hebben. Ik ben negatief en moe. Ik kan hem daarom ook niet geven wat hij graag wil; bevestiging en liefde.
Als ik teruglees wat ik tot nu toe heb opgeschreven schrik ik. Maar er is ook een andere kant. We hebben het niet altijd minder fijn, er zijn ook heel fijne momenten. Hij vertelt me vaak dat zijn intenties goed zijn; hij maakt zich zorgen om me en hij ziet me gewoon graag omdat hij me zo leuk vindt. Zijn mening en z’n teleurstelling mag er zijn; dat ik me daardoor schuldig voel of dat ik me aangevallen voel zit ook deels in mij. Ik voel me snel schuldig en ik ben iemand die het anderen graag naar z’n zin maakt. Hij hoopt dat ik ga zien dat hij alleen maar echt heel lief voor me is als ik minder vermoeid ben. Ik ben perfect voor hem en wat we hebben/hadden in de eerste maanden was echt perfect.
Ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen. Ik wil wel geven, maar het lukt me niet meer. Ik denk steeds vaker dat ik gewoon alleen wil zijn. Het voelt niet alsof ik zomaar mag kappen. Dan kwets ik hem en ik heb een hele andere boodschap uitgedragen; dat hij het is voor mij.
maandag 11 december 2023 om 12:27
Wat ik hier problematisch aan vind is dat je ermee insinueert dat sommige mensen blijkbaar op klootzakken en eikels vallen.Merkimer schreef: ↑11-12-2023 12:22Jemig wat ben jij hardnekkig de boel verkeerd aan het lezen.
Ze geeft dit als VOORBEELD dat het niet altijd een dynamiek is maar dat er ook gewoon klootzakken en eikels zijn die bepaald gedrag vertonen zonder dat de ander daar persee aandeel aan had of iets verkeerd deed of in een dynamiek zit zoals jij beweert. Als VOORBEELD noemt ze een fictief persoon die gewoon geniet van verkrachten. Punt.
Zij heeft het dus helemaal niet over TO en haar vriend daarin maar wel over jouw stellingname dat er altijd twee zijn die de dynamiek in stand houden. Zo duidelijk?
Zo is het vaak helemaal niet. Deze daders zijn ook gewoon in essentie geboren als goede mensen op deze wereld en als je er geen relatie mee hebt, zijn ze vaak heel prettig en fijn om mee om te gaan. Maar zij hebben hun eigen rugzak met ervaringen en ook onbewuste patronen bij zich. Deze uiten zich op een andere manier dan die van 'ons'. Maar het zijn gewoon twee kanten van dezelfde medaille, beiden zijn net zo destructief. Jezelf onderwerpen aan een narcist is niet minder erg dan zelf een narcist zijn.
maandag 11 december 2023 om 12:56
Eens bijtie, je schrijft het genuanceerd op en volgens mij benoem ik gewoon mijn eigen ‘haakjes’.
Ik herken het natuurlijk allemaal maar ik wilde alleen tegengeluid laten horen dat je soms pech kan hebben en dat ik bepaalde woordkeuzes zelf niet zou gebruiken. Vooral omdat er dus die schaamte en schuld nog is, niet alleen mij bij maar ook mensen die nog niet alle boekjes hebben gelezen en zover zijn met hulp. Dat betekent natuurlijk niet dat je dan alleen maar naar de ander moet wijzen. Jammer dat dat zo las. Voor mij is het meer een en-en verhaal.
De opmerking jezelf onderwerpen aan een narcist zou ik zelf niet zo benoemen maar natuurlijk zit daar van alles aan eigen overtuigingen en gemis bij bij degenen die blijven. Er lijkt in eerste instantie wat te halen zijn bij elkaar en vaak zijn er ook meer overeenkomsten dan je soms denkt. Het is lastige en ook interessante materie.
Ik herken het natuurlijk allemaal maar ik wilde alleen tegengeluid laten horen dat je soms pech kan hebben en dat ik bepaalde woordkeuzes zelf niet zou gebruiken. Vooral omdat er dus die schaamte en schuld nog is, niet alleen mij bij maar ook mensen die nog niet alle boekjes hebben gelezen en zover zijn met hulp. Dat betekent natuurlijk niet dat je dan alleen maar naar de ander moet wijzen. Jammer dat dat zo las. Voor mij is het meer een en-en verhaal.
