Relaties
alle pijlers
Constante druk in nieuwe relatie
dinsdag 5 december 2023 om 10:29
Dit is mijn eerste topic. Ik heb lang getwijfeld of ik hier iets zou posten. Ik ben heel bang voor herkenning.
Sinds een kort jaartje heb ik, na een pittige scheiding, een nieuwe relatie. In het begin was dit heel verfrissend en verrassend leuk, maar inmiddels ervaar ik heel wat druk. Ik denk vaak dat dit aan mij ligt, omdat ik nagenoeg de volledige zorg voor mijn kleuter heb doordeweeks en daarnaast een drukke baan heb. Ik ben daardoor vaak moe en niet meer in staat om genoeg aandacht te besteden aan mijn relatie.
De druk die ik ervaar komt denk ik ook omdat deze relatie me af en toe benauwt. Hij wil alles samen doen. Als ik mijn kind het weekend niet heb wil hij samen zijn. In die weekenden draait het dan ook vooral om lief zijn, knuffelen en veel seks. Soms wel 6x in het weekend. Seks, zoenen en knuffelen is voor hem heel belangrijk. Ik zet mezelf regelmatig over mijn vermoeidheid heen, omdat hij nog wil knuffelen. De momenten dat mijn kind er wel is, vind hij niet echt samen zijn.
Ik heb vaker aangegeven dat ik ook ruimte voor mezelf nodig heb. Om mijn huishouden op orde te houden, maar ook om mijn sociale leven niet te verwaarlozen en soms om gewoon in m’n pyjama te Netflixen. Afspreken om met een vriendin iets leuks te gaan doen in die weekenden of dat ik aangeef dat ik later kom (zaterdag ipv vrijdag) omdat ik mijn huishouden moet doen leidt niet zelden tot discussies. Hij vindt dat ik niet genoeg laat blijken dat ik hem graag wil zien en dat ik hem leuk vind. Dat er alleen maar momenten van af gaan in plaats van erbij. In telefoongesprekken krijg ik vaak terug dat hij graag zou willen dat ik tussendoor laat blijken dat ik van hem hou en laat hij blijken dat hij wil dat we lief voor elkaar zijn die avond. Ik voel hierdoor een enorme druk; alsof ik tekortschiet. Het is niet dat ik hem helemaal niets laat blijken, maar het lijkt nooit genoeg. Ik zie hem twee dagen doordeweeks en meestal alle weekenden. Ik vind het regelmatig veel en ik merk dat ik uit balans raak. Met name omdat ik voor m’n gevoel na een werkdag nog lief ‘moet’ doen, uitgebreid moet zoenen en knuffelen, maar ook het voeren van de discussies over wel/niet afspraken maken met vriendinnen in bepaalde weekenden breekt me gewoon op.
Dit is niet het enige. Hij heeft over veel dingen een mening. Hij bemoeit zich gevraagd of ongevraagd met de omgang met mijn ex-partner, heeft een mening over hoe ik of mijn vriendinnen zich tegenover elkaar gedragen, heeft een mening over keuzes die ik maak met betrekking tot mijn vrije tijd (laat naar bed, uitgaan, afspreken met iemand, iets leuks doen met kind zonder hem, op vakantie met een vriendin). Ook heb ik het idee dat hij mijn telefoon gecontroleerd heeft, omdat hij vraagt naar bepaalde zaken die ik hem niet verteld heb. Verder hebben we veel discussies over het feit dat ik rook.
Ik merk dat ik uitgeput raak. Hoe zeer ik ook mijn best doe, er is altijd iets. Inmiddels heb ik het punt bereikt dat ik inderdaad niet vaak meer laat blijken dat ik hem graag zie. Ik wil gewoon rust. Het kost me steeds meer moeite om het leuk te hebben. Ik ben negatief en moe. Ik kan hem daarom ook niet geven wat hij graag wil; bevestiging en liefde.
