Relaties
alle pijlers
Constante druk in nieuwe relatie
dinsdag 5 december 2023 om 10:29
Dit is mijn eerste topic. Ik heb lang getwijfeld of ik hier iets zou posten. Ik ben heel bang voor herkenning.
Sinds een kort jaartje heb ik, na een pittige scheiding, een nieuwe relatie. In het begin was dit heel verfrissend en verrassend leuk, maar inmiddels ervaar ik heel wat druk. Ik denk vaak dat dit aan mij ligt, omdat ik nagenoeg de volledige zorg voor mijn kleuter heb doordeweeks en daarnaast een drukke baan heb. Ik ben daardoor vaak moe en niet meer in staat om genoeg aandacht te besteden aan mijn relatie.
De druk die ik ervaar komt denk ik ook omdat deze relatie me af en toe benauwt. Hij wil alles samen doen. Als ik mijn kind het weekend niet heb wil hij samen zijn. In die weekenden draait het dan ook vooral om lief zijn, knuffelen en veel seks. Soms wel 6x in het weekend. Seks, zoenen en knuffelen is voor hem heel belangrijk. Ik zet mezelf regelmatig over mijn vermoeidheid heen, omdat hij nog wil knuffelen. De momenten dat mijn kind er wel is, vind hij niet echt samen zijn.
Ik heb vaker aangegeven dat ik ook ruimte voor mezelf nodig heb. Om mijn huishouden op orde te houden, maar ook om mijn sociale leven niet te verwaarlozen en soms om gewoon in m’n pyjama te Netflixen. Afspreken om met een vriendin iets leuks te gaan doen in die weekenden of dat ik aangeef dat ik later kom (zaterdag ipv vrijdag) omdat ik mijn huishouden moet doen leidt niet zelden tot discussies. Hij vindt dat ik niet genoeg laat blijken dat ik hem graag wil zien en dat ik hem leuk vind. Dat er alleen maar momenten van af gaan in plaats van erbij. In telefoongesprekken krijg ik vaak terug dat hij graag zou willen dat ik tussendoor laat blijken dat ik van hem hou en laat hij blijken dat hij wil dat we lief voor elkaar zijn die avond. Ik voel hierdoor een enorme druk; alsof ik tekortschiet. Het is niet dat ik hem helemaal niets laat blijken, maar het lijkt nooit genoeg. Ik zie hem twee dagen doordeweeks en meestal alle weekenden. Ik vind het regelmatig veel en ik merk dat ik uit balans raak. Met name omdat ik voor m’n gevoel na een werkdag nog lief ‘moet’ doen, uitgebreid moet zoenen en knuffelen, maar ook het voeren van de discussies over wel/niet afspraken maken met vriendinnen in bepaalde weekenden breekt me gewoon op.
Dit is niet het enige. Hij heeft over veel dingen een mening. Hij bemoeit zich gevraagd of ongevraagd met de omgang met mijn ex-partner, heeft een mening over hoe ik of mijn vriendinnen zich tegenover elkaar gedragen, heeft een mening over keuzes die ik maak met betrekking tot mijn vrije tijd (laat naar bed, uitgaan, afspreken met iemand, iets leuks doen met kind zonder hem, op vakantie met een vriendin). Ook heb ik het idee dat hij mijn telefoon gecontroleerd heeft, omdat hij vraagt naar bepaalde zaken die ik hem niet verteld heb. Verder hebben we veel discussies over het feit dat ik rook.
Ik merk dat ik uitgeput raak. Hoe zeer ik ook mijn best doe, er is altijd iets. Inmiddels heb ik het punt bereikt dat ik inderdaad niet vaak meer laat blijken dat ik hem graag zie. Ik wil gewoon rust. Het kost me steeds meer moeite om het leuk te hebben. Ik ben negatief en moe. Ik kan hem daarom ook niet geven wat hij graag wil; bevestiging en liefde.
Als ik teruglees wat ik tot nu toe heb opgeschreven schrik ik. Maar er is ook een andere kant. We hebben het niet altijd minder fijn, er zijn ook heel fijne momenten. Hij vertelt me vaak dat zijn intenties goed zijn; hij maakt zich zorgen om me en hij ziet me gewoon graag omdat hij me zo leuk vindt. Zijn mening en z’n teleurstelling mag er zijn; dat ik me daardoor schuldig voel of dat ik me aangevallen voel zit ook deels in mij. Ik voel me snel schuldig en ik ben iemand die het anderen graag naar z’n zin maakt. Hij hoopt dat ik ga zien dat hij alleen maar echt heel lief voor me is als ik minder vermoeid ben. Ik ben perfect voor hem en wat we hebben/hadden in de eerste maanden was echt perfect.
Ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen. Ik wil wel geven, maar het lukt me niet meer. Ik denk steeds vaker dat ik gewoon alleen wil zijn. Het voelt niet alsof ik zomaar mag kappen. Dan kwets ik hem en ik heb een hele andere boodschap uitgedragen; dat hij het is voor mij.