De opmerking jezelf onderwerpen aan een narcist zou ik zelf niet zo benoemen maar natuurlijk zit daar van alles aan eigen overtuigingen en gemis bij bij degenen die blijven. Er lijkt in eerste instantie wat te halen zijn bij elkaar en vaak zijn er ook meer overeenkomsten dan je soms denkt. Het is lastige en ook interessante materie.
anoniem_657c20bb8c63c wijzigde dit bericht op 11-12-2023 13:08
1.36% gewijzigd
maandag 11 december 2023 om 12:59
maandag 11 december 2023 om 13:24
Anderlicht, ik beweer nergens dat jij iemand de schuld geeft, dat is jouw invulling. Dat wordt nu uit z’n verband gehaald. Jammer. Dat komt ook omdat ik de schuldvraag uiteindelijk niet zo boeiend vind maar wel weet dat die er bij slachtoffers is (en dan bedoel ik ten koste van zichzelf).Anderlicht schreef: ↑11-12-2023 12:24Waarschijnlijk projecteer je nu teveel vanuit jouw eigen beeld. Ik schrijf vanuit verschillende methodieken/boeken/bronnen en vooral (eigen) ervaringen en ik beweer nergens dat iemand schuld heeft aan dadergedrag.
Schuld en schaamte zit helaas opgesloten in ons zelfbeeld en ontstaat vanuit kernverwondingen in de hechting met onze ouders.
Hierdoor is het zo moeilijk om een ongezonde dynamiek te stappen. Een ander triggert jou in deze kernverwonding.
Mij betreft is het wel helpend om niet te wijzen naar de ander omdat je anders in een machteloos (slachtoffer) gedrag blijft zitten. Inzien dat je zelf een onderdeel bent van de dynamiek en patronen mede in stand houd geeft macht om het te kunnen veranderen! Verandering begint altijd bij jezelf.
Zoals ik al eerder schreef ben ik het over de gehele linie met je eens, maar ik vond de zin met ‘hem wanhopig triggeren’ zelf wat ongelukkig gekozen. Zij triggert hem niet, hij triggert zichzelf.
En tja, op tijd eruit stappen. Dat is mij ook weleens gezegd, dat ik er op tijd uit ben gestapt en toch was het te laat. Dat heb ik mezelf wel kwalijk genomen. Mezelf vergeven vond ik wel het zwaarste van alles. Hoe was het in godsnaam mogelijk dat dit kon gebeuren, hoe kon ik het niet voorzien? Reken maar dat ik mijn gedachtes, overtuigingen, gevoelens heb ‘aangepakt’. Dat ik ook alle boeken las etc. Dat ik weet waar jij het over hebt als het gaat om kernverwondingen, een pijnlijk proces.
Ik heb nu een fijne liefdevolle relatie, weet uit ervaring dat er zat leuke mannen zijn. Mijn leven ziet er anders uit, waarbij ik kan en mag voelen, ook van mezelf en waar ik elke dag nog bij leer maar ik mag het ook een beetje oneens met je zijn zonder mijn eigen verantwoordelijkheid voor mezelf te laten varen.
maandag 11 december 2023 om 13:26
Dit was een lastige discussie. We vieren het een dagje eerder met mijn familie, omdat er vakantieplannen zijn in de familie. De 23e dus, we vieren het normaal kerstavond. Daarna gaat kind naar vader en komt 2e kerstdag weer thuis.Sjaantje37 schreef: ↑11-12-2023 09:26TO, hoe gaan de kerstdagen eruit zien? Mag je die ook met je familie doorbrengen of moet dit met hem en zijn familie?
Mijn beste vriendin heeft gevraagd of ik met haar wil eten en de kerstspecial wil kijken. Daar heb ik op zich oren naar, maar ik wilde even afwachten wat vriend nog voor plannen had met familie en of we het kunnen inpassen.
