Relaties
alle pijlers
Constante druk in nieuwe relatie
dinsdag 5 december 2023 om 10:29
Dit is mijn eerste topic. Ik heb lang getwijfeld of ik hier iets zou posten. Ik ben heel bang voor herkenning.
Sinds een kort jaartje heb ik, na een pittige scheiding, een nieuwe relatie. In het begin was dit heel verfrissend en verrassend leuk, maar inmiddels ervaar ik heel wat druk. Ik denk vaak dat dit aan mij ligt, omdat ik nagenoeg de volledige zorg voor mijn kleuter heb doordeweeks en daarnaast een drukke baan heb. Ik ben daardoor vaak moe en niet meer in staat om genoeg aandacht te besteden aan mijn relatie.
De druk die ik ervaar komt denk ik ook omdat deze relatie me af en toe benauwt. Hij wil alles samen doen. Als ik mijn kind het weekend niet heb wil hij samen zijn. In die weekenden draait het dan ook vooral om lief zijn, knuffelen en veel seks. Soms wel 6x in het weekend. Seks, zoenen en knuffelen is voor hem heel belangrijk. Ik zet mezelf regelmatig over mijn vermoeidheid heen, omdat hij nog wil knuffelen. De momenten dat mijn kind er wel is, vind hij niet echt samen zijn.
Ik heb vaker aangegeven dat ik ook ruimte voor mezelf nodig heb. Om mijn huishouden op orde te houden, maar ook om mijn sociale leven niet te verwaarlozen en soms om gewoon in m’n pyjama te Netflixen. Afspreken om met een vriendin iets leuks te gaan doen in die weekenden of dat ik aangeef dat ik later kom (zaterdag ipv vrijdag) omdat ik mijn huishouden moet doen leidt niet zelden tot discussies. Hij vindt dat ik niet genoeg laat blijken dat ik hem graag wil zien en dat ik hem leuk vind. Dat er alleen maar momenten van af gaan in plaats van erbij. In telefoongesprekken krijg ik vaak terug dat hij graag zou willen dat ik tussendoor laat blijken dat ik van hem hou en laat hij blijken dat hij wil dat we lief voor elkaar zijn die avond. Ik voel hierdoor een enorme druk; alsof ik tekortschiet. Het is niet dat ik hem helemaal niets laat blijken, maar het lijkt nooit genoeg. Ik zie hem twee dagen doordeweeks en meestal alle weekenden. Ik vind het regelmatig veel en ik merk dat ik uit balans raak. Met name omdat ik voor m’n gevoel na een werkdag nog lief ‘moet’ doen, uitgebreid moet zoenen en knuffelen, maar ook het voeren van de discussies over wel/niet afspraken maken met vriendinnen in bepaalde weekenden breekt me gewoon op.
Dit is niet het enige. Hij heeft over veel dingen een mening. Hij bemoeit zich gevraagd of ongevraagd met de omgang met mijn ex-partner, heeft een mening over hoe ik of mijn vriendinnen zich tegenover elkaar gedragen, heeft een mening over keuzes die ik maak met betrekking tot mijn vrije tijd (laat naar bed, uitgaan, afspreken met iemand, iets leuks doen met kind zonder hem, op vakantie met een vriendin). Ook heb ik het idee dat hij mijn telefoon gecontroleerd heeft, omdat hij vraagt naar bepaalde zaken die ik hem niet verteld heb. Verder hebben we veel discussies over het feit dat ik rook.
Ik merk dat ik uitgeput raak. Hoe zeer ik ook mijn best doe, er is altijd iets. Inmiddels heb ik het punt bereikt dat ik inderdaad niet vaak meer laat blijken dat ik hem graag zie. Ik wil gewoon rust. Het kost me steeds meer moeite om het leuk te hebben. Ik ben negatief en moe. Ik kan hem daarom ook niet geven wat hij graag wil; bevestiging en liefde.
Als ik teruglees wat ik tot nu toe heb opgeschreven schrik ik. Maar er is ook een andere kant. We hebben het niet altijd minder fijn, er zijn ook heel fijne momenten. Hij vertelt me vaak dat zijn intenties goed zijn; hij maakt zich zorgen om me en hij ziet me gewoon graag omdat hij me zo leuk vindt. Zijn mening en z’n teleurstelling mag er zijn; dat ik me daardoor schuldig voel of dat ik me aangevallen voel zit ook deels in mij. Ik voel me snel schuldig en ik ben iemand die het anderen graag naar z’n zin maakt. Hij hoopt dat ik ga zien dat hij alleen maar echt heel lief voor me is als ik minder vermoeid ben. Ik ben perfect voor hem en wat we hebben/hadden in de eerste maanden was echt perfect.
Ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen. Ik wil wel geven, maar het lukt me niet meer. Ik denk steeds vaker dat ik gewoon alleen wil zijn. Het voelt niet alsof ik zomaar mag kappen. Dan kwets ik hem en ik heb een hele andere boodschap uitgedragen; dat hij het is voor mij.
Sinds een kort jaartje heb ik, na een pittige scheiding, een nieuwe relatie. In het begin was dit heel verfrissend en verrassend leuk, maar inmiddels ervaar ik heel wat druk. Ik denk vaak dat dit aan mij ligt, omdat ik nagenoeg de volledige zorg voor mijn kleuter heb doordeweeks en daarnaast een drukke baan heb. Ik ben daardoor vaak moe en niet meer in staat om genoeg aandacht te besteden aan mijn relatie.
