Constante druk in nieuwe relatie

MissyImpossible dinsdag 5 december 2023 om 10:29

Dit is mijn eerste topic. Ik heb lang getwijfeld of ik hier iets zou posten. Ik ben heel bang voor herkenning.

Sinds een kort jaartje heb ik, na een pittige scheiding, een nieuwe relatie. In het begin was dit heel verfrissend en verrassend leuk, maar inmiddels ervaar ik heel wat druk. Ik denk vaak dat dit aan mij ligt, omdat ik nagenoeg de volledige zorg voor mijn kleuter heb doordeweeks en daarnaast een drukke baan heb. Ik ben daardoor vaak moe en niet meer in staat om genoeg aandacht te besteden aan mijn relatie.

De druk die ik ervaar komt denk ik ook omdat deze relatie me af en toe benauwt. Hij wil alles samen doen. Als ik mijn kind het weekend niet heb wil hij samen zijn. In die weekenden draait het dan ook vooral om lief zijn, knuffelen en veel seks. Soms wel 6x in het weekend. Seks, zoenen en knuffelen is voor hem heel belangrijk. Ik zet mezelf regelmatig over mijn vermoeidheid heen, omdat hij nog wil knuffelen. De momenten dat mijn kind er wel is, vind hij niet echt samen zijn.

Ik heb vaker aangegeven dat ik ook ruimte voor mezelf nodig heb. Om mijn huishouden op orde te houden, maar ook om mijn sociale leven niet te verwaarlozen en soms om gewoon in m’n pyjama te Netflixen. Afspreken om met een vriendin iets leuks te gaan doen in die weekenden of dat ik aangeef dat ik later kom (zaterdag ipv vrijdag) omdat ik mijn huishouden moet doen leidt niet zelden tot discussies. Hij vindt dat ik niet genoeg laat blijken dat ik hem graag wil zien en dat ik hem leuk vind. Dat er alleen maar momenten van af gaan in plaats van erbij. In telefoongesprekken krijg ik vaak terug dat hij graag zou willen dat ik tussendoor laat blijken dat ik van hem hou en laat hij blijken dat hij wil dat we lief voor elkaar zijn die avond. Ik voel hierdoor een enorme druk; alsof ik tekortschiet. Het is niet dat ik hem helemaal niets laat blijken, maar het lijkt nooit genoeg. Ik zie hem twee dagen doordeweeks en meestal alle weekenden. Ik vind het regelmatig veel en ik merk dat ik uit balans raak. Met name omdat ik voor m’n gevoel na een werkdag nog lief ‘moet’ doen, uitgebreid moet zoenen en knuffelen, maar ook het voeren van de discussies over wel/niet afspraken maken met vriendinnen in bepaalde weekenden breekt me gewoon op.

Dit is niet het enige. Hij heeft over veel dingen een mening. Hij bemoeit zich gevraagd of ongevraagd met de omgang met mijn ex-partner, heeft een mening over hoe ik of mijn vriendinnen zich tegenover elkaar gedragen, heeft een mening over keuzes die ik maak met betrekking tot mijn vrije tijd (laat naar bed, uitgaan, afspreken met iemand, iets leuks doen met kind zonder hem, op vakantie met een vriendin). Ook heb ik het idee dat hij mijn telefoon gecontroleerd heeft, omdat hij vraagt naar bepaalde zaken die ik hem niet verteld heb. Verder hebben we veel discussies over het feit dat ik rook.

Ik merk dat ik uitgeput raak. Hoe zeer ik ook mijn best doe, er is altijd iets. Inmiddels heb ik het punt bereikt dat ik inderdaad niet vaak meer laat blijken dat ik hem graag zie. Ik wil gewoon rust. Het kost me steeds meer moeite om het leuk te hebben. Ik ben negatief en moe. Ik kan hem daarom ook niet geven wat hij graag wil; bevestiging en liefde.

Als ik teruglees wat ik tot nu toe heb opgeschreven schrik ik. Maar er is ook een andere kant. We hebben het niet altijd minder fijn, er zijn ook heel fijne momenten. Hij vertelt me vaak dat zijn intenties goed zijn; hij maakt zich zorgen om me en hij ziet me gewoon graag omdat hij me zo leuk vindt. Zijn mening en z’n teleurstelling mag er zijn; dat ik me daardoor schuldig voel of dat ik me aangevallen voel zit ook deels in mij. Ik voel me snel schuldig en ik ben iemand die het anderen graag naar z’n zin maakt. Hij hoopt dat ik ga zien dat hij alleen maar echt heel lief voor me is als ik minder vermoeid ben. Ik ben perfect voor hem en wat we hebben/hadden in de eerste maanden was echt perfect.

Ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen. Ik wil wel geven, maar het lukt me niet meer. Ik denk steeds vaker dat ik gewoon alleen wil zijn. Het voelt niet alsof ik zomaar mag kappen. Dan kwets ik hem en ik heb een hele andere boodschap uitgedragen; dat hij het is voor mij.

Doreia* woensdag 13 december 2023 om 14:35

Catco schreef: ↑
13-12-2023 14:30
Je leert je kind dat grenzen niet gerespecteerd worden en dat jij dat prima vindt.... kind heeft haarfijn door dat mama niet lekker in haar vel zit, je zit niet voor niks in therapie! en dan het gesteggel met deze man erbij maakt het echt niet beter, je ervaart druk en voelt getrek aan je.
Hij wilde ook liever niet dat je met kind een paar dagen weg ging want hij voelde zich afgewezen.... daar heb je ook gesteggel over! Jij staat met kind op 1, maar als je deze man zijn gang laat gaan staat hij op 1 en bepaalt hij wat wanneer en hoe jij en kind dingen ondernemen, want jullie zijn nummer 2 en 3!
Dus als kind bij jouw echt op 1 staan zet je deze man buiten !!!

Dit is wel raak.

Deze man wil op nummer 1 staan.

Alles moet daarvoor wijken.
Want hij hoort op het hoogste podium te staan.
Hij is the centre of the Universe.

Hij concurreert immers nú al met je kind, want kind moet vaker naar vader, want dan heeft HIJ meer tijd met JOU.

https://www.facebook.com/photo/?fbid=75 ... 3605478871

I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe

Sjaantje37 woensdag 13 december 2023 om 14:45

MissyImpossible schreef: ↑
13-12-2023 14:13

Ik lees hier veel reacties die ook gaan over kind. Ik begrijp dat kind het voorbeeld over neemt. Dat wil ik niet.

Een ding wil ik wel heel helder zeggen; kind is altijd prio. De momenten waarover we steggelen gaan over de momenten dat kind er niet is. Als kind er is dan sta ik er echt voor mijn kind. Dat hele wakker worden in bed verhaal, daar heb ik ook echt korte metten mee gemaakt.

Maar hoe aardig hij ook doet tegen jouw kind, hij of zij voelt echt wel dat jouw vriend hem of haar als een obstakel ziet. Je vriend zegt zelf geen rekening te willen houden met jouw kind als het op verhuizen aankomt en ook dat hij graag ziet dat jij tijd met je kind inlevert (kind meer naar vader) om meer tijd met je vriend te kunnen doorbrengen.

urim woensdag 13 december 2023 om 14:48

MissyImpossible schreef: ↑
13-12-2023 10:53
Ja, die zie ik ook wel goed mede door dit topic. Ik zit bevestiging te zoeken, zodat ik toestemming voel om de relatie te verbreken. Die bevestiging krijg ik wel, maar het verbreken, er definitief uit stappen en idd niet meer denken aan zijn behoeftes en zijn gevoelens, vind ik dus echt vreselijk moeilijk.

Ik vind het gewoon echt heel moeilijk om mezelf op plaats één neer te zetten. Om verantwoordelijkheid te dragen voor de consequentie om mezelf op 1 te zetten. Daarbij word ik ook nog eens aan het twijfelen gebracht door hetgeen vriend tegen me zegt hierover.

Ik zie dat, merk dat ook aan jullie reacties, maar heel eerlijk, ook al zie ik het, dan nog lukt het me niet om dit gevoel/het patroon/de dynamiek te doorbreken.

Het dikgedrukte is inderdaad een probleem. Voornamelijk omdat je je onvolwassen opstelt hiermee. Je hébt de verantwoordelijkheid voor jezelf. Je kunt niet doen alsof je die niet hebt - en nog minder kun je die wél zien, maar níet nemen.

Als je dat ziet en er niets mee doet, dan ook niet klagen.

Je zegt dat 'het je niet lukt' de dynamiek te doorbreken. Dat is niet waar. Je hebt het niet geprobeerd, dus het is niet 'niet gelukt'. Neem je verantwoordelijkheid en zeg gewoon: "Ik heb het nog niet geprobeerd." Wees eerlijk tegen jezelf.

Dat je zegt 'dat het niet lukt' is met woorden verzachten hoe je je gedraagt. Goed voor jezelf zijn is eerlijk zijn tegen jezelf. Dan kun je jezelf vertrouwen. Wanneer je op jezelf vertrouwt, kun je wél je verantwoordelijkheid nemen voor jezelf.