Vriend gaf aan dat zijn ouders flexibel zijn. Zij hebben geen verwachtingen, als we niet komen, dan hoeft dat niet. Vriend wil er wel heen, snap ik. Ik heb geprobeerd te zoeken naar een oplossing waarbij alles kan; dus én met vriendin, én naar ouders vriend én mijn familie. Dat kan, maar dan hebben we geen avond 'samen'.
De discussie was; waarom kan vriendin niet kerstavond, dan kon hij aansluiten bij vrienden en konden we óók nog een avond samen zijn. (kerstochtend naar ouders dan en 1e kerstdag samen). Maar vriendin kan niet kerstavond, zij kan alleen 1e kerstdag. Ik stelde voor kerstavond samen, kerstontbijt ouders (of andersom, kerstavond zijn ouders, wij samen kerstontbijt), maar dan zou hij 1e kerstdag in de avond alleen zijn en dat wil hij niet. Hij vindt dat de standaard zou moeten zijn dat kerst iets is om samen te zijn. Ik sta er anders in; kerst is een familiefeest. Dus kerst is iets met familie. Als je samenwoont en een dag vrij hebt, dan ben je samen als je geen andere plannen maakt. Als je niet samen woont, dan kun je besluiten om samen een avondje te doen, of andere plannen te maken gezamenlijk of ieder voor zich.
Ik heb nog voorgesteld dat we anders met zn drieën gaan eten, maar dan vindt hij het een omgekeerde compromis. Dan mag hij aansluiten bij mij en mijn vriendin, omdat hij anders alleen is. Volgens hem zou het moeten zijn, zij sluit aan bij ons omdat ze anders alleen is.
Conclusie van het hele verhaal: Ik voel me bezwaard om met vriendin af te spreken, want anders hij alleen op de bank in de avond op 1e kerstdag en hij vindt dat kerst samen is. Ik heb de beslissing daarom volledig uitgesteld, omdat ik het gevoel heb te moeten kiezen tussen mijn vriendin en vriend. Dat is een onmogelijke keuze.
Inmiddels heb ik wel 'groen licht', met de voorwaarde dat we volgend jaar uit gaan van samen. Dat heeft drie weken geduurd. En toch zit er nu een randje aan..
missyimpossible wijzigde dit bericht op 11-12-2023 13:36
4.39% gewijzigd
maandag 11 december 2023 om 13:36
Wat fijn dat jij, volwassen vrouw met kind, toestemming hebt de kerstdagen in te vullen zoals jij wil!MissyImpossible schreef: ↑11-12-2023 13:26
Inmiddels heb ik 'groen licht', met de voorwaarde dat we volgend jaar uit gaan van samen. En toch zit er nu een randje aan..
Je bent een gezegend mens
lorrelies wijzigde dit bericht op 11-12-2023 13:39
0.15% gewijzigd
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
maandag 11 december 2023 om 13:37
Nee, zeker moet jij je niet bezwaard voelen!
Hij is nu als een klein kind aan het dreinen dat hij niet op plek 1 komt.
Hij kan ook gewoon meedenken, net zoals jij doet.
Dat kan hij niet.
Nog een keer:
Dat kan hij niet.
Aan jou of je wil toegeven aan gedrein, of dat je nog 1x een volwassen gesprek probeert om samen te plannen wat wél kan. En verzandt dat weer in gedrein, stop er dan mee voor je eigen bestwil.
Edit:
Hij gaat er dus vanuit dat hij volgend jaar volledig bepaalt hoe jij je Kerstdagen gaat doorbrengen????
Dat lukt niet, A. omdat jij er dan helemaal niet meer bent, om met hem te plannen. En B. omdat jij nu eenmaal met veel meer mensen iets te regelen hebt.
Wat een drama, 3 weken van stress voor dit verhaal............
Hij is nu als een klein kind aan het dreinen dat hij niet op plek 1 komt.
Hij kan ook gewoon meedenken, net zoals jij doet.
Dat kan hij niet.
Nog een keer:
Dat kan hij niet.
Aan jou of je wil toegeven aan gedrein, of dat je nog 1x een volwassen gesprek probeert om samen te plannen wat wél kan. En verzandt dat weer in gedrein, stop er dan mee voor je eigen bestwil.