Sinds een kort jaartje heb ik, na een pittige scheiding, een nieuwe relatie. In het begin was dit heel verfrissend en verrassend leuk, maar inmiddels ervaar ik heel wat druk. Ik denk vaak dat dit aan mij ligt, omdat ik nagenoeg de volledige zorg voor mijn kleuter heb doordeweeks en daarnaast een drukke baan heb. Ik ben daardoor vaak moe en niet meer in staat om genoeg aandacht te besteden aan mijn relatie.
De druk die ik ervaar komt denk ik ook omdat deze relatie me af en toe benauwt. Hij wil alles samen doen. Als ik mijn kind het weekend niet heb wil hij samen zijn. In die weekenden draait het dan ook vooral om lief zijn, knuffelen en veel seks. Soms wel 6x in het weekend. Seks, zoenen en knuffelen is voor hem heel belangrijk. Ik zet mezelf regelmatig over mijn vermoeidheid heen, omdat hij nog wil knuffelen. De momenten dat mijn kind er wel is, vind hij niet echt samen zijn.
Ik heb vaker aangegeven dat ik ook ruimte voor mezelf nodig heb. Om mijn huishouden op orde te houden, maar ook om mijn sociale leven niet te verwaarlozen en soms om gewoon in m’n pyjama te Netflixen. Afspreken om met een vriendin iets leuks te gaan doen in die weekenden of dat ik aangeef dat ik later kom (zaterdag ipv vrijdag) omdat ik mijn huishouden moet doen leidt niet zelden tot discussies. Hij vindt dat ik niet genoeg laat blijken dat ik hem graag wil zien en dat ik hem leuk vind. Dat er alleen maar momenten van af gaan in plaats van erbij. In telefoongesprekken krijg ik vaak terug dat hij graag zou willen dat ik tussendoor laat blijken dat ik van hem hou en laat hij blijken dat hij wil dat we lief voor elkaar zijn die avond. Ik voel hierdoor een enorme druk; alsof ik tekortschiet. Het is niet dat ik hem helemaal niets laat blijken, maar het lijkt nooit genoeg. Ik zie hem twee dagen doordeweeks en meestal alle weekenden. Ik vind het regelmatig veel en ik merk dat ik uit balans raak. Met name omdat ik voor m’n gevoel na een werkdag nog lief ‘moet’ doen, uitgebreid moet zoenen en knuffelen, maar ook het voeren van de discussies over wel/niet afspraken maken met vriendinnen in bepaalde weekenden breekt me gewoon op.
Dit is niet het enige. Hij heeft over veel dingen een mening. Hij bemoeit zich gevraagd of ongevraagd met de omgang met mijn ex-partner, heeft een mening over hoe ik of mijn vriendinnen zich tegenover elkaar gedragen, heeft een mening over keuzes die ik maak met betrekking tot mijn vrije tijd (laat naar bed, uitgaan, afspreken met iemand, iets leuks doen met kind zonder hem, op vakantie met een vriendin). Ook heb ik het idee dat hij mijn telefoon gecontroleerd heeft, omdat hij vraagt naar bepaalde zaken die ik hem niet verteld heb. Verder hebben we veel discussies over het feit dat ik rook.
Ik merk dat ik uitgeput raak. Hoe zeer ik ook mijn best doe, er is altijd iets. Inmiddels heb ik het punt bereikt dat ik inderdaad niet vaak meer laat blijken dat ik hem graag zie. Ik wil gewoon rust. Het kost me steeds meer moeite om het leuk te hebben. Ik ben negatief en moe. Ik kan hem daarom ook niet geven wat hij graag wil; bevestiging en liefde.
Als ik teruglees wat ik tot nu toe heb opgeschreven schrik ik. Maar er is ook een andere kant. We hebben het niet altijd minder fijn, er zijn ook heel fijne momenten. Hij vertelt me vaak dat zijn intenties goed zijn; hij maakt zich zorgen om me en hij ziet me gewoon graag omdat hij me zo leuk vindt. Zijn mening en z’n teleurstelling mag er zijn; dat ik me daardoor schuldig voel of dat ik me aangevallen voel zit ook deels in mij. Ik voel me snel schuldig en ik ben iemand die het anderen graag naar z’n zin maakt. Hij hoopt dat ik ga zien dat hij alleen maar echt heel lief voor me is als ik minder vermoeid ben. Ik ben perfect voor hem en wat we hebben/hadden in de eerste maanden was echt perfect.
Ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen. Ik wil wel geven, maar het lukt me niet meer. Ik denk steeds vaker dat ik gewoon alleen wil zijn. Het voelt niet alsof ik zomaar mag kappen. Dan kwets ik hem en ik heb een hele andere boodschap uitgedragen; dat hij het is voor mij.
woensdag 13 december 2023 om 10:27
Je praat net alsof hij jouw vader is die de huisregels bepaald??