De druk die ik ervaar komt denk ik ook omdat deze relatie me af en toe benauwt. Hij wil alles samen doen. Als ik mijn kind het weekend niet heb wil hij samen zijn. In die weekenden draait het dan ook vooral om lief zijn, knuffelen en veel seks. Soms wel 6x in het weekend. Seks, zoenen en knuffelen is voor hem heel belangrijk. Ik zet mezelf regelmatig over mijn vermoeidheid heen, omdat hij nog wil knuffelen. De momenten dat mijn kind er wel is, vind hij niet echt samen zijn.
Ik heb vaker aangegeven dat ik ook ruimte voor mezelf nodig heb. Om mijn huishouden op orde te houden, maar ook om mijn sociale leven niet te verwaarlozen en soms om gewoon in m’n pyjama te Netflixen. Afspreken om met een vriendin iets leuks te gaan doen in die weekenden of dat ik aangeef dat ik later kom (zaterdag ipv vrijdag) omdat ik mijn huishouden moet doen leidt niet zelden tot discussies. Hij vindt dat ik niet genoeg laat blijken dat ik hem graag wil zien en dat ik hem leuk vind. Dat er alleen maar momenten van af gaan in plaats van erbij. In telefoongesprekken krijg ik vaak terug dat hij graag zou willen dat ik tussendoor laat blijken dat ik van hem hou en laat hij blijken dat hij wil dat we lief voor elkaar zijn die avond. Ik voel hierdoor een enorme druk; alsof ik tekortschiet. Het is niet dat ik hem helemaal niets laat blijken, maar het lijkt nooit genoeg. Ik zie hem twee dagen doordeweeks en meestal alle weekenden. Ik vind het regelmatig veel en ik merk dat ik uit balans raak. Met name omdat ik voor m’n gevoel na een werkdag nog lief ‘moet’ doen, uitgebreid moet zoenen en knuffelen, maar ook het voeren van de discussies over wel/niet afspraken maken met vriendinnen in bepaalde weekenden breekt me gewoon op.
Dit is niet het enige. Hij heeft over veel dingen een mening. Hij bemoeit zich gevraagd of ongevraagd met de omgang met mijn ex-partner, heeft een mening over hoe ik of mijn vriendinnen zich tegenover elkaar gedragen, heeft een mening over keuzes die ik maak met betrekking tot mijn vrije tijd (laat naar bed, uitgaan, afspreken met iemand, iets leuks doen met kind zonder hem, op vakantie met een vriendin). Ook heb ik het idee dat hij mijn telefoon gecontroleerd heeft, omdat hij vraagt naar bepaalde zaken die ik hem niet verteld heb. Verder hebben we veel discussies over het feit dat ik rook.
Ik merk dat ik uitgeput raak. Hoe zeer ik ook mijn best doe, er is altijd iets. Inmiddels heb ik het punt bereikt dat ik inderdaad niet vaak meer laat blijken dat ik hem graag zie. Ik wil gewoon rust. Het kost me steeds meer moeite om het leuk te hebben. Ik ben negatief en moe. Ik kan hem daarom ook niet geven wat hij graag wil; bevestiging en liefde.
Als ik teruglees wat ik tot nu toe heb opgeschreven schrik ik. Maar er is ook een andere kant. We hebben het niet altijd minder fijn, er zijn ook heel fijne momenten. Hij vertelt me vaak dat zijn intenties goed zijn; hij maakt zich zorgen om me en hij ziet me gewoon graag omdat hij me zo leuk vindt. Zijn mening en z’n teleurstelling mag er zijn; dat ik me daardoor schuldig voel of dat ik me aangevallen voel zit ook deels in mij. Ik voel me snel schuldig en ik ben iemand die het anderen graag naar z’n zin maakt. Hij hoopt dat ik ga zien dat hij alleen maar echt heel lief voor me is als ik minder vermoeid ben. Ik ben perfect voor hem en wat we hebben/hadden in de eerste maanden was echt perfect.
Ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen. Ik wil wel geven, maar het lukt me niet meer. Ik denk steeds vaker dat ik gewoon alleen wil zijn. Het voelt niet alsof ik zomaar mag kappen. Dan kwets ik hem en ik heb een hele andere boodschap uitgedragen; dat hij het is voor mij.
woensdag 13 december 2023 om 13:23
Dit is wel herkenbaar hoor, ik had dit met mijn laatste partner waar ik nog wel mee bevriend ben. Op papier echt de meest toffe partner die je maar kan hebben maar in de praktijk bleek dit goed tegen te vallen. Wij dachten ook echt dat het aan de manier van communiceren lag tussen ons.MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 13:09Ik vond dat wel een andere situatie, want zij werd echt mishandeld (vind ik). Ik zie niet dat dit vergelijkbaar is met mijn situatie, behalve dat vriend soms manipulatief is.
Ik kom er inderdaad wel. Maar alle constateringen die jullie hier hebben gedaan, die heb ik de afgelopen maanden al aan vriend geventileerd. We passen niet, we hebben een andere kijk op wat we belangrijk vinden in relatie, het is niet meer leuk op deze manier, er wordt bevestiging en liefde geforceerd, ik krijg geen lucht.