Edit:
Hij gaat er dus vanuit dat hij volgend jaar volledig bepaalt hoe jij je Kerstdagen gaat doorbrengen????
Dat lukt niet, A. omdat jij er dan helemaal niet meer bent, om met hem te plannen. En B. omdat jij nu eenmaal met veel meer mensen iets te regelen hebt.
Wat een drama, 3 weken van stress voor dit verhaal............
doreia* wijzigde dit bericht op 11-12-2023 13:38
28.00% gewijzigd
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 11 december 2023 om 13:38
Hij heeft niet echt gezegd dat ik toestemming krijg natuurlijk, maar omdat de discussie zo eindeloos geduurd heeft en hij zijn ideeën zo stellig verdedigd voelt het wel als een soort toestemming..
maandag 11 december 2023 om 13:41
Idd echt drama. Maar ik ben degene die het 'groot' maakt en geen beslissing kan nemen.Doreia* schreef: ↑11-12-2023 13:37Nee, zeker moet jij je niet bezwaard voelen!
Hij is nu als een klein kind aan het dreinen dat hij niet op plek 1 komt.
Hij kan ook gewoon meedenken, net zoals jij doet.
Dat kan hij niet.
Nog een keer:
Dat kan hij niet.
Aan jou of je wil toegeven aan gedrein, of dat je nog 1x een volwassen gesprek probeert om samen te plannen wat wél kan. En verzandt dat weer in gedrein, stop er dan mee voor je eigen bestwil.
Edit:
Hij gaat er dus vanuit dat hij volgend jaar volledig bepaalt hoe jij je Kerstdagen gaat doorbrengen????
Dat lukt niet, A. omdat jij er dan helemaal niet meer bent, om met hem te plannen. En B. omdat jij nu eenmaal met veel meer mensen iets te regelen hebt.
Wat een drama, 3 weken van stress voor dit verhaal............
maandag 11 december 2023 om 13:43
Dat is de echte kerstgedachte, ten slotte.
Eerst komt je partner en samen, of je daar nou zin in hebt of niet, en dan de rest van de wereld.
Wat eten we vanavond?
maandag 11 december 2023 om 13:45
Het valt me op dat je niet op de vragen over jou zelf ingaat maar de focus steeds op hem legt. Wat heb jij nodig om hieruit te stappen? Wat haal jij hier nog uit?MissyImpossible schreef: ↑11-12-2023 13:41Idd echt drama. Maar ik ben degene die het 'groot' maakt en geen beslissing kan nemen.
Wie ben jij in dit geheel? Wat wil je zijn? Hoe zie je genieten voor je?
maandag 11 december 2023 om 13:48
Ik kan deze vragen niet beantwoorden. Dat is de hele reden waarom ik in therapie ga. Ik weet niet meer wie ik ben, wat ik leuk vind, wat voor mij genieten is. Ik heb vanochtend het 'volgzame meisje' ontdekt. Ik moest op een andere stoel gaan zitten en haar achterlaten op de stoel waar ik vandaan kwam. Ze vroeg me wie ik was en hoe ik me voelde zonder dat meisje. Ik ben gaan janken; ik wist het antwoord gewoon niet.
Ik weet dus ook niet wat ik 'nodig' heb om eruit te stappen. En wat ik eruit haal weet ik ook niet.
missyimpossible wijzigde dit bericht op 11-12-2023 13:49
6.51% gewijzigd
maandag 11 december 2023 om 13:48
Zeg maar een rand.MissyImpossible schreef: ↑11-12-2023 13:26Dit was een lastige discussie. We vieren het een dagje eerder met mijn familie, omdat er vakantieplannen zijn in de familie. De 23e dus, we vieren het normaal kerstavond. Daarna gaat kind naar vader en komt 2e kerstdag weer thuis.
Mijn beste vriendin heeft gevraagd of ik met haar wil eten en de kerstspecial wil kijken. Daar heb ik op zich oren naar, maar ik wilde even afwachten wat vriend nog voor plannen had met familie en of we het kunnen inpassen.