Als ik teruglees wat ik tot nu toe heb opgeschreven schrik ik. Maar er is ook een andere kant. We hebben het niet altijd minder fijn, er zijn ook heel fijne momenten. Hij vertelt me vaak dat zijn intenties goed zijn; hij maakt zich zorgen om me en hij ziet me gewoon graag omdat hij me zo leuk vindt. Zijn mening en z’n teleurstelling mag er zijn; dat ik me daardoor schuldig voel of dat ik me aangevallen voel zit ook deels in mij. Ik voel me snel schuldig en ik ben iemand die het anderen graag naar z’n zin maakt. Hij hoopt dat ik ga zien dat hij alleen maar echt heel lief voor me is als ik minder vermoeid ben. Ik ben perfect voor hem en wat we hebben/hadden in de eerste maanden was echt perfect.
Ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen. Ik wil wel geven, maar het lukt me niet meer. Ik denk steeds vaker dat ik gewoon alleen wil zijn. Het voelt niet alsof ik zomaar mag kappen. Dan kwets ik hem en ik heb een hele andere boodschap uitgedragen; dat hij het is voor mij.
Sinds een kort jaartje heb ik, na een pittige scheiding, een nieuwe relatie. In het begin was dit heel verfrissend en verrassend leuk, maar inmiddels ervaar ik heel wat druk. Ik denk vaak dat dit aan mij ligt, omdat ik nagenoeg de volledige zorg voor mijn kleuter heb doordeweeks en daarnaast een drukke baan heb. Ik ben daardoor vaak moe en niet meer in staat om genoeg aandacht te besteden aan mijn relatie.
De druk die ik ervaar komt denk ik ook omdat deze relatie me af en toe benauwt. Hij wil alles samen doen. Als ik mijn kind het weekend niet heb wil hij samen zijn. In die weekenden draait het dan ook vooral om lief zijn, knuffelen en veel seks. Soms wel 6x in het weekend. Seks, zoenen en knuffelen is voor hem heel belangrijk. Ik zet mezelf regelmatig over mijn vermoeidheid heen, omdat hij nog wil knuffelen. De momenten dat mijn kind er wel is, vind hij niet echt samen zijn.
Ik heb vaker aangegeven dat ik ook ruimte voor mezelf nodig heb. Om mijn huishouden op orde te houden, maar ook om mijn sociale leven niet te verwaarlozen en soms om gewoon in m’n pyjama te Netflixen. Afspreken om met een vriendin iets leuks te gaan doen in die weekenden of dat ik aangeef dat ik later kom (zaterdag ipv vrijdag) omdat ik mijn huishouden moet doen leidt niet zelden tot discussies. Hij vindt dat ik niet genoeg laat blijken dat ik hem graag wil zien en dat ik hem leuk vind. Dat er alleen maar momenten van af gaan in plaats van erbij. In telefoongesprekken krijg ik vaak terug dat hij graag zou willen dat ik tussendoor laat blijken dat ik van hem hou en laat hij blijken dat hij wil dat we lief voor elkaar zijn die avond. Ik voel hierdoor een enorme druk; alsof ik tekortschiet. Het is niet dat ik hem helemaal niets laat blijken, maar het lijkt nooit genoeg. Ik zie hem twee dagen doordeweeks en meestal alle weekenden. Ik vind het regelmatig veel en ik merk dat ik uit balans raak. Met name omdat ik voor m’n gevoel na een werkdag nog lief ‘moet’ doen, uitgebreid moet zoenen en knuffelen, maar ook het voeren van de discussies over wel/niet afspraken maken met vriendinnen in bepaalde weekenden breekt me gewoon op.
Dit is niet het enige. Hij heeft over veel dingen een mening. Hij bemoeit zich gevraagd of ongevraagd met de omgang met mijn ex-partner, heeft een mening over hoe ik of mijn vriendinnen zich tegenover elkaar gedragen, heeft een mening over keuzes die ik maak met betrekking tot mijn vrije tijd (laat naar bed, uitgaan, afspreken met iemand, iets leuks doen met kind zonder hem, op vakantie met een vriendin). Ook heb ik het idee dat hij mijn telefoon gecontroleerd heeft, omdat hij vraagt naar bepaalde zaken die ik hem niet verteld heb. Verder hebben we veel discussies over het feit dat ik rook.