Jij doorziet hem volledig, Je verzet je en keert jezelf wel tegen hem af maar je loopt niet weg. Je komt hier klagen zoals tieners onder elkaar doen. Je hoopt dat hij inziet en veranderd zodat je meer vrijheid krijgt “ en vaker uit mag en later naar bed”
Maar je bent geen tiener meer en hij is jouw vader niet! Jij bepaald zelf jouw regels en leven. Wijs niet naar hem maar neem de verantwoordelijkheid zelf terug.
Jij doorziet hem volledig, Je verzet je en keert jezelf wel tegen hem af maar je loopt niet weg. Je komt hier klagen zoals tieners onder elkaar doen. Je hoopt dat hij inziet en veranderd zodat je meer vrijheid krijgt “ en vaker uit mag en later naar bed”
Maar je bent geen tiener meer en hij is jouw vader niet! Jij bepaald zelf jouw regels en leven. Wijs niet naar hem maar neem de verantwoordelijkheid zelf terug.
anderlicht wijzigde dit bericht op 13-12-2023 10:31
5.73% gewijzigd
woensdag 13 december 2023 om 10:27
Pff zijn gedrag zorgt ervoor dat jij steeds met hand en tand moet verdedigen wat jij zelf wil, en je daarna er nog schuldig over moet voelen ook. Is dit wat je wil voor jezelf de komende jaren?MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 09:48Die druk voel ik dus idd. En vervolgens voel ik schuldgevoelens, omdat ik nee zeg, en hij zich echt heel afgewezen voelt en laat blijken dat het niet zou horen. Als je elkaar echt leuk vind dan wil je toch gewoon zo veel mogelijk tijd met elkaar besteden?
Maar het is geen kwestie van hem niet leuk genoeg vinden, althans eerder zeker niet maar inmiddels door de druk wel, maar gewoon een goede balans houden tussen tijd voor kind, tijd voor relatie en tijd voor vrienden/familie en tijd voor mezelf.
En ook die zin: ‘ook al zou jij er geen last van hebben als hij maandagavond bij jou in bed kruipt.’ Bepaalt hij dat? Daar kun jij toch prima last van hebben?
Hij bepaalt continue wat jij zou moeten vinden, maar niet echt vindt. Ik zie dat niet gauw op één lijn komen eerlijk gezegd.
woensdag 13 december 2023 om 10:38
woensdag 13 december 2023 om 10:40
En dát, mijn beste drHunt, is waarom relaties als deze zo ingewikkeld zijn.drHunt schreef: ↑13-12-2023 10:38Maar wat brengt dit topic je dan? Want nu heb je 36 pagina’s vol medeleven over hoe vreselijk je relatie is en hoe slecht jullie bij elkaar passen. Maar het enige dat je doet is er dieper indraaien bij hem. En daar dan weer bevestiging op komen halen hoe vreselijk dat is. Wat haal je daar dan uit?
Omdat ze er al zo diep in zit, dat ze eerst moet beseffen dat ze niet verkeerd zit met haar gedachten.
En dan moet ze vertrouwen dat ze haar handelen daar op af mag stemmen.
Pas dan, als hoofd, hart en gevoel op 1 lijn zitten, kan ze doen wat ze nodig heeft.
Zij is nu bezig. Heel hard en met grote stappen op weg.
En ze komt er wel. Maar niet zo snel als jij zou willen of denkt dat het kan.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 13 december 2023 om 10:40
Eens.drHunt schreef: ↑13-12-2023 10:38Maar wat brengt dit topic je dan? Want nu heb je 36 pagina’s vol medeleven over hoe vreselijk je relatie is en hoe slecht jullie bij elkaar passen. Maar het enige dat je doet is er dieper indraaien bij hem. En daar dan weer bevestiging op komen halen hoe vreselijk dat is. Wat haal je daar dan uit?
Zie je dit patroon ook bij jezelf? Doorzie je jouw eigen aandeel in deze dynamiek?
woensdag 13 december 2023 om 10:42
Het is een kwestie van durven zeggen dat hij TO uitput. Het verplichte elkaar veel zien, het verplichte het moet leuk zijn, de verplichte seks.
Ik lees eigenlijk alleen zijn behoeften vervulling en de behoeften van TO worden gewoon plat gestampt. Denk ook dat hij verbaal sterker is dan TO.
Ik zou als ik haar was een pauze inlassen om eens echt op adem te komen. Want het gevoel voor deze man is al weg, nu nog durven zeggen dat het over is dat vind TO gewoon heel erg lastig omdat ze nog steeds alleen aan zijn behoeften denkt en ze zichzelf daar in wegcijfert en voor elke minuut voor haar zelf gevochten moet worden.
