Relaties
alle pijlers
Constante druk in nieuwe relatie
dinsdag 5 december 2023 om 10:29
Dit is mijn eerste topic. Ik heb lang getwijfeld of ik hier iets zou posten. Ik ben heel bang voor herkenning.
Sinds een kort jaartje heb ik, na een pittige scheiding, een nieuwe relatie. In het begin was dit heel verfrissend en verrassend leuk, maar inmiddels ervaar ik heel wat druk. Ik denk vaak dat dit aan mij ligt, omdat ik nagenoeg de volledige zorg voor mijn kleuter heb doordeweeks en daarnaast een drukke baan heb. Ik ben daardoor vaak moe en niet meer in staat om genoeg aandacht te besteden aan mijn relatie.
De druk die ik ervaar komt denk ik ook omdat deze relatie me af en toe benauwt. Hij wil alles samen doen. Als ik mijn kind het weekend niet heb wil hij samen zijn. In die weekenden draait het dan ook vooral om lief zijn, knuffelen en veel seks. Soms wel 6x in het weekend. Seks, zoenen en knuffelen is voor hem heel belangrijk. Ik zet mezelf regelmatig over mijn vermoeidheid heen, omdat hij nog wil knuffelen. De momenten dat mijn kind er wel is, vind hij niet echt samen zijn.
Ik heb vaker aangegeven dat ik ook ruimte voor mezelf nodig heb. Om mijn huishouden op orde te houden, maar ook om mijn sociale leven niet te verwaarlozen en soms om gewoon in m’n pyjama te Netflixen. Afspreken om met een vriendin iets leuks te gaan doen in die weekenden of dat ik aangeef dat ik later kom (zaterdag ipv vrijdag) omdat ik mijn huishouden moet doen leidt niet zelden tot discussies. Hij vindt dat ik niet genoeg laat blijken dat ik hem graag wil zien en dat ik hem leuk vind. Dat er alleen maar momenten van af gaan in plaats van erbij. In telefoongesprekken krijg ik vaak terug dat hij graag zou willen dat ik tussendoor laat blijken dat ik van hem hou en laat hij blijken dat hij wil dat we lief voor elkaar zijn die avond. Ik voel hierdoor een enorme druk; alsof ik tekortschiet. Het is niet dat ik hem helemaal niets laat blijken, maar het lijkt nooit genoeg. Ik zie hem twee dagen doordeweeks en meestal alle weekenden. Ik vind het regelmatig veel en ik merk dat ik uit balans raak. Met name omdat ik voor m’n gevoel na een werkdag nog lief ‘moet’ doen, uitgebreid moet zoenen en knuffelen, maar ook het voeren van de discussies over wel/niet afspraken maken met vriendinnen in bepaalde weekenden breekt me gewoon op.
Dit is niet het enige. Hij heeft over veel dingen een mening. Hij bemoeit zich gevraagd of ongevraagd met de omgang met mijn ex-partner, heeft een mening over hoe ik of mijn vriendinnen zich tegenover elkaar gedragen, heeft een mening over keuzes die ik maak met betrekking tot mijn vrije tijd (laat naar bed, uitgaan, afspreken met iemand, iets leuks doen met kind zonder hem, op vakantie met een vriendin). Ook heb ik het idee dat hij mijn telefoon gecontroleerd heeft, omdat hij vraagt naar bepaalde zaken die ik hem niet verteld heb. Verder hebben we veel discussies over het feit dat ik rook.
Ik merk dat ik uitgeput raak. Hoe zeer ik ook mijn best doe, er is altijd iets. Inmiddels heb ik het punt bereikt dat ik inderdaad niet vaak meer laat blijken dat ik hem graag zie. Ik wil gewoon rust. Het kost me steeds meer moeite om het leuk te hebben. Ik ben negatief en moe. Ik kan hem daarom ook niet geven wat hij graag wil; bevestiging en liefde.