Ik merk dat ik uitgeput raak. Hoe zeer ik ook mijn best doe, er is altijd iets. Inmiddels heb ik het punt bereikt dat ik inderdaad niet vaak meer laat blijken dat ik hem graag zie. Ik wil gewoon rust. Het kost me steeds meer moeite om het leuk te hebben. Ik ben negatief en moe. Ik kan hem daarom ook niet geven wat hij graag wil; bevestiging en liefde.
Als ik teruglees wat ik tot nu toe heb opgeschreven schrik ik. Maar er is ook een andere kant. We hebben het niet altijd minder fijn, er zijn ook heel fijne momenten. Hij vertelt me vaak dat zijn intenties goed zijn; hij maakt zich zorgen om me en hij ziet me gewoon graag omdat hij me zo leuk vindt. Zijn mening en z’n teleurstelling mag er zijn; dat ik me daardoor schuldig voel of dat ik me aangevallen voel zit ook deels in mij. Ik voel me snel schuldig en ik ben iemand die het anderen graag naar z’n zin maakt. Hij hoopt dat ik ga zien dat hij alleen maar echt heel lief voor me is als ik minder vermoeid ben. Ik ben perfect voor hem en wat we hebben/hadden in de eerste maanden was echt perfect.
Ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen. Ik wil wel geven, maar het lukt me niet meer. Ik denk steeds vaker dat ik gewoon alleen wil zijn. Het voelt niet alsof ik zomaar mag kappen. Dan kwets ik hem en ik heb een hele andere boodschap uitgedragen; dat hij het is voor mij.
woensdag 13 december 2023 om 19:24
Het kan toch los van elkaar staan? Ik ben het helemaal met je eens dat je altijd je relatie zou mogen verbreken en volgens mij heb ik dat ook al geschreven. Er worden ook relaties verbroken met fijne, leuke partners en dat mag uiteraard, want een relatie werkt alleen als je die relatie allebei wil. Als een van de twee niet meer wil om wat voor reden dan ook dan houdt het op. Dat neemt niet weg dat deze vriend me geen fijne persoon lijkt om mee samen te zijn.drHunt schreef: ↑13-12-2023 19:18Misschien is dit wel waarom ik zo iebelig word van het gehak op je vriend. Want dan zoekt het forum nog steeds “toestemming” voor jou en die verklaring zit dan in zijn gedrag. Terwijl het er om gaat hoe jij je voelt. Al zou hij je op handen dragen, dan nóg mag je besluiten om niet in een relatie te zitten. En of dat nou is omdat je alleen wilt zijn, omdat je kansen ziet met de buurman, of gewoon omdat het zo voelt, dat dóet er niet toe. Het is jouw beslissing. Voor jezelf opkomen in het leven is juist iets positiefs ipv iets negatiefs.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 13 december 2023 om 20:53
Doorzetten is alleen een nuttige eigenschap wanneer er een haalbaar doel is. Waar jij er beter uitkomt als er is doorgezet. Jij zit in een ongelijkwaardige, ongelukkige, ongezonde relatie. Het is zonde van de kostbare tijd en energie die je beter in je kind kan steken.MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 16:40Dan ben ik een egoïst he. Ik heb liever dat hij ook beseft dat het niet werkt en dat we het samen beëindigen.
In één vorige relatie heb ik ook moeite gehad het te beëindigen. Dat was een soort zelfde type relatie. Na het verbreken heb ik ook van alles over me heen gekregen, die opmerkingen hoor ik soms nog steeds.
Overigens van thuis uit ook meegekregen dat je niet zomaar opgeeft. Wat je begint maak je af. Volhouden, doorzetten.