Vriend gaf aan dat zijn ouders flexibel zijn. Zij hebben geen verwachtingen, als we niet komen, dan hoeft dat niet. Vriend wil er wel heen, snap ik. Ik heb geprobeerd te zoeken naar een oplossing waarbij alles kan; dus én met vriendin, én naar ouders vriend én mijn familie. Dat kan, maar dan hebben we geen avond 'samen'.
De discussie was; waarom kan vriendin niet kerstavond, dan kon hij aansluiten bij vrienden en konden we óók nog een avond samen zijn. (kerstochtend naar ouders dan en 1e kerstdag samen). Maar vriendin kan niet kerstavond, zij kan alleen 1e kerstdag. Ik stelde voor kerstavond samen, kerstontbijt ouders (of andersom, kerstavond zijn ouders, wij samen kerstontbijt), maar dan zou hij 1e kerstdag in de avond alleen zijn en dat wil hij niet. Hij vindt dat de standaard zou moeten zijn dat kerst iets is om samen te zijn. Ik sta er anders in; kerst is een familiefeest. Dus kerst is iets met familie. Als je samenwoont en een dag vrij hebt, dan ben je samen als je geen andere plannen maakt. Als je niet samen woont, dan kun je besluiten om samen een avondje te doen, of andere plannen te maken gezamenlijk of ieder voor zich.
Ik heb nog voorgesteld dat we anders met zn drieën gaan eten, maar dan vindt hij het een omgekeerde compromis. Dan mag hij aansluiten bij mij en mijn vriendin, omdat hij anders alleen is. Volgens hem zou het moeten zijn, zij sluit aan bij ons omdat ze anders alleen is.
Conclusie van het hele verhaal: Ik voel me bezwaard om met vriendin af te spreken, want anders hij alleen op de bank in de avond op 1e kerstdag en hij vindt dat kerst samen is. Ik heb de beslissing daarom volledig uitgesteld, omdat ik het gevoel heb te moeten kiezen tussen mijn vriendin en vriend. Dat is een onmogelijke keuze.
Inmiddels heb ik wel 'groen licht', met de voorwaarde dat we volgend jaar uit gaan van samen. Dat heeft drie weken geduurd. En toch zit er nu een randje aan..
Zie je het patroon?
maandag 11 december 2023 om 13:48
Wie zegt dat?MissyImpossible schreef: ↑11-12-2023 13:41Idd echt drama. Maar ik ben degene die het 'groot' maakt en geen beslissing kan nemen.
Je mag nu alsnog bepalen he? Je mag gewoon kiezen.
Drie weken gezeik omdat hij niet met je samen is? Dan moet hij een vrouw zoeken zonder kinderen en met een kleine familie. Dan kan hij zijn wensen makkelijk inplannen. Want ook op dit vlak matcht hij niet met jou.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 11 december 2023 om 13:51
Ik heb haar net geappt idd.Doreia* schreef: ↑11-12-2023 13:48Wie zegt dat?
Je mag nu alsnog bepalen he? Je mag gewoon kiezen.
Drie weken gezeik omdat hij niet met je samen is? Dan moet hij een vrouw zoeken zonder kinderen en met een kleine familie. Dan kan hij zijn wensen makkelijk inplannen. Want ook op dit vlak matcht hij niet met jou.
Hij zegt dat ik dit soort dingen groot maak en dat ik gewoon ook een keuze kan maken.
maandag 11 december 2023 om 13:51
Maar waarom creëer je met hem de illusie van een serieuze relatie ? Wat maakt dat je zo verstrikt raakt in valse verwachtingen?MissyImpossible schreef: ↑11-12-2023 13:41Idd echt drama. Maar ik ben degene die het 'groot' maakt en geen beslissing kan nemen.
Je schrijft totaal niet liefdevol over hem. Dat is jouw goed recht maar trek de pleister er dan af.
maandag 11 december 2023 om 13:52
Het volgzame meisje weet dus helemaal niet wie ze is zonder leider om achterna te gaan. Dit is vast niet zomaar ontstaan 
Mooie oefening en gaat je veel brengen. Zeker omdat je nu kunt erkennen dat je geen idee hebt wie je eigenlijk bent, zo'n kameleon die je bent.