Als ik teruglees wat ik tot nu toe heb opgeschreven schrik ik. Maar er is ook een andere kant. We hebben het niet altijd minder fijn, er zijn ook heel fijne momenten. Hij vertelt me vaak dat zijn intenties goed zijn; hij maakt zich zorgen om me en hij ziet me gewoon graag omdat hij me zo leuk vindt. Zijn mening en z’n teleurstelling mag er zijn; dat ik me daardoor schuldig voel of dat ik me aangevallen voel zit ook deels in mij. Ik voel me snel schuldig en ik ben iemand die het anderen graag naar z’n zin maakt. Hij hoopt dat ik ga zien dat hij alleen maar echt heel lief voor me is als ik minder vermoeid ben. Ik ben perfect voor hem en wat we hebben/hadden in de eerste maanden was echt perfect.
Ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen. Ik wil wel geven, maar het lukt me niet meer. Ik denk steeds vaker dat ik gewoon alleen wil zijn. Het voelt niet alsof ik zomaar mag kappen. Dan kwets ik hem en ik heb een hele andere boodschap uitgedragen; dat hij het is voor mij.
Sinds een kort jaartje heb ik, na een pittige scheiding, een nieuwe relatie. In het begin was dit heel verfrissend en verrassend leuk, maar inmiddels ervaar ik heel wat druk. Ik denk vaak dat dit aan mij ligt, omdat ik nagenoeg de volledige zorg voor mijn kleuter heb doordeweeks en daarnaast een drukke baan heb. Ik ben daardoor vaak moe en niet meer in staat om genoeg aandacht te besteden aan mijn relatie.
De druk die ik ervaar komt denk ik ook omdat deze relatie me af en toe benauwt. Hij wil alles samen doen. Als ik mijn kind het weekend niet heb wil hij samen zijn. In die weekenden draait het dan ook vooral om lief zijn, knuffelen en veel seks. Soms wel 6x in het weekend. Seks, zoenen en knuffelen is voor hem heel belangrijk. Ik zet mezelf regelmatig over mijn vermoeidheid heen, omdat hij nog wil knuffelen. De momenten dat mijn kind er wel is, vind hij niet echt samen zijn.
Ik heb vaker aangegeven dat ik ook ruimte voor mezelf nodig heb. Om mijn huishouden op orde te houden, maar ook om mijn sociale leven niet te verwaarlozen en soms om gewoon in m’n pyjama te Netflixen. Afspreken om met een vriendin iets leuks te gaan doen in die weekenden of dat ik aangeef dat ik later kom (zaterdag ipv vrijdag) omdat ik mijn huishouden moet doen leidt niet zelden tot discussies. Hij vindt dat ik niet genoeg laat blijken dat ik hem graag wil zien en dat ik hem leuk vind. Dat er alleen maar momenten van af gaan in plaats van erbij. In telefoongesprekken krijg ik vaak terug dat hij graag zou willen dat ik tussendoor laat blijken dat ik van hem hou en laat hij blijken dat hij wil dat we lief voor elkaar zijn die avond. Ik voel hierdoor een enorme druk; alsof ik tekortschiet. Het is niet dat ik hem helemaal niets laat blijken, maar het lijkt nooit genoeg. Ik zie hem twee dagen doordeweeks en meestal alle weekenden. Ik vind het regelmatig veel en ik merk dat ik uit balans raak. Met name omdat ik voor m’n gevoel na een werkdag nog lief ‘moet’ doen, uitgebreid moet zoenen en knuffelen, maar ook het voeren van de discussies over wel/niet afspraken maken met vriendinnen in bepaalde weekenden breekt me gewoon op.
Dit is niet het enige. Hij heeft over veel dingen een mening. Hij bemoeit zich gevraagd of ongevraagd met de omgang met mijn ex-partner, heeft een mening over hoe ik of mijn vriendinnen zich tegenover elkaar gedragen, heeft een mening over keuzes die ik maak met betrekking tot mijn vrije tijd (laat naar bed, uitgaan, afspreken met iemand, iets leuks doen met kind zonder hem, op vakantie met een vriendin). Ook heb ik het idee dat hij mijn telefoon gecontroleerd heeft, omdat hij vraagt naar bepaalde zaken die ik hem niet verteld heb. Verder hebben we veel discussies over het feit dat ik rook.