Wat ik schrijf klinkt je allemaal mogelijk heel onaardig in de oren, maar ik denk dat je dat prima kunt, voor jezelf zorgen.

urim woensdag 13 december 2023 om 14:51

MissyImpossible schreef: ↑
13-12-2023 13:37
Hoop inderdaad, dat het weer zo vrij wordt als in het begin. Dat was leuk! Kerst en Oud en Nieuw wordt vast gezellig, als we samen zijn zonder dat we iets moeten bespreken over afspraken is het ook gezellig. Ik geloof ook best dat ik de aankomende periode meer ruimte krijg om te doen wat ik zelf wil.

Maar ik weet dat dit over is zodra hij besluit hier te komen wonen. Want ja, hij heeft die opoffering dan gedaan. En waarschijnlijk eerder, aangezien hij vindt dat je in een relatie alles samen doet. Dat voorbeeld is ook wat hij ziet van zijn ouders. Die hebben verder niets om handen dan elkaar.

Hij kan niet alleen zijn. Als hij niet met mij is, dan is hij vrijwel altijd met vrienden. Bijna nooit heeft hij niets te doen.

In zijn datingprofiel stond dat hij een relatie ziet als aanvulling. Maar het begint steeds meer een invulling te worden.

Ik denk niet dat hij echt de baas wil zijn. Ik denk gewoon dat zijn ideaalbeeld is dat je alles samen doet. En daar wil hij graag heen.

Lijkt me een hele goede analyse.

intothewild woensdag 13 december 2023 om 15:05

MissyImpossible schreef: ↑
13-12-2023 13:09
Ik kom er inderdaad wel. Maar alle constateringen die jullie hier hebben gedaan, die heb ik de afgelopen maanden al aan vriend geventileerd. We passen niet, we hebben een andere kijk op wat we belangrijk vinden in relatie, het is niet meer leuk op deze manier, er wordt bevestiging en liefde geforceerd, ik krijg geen lucht.

Dit was allemaal niet genoeg om er maar zomaar een eind aan te breien; we zijn er bijna; binnenkort krijgen we echt weer energie van elkaar, we hoeven alleen maar leren te communiceren. Het was perfect, dan wordt het weer als we maar communiceren. We passen fantastisch, maar de omstandigheden zorgen ervoor dat je nu niet lekker in je vel zit. We hebben gebotst, maar het kwam voort uit liefde, het was goedbedoeld, ik wil je helpen. Ik claim al veel minder, je mag doen wat je zelf wil.

Dit is nou gaslighting.

Jij geeft aan wat jou dwars zit, namelijk dat je niet gelukkig bent in de relatie, dat je vindt dat jullie niet bij elkaar passen en dat je verstikt raakt.

Hij:
A. gaat volledig voorbij aan jouw gevoel,
B. probeert je ervan te overtuigen dat je het verkeerd ziet,
C. en eigenlijk ligt het aan jou: als jij maar beter in je vel zit, en meer op hem vertrouwt in plaats van op jezelf, dan zijn alle problemen opgelost.

Hetzelfde geldt voor het verhaal dat hij maandagavond langs wilde komen, afhaakte, en vervolgens jou wil laten geloven dat hij jou je rust gunt door zelf een stap terug te doen.

No one ever made a difference by being like everyone else.

MissyImpossible woensdag 13 december 2023 om 15:10

urim schreef: ↑
13-12-2023 14:48
Het dikgedrukte is inderdaad een probleem. Voornamelijk omdat je je onvolwassen opstelt hiermee. Je hébt de verantwoordelijkheid voor jezelf. Je kunt niet doen alsof je die niet hebt - en nog minder kun je die wél zien, maar níet nemen.

Als je dat ziet en er niets mee doet, dan ook niet klagen.

Je zegt dat 'het je niet lukt' de dynamiek te doorbreken. Dat is niet waar. Je hebt het niet geprobeerd, dus het is niet 'niet gelukt'. Neem je verantwoordelijkheid en zeg gewoon: "Ik heb het nog niet geprobeerd." Wees eerlijk tegen jezelf.

Dat je zegt 'dat het niet lukt' is met woorden verzachten hoe je je gedraagt. Goed voor jezelf zijn is eerlijk zijn tegen jezelf. Dan kun je jezelf vertrouwen. Wanneer je op jezelf vertrouwt, kun je wél je verantwoordelijkheid nemen voor jezelf.

Wat ik schrijf klinkt je allemaal mogelijk heel onaardig in de oren, maar ik denk dat je dat prima kunt, voor jezelf zorgen.

Ik vind dit niet onaardig klinken hoor. Ik lees het en ineens denk ik: Goh, je hebt gelijk.