Ik zou het nu ook geen doorzettingsvermogen noemen.. maar je hebt de ballen (nog) niet om eigen regie (terug) te pakken.
Geef jezelf een schop onder je hol heb je meer aan dan dat zogenaamde doorzetten in deze..
woensdag 13 december 2023 om 21:16
Je relatie duurt nog maar één jaar. Dat is de fase waarin je even heel erg verliefd kunt zijn en daarna als de eerste verliefdheid bekoeld is wordt duidelijk of jullie echt bij elkaar passen. En je gevoel, je lijf, maken dat heel duidelijk. Je wilt hem niet. De verliefdheid is bekoeld. Je bent niks verplicht omdat je een aantal weken of maanden wel verliefd was. Een jaar is niks qua relatie. Jullie delen nog geen huis, geen verleden. Je kind is nog niet aan hem gehecht. Hoe eerder je de knoop doorhakt hoe makkelijker en beter voor je kind, voor jezelf én voor je vriend. Je gevoel is bekoeld, je ziet een toekomst niet meer zitten. Je bent het waard naar je eigen gevoel te luisteren. En je hebt een aantal goede vrienden die je hierin zullen steunen.
woensdag 13 december 2023 om 21:42
Dit lijkt me cruciaal... hier moet je wat mee.. relatie wel of niet beindigen is gevolg van jouw innerlijke overtuigingen en angsten . Wat we van huis meekrijgen is niet altijd helpend..MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 16:40Dan ben ik een egoïst he. Ik heb liever dat hij ook beseft dat het niet werkt en dat we het samen beëindigen.
In één vorige relatie heb ik ook moeite gehad het te beëindigen. Dat was een soort zelfde type relatie. Na het verbreken heb ik ook van alles over me heen gekregen, die opmerkingen hoor ik soms nog steeds.
Overigens van thuis uit ook meegekregen dat je niet zomaar opgeeft. Wat je begint maak je af. Volhouden, doorzetten.
woensdag 13 december 2023 om 21:44
+1MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 15:10Ik vind dit niet onaardig klinken hoor. Ik lees het en ineens denk ik: Goh, je hebt gelijk.
woensdag 13 december 2023 om 22:09
Jij zit gevangen in de onrealistische gedachte dat je een egoist en opgever bent als je de relatie verbreekt. Pak eens een pen en papier. Maak twee kolommen. Schrijf links waarom het logisch is dat je dit vindt. Bijvoorbeeld:
- het is soms best fijn samen
- ik heb eerder gezegd dat ik een relatie zag zitten
- opgeven hoort niet
- etc.
In de tweede kolom schrijf je op waarom het in werkelijkheid ook wel eens oké kan zijn om je relatie te verbreken. Bijvoorbeeld:
- ik voel vaak druk
- ik wil niet verplicht lief doen
- ik wil geen 6 keer seks per weekend
- ik houd niet van hem
- duizenden mensen verbreken relaties en die zijn ook niet egoistisch
- het is normaal om een tijdje verliefd te zijn en dat dit leidt tot niks
- ik heb zin mn eigen plannen te maken
- ik moet steeds opletten dat hij geen tijd en aandacht van kind wil afpakken
- etc.
En vervolgens bekijk je die twee lijstjes eens goed en meerdere keren per dag. En bepaal dan voor jezelf welke gedachte waar is.
Dat je relatie verbreken egoïstisch is of dat het oké is om je relatie te verbreken.
- het is soms best fijn samen
- ik heb eerder gezegd dat ik een relatie zag zitten
- opgeven hoort niet
- etc.
In de tweede kolom schrijf je op waarom het in werkelijkheid ook wel eens oké kan zijn om je relatie te verbreken. Bijvoorbeeld:
- ik voel vaak druk
- ik wil niet verplicht lief doen
- ik wil geen 6 keer seks per weekend
- ik houd niet van hem
- duizenden mensen verbreken relaties en die zijn ook niet egoistisch
- het is normaal om een tijdje verliefd te zijn en dat dit leidt tot niks
- ik heb zin mn eigen plannen te maken
- ik moet steeds opletten dat hij geen tijd en aandacht van kind wil afpakken
- etc.