Ik merk dat ik uitgeput raak. Hoe zeer ik ook mijn best doe, er is altijd iets. Inmiddels heb ik het punt bereikt dat ik inderdaad niet vaak meer laat blijken dat ik hem graag zie. Ik wil gewoon rust. Het kost me steeds meer moeite om het leuk te hebben. Ik ben negatief en moe. Ik kan hem daarom ook niet geven wat hij graag wil; bevestiging en liefde.
Als ik teruglees wat ik tot nu toe heb opgeschreven schrik ik. Maar er is ook een andere kant. We hebben het niet altijd minder fijn, er zijn ook heel fijne momenten. Hij vertelt me vaak dat zijn intenties goed zijn; hij maakt zich zorgen om me en hij ziet me gewoon graag omdat hij me zo leuk vindt. Zijn mening en z’n teleurstelling mag er zijn; dat ik me daardoor schuldig voel of dat ik me aangevallen voel zit ook deels in mij. Ik voel me snel schuldig en ik ben iemand die het anderen graag naar z’n zin maakt. Hij hoopt dat ik ga zien dat hij alleen maar echt heel lief voor me is als ik minder vermoeid ben. Ik ben perfect voor hem en wat we hebben/hadden in de eerste maanden was echt perfect.
Ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen. Ik wil wel geven, maar het lukt me niet meer. Ik denk steeds vaker dat ik gewoon alleen wil zijn. Het voelt niet alsof ik zomaar mag kappen. Dan kwets ik hem en ik heb een hele andere boodschap uitgedragen; dat hij het is voor mij.
woensdag 13 december 2023 om 11:10
Geeft niet.
Dat komt vanzelf.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 13 december 2023 om 11:11
Sorry, je doet je naam wel eer aan. Als je de relatie echt wilt verbreken dan kun je dat.MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 10:53Ja, die zie ik ook wel goed mede door dit topic. Ik zit bevestiging te zoeken, zodat ik toestemming voel om de relatie te verbreken. Die bevestiging krijg ik wel, maar het verbreken, er definitief uit stappen en idd niet meer denken aan zijn behoeftes en zijn gevoelens, vind ik dus echt vreselijk moeilijk.
Ik vind het gewoon echt heel moeilijk om mezelf op plaats één neer te zetten. Om verantwoordelijkheid te dragen voor de consequentie om mezelf op 1 te zetten. Daarbij word ik ook nog eens aan het twijfelen gebracht door hetgeen vriend tegen me zegt hierover.
Ik zie dat, merk dat ook aan jullie reacties, maar heel eerlijk, ook al zie ik het, dan nog lukt het me niet om dit gevoel/het patroon/de dynamiek te doorbreken.
Stel jezelf de vraag, wie zet partner op de eerste plaats? Jou of zichzelf? Als jij dan heel eerlijk bent, dan kun je er niet omheen dat jouw vriend zich in alle opzichten op de eerste plaats zet. Dat doet hij omdat HIJ zichzelf belangrijk vindt en hij compleet lak heeft aan jou.
De grootste vraag is wanneer JIJ jezelf belangrijk genoeg vindt om bij JOUZELF op de eerste plaats te komen.
Kan het zijn dat je wel vaker hierover een topic geopend hebt maar dan onder andere nicks? Verhaal en wendingen komen enigzins bekend voor.
woensdag 13 december 2023 om 11:15
woensdag 13 december 2023 om 11:15
woensdag 13 december 2023 om 11:19
Aanpassen, meebuigen en pleasen zijn (overleving)mechanismes meestal ontwikkeld uit de vroege jeugd en hechting om liefde te krijgen van je ouders.MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 10:53Ja, die zie ik ook wel goed mede door dit topic. Ik zit bevestiging te zoeken, zodat ik toestemming voel om de relatie te verbreken. Die bevestiging krijg ik wel, maar het verbreken, er definitief uit stappen en idd niet meer denken aan zijn behoeftes en zijn gevoelens, vind ik dus echt vreselijk moeilijk.
Ik vind het gewoon echt heel moeilijk om mezelf op plaats één neer te zetten. Om verantwoordelijkheid te dragen voor de consequentie om mezelf op 1 te zetten. Daarbij word ik ook nog eens aan het twijfelen gebracht door hetgeen vriend tegen me zegt hierover.