Het is denk ik toch een kwestie van stoppen of helemaal naar zijn pijpen gaan dansen. Een middenweg is er niet in deze dat heeft hij al keer op keer laten zien en horen.
Ik lees eigenlijk alleen zijn behoeften vervulling en de behoeften van TO worden gewoon plat gestampt. Denk ook dat hij verbaal sterker is dan TO.
Ik zou als ik haar was een pauze inlassen om eens echt op adem te komen. Want het gevoel voor deze man is al weg, nu nog durven zeggen dat het over is dat vind TO gewoon heel erg lastig omdat ze nog steeds alleen aan zijn behoeften denkt en ze zichzelf daar in wegcijfert en voor elke minuut voor haar zelf gevochten moet worden.
Het is denk ik toch een kwestie van stoppen of helemaal naar zijn pijpen gaan dansen. Een middenweg is er niet in deze dat heeft hij al keer op keer laten zien en horen.
sjaantje37 wijzigde dit bericht op 13-12-2023 10:43
0.63% gewijzigd
woensdag 13 december 2023 om 10:43
Alleen gaat het hier niet om een relatie van jaren, ze hebben geen kind samen, ze zijn niet getrouwd. Ze hebben een paar maanden verkering. Zij is niet al jaren aan zijn gedrag blootgesteld. Je kunt ook doorslaan in psychologiseren. En misschien iets teveel je eigen situatie op een ander projecteren.Doreia* schreef: ↑13-12-2023 10:40En dát, mijn beste drHunt, is waarom relaties als deze zo ingewikkeld zijn.
Omdat ze er al zo diep in zit, dat ze eerst moet beseffen dat ze niet verkeerd zit met haar gedachten.
En dan moet ze vertrouwen dat ze haar handelen daar op af mag stemmen.
Pas dan, als hoofd, hart en gevoel op 1 lijn zitten, kan ze doen wat ze nodig heeft.
Zij is nu bezig. Heel hard en met grote stappen op weg.
En ze komt er wel. Maar niet zo snel als jij zou willen of denkt dat het kan.
woensdag 13 december 2023 om 10:46
Je hoeft het niet eens te zijn met mij hoor. Jij bakken is nergens voor nodig.drHunt schreef: ↑13-12-2023 10:43Alleen gaat het hier niet om een relatie van jaren, ze hebben geen kind samen, ze zijn niet getrouwd. Ze hebben een paar maanden verkering. Zij is niet al jaren aan zijn gedrag blootgesteld. Je kunt ook doorslaan in psychologiseren. En misschien iets teveel je eigen situatie op een ander projecteren.
De patronen zijn gewoon aanwezig en de dynamiek is hetzelfde. En dus duurt het langer voor je hier weer uit komt.
Maar ze komt er wel. Ze verkrijgt hier al de benodigde inzichten om daar te komen waar wij haar allemaal wensen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 13 december 2023 om 10:47
Dit topic is echt heel verhelderend voor mij te zien hoe ook in prille relaties waarin je niet samenwoont dit soort patronen ontstaan. Zo begint het ook natuurlijk. Nog voor je gaat samenwonen en er steeds dieper en dieper inkomt. En beter dit soort dingen zo vroeg mogelijk leren doorzien, dan kom je tenminste ook niet in de penarie.
woensdag 13 december 2023 om 10:49
Maar is het wel helpend om de loep te blijven leggen op hem en hem in elke situatie tot dader te kronen en zij het slachtoffer? Dat maakt haar toch nog afhankelijker en onmachtiger van de situatie?Doreia* schreef: ↑13-12-2023 10:40En dát, mijn beste drHunt, is waarom relaties als deze zo ingewikkeld zijn.
Omdat ze er al zo diep in zit, dat ze eerst moet beseffen dat ze niet verkeerd zit met haar gedachten.
En dan moet ze vertrouwen dat ze haar handelen daar op af mag stemmen.
Pas dan, als hoofd, hart en gevoel op 1 lijn zitten, kan ze doen wat ze nodig heeft.
Zij is nu bezig. Heel hard en met grote stappen op weg.
En ze komt er wel. Maar niet zo snel als jij zou willen of denkt dat het kan.
Zij is zelf het onderdeel van dit probleem en daar zit dus ook de oplossing en kracht!
woensdag 13 december 2023 om 10:51
Ik weet niet of ze echt stappen zet, ik zie vooralsnog meer een cirkelbeweging en driftig rationaliseren.
Dit was wat verwacht werd op voorhand toen ze het ging uitmaken, dat hij er een onderhandeling van zou maken en haar zou overrulen en daar is ze in meegegaan.
Maar heel begrijpelijk, dat is wat je doet in zo'n soort relatie. Ik denk wel goed dat dit hier allemaal staat en ze op een later moment er zelf naar kan kijken. Achteraf ga je het pas zien en dan is die confrontatie met jezelf wel goed.