Mooie oefening en gaat je veel brengen. Zeker omdat je nu kunt erkennen dat je geen idee hebt wie je eigenlijk bent, zo'n kameleon die je bent.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 11 december 2023 om 13:52
Iedere keer denk ik, het kan nagenoeg niet erger/dominanter/energievretender met deze man maar nu ook weer door de Kerstdagendiscussie blijkt jouw relatie toch nog triester te zijn.
Ik meende te lezen dat hij afgelopen weekend jou had toegezegd minder te drammen, jou meer ruimte zou gunnen, maar nu eist hij weer van jou dat je voor hem moet kiezen.
En praten over 'de volgende Kerst'. Hoe dan? Waar zijn jullie beide mee bezig...?
Lieve dame, hoe houd je dit vol...?
Ik lees het met verbazing en ik gun je een veel leuker, relaxter leven waarin je jezelf mag zijn! Waarom neem je genoegen met deze 'kruimels'?
Jouw therapeut vroeg je een plan van aanpak te maken aangaande hoe de relatie te beëindigen. Wanneer zie je haar? En wat is jouw plan? Heb je daar over kunnen nadenken?
Ik meende te lezen dat hij afgelopen weekend jou had toegezegd minder te drammen, jou meer ruimte zou gunnen, maar nu eist hij weer van jou dat je voor hem moet kiezen.
En praten over 'de volgende Kerst'. Hoe dan? Waar zijn jullie beide mee bezig...?
Lieve dame, hoe houd je dit vol...?
Ik lees het met verbazing en ik gun je een veel leuker, relaxter leven waarin je jezelf mag zijn! Waarom neem je genoegen met deze 'kruimels'?
Jouw therapeut vroeg je een plan van aanpak te maken aangaande hoe de relatie te beëindigen. Wanneer zie je haar? En wat is jouw plan? Heb je daar over kunnen nadenken?
maandag 11 december 2023 om 13:54
ZIJN keuze.MissyImpossible schreef: ↑11-12-2023 13:51Ik heb haar net geappt idd.
Hij zegt dat ik dit soort dingen groot maak en dat ik gewoon ook een keuze kan maken.
Hij kan niet jouw keuze doen. Het moet per sé zijn keuze zijn. Anders klopt het niet.
Je kunt ook erkennen dat jullie er niet uit komen samen. Omdat hij geen water bij de wijn wil doen en jij ook niet. En dat het daarom dus nu stuk loopt. En dan zeg je: en daarom ga ik mijn Kerst invullen en vieren zoals ik dat ga doen. En Ik heb dus nog plaats voor jou om samen te zijn dan-en-dan. Dat kan ik je bieden. Wil je dat niet, dan zien we elkaar na Kerst weer.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 11 december 2023 om 13:55
Zijn argumenten zijn niet per se bullshit (vind ik dan, ik vind dat je met kerst best rekening met andermans plannen kunt houden). Maar de manier waarop hij zijn zin continu doordramt... halleluja. Zijn way of the high way en bij gods gratie 'mag' jij dan af en toe jouw way.
Ik vond eerst nog dat je het fatsoenlijk face to face moest uitmaken. Maar jij kan dat blijkbaar niet (met hem). Dus app hem toedeloe en doe met kerst je eigen ding.
Ik vond eerst nog dat je het fatsoenlijk face to face moest uitmaken. Maar jij kan dat blijkbaar niet (met hem). Dus app hem toedeloe en doe met kerst je eigen ding.
maandag 11 december 2023 om 14:00
nee hij maakt het groot en vindt dat er maar 1 oplossing is en jij probeert heel hard iedereen het naar de zin te maken.MissyImpossible schreef: ↑11-12-2023 13:41Idd echt drama. Maar ik ben degene die het 'groot' maakt en geen beslissing kan nemen.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 11 december 2023 om 14:01
Wat een gedoe joh! Ik herken het wel, die puzzel die gelegd moet worden met kerst. Proberen iedereen tevreden te houden en ook nog een beetje aan je eigen welzijn te denken, dat valt niet mee.
Je vriend heeft het steeds over ‘samen’, maar ik lees helemaal geen samen in dit verhaal. Ik lees vooral heel veel ‘ik’. Zo ook in dit voorbeeld over kerst.