Ik zie dat, merk dat ook aan jullie reacties, maar heel eerlijk, ook al zie ik het, dan nog lukt het me niet om dit gevoel/het patroon/de dynamiek te doorbreken.
Het zit zo ingebakken in jouw systeem en patronen dat het onmogelijk en onveilig voelt om hier tegenin te bewegen.
Het is verslavend om in deze dynamiek te blijven hangen omdat je hiermee bekend bent. Het geeft indirect sturing en invulling aan je leven, een vlucht voor jezelf en jouw ware gevoelens.
Voor jezelf kiezen. Jezelf op 1 zetten. Voelen wie jij bent en wat jij wil is nog onbekend terrein vooral in tijden van stress ( zoals deze relatie crisis) is het bijna onmogelijk om nu bij jezelf te komen.
Hierdoor zit je gevangen in deze cirkel. Je wacht op het gevoel dat je de daadkracht hebt om jezelf op 1 te zetten maar dat is helaas nu nog te ver buiten jouw comfortzone. Je kan dit stuk pas ontwikkelen als je zonder input bent van een relatie.
Je zult dus zoals een verslaafde gewoon moeten stoppen zonder te wachten op het goeie moment. Een sprong in het diepe , tegen jouw eigen mechanismes en patronen in om jezelf te verlossen.
Pas dan kun je jezelf gaan ont-moeten en ont-wikkelen.
Zelfliefde is het tegengif.
woensdag 13 december 2023 om 11:21
MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 10:53Ja, die zie ik ook wel goed mede door dit topic. Ik zit bevestiging te zoeken, zodat ik toestemming voel om de relatie te verbreken. Die bevestiging krijg ik wel, maar het verbreken, er definitief uit stappen en idd niet meer denken aan zijn behoeftes en zijn gevoelens, vind ik dus echt vreselijk moeilijk.
Ik vind het gewoon echt heel moeilijk om mezelf op plaats één neer te zetten. Om verantwoordelijkheid te dragen voor de consequentie om mezelf op 1 te zetten. Daarbij word ik ook nog eens aan het twijfelen gebracht door hetgeen vriend tegen me zegt hierover.
Ik zie dat, merk dat ook aan jullie reacties, maar heel eerlijk, ook al zie ik het, dan nog lukt het me niet om dit gevoel/het patroon/de dynamiek te doorbreken.
Zet dan je kind eens op 1. Neem je verantwoordelijkheid voor je kind. Voor je kind is het beter als jij niet in een energiezuigende relatie zit, voor het kind is het beter dat je nooit naar zijn dorp gaat verhuizen, voor je kind is het beter om geen manipulatieve man over de vloer te hebben. Voor je kind is het beter om niet zo'n relatie als voorbeeld te hebben.
Voor je kind is het beter als jij afscheid neemt van je man. Die verantwoordelijkheid kun je prima nemen.
Coffee is never my cup of tea
woensdag 13 december 2023 om 11:24
Nou neen. Ik denk gewoon niet dat een herhaling van alles wat al 10x gezegd is nog langer zinvol is. Het maakt mij niet uit of TO bij vriend blijft of niet. Hoop wel voor haar dat ze zelf weer in de driverseat van haar leven komt.
woensdag 13 december 2023 om 11:29
woensdag 13 december 2023 om 11:33
Als je dat er in kunt lezen, dan heb je een bijzondere manier van lezen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 13 december 2023 om 11:34
Uit je berichten maak ik op dat jij en je vriend erg rationeel zijn. Het loont daarom misschien de moeite om de zaak een stuk klinischer en rationeler te bekijken, in plaats vanuit dader-/ slachtofferschap.
Jullie hebben beiden een andere kijk op hoe een relatie eruit zou moeten zien. Dat is niet erg, daarin matchen jullie gewoon niet. Op dit moment zijn jullie beiden bezig met te proberen je eigen belang te verdedigen.
Jullie willen beiden dat de ander een stuk inlevert op zijn visie, zodat het beter aansluit bij je eigen beeld van hoe een relatie zou moeten zijn.
Jij geeft rechtstreeks aan wat je wilt (meer tijd voor jezelf) Hij zet een strategie in: net doen alsof hij zich inspant om naar jou toe te bewegen, maar het dient alleen zijn eigen doel: meer tijd samen.