Anoniem_65df5944b964c woensdag 13 december 2023 om 15:10

Sjaantje37 schreef: ↑
13-12-2023 13:42
En dan is de vraag wil jij dat ook? Want ik denk niet dat je dat denkbeeld bij kan veranderen als dit er zo diep ingebakken zit.

En is dat waar de discussies voornamelijk over gaan dat hij wil samenwonen?

Mijn partner kon dat wel. Het is echt niet onmogelijk. Het heeft hem moeite en therapie gekost om in te leren zien dat de meeste mensen liever niet als een Siamese tweeling leven en dat je relatie ook heel leuk is als je los van elkaar dingen doet, leuker zelfs! Hij heeft dat echt moeten leren en met zijn eigen angsten en onmacht moeten leren dealen. Stukje communicatie ook. Daarnaast was hij op een punt in zijn leven dat hij het graag anders wilde én hij hield genoeg van mij om mij niet te willen laten gaan.
We hebben het, na wat moeilijke jaren, heel erg goed samen en we zijn volledig gelijkwaardig.

Ik lees dat sommige mensen, wellicht vanuit hun eigen pijn, in de acties van de vriend van TO een begin zien van een giftige relatie met mishandeling en misbruik tot gevolg. Ik snap die waarschuwingen wel, maar ik heb niet de indruk dat zoiets speelt bij TO. Er is gewoon een groot verschil in denken over hoe de relatie vorm moet krijgen en daar kun je samen best uitkomen als je het beiden graag wil en het de moeite waard vindt. Als dat niet zo is is het vanzelfsprekend ook helemaal legitiem om te stoppen, maar dat hoeft dus niet.

bijtie woensdag 13 december 2023 om 15:16

intothewild schreef: ↑
13-12-2023 15:05
Dit is nou gaslighting.

Jij geeft aan wat jou dwars zit, namelijk dat je niet gelukkig bent in de relatie, dat je vindt dat jullie niet bij elkaar passen en dat je verstikt raakt.

Hij:
A. gaat volledig voorbij aan jouw gevoel,
B. probeert je ervan te overtuigen dat je het verkeerd ziet,
C. en eigenlijk ligt het aan jou: als jij maar beter in je vel zit, en meer op hem vertrouwt in plaats van op jezelf, dan zijn alle problemen opgelost.

Hetzelfde geldt voor het verhaal dat hij maandagavond langs wilde komen, afhaakte, en vervolgens jou wil laten geloven dat hij jou je rust gunt door zelf een stap terug te doen.

Ja ik snap die hele redenering niet en waarom TO dat hier neerzet, het is toch heel onlogisch?

"Ik heb al deze dingen tegen mijn vriend gezegd. Maar het was alemaal niet genoeg om er zomaar een eind aan te breien."

Want hij is de CEO van de relatie blijkbaar, is dat ergens afgesproken? Mag het contract enkel eenzijdig door CEO beëindigd worden, mits er voldoende geldige redenen zijn?

Heb je de nationale ombudsman daar al naar laten kijken?

Je zegt dat je kind prio 1 is maar dat zie ik niet hoor, je kind bungelt er een beetje bij maar jij zo te zien ook. Je kind is daar maar gewoon aan overgeleverd. En dat je opkomt voor je kind tegenover de CEO, vind je dan een teken dat jij goede prioriteiten stelt?

Is het niet andersom? Jij hebt zelf deze hele CEO constructie jezelf en je kind opgelegd in de eerste plaats. Je hebt jezelf aangesteld als ondergeschikte medewerker met een wurgcontract, en nu doe jij alsof je voor je kind opkomt.

Dus eigenlijk zie ik je nog niet heel veel anders doen dan waar jij die man van beschuldigt. Jij doet zelf ook aan gaslighting. Je probeert jezelf, je kind en iedereen hier voor de gek te houden door iemand met wie jij een relatie aangegaan bent hier als een dader neer te zetten. Maar je hebt tot nu toe nog niets gedaan om voor jezelf op te komen in deze situatie, behalve heel veel typen.

Anoniem_65df5944b964c woensdag 13 december 2023 om 15:24

Ik vind het niet zo kies dat het kind van TO er hier met de haren bijgesleept wordt alleen maar om het punt te maken dat ze op moet stappen. Het valt helemaal niet te voorspellen wat een kind al dan niet oppikt van de ouders. Stel dat je als ouder het perfecte voorbeeld geeft, een model ouder uit de boekjes bent, dan nog zullen er dingen zijn waar het kind last van heeft gehad of waarvan het later denkt: zoals mijn ouder dat deed, zo ga ik het echt nóóit aanpakken. Andersom geldt ook, een totaal mislukte ouder die alleen maar kwalijke dingen doet brengt niet automatisch een doodongelukkig kind voort. Het kán wel, maar het is geen wetmatigheid. Kinderen doen niet klakkeloos na wat hun ouder hen voorleeft, of het nu een goed of een fout voorbeeld is. En gelukkig maar.