Dit was allemaal niet genoeg om er maar zomaar een eind aan te breien; we zijn er bijna; binnenkort krijgen we echt weer energie van elkaar, we hoeven alleen maar leren te communiceren. Het was perfect, dan wordt het weer als we maar communiceren. We passen fantastisch, maar de omstandigheden zorgen ervoor dat je nu niet lekker in je vel zit. We hebben gebotst, maar het kwam voort uit liefde, het was goedbedoeld, ik wil je helpen. Ik claim al veel minder, je mag doen wat je zelf wil.
Wellicht ben ik wel hier ook wel op zoek gegaan naar een 'nieuwe reden' om te stoppen. Die is er gewoon niet. De redenen blijven hetzelfde. Maar bij mijn standpunt blijven, me niet opnieuw laten beïnvloeden. Dát vind ik moeilijk.
Dus we hebben ons rot gecommuniceerd maar daaruit bleek juist dat we allebei andere ideeën voor de toekomst hebben en dat we gewoon niet bij elkaar passen, zonder dat hij een engnek of een freak is.
Ik heb de relatie na de zoveelste botsing verbroken omdat we er allebei niet gelukkig van werden, zag hem echt steeds magerder worden en ik steeds dikker, we waren totaal ons zelf niet meer.
Ik was er echt ontzettend verdrietig door omdat hij echt ook goede kwaliteiten had maar ik kreeg het benauwd van zijn behoeftes en hij voelde zich eenzaam omdat ik hem niet tegemoet kon komen terwijl hij de grond kuste waar ik liep maar zijn wereld op een gegeven moment alleen nog maar om mij heen draaide want hij vond dat, dat een relatie is.
Wat ik er nog wel aan wil toevoegen is dat hij een jaar nadat ik uit de destructieve relatie stapte, Het voelde zo fijn iemand die mij graag zag en lief voor mij was. Dat was tevens ook mij valkuil, het was eigenlijk een rebound relatie die ik niet als zodanig wilde erkennen maar wel had moeten doen, had ons veel verdriet bespaard.
sjaantje37 wijzigde dit bericht op 13-12-2023 13:24
6.69% gewijzigd
woensdag 13 december 2023 om 13:24
MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 13:09Ik vond dat wel een andere situatie, want zij werd echt mishandeld (vind ik). Ik zie niet dat dit vergelijkbaar is met mijn situatie, behalve dat vriend soms manipulatief is.
Ik kom er inderdaad wel. Maar alle constateringen die jullie hier hebben gedaan, die heb ik de afgelopen maanden al aan vriend geventileerd. We passen niet, we hebben een andere kijk op wat we belangrijk vinden in relatie, het is niet meer leuk op deze manier, er wordt bevestiging en liefde geforceerd, ik krijg geen lucht.
Dit was allemaal niet genoeg om er maar zomaar een eind aan te breien; we zijn er bijna; binnenkort krijgen we echt weer energie van elkaar, we hoeven alleen maar leren te communiceren. Het was perfect, dan wordt het weer als we maar communiceren. We passen fantastisch, maar de omstandigheden zorgen ervoor dat je nu niet lekker in je vel zit. We hebben gebotst, maar het kwam voort uit liefde, het was goedbedoeld, ik wil je helpen. Ik claim al veel minder, je mag doen wat je zelf wil.
Wellicht ben ik wel hier ook wel op zoek gegaan naar een 'nieuwe reden' om te stoppen. Die is er gewoon niet. De redenen blijven hetzelfde. Maar bij mijn standpunt blijven, me niet opnieuw laten beïnvloeden. Dát vind ik moeilijk.
Voordat iemand begint te mishandelen, begint die persoon eerst macht en invloed over de ander te krijgen. En dat word gaandeweg steeds dwingender en krachtiger. Er is ook daarin een schaal te vinden van starten woorden, argumenteren, discussies en flemen. Als dat niet genoeg effect sorteert, dan is er een woede uitbarsting met geschreeuw. Als dat niet meer werkt, dan is er het krachtig neerzetten van spullen. Dan is het neus aan neus staan schreeuwen, een gat in een deur of muur slaan, spullen naar de ander gooien en pas dán komt de eerste klap.
Maar je ziet dat er dan al een heel scala aan controlerende en dwingende acties aan vooraf zijn gegaan bij Jahallo222 voor ze op het punt van mishandelen kwam. En zélf vind ze niet dat ze mishandelt is he? Want er zijn vrouwen die het erger hadden en dus 'mag' zij geen hulp vragen van zichzelf, want haar case vind ze zelf niet zwaar genoeg.
Denk je écht dat je er bijna bent? Dat jullie bijna uitgevochten zijn om wie de baas is in huis en over de vrije tijd?
Denk je écht dat je met Kerst naar de vriendin gaat en hij alleen blijft? Denk je écht dat Oud en Nieuw gezellig word? Denk je écht dat je per 1 januari meer lucht krijgt?
Of is het die verdomde hoop die je dat doet willen geloven?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 13 december 2023 om 13:30
Ja ze rationaliseert maar is totaal niet rationeel.S-Groot schreef: ↑13-12-2023 13:14Ik denk juist het tegenovergestelde, ik vind er niets rationeels aan. Ze zijn juist allebei heel erg emotioneel en houden elkaar daarin gevangen en met name vriend gebruikt heel veel woorden om flink veel te manipuleren. TO voelt aan alle kanten spanning daarover, maar gaat het dan proberen 'recht' te breien in haar hoofd om die spanning maar weg te krijgen. En zo lijkt het allemaal rationeel, maar het is aan alle kanten slechts recht breien wat krom is.