Waar het fout gaat is dat jij niet kalm en vastberaden bij je standpunt blijft en hem dat gedecideerd mededeelt. Houdt hem en jezelf aan jullie gemaakte afspraken: Als voorbeeld: Nee. Je blijft niet slapen op maandag. Punt. Of houdt je aan je eigen plan: ik ga naar mijn vriendin eerste kerstdag na 17.00. Punt. Of luister naar je eigen behoeften: Seks? Nee het is voor mij genoeg geweest dit weekend. Punt. Kan hij hoog of laag springen. Geen woorden aan vuil maken. Niet laten verleiden tot weer een ‘goed gesprek’ wat enkel dient om zijn belangen te verdedigen, want dat is zijn strategie.
Wat hij ook zegt en doet; jij wil meer tijd voor jezelf. Hij kan dat accepteren of niet. Dat is aan hem. Laat het ongemak en de frustratie waar hij hoort: bij hem. Als hij er niet mee kan dealen moet hij iemand zoeken die beter bij hem past.
De vraag is natuurlijk of je een relatie wilt die wekelijks ontaard in een loopgraven oorlog, maar goed. Tot nu toe lijkt je insteek te zijn om te blijven. Dan raadt ik je dus aan om veel korter door de bocht te zijn in je wensen en geen concessies te doen aan jouw absolute grenzen. Je kunt alleen je eigen gedrag veranderen.
Jullie hebben beiden een andere kijk op hoe een relatie eruit zou moeten zien. Dat is niet erg, daarin matchen jullie gewoon niet. Op dit moment zijn jullie beiden bezig met te proberen je eigen belang te verdedigen.
Jullie willen beiden dat de ander een stuk inlevert op zijn visie, zodat het beter aansluit bij je eigen beeld van hoe een relatie zou moeten zijn.
Jij geeft rechtstreeks aan wat je wilt (meer tijd voor jezelf) Hij zet een strategie in: net doen alsof hij zich inspant om naar jou toe te bewegen, maar het dient alleen zijn eigen doel: meer tijd samen.
Waar het fout gaat is dat jij niet kalm en vastberaden bij je standpunt blijft en hem dat gedecideerd mededeelt. Houdt hem en jezelf aan jullie gemaakte afspraken: Als voorbeeld: Nee. Je blijft niet slapen op maandag. Punt. Of houdt je aan je eigen plan: ik ga naar mijn vriendin eerste kerstdag na 17.00. Punt. Of luister naar je eigen behoeften: Seks? Nee het is voor mij genoeg geweest dit weekend. Punt. Kan hij hoog of laag springen. Geen woorden aan vuil maken. Niet laten verleiden tot weer een ‘goed gesprek’ wat enkel dient om zijn belangen te verdedigen, want dat is zijn strategie.
Wat hij ook zegt en doet; jij wil meer tijd voor jezelf. Hij kan dat accepteren of niet. Dat is aan hem. Laat het ongemak en de frustratie waar hij hoort: bij hem. Als hij er niet mee kan dealen moet hij iemand zoeken die beter bij hem past.
De vraag is natuurlijk of je een relatie wilt die wekelijks ontaard in een loopgraven oorlog, maar goed. Tot nu toe lijkt je insteek te zijn om te blijven. Dan raadt ik je dus aan om veel korter door de bocht te zijn in je wensen en geen concessies te doen aan jouw absolute grenzen. Je kunt alleen je eigen gedrag veranderen.
woensdag 13 december 2023 om 11:43
en jij denkt dat hetzelfde doen als die man wel gaat helpen? Ook jij en anderen die jouw zienswijze volgen, leggen druk bij TO. Ze moet grote stappen ondernemen, ze moet bij die man weg, ze moet dit, ze moet dat.
TO heeft niet voor niks al therapie, dit gaat verder dan alleen deze relatie. Dat is een proces en dat doet iedereen in zijn eigen tijd. Wat TO nu doet, is de situaties waar zij over twijfelt, aan "ons" voorlegt om te kijken of haar gevoel en haar gedachten hierover legitiem zijn.