Dit was wat verwacht werd op voorhand toen ze het ging uitmaken, dat hij er een onderhandeling van zou maken en haar zou overrulen en daar is ze in meegegaan.
Maar heel begrijpelijk, dat is wat je doet in zo'n soort relatie. Ik denk wel goed dat dit hier allemaal staat en ze op een later moment er zelf naar kan kijken. Achteraf ga je het pas zien en dan is die confrontatie met jezelf wel goed.
woensdag 13 december 2023 om 10:51
Een gezonde partner had allang ingezien dat deze relatie hen geen van beiden iets goeds brengt, en er zelf een punt achter gezet.
No one ever made a difference by being like everyone else.
woensdag 13 december 2023 om 10:53
Het is je eerste relatie na een pittige scheiding, schrijf je. Dan kunnen momenten van aandacht heel fijn voelen. Als je stopt met deze man, ben je die momenten ook kwijt. Toch zal je eerlijk naar jezelf moeten zijn en naar hem. Als jullie een match zijn, dan loop je de eerste maanden van een relatie op roze wolken, door de verliefdheid, de aandacht en de blijdschap dat je elkaar gevonden hebt.
Ik lees in jouw berichten niet dat je zo gelukkig bent. Ik lees voornamelijk problemen. Het is lastig, moeilijk en heel veel praten over misverstanden. Wij kunnen je overal gelijk in geven en zeggen dat hij fout zit, maar wij kennen jullie niet. Jij bent vast een hele leuke vrouw en hij is vast een prima man, maar samen zijn jullie duidelijk geen match. Dat toegeven en stoppen met deze relatie voelt misschien even verdrietig, maar is wel zo eerlijk tegenover jezelf en deze man.
Ik lees in jouw berichten niet dat je zo gelukkig bent. Ik lees voornamelijk problemen. Het is lastig, moeilijk en heel veel praten over misverstanden. Wij kunnen je overal gelijk in geven en zeggen dat hij fout zit, maar wij kennen jullie niet. Jij bent vast een hele leuke vrouw en hij is vast een prima man, maar samen zijn jullie duidelijk geen match. Dat toegeven en stoppen met deze relatie voelt misschien even verdrietig, maar is wel zo eerlijk tegenover jezelf en deze man.
feline wijzigde dit bericht op 13-12-2023 10:56
0.23% gewijzigd
Ze zeiden dat het niet kon. Toen kwam er iemand die dat niet wist en die deed het gewoon.
woensdag 13 december 2023 om 10:53
Ja, die zie ik ook wel goed mede door dit topic. Ik zit bevestiging te zoeken, zodat ik toestemming voel om de relatie te verbreken. Die bevestiging krijg ik wel, maar het verbreken, er definitief uit stappen en idd niet meer denken aan zijn behoeftes en zijn gevoelens, vind ik dus echt vreselijk moeilijk.Anderlicht schreef: ↑13-12-2023 10:40Eens.
Zie je dit patroon ook bij jezelf? Doorzie je jouw eigen aandeel in deze dynamiek?
Ik vind het gewoon echt heel moeilijk om mezelf op plaats één neer te zetten. Om verantwoordelijkheid te dragen voor de consequentie om mezelf op 1 te zetten. Daarbij word ik ook nog eens aan het twijfelen gebracht door hetgeen vriend tegen me zegt hierover.
Ik zie dat, merk dat ook aan jullie reacties, maar heel eerlijk, ook al zie ik het, dan nog lukt het me niet om dit gevoel/het patroon/de dynamiek te doorbreken.
woensdag 13 december 2023 om 10:53
Ik ontleed wat er gebeurt en laat zien welke patronen daar aan ten grondslag liggen.Anderlicht schreef: ↑13-12-2023 10:49Maar is het wel helpend om de loep te blijven leggen op hem en hem in elke situatie tot dader te kronen en zij het slachtoffer? Dat maakt haar toch nog afhankelijker en onmachtiger van de situatie?
Zij is zelf het onderdeel van dit probleem en daar zit dus ook de oplossing en kracht!
Zodat zij duidelijk kan zien wat gezond is en wat niet.
Ik kan ook wel roepen: ga weg! Ga weg! Wegwezen!
Maar dat helpt niet. Want dan gaat hij weer 'veranderen' en geeft ze hem nog een kans.
Wat haar, en alle andere meelezers, helpt is om te zien welke dynamiek hier is.
TO vraagt overal ten onrechte toestemming voor.
Dat geeft hem het idee van macht, dat hij er ook iets over te zeggen heeft.
En dan neemt hij dat ook met beide handen aan.
Vriend wil graag een vinger in de pap hebben en wil graag dat alles gaat zoals hij wil.
En krijgt dat voor elkaar met een beetje aandringen, overhalen en Gesprekken.