En vervolgens bekijk je die twee lijstjes eens goed en meerdere keren per dag. En bepaal dan voor jezelf welke gedachte waar is.
Dat je relatie verbreken egoïstisch is of dat het oké is om je relatie te verbreken.
woensdag 13 december 2023 om 23:34
Eens. Hoe ziet dat afmaken er hier ook in godsnaam uit. Wanneer is het af? Er is in een relatie toch niet zoiets als af? Sowieso, je hebt het van huis meegekregen, maar je moeder vindt intussen dat je het uit moet maken, dus dan kan je wel op je tien vingers natellen dat dit niet is wat ze in de opvoeding bedoelde met 'wat je begint, maak je af'. Dat zit dus echt tussen je eigen oren.Enigme schreef: ↑13-12-2023 20:53Doorzetten is alleen een nuttige eigenschap wanneer er een haalbaar doel is. Waar jij er beter uitkomt als er is doorgezet. Jij zit in een ongelijkwaardige, ongelukkige, ongezonde relatie. Het is zonde van de kostbare tijd en energie die je beter in je kind kan steken.
Ik zou het nu ook geen doorzettingsvermogen noemen.. maar je hebt de ballen (nog) niet om eigen regie (terug) te pakken.
Geef jezelf een schop onder je hol heb je meer aan dan dat zogenaamde doorzetten in deze..
Ik zie het ook niet echt als doorzettingsvermogen, meer als een misplaatst plichtgevoel.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 15 december 2023 om 05:16
Beëindigen kan best lastig zijn, maar alles maar doorzetten ten koste van jezelf werkt niet. Wat daadwerkelijk egoïstisch is voor alle betrokkenen is iets doorzetten met iemand waarvan je weet dat het gewoon niet meer werkt.MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 16:40Dan ben ik een egoïst he. Ik heb liever dat hij ook beseft dat het niet werkt en dat we het samen beëindigen.
In één vorige relatie heb ik ook moeite gehad het te beëindigen. Dat was een soort zelfde type relatie. Na het verbreken heb ik ook van alles over me heen gekregen, die opmerkingen hoor ik soms nog steeds.
Overigens van thuis uit ook meegekregen dat je niet zomaar opgeeft. Wat je begint maak je af. Volhouden, doorzetten.
Het met wederzijds goedvinden beëindigen zou de mooiste optie zijn, maar of hij er ook zo in staat…?!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
vrijdag 15 december 2023 om 07:34
Net zoals in het begin vind ik nog steeds dat er hier fel overdreven wordt en ben blij dat ik niet de enige ben.
Ik zie geen toxische relatie en weten jullie veel hoe de dochter zich voelt.
Ik zie wel 2 mensen die krampachtig samen willen zijn terwijl ze niet bij elkaar passen. Ik zie beide hetzelfde doen, niet alleen vriend. To wil ook dat hij iemand wordt die hij niet is.
To het wordt eens tijd dat je een knoop doorhakt. Ofwel aanvaard je hem hoe hij is en ga je er mee door ofwel zet je er een punt achter. Met wat je nu doet kom je nergens.
Ik zie geen toxische relatie en weten jullie veel hoe de dochter zich voelt.
Ik zie wel 2 mensen die krampachtig samen willen zijn terwijl ze niet bij elkaar passen. Ik zie beide hetzelfde doen, niet alleen vriend. To wil ook dat hij iemand wordt die hij niet is.
To het wordt eens tijd dat je een knoop doorhakt. Ofwel aanvaard je hem hoe hij is en ga je er mee door ofwel zet je er een punt achter. Met wat je nu doet kom je nergens.
vrijdag 15 december 2023 om 08:12
Volgens mij heeft ze de knoop al doorgehakt door het nog een kans te geven nadat ze het gesprek hebben gehad. Ze hoopt dat er nog iets veranderd en dat kan je haar niet kwalijk nemen.Attraverso schreef: ↑15-12-2023 07:34Net zoals in het begin vind ik nog steeds dat er hier fel overdreven wordt en ben blij dat ik niet de enige ben.