Volgend stap is dat ze gaat vertrouwen op haar eigen gevoel en gedachten. En dat is een hele grote stap als je dat nooit geleerd hebt of bent afgeleerd.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 13 december 2023 om 11:52
Precies zoals Anderlicht het uitlegt. Het is een verslaving en een traumabonding wat je hebt ontwikkeld met deze vriend. Je verzet je daarom tegen het loslaten ervan TO. Dat triggerd jouw verlatingsangst, maar die vriend van je heeft net zoveel verlatingsangst. Hij uit dit anders, maar probeert jou door zijn angst voor verlating bij zich te houden door o.a. manipulatie zoals allemaal al door anderen is uitgelegd.Anderlicht schreef: ↑13-12-2023 11:19Aanpassen, meebuigen en pleasen zijn (overleving)mechanismes meestal ontwikkeld uit de vroege jeugd en hechting om liefde te krijgen van je ouders.
Het zit zo ingebakken in jouw systeem en patronen dat het onmogelijk en onveilig voelt om hier tegenin te bewegen.
Het is verslavend om in deze dynamiek te blijven hangen omdat je hiermee bekend bent. Het geeft indirect sturing en invulling aan je leven, een vlucht voor jezelf en jouw ware gevoelens.
Voor jezelf kiezen. Jezelf op 1 zetten. Voelen wie jij bent en wat jij wil is nog onbekend terrein vooral in tijden van stress ( zoals deze relatie crisis) is het bijna onmogelijk om nu bij jezelf te komen.
Hierdoor zit je gevangen in deze cirkel. Je wacht op het gevoel dat je de daadkracht hebt om jezelf op 1 te zetten maar dat is helaas nu nog te ver buiten jouw comfortzone. Je kan dit stuk pas ontwikkelen als je zonder input bent van een relatie.
Je zult dus zoals een verslaafde gewoon moeten stoppen zonder te wachten op het goeie moment. Een sprong in het diepe , tegen jouw eigen mechanismes en patronen in om jezelf te verlossen.
Pas dan kun je jezelf gaan ont-moeten en ont-wikkelen.
Zelfliefde is het tegengif.
Een van jullie beide kan de traumabonding en 'de ketens' doorbreken. Hij gaat dat natuurlijk niet doen.
Je hoeft alleen maar je innerlijke verzet los te laten en te accepteten dat je daarna veel pijn gaat voelen TO. Pijn van het verlies, de dopamine en pijn van het einde van jullie verbinding. Juliie toxide relatie.
Wanneer je dit durft toe te laten en jezelf open stelt om hierdoor heen te shiften, dan ontstaat er ruimte, opluchting en uiteindelijk kom je over een hele poos tot verzachting. Met name voor jezelf. Dat je jezelf het beste gunt in het leven en dat je een grote les voor jezelf hebt geleerd. Selfcare en selflove, zoals Anderlicht mooi uitlegt.
Makkelijker gezegd dan gedaan, maar een ander gaat het niet voor jou doen TO....
woensdag 13 december 2023 om 12:09
Jawel hoor, dat is best zinvol. Zolang zij de behoefte heeft namelijk om te spuien of om een klankbord te zoeken, dan is dit topic er voor haar. Het maakt voor haar het patroon steeds duidelijker, totdat ze in een situatie zelf er meteen al korte metten mee kan maken. Er lopen hier meerdere ellenlange topics waarin de TO keer op keer dit soort feedback kreeg en waarbij het uiteindelijk gelukt is om de situatie te verbeteren.
Dit soort dingen hebben tijd en aandacht nodig. En of dat nu 36 of 136 pagina's duurt, soit. Het gaat om haar, niet ons oordeel over alles
woensdag 13 december 2023 om 12:10
Dit topic gaat niet over ons, maar over TO. Alle genoemde situaties zijn wel helder, TO is aardig gevalideerd hier, er zijn inmiddels ook voldoende analyses en volgens mij is TO er ook wel van overtuigd dat er werk aan de winkel is voor haarzelf. Daar heeft ze professionele hulp voor. Het verdere bashen van die man hier en tot in den treuren roepen dat ze aan zichzelf moet denken voegt mi echt niet veel meer toe. Maar dat is natuurlijk aan TO om te bepalen.rosanna08 schreef: ↑13-12-2023 11:43en jij denkt dat hetzelfde doen als die man wel gaat helpen? Ook jij en anderen die jouw zienswijze volgen, leggen druk bij TO. Ze moet grote stappen ondernemen, ze moet bij die man weg, ze moet dit, ze moet dat.