Dat is de dynamiek.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 13 december 2023 om 10:55
Nou dit. TO gaat alleen maar harder in cirkeltjes sinds de start van dit topic.Anderlicht schreef: ↑13-12-2023 10:49Maar is het wel helpend om de loep te blijven leggen op hem en hem in elke situatie tot dader te kronen en zij het slachtoffer? Dat maakt haar toch nog afhankelijker en onmachtiger van de situatie?
Zij is zelf het onderdeel van dit probleem en daar zit dus ook de oplossing en kracht!
Ze woont niet samen, ze is niet financieel met hem verbonden, ze heeft amper gedeeld verleden met hem.
woensdag 13 december 2023 om 10:56
Stap 1 is bewust worden.MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 10:53Ja, die zie ik ook wel goed mede door dit topic. Ik zit bevestiging te zoeken, zodat ik toestemming voel om de relatie te verbreken. Die bevestiging krijg ik wel, maar het verbreken, er definitief uit stappen en idd niet meer denken aan zijn behoeftes en zijn gevoelens, vind ik dus echt vreselijk moeilijk.
Ik vind het gewoon echt heel moeilijk om mezelf op plaats één neer te zetten. Om verantwoordelijkheid te dragen voor de consequentie om mezelf op 1 te zetten. Daarbij word ik ook nog eens aan het twijfelen gebracht door hetgeen vriend tegen me zegt hierover.
Ik zie dat, merk dat ook aan jullie reacties, maar heel eerlijk, ook al zie ik het, dan nog lukt het me niet om dit gevoel/het patroon/de dynamiek te doorbreken.
Stap 2 is vertrouwen bouwen
Stap 3 is actie.
Laat je niet opjagen. Het is jouw traject.
Mooi zou zijn als je in elk geval Kerst doorbrengt zoals jij het graag wil. Dus met die middag met vriendin.
En mooi zou zijn als je jezelf toestemming geeft om lekker in 2024 met alleen je kind in huis te zitten. Maar dat mag ook ergens in 2024 zijn. Wanneer jij sterk genoeg bent om het voor elkaar te kunnen krijgen. Eerder niet.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 13 december 2023 om 10:57
Jij ontleed helemaal niks. Sorry hoor. Het enige dat ik jou zie doen is TO bevestigen in haar eigen cirkeltjes doordat je haar situatie nog een stuk verder aandikt.Doreia* schreef: ↑13-12-2023 10:53Ik ontleed wat er gebeurt en laat zien welke patronen daar aan ten grondslag liggen.
Zodat zij duidelijk kan zien wat gezond is en wat niet.
Ik kan ook wel roepen: ga weg! Ga weg! Wegwezen!
Maar dat helpt niet. Want dan gaat hij weer 'veranderen' en geeft ze hem nog een kans.
Wat haar, en alle andere meelezers, helpt is om te zien welke dynamiek hier is.
TO vraagt overal ten onrechte toestemming voor.
Dat geeft hem het idee van macht, dat hij er ook iets over te zeggen heeft.
En dan neemt hij dat ook met beide handen aan.
Vriend wil graag een vinger in de pap hebben en wil graag dat alles gaat zoals hij wil.
En krijgt dat voor elkaar met een beetje aandringen, overhalen en Gesprekken.
Dat is de dynamiek.
En zodra het gesprek komt op waar TO dan zekf invloed heeft en regie terug zou kunnen pakken ga je ervoor liggen.
woensdag 13 december 2023 om 10:58
Vergeet niet dat wij veel meer van een afstandje naar deze man kijken. Objectief kunnen zeggen: dit is geen leuk gedrag, dit is geen geschikte partner voor TO.
Maar TO zit er veel emotioneler in, was of is misschien wel nog steeds verliefd op deze man. Op leuke momenten is het ook best leuk, kan ze misschien wel eventjes doen alsof die negatieve kanten er niet zijn. Heeft ook best iets verslavends.
Ik herken het van een relatie van jaren geleden. Heeft ook "maar" 2 jaar geduurd, wel 2 jaar te lang. Achteraf denk ik: waarom stopte ik niet gewoon, het was geen leuke man. Voor mij was het sleutelmoment een Sint-gedicht van een vriendin (haha, ja echt) waarin ze zei: "Wij zien het, jij ziet het zelf eigenlijk ook wel. Maar je moet echt zelf de knoop doorhakken. Kunnen wij niet voor je doen."
Het was hard en liefdevol tegelijk. Een maandje later ben ik echt definitief met die relatie gestopt.
TO heeft een week geleden pas dit topic gemaakt he. Ik vind het echt niet gek dat het haar niet meteen lukt om te stoppen. Dat is een proces. En voor sommige mensen gaat dat snel, voor anderen duurt het wat langer. Maar TO, ik denk wel echt dat het goed is als je uit deze relatie stapt.