Ik zie geen toxische relatie en weten jullie veel hoe de dochter zich voelt.
Ik zie wel 2 mensen die krampachtig samen willen zijn terwijl ze niet bij elkaar passen. Ik zie beide hetzelfde doen, niet alleen vriend. To wil ook dat hij iemand wordt die hij niet is.
To het wordt eens tijd dat je een knoop doorhakt. Ofwel aanvaard je hem hoe hij is en ga je er mee door ofwel zet je er een punt achter. Met wat je nu doet kom je nergens.
vrijdag 15 december 2023 om 10:57
Ik heb topic niet helemaal gelezen.
Maar ik denk dat je het gewoon uit moet maken.
Ik snap wel dat je vriend niet leuk vind om alleen te zijn met kerst. En ook dat hij opeens langs wou komen op een avond. Dat hoor je toch fijn te vinden? Je bent immers al een jaar samen, en je ziet nu al tegen op als hij langs komt.
Hij is gewoon niet de ware voor jouw.
En na een jaar als zoveel gesprekken hoe nu verder dat is toch niet gezond.
Maar ik denk dat je het gewoon uit moet maken.
Ik snap wel dat je vriend niet leuk vind om alleen te zijn met kerst. En ook dat hij opeens langs wou komen op een avond. Dat hoor je toch fijn te vinden? Je bent immers al een jaar samen, en je ziet nu al tegen op als hij langs komt.
Hij is gewoon niet de ware voor jouw.
En na een jaar als zoveel gesprekken hoe nu verder dat is toch niet gezond.
vrijdag 15 december 2023 om 13:00
+1Attraverso schreef: ↑15-12-2023 07:34Net zoals in het begin vind ik nog steeds dat er hier fel overdreven wordt en ben blij dat ik niet de enige ben.
Ik zie geen toxische relatie en weten jullie veel hoe de dochter zich voelt.
Ik zie wel 2 mensen die krampachtig samen willen zijn terwijl ze niet bij elkaar passen. Ik zie beide hetzelfde doen, niet alleen vriend. To wil ook dat hij iemand wordt die hij niet is.
To het wordt eens tijd dat je een knoop doorhakt. Ofwel aanvaard je hem hoe hij is en ga je er mee door ofwel zet je er een punt achter. Met wat je nu doet kom je nergens.
vrijdag 15 december 2023 om 13:24
Dit. Even de grotemeisjesbroek aantrekken, zachte heelmeesters maken stinkende wonden.Attraverso schreef: ↑15-12-2023 07:34To het wordt eens tijd dat je een knoop doorhakt. Ofwel aanvaard je hem hoe hij is en ga je er mee door ofwel zet je er een punt achter. Met wat je nu doet kom je nergens.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
vrijdag 15 december 2023 om 14:39
Hoe ziet dat "aanvaarden hoe hij is" er dan uit volgens jullie, want dat komt op mij een beetje over alsof ze, als ze bij hem blijft, maar volledig mee moet gaan in zijn ritme en zijn wensen, dat is namelijk hoe hij is, een man die het liefst alles met zijn partner samen doet en hoge eisen stelt aan de relatie. Terwijl dat dan dus wel vraagt dat zij zichzelf opzij schuift en dat zij zichzelf dus niet mag zijn in de relatie.
Of mag je alleen samenblijven als je naadloos bij elkaar past en bijna nooit een compromis hoeft te sluiten?
Ik bedoel, ik vind deze relatie niet fijn klinken, vooral vanwege het dwingerige/manipulatieve, dus ik zou hiermee stoppen, maar ik vind het ook niet zo gek dat als je verschillende behoeftes hebt en je bent gek op elkaar, je probeert dat te overbruggen.