TO heeft niet voor niks al therapie, dit gaat verder dan alleen deze relatie. Dat is een proces en dat doet iedereen in zijn eigen tijd. Wat TO nu doet, is de situaties waar zij over twijfelt, aan "ons" voorlegt om te kijken of haar gevoel en haar gedachten hierover legitiem zijn.
Volgend stap is dat ze gaat vertrouwen op haar eigen gevoel en gedachten. En dat is een hele grote stap als je dat nooit geleerd hebt of bent afgeleerd.
TO veel succes met deze situatie en stappen zetten voor jezelf. I rest my case.
woensdag 13 december 2023 om 12:53
Missy, je bent niet de enige die eerst de patronen moet doorzien. Daarom verwees ik ook naar het eerste deel van het topic van Jahallo, het is een proces dat langer duurt dan een week en het staat je vrij om hier gewoon te schrijven bij twijfel.
Je komt er wel maar het heeft tijd nodig en soms wat bevestiging en steun.
Je komt er wel maar het heeft tijd nodig en soms wat bevestiging en steun.
woensdag 13 december 2023 om 12:54
Ik was al bang Missy dat deze discussie je hard weg zou gaan jagen.
Je stelt je ontzettend kwetsbaar op en mensen vinden dat je gewoon zomaar even weg moet kunnen gaan.
Alsof je gaat bungeejumpen, maar nog even niet durft te springen.
De instructeurs weten dit en wachten rustig tot het je wél lukt.
De rij wachtenden die ook graag willen, dat zijn degenen die je wel even een handje helpen door je een duw te geven.
Ik hoop dat je hier toch wil blijven schrijven. Voor jezelf. Om situaties tegen het licht te houden. Om begrip, erkenning en vertrouwen te tanken dat jij het wel goed ziet en wel goed handelt. En dat hij het is die alle drama veroorzaakt. En dat jij daar je grens in mag trekken tot het genoeg is geweest.
En anders lees je de link van eerder, van Jahallo222 nog even rustig door en haal je daar veel uit voor jezelf. Maar laat je alsjeblieft niet wegjagen, ook al zou ik dat volkomen snappen.
Je stelt je ontzettend kwetsbaar op en mensen vinden dat je gewoon zomaar even weg moet kunnen gaan.
Alsof je gaat bungeejumpen, maar nog even niet durft te springen.
De instructeurs weten dit en wachten rustig tot het je wél lukt.
De rij wachtenden die ook graag willen, dat zijn degenen die je wel even een handje helpen door je een duw te geven.
Ik hoop dat je hier toch wil blijven schrijven. Voor jezelf. Om situaties tegen het licht te houden. Om begrip, erkenning en vertrouwen te tanken dat jij het wel goed ziet en wel goed handelt. En dat hij het is die alle drama veroorzaakt. En dat jij daar je grens in mag trekken tot het genoeg is geweest.
En anders lees je de link van eerder, van Jahallo222 nog even rustig door en haal je daar veel uit voor jezelf. Maar laat je alsjeblieft niet wegjagen, ook al zou ik dat volkomen snappen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 13 december 2023 om 13:06
Dat er nou zelfs in zo'n topic 'ruzie' komt en schrijvers elkaar hun mening gaan verwijten, is zo jammer. Ik kan me zo voorstellen dat TO genoeg aan haar hoofd heeft (en conflictmijdend is). Dat ze geen zin heeft om door het geruzie heen te lezen, en zich sowieso al snel teveel voelt.
Lieve TO, laat je niet afschrikken om hier te schrijven als je het nodig hebt, as je er wat uit haalt, als je steun nodig hebt, een luisterend oor, wat dan ook. Dit is jouw topic.