Maar TO zit er veel emotioneler in, was of is misschien wel nog steeds verliefd op deze man. Op leuke momenten is het ook best leuk, kan ze misschien wel eventjes doen alsof die negatieve kanten er niet zijn. Heeft ook best iets verslavends.
Ik herken het van een relatie van jaren geleden. Heeft ook "maar" 2 jaar geduurd, wel 2 jaar te lang. Achteraf denk ik: waarom stopte ik niet gewoon, het was geen leuke man. Voor mij was het sleutelmoment een Sint-gedicht van een vriendin (haha, ja echt) waarin ze zei: "Wij zien het, jij ziet het zelf eigenlijk ook wel. Maar je moet echt zelf de knoop doorhakken. Kunnen wij niet voor je doen."
Het was hard en liefdevol tegelijk. Een maandje later ben ik echt definitief met die relatie gestopt.
TO heeft een week geleden pas dit topic gemaakt he. Ik vind het echt niet gek dat het haar niet meteen lukt om te stoppen. Dat is een proces. En voor sommige mensen gaat dat snel, voor anderen duurt het wat langer. Maar TO, ik denk wel echt dat het goed is als je uit deze relatie stapt.
woensdag 13 december 2023 om 11:02
Die conclusie had ik 4 pagina’s geleden al getrokken. Niet om mezelf op de borst te kloppen hoor, meer om te benadrukken wat al de hele tijd speelt in dit verhaal. TO zit (nog) in de modus van hulpeloos slachtoffer (no offense) en zolang dat zo is zal er niks veranderen. Hoeveel wij ook samen met haar die vent verketteren en zeggen dat ze bij hem weg moet gaat. Zinloos. Ik hoop dat TO, mede door therapie, gaat leren om uit die dramadriehoek te stappen, van zichzelf te houden en zelf weer verantwoordelijkheid te nemen voor haar keuzes.Anderlicht schreef: ↑13-12-2023 10:49Maar is het wel helpend om de loep te blijven leggen op hem en hem in elke situatie tot dader te kronen en zij het slachtoffer? Dat maakt haar toch nog afhankelijker en onmachtiger van de situatie?
Zij is zelf het onderdeel van dit probleem en daar zit dus ook de oplossing en kracht!
woensdag 13 december 2023 om 11:02
Ik ben het met drHunt eens.
We komen hier nu steeds tot dezelfde conclusie, maar TO kiest er zelf voor om in de situatie te blijven. Dan moet ze ook accepteren dat er niks gaat veranderen. Hoe mooi hij het ook allemaal lijkt te doen voorkomen, er gaat NIKS veranderen, het gaat alleen maar erger worden.
Tsja, mijn keuze zou het niet zijn. En in begrijp werkelijk niet wat er nou zo moeilijk is aan een relatie te beëindigen waarin niets (meer) te halen valt? Dat is, zeker in dit geval, zo gebeurd met een telefoontje of appje.
We komen hier nu steeds tot dezelfde conclusie, maar TO kiest er zelf voor om in de situatie te blijven. Dan moet ze ook accepteren dat er niks gaat veranderen. Hoe mooi hij het ook allemaal lijkt te doen voorkomen, er gaat NIKS veranderen, het gaat alleen maar erger worden.
Tsja, mijn keuze zou het niet zijn. En in begrijp werkelijk niet wat er nou zo moeilijk is aan een relatie te beëindigen waarin niets (meer) te halen valt? Dat is, zeker in dit geval, zo gebeurd met een telefoontje of appje.
woensdag 13 december 2023 om 11:04
Woorden matchen niet met daden en ook niet met wat jij wil. De manipulatie begin je te herkennen, goed.
Je wil rust maar durft daar niet echt achter te staan want hij, hij en hij terwijl de focus nu naar jij, jij en jij moet. Voor je eigen gezondheid mag je naar jezelf luisteren. In een gezonde relatie denk je met elkaar mee, gun je elkaar rust. Als ik (of mijn partner) vandaag nog besluit dat ik moe ben en een avondje alleen onder m’n fleecedeken nodig heb, dan is er geen drempel om dat te uiten. Dan wensen we elkaar een fijne avond. We hebben er rust en vertrouwen in dat we dat wat goed voor onszelf is. Dat we onszelf kunnen zijn, autonoom binnen de relatie. Er is geen onrust, angst of please gedrag nodig.
En je kan hem los van jouw achtergrond ook nog simpeler bekijken. Jullie zijn geen match. Hij wil controle (door manipulatie etc) maar jij wil op een andere manier ook controle door je te schikken/pleasen. Het leest niet als liefde maar als verslaving. Het ‘goed’ willen doen voor hem ten koste van jezelf.
Nu ben jij met jezelf aan de slag met therapie en kun je -als het goed is- straks daardoor beter naar je eigen behoeftes en grenzen aanvoelen en ernaar handelen. Als hij niet de verantwoordelijkheid neemt en zijn deel niet erkent, dan blijft het stroef gaan. Dan moet jij dubbel zo hard werken, namelijk voor jezelf en ook nog voor hem.