Of mag je alleen samenblijven als je naadloos bij elkaar past en bijna nooit een compromis hoeft te sluiten?
Ik bedoel, ik vind deze relatie niet fijn klinken, vooral vanwege het dwingerige/manipulatieve, dus ik zou hiermee stoppen, maar ik vind het ook niet zo gek dat als je verschillende behoeftes hebt en je bent gek op elkaar, je probeert dat te overbruggen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 15 december 2023 om 15:01
Als ik naar mezelf kijk, was ik in het begin van onze relatie ook wat claimerig.
Kwam bij mij puur uit onzekerheid. Nu is dat gelukkig niet meer. Maar we moesten ook wel beide meer naar elkaar toe groeien. Misschien is dat bij hem ook wel zo?
Hij ziet je graag het liefst elke dag, maar je kan bijv ook aangeven dat je hem '' dan en dan '' ziet. Dat je even een paar avondjes voor jezelf wilt hebben bijv.
Communiceren is echt belangrijk, vooral ook in het begin van je relatie. Je leert elkaar nu pas écht kennen. Geef hem even de tijd..
Kwam bij mij puur uit onzekerheid. Nu is dat gelukkig niet meer. Maar we moesten ook wel beide meer naar elkaar toe groeien. Misschien is dat bij hem ook wel zo?
Hij ziet je graag het liefst elke dag, maar je kan bijv ook aangeven dat je hem '' dan en dan '' ziet. Dat je even een paar avondjes voor jezelf wilt hebben bijv.
Communiceren is echt belangrijk, vooral ook in het begin van je relatie. Je leert elkaar nu pas écht kennen. Geef hem even de tijd..
vrijdag 15 december 2023 om 15:34
Susan schreef: ↑15-12-2023 14:39Hoe ziet dat "aanvaarden hoe hij is" er dan uit volgens jullie, want dat komt op mij een beetje over alsof ze, als ze bij hem blijft, maar volledig mee moet gaan in zijn ritme en zijn wensen, dat is namelijk hoe hij is, een man die het liefst alles met zijn partner samen doet en hoge eisen stelt aan de relatie. Terwijl dat dan dus wel vraagt dat zij zichzelf opzij schuift en dat zij zichzelf dus niet mag zijn in de relatie.
Of mag je alleen samenblijven als je naadloos bij elkaar past en bijna nooit een compromis hoeft te sluiten?
Ik bedoel, ik vind deze relatie niet fijn klinken, vooral vanwege het dwingerige/manipulatieve, dus ik zou hiermee stoppen, maar ik vind het ook niet zo gek dat als je verschillende behoeftes hebt en je bent gek op elkaar, je probeert dat te overbruggen.
Als je na een jaar nog geen stap verder bent/in de buurt van een gezonde relatie bent dan zijn die verschillen gewoon niet overbrugbaar. Of met een hele kleine kan, over nog heeeeeeel veel jaren drama uitgesmeerd. Wat je helemaal zelf moeten weten als je niet de verantwoording voor een kind draagt (veel plezier ermee), maar als er wel kinderen betrokken zijn dan moet je gewoon je verantwoording nemen.
vrijdag 15 december 2023 om 16:32
Ik lees zeker wel een toxische relatie wat door beide wordt veroorzaakt en in stand gehouden.Attraverso schreef: ↑15-12-2023 07:34Net zoals in het begin vind ik nog steeds dat er hier fel overdreven wordt en ben blij dat ik niet de enige ben.
Ik zie geen toxische relatie en weten jullie veel hoe de dochter zich voelt.
Ik zie wel 2 mensen die krampachtig samen willen zijn terwijl ze niet bij elkaar passen. Ik zie beide hetzelfde doen, niet alleen vriend. To wil ook dat hij iemand wordt die hij niet is.
Het is een dynamiek en wisselwerking waarin hij aan de kant van verlatingsangst zit en zij nu aan de kant van bindingsangst. ( twee kanten van dezelfde medaille)
Ze triggeren elkaar doorlopende in deze angst waardoor er geen echte liefde mogelijk is. Het zijn twee drenkelingen.