Rationeel is als je ondanks je instincten en bezwaren de relatie verbreekt omdat het rationeel en logisch gezien beter is, afgaande op je eigen gevoelens, behoeftes en ervaringen met de relatie tot nu toe, de duur ervan etc.
Rationeel is als je ziet dat je een volwassen persoon bent en dat volwassenen relaties op elk moment mogen verbreken zonder verantwoordelijkheid af te leggen aan wie dan ook.
Rationeel is als je ziet dat 1+1=2, dat de wet van wuiles altijd klopt, dat iets wat loopt, vliegt en kwaakt als een eend, een eend is. Ook al voel je hele andere dingen.
En dan bijvoorbeeld een vriend of vriendin namens jou een appje laat typen om de relatie te verbreken. Omdat je inmiddels gemerkt hebt dat je zelf niet in staat bent en daarvoor ook in therapie bent. Omdat je rationeel weet dat hier waarschijnlijk grotere problemen in jezelf een rol spelen.
Rationeel betekent dat je tegen jezelf zegt: ik ben in deze shit verzeild geraakt maar ik ga nu stoppen met ouwehoeren en actie nemen om eruit te komen, ik neem vanaf dit punt mijn verlies en ga incasseren wat ik zal moeten incasseren.
Rationaliseren is rechtbreien, twijfelen, in overweging nemen wat er allemaal gezegd wordt en er proberen chocola van te maken, ondertussen hopend op een moment dat het vanzelf over gaat. Rationaliseren is de weg naar meer ellende en problemen en een steeds moeilijkere stap om het te beëindigen.
woensdag 13 december 2023 om 13:37
Hoop inderdaad, dat het weer zo vrij wordt als in het begin. Dat was leuk! Kerst en Oud en Nieuw wordt vast gezellig, als we samen zijn zonder dat we iets moeten bespreken over afspraken is het ook gezellig. Ik geloof ook best dat ik de aankomende periode meer ruimte krijg om te doen wat ik zelf wil.
Maar ik weet dat dit over is zodra hij besluit hier te komen wonen. Want ja, hij heeft die opoffering dan gedaan. En waarschijnlijk eerder, aangezien hij vindt dat je in een relatie alles samen doet. Dat voorbeeld is ook wat hij ziet van zijn ouders. Die hebben verder niets om handen dan elkaar.
Hij kan niet alleen zijn. Als hij niet met mij is, dan is hij vrijwel altijd met vrienden. Bijna nooit heeft hij niets te doen.
In zijn datingprofiel stond dat hij een relatie ziet als aanvulling. Maar het begint steeds meer een invulling te worden.
Ik denk niet dat hij echt de baas wil zijn. Ik denk gewoon dat zijn ideaalbeeld is dat je alles samen doet. En daar wil hij graag heen.
Maar ik weet dat dit over is zodra hij besluit hier te komen wonen. Want ja, hij heeft die opoffering dan gedaan. En waarschijnlijk eerder, aangezien hij vindt dat je in een relatie alles samen doet. Dat voorbeeld is ook wat hij ziet van zijn ouders. Die hebben verder niets om handen dan elkaar.
Hij kan niet alleen zijn. Als hij niet met mij is, dan is hij vrijwel altijd met vrienden. Bijna nooit heeft hij niets te doen.
In zijn datingprofiel stond dat hij een relatie ziet als aanvulling. Maar het begint steeds meer een invulling te worden.
Ik denk niet dat hij echt de baas wil zijn. Ik denk gewoon dat zijn ideaalbeeld is dat je alles samen doet. En daar wil hij graag heen.
woensdag 13 december 2023 om 13:42
En dan is de vraag wil jij dat ook? Want ik denk niet dat je dat denkbeeld bij kan veranderen als dit er zo diep ingebakken zit.MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 13:37Hoop inderdaad, dat het weer zo vrij wordt als in het begin. Dat was leuk! Kerst en Oud en Nieuw wordt vast gezellig, als we samen zijn zonder dat we iets moeten bespreken over afspraken is het ook gezellig. Ik geloof ook best dat ik de aankomende periode meer ruimte krijg om te doen wat ik zelf wil.
Maar ik weet dat dit over is zodra hij besluit hier te komen wonen. Want ja, hij heeft die opoffering dan gedaan. En waarschijnlijk eerder, aangezien hij vindt dat je in een relatie alles samen doet. Dat voorbeeld is ook wat hij ziet van zijn ouders. Die hebben verder niets om handen dan elkaar.
Hij kan niet alleen zijn. Als hij niet met mij is, dan is hij vrijwel altijd met vrienden. Bijna nooit heeft hij niets te doen.
In zijn datingprofiel stond dat hij een relatie ziet als aanvulling. Maar het begint steeds meer een invulling te worden.
Ik denk niet dat hij echt de baas wil zijn. Ik denk gewoon dat zijn ideaalbeeld is dat je alles samen doet. En daar wil hij graag heen.
En is dat waar de discussies voornamelijk over gaan dat hij wil samenwonen?
woensdag 13 december 2023 om 13:42
MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 13:37Hoop inderdaad, dat het weer zo vrij wordt als in het begin. Dat was leuk! Kerst en Oud en Nieuw wordt vast gezellig, als we samen zijn zonder dat we iets moeten bespreken over afspraken is het ook gezellig. Ik geloof ook best dat ik de aankomende periode meer ruimte krijg om te doen wat ik zelf wil.