SaraSara300 woensdag 13 december 2023 om 15:33

MissyImpossible schreef: ↑
13-12-2023 14:13
Een ding wil ik wel heel helder zeggen; kind is altijd prio. De momenten waarover we steggelen gaan over de momenten dat kind er niet is. Als kind er is dan sta ik er echt voor mijn kind.

Jij bent uitgeput, wil tijd voor jezelf, en al die discussies die je met je 'vriend' moet voeren om eindelijk even tot jezelf te mogen komen maken die vermoeidheid nog erger.
M.i. hebben je kind en je omgeving veel meer aan jou als je lekker in je vel zit, straalt, leuke dingen met hen kunt delen, dus of je het wil of niet, ook jouw kind krijgt onbewust vanalles in negatieve zin van jouw relatiestress mee.

Jouw 'vriend' kan nooit alleen zijn, vertel je. Hij vult alle vrije tijd in met vrienden, anderen. Klinkt als iemand die extravert is, oplaadt door het samenzijn met anderen, vandaar ook zijn eis om in een relatie alles samen te doen.
Alleen zijn is voor hem lastig, confronterend?

Jij komt op mij over als introvert, jij laadt op door je rust te nemen. Daarin zijn jullie dus tegenpolen.
Dit hoeft geen probleem te zijn, mits je dus een partner treft die op organische wijze, dus zonder strijd, jou lekker je eigen ding laat doen en zelf allerlei hobby's en interesses (buiten de deur) heeft.
Maar ik lees in jouw verhaal dus precies het tegenovergestelde.

sarasara300 wijzigde dit bericht op 13-12-2023 16:10

0.15% gewijzigd

Anoniem_65e068bdece4c woensdag 13 december 2023 om 15:43

Fleur48 schreef: ↑
13-12-2023 15:24
Ik vind het niet zo kies dat het kind van TO er hier met de haren bijgesleept wordt alleen maar om het punt te maken dat ze op moet stappen. Het valt helemaal niet te voorspellen wat een kind al dan niet oppikt van de ouders. Stel dat je als ouder het perfecte voorbeeld geeft, een model ouder uit de boekjes bent, dan nog zullen er dingen zijn waar het kind last van heeft gehad of waarvan het later denkt: zoals mijn ouder dat deed, zo ga ik het echt nóóit aanpakken. Andersom geldt ook, een totaal mislukte ouder die alleen maar kwalijke dingen doet brengt niet automatisch een doodongelukkig kind voort. Het kán wel, maar het is geen wetmatigheid. Kinderen doen niet klakkeloos na wat hun ouder hen voorleeft, of het nu een goed of een fout voorbeeld is. En gelukkig maar.

Eens hoor. Het is een beetje ten koste van alles je gelijk willen halen. Net als de vriend van TO doet.

SaraSara300 woensdag 13 december 2023 om 15:43

MissyImpossible schreef: ↑
13-12-2023 13:37
In zijn datingprofiel stond dat hij een relatie ziet als aanvulling. Maar het begint steeds meer een invulling te worden.

En als je dit aan hem vraagt? 'Goh, als jij wil dat je in een relatie alles samen doet, dan is de ander toch juist geen aanvulling maar een invulling? Dan klopt jouw profieltekst toch niet?'

Anoniem_65df5944b964c woensdag 13 december 2023 om 15:51

SaraSara300 schreef: ↑
13-12-2023 15:43
En als je dit aan hem vraagt? 'Goh, als jij wil dat je in een relatie alles samen doet, dan is de ander toch juist geen aanvulling maar een invulling? Dan klopt jouw profieltekst toch niet?'

Waarom zou je die discussie willen starten? Het zou een omslachtige manier zijn voor TO om aan te willen tonen bij vriend dat ze toch echt een punt heeft. Wat zinloos is, want hij ziet het anders. Ik heb het idee dat TO sowieso al veelvuldig van dit soort discussies heeft waarin ze in een kringetje ronddraait met vriend.

Accepteer hoe hij er over denkt, maar houdt vast aan je eigen principes en grenzen en communiceer die duidelijk en zonder ruis. Elke keer opnieuw, in elke situatie, bij elk onderwerp dat op tafel ligt. Wil niet zeggen dat je nooit iets voor je partner kunt doen wat je zelf niet zo leuk vindt, maar doe dat alleen als je er zelf volledig achter staat en vanuit de eigen overtuiging dat je dat voor hem wilt doen. Dan is het een keuze ipv een onvrijwillig compromis.
Je houdt het daarmee zuiver en blijft bij jezelf. Vriend kan kiezen of hij hier iets mee kan of niet.