TO is in haar vorige relatie ernstig in de steek gelaten en zit al therapie waarin ze aangeeft dat ze een pleaser en aanpasser is en geen eigenheid voelt ( dat zijn bekende overlevingsmechanismes!) Ze staat zelfs op de wachtlijst voor schema therapie wat aangeeft dat er nog een diepere laag geheeld moet worden.
In deze situatie zit een kind wat na een complexe scheiding ineens opgescheept zit met een man in huis die niet voldoende begrensd wordt door haar moeder.
TO voelt druk en amper liefde voor deze man. Ze ziet geen toekomst met hem maar door ongezonde mechanismes en tekort aan eigenheid kan/durft ze de relatie niet te verbreken.
Ik vind dit serieus toxisch voor alle berokkenen en in het bijzonder voor dit kind!!
vrijdag 15 december 2023 om 19:20
Het probleem is dat hij dit niet accepteert, haar argumenten weerlegt en haar probeert te overtuigen om hem tegemoet te komen.Lovelylady89 schreef: ↑15-12-2023 15:01Als ik naar mezelf kijk, was ik in het begin van onze relatie ook wat claimerig.
Kwam bij mij puur uit onzekerheid. Nu is dat gelukkig niet meer. Maar we moesten ook wel beide meer naar elkaar toe groeien. Misschien is dat bij hem ook wel zo?
Hij ziet je graag het liefst elke dag, maar je kan bijv ook aangeven dat je hem '' dan en dan '' ziet. Dat je even een paar avondjes voor jezelf wilt hebben bijv.
Communiceren is echt belangrijk, vooral ook in het begin van je relatie. Je leert elkaar nu pas écht kennen. Geef hem even de tijd..
donderdag 28 december 2023 om 10:32
Klopt, dat ben ik idd aan het doen. We hebben flinke gesprekken gevoerd en er lijkt nu iets veranderd. Ik voel me eigenlijk wel heel fijn deze dagen. Ik ben benieuwd of dit de situatie blijft of dat er langzaam toch weer druk gevoerd gaat worden. Ik tik het over de feestdagen heen en ik wacht even af of ik er anders tegen aan kijk.NomenNescio schreef: ↑22-12-2023 14:57Heb je er wat meer vertrouwen in to? Ga je het op je af laten komen en over de feestdagen tillen hoe je er tegenaan kijkt?
Er is overigens geen ‘grote mededeling’ gekomen op de kerstavond die ik met mijn vriendin vierde. Wel heeft hij ervoor gekozen om juist die avond met zijn ouders te vieren, omdat hij anders alleen was. Ik ben dus niet mee geweest, helaas. Ik voelde me daar wel wat ongemakkelijk over. Inmiddels heb ik zijn ouders sinds de zomer al niet meer gezien.
donderdag 28 december 2023 om 11:11
Eens. En de rest van je post ook.Susan schreef: ↑13-12-2023 23:34Eens. Hoe ziet dat afmaken er hier ook in godsnaam uit. Wanneer is het af? Er is in een relatie toch niet zoiets als af? Sowieso, je hebt het van huis meegekregen, maar je moeder vindt intussen dat je het uit moet maken, dus dan kan je wel op je tien vingers natellen dat dit niet is wat ze in de opvoeding bedoelde met 'wat je begint, maak je af'. Dat zit dus echt tussen je eigen oren.
Ik zie het ook niet echt als doorzettingsvermogen, meer als een misplaatst plichtgevoel.
Het is geen wedstrijd hoor. Ik hoor vaak genoeg dat mensen niet willen opgeven, want dat is falen/slecht/enz. Terwijl vaak genoeg een doel gewoon niet haalbaar is, dan is het gewoon verstandiger om op te geven en je te richten op een nieuw doel te richten, dan je energie te blijven verspillen om een onhaalbaar doel te halen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in