Maar ik weet dat dit over is zodra hij besluit hier te komen wonen. Want ja, hij heeft die opoffering dan gedaan. En waarschijnlijk eerder, aangezien hij vindt dat je in een relatie alles samen doet. Dat voorbeeld is ook wat hij ziet van zijn ouders. Die hebben verder niets om handen dan elkaar.
Hij kan niet alleen zijn. Als hij niet met mij is, dan is hij vrijwel altijd met vrienden. Bijna nooit heeft hij niets te doen.
In zijn datingprofiel stond dat hij een relatie ziet als aanvulling. Maar het begint steeds meer een invulling te worden.
Ik denk niet dat hij echt de baas wil zijn. Ik denk gewoon dat zijn ideaalbeeld is dat je alles samen doet. En daar wil hij graag heen.
Nou niks aan de hand dan eigenlijk, vooral lekker gaan genieten dus!
woensdag 13 december 2023 om 13:46
Irrelephant schreef: ↑13-12-2023 13:44Zodra hij besluit om hier te komen wonen??!!!
Heb jij ook nog wat te zeggen voor hij met de verhuizers komt voorrijden?
Nee natuurlijk niet, want dan is TO hem kwijt en dat is nou ook niet de bedoeling hè.
woensdag 13 december 2023 om 13:47
MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 13:37Hoop inderdaad, dat het weer zo vrij wordt als in het begin. Dat was leuk! Kerst en Oud en Nieuw wordt vast gezellig, als we samen zijn zonder dat we iets moeten bespreken over afspraken is het ook gezellig. Ik geloof ook best dat ik de aankomende periode meer ruimte krijg om te doen wat ik zelf wil.
Maar ik weet dat dit over is zodra hij besluit hier te komen wonen. Want ja, hij heeft die opoffering dan gedaan. En waarschijnlijk eerder, aangezien hij vindt dat je in een relatie alles samen doet. Dat voorbeeld is ook wat hij ziet van zijn ouders. Die hebben verder niets om handen dan elkaar.
Hij kan niet alleen zijn. Als hij niet met mij is, dan is hij vrijwel altijd met vrienden. Bijna nooit heeft hij niets te doen.
In zijn datingprofiel stond dat hij een relatie ziet als aanvulling. Maar het begint steeds meer een invulling te worden.
Ik denk niet dat hij echt de baas wil zijn. Ik denk gewoon dat zijn ideaalbeeld is dat je alles samen doet. En daar wil hij graag heen.
Hij stampt dus jouw leven binnen, stampt over jou rust en ruimte heen, want hij kan en wil niet alleen zijn en wil alles samen doen met jou.
Je mag geen eigen leven meer naast dat van hem hebben. Alles gaan jullie vanaf dan samen doen.
En jij ziet dat niet als baas spelen? Zijn ideaalbeeld aan je opdringen, of je nu wil wat hij wil of niet? Zo gaan we het doen, je past je maar aan Missy. Want zo wil ik het.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 13 december 2023 om 13:49
Ik vind het ook een beetje apart. Als hij besluit bij jou te komen wonen? Ik neem aan dat hij wel snapt dat hij dat niet eenzijdig kan besluiten? En ik mag hopen dat samenwonen voor jou voorlopig helemaal geen optie is? Een halve week geleden stond je nog op het punt om de relatie te verbreken en je zit in een periode dat je het eigenlijk aan wil kijken. Dan is samenwonen toch helemaal niet ter sprake?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 13 december 2023 om 13:50
Niet alle mishandeling is fysiek. Niet alle mishandeling is makkelijk te omschrijven.MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 13:09Maar bij mijn standpunt blijven, me niet opnieuw laten beïnvloeden. Dát vind ik moeilijk.
Psychische mishandeling en emotionele manipulatie is juist heel ongrijpbaar.
Niks van wat er gebeurt is strafbaar en toch voel je je gevangen, verstikt en niet vrij.
Soms is het een voorloper van echt geweld, vaak ook niet.
Vaak genoeg zitten mensen in een relatie waar nooit 1 klap valt, maar toch blijft er van die andere persoon niets van zijn persoonlijkheid over.
Dus blijf goed bij je gevoel: ben je echt gelukkig? Ben je echt vrij? Voel je geen druk om je anders te gedragen dan je zou willen? Is hij blij voor je? Word je gesteund?
Succes met zijn tweeën. Ik hoop dat jullie eruit komen.
woensdag 13 december 2023 om 13:50
Eens. Hij wil niet de baas zijn, hij wil gewoon dat jij hetzelfde wil als jij. Eh, ja, dat komt wel zo'n beetje op hetzelfde neer. Iemand die graag de baas speelt hoeft zich niet vaak te laten gelden als iedereen automatisch al hetzelfde wil als hij of zij.Doreia* schreef: ↑13-12-2023 13:47Hij stampt dus jouw leven binnen, stampt over jou rust en ruimte heen, want hij kan en wil niet alleen zijn en wil alles samen doen met jou.
Je mag geen eigen leven meer naast dat van hem hebben. Alles gaan jullie vanaf dan samen doen.