SaraSara300 woensdag 13 december 2023 om 15:54

MissyImpossible schreef: ↑
13-12-2023 10:53
Ik vind het gewoon echt heel moeilijk om mezelf op plaats één neer te zetten. Om verantwoordelijkheid te dragen voor de consequentie om mezelf op 1 te zetten.

Want wat gebeurt er dan volgens jou?
Hoe ziet dit eruit?

Is het voor jou sowieso altijd 'gemakkelijker' geweest als de ander jou afwijst want dan hoef jij een vriendschap of relatie niet te beëindigen?

MissyImpossible woensdag 13 december 2023 om 16:40

SaraSara300 schreef: ↑
13-12-2023 15:54
Want wat gebeurt er dan volgens jou?
Hoe ziet dit eruit?

Is het voor jou sowieso altijd 'gemakkelijker' geweest als de ander jou afwijst want dan hoef jij een vriendschap of relatie niet te beëindigen?

Dan ben ik een egoïst he. Ik heb liever dat hij ook beseft dat het niet werkt en dat we het samen beëindigen.

In één vorige relatie heb ik ook moeite gehad het te beëindigen. Dat was een soort zelfde type relatie. Na het verbreken heb ik ook van alles over me heen gekregen, die opmerkingen hoor ik soms nog steeds.

Overigens van thuis uit ook meegekregen dat je niet zomaar opgeeft. Wat je begint maak je af. Volhouden, doorzetten.

l2l89 woensdag 13 december 2023 om 16:44

MissyImpossible schreef: ↑
13-12-2023 16:40
Dan ben ik een egoïst he. Ik heb liever dat hij ook beseft dat het niet werkt en dat we het samen beëindigen.

In één vorige relatie heb ik ook moeite gehad het te beëindigen. Dat was een soort zelfde type relatie. Na het verbreken heb ik ook van alles over me heen gekregen, die opmerkingen hoor ik soms nog steeds.

Overigens van thuis uit ook meegekregen dat je niet zomaar opgeeft. Wat je begint maak je af. Volhouden, doorzetten.

Wat een onzin.

Ik denk dat het echt maar zelden voorkomt dat je de relatie samen beëindigt, er is altijd een initiatiefnemer. Dat moet wel, want anders zouden er uberhaupt geen relaties worden verbroken.

En een relatie beëindigen is echt niet “zomaar opgeven”, dat is een weloverwogen keuze. Stel je voor zeg, dan zouden mensen die het nog slechter hebben dan jij dus maar in die slechte relaties moeten blijven hangen? Wat een deurmattenpolitiek.

Doreia* woensdag 13 december 2023 om 17:01

MissyImpossible schreef: ↑
13-12-2023 16:40
Dan ben ik een egoïst he. Ik heb liever dat hij ook beseft dat het niet werkt en dat we het samen beëindigen.

In één vorige relatie heb ik ook moeite gehad het te beëindigen. Dat was een soort zelfde type relatie. Na het verbreken heb ik ook van alles over me heen gekregen, die opmerkingen hoor ik soms nog steeds.

Overigens van thuis uit ook meegekregen dat je niet zomaar opgeeft. Wat je begint maak je af. Volhouden, doorzetten.

Precies wat ik al dacht.

Weet je,
zo'n eerste jaar is uitvinden of je bij elkaar past.

De eerste 3 maanden zijn de roze wolk. Je kunt niet van elkaar afblijven en alles is fantastisch. Zit je helemaal in die bubbel.
Maar daarna begint je gewone leven weer meer in de bubbel te sijpelen. En moet je je relatie inpassen in dat leven dat je al hebt.

Ook dan beginnen de grotere vraagstukken een rol te spelen.
En dan begint ook het grote: passen we langdurig bij elkaar of niet?

Soms is het heel snel te zien. Dealbreakers als kinderen/geen kinderen, waar wonen, dingen als werkloosheid, mentale problemen, middelengebruik. Allemaal heel legitiem om dan een punt erachter te zetten, als dat niet past bij je leven, wie je bent en wat je zoekt.

En als je beide prima in balans bent, schudt je elkaar de hand, bedankt voor de mooie tijd en wenst elkaar het beste.

Jij denkt dat je na date 1 al volledig vast zit aan iemand. Maar dat is nooit zo. Ook in een huwelijk kun je zelfs nog van elkaar af komen. Zelfs na 60 jaar huwelijk nog wel.

Je hebt van niemand anders dan jezelf toestemming nodig om dit niet meer te willen.