Lieve TO, laat je niet afschrikken om hier te schrijven als je het nodig hebt, as je er wat uit haalt, als je steun nodig hebt, een luisterend oor, wat dan ook. Dit is jouw topic.
woensdag 13 december 2023 om 13:09
Ik vond dat wel een andere situatie, want zij werd echt mishandeld (vind ik). Ik zie niet dat dit vergelijkbaar is met mijn situatie, behalve dat vriend soms manipulatief is.Eve schreef: ↑13-12-2023 12:53Missy, je bent niet de enige die eerst de patronen moet doorzien. Daarom verwees ik ook naar het eerste deel van het topic van Jahallo, het is een proces dat langer duurt dan een week en het staat je vrij om hier gewoon te schrijven bij twijfel.
Je komt er wel maar het heeft tijd nodig en soms wat bevestiging en steun.
Ik kom er inderdaad wel. Maar alle constateringen die jullie hier hebben gedaan, die heb ik de afgelopen maanden al aan vriend geventileerd. We passen niet, we hebben een andere kijk op wat we belangrijk vinden in relatie, het is niet meer leuk op deze manier, er wordt bevestiging en liefde geforceerd, ik krijg geen lucht.
Dit was allemaal niet genoeg om er maar zomaar een eind aan te breien; we zijn er bijna; binnenkort krijgen we echt weer energie van elkaar, we hoeven alleen maar leren te communiceren. Het was perfect, dan wordt het weer als we maar communiceren. We passen fantastisch, maar de omstandigheden zorgen ervoor dat je nu niet lekker in je vel zit. We hebben gebotst, maar het kwam voort uit liefde, het was goedbedoeld, ik wil je helpen. Ik claim al veel minder, je mag doen wat je zelf wil.
Wellicht ben ik wel hier ook wel op zoek gegaan naar een 'nieuwe reden' om te stoppen. Die is er gewoon niet. De redenen blijven hetzelfde. Maar bij mijn standpunt blijven, me niet opnieuw laten beïnvloeden. Dát vind ik moeilijk.
woensdag 13 december 2023 om 13:14
Ik denk juist het tegenovergestelde, ik vind er niets rationeels aan. Ze zijn juist allebei heel erg emotioneel en houden elkaar daarin gevangen en met name vriend gebruikt heel veel woorden om flink veel te manipuleren. TO voelt aan alle kanten spanning daarover, maar gaat het dan proberen 'recht' te breien in haar hoofd om die spanning maar weg te krijgen. En zo lijkt het allemaal rationeel, maar het is aan alle kanten slechts recht breien wat krom is.
woensdag 13 december 2023 om 13:17
MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 13:09Ik vond dat wel een andere situatie, want zij werd echt mishandeld (vind ik). Ik zie niet dat dit vergelijkbaar is met mijn situatie, behalve dat vriend soms manipulatief is.
Ik kom er inderdaad wel. Maar alle constateringen die jullie hier hebben gedaan, die heb ik de afgelopen maanden al aan vriend geventileerd. We passen niet, we hebben een andere kijk op wat we belangrijk vinden in relatie, het is niet meer leuk op deze manier, er wordt bevestiging en liefde geforceerd, ik krijg geen lucht.
Dit was allemaal niet genoeg om er maar zomaar een eind aan te breien; we zijn er bijna; binnenkort krijgen we echt weer energie van elkaar, we hoeven alleen maar leren te communiceren. Het was perfect, dan wordt het weer als we maar communiceren. We passen fantastisch, maar de omstandigheden zorgen ervoor dat je nu niet lekker in je vel zit. We hebben gebotst, maar het kwam voort uit liefde, het was goedbedoeld, ik wil je helpen. Ik claim al veel minder, je mag doen wat je zelf wil.
Wellicht ben ik wel hier ook wel op zoek gegaan naar een 'nieuwe reden' om te stoppen. Die is er gewoon niet. De redenen blijven hetzelfde. Maar bij mijn standpunt blijven, me niet opnieuw laten beïnvloeden. Dát vind ik moeilijk.
Ergo: je weet (nogmaals) prima wat je wil. Je durft er niet zelf verantwoording voor te nemen, dat is iets anders. Maar als jij (ook in therapie) een rookgordijn op blijft hangen dat je niet weet wat je wil, ga je nooit verder komen. En ik weet waarom je het inzet, want oh jee, je komt anders te dicht bij toch actie willen ondernemen en dat kan echt niet want veel te eng.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