En jij ziet dat niet als baas spelen? Zijn ideaalbeeld aan je opdringen, of je nu wil wat hij wil of niet? Zo gaan we het doen, je past je maar aan Missy. Want zo wil ik het.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 13 december 2023 om 13:52
En waar blijft kind in dit verhaal?MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 13:37Hoop inderdaad, dat het weer zo vrij wordt als in het begin. Dat was leuk! Kerst en Oud en Nieuw wordt vast gezellig, als we samen zijn zonder dat we iets moeten bespreken over afspraken is het ook gezellig. Ik geloof ook best dat ik de aankomende periode meer ruimte krijg om te doen wat ik zelf wil.
Maar ik weet dat dit over is zodra hij besluit hier te komen wonen. Want ja, hij heeft die opoffering dan gedaan. En waarschijnlijk eerder, aangezien hij vindt dat je in een relatie alles samen doet. Dat voorbeeld is ook wat hij ziet van zijn ouders. Die hebben verder niets om handen dan elkaar.
Hij kan niet alleen zijn. Als hij niet met mij is, dan is hij vrijwel altijd met vrienden. Bijna nooit heeft hij niets te doen.
In zijn datingprofiel stond dat hij een relatie ziet als aanvulling. Maar het begint steeds meer een invulling te worden.
Ik denk niet dat hij echt de baas wil zijn. Ik denk gewoon dat zijn ideaalbeeld is dat je alles samen doet. En daar wil hij graag heen.
Denk je dat dit voor je kind een goed voorbeeld is en dat zij niet voelt dat er wat speelt... ik vind het gewoon niet fair tegenover haar, maar ik lees nergens eigenlijk wat voor kind nou het beste zou zijn?
Je zit in therapie en je hebt een kind, druk genoeg lijkt mij en als deze beste man hier niet in past dan is het gewoon beter toch ?
Deze man zou ook allang moeten beseffen dat hij je moet loslaten want jij en kind zijn prioriteit, maar blijkbaar is hij teveel bezig met zichzelf!
woensdag 13 december 2023 om 13:53
Dit is misschien een beetje verkeerd opgeschreven. Ik heb aangegeven dat ik niet naar zijn woonplaats kom en samenwonen is voorlopig niet aan de orde idd. Maar als het tot zo ver komt, dan zal hij toch moeten besluiten hierheen te komen?Susan schreef: ↑13-12-2023 13:49Ik vind het ook een beetje apart. Als hij besluit bij jou te komen wonen? Ik neem aan dat hij wel snapt dat hij dat niet eenzijdig kan besluiten? En ik mag hopen dat samenwonen voor jou voorlopig helemaal geen optie is? Een halve week geleden stond je nog op het punt om de relatie te verbreken en je zit in een periode dat je het eigenlijk aan wil kijken. Dan is samenwonen toch helemaal niet ter sprake?
Maar is hij wel op mij aangewezen. Zijn sociale leven is daar namelijk. Dan zal er dus opnieuw druk op de relatie komen te staan als ik een avondje wil gaan zwemmen, of gewoon een kop thee wil drinken bij een vriendin.
woensdag 13 december 2023 om 13:55
Waarom denk je na over samenwonen?MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 13:53Dit is misschien een beetje verkeerd opgeschreven. Ik heb aangegeven dat ik niet naar zijn woonplaats kom en samenwonen is voorlopig niet aan de orde idd. Maar als het tot zo ver komt, dan zal hij toch moeten besluiten hierheen te komen?
Maar is hij wel op mij aangewezen. Zijn sociale leven is daar namelijk. Dan zal er dus opnieuw druk op de relatie komen te staan als ik een avondje wil gaan zwemmen, of gewoon een kop thee wil drinken bij een vriendin.
Je gaat een oefening doen met je therapeut om je voor te stellen hoe het is om het nú uit te maken.
Waarom denk je na over samenwonen over een jaar? Hebben jullie het daar ook over gehad misschien in dat lange gesprek waarin er absoluut geen druk op je uitgeoefend werd?
Hij manouevreert zichzelf in een positie dat JIJ je sociale leven kwijt raakt als je met hem gaat samenwonen. Want dat moet je dan allemaal opgeven, voor hem.
Terwijl hij ook kan proberen om via verenigingen, werk (werkt hij eigenlijk wel?) en andere sociale activiteiten gewoon in jou omgeving een eigen netwerk op te bouwen.
Maar dat gaat hij dus niet doen.
Hij gaat parasiteren op jou, jou je leven wat je hebt afpakken en daarvoor helemaal in de plaats komen?
doreia* wijzigde dit bericht op 13-12-2023 13:57
21.64% gewijzigd
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 13 december 2023 om 13:57
MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 13:53Dit is misschien een beetje verkeerd opgeschreven. Ik heb aangegeven dat ik niet naar zijn woonplaats kom en samenwonen is voorlopig niet aan de orde idd. Maar als het tot zo ver komt, dan zal hij toch moeten besluiten hierheen te komen?
Maar is hij wel op mij aangewezen. Zijn sociale leven is daar namelijk. Dan zal er dus opnieuw druk op de relatie komen te staan als ik een avondje wil gaan zwemmen, of gewoon een kop thee wil drinken bij een vriendin.