Je faalt dan niet.
Een ander gaat er dan niet met je harde werken vandoor.
Je gaat niet die mega verandering van hem mislopen (want die komt nooit).
Je komt wel over die bak verwijten (= teleurstelling afreageren) heen. Want jij kan dat aan.

Als je jezelf maar toestemming geeft om te zeggen: het was leuk, maar niet voor de lange termijn.

I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe

Sjaantje37 woensdag 13 december 2023 om 17:22

Fleur48 schreef: ↑
13-12-2023 15:10
Mijn partner kon dat wel. Het is echt niet onmogelijk. Het heeft hem moeite en therapie gekost om in te leren zien dat de meeste mensen liever niet als een Siamese tweeling leven en dat je relatie ook heel leuk is als je los van elkaar dingen doet, leuker zelfs! Hij heeft dat echt moeten leren en met zijn eigen angsten en onmacht moeten leren dealen. Stukje communicatie ook. Daarnaast was hij op een punt in zijn leven dat hij het graag anders wilde én hij hield genoeg van mij om mij niet te willen laten gaan.
We hebben het, na wat moeilijke jaren, heel erg goed samen en we zijn volledig gelijkwaardig.

Ik lees dat sommige mensen, wellicht vanuit hun eigen pijn, in de acties van de vriend van TO een begin zien van een giftige relatie met mishandeling en misbruik tot gevolg. Ik snap die waarschuwingen wel, maar ik heb niet de indruk dat zoiets speelt bij TO. Er is gewoon een groot verschil in denken over hoe de relatie vorm moet krijgen en daar kun je samen best uitkomen als je het beiden graag wil en het de moeite waard vindt. Als dat niet zo is is het vanzelfsprekend ook helemaal legitiem om te stoppen, maar dat hoeft dus niet.

Jouw vriend ging in therapie omdat hij inzag dat het een probleem was wat bij hem lag. Ik heb dit gevoel bij TO haar vriend niet die legt alles bij haar neer en dat zij eigenlijk niet goed in elkaar steekt omdat ze niet als een Siamese tweeling met hem door het leven wil gaan. Ook is er hier een kind bij betrokken die deze ongezonde dynamiek ook meekrijgt sterker nog een obstakel vormt voor TO haar vriend.

urim woensdag 13 december 2023 om 17:33

MissyImpossible schreef: ↑
13-12-2023 16:40
Dan ben ik een egoïst he. Ik heb liever dat hij ook beseft dat het niet werkt en dat we het samen beëindigen.

In één vorige relatie heb ik ook moeite gehad het te beëindigen. Dat was een soort zelfde type relatie. Na het verbreken heb ik ook van alles over me heen gekregen, die opmerkingen hoor ik soms nog steeds.

Overigens van thuis uit ook meegekregen dat je niet zomaar opgeeft. Wat je begint maak je af. Volhouden, doorzetten.

Egoïsme is het zorgen voor het eigen welzijn. Dit is een gezonde vorm van egoïsme. Het is zelfs een vereiste om evenwichtig te kunnen leven en ook om goed voor degene te zorgen die afhankelijk van jou is; je kind.

Niet opgeven, volhouden en doorzetten is natuurlijk prachtig als het gaat om zaken die extreem belangrijk zijn, zoals ouderschap, ook wanneer dat niet altijd makkelijk is. Maar dat kan toch niet voor een situatie als die van jou en je verkering gelden?

Het eerste jaar is niet meer dan verkering immers: een periode van verkenning of je inderdaad in evenwicht komt met elkaar m.b.t. wensen, verwachtingen en verantwoordelijkheden in het dagelijks leven.

Je hebt die verkeringstijd gebruikt om te verkennen of jullie bij elkaar passen en daar lijkt het niet op, blijkt uit je berichten. Dat is jammer en verdrietig, want je had natuurlijk gehoopt dat het wél een evenwichtige relatie zou worden. Maar volhouden en doorzetten van iets dat in dat eerste jaar nog steeds niet lijkt op iets evenwichtigs, dat lijkt me zonde van je energie en tijd.

Sjaantje37 woensdag 13 december 2023 om 17:38

MissyImpossible schreef: ↑
13-12-2023 16:40
Dan ben ik een egoïst he. Ik heb liever dat hij ook beseft dat het niet werkt en dat we het samen beëindigen.

In één vorige relatie heb ik ook moeite gehad het te beëindigen. Dat was een soort zelfde type relatie. Na het verbreken heb ik ook van alles over me heen gekregen, die opmerkingen hoor ik soms nog steeds.

Overigens van thuis uit ook meegekregen dat je niet zomaar opgeeft. Wat je begint maak je af. Volhouden, doorzetten.