De kerst puzzel is voor heel veel mensen lastig, zeker als families steeds uitgebreider worden en ook vrienden onze aandacht vragen. ‘Samen’ is dat je begrip hebt voor elkaar. Je zit in hetzelfde schuitje. Het zijn maar twee dagen (plus een avondje) en die probeer je zo goed mogelijk samen in te vullen. Als dat betekend dat een van beiden met kerst dan een paar uur alleen is omdat de ander elders moet zijn dan accepteer je dat gewoon want je hebt samen je best gedaan om het zo goed mogelijk te regelen.
Dát is ‘samen’ in mijn ogen. En niet: we moeten zoveel mogelijk bij elkaar zijn en om dat voor elkaar te krijgen sluiten we de rest van de wereld buiten.
Eerlijk gezegd vind ik het allemaal nogal kinderachtig overkomen.
Ik herken wel het een en ander. Het heeft een paar jaar gekost, maar mijn man begreep na verloop van tijd wel dat hij met zijn claimende gedrag mij de deur uit joeg en dat was het laatste wat hij wilde. Nadat hij aanvankelijk heel veel bij mij weglegde heeft hij na veel goede en soms minder goede gesprekken zijn gedrag drastisch veranderd en zijn angsten aangepakt. Het duurde wel even voor het kwartje viel, maar we hebben nu al jaren een hele fijne stabiele relatie met veel ruimte, vrijheid en autonomie voor beiden én heel veel gezellig samen!
Ik wil daar nog bij aanvullen dat je dus wel naar elkaar kunt toegroeien ondanks de verschillen in opvatting over hoe een relatie ‘moet’ zijn, maar het is wel een vereiste dat jij heel goed moet weten wie je bent, wat jij belangrijk vindt en wat je nodig hebt en daarvoor gaan staan en dat je beiden bereid bent om naar jezelf te kijken en jezelf aan te pakken.
Je vriend heeft het steeds over ‘samen’, maar ik lees helemaal geen samen in dit verhaal. Ik lees vooral heel veel ‘ik’. Zo ook in dit voorbeeld over kerst.
De kerst puzzel is voor heel veel mensen lastig, zeker als families steeds uitgebreider worden en ook vrienden onze aandacht vragen. ‘Samen’ is dat je begrip hebt voor elkaar. Je zit in hetzelfde schuitje. Het zijn maar twee dagen (plus een avondje) en die probeer je zo goed mogelijk samen in te vullen. Als dat betekend dat een van beiden met kerst dan een paar uur alleen is omdat de ander elders moet zijn dan accepteer je dat gewoon want je hebt samen je best gedaan om het zo goed mogelijk te regelen.
Dát is ‘samen’ in mijn ogen. En niet: we moeten zoveel mogelijk bij elkaar zijn en om dat voor elkaar te krijgen sluiten we de rest van de wereld buiten.
Eerlijk gezegd vind ik het allemaal nogal kinderachtig overkomen.
Ik herken wel het een en ander. Het heeft een paar jaar gekost, maar mijn man begreep na verloop van tijd wel dat hij met zijn claimende gedrag mij de deur uit joeg en dat was het laatste wat hij wilde. Nadat hij aanvankelijk heel veel bij mij weglegde heeft hij na veel goede en soms minder goede gesprekken zijn gedrag drastisch veranderd en zijn angsten aangepakt. Het duurde wel even voor het kwartje viel, maar we hebben nu al jaren een hele fijne stabiele relatie met veel ruimte, vrijheid en autonomie voor beiden én heel veel gezellig samen!
Ik wil daar nog bij aanvullen dat je dus wel naar elkaar kunt toegroeien ondanks de verschillen in opvatting over hoe een relatie ‘moet’ zijn, maar het is wel een vereiste dat jij heel goed moet weten wie je bent, wat jij belangrijk vindt en wat je nodig hebt en daarvoor gaan staan en dat je beiden bereid bent om naar jezelf te kijken en jezelf aan te pakken.
anoniem_65df5944b964c wijzigde dit bericht op 11-12-2023 14:09
10.02% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