Gezellig, echt iets om naar uit te kijken
. Maar ja, dat komt allemaal wel goed joh, hij bedoelt het allemaal heel goed. Dus nog éven volhouden en dan zijn jullie 'er'.
woensdag 13 december 2023 om 13:58
Maar samenwonen is geen must, toch. Je kunt ook prima zeggen dat samenwonen helemaal niet aan de orde is zolang je kind thuiswoont. Of dat je misschien wel helemaal niet wil samenwonen. Zijn kant op lijkt me zeker geen optie gezien jouw eigen netwerk en je ouders, maar hij jouw kant op lijkt me ook allesbehalve ideaal, om de redenen die je zelf al noemt: dat zal hij zien als een enorm offer én hij heeft niemand behalve jou, dus jij mag hem dan 24/7 entertainen. Bovendien vindt hij kennelijk toch dat jouw kind zíjn kostbare tijd met jou opslokt, dus of hij nou zo'n leuke stiefvader zou worden, dat lijkt me zeer de vraag.MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 13:53Dit is misschien een beetje verkeerd opgeschreven. Ik heb aangegeven dat ik niet naar zijn woonplaats kom en samenwonen is voorlopig niet aan de orde idd. Maar als het tot zo ver komt, dan zal hij toch moeten besluiten hierheen te komen?
Maar is hij wel op mij aangewezen. Zijn sociale leven is daar namelijk. Dan zal er dus opnieuw druk op de relatie komen te staan als ik een avondje wil gaan zwemmen, of gewoon een kop thee wil drinken bij een vriendin.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 13 december 2023 om 13:59
Ik begrijp niet dat je samenwonen met deze man uberhaupt OOIT als een optie zou overwegen.MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 13:53Dit is misschien een beetje verkeerd opgeschreven. Ik heb aangegeven dat ik niet naar zijn woonplaats kom en samenwonen is voorlopig niet aan de orde idd. Maar als het tot zo ver komt, dan zal hij toch moeten besluiten hierheen te komen?
Maar is hij wel op mij aangewezen. Zijn sociale leven is daar namelijk. Dan zal er dus opnieuw druk op de relatie komen te staan als ik een avondje wil gaan zwemmen, of gewoon een kop thee wil drinken bij een vriendin.
En ook wat Catco hierboven schrijft: ik zeg niet dat je een slechte moeder bent, maar kinderen nemen nou eenmaal relatiepatronen van hun volwassenen over… Wil je dit voor je kind in de toekomst? Dat kind straks in een zelfde soort relatie komt?
Durf te gaan staan voor wat jij wil, en volgens mij is dat niet samen zijn met deze man. Waar ben je precies bang voor?
woensdag 13 december 2023 om 13:59
+1 genoeg van dit soort langdurige relaties. En als dat werkt, dan werkt het totdat het niet meer werkt. Als je binnen het frame van aanpassen blijft en je voelt je er senang bij. Tja, dan blijf je daarvan genieten. Kan ook maar je hebt al genoeg geschreven en gelezen waardoor er wat zaadjes van twijfel zijn geplant, terecht.Dropdrop schreef: ↑13-12-2023 13:50Niet alle mishandeling is fysiek. Niet alle mishandeling is makkelijk te omschrijven.
Psychische mishandeling en emotionele manipulatie is juist heel ongrijpbaar.
Niks van wat er gebeurt is strafbaar en toch voel je je gevangen, verstikt en niet vrij.
Soms is het een voorloper van echt geweld, vaak ook niet.
Vaak genoeg zitten mensen in een relatie waar nooit 1 klap valt, maar toch blijft er van die andere persoon niets van zijn persoonlijkheid over.
Dus blijf goed bij je gevoel: ben je echt gelukkig? Ben je echt vrij? Voel je geen druk om je anders te gedragen dan je zou willen? Is hij blij voor je? Word je gesteund?
Succes met zijn tweeën. Ik hoop dat jullie eruit komen.
Emotioneel grenzeloos waarbij je steeds verder van je zelf geraakt.
woensdag 13 december 2023 om 14:07
Wat een rare gang van zaken in dit topic... Waarom überhaupt nadenken over samenwonen, ik dacht dat je niet gelukkig was en het uit wilde maken, ondanks dat je dat moeilijk vindt.
Ik zou zeggen, wacht er niet te lang mee en stap vrolijk, licht en vrij het nieuwe jaar in.
Makkelijk gezegd wel natuurlijk maar ik denk echt dat je niet zoveel gedoe in een nieuwe relatie moet hebben. Dan zit het gewoon niet goed.
Sterkte met wat je ook gaat doen!
Ik zou zeggen, wacht er niet te lang mee en stap vrolijk, licht en vrij het nieuwe jaar in.
Makkelijk gezegd wel natuurlijk maar ik denk echt dat je niet zoveel gedoe in een nieuwe relatie moet hebben. Dan zit het gewoon niet goed.
Sterkte met wat je ook gaat doen!
woensdag 13 december 2023 om 14:13
Nee, we hebben het de afgelopen tijd niet meer over samenwonen gehad. Juist omdat het zo’n heikel punt is.Doreia* schreef: ↑13-12-2023 13:55Waarom denk je na over samenwonen?
Je gaat een oefening doen met je therapeut om je voor te stellen hoe het is om het nú uit te maken.
Waarom denk je na over samenwonen over een jaar? Hebben jullie het daar ook over gehad misschien in dat lange gesprek waarin er absoluut geen druk op je uitgeoefend werd?
Hij manouevreert zichzelf in een positie dat JIJ je sociale leven kwijt raakt als je met hem gaat samenwonen. Want dat moet je dan allemaal opgeven, voor hem.