Maar in dit geval zegt zelfs jouw moeder dat je ermee moet stoppen.

Feline woensdag 13 december 2023 om 18:25

Eigenlijk wil je er dus wel een punt achter zetten, maar je weet niet hoe of durft niet. Dat snap ik wel, want dat is met deze man ook lastig. Hij is iemand die het niet direct accepteert en je overstelpt met argumenten. Wat mij ooit heeft geholpen is wat ik wilde zeggen te verpakken in 1 zin en me niet meer te laten verleiden tot discussies die me steeds verder af lieten dwalen van wat ik zelf wilde. Dus start met jouw zin (A) en laat je niet verleiden om af te dwalen. Daarbij de argumenten (B,C, D) negerend, geen discussie (E,F,G) aangaan, maar A blijven herhalen.

A: Ik wil onze relatie beëindigen en heb graag dat je vertrekt.
Hij: Ja, maar.....
A: Ik hoor wat je zegt, maar toch wil ik onze relatie beëindigen en ik wil dat je vertrekt.
Hij: Nee, want....
A: Daar heb ik aan gedacht, maar toch wil ik onze relatie beëindigen, ik wil dat je vertrekt.
Hij: Waarom....
A: Ik begrijp wat je zegt, maar ik wil onze relatie beëindigen en wil dat je vertrekt.
Enz.

Schrijf desnoods jouw zin op en oefen hem hardop vooraf. Je zal zien dat de herhaling steeds makkelijker wordt.

Ze zeiden dat het niet kon. Toen kwam er iemand die dat niet wist en die deed het gewoon.

Anderlicht woensdag 13 december 2023 om 18:30

Moiren schreef: ↑
13-12-2023 15:43
Eens hoor. Het is een beetje ten koste van alles je gelijk willen halen. Net als de vriend van TO doet.

Zo zie ik het niet. Juist een kind heeft na een complexe scheiding geen enkel belang in dit snel geforceerde nieuwe gezinnetje waarin moeder geen/amper liefde voelt voor deze vriend maar hem niet kan begrenzen.

Sjaantje37 woensdag 13 december 2023 om 18:42

Anderlicht schreef: ↑
13-12-2023 18:30
Zo zie ik het niet. Juist een kind heeft na een complexe scheiding geen enkel belang in dit snel geforceerde nieuwe gezinnetje waarin moeder geen/amper liefde voelt voor deze vriend maar hem niet kan begrenzen.

Dat is voor een kind inderdaad geen fijne omgeving. Zeker niet als de man in dit verhaal steeds meer ruimte voor zichzelf wil innemen ten koste van het kind. Gelukkig ziet TO dat wel heel goed in en heb ik het gevoel dat ze haar kind daar echt wel tegen probeert te beschermen.

Anoniem_65e068bdece4c woensdag 13 december 2023 om 19:16

Sjaantje37 schreef: ↑
13-12-2023 18:42
Dat is voor een kind inderdaad geen fijne omgeving. Zeker niet als de man in dit verhaal steeds meer ruimte voor zichzelf wil innemen ten koste van het kind. Gelukkig ziet TO dat wel heel goed in en heb ik het gevoel dat ze haar kind daar echt wel tegen probeert te beschermen.

Deze indruk heb ik ook. Ik vind dat gehak mbt kind zo vals en mijn inschatting is dat dat eerder tegen verrekken werkt dan voor.

Anoniem_65b15c08b7503 woensdag 13 december 2023 om 19:18

MissyImpossible schreef: ↑
13-12-2023 16:40
Dan ben ik een egoïst he. Ik heb liever dat hij ook beseft dat het niet werkt en dat we het samen beëindigen.

In één vorige relatie heb ik ook moeite gehad het te beëindigen. Dat was een soort zelfde type relatie. Na het verbreken heb ik ook van alles over me heen gekregen, die opmerkingen hoor ik soms nog steeds.

Overigens van thuis uit ook meegekregen dat je niet zomaar opgeeft. Wat je begint maak je af. Volhouden, doorzetten.

Misschien is dit wel waarom ik zo iebelig word van het gehak op je vriend. Want dan zoekt het forum nog steeds “toestemming” voor jou en die verklaring zit dan in zijn gedrag. Terwijl het er om gaat hoe jij je voelt. Al zou hij je op handen dragen, dan nóg mag je besluiten om niet in een relatie te zitten. En of dat nou is omdat je alleen wilt zijn, omdat je kansen ziet met de buurman, of gewoon omdat het zo voelt, dat dóet er niet toe. Het is jouw beslissing. Voor jezelf opkomen in het leven is juist iets positiefs ipv iets negatiefs.

Actieve topics