Je wil rust maar durft daar niet echt achter te staan want hij, hij en hij terwijl de focus nu naar jij, jij en jij moet. Voor je eigen gezondheid mag je naar jezelf luisteren. In een gezonde relatie denk je met elkaar mee, gun je elkaar rust. Als ik (of mijn partner) vandaag nog besluit dat ik moe ben en een avondje alleen onder m’n fleecedeken nodig heb, dan is er geen drempel om dat te uiten. Dan wensen we elkaar een fijne avond. We hebben er rust en vertrouwen in dat we dat wat goed voor onszelf is. Dat we onszelf kunnen zijn, autonoom binnen de relatie. Er is geen onrust, angst of please gedrag nodig.
En je kan hem los van jouw achtergrond ook nog simpeler bekijken. Jullie zijn geen match. Hij wil controle (door manipulatie etc) maar jij wil op een andere manier ook controle door je te schikken/pleasen. Het leest niet als liefde maar als verslaving. Het ‘goed’ willen doen voor hem ten koste van jezelf.
Nu ben jij met jezelf aan de slag met therapie en kun je -als het goed is- straks daardoor beter naar je eigen behoeftes en grenzen aanvoelen en ernaar handelen. Als hij niet de verantwoordelijkheid neemt en zijn deel niet erkent, dan blijft het stroef gaan. Dan moet jij dubbel zo hard werken, namelijk voor jezelf en ook nog voor hem.
woensdag 13 december 2023 om 11:06
Jij hebt recht op je mening.drHunt schreef: ↑13-12-2023 10:57Jij ontleed helemaal niks. Sorry hoor. Het enige dat ik jou zie doen is TO bevestigen in haar eigen cirkeltjes doordat je haar situatie nog een stuk verder aandikt.
En zodra het gesprek komt op waar TO dan zekf invloed heeft en regie terug zou kunnen pakken ga je ervoor liggen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 13 december 2023 om 11:07
Helemaal mee eens.Epicureo schreef: ↑13-12-2023 11:02Die conclusie had ik 4 pagina’s geleden al getrokken. Niet om mezelf op de borst te kloppen hoor, meer om te benadrukken wat al de hele tijd speelt in dit verhaal. TO zit (nog) in de modus van hulpeloos slachtoffer (no offense) en zolang dat zo is zal er niks veranderen. Hoeveel wij ook samen met haar die vent verketteren en zeggen dat ze bij hem weg moet gaat. Zinloos. Ik hoop dat TO, mede door therapie, gaat leren om uit die dramadriehoek te stappen, van zichzelf te houden en zelf weer verantwoordelijkheid te nemen voor haar keuzes.
Ik wil er best aan dat het een proces is en dit nog maar een week speelt. Maar ik zie even niet hoe nog 36 pagina’s lekker die vent verketteren TO ook maar een milimeter in beweging gaat helpen.
woensdag 13 december 2023 om 11:08
Voor mij ook een goed topic dit, ik leer er veel van. Ik ben (ook) niet goed in relaties denk ik, blijf te lang hangen, vraag me bij alles af of het mijn schuld is en of ik onredelijk ben misschien. Gelukkig is het nog nooit zo ver gekomen als in de relatie van TO. En ben ik aan alle kanten bezig jeugdtrauma's te verwerken en te leren voor mezelf te kiezen. Een gewaarschuwd mens telt voor twee.
Maar als ik de berichten van TO lees gaan mijn nekharen wel recht overeind staan. Vanaf de buitenkant is het zo makkelijk te zien, zo overduidelijk. Wat een enorm gezeik en getrek. Zelfs na de gesprekken dit weekend is er maandag alweer een issue. En die optelsom van kerst! Een dag eraf = een dag erbij. Gruwel. En al dat 'het hoort zo', ' het is goed voor de relatie', ' het is nodig voor de relatie' gewauwel.
Lieve TO: GEEF JEZELF RUST. Er zijn echt leukere mannen dan deze. En ook in je eentje ga je het zoveel fijner hebben. Het zal zo'n opluchting zijn als je hiervan verlost bent.
Maar als ik de berichten van TO lees gaan mijn nekharen wel recht overeind staan. Vanaf de buitenkant is het zo makkelijk te zien, zo overduidelijk. Wat een enorm gezeik en getrek. Zelfs na de gesprekken dit weekend is er maandag alweer een issue. En die optelsom van kerst! Een dag eraf = een dag erbij. Gruwel. En al dat 'het hoort zo', ' het is goed voor de relatie', ' het is nodig voor de relatie' gewauwel.
Lieve TO: GEEF JEZELF RUST. Er zijn echt leukere mannen dan deze. En ook in je eentje ga je het zoveel fijner hebben. Het zal zo'n opluchting zijn als je hiervan verlost bent.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