Terwijl hij ook kan proberen om via verenigingen, werk (werkt hij eigenlijk wel?) en andere sociale activiteiten gewoon in jou omgeving een eigen netwerk op te bouwen.
Maar dat gaat hij dus niet doen.
Hij gaat parasiteren op jou, jou je leven wat je hebt afpakken en daarvoor helemaal in de plaats komen?
Maar toen het allemaal nog leuk en prima was heb ik wel uitgesproken dat het nog een wens zou zijn.
Uiteindelijk zie ik het wel voor me om in een fijne relatie samen te wonen. Op voorwaarde trouwens dat kind dat ook helemaal ziet zitten.
Ik lees hier veel reacties die ook gaan over kind. Ik begrijp dat kind het voorbeeld over neemt. Dat wil ik niet.
Een ding wil ik wel heel helder zeggen; kind is altijd prio. De momenten waarover we steggelen gaan over de momenten dat kind er niet is. Als kind er is dan sta ik er echt voor mijn kind. Dat hele wakker worden in bed verhaal, daar heb ik ook echt korte metten mee gemaakt.
woensdag 13 december 2023 om 14:21
Je mag het samenwonen echt nog wel even in de ijskast zetten hoor.
Omdat je het er in het begin over gehad hebt, hoeft niet te betekenen dat het ook echt moet gaan gebeuren.
Dat was een droom, wens, verlangen, fantasie van de heerlijke begin tijd, wanneer je op een roze wolk zit.
Nu is er gesteggel over de invulling van Kerst. En dat hij veel druk op je uit oefent. Dat moet eerst aan de kant zijn.
Eerst rustig, stabiel, liefdevol, met respect voor elkaar en in het beste belang van alle betrokkenen keuzes en beslissingen kunnen nemen zonder in een touwtrek wedstrijd te belanden.
Ik zie jou dat nog wel lukken.
De vraag is of hij zich neer kan leggen bij een beslissing dat niet ZIJN eerste keus is, maar wél het beste voor alle partijen.
En dan is het de vraag of jij die strijd bij alle beslissingen wil blijven voeren en daar energie in wil blijven steken.
Nu kun je nog af en toe uit puffen, doordat hij een eigen plek heeft. Bij samenwonen is hij 24/7 bij jou, want dat heeft hij je beloofd. Zo gaat hij dat doen. Jullie zitten bij samenwonen aan elkaar vast geklonken. Want zo hoort dat volgens hem.
Omdat je het er in het begin over gehad hebt, hoeft niet te betekenen dat het ook echt moet gaan gebeuren.
Dat was een droom, wens, verlangen, fantasie van de heerlijke begin tijd, wanneer je op een roze wolk zit.
Nu is er gesteggel over de invulling van Kerst. En dat hij veel druk op je uit oefent. Dat moet eerst aan de kant zijn.
Eerst rustig, stabiel, liefdevol, met respect voor elkaar en in het beste belang van alle betrokkenen keuzes en beslissingen kunnen nemen zonder in een touwtrek wedstrijd te belanden.
Ik zie jou dat nog wel lukken.
De vraag is of hij zich neer kan leggen bij een beslissing dat niet ZIJN eerste keus is, maar wél het beste voor alle partijen.
En dan is het de vraag of jij die strijd bij alle beslissingen wil blijven voeren en daar energie in wil blijven steken.
Nu kun je nog af en toe uit puffen, doordat hij een eigen plek heeft. Bij samenwonen is hij 24/7 bij jou, want dat heeft hij je beloofd. Zo gaat hij dat doen. Jullie zitten bij samenwonen aan elkaar vast geklonken. Want zo hoort dat volgens hem.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 13 december 2023 om 14:30
Je leert je kind dat grenzen niet gerespecteerd worden en dat jij dat prima vindt.... kind heeft haarfijn door dat mama niet lekker in haar vel zit, je zit niet voor niks in therapie! en dan het gesteggel met deze man erbij maakt het echt niet beter, je ervaart druk en voelt getrek aan je.MissyImpossible schreef: ↑13-12-2023 14:13Nee, we hebben het de afgelopen tijd niet meer over samenwonen gehad. Juist omdat het zo’n heikel punt is.
Maar toen het allemaal nog leuk en prima was heb ik wel uitgesproken dat het nog een wens zou zijn.
Uiteindelijk zie ik het wel voor me om in een fijne relatie samen te wonen. Op voorwaarde trouwens dat kind dat ook helemaal ziet zitten.
Ik lees hier veel reacties die ook gaan over kind. Ik begrijp dat kind het voorbeeld over neemt. Dat wil ik niet.
Een ding wil ik wel heel helder zeggen; kind is altijd prio. De momenten waarover we steggelen gaan over de momenten dat kind er niet is. Als kind er is dan sta ik er echt voor mijn kind. Dat hele wakker worden in bed verhaal, daar heb ik ook echt korte metten mee gemaakt.
Hij wilde ook liever niet dat je met kind een paar dagen weg ging want hij voelde zich afgewezen.... daar heb je ook gesteggel over! Jij staat met kind op 1, maar als je deze man zijn gang laat gaan staat hij op 1 en bepaalt hij wat wanneer en hoe jij en kind dingen ondernemen, want jullie zijn nummer 2 en 3!
Dus als kind bij jouw echt op 1 staan zet je deze man buiten !!!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
